Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62014TN0234

    Sprawa T-234/14: Skarga wniesiona w dniu 11 kwietnia 2014 r. – Mammoet Salvage przeciwko Komisji

    Dz.U. C 184 z 16.6.2014, p. 37–38 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    16.6.2014   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 184/37


    Skarga wniesiona w dniu 11 kwietnia 2014 r. – Mammoet Salvage przeciwko Komisji

    (Sprawa T-234/14)

    2014/C 184/59

    Język postępowania: niderlandzki

    Strony

    Strona skarżąca: Mammoet Salvage BV (Rotterdam, Niderlandy) (przedstawiciele: adwokaci P. Kuypers i A. Schadd)

    Strona pozwana: Komisja Europejska

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    tytułem żądania głównego: stwierdzenie, że Unia Europejska lub Komisja Europejska dopuściły się zaniechania;

    posiłkowo: zasądzenie od Unii Europejskiej lub Komisji Europejskiej należnych kwot;

    posiłkowo: zasądzenie od Unii Europejskiej lub Komisji Europejskiej odszkodowania na rzecz skarżącej;

    w odniesieniu do każdego z tych żądań: zawieszenie postępowania na podstawie art. 77 regulaminu postępowania przed Sądem na okres 3 miesięcy do czasu uzyskania przez skarżącą wyroku w postępowaniu arbitrażowym;

    obciążenie Unii Europejskiej lub Komisji Europejskiej kosztami postępowania, łącznie z kosztami pozasądowymi.

    Zarzuty i główne argumenty

    Skarżąca wygrała w 2010 r. przetarg w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju na usunięcie 74 wraków statków położonych w porcie w Mauretanii. Za sfinansowanie umowy zawartej pomiędzy Mauretanią i skarżącą poręczył w imieniu Komisji Europejskiej ambasador i przewodniczący Delegacji Unii Europejskiej w Mauretanii. W wyniku tego poręczenia strona pozwana nie stała się stroną umowy, lecz przejęła na siebie zobowiązanie do zapłaty wynagrodzenia za wykonane prace.

    Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

    1.

    Zarzut pierwszy dotyczący zaniechania strony pozwanej

    Umowa zawarta pomiędzy stroną skarżącą i Mauretanią zawiera postanowienie, w myśl którego zobowiązania Unii Europejskiej w przedmiocie zapłaty wygasają najpóźniej 18 miesięcy po upływie okresu wykonywania umowy. W dniu 4 grudnia 2013 r. strona skarżąca wystąpiła do Mauretanii i do Delegacji Unii Europejskiej z wnioskiem o przedłużenie tego terminu. Strona pozwana dopuściła się zaniechania nie nadając biegu temu wnioskowi.

    2.

    Zarzut drugi dotyczący udzielenia przez Komisję Europejską poręczenia co do sfinansowania umowy

    Strona skarżąca jest zdania, że prace zostały wykonane i wnosi do Sądu o zasądzenie od strony pozwanej zapłaty niezapłaconych rachunków, tzn. do zapłaty niezapłaconych kwot należnych skarżącej z tytułu wykonanych przez nią prac.

    3.

    Zarzut trzeci dotyczący pozaumownej odpowiedzialności Unii Europejskiej

    Jeżeli Sąd byłby zdania, że termin na dokonanie zapłaty przez Unię Europejską upłynął, skarżąca wnosi do Sądu o zasądzenie na jej rzecz od pozwanej odszkodowania w wysokości kwot wynikających z niezapłaconych rachunków.

    Ponadto skarżąca wnosi do Sądu o stwierdzenie, że pozwana działała względem niej bezprawnie, zatrudniając biegłych, którzy spowodowali szkodę powodującą powstanie odpowiedzialności pozaumownej.


    Top