Strony
Motywy wyroku
Sentencja

Strony

W sprawie C-667/11

mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 267 TFUE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Administratiwen syd Warna (Bułgaria) postanowieniem z dnia 8 grudnia 2011 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 27 grudnia 2011 r., w postępowaniu:

Paltrade EOOD

przeciwko

Naczałnik na mitniczeski punkt – pristaniszte Warna, pri mitnica Warna ,

TRYBUNAŁ (druga izba),

w składzie: R. Silva de Lapuerta, prezes izby, G. Arestis (sprawozdawca), J.C. Bonichot, A. Arabadjiev i J.L. da Cruz Vilaça, sędziowie,

rzecznik generalny: Y. Bot,

sekretarz: M. Aleksejev, administrator,

uwzględniając pisemny etap postępowania i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 10 stycznia 2013 r.,

rozważywszy uwagi przedstawione:

– w imieniu naczałnik na mitniczeski punkt – pristaniszte Warna, pri mitnica Warna, przez S. Wyłkową, S. Jordanową, W. Konową oraz M. Janewa,

– w imieniu rządu bułgarskiego przez T. Iwanowa oraz J. Atanasowa, działających w charakterze pełnomocników,

– w imieniu rządu hiszpańskiego przez A. Rubio Gonzáleza, działającego w charakterze pełnomocnika,

– w imieniu rządu włoskiego przez G. Palmieri, działającą w charakterze pełnomocnika, wspieraną przez P. Gentilego, avvocato dello Stato,

– w imieniu Węgier przez K. Szíjjártó, działającą w charakterze pełnomocnika,

– w imieniu Komisji Europejskiej przez M. França, D. Stefanova oraz A. Stobiecką-Kuik, działających w charakterze pełnomocników,

podjąwszy, po wysłuchaniu rzecznika generalnego, decyzję o rozstrzygnięciu sprawy bez opinii,

wydaje następujący

Wyrok

Motywy wyroku

1. Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy warunków poboru z mocą wsteczną ceł antydumpingowych w ramach rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 723/2011 z dnia 18 lipca 2011 r. rozszerzającego ostateczne cło antydumpingowe nałożone rozporządzeniem (WE) nr 91/2009 na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali wysyłanych z Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Malezji (Dz.U. L 194, s. 6, zwanego dalej „rozporządzeniem wykonawczym”) w związku z postępowaniem w sprawie obejścia środków w rozumieniu art. 13 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. L 343, s. 51, zwanego dalej „rozporządzeniem podstawowym”).

2. Wniosek ów został przedstawiony w ramach sporu pomiędzy Paltrade EOOD (zwaną dalej „Paltrade”) a naczałnik na mitniczeski punkt – pristaniszte Warna pri mitnica Warna (kierownikiem portowego punktu celnego przy urzędzie celnym w Warnie, zwanym dalej „organem celnym”) w przedmiocie decyzji nakładającej na Paltrade obowiązek zapłaty dodatkowych ceł antydumpingowych.

Ramy prawne

3. Zgodnie z motywem 19 rozporządzenia podstawowego:

„Wielostronne negocjacje w tej sprawie dotychczas nie przyniosły rezultatu. W oczekiwaniu na wynik przekazania sprawy do Komitetu Antydumpingowego WTO konieczne jest, aby prawo wspólnotowe zawierało przepisy dotyczące praktyk polegających na montażu produktów we Wspólnocie lub kraju trzecim w celu obejścia środków antydumpingowych”.

4. Artykuł 13 rozporządzenia podstawowego, zatytułowany „Obejście środków”, ma następujące brzmienie:

„1. Cła antydumpingowe nałożone na podstawie niniejszego rozporządzenia można rozszerzyć tak, aby objęły przywóz z państw trzecich, których dotyczy środek produktów podobnych, zarówno nieznacznie zmodyfikowanych, jak też niemodyfikowanych lub nieznacznie zmodyfikowanych produktów podobnych lub też ich części, w przypadku gdy obowiązujące środki są obchodzone […]. Obejście ceł określa się jako zmianę struktury handlu między państwami trzecimi a Wspólnotą lub między poszczególnymi przedsiębiorcami w kraju, którego dotyczy środek, a Wspólnotą, wynikającą z praktyki, procesu lub prac niemających racjonalnych przyczyn ani ekonomicznego uzasadnienia, poza nałożonym cłem, przy czym istnieją dowody szkody lub osłabienia skutków naprawczych cła w odniesieniu do cen lub ilości podobnych produktów, jak również dowody na istnienie dumpingu w odniesieniu do normalnych wartości uprzednio ustalonych dla tych produktów, jeśli jest to konieczne stosownie do przepisów art. 2.

[…]

3. Postępowania na mocy niniejszego artykułu wszczyna się z inicjatywy Komisji, na wniosek państwa członkowskiego lub każdej zainteresowanej strony, w przypadkach gdy wniosek zawiera wystarczające dowody dotyczące czynników wymienionych w ust. 1. Wszczęcie następuje […] w drodze rozporządzenia Komisji, które może także nakazać organom celnym odprawienie przywozu z zastrzeżeniem rejestracji zgodnie z art. 14 ust. 5 lub żądania gwarancji. Postępowania prowadzone są przez Komisję, której mogą towarzyszyć organy celne, i są kończone w ciągu dziewięciu miesięcy. W przypadku gdy ostatecznie ustalone fakty uzasadnią rozszerzanie środków, rozszerzenia tego dokonuje Rada na wniosek Komisji, po zasięgnięciu opinii komitetu doradczego […]. Rozszerzenie skutkuje począwszy od daty nałożenia obowiązku rejestracji na podstawie art. 14 ust. 5 lub żądania gwarancji […]”.

5. Artykuł 14 rozporządzenia podstawowego, zatytułowany „Przepisy ogólne”, stanowi:

„[…]

5. Komisja może, po konsultacjach z komitetem doradczym, zlecić organom celnym podjęcie właściwych kroków dla rejestracji przywozu, tak by można było następnie zastosować środki wobec tego przywozu z dniem jego rejestracji. Przywożone towary mogą zostać poddane rejestracji na wniosek przemysłu wspólnotowego, który zawiera dostateczne dowody uzasadniające takie działanie. Rejestracja zostaje wprowadzona rozporządzeniem, które określa cel tego działania, oraz, gdy jest to właściwe, szacunkową kwotę opłat, które mogłyby być zapłacone w przyszłości. Okres obowiązkowej rejestracji nie może być dłuższy niż dziewięć miesięcy”.

6. Na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 91/2009 z dnia 26 stycznia 2009 r. nałożone zostało ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. L 29, s. 1).

7. Zgodnie z art. 1 ust. 2 owego rozporządzenia stawka ostatecznego cła antydumpingowego została określona na 85% w ramach dodatkowego kodu TARIC A999 odnoszącego się do wszystkich innych przedsiębiorstw niż te, które zostały wskazane w tabeli zawartej w owym przepisie.

8. Następnie Komisja na mocy rozporządzenia (UE) nr 966/2010 z dnia 27 października 2010 r. wszczęła dochodzenie dotyczące możliwego obchodzenia środków antydumpingowych nałożonych na mocy rozporządzenia nr 91/2009 na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali wysyłanych z Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z tego państwa, i poddała ten przywóz rejestracji (Dz.U. L 282, s. 29).

9. Motyw 18 rozporządzenia 966/2010 ma następujące brzmienie:

„Zgodnie z art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego przywóz produktu objętego dochodzeniem powinien zostać poddany rejestracji w celu dopilnowania, aby jeśli w wyniku dochodzenia zostanie stwierdzone obchodzenie środków, cło antydumpingowe mogło być pobrane w odpowiedniej wysokości z mocą wsteczną od dnia rejestracji przywozu wysyłanego z Malezji”.

10. Na mocy art. 2 owego rozporządzenia poddano owe przywozy rejestracji.

11. Rozporządzenie wykonawcze przewiduje rozszerzenie ostatecznego cła antydumpingowego nałożonego rozporządzeniem (WE) nr 91/2009 na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali wysyłanych z Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z tego państwa. Artykuł 1 owego rozporządzenia wykonawczego stanowi:

„1. Ostateczne cło antydumpingowe mające zastosowanie do »wszystkich pozostałych przedsiębiorstw« nałożone w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 91/2009 na przywóz [omawianych produktów] pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej zostaje niniejszym rozszerzone na przywóz [omawianych produktów] wysyłanych z Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Malezji, obecnie objętych kodami CN ex 7318 12 90, ex 7318 14 91 […] (kody TARIC […] 7318 12 90 91, […] 7318 14 91  91 […]), […]

[…]

3. Cło rozszerzone w ust. 1 niniejszego artykułu pobierane jest od przywozu produktów wysyłanych z Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Malezji, zarejestrowanych zgodnie z art. 2 rozporządzenia (UE) nr 966/2010 oraz art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009, z wyjątkiem przywozu produktów produkowanych przez przedsiębiorstwa wymienione w ust. 1.

[…]”.

12. Zgodnie z art. 78 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny (Dz.U. L 302, s. 1), zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1791/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 listopada 2006 r. (Dz.U. L 363, s. 1) (zwanego dalej „kodeksem celnym”):

„1. Po zwolnieniu towarów organy celne mogą z urzędu lub na wniosek zgłaszającego dokonać sprostowania zgłoszenia.

[…]

3. Jeżeli z kontroli zgłoszenia lub kontroli po zwolnieniu towarów wynika, że przepisy regulujące właściwą procedurę celną zostały zastosowane w oparciu o nieprawidłowe lub niekompletne dane, organy celne podejmują, zgodnie z wydanymi przepisami, niezbędne działania w celu uregulowania sytuacji, biorąc pod uwagę nowe dane, którymi dysponują”.

13. Zgodnie z art. 217 ust. 1 lit. a) kodeksu celnego:

„1. Każda kwota należności celnych przywozowych lub należności celnych wywozowych wynikających z długu celnego, zwana dalej »kwotą należności«, obliczana jest przez organy celne, z chwilą gdy znajdą się one w posiadaniu niezbędnych informacji, oraz zostaje wpisana do rejestru lub zaewidencjonowana w inny równoważny sposób (zaksięgowanie).

Przepisu pierwszego akapitu nie stosuje się w przypadkach, gdy:

a) ustanowione zostało tymczasowe cło antydumpingowe lub wyrównawcze […]”.

14. Artykuł 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej taryfy celnej (Dz.U. L 256 z dnia 7 września 1987 r., s. 1, zmienione rozporządzeniem Rady (WE) nr 551/2011 z dnia 6 czerwca 2011 r. (Dz.U. L 150, s. 1), stanowi:

„Komisja ustanawia Zintegrowaną taryfę Wspólnot Europejskich, zwaną dalej Taric, która spełnia wymogi Wspólnej taryfy celnej, statystyk w dziedzinie handlu zewnętrznego, polityki handlowej, rolnej i innych polityk wspólnotowych dotyczących przywozu lub wywozu towarów.

[…]”.

Postępowanie główne i pytania prejudycjalne

15. W dniu 31 stycznia 2011 r. Paltrade, z siedzibą w Wiedniu, dokonał zgłoszenia celnego za pomocą jednolitego dokumentu administracyjnego nr 11BG002005H0004290 (zwanego dalej „JDA”) poddającego procedurze wprowadzenia na rynek wraz z jednoczesnym wprowadzeniem do swobodnego obrotu następujących towarów: 2 528 800 śrub drewnianych oraz 634 000 wkrętów samogwintujących, które zostały wysłane z Malezji i stanowiły część produktów podlegających cłu antydumpingowemu na podstawie rozporządzenia wykonawczego. Podlegające zapłacie należności celne oraz podatek od wartości dodanej zostały zaksięgowane w dniu 31 stycznia 2011 r., a więc przed ostatecznym rozszerzeniem cła antydumpingowego w przywozie owych towarów.

16. Jednakże po wejściu w życie w dniu 27 lipca 2011 r. rozporządzenia wykonawczego przyjętego na podstawie art. 78 kodeksu celnego organy celne przeprowadziły po zwolnieniu spornych towarów następczą kontrolę zgłoszenia celem zweryfikowania prawidłowości zawartych w nim danych. Po dokonaniu kontroli JDA i załączonych do niego dokumentów organy celne stwierdziły, że ów dokument został zarejestrowany w okresie, w którym prowadzone było dochodzenie na podstawie rozporządzenia nr 966/2010. W konsekwencji organy celne dokonały korekty danych zawartych w owym dokumencie.

17. Bułgarskie organy celne nie przyjęły szczególnych środków celem zarejestrowania przywozów pochodzących z Malezji ani nie dokonały wpisu dodatkowego kodu TARIC – A999 przewidzianego w art. 1 ust. 2 rozporządzenia nr 91/2009. Zastosowały one natomiast zwykłą procedurę rejestracji zgłoszeń celnych sporządzonych według wzoru JDA w Byłgarskata integrirana mitniczeska informacionna sistema (zintegrowanym systemie informacji bułgarskich służb celnych, zwanym dalej „BIMIS”).

18. Na mocy decyzji N° 9300-843 z dnia 10 sierpnia 2011 r. organy celne nałożyły na Paltrade obowiązek zapłaty dodatkowej kwoty 14 623,75 BGN tytułem ceł antydumpingowych oraz 2924,76 BGN tytułem podatku VAT. Paltrade wniosła na ową decyzję skargę do Administratiwen syd Warna.

19. W tych okolicznościach Administratiwen syd Warna postanowił zawiesić postępowanie i zwrócić się do Trybunału z następującymi pytaniami prejudycjalnymi:

„1) Czy jest dopuszczalne pobranie z mocą wsteczną cła antydumpingowego w zastosowaniu art. 1 rozporządzenia [wykonawczego] bez dokonania rejestracji przywozu obejmującej wpisanie kodu dodatkowego TARIC, przewidzianego w art. 2 rozporządzenia nr 91/2009, poza rejestracją jednolitego dokumentu administracyjnego w systemie BIMIS?

2) Jaka jest odpowiednia wysokość dla celów pobrania cła antydumpingowego z mocą wsteczną w rozumieniu osiemnastego motywu rozporządzenia nr 966/2010 przy wykonywaniu rozporządzenia [wykonawczego]?”.

W przedmiocie pytań prejudycjalnych

20. Poprzez dwa pytania prejudycjalne, które należy rozpatrzyć łącznie, sąd krajowy zmierza zasadniczo do ustalenia, po pierwsze, czy art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, do którego odsyła art. 2 rozporządzenia nr 966/2010, powinien być interpretowany w ten sposób, że warunki rejestracji tego rodzaju co sporne w postępowaniu głównym są zgodne z owym przepisem i są w związku z tym wystarczające do celów poboru z mocą wsteczną cła antydumpingowego w zastosowaniu art. 1 rozporządzenia wykonawczego po przeprowadzeniu dochodzenia stwierdzającego zaistnienie obejścia ostatecznych ceł antydumpingowych nałożonych przez rozporządzenie nr 91/2009, oraz po drugie, jaka byłaby w danym przypadku kwota tego rodzaju rozszerzonego cła antydumpingowego pobieranego z mocą wsteczną w zastosowaniu rozporządzenia wykonawczego.

Uwagi przedłożone Trybunałowi

21. Rząd bułgarski i organy celne uważają, że brak jest konieczności wprowadzenia rejestracji odmiennej od JDA w ramach BIMIS, mając na uwadze, że pozwala ona na łączenie sieciowe w ramach systemów informacji opartych na kodach TARIC. Zdaniem owych stron dokumenty celne dla wszystkich typów przeznaczeń i postępowań celnych przewidziane w europejskich i krajowych przepisach celnych są poddane zautomatyzowanemu przetwarzaniu w ramach BIMIS, który pozwala na uzyskiwanie informacji z bazy danych dokumentów celnych.

22. Rządy hiszpański, węgierski i włoski oraz Komisja uważają również, że z właściwych przepisów rozporządzenia podstawowego, rozporządzenia nr 966/2010 oraz rozporządzenia wykonawczego dotyczących rejestracji spornych przywozów nie wynika konieczność utworzenia szczególnej rejestracji. Każdy krajowy system rejestracji powinien być uważany za wystarczający, o ile umożliwia on władzom celnym powzięcie wiadomości o zarejestrowanych przywozach przy publikacji rozporządzenia stanowiącego, że wymagalne jest cło antydumpingowe dotyczące owych przywozów oraz o ile umożliwia on także pobór owych ceł i powiadomienie o owych prawach.

23. Komisja dodała, że obowiązująca rejestracja jednolitych dokumentów administracyjnych w BIMIS jest w pełni wystarczająca, by osiągnąć cele art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

24. Strona pozwana w postępowaniu głównym, Komisja oraz wszystkie rządy, które przedstawiły uwagi, podnoszą, iż rozporządzenie wykonawcze wskazuje w sposób wyraźny, że wobec spółek z Malezji, na które zostało rozszerzone ostateczne cło antydumpingowe ustanowione rozporządzeniem nr 91/2009, stosować należy stawkę owego cła antydumpingowego w wysokości 85%.

Ocena Trybunału

25. Zgodnie z art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego ustanowione na podstawie owego rozporządzenia cła antydumpingowe można rozszerzyć na przywóz z państw trzecich produktów podobnych lub ich części, w przypadku gdy obowiązujące środki są obchodzone. Zgodnie z art. 13 ust. 3 owego rozporządzenia wszczęcie postępowania następuje w drodze rozporządzenia Komisji, które może także nakazać organom celnym odprawienie przywozu z zastrzeżeniem rejestracji zgodnie z art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

26. W szczególności ze wskazanego art. 13 ust. 3 wynika, że w przypadku zaistnienia obejścia rozszerzenie ustanowionych już, ostatecznych środków skutkuje począwszy od daty nałożenia obowiązku rejestracji na podstawie art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

27. Zgodnie z ostatnim z wskazanych przepisów Komisja może zlecić krajowym organom celnym podjęcie właściwych kroków dla rejestracji przywozu, tak by można było następnie zastosować środki wobec tego przywozu z dniem jego rejestracji. Rejestracja zostaje wprowadzona rozporządzeniem, które określa cel tego działania oraz, gdy jest to właściwe, szacunkową kwotę opłat, które mogłyby być zapłacone w przyszłości. Okres obowiązkowej rejestracji nie może być dłuższy niż dziewięć miesięcy.

28. W związku z powyższym należy stwierdzić, że zgodnie z celem i systematyką rozporządzenia podstawowego, w szczególności jego motywu 19 i art. 13, rozporządzenie w przedmiocie rozszerzenia cła antydumpingowego ma na celu jedynie zapewnienie skuteczności owego cła i uniknięcie jego obejścia. W konsekwencji środek zawierający rozszerzenie ostatecznego cła antydumpingowego ma jedynie pomocniczy charakter względem pierwotnego aktu ustanawiającego cło, chroniącego skuteczne stosowanie ostatecznych środków.

29. Z powyższego wynika, że celem obowiązku rejestracji przywozów w szczególnym kontekście obejścia jest również efektywność rozszerzonych, ostatecznych środków poprzez umożliwienie zastosowania ceł z mocą wsteczną, by uniknąć pozbawienia skuteczności ostatecznych środków podlegających zastosowaniu. W tym kontekście, ponieważ Komisja poleciła właściwym organom krajowym podjęcie właściwych środków celem rejestracji danych przywozów, by zapewnić pobór z mocą wsteczną rozszerzonych ceł antydumpingowych, wskazane organy są zobowiązane do dochowania owego obowiązku.

30. W postępowaniu głównym na mocy pierwotnego rozporządzenia nr 91/2009 ustanowiono ostateczne cło antydumpingowe na przywozy omawianych produktów pochodzących z Chin. Następnie, na mocy rozporządzenia nr 966/2010, wszczęte zostało dochodzenie w przedmiocie możliwego obejścia owego środka i w art. 2, na podstawie art. 13 ust. 3 i ust. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego ustanowiono rejestrację przywozów owych produktów wysyłanych z Malezji. Po stwierdzeniu zaistnienia obejścia rozporządzenie wykonawcze przewiduje rozszerzenie ostatecznego cła antydumpingowego ustanowionego na mocy pierwotnego rozporządzenia nr 91/2009 na przywozy omawianych produktów wysyłanych z Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z tego państwa.

31. Z art. 2 rozporządzenia nr 966/2010 wynika bowiem, że w okolicznościach tego rodzaju co okoliczności sprawy przed sądem krajowym państwa członkowskie są zobowiązane do przyjęcia właściwych środków celem rejestracji omawianych przywozów, zgodnie z art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

32. Jednakże w braku jakichkolwiek wskazań w rozporządzeniu podstawowym i w rozporządzeniu nr 966/2010 co do warunków, na jakich państwa członkowskie powinny dokonać rejestracji, do owych państw należy określenie tych warunków w taki sposób, by prawidłowo zapewniony został pobór z mocą wsteczną rozszerzonych ceł antydumpingowych i aby w związku z tym osiągnięty został cel owego rozporządzenia.

33. W tym względzie z akt sprawy wynika, że rejestracja poprzez JDA w obowiązującym systemie BIMIS spełnia ten obowiązek, ponieważ nie pozostawia jakiejkolwiek wątpliwości co do określenia wszelkich podlegających opłatom operacji przywozu omawianych towarów i umożliwia uzyskanie w skuteczny sposób całości dostępnych informacji dla celów prawidłowego poboru z mocą wsteczną rozszerzonych ceł antydumpingowych.

34. W związku z tym rejestracja tego rodzaju co rejestracja sporna w postępowaniu głównym spełnia wymogi art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

35. W konsekwencji sporna rejestracja spełnia obowiązek nałożony przez mające zastosowanie przepisy wskazanych rozporządzeń.

36. Co się tyczy stawki cła antydumpingowego pobieranej z mocą wsteczną w zastosowaniu rozporządzenia wykonawczego z art. 1 ust. 1 owego rozporządzenia wynika, że cło rozszerzone na przywóz towarów pochodzących z Malezji jest ostatecznym cłem antydumpingowym mającym zastosowanie do „wszystkich innych przedsiębiorstw” nałożonym na mocy art. 1 ust. 2 rozporządzenia nr 91/2009.

37. Zgodnie z art. 1 ust. 2 owego rozporządzenia stawka rozszerzonego cła antydumpingowego wynosi 85%.

38. Z powyższych rozważań wynika, że na zadane pytania należy odpowiedzieć w następujący sposób:

– Artykuł 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, do którego odsyła art. 2 rozporządzenia nr 966/2010, powinien być interpretowany w ten sposób, że warunki rejestracji tego rodzaju co sporne w postępowaniu głównym są zgodne z owym przepisem i są w związku z tym wystarczające do celów poboru z mocą wsteczną cła antydumpingowego w zastosowaniu art. 1 rozporządzenia wykonawczego, po przeprowadzeniu dochodzenia stwierdzającego zaistnienie obejścia ostatecznych ceł antydumpingowych nałożonych przez rozporządzenie nr 91/2009.

– Zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia nr 91/2009 stawka rozszerzonego cła antydumpingowego pobieranego z mocą wsteczną od przywozów dokonanych przed wejściem w życie rozporządzenia wykonawczego wynosi 85% dla „wszystkich innych przedsiębiorstw”.

W przedmiocie kosztów

39. Dla stron w postępowaniu głównym niniejsze postępowanie ma charakter incydentalny, dotyczy bowiem kwestii podniesionej przed sądem odsyłającym, do niego zatem należy rozstrzygnięcie o kosztach. Koszty poniesione w związku z przedstawieniem uwag Trybunałowi, inne niż koszty stron w postępowaniu głównym, nie podlegają zwrotowi.

Sentencja

Z powyższych względów Trybunał (druga izba) orzeka, co następuje:

Artykuł 14 ust. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej, do którego odsyła art. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 966/2010 z dnia 27 października 2010 r. wszczynającego dochodzenie dotyczące możliwego obchodzenia środków antydumpingowych nałożonych na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 91/2009 na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej w drodze przywozu niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali wysyłanych z Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Malezji, i poddającego ten przywóz rejestracji powinien być interpretowany w ten sposób, że warunki rejestracji tego rodzaju co sporne w postępowaniu głównym są zgodne z owym przepisem i są w związku z tym wystarczające do celów poboru z mocą wsteczną cła antydumpingowego w zastosowaniu art. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 723/2011 z dnia 18 lipca 2011 r. rozszerzającego ostateczne cło antydumpingowe nałożone rozporządzeniem (WE) nr 91/2009 na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali wysyłanych z Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Malezji, po przeprowadzeniu dochodzenia stwierdzającego zaistnienie obejścia ostatecznych ceł antydumpingowych nałożonych przez rozporządzenie Rady (WE) nr 91/2009 z dnia 26 stycznia 2009 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia nr 91/2009 stawka rozszerzonego cła antydumpingowego pobieranego z mocą wsteczną od przywozów dokonanych przed wejściem w życie rozporządzenia wykonawczego nr 723/2011 wynosi 85% dla „wszystkich innych przedsiębiorstw”.