This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62012TN0272
Case T-272/12: Action brought on 12 June 2012 — Energetický a průmyslový and EP Investment Advisors v Commission
Sprawa T-272/12: Skarga wniesiona w dniu 12 czerwca 2012 r. — Energetický a průmyslový i EP Investment Advisors przeciwko Komisji
Sprawa T-272/12: Skarga wniesiona w dniu 12 czerwca 2012 r. — Energetický a průmyslový i EP Investment Advisors przeciwko Komisji
Dz.U. C 250 z 18.8.2012, p. 17–17
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
18.8.2012 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 250/17 |
Skarga wniesiona w dniu 12 czerwca 2012 r. — Energetický a průmyslový i EP Investment Advisors przeciwko Komisji
(Sprawa T-272/12)
2012/C 250/31
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: Energetický a průmyslový holding a.s. (Brno, Republika Czeska) i EP Investment Advisors s.r.o. (Praga, Republika Czeska) (przedstawiciele: K. Desai, Solicitor oraz adwokaci J. Schmidt i M. Peristeraki)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 28 marca 2012 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 23 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 (1) (odmowa poddania się kontroli) w sprawie COMP/39.793 — EPH i in. |
— |
ewentualnie, uchylenie w całości grzywny nałożonej na skarżące lub obniżenie jej do właściwej wysokości; |
— |
obciążenie pozwanej kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.
1) |
Zarzut pierwszy dotyczy tego, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem zasadniczych wymogów proceduralnych. W szczególności skarżące podnoszą, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem ich prawa do obrony z powodu nieprawidłowości w sposobie przeprowadzenia kontroli, między innymi ze względu na nieupewnienie się przez Komisję, czy odpowiednie osoby zostały należycie poinformowane o obowiązkach ciążących na nich podczas kontroli i o skutkach ich nieprzestrzegania. |
2) |
Zarzut drugi dotyczy tego, że twierdzenie Komisji, jakoby skarżące odmówiły poddania się kontroli, jest bezzasadne i nieproporcjonalne. Skarżące podnoszą, że przedstawione przez Komisję dowody w niniejszej sprawie, dotyczące odblokowania konta w poczcie elektronicznej lub przekierowania wiadomości elektronicznej na serwer skarżących, nie są wystarczające, aby w oparciu o nie mogło zostać stwierdzone naruszenie art. 23 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1/2003. Skarżące podnoszą również, że kontrola nie była przez nie utrudniana w sposób zamierzony lub w wyniku niedbałości. |
3) |
Zarzut trzeci dotyczy tego, ze zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem zasady „domniemania niewinności”., ponieważ Komisja nie potraktowała sprawy z należną uwagą i w wystarczająco przejrzysty sposób, podczas gdy istniały wskazówki świadczące o niekorzystnym nastawieniu Komisji do skarżących, wynikającym z niezależnych okoliczności, które nie powinny być przypisywane skarżącym. |
4) |
Zarzut czwarty (pomocniczy), podniesiony na poparcie żądania drugiego, na wypadek, gdyby Sąd nie stwierdził nieważności zaskarżonej decyzji w całości, dotyczy naruszenia przez Komisję prawa, zasady proporcjonalności i obowiązku uzasadnienia przy ustalaniu kwoty grzywny. |
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (Dz.U. L 1, s. 1).