11.9.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 300/14

1)

Czy sprawa z powództwa przeciwko kupującemu mającemu siedzibę w jednym Państwie Członkowskim o uznanie umowy sprzedaży nieruchomości położonej na obszarze innego Państwa Członkowskiego za bezskuteczną z uwagi na pokrzywdzenie wierzycieli sprzedającego, która to umowa została zawarta i w całości wykonana na obszarze tego innego Państwa Członkowskiego, jest „sprawą dotyczącą umowy” w rozumieniu art, 7 pkt 1 litera a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (1)?

2)

Czy na powyższe pytanie należy odpowiedzieć stosując zasadę acte eclaire poprzez odwołanie się do wyroku Trybunału z dnia 17 czerwca 1992 r., w sprawie C-26/91mimo, że dotyczył on odpowiedzialności producenta za wady towaru, który nie mógł przewidzieć komu w dalszej kolejności towar zostanie zbyty, a przez to kto będzie mógł od niego dochodzić roszczeń, natomiast powództwo przeciwko kupującemu „o uznanie umowy sprzedaży nieruchomości za bezskuteczną” z uwagi na pokrzywdzenie wierzycieli sprzedającego dla swej skuteczności wymaga wiedzy kupującego o tym, że czynność prawna (umowa sprzedaży) została dokonana z pokrzywdzeniem wierzycieli, zatem kupujący musi liczyć się z tym, że takie powództwo może zostać przez wierzyciela osobistego sprzedającego wytoczone?