1)

Obejmując rok 2002, na mocy art. 2 ust. 44 legge n. 350, disposizioni per la formazione del bilancio annuale e pluriennale dello Stato (legge finanziaria 2004) [ustawy nr 350 o zasadach opracowywania rocznego i wieloletniego budżetu państwa (ustawy budżetowej na rok 2004)] z dnia 24 grudnia 2003 r., abolicją podatkową przewidzianą w art. 8 i 9 legge n. 289, disposizioni per la formazione del bilancio annuale e pluriennale dello Stato (legge finanziaria 2003) [ustawy nr 289 o zasadach opracowywania rocznego i wieloletniego budżetu państwa (ustawy budżetowej na rok 2003)] z dnia 27 grudnia 2002 r., oraz przewidując w konsekwencji zrzeczenie się w sposób ogólny i bez żadnego rozróżnienia prawa do kontroli czynności podlegających opodatkowaniu dokonanych w okresie podatkowym obejmującym rok 2002, Republika Włoska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 2 ust. 1 lit. a), c) i d) oraz art. 193–273 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, które z dniem 1 stycznia 2007 r. zastąpiły art. 2 i 22 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, oraz zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 10 WE.

2)

Republika Włoska zostaje obciążona kosztami postępowania.