This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62011CN0449
Case C-449/11 P: Appeal brought on 1 September 2011 by Solvay Solexis SpA against the judgment delivered by the General Court (Sixth Chamber, extended composition) on 16 June 2011 in Case T-195/06 Solvay Solexis v Commission
Sprawa C-449/11 P: Odwołanie od wyroku Sądu wydanego w dniu 16 czerwca 2011 r. w sprawie T-195/06 Solvay Solexis przeciwko Komisji, wniesione w dniu 1 września 2011 r. przez Solvay Solexis SpA
Sprawa C-449/11 P: Odwołanie od wyroku Sądu wydanego w dniu 16 czerwca 2011 r. w sprawie T-195/06 Solvay Solexis przeciwko Komisji, wniesione w dniu 1 września 2011 r. przez Solvay Solexis SpA
Dz.U. C 311 z 22.10.2011, p. 29–30
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
22.10.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 311/29 |
Odwołanie od wyroku Sądu wydanego w dniu 16 czerwca 2011 r. w sprawie T-195/06 Solvay Solexis przeciwko Komisji, wniesione w dniu 1 września 2011 r. przez Solvay Solexis SpA
(Sprawa C-449/11 P)
2011/C 311/48
Język postępowania: włoski
Strony
Wnoszący odwołanie: Solvay Solexis SpA (przedstawiciele: T. Salonico, G.L. Zampa i G. Barone, adwokaci)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
— |
uchylenie zaskarżonego wyroku oraz stwierdzenie nieważności decyzji, w zakresie, w jakim stwierdzono w nich, że Ausimont uczestniczył w naruszeniu w okresie od maja do września 1997 r., a w konsekwencji ponowne obliczenie kwoty grzywny nałożonej na wnoszącego odwołanie w art. 2 decyzji; |
— |
uchylenie zaskarżonego wyroku i decyzji w zakresie, w jakim w odniesieniu do okresu późniejszego niż okres od maja do września 1997 r. nie uznano w nich, że naruszenie Ausimont miało mniejszą wagę, ze względu na to, że nie uczestniczył on w porozumieniu dotyczącym ograniczenia zdolności produkcyjnych, i umieszczono go w niewłaściwej kategorii dla potrzeb określenia kwoty podstawowej grzywny, a w konsekwencji ponowne obliczenie kwoty grzywny nałożonej na wnoszącego odwołanie w art. 2 decyzji; |
— |
tytułem żądania ewentualnego, uchylenie zaskarżonego wyroku w zakresie wskazanym powyżej i przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania; |
— |
obciążenie Komisji kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
I. |
Naruszenie art. 101 TFUE i art. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 (1), niewystarczające i wewnętrznie sprzeczne uzasadnienie oraz związane z tym wypaczenie dowodów, gdyż nie wykazano, że postępowanie Ausimontu w okresie od maja 1995 r. do września 1997 r. można uznać za uczestnictwo w „porozumieniu” lub „uzgodnionych praktykach”. Ponadto nieuzasadnione jest oddalenie obiektywnych dowodów przedstawionych przez skarżącą w celu wykazania, że we wskazanym okresie Ausimont działał w sposób niezależny i zgodny z zasadami konkurencji. |
II. |
Naruszenie zasad równego traktowania, niedyskryminacji i pewności prawa, w szczególności ze względu na brak przestrzegania wytycznych z 1998 w. w sprawie obliczania grzywien (2), a także brak uzasadnienia i oczywiste wypaczenie dowodów w odniesieniu do oceny wagi naruszenia Ausimontu i określenia wysokości nałożonej na to przedsiębiorstwo grzywny. |
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (Dz.U. L 1, s. 1, polskie wydanie specjalne: rozdział 8, tom 2 s. 205–229)
(2) Wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien nakładanych na mocy art. 15 ust. 2 rozporządzenia nr 17 oraz art. 65 ust. 5 traktatu EWWiS (Dz.U. C 9, s. 3, polskie wydanie specjalne: rozdział 8, tom 1, s. 171–173)