This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62007FJ0125
Judgment of the Civil Service Tribunal (Second Chamber) of 29 September 2009. # Armin Hau v European Parliament. # Public service - Officials - Promotion. # Case F-125/07.
Wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej (druga izba) z dnia 29 września 2009 r.
Armin Hau przeciwko Parlamentowi Europejskiemu.
Sprawy pracownicze - Urzędnicy - Awans.
Sprawa F-125/07.
Wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej (druga izba) z dnia 29 września 2009 r.
Armin Hau przeciwko Parlamentowi Europejskiemu.
Sprawy pracownicze - Urzędnicy - Awans.
Sprawa F-125/07.
Zbiór Orzeczeń – Służba Publiczna 2009 I-A-1-00371; II-A-1-01997
ECLI identifier: ECLI:EU:F:2009:131
WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(druga izba)
z dnia 29 września 2009 r.
Sprawa F-125/07
Armin Hau
przeciwko
Parlamentowi Europejskiemu
Służba publiczna – Urzędnicy – Awans – Postępowanie w sprawie awansu za 2006 r. – Niewpisanie na listę urzędników awansowanych – Porównanie osiągnięć – Próg odniesienia – Nieuwzględnienie okoliczności, że urzędnik został przedstawiony do awansu w poprzednim postępowaniu
Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której A. Hau żąda stwierdzenia nieważności decyzji Parlamentu, ogłoszonej w dniu 21 listopada 2006 r., o niewpisaniu jego nazwiska na listę urzędników awansowanych do grupy zaszeregowania B*7 w ramach postępowania w sprawie awansu za 2006 r.
Orzeczenie: Stwierdza się nieważność decyzji Parlamentu, ogłoszonej w dniu 21 listopada 2006 r., o niewpisaniu nazwiska skarżącego na listę urzędników awansowanych do grupy zaszeregowania B*7 w ramach postępowania w sprawie awansu za 2006 r. Parlament zostaje obciążony kosztami postępowania.
Streszczenie
1. Urzędnicy – Decyzja niekorzystna – Obowiązek uzasadnienia – Możliwość uzasadnienia decyzji o braku awansu na etapie postępowania poprzedzającego wniesienie skargi – Konsekwencje
(regulamin pracowniczy, art. 25 akapit drugi, art. 90 ust. 2)
2. Urzędnicy – Awans – Porównanie osiągnięć – Uwzględnienie przedstawienia do awansu w poprzednim postępowaniu
(regulamin pracowniczy, art. 45)
1. Administracja ma możliwość uzasadnienia decyzji o braku awansu na etapie postępowania poprzedzającego wniesienie skargi. Jednak należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy administracja korzysta z tego prawa, pozbawia ona zainteresowanych urzędników możliwości złożenia zażalenia przy znajomości uzasadnienia zaskarżonej decyzji, a zatem w rezultacie rozwinięcia argumentów. Tym samym w sytuacji, gdy urzędnik zapoznał się z uzasadnieniem decyzji dopiero na etapie oddalenia zażalenia, administracja nie może mu zarzucać nieprzestrzegania zasady zgodności pomiędzy zażaleniem i skargą co do zarzutów odnoszących się do tego uzasadnienia.
(zob. pkt 24)
Odesłanie:
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑52/90 Volger przeciwko Parlamentowi, 12 lutego 1992 r., Rec. s. II‑121, pkt 36
2. W celu dokonania oceny osiągnięć, jakie powinny być uwzględnione w ramach decyzji w sprawie awansowania na mocy art. 45 regulaminu pracowniczego, administracja korzysta z szerokiego zakresu uznania. Tym samym kontrola sądu wspólnotowego powinna się ograniczać do zbadania tego, czy w świetle sposobów i środków, przy zastosowaniu których administracja mogła dokonać oceny, utrzymała się ona w rozsądnych granicach i czy nie skorzystała ze swego uprawnienia w sposób oczywiście błędny.
Przysługujący administracji zakres uznania nie może jej jednak zwalniać z obowiązku zbadania, przy dochowaniu wszelkiej staranności i bezstronności, wszystkich istotnych okoliczności danego przypadku. Okoliczność przedstawienia do awansu w ramach postępowania w sprawie awansu poprzedzającego sporne postępowanie stanowi istotną okoliczność w zakresie osiągnięć, pod warunkiem że osiągnięcia urzędnika nie zmniejszyły się od czasu postępowania, w trakcie którego został przedstawiony do awansu.
Ponadto nieuwzględnianie z zasady właściwości „dawnych kandydatów do awansu” groziłoby stworzeniem dyskryminacji wśród urzędników kandydujących do awansu, ponieważ prowadziłoby do traktowania obiektywnie różnych sytuacji w taki sam sposób. Okoliczność, że urzędnik osiągnął już próg awansu podczas poprzedniego postępowania w sprawie awansu, nierozerwalnie związana z osiągnięciami, jakimi wykazał się on wcześniej, umiejscawia go bowiem, w świetle tego aspektu jego osiągnięć, w sytuacji odmiennej niż osoby, które nie osiągnęły omawianego progu awansu podczas poprzedniego postępowania.
(zob. pkt 26–28)
Odesłanie:
Trybunał: sprawa 26/85 Vaysse przeciwko Komisji, 23 października 1986 r., Rec. s. 3131, pkt 26; sprawa C‑269/90 Technische Universität München, 21 listopada 1991 r., Rec. s. I‑5469, pkt 14
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑169/89 Frederiksen przeciwko Parlamentowi, 11 grudnia 1991 r., Rec. s. II‑1403, pkt 69; sprawa T‑30/04 Sena przeciwko AESA, 4 maja 2005 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑113, II‑519, pkt 80; sprawa T‑132/03 Casini przeciwko Komisji, 15 września 2005 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑253, II‑1169, pkt 69
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑107/06 Berrisford przeciwko Komisji, 10 października 2007 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑1‑0000, II‑A‑1‑0000, pkt 76