T‑723/1462014TJ0723EU:T:2016:33200011122T

WYROK SĄDU (siódma izba)

z dnia 2 czerwca 2016 r. ( *1 )

„Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa — Środki ograniczające przyjęte wobec Syrii — Zamrożenie środków finansowych — Dostosowanie żądań — Błąd w ocenie”

W sprawie T‑723/14

HX, zamieszkały w Damaszku (Syria), reprezentowany przez adwokata S. Koeva,

strona skarżąca,

przeciwko

Radzie Unii Europejskiej, reprezentowanej przez I. Gurova oraz S. Kyriakopoulou, działających w charakterze pełnomocników,

strona pozwana,

mającej za przedmiot skargę wniesioną w trybie art. 263 TFUE i mającą na celu stwierdzenie nieważności decyzji wykonawczej Rady 2014/488/WPZiB z dnia 22 lipca 2014 r. w sprawie wykonania decyzji 2013/255/WPZiB dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (Dz.U. 2014, L 217, s. 49), rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 793/2014 z dnia 22 lipca 2014 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii (Dz.U. 2014, L 217, s. 10) i decyzji Rady (WPZiB) 2015/837 z dnia 28 maja 2015 r. zmieniającej decyzję 2013/255/WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (Dz.U. 2015, L 132, s. 82) w zakresie, w jakim nazwisko skarżącego zostało umieszczone w wykazach osób i podmiotów, w odniesieniu do których mają zastosowanie środki ograniczające,

SĄD (siódma izba),

w składzie: M. van der Woude, prezes, I. Wiszniewska-Białecka i I. Ulloa Rubio (sprawozdawca), sędziowie,

sekretarz: M. Junius, administrator,

uwzględniając pisemny etap postępowania i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 8 grudnia 2015 r.,

wydaje następujący

Wyrok ( 1 )

[…]

Co do prawa

W przedmiocie dopuszczalności wniosku o dostosowanie skargi

27	Jak wynika z pkt 18 powyżej, ważność decyzji 2013/255, zmienionej zaskarżoną decyzją, została przedłużona przez Radę decyzją 2015/837. Podczas rozprawy skarżący wniósł o dostosowanie skargi.

28

Z art. 86 §§ 1 i 2 regulaminu postępowania wynika, że w przypadku gdy akt, o którego stwierdzenie nieważności się wnosi, został zastąpiony lub zmieniony przez inny akt mający ten sam przedmiot, skarżący może, przed zamknięciem ustnego etapu postępowania, dostosować skargę w celu uwzględnienia tej nowej okoliczności. Dostosowania skargi dokonuje się w odrębnym piśmie w terminie przewidzianym w art. 263 akapit szósty TFUE, w którym można wystąpić z żądaniem stwierdzenia nieważności aktu uzasadniającego dostosowanie skargi.

29

Tak więc, aby spełnione były wymogi ustanowione w art. 86 § 2 regulaminu postępowania, dostosowania skargi należy dokonać w odrębnym piśmie. Tymczasem należy stwierdzić, że skarżący zażądał dostosowania skargi ustnie podczas rozprawy. A zatem ze względu na fakt, że skarżący nie wniósł o dostosowanie skargi w odrębnym piśmie, czego wymagają przepisy art. 86 § 2 regulaminu postępowania, należy orzec, że wniosek o dostosowanie skargi jest niedopuszczalny.

30	W świetle powyżej dokonanych ustaleń żądania stwierdzenia nieważności w niniejszej sprawie należy uznać za dopuszczalne tylko w zakresie, w jakim dotyczą one stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji i zaskarżonego rozporządzenia (zwanych dalej „zaskarżonymi aktami”). […]

Z powyższych względów SĄD (siódma izba) orzeka, co następuje:

1) Stwierdza się nieważność decyzji wykonawczej Rady 2014/488/WPZiB z dnia 22 lipca 2014 r. w sprawie wykonania decyzji 2013/255/WPZiB dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii i rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 793/2014 z dnia 22 lipca 2014 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii w zakresie, w jakim akty te dotyczą HX.

2) W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.

3) Rada Unii Europejskiej pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez HX.

Van der Woude Wiszniewska-Białecka Ulloa Rubio Wyrok ogłoszono na posiedzeniu jawnym w Luksemburgu w dniu 2 czerwca 2016 r. Podpisy

---

( *1 ) Język postępowania: bułgarski.

( 1 ) Poniżej zostały odtworzone jedynie te punkty wyroku, których publikację Sąd uznał za wskazaną.