Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52022PC0352

    Wniosek DECYZJA WYKONAWCZA RADY zmieniająca decyzję wykonawczą 2013/677/UE w sprawie upoważnienia Luksemburga do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 285 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej

    COM/2022/352 final

    Bruksela, dnia 26.7.2022

    COM(2022) 352 final

    2022/0220(NLE)

    Wniosek

    DECYZJA WYKONAWCZA RADY

    zmieniająca decyzję wykonawczą 2013/677/UE w sprawie upoważnienia Luksemburga do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 285 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej


    UZASADNIENIE

    Zgodnie z art. 395 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej („dyrektywa VAT”) 1 Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, może upoważnić każde państwo członkowskie do wprowadzenia szczególnych środków stanowiących odstępstwo od przepisów wspomnianej dyrektywy w celu upraszczania poboru VAT lub zapobiegania niektórym formom uchylania się od opodatkowania lub unikania opodatkowania.

    Pismem, które wpłynęło do Komisji 11 marca 2022 r., Luksemburg wystąpił z wnioskiem o upoważnienie do dalszego stosowania do dnia 31 grudnia 2024 r. środka stanowiącego odstępstwo od art. 285 dyrektywy VAT, pozwalającego Luksemburgowi na zwolnienie z VAT podatników, których roczny obrót nie przekracza kwoty 35 000 EUR.

    Zgodnie z art. 395 ust. 2 akapit drugi dyrektywy VAT pismem z 7 kwietnia 2022 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Luksemburg. Pismem z 8 kwietnia 2022 r. Komisja powiadomiła Luksemburg, że posiada wszystkie informacje niezbędne do rozpatrzenia wniosku.

    1.KONTEKST WNIOSKU

    Przyczyny i cele wniosku

    Przepisy tytułu XII rozdział 1 dyrektywy VAT umożliwiają państwom członkowskim stosowanie procedur szczególnych w odniesieniu do małych przedsiębiorstw, w tym przewidują możliwość przyznania zwolnienia z podatku podatnikom, których roczny obrót nie przekracza określonego progu. Zwolnienie takie oznacza, że podatnicy nie muszą naliczać podatku VAT za swoje dostawy towarów i świadczone przez siebie usługi i w konsekwencji nie mogą odliczyć naliczonego VAT.

    Możliwość stosowania przepisów szczególnych w zakresie VAT do małych przedsiębiorstw, w tym zwolnień lub stopniowego obniżania podatku, została po raz pierwszy wprowadzona w art. 14 dyrektywy Rady 67/228/EWG 2 . Państwa członkowskie, które nie skorzystały z możliwości przewidzianej na mocy tych przepisów, zostały następnie upoważnione, zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. b) dyrektywy 77/388/EWG 3 , przekształconym obecnie w art. 285 akapit pierwszy dyrektywy VAT, do przyznawania zwolnienia z VAT tylko podatnikom, których roczny obrót nie przekracza kwoty 5 000 EUR lub jej równowartości w walucie krajowej. Zgodnie z art. 285 akapit drugi dyrektywy VAT takie państwa członkowskie mogą również zastosować stopniowe obniżanie podatku w odniesieniu do podatników, których roczny obrót przekracza pułap określony przez te państwa do celów stosowania zwolnienia.

    Do końca 2012 r. Luksemburg był upoważniony do przyznawania zwolnienia z VAT podatnikom, których roczny obrót nie przekraczał 10 000 EUR. Jednocześnie, na podstawie art. 285 akapit drugi dyrektywy VAT, Luksemburg skorzystał z możliwości stopniowego obniżania podatku w odniesieniu do podatników, których roczny obrót wynosi od 10 000 EUR do 25 000 EUR.

    Następnie, na podstawie art. 285 akapit pierwszy wspomnianej dyrektywy, Luksemburg wystąpił o odstępstwo polegające na zastosowaniu progu obrotu w wysokości 25 000 EUR w odniesieniu do systemu zwolnień dla małych przedsiębiorstw przy jednoczesnym zniesieniu stosowania stopniowego obniżania podatku i takie odstępstwo mu przyznano. Decyzją wykonawczą Rady 2013/677/UE 4 upoważniono Luksemburg do stosowania wyżej wymienionego środka szczególnego do 31 grudnia 2016 r. 

    Decyzją wykonawczą Rady (UE) 2017/319 5 upoważniono Luksemburg do przedłużenia obowiązywania środka szczególnego do 31 grudnia 2019 r., a jednocześnie do podwyższenia progu z 25 000 EUR do 30 000 EUR. Następnie decyzją wykonawczą Rady (UE) 2019/2210 6 przedłużono ponownie obowiązywanie środka do 31 grudnia 2022 r., a próg zwiększono z 30 000 EUR do 35 000 EUR.

    Luksemburg wystąpił o ponowne przedłużenie tego środka na kolejny ograniczony okres. Luksemburg wskazał, że ten środek szczególny zmniejsza obciążenie administracyjne zarówno dla podatników, jak i dla organu podatkowego. Tym samym przyczynia się on do uproszczenia poboru podatków, jak określono w art. 395 ust. 1 dyrektywy VAT. Środek ten jest i pozostanie dla podatników całkowicie nieobowiązkowy.

    Zdaniem władz luksemburskich przedmiotowy środek szczególny miałby jedynie nieznaczny wpływ na ogólną kwotę dochodów z VAT pobieranego na etapie ostatecznej konsumpcji (nie więcej niż 0,05 %) i byłby zgodny z wymogiem art. 395 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT. W szczególności Luksemburg poinformował, że w 2020 r. ze zwolnienia skorzystało 633 podatników o rocznych obrotach od 10 000 EUR do 35 000 EUR, co stanowi 0,78 % wszystkich podatników.

    Środek szczególny upraszczający obowiązki małych przedsiębiorstw jest zgodny z celami określonymi przez Unię Europejską w odniesieniu do małych przedsiębiorstw.

    Biorąc pod uwagę, że środek ten ma pozytywny wpływ na zmniejszenie obciążenia administracyjnego dla przedsiębiorstw i organów podatkowych i nie wywiera większego wpływu na całkowite dochody z tytułu VAT, należy upoważnić Luksemburg do przedłużenia okresu obowiązywania środka szczególnego do 31 grudnia 2024 r.

    Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki

    Środek stanowiący odstępstwo jest zgodny z celami dyrektywy (UE) 2020/285 zmieniającej art. 281–294 dyrektywy VAT dotyczące procedury szczególnej dla małych przedsiębiorstw 7 , która jest wynikiem planu działania w sprawie VAT 8 i ma na celu stworzenie nowoczesnego i uproszczonego systemu dla tych przedsiębiorstw. W szczególności środek ten ma na celu ograniczenie kosztów przestrzegania przepisów w zakresie VAT oraz zakłóceń konkurencji, zarówno na szczeblu krajowym, jak i na szczeblu UE, ograniczenie negatywnych skutków efektu progowego oraz ułatwianie prowadzenia działalności gospodarczej, a także monitorowania przez administracje podatkowe.

    Próg 35 000 EUR jest ponadto zgodny z dyrektywą (UE) 2020/285, gdyż dyrektywa ta umożliwia państwom członkowskim ustalenie progu rocznego obrotu wymaganego do zwolnienia z VAT na poziomie nie wyższym niż 85 000 EUR (lub jego równowartości w walucie krajowej).

    Podobne odstępstwa, umożliwiające zwolnienie z VAT podatników, których roczny obrót nie przekracza określonego progu, jak przewidziano w art. 285 i 287 dyrektywy VAT, zostały przyznane innym państwom członkowskim. Niderlandom 9 i Belgii 10 przyznano próg w wysokości 25 000 EUR; Włochom 11 – próg w wysokości 30 000 EUR; Polsce 12 , Łotwie 13 i Estonii 14 przyznano próg w wysokości 40 000 EUR; Węgrom 15 – próg w wysokości 48 000 EUR; Litwie 16 – próg w wysokości 55 000 EUR; Chorwacji 17 – próg w wysokości 45 000 EUR; Malcie 18 – próg w wysokości 30 000 EUR; Słowenii 19 – próg w wysokości 50 000 EUR; Czechom 20 – próg w wysokości 85 000 EUR; a Rumunii 21 – próg w wysokości 88 500 EUR.

    Odstępstwa od dyrektywy VAT powinny być zawsze ograniczone w czasie, aby można było ocenić ich efekty. Co więcej, uwzględnienie daty wygaśnięcia środka szczególnego – 31 grudnia 2024 r. – jest zgodne z wymogami dyrektywy (UE) 2020/285. Dyrektywa ta stanowi, że z dniem 1 stycznia 2025 r. państwa członkowskie będą musiały stosować przepisy krajowe, które będą zobowiązane przyjąć w celu zapewnienia przestrzegania przepisów tej dyrektywy.

    Proponowany środek jest zatem zgodny z przepisami dyrektywy VAT.

    Spójność z innymi politykami Unii

    Komisja stale podkreśla potrzebę upraszczania przepisów dotyczących małych przedsiębiorstw. W tym względzie Komisja przyjęła w marcu 2020 r. strategię MŚP na rzecz zrównoważonej i cyfrowej Europy 22 , w której to strategii zobowiązała się do dalszej pracy na rzecz zmniejszenia obciążeń dla MŚP. Jednym z filarów tej strategii jest zmniejszenie obciążenia regulacyjnego dla MŚP. Przedmiotowy środek szczególny jest zgodny z takimi celami, jeśli chodzi o reguły fiskalne. Jest on również spójny z planem działania z 2020 r. na rzecz sprawiedliwego i prostego opodatkowania wspierającego odbudowę gospodarczą 23 , w którym uznano, że koszty przestrzegania przepisów podatkowych w UE są nadal wysokie i że koszty te są zazwyczaj znacznie wyższe w przypadku małych przedsiębiorstw niż w przypadku dużych.

    2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ

    Podstawa prawna

    Art. 395 dyrektywy VAT.

    Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych)

    Biorąc pod uwagę przepis dyrektywy VAT będący podstawą wniosku, należy stwierdzić, że wniosek wchodzi w zakres wyłącznych kompetencji Unii Europejskiej. Zasada pomocniczości nie ma zatem zastosowania.

    Proporcjonalność

    Niniejsza decyzja dotyczy upoważnienia udzielonego państwu członkowskiemu w odpowiedzi na jego własny wniosek i nie stanowi żadnego zobowiązania.

    Biorąc pod uwagę ograniczony zakres odstępstwa, omawiany środek szczególny jest proporcjonalny do wyznaczonego celu, tj. uproszczenia poboru podatku VAT dla małych podatników oraz dla organów podatkowych.

    Wybór instrumentu

    Proponowany instrument to decyzja wykonawcza Rady.

    Zgodnie z art. 395 dyrektywy VAT odstępstwo od wspólnych przepisów dotyczących podatku VAT jest możliwe jedynie na podstawie upoważnienia Rady, stanowiącej jednomyślnie na wniosek Komisji. Decyzja wykonawcza Rady jest najwłaściwszym instrumentem, ponieważ może być skierowana do poszczególnych państw członkowskich.

    3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW

    Konsultacje z zainteresowanymi stronami

    Nie przeprowadzono konsultacji z zainteresowanymi stronami. Niniejszy wniosek opiera się na wniosku złożonym przez Luksemburg i dotyczy wyłącznie tego państwa członkowskiego.

    Ocena skutków

    Wniosek dotyczący decyzji wykonawczej Rady ma na celu stosowanie przez kolejne dwa lata środka upraszczającego, który znosi wiele obowiązków związanych z podatkiem VAT w odniesieniu do przedsiębiorstw, których roczny obrót nie przekracza 35 000 EUR, i w związku z tym ma pozytywne skutki w postaci zmniejszenia obciążenia administracyjnego dla przedsiębiorstw i organów podatkowych, nie wywierając większego wpływu na całkowite dochody z tytułu VAT. Z uwagi na wąski zakres odstępstwa i jego ograniczone zastosowanie w czasie oddziaływanie środka będzie w każdym razie ograniczone.

    Ten środek stanowiący odstępstwo będzie dla podatników nieobowiązkowy. Podatnicy będą mogli wybrać stosowanie zasad ogólnych VAT zgodnie z art. 290 dyrektywy 2006/112/WE.

    Prawa podstawowe

    Wniosek nie ma żadnych skutków dla ochrony praw podstawowych.

    4.WPŁYW NA BUDŻET

    Po wejściu w życie rozporządzenia Rady (UE, Euratom) 2021/769 z dnia 30 kwietnia 2021 r. zmieniającego rozporządzenie (EWG, Euratom) nr 1553/89 w sprawie ostatecznych jednolitych warunków poboru środków własnych pochodzących z podatku od wartości dodanej 24 Luksemburg nie będzie dokonywał obliczenia rekompensaty w odniesieniu do sprawozdania dotyczącego zasobów własnych opartych na VAT za rok budżetowy 2021 i kolejne lata.

    2022/0220 (NLE)

    Wniosek

    DECYZJA WYKONAWCZA RADY

    zmieniająca decyzję wykonawczą 2013/677/UE w sprawie upoważnienia Luksemburga do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 285 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej

    RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

    uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

    uwzględniając dyrektywę 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej 25 , w szczególności jej art. 395 ust. 1,

    uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

    a także mając na uwadze, co następuje:

    (1)Na podstawie art. 285 dyrektywy 2006/112/WE państwa członkowskie, które nie skorzystały z możliwości przewidzianej w art. 14 drugiej dyrektywy Rady 67/228/EWG 26 , mogą przyznać zwolnienie z podatku od wartości dodanej („VAT”) podatnikom, których roczny obrót nie przekracza kwoty 5 000 EUR lub równowartości tej kwoty w walucie krajowej, i zastosować stopniowe obniżenie podatku w odniesieniu do podatników, których roczny obrót przekracza pułap określony przez te państwa do celów stosowania zwolnienia.

    (2)Decyzją wykonawczą Rady 2013/677/UE 27 upoważniono Luksemburg do wprowadzenia do 31 grudnia 2016 r., w drodze środka szczególnego stanowiącego odstępstwo od art. 285 dyrektywy 2006/112/WE („środek szczególny”), zwolnienia z VAT podatników, których roczny obrót nie przekracza 25 000 EUR.

    (3)Decyzja wykonawcza 2013/677/UE została najpierw zmieniona decyzją wykonawczą Rady (UE) 2017/319 28 , która upoważniła Luksemburg do 31 grudnia 2019 r. do zwolnienia z VAT podatników, których roczny obrót nie przekracza 30 000 EUR. Następnie została ona zmieniona decyzją wykonawczą Rady (UE) 2019/2210 29 upoważniającą Luksemburg do podwyższenia progu do 35 000 EUR i przedłużenia obowiązywania środka szczególnego do 31 grudnia 2022 r.

    (4)Pismem z 11 marca 2022 r. Luksemburg zwrócił się do Komisji o upoważnienie do dalszego stosowania środka szczególnego do 31 grudnia 2024 r., czyli do dnia, do którego państwa członkowskie mają dokonać transpozycji dyrektywy Rady (UE) 2020/285 30 , w której ustanowiono prostsze zasady dotyczące VAT dla małych przedsiębiorstw. Dyrektywa ta umożliwia również państwom członkowskim zwolnienie z VAT podatników, których roczny obrót w państwie członkowskim nie przekracza progu 85 000 EUR.

    (5)Zgodnie z art. 395 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE pismem z 7 kwietnia 2022 r. Komisja przekazała wniosek złożony przez Luksemburg pozostałym państwom członkowskim. Pismem z 8 kwietnia 2022 r. Komisja powiadomiła Luksemburg, że posiada wszystkie informacje niezbędne do rozpatrzenia wniosku.

    (6)Środek szczególny jest zgodny z dyrektywą (UE) 2020/285, której celem jest ograniczenie kosztów przestrzegania przepisów dotyczących VAT ponoszonych przez małe przedsiębiorstwa, zakłóceń konkurencji, zarówno na szczeblu krajowym, jak i na szczeblu Unii, a także negatywnego wpływu przechodzenia ze zwolnienia z podatku na opodatkowanie (efekt progowy). Celem tej dyrektywy jest także ułatwianie przestrzegania przepisów przez małe przedsiębiorstwa oraz monitorowania przez organy podatkowe. Próg w wysokości 35 000 EUR jest zgodny z nowym progiem zwolnienia określonym w dyrektywie (UE) 2020/285.

    (7)Środek szczególny pozostanie dla podatników nieobowiązkowy. Podatnicy nadal mogą wybrać stosowanie zasad ogólnych VAT zgodnie z art. 290 dyrektywy 2006/112/WE.

    (8)Według informacji przedstawionych przez Luksemburg środek szczególny będzie miał tylko nieznaczny wpływ na ogólną kwotę dochodów podatkowych pobieranych przez Luksemburg na etapie ostatecznej konsumpcji.

    (9)Po wejściu w życie rozporządzenia Rady (UE, Euratom) 2021/769 31 Luksemburg nie będzie dokonywał obliczenia rekompensaty w odniesieniu do sprawozdania dotyczącego zasobów własnych opartych na VAT za rok budżetowy 2021 i kolejne lata.

    (10)Biorąc pod uwagę pozytywny wpływ środka szczególnego upraszczającego obowiązki związane z VAT na zmniejszenie obciążenia administracyjnego i kosztów przestrzegania przepisów zarówno dla małych przedsiębiorstw, jak i dla organów podatkowych, a także brak znaczącego wpływu na całkowite dochody z tytułu VAT, należy upoważnić Luksemburg do stosowania środka szczególnego na kolejny okres.

    (11)Upoważnienie do stosowania środka szczególnego powinno być ograniczone w czasie. Okres ten powinien być wystarczający, aby umożliwić ocenę skuteczności i adekwatności progu. Zgodnie z art. 3 ust. 1 dyrektywy (UE) 2020/285 państwa członkowskie mają ponadto do 31 grudnia 2024 r. przyjąć i opublikować przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania art. 1 tej dyrektywy i stosować te przepisy od 1 stycznia 2025 r. Należy zatem upoważnić Luksemburg do stosowania środka szczególnego do dnia 31 grudnia 2024 r.

    (12)Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą 2013/677/UE,

    PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

    Artykuł 1

    Art. 2 decyzji wykonawczej 2013/677/UE otrzymuje brzmienie:

    Artykuł 2

    Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2024 r.”.

    Artykuł 2

    Niniejsza decyzja skierowana jest do Wielkiego Księstwa Luksemburga.

    Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

       W imieniu Rady

       Przewodniczący

    (1)    Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1.
    (2)    Druga dyrektywa Rady 67/228/EWG z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – struktura i procedury dotyczące stosowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. 71 z 14.4.1967, s. 1303/67).
    (3)    Szósta dyrektywa Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.U. L 145 z 13.6.1977, s. 1).        
    (4)    Decyzja wykonawcza Rady 2013/677/UE z dnia 15 listopada 2013 r. w sprawie upoważnienia Luksemburga do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 285 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 316 z 27.11.2013, s. 33).
    (5)    Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2017/319 z dnia 21 lutego 2017 r. zmieniająca decyzję wykonawczą 2013/677/UE upoważniającą Luksemburg do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 285 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 47 z 24.2.2017, s. 7).
    (6)    Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2019/2210 z dnia 19 grudnia 2019 r. zmieniająca decyzję wykonawczą 2013/677/UE w sprawie upoważnienia Luksemburga do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 285 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 332 z 23.12.2019, s. 155).
    (7)    Dyrektywa Rady (UE) 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. zmieniająca dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do procedury szczególnej dla małych przedsiębiorstw oraz rozporządzenie (UE) nr 904/2010 w odniesieniu do współpracy administracyjnej i wymiany informacji do celów monitorowania i prawidłowego stosowania procedury szczególnej dla małych przedsiębiorstw (Dz.U. L 62 z 2.3.2020, s. 13).
    (8)    Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady i Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego dotyczący planu działania w sprawie VAT „W kierunku jednolitego unijnego obszaru VAT – czas na decyzje”, COM(2016) 148 final.    
    (9)    Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2018/1904 z dnia 4 grudnia 2018 r. w sprawie upoważnienia Niderlandów do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 285 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 310 z 6.12.2018, s. 25).    
    (10)    Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2022/88 z dnia 18 stycznia 2022 r. w sprawie zmiany decyzji wykonawczej 2013/53/UE w odniesieniu do upoważnienia Królestwa Belgii do stosowania przez kolejny okres środka szczególnego stanowiącego odstępstwo od art. 285 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 14 z 21.1.2022, s. 23).
    (11)    Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2020/647 z dnia 11 maja 2020 r. upoważniająca Republikę Włoską do stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 285 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 151 z 14.5.2020, s. 7).    
    (12)    Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2021/1780 z dnia 5 października 2021 r. zmieniająca decyzję 2009/790/WE upoważniającą Rzeczpospolitą Polską do stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 287 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 360 z 11.10.2021, s. 122).
    (13)    Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2020/1261 z dnia 4 września 2020 r. zmieniająca decyzję wykonawczą (UE) 2017/2408 upoważniającą Republikę Łotewską do stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 287 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 296 z 10.9.2020, s. 4).
    (14)    Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2021/358 z dnia 22 lutego 2021 r. w sprawie zmiany decyzji wykonawczej (UE) 2017/563 upoważniającej Republikę Estońską do stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 287 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 69 z 26.2.2021, s. 4).    
    (15)    Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2022/73 z dnia 18 stycznia 2022 r. w sprawie zmiany decyzji wykonawczej (UE) 2018/1490 w odniesieniu do upoważnienia Węgier do stosowania przez kolejny okres środka szczególnego stanowiącego odstępstwo od art. 287 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 12 z 19.1.2022, s. 148).
    (16)    Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2021/86 z dnia 22 stycznia 2021 r. w sprawie upoważnienia Republiki Litewskiej do zastosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 287 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 30 z 28.1.2021, s. 2).
    (17)    Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2020/1661 z dnia 3 listopada 2020 r. zmieniająca decyzję wykonawczą (UE) 2017/1768 w sprawie upoważnienia Republiki Chorwacji do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 287 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 374 z 10.11.2020, s. 4).
    (18)    Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2021/753 z dnia 6 maja 2021 r. upoważniająca Maltę do stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 287 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej i uchylająca decyzję wykonawczą (UE) 2018/279 (Dz.U. L 163 z 10.5.2021, s. 1).
    (19)    Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2022/464 z dnia 21 marca 2022 r. zmieniająca decyzję wykonawczą 2013/54/UE w odniesieniu do upoważnienia Republiki Słowenii do dalszego stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 287 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 94 z 23.3.2022, s. 4).    
    (20)    Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2022/865 z dnia 24 maja 2022 r. dotycząca upoważnienia Republiki Czeskiej do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 287 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 151 z 2.6.2022, s. 66).
    (21)    Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2020/1260 z dnia 4 września 2020 r. zmieniająca decyzję wykonawczą (UE) 2017/1855 upoważniającą Rumunię do stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 287 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 296 z 10.9.2020, s. 1).
    (22)    Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów „Strategia MŚP na rzecz zrównoważonej i cyfrowej Europy” (COM(2020) 103 final).    
    (23)    Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady „Plan działania na rzecz sprawiedliwego i prostego opodatkowania wspierającego odbudowę gospodarczą” (COM(2020) 312 final).    
    (24)    Rozporządzenie Rady (UE, Euratom) 2021/769 z dnia 30 kwietnia 2021 r. zmieniające rozporządzenie Rady (EWG, Euratom) nr 1553/89 w sprawie ostatecznych jednolitych warunków poboru środków własnych pochodzących z podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 165 z 11.5.2021, s. 9).    
    (25)    Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1.
    (26)    Druga dyrektywa Rady 67/228/EWG z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – struktura i procedury dotyczące stosowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. 71 z 14.4.1967, s. 1303).
    (27)    Decyzja wykonawcza Rady 2013/677/UE z dnia 15 listopada 2013 r. w sprawie upoważnienia Luksemburga do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 285 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 316 z 27.11.2013, s. 33).
    (28)    Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2017/319 z dnia 21 lutego 2017 r. zmieniająca decyzję wykonawczą 2013/677/UE upoważniającą Luksemburg do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 285 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 47 z 24.2.2017, s. 7).
    (29)    Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2019/2210 z dnia 19 grudnia 2019 r. zmieniająca decyzję wykonawczą 2013/677/UE w sprawie upoważnienia Luksemburga do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 285 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 332 z 23.12.2019, s. 155).
    (30)    Dyrektywa Rady (UE) 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. zmieniająca dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do procedury szczególnej dla małych przedsiębiorstw oraz rozporządzenie (UE) nr 904/2010 w odniesieniu do współpracy administracyjnej i wymiany informacji do celów monitorowania i prawidłowego stosowania procedury szczególnej dla małych przedsiębiorstw (Dz.U. L 62 z 2.3.2020, s. 13).
    (31)    Rozporządzenie Rady (UE, Euratom) 2021/769 z dnia 30 kwietnia 2021 r. zmieniające rozporządzenie Rady (EWG, Euratom) nr 1553/89 w sprawie ostatecznych jednolitych warunków poboru środków własnych pochodzących z podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 165 z 11.5.2021, s. 9).
    Top