Sprawa C‑445/04

Possehl Erzkontor GmbH

przeciwko

Hauptzollamt Duisburg

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht Düsseldorf)

Wspólna Taryfa Celna – Klasyfikacja taryfowa – Podpozycja 2519 90 10 – Magnezja topiona wytwarzana przez topienie w elektrycznym piecu łukowym magnezytu poddanego uprzednio kalcynowaniu – Magnezja topiona

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 8 grudnia 2005 r.  I ‑ 0000

Streszczenie wyroku

Wspólna Taryfa Celna – Pozycje taryfowe – Magnezja topiona – Klasyfikacja do podpozycji 2519 90 10 Nomenklatury Scalonej

Magnezja topiona, której podstawowym składnikiem jest tlenek magnezu i która wymaga dwóch etapów obróbki cieplnej magnezytu: kalcynowania i topienia, objęta jest podpozycją 2519 90 10 Nomenklatury Scalonej stanowiącej załącznik I do rozporządzenia nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej w brzmieniu nadanym rozporządzeniami nr 3115/94, nr 1359/95, nr 2448/95 oraz nr 3009/95.

(por. pkt 22, 23, 30 i sentencja)

WYROK TRYBUNAŁU (czwarta izba)

z dnia 8 grudnia 2005 r. (*)

Wspólna Taryfa Celna – Klasyfikacja taryfowa – Podpozycja 2519 90 10 – Magnezja topiona wytwarzana przez topienie w elektrycznym piecu łukowym magnezytu poddanego uprzednio kalcynowaniu – Magnezja topiona

W sprawie C-445/04,

mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Finanzgericht Düsseldorf (Niemcy) postanowieniem z dnia 13 października 2004 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 21 października 2004 r., w postępowaniu

Possehl Erzkontor GmbH

przeciwko

Hauptzollamt Duisburg,

TRYBUNAŁ (czwarta izba),

w składzie, K. Lenaerts, pełniący obowiązki prezesa czwartej izby, M. Ilešič (sprawozdawca) i E. Levits, sędziowie,

rzecznik generalny: A. Tizzano,

sekretarz: H. von Holstein, zastępca sekretarza,

uwzględniając procedurę pisemną i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 14 września 2005 r.

uwzględniając uwagi na piśmie przedłożone:

–       w imieniu Possehl Erzkontor GmbH przez H. Bleiera, Rechtsanwalt,

–       w imieniu Komisji Wspólnot Europejskich przez B. Schimę, działającego w charakterze pełnomocnika,

podjąwszy, po wysłuchaniu rzecznika generalnego, decyzję o rozstrzygnięciu sprawy bez opinii,

wydaje następujący

Wyrok

1       Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy wykładni podpozycji 2519 90 10 Nomenklatury Scalonej stanowiącej załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256, str. 1), w brzmieniu nadanym rozporządzeniami Komisji (WE) nr 3115/94 z dnia 20 grudnia 1994 r. (Dz.U. L 345, str. 1), nr 1359/95 z dnia 13 czerwca 1995 r. (Dz.U. L 142, str. 1), nr 2448/95 z dnia 10 października 1995 r. (Dz.U. L 259, str. 1) oraz nr 3009/95 z dnia 22 grudnia 1995 r. (Dz.U. L 319, str. 1) (zwanej dalej „CN”).

2       Wniosek ten został przedstawiony w ramach sporu pomiędzy spółką Possehl Erzkontor GmbH (zwaną dalej „Possehl”) a Hauptzollamt Duisburg, w przedmiocie klasyfikacji taryfowej magnezji topionej (MgO).

 Ramy prawne

3       Nomenklatura Scalona (CN) wprowadzona rozporządzeniem nr 2658/87 oparta jest na Zharmonizowanym Systemie Oznaczania i Kodowania Towarów (zwanym dalej „HS”), opracowanym przez Radę Współpracy Celnej (obecnie Światowa Organizacja Celna) ustanowionym na podstawie międzynarodowej konwencji zawartej w Brukseli w dniu 14 czerwca 1983 r. i zatwierdzonej decyzją Rady 87/369/EWG (Dz.U. L 198, str. 1). Zawiera ona pozycje i sześciocyfrowe podpozycje HS, wprowadzając własne podpodziały za pomocą siódmej i ósmej cyfry.

4       Pozycja 2519 znajdująca się w części drugiej, sekcja V, dział 25 CN, ma następujące brzmienie: „Naturalny węglan magnezu (magnezyt); magnezja topiona; magnezja całkowicie wypalona (spiekana), nawet zawierająca małe ilości innych tlenków dodanych przed spiekaniem; pozostały tlenek magnezu, nawet czysty”.

5       Pozycja ta zawiera podpozycję 2519 90, która brzmi: „Pozostałe”. Na podpozycję tę składają się podpozycje 2519 90 10 i 2519 90 90, o następującym brzmieniu: „Tlenek magnezu, inny niż kalcynowany naturalny węglan magnezu” i „Pozostałe”.

6       Co się tyczy podpozycji 2519 90 10 noty wyjaśniające do CN z dnia 5 grudnia 1994 r. (Dz.U. C 342, str. 1) wyjaśniają:

„Podpozycja ta obejmuje:

[…]

2.      tlenek magnezu uzyskany przez topienie w elektrycznym piecu łukowym (magnezja topiona): jest to produkt zazwyczaj bezbarwny, o wyższym stopniu czystości niż produkt uzyskany przez kalcynowanie, lecz nie przekraczającym co do zasady 97%;

[…]” [tłumaczenie nieoficjalne]

7       Zgodnie z ogólnymi regułami interpretacji CN zawartymi w pierwszej części, sekcji I A tejże (zwanymi dalej „ogólnymi regułami”):

„Klasyfikacja towarów w [CN] podlega następującym regułom:

1.      Tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne; dla celów prawnych klasyfikację towarów należy ustalać zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz, o ile nie są one sprzeczne z treścią powyższych pozycji i uwag, zgodnie z następującymi regułami:

2.      [...]

b)      Wszelkie informacje zawarte w treści pozycji o materiale lub substancji odnoszą się do tego materiału lub substancji bądź w stanie czystym, bądź w mieszaninie lub w połączeniu z innymi materiałami lub substancjami. Również każda informacja o wyrobach z określonego materiału lub substancji odnosi się także do wyrobów wykonanych w całości lub w części z tego materiału lub substancji. Klasyfikowanie wyrobów stanowiących mieszaniny lub składających się z różnych materiałów lub substancji należy ustalać według zasad określonych w regule 3.

3.      Jeżeli stosując regułę 2b) lub z innego powodu towary pozornie mogą być klasyfikowane do dwu lub więcej pozycji, klasyfikacji dokonać należy w sposób następujący:

a)      pozycja określająca towar w sposób najbardziej szczegółowy ma pierwszeństwo przed pozycjami określającymi towar w sposób bardziej ogólny. W przypadku, gdy dwie pozycje lub więcej odnosi się tylko do części materiałów czy substancji zawartych w mieszaninie lub w wyrobie złożonym albo tylko do części towarów w zestawach przeznaczonych do sprzedaży detalicznej, pozycje te należy uważać za równorzędne, nawet gdy jedna z nich określa dany wyrób w sposób bardziej szczegółowy lub bardziej pełny;

b)      do wyrobów stanowiących mieszaniny[,] wyrobów składających się z różnych materiałów lub wytworzonych z różnych komponentów oraz wyrobów stanowiących komplety do sprzedaży detalicznej, których klasyfikacja w myśl reguły 3a) nie może być przeprowadzona, należy stosować pozycję obejmującą materiał lub komponent decydujący o zasadniczym charakterze wyrobu, jeżeli takie kryterium jest możliwe do zastosowania;

c)      jeżeli nie można przeprowadzić klasyfikacji według zasad określonych w regule 3a) lub b), należy stosować pozycję, która w kolejności numerycznej jest ostatnia z pozycji możliwych do zastosowania”.

 Postępowanie przed sądem krajowym i pytania prejudycjalne

8       Magnezja topiona jest produktem służącym do wytwarzania materiałów ognioodpornych. Magnezja topiona będąca przedmiotem postępowania przed sądem krajowym została przed jej przywozem do Unii Europejskiej wytworzona z naturalnego magnezytu pochodzącego z Australii. Sposób produkcji magnezji topionej obejmuje dwa niezbędne etapy obróbki cieplnej. W pierwszym etapie naturalny magnezyt jest kalcynowany w piecach wysokotemperaturowych, w temperaturze do 1000ºC, a w drugim etapie uzyskiwany jest tlenek magnezu przez topienie w piecu łukowym w temperaturze przekraczającej 2800ºC.

9       Począwszy od 1990 r. Possehl dokonywała w Hauptzollamt Emmerich – którego zadania zostały następnie przejęte przez Hauptzollamt Duisburg – zgłoszeń licznych operacji przywozu do Unii Europejskiej, poprzez porty w Rotterdamie (Niderlandy) i Antwerpii (Belgia), magnezji topionej deklarowanej w ramach podpozycji 2519 90 90, przy braku zastrzeżeń ze strony władz celnych. Towary objęte tą podpozycją są wolne od cła.

10     W 1991 r. Possehl wystapiła do Oberfinanzdirektion Frankfurt am Main – Zolltechnische Prüfungs- und Lehranstalt o wydanie wiążącej informacji taryfowej. W świetle wiążącej informacji taryfowej rzeczony produkt należało klasyfikować w ramach podpozycji 2519 90 10, z czym wiązał się obowiązek zapłaty cła.

11     Possehl nie skorzystała z tej wiążącej informacji taryfowej.

12     W roku 1997 Hauptzollamt für Prüfungen Kiel przeprowadził dochodzenie w zakresie operacji przywozowych, których skarżąca dokonała w okresie od 1 stycznia 1995 r. do 31 grudnia 1996 r. Wskazany Hauptzollamt stwierdził, że przywożoną magnezję topioną należało klasyfikować w ramach podpozycji 2519 90 10 zamiast w ramach podpozycji 2519 90 90.

13     W następstwie tego ustalenia Hauptzollamt Emmerich wydał w roku 1998 decyzję określającą wysokość należności celnych na kwotę 383 833,30 DEM. Decyzja ta została następnie zmieniona dwiema decyzjami, które łącznie obniżyły kwotę do zapłaty o 28 631,28 DEM.

14     Sprzeciw Possehl, w świetle którego produkt ten należało klasyfikować w ramach podpozycji 2519 90 90, został odrzucony przez Hauptzollamt Emmerich zasadniczo na tej podstawie, że elementem decydującym w ramach wskazanej klasyfikacji był sposób produkcji polegający na kalcynowaniu a następnie topieniu w piecu łukowym w temperaturze od 2800ºC do 3000ºC.

15     Possehl wniosła skargę do Finanzgericht Düsseldorf, który postanowił zawiesić postępowanie i zwrócić się do Trybunału z następującym pytaniem prejudycjalnym:

„Czy opisany w postanowieniu rodzaj magnezji topionej, uzyskiwanej poprzez kalcynowanie kaustyczne magnezytu kopalnianego, a w drugim etapie za pomocą obróbki cieplnej przez topienie w elektrycznym piecu łukowym, jest objęty podpozycją 2519 90 10 załącznika I do [CN]?”

 W przedmiocie pytania prejudycjalnego

 Uwagi przedstawione Trybunałowi

16     Possehl podnosi, że magnezję topioną należy klasyfikować w ramach podpozycji 2519 90 90 w zakresie w jakim produkt ten wymaga obróbki cieplnej. Magnezja topiona nie może być zatem zdaniem skarżącej uważana za produkt syntetyczny. Co się tyczy użycia w podpozycji 2519 90 10 terminu „kalcynowany”, Possehl uważa za istotne, by uwzględniona została okoliczność, że obróbka odbywa się w elektrycznym piecu łukowym, bez względu na to w jakiej temperaturze i ile razy produkt był kalcynowany. Ponadto Possehl uważa, że analiza historyczna kolejnych zmian taryfy celnej wskazuje, że produkt ten był przez szereg lat wyłączony z obowiązku ponoszenia należności celnych i że w świetle zobowiązań międzynarodowych Wspólnoty Europejskiej powinno tak pozostać. Wreszcie, Possehl twierdzi, że magnezja topiona, która jest dostępna w siedmiu różnych kolorach nie może być uważana za produkt syntetyczny.

17     Natomiast zdaniem Komisji Europejskiej produkt ten należy klasyfikować w ramach podpozycji 2519 90 10. Komisja podnosi, że noty wyjaśniające do HS wskazują na różne odmiany tlenku magnezu co pozwala na stwierdzenie, że klasyfikacja tych kategorii w ramach podpozycji CN jest zgodna z HS. Wprowadzone w roku 1999 modyfikacje tej ostatniej, które jednakże nie mają zastosowania do okoliczności niniejszej sprawy, przemawiają za tezą, w świetle której podpozycja 2519 90 10 obejmuje magnezję topioną wytwarzaną w wysokiej temperaturze w dwóch niezbędnych etapach obróbki termicznej. Wreszcie Komisja twierdzi, że opis magnezji topionej w postanowieniu odsyłającym jest decydującym czynnikiem dla klasyfikacji taryfowej tego produktu.

 Odpowiedź Trybunału

18     Należy na wstępie stwierdzić, że magnezja topiona jest objęta pozycją 2519 jak również podpozycją 2519 90, oraz że nie jest wyraźnie wymieniona w ośmiocyfrowej podpozycji CN.

19     Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem w celu zagwarantowania pewności prawa i łatwości kontroli identyfikacja decydującego kryterium klasyfikacji taryfowej produktów powinna zasadniczo opierać się na ich obiektywnych właściwościach i charakterystyce, określonych brzmieniem pozycji CN i uwag do sekcji i działów (wyroki z dnia 16 września 2004 r. w sprawie C-396/02 DFDS, Zb.Orz. str. I-8439, pkt 27, i z dnia 15 września 2005 r. w sprawie C-495/03 Intermodal Transports, Zb.Orz. str. I‑8151, pkt 47).

20     Noty wyjaśniające do CN i HS mają ze swej strony istotny wkład w interpretację zakresu poszczególnych pozycji taryfowych nie mając jednakże mocy wiążącej. Brzmienie tych not musi być zatem zgodne z postanowieniami CN i nie może zmieniać ich zakresu (ww. wyrok w sprawie Intermodal Transports, pkt 48).

21     Następnie zgodnie z ogólnymi regułami pozycja określająca towar w sposób najbardziej szczegółowy ma pierwszeństwo przed pozycjami określającymi towar w sposób bardziej ogólny. W niniejszej sprawie należy stwierdzić, że podpozycja 2519 90 10 – w zakresie obiektywnych właściwości i charakterystyki magnezji topionej, a w szczególności w świetle okoliczności, że podpozycja ta zawiera wyraźne odniesienie do „tlenku magnezu” – jest bardziej szczegółowa od podpozycji 2519 90 90.

22     Wreszcie sąd odsyłający wskazuje, że magnezja topiona jest dostępna w siedmiu odmianach o różnych kolorach w zależności od stopnia zanieczyszczenia, z udziałem tlenku magnezu w wysokości od 95,94 % do 97,95 %, przy średniej 97,38 % masy produktu. Należy zatem stwierdzić, że podstawowym składnikiem magnezji topionej jest tlenek magnezu.

23     W tym kontekście należy stwierdzić, że poprzez użycie sformułowania „inny niż kalcynowany naturalny węglan magnezu”, ustawodawca wspólnotowy pragnął wyłączyć tlenek magnezu uzyskany w pierwszym etapie obróbki termicznej. Jednakże o ile jest prawdą, że po pierwszym etapie naturalny węglan magnezu (magnezyt) może być klasyfikowany w ramach podpozycji 2519 90 90, nie może to mieć miejsca w przypadku tlenku magnezu, w zakresie w jakim produkt ten jest, w ramach drugiego etapu obróbki cieplnej, topiony w piecu łukowym w temperaturze ponad 2800ºC. Magnezja topiona wymaga dwóch etapów obróbki cieplnej magnezytu: kalcynowania i topienia.

24     W tym zakresie sąd odsyłający wyjaśnia, że jest technicznie niemożliwe wytworzenie magnezji topionej bezpośrednio z naturalnego węglanu magnezu (magnezytu) poprzez kalcynowanie.

25     Wynika z tego, że podpozycja 2519 90 10 CN obejmuje magnezję topioną, taką jak będąca przedmiotem postępowania głównego.

26     Interpretacja ta potwierdzona jest ponadto w sposób domyślny przez noty wyjaśniające do podpozycji 2519 90 10 CN, dotyczące „produktu […] o wyższym stopniu czystości niż produkt uzyskany poprzez kalcynowanie magnezytu”.[tłumaczenie nieoficjalne]

27     Interpretacja jest tym bardziej przekonująca, że w świetle ogólnych reguł, w przypadku wyrobów złożonych należy wskazać materiał decydujący o zasadniczym charakterze wyrobu. Choć magnezja topiona zawiera małe ilości składników spiekanych, nie może to decydować o klasyfikacji taryfowej tego produktu, w zakresie, w jakim głównym jego składnikiem – jak przypomniano to w pkt 22 niniejszego wyroku – jest tlenek magnezu i wobec tej okoliczności musi być uważana za tlenek magnezu. Argument Possehl, w świetle którego użycie sformułowania „zazwyczaj bezbarwna” wskazuje, że noty wyjaśniające do CN dotyczą wyłącznie magnezji topionej wytwarzanej syntetycznie lub chemicznie, nie może prowadzić do odmiennej interpretacji.

28     W tym zakresie należy stwierdzić, że brzmienie pozycji 2519: „Naturalny węglan magnezu (magnezyt); magnezja topiona; magnezja całkowicie wypalona (spiekana), nawet zawierająca małe ilości innych tlenków dodanych przed spiekaniem; pozostały tlenek magnezu, nawet czysty”, podkreśla zasadniczo rozróżnienie, którego należy dokonać pomiędzy naturalnym węglanem magnezu a różnymi rodzajami tlenku magnezu. Należy jednakże wskazać, że brzmienie to, wyliczające w sposób przykładowy rodzaje tlenku magnezu, nie wprowadza rozróżnienia o charakterze hierarchicznym pomiędzy obróbką syntetyczną lub chemiczną a obróbką cieplną. W szczególności ani brzmienie podpozycji 2519 90 10 CN ani związane z tą podpozycją noty wyjaśniające do CN nie przewidują, by z jednej strony produkcja syntetyczna lub chemiczna a z drugiej strony obróbka cieplna, miały decydujące znaczenie dla klasyfikacji towaru w ramach tej podpozycji.

29     Należy stwierdzić, że ustawodawca wspólnotowy pragnął zdefiniować podpozycję 2519 90 10 za pomocą kryteriów innych niż metoda produkcji, niezależnie od tego czy produkt jest wytwarzany syntetycznie, chemicznie czy też w drodze obróbki cieplnej.

30     W świetle całości powyższych rozważań na przedstawione pytanie należy udzielić odpowiedzi, iż magnezja topiona, taka jak będąca przedmiotem postępowania głównego, objęta jest podpozycją 2519 90 10 CN.

 W przedmiocie kosztów

31     Dla stron postępowania przed sądem krajowym niniejsze postępowanie ma charakter incydentalny, dotyczy bowiem kwestii podniesionej przed tym sądem krajowym; do niego zatem należy rozstrzygnięcie o kosztach. Koszty poniesione w związku z przedstawieniem uwag Trybunałowi, inne niż poniesione przez strony postępowania przed sądem krajowym, nie podlegają zwrotowi.

Z powyższych względów Trybunał (czwarta izba) orzeka co następuje:

Magnezja topiona, taka jak będąca przedmiotem postępowania głównego, objęta jest podpozycją 2519 90 10 Nomenklatury Scalonej stanowiącej załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256, str. 1), w brzmieniu nadanym rozporządzeniami Komisji (WE) nr 3115/94 z dnia 20 grudnia 1994 r., nr 1359/95 z dnia 13 czerwca 1995 r., nr 2448/95 z dnia 10 października 1995 r. oraz nr 3009/95 z dnia 22 grudnia 1995 r.

Podpisy

---

* Język postępowania: niemiecki.