Skarga wniesiona w dniu 22 grudnia 2008 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Włoskiej

(Sprawa C-571/08)

(2009/C 55/21)

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: W. Mölls i L. Pignataro, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Włoska

Żądania strony skarżącej

Zarzuty i główne argumenty

Komisja twierdzi, że przewidując minimalną cenę papierosów Republika Włoska naruszyła art. 9 ust. 1 dyrektywy nr 95/59/WE (oraz art. 5 dyrektywy 72/464/EWG (2), który go zastąpił i który jest zasadniczo identyczny). Reguła ta ustanawia zasadę, że producenci i importerzy swobodnie ustalają maksymalne ceny sprzedaży detalicznej wytwarzanych produktów. Na mocy tej zasady państwa członkowskie nie mogą uzasadnić uprawnień dyskrecjonalnych do ustalania cen maksymalnych sprzedaży detalicznej opierając się na „kontroli poziomu cen” lub „przestrzegania nałożonych cen” lub na ustaleniu skali cen na podstawie art. 9 ust. 2 dyrektywy 95/59/WE.

Cena minimalna nie może zostać uzasadniona względami ochrony zdrowia publicznego. Cel realizowany przez prawodawcę wspólnotowego może zostać osiągnięty poprzez podwyższone opodatkowanie papierosów przy użyciu parametrów podatkowych dostosowanych do sytuacji każdego z państw członkowskich.

Argument rządu włoskiego oparty na domniemanym ryzyku zwiększenia nielegalnego obrotu produktami przemyconymi lub podrobionymi, w następstwie zbyt wysokich i nie dostosowanych do rynku cen jest bezpodstawny. Oparty jest on wyłącznie na niczym nie popartych twierdzeniach tego rządu, gdyż rząd ten nie wyjaśnił jak różnica cen, wynikająca ze zwiększenia opodatkowania, mogłaby wpłynąć na istotne zwiększenie ilości oszustw w porównaniu z rezultatem polityki cen minimalnych. Komisja europejska stwierdza, że do każdego państwa członkowskiego należy dokonanie w ramach prawa wspólnotowego kontroli niezbędnych dla zapewnienia poboru należnych podatków. Wymóg ten nie może mieć żadnego wpływu na obowiązki państw członkowskich w zakresie przestrzegania przepisów dyrektywy 95/59/WE, w tym jej art. 9.

W przedmiocie terminu 120 dni na homologację cen wyrobów tytoniowych

Dla celów wprowadzania do obrotu we Włoszech ceny wyrobów tytoniowych muszą zostać zarejestrowane w oficjalnej liście cen. Wniosek o rejestrację jest przesyłany do Ministero dell'Economia e delle Finanze — Amministrazione Autonoma dei Monopoli di Stato (AAMS). AAMS nie ma uprawnień dyskrecjonalnych w zakresie walidacji rejestracji. Zdaniem Komisji zbyt długi termin 120 dni, który władze włoskie mają na odpowiedź na wniosek w sprawie zmiany den jest tego rodzaju, że zasada swobodnego ustalania maksymalnych cen przez przedsiębiorców przewidziana w art. 9 ust. 1 dyrektywy 95/59/WE zostaje w praktyce pozbawiona znaczenia.

(1)  Dyrektywa Rady 95/59/WE z dnia 27 listopada 1995 r. w sprawie podatków innych niż podatki obrotowe, wpływających na spożycie wyrobów tytoniowych (Dz.U. L 291, s. 40).

(2)  Dyrektywa Rady 72/464/EWG z dnia 19 grudnia 1972 r. w sprawie podatków innych niż podatki obrotowe, wpływających na spożycie wyrobów tytoniowych (Dz.U. L 303, s. 1).