Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62015TN0480

    Sprawa T-480/15: Skarga wniesiona w dniu 19 sierpnia 2015 – KZ i in./Komisja

    Dz.U. C 337 z 12.10.2015, p. 39–40 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    12.10.2015   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 337/39


    Skarga wniesiona w dniu 19 sierpnia 2015 – KZ i in./Komisja

    (Sprawa T-480/15)

    (2015/C 337/44)

    Język postępowania: Polski

    Strony

    Strona skarżąca: KZ (Polska), LA (Polska), LB (Austria), LC (Austria) (przedstawiciely: S. Dudzik, radca prawny, J. Budzik, adwokat)

    Strona pozwana: Komisja Europejska

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej z dnia 19 czerwca 2015 roku, nr C(2015) 4284 final, wydanej w sprawie AT.39864 – BASF, odrzucającej wniosek skarżących na podstawie art. 7 ust. 2 rozporządzenia 772/2004 (1);

    obciążenie Komisji kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

    1.

    Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia zasady skutecznej ochrony prawnej oraz prawa do skutecznego środka prawnego przed sądem

    Odrzucając wniosek skarżących na podstawie art. 7 ust. 2 Rozporządzenia Komisji (WE) nr 773/2004 w sytuacji, w której doszło do naruszenia art. 101 i art. 102 Traktatu na szkodę skarżących – podczas gdy właściwy krajowy organ ochrony konkurencji nie mógł wszcząć postępowania ze względu na upływ przewidzianego w prawie krajowym terminu prekluzyjnego dla wszczęcia postępowania w przedmiocie naruszenia prawa konkurencji, a ponadto skarżący nie dysponowali możliwością skutecznego dochodzenia naprawienia szkody poprzez powództwo wniesione do sądu krajowego – Komisja naruszyła przysługujące skarżącym prawo do skutecznej ochrony prawnej oraz do skutecznego środka prawnego przed sądem.

    2.

    Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 101 i art. 102 TFUE w zw. z art. 17 ust. 1 zdanie drugie Traktatu o Unii Europejskiej i w zw. z art. 7 ust. 2 Rozporządzenia 773/2004 oraz w zw. z art. 7 ust. 1 i 2 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 (2)

    Przyjmując, iż interes Unii Europejskiej nie uzasadnia wszczęcia postępowania w sprawie zainicjowanej wnioskiem skarżących, Komisja dopuściła się oczywistego błędu w ocenie;

    odrzucając wniosek skarżących i odmawiając wszczęcia postępowania w oparciu o bezzasadne przyjęcie, że przesłanki stwierdzenia naruszenia art. 101 TFUE sformułowane w wyroku Sądu z dnia 17 lipca 1998 roku w sprawie T-111/96, ITT Promedia N.V. p. Komisji, nie znajdują zastosowania do nadużycia procedury karnej ani administracyjnej, Komisja naruszyła zasadę skuteczności (effet utile) art. 101 i art. 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.


    (1)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 773/2004 z dnia 7 kwietnia 2004 r. odnoszące się do prowadzenia przez Komisję postępowań zgodnie z art. 81 i art. 82 Traktatu WE (Dz.U. L 123, str. 18; polskie wydanie specjalne: rozdział 08 Tom 3 p. 81).

    (2)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (Dz.U. L 1, str. 1; polskie wydanie specjalne: rozdział 8 Tom 2 p. 205).


    Top