This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62020CA0483
Case C-483/20: Judgment of the Court (Grand Chamber) of 22 February 2022 (request for a preliminary ruling from the Conseil d’État — Belgium) — XXXX v Commissaire général aux réfugiés et aux apatrides (Reference for a preliminary ruling — Common policy on asylum — Common procedures for granting and withdrawing international protection — Directive 2013/32/EU — Article 33(2)(a) — Inadmissibility of an application for international protection lodged in a Member State by a third-country national who has obtained refugee status in another Member State, where the minor child of that third-country national, who is a beneficiary of subsidiary protection status, resides in the first Member State — Charter of Fundamental Rights of the European Union — Article 7 — Right to respect for family life — Article 24 — Best interests of the child — No infringement of Articles 7 and 24 of the Charter of Fundamental Rights due to the inadmissibility of the application for international protection — Directive 2011/95/EU — Article 23(2) — Obligation on the Member States to ensure the family unity of beneficiaries of international protection is maintained)
Sprawa C-483/19: Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 22 lutego 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d’État – Belgia) – XXXX/Commissaire général aux réfugiés et aux apatrides [Odesłanie prejudycjalne – Wspólna polityka w dziedzinie azylu – Wspólne procedury udzielania i cofania ochrony międzynarodowej – Dyrektywa 2013/32/UE – Artykuł 33 ust. 2 lit. a) – Niedopuszczalność wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym państwie członkowskim przez obywatela państwa trzeciego, który uzyskał status uchodźcy w innym państwie członkowskim, podczas gdy małoletnie dziecko tego obywatela, objęte ochroną uzupełniającą, przebywa w pierwszym państwie członkowskim – Karta praw podstawowych Unii Europejskiej – Artykuł 7 – Prawo do poszanowania życia rodzinnego – Artykuł 24 – Najlepsze zabezpieczenie interesów dziecka – Brak naruszenia art. 7 i 24 karty praw podstawowych z powodu niedopuszczalności wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej – Dyrektywa 2011/95/UE – Artykuł 23 ust. 2 – Spoczywający na państwach członkowskich obowiązek zapewnienia utrzymania jedności rodziny beneficjentów ochrony międzynarodowej]
Sprawa C-483/19: Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 22 lutego 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d’État – Belgia) – XXXX/Commissaire général aux réfugiés et aux apatrides [Odesłanie prejudycjalne – Wspólna polityka w dziedzinie azylu – Wspólne procedury udzielania i cofania ochrony międzynarodowej – Dyrektywa 2013/32/UE – Artykuł 33 ust. 2 lit. a) – Niedopuszczalność wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym państwie członkowskim przez obywatela państwa trzeciego, który uzyskał status uchodźcy w innym państwie członkowskim, podczas gdy małoletnie dziecko tego obywatela, objęte ochroną uzupełniającą, przebywa w pierwszym państwie członkowskim – Karta praw podstawowych Unii Europejskiej – Artykuł 7 – Prawo do poszanowania życia rodzinnego – Artykuł 24 – Najlepsze zabezpieczenie interesów dziecka – Brak naruszenia art. 7 i 24 karty praw podstawowych z powodu niedopuszczalności wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej – Dyrektywa 2011/95/UE – Artykuł 23 ust. 2 – Spoczywający na państwach członkowskich obowiązek zapewnienia utrzymania jedności rodziny beneficjentów ochrony międzynarodowej]
Dz.U. C 165 z 19.4.2022, p. 14–15
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
Dz.U. C 165 z 19.4.2022, p. 12–12
(GA)
19.4.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 165/14 |
Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 22 lutego 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d’État – Belgia) – XXXX/Commissaire général aux réfugiés et aux apatrides
(Sprawa C-483/19) (1)
(Odesłanie prejudycjalne - Wspólna polityka w dziedzinie azylu - Wspólne procedury udzielania i cofania ochrony międzynarodowej - Dyrektywa 2013/32/UE - Artykuł 33 ust. 2 lit. a) - Niedopuszczalność wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym państwie członkowskim przez obywatela państwa trzeciego, który uzyskał status uchodźcy w innym państwie członkowskim, podczas gdy małoletnie dziecko tego obywatela, objęte ochroną uzupełniającą, przebywa w pierwszym państwie członkowskim - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Artykuł 7 - Prawo do poszanowania życia rodzinnego - Artykuł 24 - Najlepsze zabezpieczenie interesów dziecka - Brak naruszenia art. 7 i 24 karty praw podstawowych z powodu niedopuszczalności wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej - Dyrektywa 2011/95/UE - Artykuł 23 ust. 2 - Spoczywający na państwach członkowskich obowiązek zapewnienia utrzymania jedności rodziny beneficjentów ochrony międzynarodowej)
(2022/C 165/16)
Język postępowania: francuski
Sąd odsyłający
Conseil d’État
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: XXXX
Strona pozwana: Commissaire général aux réfugiés et aux apatrides
Sentencja
Artykuł 33 ust. 2 lit. a) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wspólnych procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej w związku z art. 7 i art. 24 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie temu, by państwo członkowskie skorzystało z przewidzianej w tym przepisie możliwości odrzucenia wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej jako niedopuszczalnego z tego powodu, że wnioskodawcy przyznano już status uchodźcy w innym państwie członkowskim, jeżeli wnioskodawca ten jest ojcem małoletniego dziecka pozbawionego opieki, które zostało objęte ochroną uzupełniającą w pierwszym państwie członkowskim, z zastrzeżeniem jednak zastosowania art. 23 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/95/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie norm dotyczących kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako beneficjentów ochrony międzynarodowej, jednolitego statusu uchodźców lub osób kwalifikujących się do otrzymania ochrony uzupełniającej oraz zakresu udzielanej ochrony.