–

w imieniu Gesamtverband Autoteile-Handel eV – E. Macher, M. Sacré i P. Schmitz, Rechtsanwälte,

–

w imieniu Scania CV AB – F. Hübener, B. Lutz i D. Wendel, Rechtsanwälte,

–

w imieniu Komisji Europejskiej – A. Bouchagiar, M. Huttunen i M. Noll-Ehlers, w charakterze pełnomocników,

1

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy wykładni art. 61 ust. 1 i 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/858 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie homologacji i nadzoru rynku pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, komponentów i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów, zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 715/2007 i (WE) nr 595/2009 oraz uchylającego dyrektywę 2007/46/WE (Dz.U. 2018, L 151, s. 1), a także art. 6 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólnego rozporządzenia o ochronie danych) (Dz.U. 2016, L 119, s. 1, zwanego dalej „RODO”).

2

Wniosek ten został złożony w ramach sporu między Gesamtverband Autoteile-Handel eV (zwanym dalej „Gesamtverband”), niemieckim stowarzyszeniem zawodowym handlu hurtowego częściami pojazdów a Scania CV AB (zwaną dalej „Scania”), szwedzkim producentem pojazdów w przedmiocie udostępnienia przez nią informacji z pokładowego układu diagnostycznego (OBD) pojazdów, a także informacji dotyczących naprawy i konserwacji pojazdów.

3

Motywy 50, 52 i 62 rozporządzenia 2018/858 stanowią:

[…]

[…]

4

Artykuł 3 pkt 40, 45, 48 i 49 rozporządzenia 2018/858 ma następujące brzmienie:

„Do celów niniejszego rozporządzenia i aktów prawnych wymienionych w załączniku II, o ile w tych aktach nie przewidziano inaczej, stosuje się następujące definicje:

[…]

[…]

[…]

5

Artykuł 61 tego rozporządzenia, zatytułowany „Obowiązki producentów w zakresie dostępu do informacji z OBD pojazdu oraz dotyczących naprawy i konserwacji pojazdów”, stanowi:

„1.   Producenci zapewniają niezależnym podmiotom nieograniczony, znormalizowany i niedyskryminujący dostęp do informacji z OBD pojazdu, diagnostyki i innych urządzeń i narzędzi, w tym pełne odniesienia i dostępne pliki do pobrania odnośnego oprogramowania i informacji dotyczących naprawy i konserwacji pojazdów. Informacje te podaje się w przystępny sposób w formacie nadającym się do odczytu maszynowego i przetwarzania elektronicznego zbiorów danych. […]

[…]

2.   Do czasu przyjęcia przez Komisję [Europejską] odpowiedniej normy opracowanej przez Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN) lub podobne organy normalizacyjne, informacje z OBD pojazdu oraz informacje dotyczące naprawy i konserwacji pojazdów podaje się w przystępny sposób, umożliwiający ich przetworzenie przez niezależne podmioty bez nadmiernych nakładów.

Informacje z OBD pojazdu oraz informacje dotyczące naprawy i konserwacji pojazdów są udostępniane na stronach internetowych producentów w znormalizowanym formacie lub, jeżeli nie jest to wykonalne ze względu na charakter informacji, w innej odpowiedniej formie. Dla niezależnych podmiotów innych niż stacje obsługi informacje podaje się również w formacie nadającym się do odczytu maszynowego, możliwym do elektronicznego przetwarzania za pomocą ogólnodostępnych narzędzi informatycznych i oprogramowania, co pozwala niezależnym podmiotom realizować działania związane z ich działalnością w łańcuchu dostaw na rynku wtórnym.

[…]

4.   Szczegółowe techniczne wymogi w zakresie dostępu do informacji z OBD pojazdu oraz do informacji dotyczących naprawy i konserwacji pojazdów, w szczególności specyfikacje techniczne dotyczące sposobu, w jaki mają być dostarczane informacje z OBD pojazdu i informacje dotyczące naprawy i konserwacji pojazdów, określono w załączniku X.

[…]”.

6

Zgodnie z pkt 2.5.1 załącznika X do rzeczonego rozporządzenia, zatytułowanego „Dostęp do informacji z OBD pojazdu oraz informacji dotyczących napraw i konserwacji”, informacje te obejmują „jednoznaczną identyfikację pojazdu, układu, komponentu lub oddzielnego zespołu technicznego, za które odpowiada producent”.

7

Punkt 6.1 akapity trzeci i czwarty tego załącznika ma następujące brzmienie:

„Informacje o wszystkich częściach pojazdu, w które jest on wyposażony przez producenta pojazdu zgodnie z numerem [identyfikacyjnym pojazdu (VIN)] i wszelkimi dodatkowymi kryteriami, takimi jak rozstaw osi, moc wyjściowa silnika, wyposażenie lub opcje, i które można wymienić na części zamienne oferowane przez producenta pojazdu autoryzowanym stacjom obsługi lub punktom sprzedaży lub osobom trzecim przy pomocy odniesienia do numeru części z oryginalnego wyposażenia, udostępnia się w formie możliwych do maszynowego odczytu i przetworzenia elektronicznego zbiorów danych w bazie danych łatwo dostępnej dla niezależnych podmiotów.

Wspomniana baza danych zawiera numery VIN, numery części z oryginalnego wyposażenia, nazwy części z oryginalnego wyposażenia, informacje na temat okresu ważności (daty ważności: od–do), informacje na temat montażu oraz, w stosownych przypadkach, cechy dotyczące budowy”.

8

Artykuł 2 pkt 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 19/2011 z dnia 11 stycznia 2011 r. w sprawie wymagań technicznych w zakresie homologacji typu dotyczących tabliczki znamionowej producenta oraz numeru identyfikacyjnego pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 661/2009 w sprawie wymagań technicznych w zakresie homologacji typu pojazdów silnikowych dotyczących ich bezpieczeństwa ogólnego, ich przyczep oraz przeznaczonych dla nich układów, części i oddzielnych zespołów technicznych (Dz.U. 2011, L 8, s. 1), które zostało uchylone z dniem 5 lipca 2022 r., ale znajduje zastosowanie ratione temporis w sporze rozstrzyganym postępowaniu głównym, stanowił:

„Do celów stosowania niniejszego rozporządzenia:

[…]

9

Załącznik I do rozporządzenia nr 19/2011, zatytułowany „Wymagania techniczne”, zawierał część B, która w pkt 1.2 stanowiła, że „VIN jest niepowtarzalny i nieodwołalnie przypisany do danego pojazdu”.

10

Artykuł 2 RODO, zatytułowany „Materialny zakres stosowania”, w ust. 1 stanowi:

„Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do przetwarzania danych osobowych w sposób całkowicie lub częściowo zautomatyzowany oraz do przetwarzania w sposób inny niż zautomatyzowany danych osobowych stanowiących część zbioru danych lub mających stanowić część zbioru danych”.

11

Artykuł 4 tego rozporządzenia ma następujące brzmienie:

„Na użytek niniejszego rozporządzenia:

[…]

[…]”.

12

Artykuł 6 rzeczonego rozporządzenia, zatytułowany „Zgodność przetwarzania z prawem”, stanowi:

„1.   Przetwarzanie jest zgodne z prawem wyłącznie w przypadkach, gdy – i w takim zakresie, w jakim – spełniony jest co najmniej jeden z poniższych warunków:

[…]

[…]

3.   Podstawa przetwarzania, o którym mowa w ust. 1 lit. c) i e), musi być określona:

Cel przetwarzania musi być określony w tej podstawie prawnej. […] Prawo Unii lub prawo państwa członkowskiego muszą służyć realizacji celu leżącego w interesie publicznym, oraz być proporcjonalne do wyznaczonego, prawnie uzasadnionego celu.

[…]”.

13

Punkt II.5 załącznika I do dyrektywy Rady 1999/37/WE z dnia 29 kwietnia 1999 r. w sprawie dokumentów rejestracyjnych pojazdów (Dz.U. 1999, L 138, s. 57), zmienionej dyrektywą Komisji 2003/127/WE z dnia 23 grudnia 2003 r. (Dz.U. 2004, L 10, s. 29) stanowi, że świadectwo rejestracji pojazdu powinno zawierać VIN, nazwisko i adres posiadacza świadectwa poprzedzone odpowiednimi zharmonizowanymi kodami wspólnotowymi E i C.

14

Zgodnie z pkt II.5 i pkt II.6 tego załącznika osoba fizyczna może być wskazana w rzeczonym świadectwie jako właściciel pojazdu (kody C.2 i C.4) lub jako osoba fizyczna lub prawna, która może użytkować pojazd na podstawie tytułu prawnego innego niż prawo własności (kod C.3).

15

Motyw 35 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1024 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie otwartych danych i ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (Dz.U. 2019, L 172, s. 56) stanowi:

„Dokument należy uznać za sporządzony w formacie nadającym się do odczytu maszynowego, jeżeli występuje w formacie pliku ustrukturyzowanym tak, aby aplikacje mogły łatwo zidentyfikować, rozpoznać i pozyskać określone dane. […]”.

16

Scania, będąca jednym z największych producentów pojazdów ciężarowych w Europie, a także „producentem” w rozumieniu art. 3 pkt 40 rozporządzenia 2018/858, zapewnia niezależnym podmiotom dostęp do informacji dotyczących pojazdów, ich napraw i konserwacji oraz systemu ODB za pośrednictwem strony internetowej. Strona ta umożliwia wyszukiwanie albo na podstawie ogólnych informacji o pojazdach, takich jak model, rodzaj silnika lub rok produkcji, albo w odniesieniu do konkretnego pojazdu, poprzez wpisanie siedmiu ostatnich cyfr VIN tego pojazdu. Wyniki takiego wyszukiwania mogą być wyłącznie wydrukowane lub zapisane na komputerze jako plik w formacie PDF, co wyklucza automatyczne przetwarzanie danych. Wyniki wystukiwania dotyczące informacji na temat części zamiennych mogą być zachowane jako plik w formacie XML.

17

Z postanowienia odsyłającego wynika, że Scania nie udostępnia VIN niezależnym podmiotom. Dostęp do tych danych mają wyłącznie stacje obsługi, dzięki dokumentom rejestracyjnym lub informacji znajdującej się na podwoziu pojazdu oddanego przez klienta do przeglądu lub naprawy.

18

Gesamtverband reprezentuje wraz ze swoimi członkami 80 % obrotu niezależnego handlu częściami zamiennymi w Niemczech. Uznawszy, że dostęp do informacji, jaki zapewnia Scania, nie spełnia wymogów ustanowionych w art. 61 ust. 1 i 2 rozporządzenia 2018/858, Gesamtverband zwrócił się do Landgericht Köln (sądu krajowego w Kolonii, Niemcy), będącego sądem odsyłającym, o nakazanie Scanii zapewnienia niezależnym podmiotom innym niż stacje obsługi, o których mowa w art. 3 pkt 45 tego rozporządzenia dostępu do informacji dotyczących naprawy i konserwacji pojazdów w rozumieniu art. 3 pkt 48 tegoż rozporządzenia poprzez interfejs bazy danych, pozwalający na dokonywanie zautomatyzowanych zapytań i pobranie wyników w formie zbioru danych przeznaczonych do elektronicznego przetwarzania.

19

Sąd odsyłający uważa, że rozstrzygnięcie zawisłego przed nim sporu zależy od wykładni art. 61 ust. 1 i 2 rozporządzenia 2018/858. Zastanawia się on w pierwszej kolejności, czy obowiązek, jaki ust. 1 tego przepisu nakłada na producentów pojazdów obejmujący podanie informacji „w przystępny sposób w formacie nadającym się do odczytu maszynowego i przetwarzania elektronicznego zbiorów danych”, odnosi się do wszystkich informacji dotyczących naprawy i konserwacji pojazdów w rozumieniu art. 3 pkt 48 tego rozporządzenia lub wyłącznie informacji dotyczących części zamiennych, o których mowa w pkt 6.1 akapit trzeci załącznika X do tego rozporządzenia, do którego odsyła jego art. 61 ust. 4.

20

W drugiej kolejności sąd odsyłający zauważa, że o ile art. 61 ust. 1 i 2 rozporządzenia 2018/858 nie zobowiązuje wyraźnie producenta pojazdu do stworzenia interfejsu bazy danych, o tyle wymagają one jednak, aby informacje zostały podane „w przystępny sposób”. Zdaniem tego sądu ręczne wyszukiwanie tych informacji, co sąd ten uznaje za uciążliwy dostęp, nie spełnia tego wymogu.

21

W trzeciej kolejności sąd odsyłający zastanawia się, czy art. 61 ust. 1 i 2 rozporządzenia 2018/858 należy interpretować w ten sposób, że umożliwia on producentowi pojazdu ograniczenie dostępu w odniesieniu do informacji dotyczących naprawy i konserwacji pojazdów do ukierunkowanych wyszukiwań za pośrednictwem VIN, bez jednoczesnego udostępnienia niezależnym podmiotom aktualnego wykazu wszystkich VIN jego pojazdów.

22

W czwartej kolejności sąd odsyłający zauważa, że art. 61 ust. 1 rozporządzenia 2018/858, nakazując przekazanie niezależnym podmiotom informacji, które określa jako „w formacie nadającym się do odczytu maszynowego i przetwarzania elektronicznego zbiorów danych”, nie oznacza, że format pliku może być przedmiotem bezpośredniego elektronicznego przetwarzania, bez etapu pośredniego takiego jak konwersja na inny format pliku. Sąd ten wyraża jednak wątpliwości, że tabele i tekst w formacie pliku PDF mogą być uznane za zgodne z dyrektywą 2019/1024, której motyw 35 stanowi, że dokument należy uznać za sporządzony w formacie nadającym się do odczytu maszynowego, jeżeli występuje w formacie pliku ustrukturyzowanym tak, aby aplikacje mogły łatwo zidentyfikować, rozpoznać i pozyskać określone dane.

23

W piątej kolejności sąd odsyłający, uznając, że zasadniczo VIN nie należy do danych osobowych, zastanawia się, czy art. 61 rozporządzenia 2018/858 należy interpretować w ten sposób, że nakłada na producentów pojazdów obowiązek prawny przetwarzania danych w rozumieniu art. 6 ust. 1 lit. c) RODO.

24

W tych okolicznościach Landgericht Köln (sąd krajowy w Kolonii) postanowił zawiesić postępowanie i zwrócić się do Trybunału z następującymi pytaniami prejudycjalnymi:

25

Poprzez pytanie pierwsze sąd odsyłający dąży w istocie do ustalenia, czy art. 61 ust. 1 zdanie drugie rozporządzenia 2018/858 należy interpretować w ten sposób, że obowiązek podania informacji, o których mowa w tym ustępie w przystępny sposób w formacie nadającym się do odczytu maszynowego i przetwarzania elektronicznego zbiorów danych obejmuje wszystkie „informacje dotyczące naprawy i konserwacji pojazdów” w rozumieniu art. 3 pkt 48 tego rozporządzenia czy też wyłącznie informacje dotyczące części zamiennych, o których mowa w pkt 6.1 załącznika X do tegoż rozporządzenia.

26

Artykuł 61 ust. 1 zdanie pierwsze rozporządzenia 2018/858 nakazuje producentom pojazdów zapewnienie niezależnym podmiotom nieograniczonego, znormalizowanego i niedyskryminującego dostępu w szczególności do „informacji dotyczących naprawy i konserwacji pojazdów” w rozumieniu art. 3 pkt 48 tego rozporządzenia. Zgodnie z art. 61 ust. 1 zdanie drugie tegoż rozporządzenia informacje te podaje się w przystępny sposób w formacie nadającym się do odczytu maszynowego i przetwarzania elektronicznego zbiorów danych.

27

Z samego brzmienia tego ostatniego przepisu wynika, że przewidziany w nim obowiązek dotyczy tych samych informacji co informacje wymienione w art. 61 ust. 1 zdanie pierwsze rzeczonego rozporządzenia, to znaczy w szczególności informacji dotyczących naprawy i konserwacji pojazdów.

28

O ile zgodnie z art. 61 ust. 4 rozporządzenia 2018/858 „szczegółowe techniczne wymogi w zakresie dostępu […] do informacji dotyczących naprawy i konserwacji pojazdów, w szczególności specyfikacje techniczne dotyczące sposobu, w jaki [informacje te] mają być dostarczane […], określono w załączniku X”, a pkt 6.1 akapit trzeci tego załącznika dotyczy wyłącznie informacji o częściach pojazdu, które można wymienić na części zamienne, o tyle prawdą jest, że ten ostatni przepis nie reguluje sam w sobie zakresu dostępu do informacji dotyczących naprawy i konserwacji pojazdów. Nie może on zatem prowadzić do ograniczenia tych informacji do tych dotyczących części zamiennych.

29

W świetle powyższego na pytanie pierwsze należy odpowiedzieć, że art. 61 ust. 1 zdanie drugie rozporządzenia 2018/858 należy interpretować w ten sposób, że obowiązek podania informacji, o których mowa w tym ustępie, w przystępny sposób w formacie nadającym się do odczytu maszynowego i przetwarzania elektronicznego zbiorów danych obejmuje wszystkie „informacje dotyczące naprawy i konserwacji pojazdów” w rozumieniu art. 3 pkt 48 tego rozporządzenia, a nie wyłącznie informacje dotyczące części zamiennych, o których mowa w pkt 6.1 załącznika X do tegoż rozporządzenia.

30

Poprzez pytanie drugie sąd odsyłający dąży w istocie do ustalenia, czy art. 61 ust. 1 zdanie drugie i art. 61 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia 2018/858 należy interpretować w ten sposób, że nakłada na producentów pojazdów obowiązek, po pierwsze, udostępnienia informacji dotyczących naprawy i konserwacji pojazdów poprzez interfejs bazy danych umożliwiający sterowane maszynowo zapytanie z możliwością pobrania wyników, po drugie, stworzenia bazy danych umożliwiającej wyszukiwanie nie tylko w oparciu o VIN, ale również dodatkowe kryteria, a po trzecie, udostępnienia tych informacji niezależnym podmiotom w plikach, których format jest przeznaczony do bezpośredniego elektronicznego przetwarzania zawartych w tych plikach zbiorów danych.

31

Po pierwsze, jak zostało przypomniane w pkt 26 niniejszego wyroku, art. 61 ust. 1 rozporządzenia 2018/858 nakazuje producentom pojazdów zapewnienie niezależnym podmiotom nieograniczonego, znormalizowanego i niedyskryminującego dostępu w szczególności do informacji dotyczących naprawy i konserwacji pojazdów, a także podania ich „w przystępny sposób w formacie nadającym się do odczytu maszynowego i przetwarzania elektronicznego zbiorów danych”.

32

Tenże art. 61 ust. 2 akapit drugi zdanie pierwsze zobowiązuje tych producentów do udostępnienia informacji dotyczących naprawy i konserwacji pojazdów na ich stronach internetowych w znormalizowanym formacie lub, jeżeli nie jest to wykonalne ze względu na charakter informacji, w innej odpowiedniej formie. Zdanie drugie tego drugiego akapitu wymaga od tychże producentów udostępnienia tych informacji niezależnym podmiotom innym niż stacje obsługi w formacie nadającym się do odczytu maszynowego, możliwym do elektronicznego przetwarzania za pomocą ogólnodostępnych narzędzi informatycznych i oprogramowania, co pozwala niezależnym podmiotom realizować działania związane z ich działalnością w łańcuchu dostaw na rynku wtórnym (zob. podobnie wyrok z dnia 27 października 2022 r., ADPA i Gesamtverband Autoteile-Handel, C‑390/21, EU:C:2022:837, pkt 28).

33

Do czasu przyjęcia przez Komisję odpowiedniej normy, producenci ci zgodnie z art. 61 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia 2018/858 powinni podać te informacje „w przystępny sposób”, umożliwiający ich przetworzenie przez niezależne podmioty „bez nadmiernych nakładów”.

34

Jednakże art. 61 tego rozporządzenia nie nakłada na producentów pojazdów obowiązku stworzenia interfejsu służącego zapytaniom w bazach danych tych producentów.

35

Po drugie, zgodnie z pkt 6.1 akapit trzeci załącznika X do rozporządzenia 2018/858, do którego odsyła art. 61 ust. 4 tegoż rozporządzenia, „informacje o wszystkich częściach pojazdu, w które jest on wyposażony przez producenta pojazdu zgodnie z numerem VIN i wszelkimi dodatkowymi kryteriami, takimi jak rozstaw osi, moc wyjściowa silnika, wyposażenie lub opcje, i które można wymienić na części zamienne oferowane przez producenta pojazdu autoryzowanym stacjom obsługi lub punktom sprzedaży, lub osobom trzecim przy pomocy odniesienia do numeru części z oryginalnego wyposażenia, udostępnia się w formie możliwych do maszynowego odczytu i przetworzenia elektronicznego zbiorów danych w bazie danych łatwo dostępnej dla niezależnych podmiotów”.

36

Z samego brzmienia tego pkt 6.1 akapit trzeci wynika, że w odniesieniu do części pojazdu, które można wymienić na części zamienne, producenci są zobowiązani stworzyć bazę danych (zob. podobnie wyrok z dnia 19 września 2019 r., Gesamtverband Autoteile-Handel,C‑527/18, EU:C:2019:762, pkt 32) umożliwiającą wyszukiwanie nie tylko za pomocą VIN, lecz również z wykorzystaniem „dodatkowych kryteriów”, o których mowa w tym przepisie.

37

Wykładnia ta jest zgodna z celem w postaci zagwarantowania skutecznej konkurencyjności na rynku obejmującym usługi w zakresie informacji dotyczących naprawy i konserwacji pojazdów, wymienionym w motywach 50 i 52 rozporządzenia 2018/858. W związku z tym niezależne podmioty takie jak wydawcy informacji technicznych i producenci części muszą mieć możliwość w celu prowadzenia działań związanych z ich działalnością w łańcuchu dostaw na rynku wtórnym, dokonywania wyszukiwania za pomocą wszystkich środków wymienionych w poprzednim punkcie niniejszego wyroku.

38

Po trzecie, obowiązek producentów udostępnienia informacji dotyczących naprawy i konserwacji pojazdów niezależnym podmiotom w formacie umożliwiającym przetwarzanie elektroniczne, zgodnie z art. 61 ust. 1 rozporządzenia 2018/858, ma umożliwić tym podmiotom „wyszukanie informacji technicznych” (zob. podobnie wyrok z dnia 27 października 2022 r., ADPA i Gesamtverband Autoteile-Handel, C‑390/21, EU:C:2022:837, pkt 27).

39

Należy ponadto zauważyć, że zgodnie z motywem 35 dyrektywy 2019/1024 dokument należy uznać za sporządzony w formacie nadającym się do odczytu maszynowego, jeżeli występuje „w formacie pliku ustrukturyzowanym tak, aby aplikacje mogły łatwo zidentyfikować, rozpoznać i pozyskać określone dane”.

40

Tymczasem z postanowienia odsyłającego wynika, że udostępnienie informacji w formacie takim, jak proponuje Scania, pozwala wyłącznie na pośrednie przetwarzanie elektroniczne i wymaga od tychże podmiotów dokonania pośrednich etapów przekształcenia plików, co nie pozwala na automatyczne przetwarzanie w formacie umożliwiającym bezpośrednie wykorzystanie. Z zastrzeżeniem ustaleń, które ostatecznie należą do sądu odsyłającego, nie można uznać, że takie udostępnienie jest zgodne z art. 61 ust. 1 zdanie drugie i art. 61 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia 2018/858.

41

Wykładnia ta jest zgodna z celem w postaci zagwarantowania skutecznej konkurencyjności na rynku obejmującym usługi w zakresie informacji dotyczących naprawy i konserwacji pojazdów, wymienionym w motywach 50 i 52 rozporządzenia 2018/858. W związku z tym istotne jest, jak zauważyła Komisja w uwagach na piśmie, aby niezależne podmioty mogły uzyskać dane techniczne z formatu, za pomocą którego producenci udostępniają im niezbędne informacje, i zachować te dane bezpośrednio po ich uzyskaniu do celów ich ponownego wykorzystania.

42

W świetle powyższych uwag na pytanie drugie należy odpowiedzieć, że art. 61 ust. 1 zdanie drugie i art. 61 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia 2018/858 należy interpretować w ten sposób, że:

43

Poprzez pytanie trzecie sąd odsyłający dąży w istocie do ustalenia, czy art. 61 ust. 1 rozporządzenia 2018/858 należy interpretować w ten sposób, że ustanawia on „obowiązek prawny” w rozumieniu art. 6 ust. 1 lit. c) RODO ciążący na producentach pojazdów polegający na udostępnieniu VIN produkowanych przez nich pojazdów niezależnym podmiotom jako „administratorom” w rozumieniu art. 4 pkt 7 tego rozporządzenia.

44

Aby odpowiedzieć na to pytanie, należy zbadać w pierwszej kolejności, czy VIN objęty jest zakresem pojęcia „danych osobowych” w rozumieniu art. 4 pkt 1 RODO, w którym pojęcie to jest zdefiniowane jako „wszelkie informacje o zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osobie fizycznej”.

45

Definicja ta ma zastosowanie, gdy ze względu na ich treść, cel i skutek dane informacje są powiązane z daną osobą fizyczną [wyrok z dnia 8 grudnia 2022 r.Inspektor v Inspektorata kym Wisshia sadeben savet (Cele przetwarzania danych osobowych – Postępowanie karne), C‑180/21, EU:C:2022:967, pkt 70]. W celu ustalenia, czy daną osobę fizyczną można bezpośrednio lub pośrednio zidentyfikować, należy wziąć pod uwagę wszystkie sposoby, jakimi może, racjonalnie rzecz biorąc, posłużyć się administrator w rozumieniu art. 4 pkt 7 RODO lub inna osoba w celu zidentyfikowania owej osoby, przy czym nie jest wymagane, by wszystkie informacje umożliwiające identyfikację osoby, której dane dotyczą, musiały znajdować się w rękach tylko jednego podmiotu (zob. podobnie wyrok z dnia 19 października 2016 r., Breyer,C‑582/14, EU:C:2016:779, pkt 42, 43).

46

Jak zauważył zatem rzecznik generalny w pkt 34 i 39 opinii, dane takie jak VIN – który jest zdefiniowany w art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 19/2011 jako alfanumeryczny kod przypisany pojazdowi przez producenta w celu zapewnienia właściwej identyfikacji każdego pojazdu i jako taki nie ma charakteru „osobowego” – nabierają tego charakteru dla kogoś, kto dysponuje realnymi środkami powiązania ich z konkretną osobą.

47

Otóż z pkt II.5 załącznika I do dyrektywy 1999/37 wynika, że VIN powinien znajdować się na świadectwie rejestracji pojazdu, tak jak nazwisko i adres posiadacza tego świadectwa. Ponadto zgodnie z pkt II.5 i II.6 tego załącznika osoba fizyczna może być wskazana w rzeczonym świadectwie rejestracji jako właściciel pojazdu lub jako osoba, która może użytkować pojazd na podstawie tytułu prawnego innego niż prawo własności.

48

W tych okolicznościach VIN stanowi dane osobowe, w rozumieniu art. 4 pkt 1 RODO, względem osoby fizycznej wymienionej w tym świadectwie w zakresie, w jakim osoba mająca do niego dostęp mogłaby dysponować środkami umożliwiającymi jej wykorzystanie go w celu zidentyfikowania właściciela pojazdu, do którego odnosi się, lub osoby, która może użytkować ten pojazd na podstawie tytułu prawnego innego niż prawo własności.

49

Jak zauważył zatem rzecznik generalny w pkt 34 i 41 opinii, w sytuacji gdy niezależne podmioty mogą dysponować realnymi możliwościami pozwalającymi im na powiazanie VIN ze zidentyfikowaną lub możliwą do zidentyfikowania osobą fizyczną, czego ustalenie należy do sądu odsyłającego, ten VIN stanowi dla nich dane osobowe w rozumieniu art. 4 pkt 1 RODO, a także pośrednio dla producentów pojazdów, którzy je udostępniają, nawet jeżeli VIN sam w sobie nie stanowi dla tych ostatnich danych osobowych i nie stanowi ich w szczególności w sytuacji, gdy pojazd, do którego ten VIN został przypisany, nie należy do osoby fizycznej.

50

Jeżeli z badania, o którym mowa w poprzednim punkcie niniejszego wyroku wynika, że VIN powinien zostać uznany za dane osobowe, jest on objęty zakresem stosowania RODO, zgodnie z jego art. 2 ust. 1 i powinien być przedmiotem przetwarzania zgodnego z tym rozporządzeniem.

51

Pojęcie „przetwarzania” jest zdefiniowane w art. 4 pkt 2 RODO jako oznaczające operację lub zestaw operacji wykonywanych na danych osobowych lub zestawach danych osobowych w sposób zautomatyzowany lub niezautomatyzowany, takich jak w szczególności ujawnianie poprzez przesłanie, rozpowszechnianie lub innego rodzaju udostępnianie. Pojęcie to obejmuje zatem wszelkie formy udostępnienia VIN przez „administratora” w rozumieniu art. 4 pkt 7 tego rozporządzenia, w sytuacji gdy VIN pozwala na zidentyfikowanie osoby fizycznej.

52

Artykuł 6 RODO określa przesłanki zgodnego z prawem przetwarzania takich danych. Zgodnie z ust. 1 lit. c) tego artykułu przetwarzanie jest zgodne z prawem, jeżeli jest niezbędne do wypełnienia obowiązku prawnego ciążącego na administratorze.

53

Artykuł 6 ust. 3 RODO stanowi ponadto, że podstawa prawna tego przetwarzania musi być określona w prawie Unii lub w prawie państwa członkowskiego, któremu podlega administrator oraz musi ona określać cele przetwarzania i służyć realizacji celu leżącego w interesie publicznym oraz być proporcjonalna względem realizacji tego celu.

54

Jak stanowi zatem motyw 62 rozporządzenia 2018/858, przepisy dotyczące ochrony danych osobowych znajdują zastosowanie, ilekroć środki przewidziane w tym rozporządzeniu wiążą się z przetwarzaniem danych osobowych.

55

W świetle powyższego należy zbadać w drugiej kolejności treść i zakres art. 61 ust. 1 rozporządzenia 2018/858.

56

Przepis ten, jak zauważono już w pkt 26 i 31 niniejszego wyroku nakłada przede wszystkim na producentów pojazdów obowiązek udostępnienia niezależnym podmiotom w szczególności informacji dotyczących naprawy i konserwacji pojazdów, zdefiniowanych w art. 3 pkt 48 tego rozporządzenia jako „wszelkie informacje, wraz z ich późniejszymi zmianami i uzupełnieniami, wymagane do przeprowadzenia diagnostyki, obsługi i kontroli pojazdu, przygotowania go do badań zdatności do ruchu drogowego, naprawy, przeprogramowania lub przywrócenia ustawień pojazdu lub wymagane do zdalnego wsparcia diagnostyki pojazdu, a także do montażu w pojeździe części i wyposażenia i które to informacje producent przekazuje autoryzowanym partnerom, punktom sprzedaży i stacjom obsługi lub stosuje do celów naprawy i konserwacji”.

57

Ponadto załącznik X do rozporządzenia 2018/858, do którego odsyła art. 61 ust. 4 tego rozporządzenia, stanowi w pkt 2.5.1, że informacje dotyczące naprawy i konserwacji pojazdów obejmują „jednoznaczną identyfikację pojazdu”. Ponadto zgodnie z pkt 6.1 akapit czwarty tego załącznika VIN powinien być zawarty w bazie danych, jaką powinien stworzyć producent zgodnie z tym pkt 6.1 akapit trzeci, dotyczącą części pojazdu, w które jest on wyposażony przez producenta i które można wymienić na części zamienne.

58

Te przepisy prawa Unii nakładają zatem na producentów pojazdów „obowiązek prawny” w rozumieniu art. 6 ust. 1 lit. c) RODO obejmujący udostępnienie niezależnym podmiotom określonych danych, w tym VIN. Taki „obowiązek prawny” spełnia pierwszą przesłankę zgodności z prawem przetwarzania danych osobowych wymienioną w pkt 52 niniejszego wyroku.

59

Artykuł 61 ust. 1 rozporządzenia 2018/858 definiuje następnie cel tego obowiązku przetwarzania danych, jakim jest: zapewnienie niezależnym podmiotom nieograniczonego, znormalizowanego i niedyskryminującego dostępu do informacji dotyczących w szczególności naprawy i konserwacji pojazdów w rozumieniu art. 3 pkt 48 tego rozporządzenia. Ciążący na producentach „obowiązek prawny” udostępnienia VIN produkowanych przez nich pojazdów niezależnym podmiotom odpowiada wyrażonemu w motywie 52 tegoż rozporządzenia celowi zapewnienia skutecznej i niezakłóconej konkurencji na rynku obejmującym usługi w zakresie informacji dotyczących naprawy i konserwacji pojazdów.

60

Zgodnie z motywem 50 rozporządzenia 2018/858 taka konkurencja jest niezbędna do poprawy funkcjonowania rynku wewnętrznego, szczególnie w odniesieniu do swobodnego przepływu towarów, swobody przedsiębiorczości i swobody świadczenia usług. W rezultacie cel wymieniony w poprzednim punkcie leży w interesie publicznym, a zatem jest prawnie uzasadniony (zob. analogicznie wyrok z dnia 1 sierpnia 2022 r., Vyriausioji tarnybinės etikos komisija,C‑184/20, EU:C:2022:601, pkt 75). Druga przesłanka zgodności z prawem przetwarzania danych osobowych wymieniona w pkt 53 niniejszego wyroku jest zatem spełniona.

61

Co się tyczy wreszcie trzeciej przesłanki zgodności z prawem przetwarzania danych osobowych, przewidzianej w art. 6 ust. 3 RODO, zgodnie z którą to przetwarzanie ma być „proporcjonalne do wyznaczonego, prawnie uzasadnionego celu”, wystarczy zauważyć, jak uczynił to rzecznik generalny w pkt 52 tiret czwarte opinii, po pierwsze, że samo wyszukiwanie poprzez VIN umożliwia dokładną identyfikację danych dotyczących konkretnego pojazdu, a po drugie, że akta sprawy, którymi dysponuje Trybunał, nie wskazują na istnienie innego, łagodniejszego środka identyfikacji, który jednocześnie zachowałby skuteczność wyszukiwania za pomocą numeru VIN i umożliwiałby realizację celu leżącego w interesie publicznym wskazanego w poprzednim punkcie. Artykuł 61 ust. 1 rozporządzenia 2018/858 spełnia zatem trzecią przesłankę, o której mowa w pkt 53 niniejszego wyroku.

62

W świetle powyższych rozważań na pytanie trzecie należy odpowiedzieć, że art. 61 ust. 1 rozporządzenia 2018/858 w związku z ust. 4 tego artykułu i pkt 6.1 załącznika X do tego rozporządzenia należy interpretować w ten sposób, że ustanawia on „obowiązek prawny” w rozumieniu art. 6 ust. 1 lit. c) RODO ciążący na producentach pojazdów polegający na udostępnieniu VIN produkowanych przez nich pojazdów niezależnym podmiotom jako „administratorom” w rozumieniu art. 4 pkt 7 tego rozporządzenia.

63

Dla stron w postępowaniu głównym niniejsze postępowanie ma charakter incydentalny, dotyczy bowiem kwestii podniesionej przed sądem odsyłającym, do niego zatem należy rozstrzygnięcie o kosztach. Koszty poniesione w związku z przedstawieniem uwag Trybunałowi, inne niż koszty stron w postępowaniu głównym, nie podlegają zwrotowi.

Z powyższych względów Trybunał (trzecia izba) orzeka, co następuje: