—

Skarżący podnosi, że strona pozwana naruszyła art. 15 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) 2018/1725 (1). Strona pozwana wykorzystała odpowiedzi udzielone przez skarżącego w kwestionariuszu medycznym, aby ograniczyć jego ochronę ubezpieczeniową na wypadek śmierci i niezdolności do pracy, mimo że w treści pouczenia na temat ochrony danych osobowych nie zastrzeżono, że kwestionariusz może zostać wykorzystany w takim celu.

—

Skarżący podnosi, że strona pozwana naruszyła art. 33d regulaminu pracowniczego EBI II oraz art. 9.1.2 przepisów wykonawczych do regulaminu pracowniczego. Nie ma żadnych racjonalnych powodów, aby powołaną przez EBI podstawę prawną (art. 6–1 przepisów dotyczących systemu emerytalnego personelu) interpretować w sposób, jaki proponuje EBI. Interpretacja ta nie bierze pod uwagę definicji i wskazanego celu badań lekarskich poprzedzających zatrudnienie określonych w art. 2.1.1.A załącznika X do przepisów wykonawczych do regulaminu pracowniczego.

—

Skarżący podnosi, że strona pozwana naruszyła art. 13 regulaminu pracowniczego EBI II. Przepisy regulaminu pracowniczego EBI nie zawierają żadnego unormowania, które zobowiązywałoby osobę, z którą EBI zawarł umowę o pracę, i która została uznana przez lekarza medycyny pracy EBI za zdolną do pracy, do podpisania załącznika do umowy o pracę skutkującego wyłączeniem niektórych praw z zakresu zabezpieczenia społecznego (w niniejszym wypadku ochrony ubezpieczeniowej na wypadek śmierci i niezdolności do pracy).

—

Skarżący podnosi, że za pomocą spornej decyzji strona skarżąca chce pozbawić skarżącego podstawowych praw z zakresu zabezpieczenia społecznego (w niniejszym wypadku ochrony ubezpieczeniowej na wypadek śmierci i niezdolności do pracy) z uwagi na jego dostrzegalne cechy genetyczne lub domniemaną niepełnosprawność. Formułując wymóg, aby skarżący zrzekł się wspomnianych praw z zakresu zabezpieczenia społecznego pod rygorem rozwiązania jego umowy o pracę, EBI działał z naruszeniem jego praw podstawowych. Zachowanie strony pozwanej nosi znamiona dyskryminacji, gdyż zmierza do ograniczenia praw z zakresu zabezpieczenia społecznego skarżącego w oparciu o arbitralną podstawę (niskie/bardzo niskie ryzyko niezdolności do pracy w przyszłości) i na arbitralny okres (5 lat).