Kies de experimentele functies die u wilt uitproberen

Dit document is overgenomen van EUR-Lex

Document 62007FO0055

    Postanowienie Sądu do spraw Służby Publicznej (pierwsza izba) z dnia 6 marca 2008 r.
    Giuseppe Tiralongo przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.
    Sprawy pracownicze - Skarga o odszkodowanie - Oczywista niedopuszczalność.
    Sprawa F-55/07.

    Zbiór Orzeczeń – Służba Publiczna 2008 I-A-1-00075; II-A-1-00385

    ECLI-code: ECLI:EU:F:2008:27

    POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ

    (pierwsza izba)

    z dnia 6 marca 2008 r.

    Sprawa F-55/07

    Giuseppe Tiralongo

    przeciwko

    Komisji Wspólnot Europejskich

    Służba publiczna – Były członek personelu tymczasowego – Skarga – Skarga o odszkodowanie – Nieprzedłużenie umowy na czas określony – Oczywista niedopuszczalność

    Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której G. Tiralongo żąda w szczególności zasądzenia od Komisji zapłaty odszkodowania tytułem naprawienia jakoby poniesionej szkody, wynikającej z szeregu niezgodnych z prawem zachowań, których dopuściła się Komisja w związku z przedłużeniem jego umowy.

    Orzeczenie: Skarga zostaje odrzucona jako oczywiście niedopuszczalna. Każda ze stron pokrywa własne koszty.

    Streszczenie

    1.      Postępowanie – Dopuszczalność skargi – Ocena w świetle norm obowiązujących w chwili złożenia skargi

    (regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 76)

    2.      Urzędnicy – Skarga – Skarga o odszkodowanie – Zarzuty

    (regulamin pracowniczy, art. 90, 91)

    1.      O ile norma zawarta w art. 76 regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, zgodnie z którą Sąd może postanowieniem odrzucić skargę, która oczywiście podlega odrzuceniu, jest normą proceduralną znajdującą jako taka zastosowanie od dnia swego wejścia w życie do wszystkich sporów zawisłych przed Sądem, o tyle nie jest tak w przypadku norm prawnych, na których podstawie Sąd może, stosując ten przepis, uznać skargę za oczywiście niedopuszczalną: mogą nimi być jedynie normy, które znajdowały zastosowanie w dniu wniesienia skargi.

    (zob. pkt 26)

    2.      Urzędnik, który uchybił terminom do wniesienia skargi o stwierdzenie nieważności aktu rzekomo dla niego niekorzystnego, o których mowa w art. 90 i 91 regulaminu pracowniczego, nie może poprzez wniosek o naprawienie szkody wynikłej z tego aktu, bez względu na to, czy jest to szkoda materialna, czy też krzywda, zaradzić temu uchybieniu i zapewnić sobie w ten sposób nowy termin do wniesienia skargi.

    (zob. pkt 31, 33, 40, 41)

    Odesłanie:

    Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑27/90 Latham przeciwko Komisji, 24 stycznia 1991 r., Rec. s. II‑35, pkt 38; sprawa T‑20/92 Moat przeciwko Komisji, 13 lipca 1993 r., Rec. s. II‑799, pkt 46; sprawa T‑147/04 Ross przeciwko Komisji, 28 czerwca 2005 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑171, II‑771, pkt 48

    Naar boven