WYROK SĄDU PIERWSZEJ INSTANCJI (piąta izba)

z dnia 28 października 2004 r.

Sprawy połączone T-219/02 i T-337/02

Olga Lutz Herrera

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Służba publiczna – Otwarty konkurs – Niedopuszczenie do egzaminów – Ogłoszenie o konkursie – Maksymalny wiek

Pełny tekst w języku hiszpańskim II - 0000

Przedmiot:         Skarga mająca za przedmiot wnioski o uchylenie decyzji komisji konkursowych konkursu COM/A/6/01 z dnia 31 lipca 2001 r. oraz konkursu COM/A/10/01 z dnia 20 grudnia 2001 r., odmawiających dopuszczenia skarżącej do egzaminów w ramach tych konkursów z uwagi na to, że nie spełniała warunku dotyczącego granicy maksymalnego wieku oraz wnioski o uchylenie decyzji w sprawie oddalenia zażaleń wniesionych przez skarżącą na decyzje komisji konkursowych konkursu COM/A/6/01 i konkursu COM/A/10/01.

Orzeczenie:      Skargi zostają oddalone. Każda ze stron poniesie koszty własne.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Skarga – Skarga na podjętą przez komisję konkursową decyzję o odmowie dopuszczenia – Możliwość powołania się na nieprawidłowość ogłoszenia o konkursie w celu zakwestionowania odmowy dopuszczenia – Przesłanki

(regulamin pracowniczy, art. 91)

2.     Urzędnicy – Zatrudnienie – Nabór – Uznanie administracyjne – Kontrola sądowa – Granice

3.     Urzędnicy – Konkurs – Organizacja – Warunki dopuszczenia i sposoby organizacji – Uznanie organu powołującego – Ustalenie maksymalnego wieku – Dopuszczalność

[regulamin pracowniczy, art. 27 akapit 1 i art. 29 ust. 1; załącznik III, art. 1 ust. 1 lit. g)]

4.     Prawo wspólnotowe – Prawa podstawowe – Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej – Zakres

5.     Urzędnicy – Zatrudnienie – Ogólna zasada niedyskryminacji – Ustalenie maksymalnego wieku – Dopuszczalność z uwagi na uzasadnione cele

(dyrektywa Rady 2000/78)

6.     Urzędnicy – Konkurs – Odmowa dopuszczenia do konkursu – Brak możliwości powoływania się przez zainteresowanego na warunki dopuszczenia do innych konkursów

1.     Kandydat do konkursu może, na poparcie skargi na decyzję komisji konkursowej odmawiającej mu uczestnictwa w konkursie, podnieść zarzuty dotyczące rzekomej nieprawidłowości niezaskarżonego we właściwym czasie ogłoszenia o konkursie, jeśli istnieje ścisły związek pomiędzy zarzutami w danej sprawie a uzasadnieniem zaskarżonej decyzji.

(zob. pkt 45 i 47)

Odesłanie: Sąd Pierwszej Instancji, sprawa T-60/92 Noonan przeciwko Komisji, 16 września 1993, Rec. str. II-911, potwierdzone Trybunał, sprawa C-448/93 P Komisja przeciwko Noonan, 11 sierpnia 1995, Rec. str. I-2321

2.     Zakres kontroli Sądu Pierwszej Instancji w odniesieniu do decyzji wydanych w sprawie naboru ogranicza się, zważywszy na przyznane organowi powołującemu uznanie, do zbadania prawidłowości procedur, z których korzystała administracja, do sprawdzenia dokładności ustaleń faktycznych, na których administracja oparła się wydając decyzję, braku oczywistego błędu w ocenie, naruszenia prawa oraz nadużycia władzy, którymi mogłaby być dotknięta decyzja administracyjna.

(zob. pkt 59)

Odesłanie: Sąd Pierwszej Instancji, sprawa T-1/90 Perez-Mínguez Casariego przeciwko Komisji, 20 marca 1991 r., Rec. str. II-143, pkt 56

3.     Z art. 1 ust. 1 lit. g) załącznika III do regulaminu pracowniczego wynika, że instytucje wspólnotowe mogą przy naborze ustanawiać w ogłoszeniach o konkursie zarówno granicę maksymalnego wieku, jak i przesunięcie tej granicy w przypadku pracowników, którzy przepracowali przynajmniej jeden rok w ramach instytucji. W rezultacie, regulamin pracowniczy nie zakazuje ustalania granic maksymalnego wieku, lecz wprost przeciwnie, wprowadza możliwość, z której skorzystanie uzależnione jest od uznania każdej instytucji.

Regulamin pracowniczy przyznaje instytucjom szeroki zakres uznania w ramach organizacji konkursów. Z zastrzeżeniem przestrzegania przepisów regulaminu pracowniczego, a w szczególności art. 27 akapit pierwszy i art. 29 ust. 1, organ powołujący dysponuje szerokim zakresem uznania przy określaniu wymaganych kwalifikacji w celu obsadzenia stanowisk pracy i przy określaniu, w zależności od tych kryteriów i w interesie służby, warunków i sposobów organizacji konkursów.

Wśród kryteriów, które spełnić muszą wspólnotowe procedury naboru, art. 27 regulaminu pracowniczego nie wprowadza wymogu zapewnienia, aby zatrudniane osoby były wybierane bez względu na wiek. Również art. 29 ust. 1 regulaminu pracowniczego, który ustanawia ramy proceduralne obsadzania wolnych stanowisk, również nie narzuca żadnego obowiązku w tym zakresie.

Skorzystanie z posiadanego przez instytucje uznania przy organizacji konkursów, w szczególności w odniesieniu do ustalenia maksymalnego wieku jako szczególnego warunku dopuszczenia do konkursów, jest zgodne z przepisami art. 27 akapit pierwszy oraz art. 29 ust. 1 regulaminu pracowniczego.

(zob. pkt 78 i od 80 do 84)

Odesłanie: Trybunał, sprawa 90/74 Deboeck przeciwko Komisji, 16 października 1975 r., Rec. str. 1123, pkt 29; Sąd Pierwszej Instancji, sprawa T-132/89 Gallone przeciwko Radzie, 16 października 1990 r., Rec. str. II-549, pkt 27; Sąd Pierwszej Instancji, sprawa T-56/89 Bataille i in. przeciwko Parlamentowi, 8 listopada 1990 r., Rec. str. II-597, pkt 42; Sąd Pierwszej Instancji, sprawa T-214/99 Carrasco Benítez przeciwko Komisji, 21 listopada 2000 r., RecFP str. I-A-257 i II-1169, pkt 52

4.     Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej ustala katalog praw podstawowych Unii Europejskiej w celu zagwarantowania ochrony praw obywateli wspólnotowych. Jednakże, o ile prawdę jest, że sądy wspólnotowe powoływały się kilkakrotnie na kartę jako na źródło inspiracji w zakresie uznawania i ochrony praw obywateli oraz jako na punkt odniesienia w zakresie praw gwarantowanych przez wspólnotowy porządek prawny, to niemniej w chwili obecnej (tzn. w październiku 2004 r.) stanowi ona jedynie deklarację, której nie przyznano wiążącej mocy prawnej.

(zob. pkt 87 i 88)

Odesłanie: Sąd Pierwszej Instancji, sprawy połączone T-377/00, T-379/00, T‑380/00, T-260/01 i T-272/01 Philip Morris International i in. przeciwko Komisji, 15 stycznia 2003 r., Rec. str. II-1, pkt 122

5.     Wprowadzając maksymalny wiek przy naborze, Komisja ma na celu zaoferowanie perspektyw kariery zawodowej zarówno urzędnikom, którzy mają przed sobą długą ścieżkę kariery w Komisji, jak i innym, którzy są zatrudnieni w starszym wieku, a także - w związku z uprawnieniami emerytalnymi ustalonymi na mocy regulaminu pracowniczego - zagwarantowanie by urzędnicy świadczyli pracę przez minimalny okres, co oznacza zachowanie równowagi finansowej wspólnotowych funduszy emerytalnych. Biorąc pod uwagę te cele, wprowadzenie maksymalnego wielu jest racjonalne i proporcjonalne. Stąd nie można zarzucić Komisji naruszenia ani ogólnej zasady niedyskryminacji, ani dyrektywy 2000/78 ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy.

(zob. pkt 95 - 100)

Odesłanie: Sąd Pierwszej Instancji, sprawa T-14/03 Di Marzio przeciwko Komisji, 2 marca 2004 r., dotychczas nieopublikowana w Zbiorze, pkt 83

6.     Działania podjęte przez instytucję na rzecz określonej grupy osób, przy braku jakiegokolwiek obowiązku prawnego wynikającego z regulaminu pracowniczego, nie mogą być przywołane na poparcie zarzutu dotyczącego naruszenia zasady równego traktowania przez urzędników innej instytucji.

Ponadto kandydat do danego konkursu, który nie został do niego dopuszczony, nie może skutecznie powoływać się na warunki dopuszczenia do innych konkursów, zorganizowanych w inny sposób i zmierzających do osiągnięcia innych celów.

(zob. pkt 110 i 112)

Odesłanie: Trybunał, sprawy połączone C-193/87 i C-194/87 Maurissen i Union syndicale przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu, 18 stycznia 1990 r., Rec. str. I-95, pkt 26 i 27; Sąd Pierwszej Instancji, sprawa T-82/92 Cortes Jiménez i in. przeciwko Komisji, 3 marca 1994 r., RecFP str. I-A-69 i II-237, pkt 44; Sąd Pierwszej Instancji, sprawa T-101/96 Wolf przeciwko Komisji, 6 listopada 1997 r., RecFP str. I-A-351 i II-949