This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52021PC0047
Proposal for a COUNCIL DECISION on the submission, on behalf of the European Union, of a proposal for the listing of chlorpyrifos in Annex A to the Stockholm Convention on Persistent Organic Pollutants
Wniosek DECYZJA RADY w sprawie przedłożenia w imieniu Unii Europejskiej wniosku o włączenie chloropiryfosu do załącznika A do Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych
Wniosek DECYZJA RADY w sprawie przedłożenia w imieniu Unii Europejskiej wniosku o włączenie chloropiryfosu do załącznika A do Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych
COM/2021/47 final
KOMISJA EUROPEJSKA
Bruksela, dnia 9.2.2021
COM(2021) 47 final
2021/0026(NLE)
Wniosek
DECYZJA RADY
w sprawie przedłożenia w imieniu Unii Europejskiej wniosku o włączenie chloropiryfosu do załącznika A do Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych
UZASADNIENIE
1.KONTEKST WNIOSKU
•Przyczyny i cele wniosku
Konwencja sztokholmska w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych („konwencja”) weszła w życie w dniu 17 maja 2004 r. Została ona zatwierdzona decyzją Rady z dnia 14 października 2004 r. dotyczącą zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych (2006/507/WE 1 ) i weszła w życie w odniesieniu do Wspólnoty Europejskiej w dniu 14 lutego 2005 r. Celem konwencji jest ochrona zdrowia ludzi oraz środowiska przed trwałymi zanieczyszczeniami organicznymi (TZO). W oparciu o zasadę ostrożności konwencja zapewnia ramy eliminacji produkcji, stosowania, przywozu i wywozu trwałych zanieczyszczeń organicznych, bezpiecznego obchodzenia się z nimi oraz usuwania, a także eliminacji lub zmniejszenia uwalniania niektórych niezamierzonych TZO.
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1021 2 wprowadza do prawa unijnego zobowiązania określone w konwencji i w Protokole do Konwencji z 1979 r. w sprawie transgranicznego zanieczyszczenia powietrza na dalekie odległości, dotyczącym trwałych zanieczyszczeń organicznych („protokół”), zatwierdzonym decyzją Rady nr 259/2004/WE 3 .
Art. 8 ust. 1 konwencji stanowi, że każda ze stron może złożyć do Sekretariatu wniosek o umieszczenie substancji chemicznej w wykazie w załącznikach A, B lub C do konwencji, który to wniosek zostanie następnie zbadany przez Komitet ds. Przeglądu Trwałych Zanieczyszczeń Organicznych (POPRC) zgodnie z art. 8 ust. 3 i 4. Wniosek zawiera informacje określone w załączniku D. Na podstawie zalecenia POPRC Konferencja Stron podejmuje decyzję, czy należy wymienić substancję w załączniku A (eliminacja), w załączniku B (ograniczenie) i/lub w załączniku C (niezamierzona produkcja). Procedurę przyjmowania poprawek w załącznikach reguluje art. 22 konwencji.
Stosowanie chloropiryfosu jako substancji czynnej w środkach ochrony roślin i produktach biobójczych jest zakazane w Unii Europejskiej odpowiednio na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 4 i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 5 . Ponadto chloropiryfos nie jest zarejestrowany do żadnych innych zastosowań zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady 6 , w związku z czym nie może być produkowany ani wprowadzany do obrotu w Unii do takich innych zastosowań w ilości co najmniej 1 tony rocznie na producenta lub importera.
Zgodnie z dostępnymi informacjami i danymi dotyczącymi swoistych właściwości chloropiryfosu, które oceniono na podstawie kryteriów określonych w załączniku D do konwencji, można stwierdzić, że chloropiryfos jest trwały, podlega bioakumulacji i działa toksycznie (PBT). Ponadto chloropiryfos może przemieszczać się w środowisku na duże odległości (LRT), a jego obecność stwierdzono na odległych obszarach, takich jak Arktyka. Biorąc pod uwagę informacje dotyczące właściwości chloropiryfosu w zakresie trwałości, zdolności do bioakumulacji i toksyczności oraz transgranicznego przenoszenia tej substancji w środowisku na dalekie odległości, proponuje się uznanie chloropiryfosu za TZO, ponieważ spełnia kryteria załącznika D do konwencji. Szczegółowe informacje na temat tej oceny są dostępne w dokumentacji naukowej towarzyszącej wnioskowi w sprawie umieszczenia chloropiryfosu w załączniku A do konwencji sztokholmskiej.
Ponieważ chloropiryfos został dopiero niedawno zakazany jako substancja czynna w środkach ochrony roślin w Unii, nie można wykluczyć, że chloropiryfos jest nadal produkowany na wywóz. Ponadto prawdopodobnie chloropiryfos jest nadal produkowany, stosowany i emitowany w innych państwach. Ze względu na możliwość transgranicznego przenoszenia tej substancji chemicznej w środowisku na dalekie odległości, środki podjęte na szczeblu krajowym lub unijnym nie są wystarczające, aby zagwarantować wysoki poziom ochrony środowiska i zdrowia ludzi, dlatego też niezbędne są szeroko zakrojone działania na poziomie międzynarodowym.
Mając na uwadze następne posiedzenie POPRC we wrześniu 2021 r., Komisja powinna w imieniu Unii przedłożyć Sekretariatowi konwencji sztokholmskiej wniosek o włączenie chloropiryfosu do załącznika A. Wniosek ten zostanie poddany przeglądowi zgodnie z kryteriami i procedurami przewidzianymi w konwencji, zanim Konferencja Stron podejmie decyzję w sprawie umieszczenia substancji w wykazie.
•Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki
Wniosek jest spójny z wykonaniem rozporządzenia (UE) 2019/1021, które wdraża konwencję sztokholmską w Unii, i uzupełnia ten proces. Jest on w pełni zgodny z celem, jakim jest ochrona zdrowia ludzi i środowiska naturalnego przed trwałymi zanieczyszczeniami organicznymi.
•Spójność z innymi politykami Unii
Wniosek jest spójny z podejściem ogólnym rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 i rozporządzenia (UE) nr 528/2012 w odniesieniu do substancji PBT, ponieważ oba te kryteria zasadniczo nie zezwalają na wprowadzanie do obrotu i stosowanie substancji będących PBT. W dokumencie w sprawie wspólnego porozumienia 7 bada się związek między konwencją sztokholmską, rozporządzeniem (UE) 2019/1021 i rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006, w odniesieniu do ograniczeń i wymogów dotyczących zezwoleń, w celu zapewnienia spójności.
2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ
•Podstawa prawna
Proceduralną podstawą prawną proponowanej decyzji Rady jest art. 218 ust. 9 TFUE, który stanowi właściwą podstawę aktu określającego stanowisko Unii Europejskiej w odniesieniu do umowy międzynarodowej, w tym przypadku konwencji sztokholmskiej.
Materialną podstawą prawną jest art. 192 ust. 1 TFUE, jako że środki uzgodnione w ramach konwencji sztokholmskiej realizują głównie cel środowiskowy (tj. wyeliminowanie trwałych zanieczyszczeń organicznych).
•Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych)
Trwałe zanieczyszczenia organiczne stanowią globalne zagrożenie, a konwencja sztokholmska wdrażana jest w Unii na mocy rozporządzenia (UE) 2019/1021. Ponieważ Unia jest stroną konwencji, wniosek w sprawie nowej substancji chemicznej powinna przedstawić Unia.
•Proporcjonalność
Trwałe zanieczyszczenia organiczne stanowią globalne zagrożenie, a konwencja sztokholmska ma na celu wyeliminowanie produkcji i stosowania tych substancji chemicznych. W związku z tym proporcjonalne jest zaproponowanie objęcia przedmiotowej substancji chemicznej konwencją, aby zapewnić podjęcie odpowiednich działań na poziomie globalnym.
3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW
•Konsultacje z zainteresowanymi stronami
Wniosek został przedyskutowany z państwami członkowskimi i z innymi zainteresowanymi stronami na 22. posiedzeniu organów właściwych na mocy rozporządzenia (UE) 2019/1021, a ponadto w trakcie posiedzenia grupy ekspertów ds. substancji PBT Europejskiej Agencji Chemikaliów, a otrzymane uwagi zostały omówione.
•Ocena skutków
Nie przeprowadzono oceny skutków. Wniosek w sprawie włączenia substancji chemicznej do konwencji nie będzie miał żadnych skutków, ponieważ nie wydaje się, że jest ona stosowana w UE. Jeśli POPRC stwierdzi, że substancja chemiczna stanowi trwałe zanieczyszczenie organiczne, dokona on oceny wpływu potencjalnych środków zarządzania z uwzględnieniem informacji społeczno-ekonomicznych.
•Sprawność regulacyjna i uproszczenie
Wniosek nie ma wpływu na działalność handlową, ponieważ przedmiotowa substancja chemiczna nie jest wykorzystywana do celów handlowych w Unii, a zatem nie przewiduje wyłączenia mikroprzedsiębiorstw ani nie wymaga wprowadzenia specjalnych zasad dla MŚP. Wniosek nie ma wpływu na konkurencyjność sektora w UE ani na handel, ponieważ substancja nie jest przedmiotem handlu między Unią a państwami trzecimi.
4.WPŁYW NA BUDŻET
Wniosek nie ma wpływu finansowego na budżet.
5.ELEMENTY FAKULTATYWNE
•Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdania
Plan wdrożenia, monitorowanie, ocena i sprawozdania nie są konieczne.
•Szczegółowe objaśnienia poszczególnych przepisów wniosku
Wniosek upoważnia Komisję do złożenia wniosku o włączenie chloropiryfosu do konwencji sztokholmskiej w imieniu Unii Europejskiej.
2021/0026 (NLE)
Wniosek
DECYZJA RADY
w sprawie przedłożenia w imieniu Unii Europejskiej wniosku o włączenie chloropiryfosu do załącznika A do Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1 w związku z jego art. 218 ust. 9,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1)W dniu 14 października 2004 r. Wspólnota Europejska zatwierdziła Konwencję sztokholmską w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych („konwencja”) decyzją Rady 2006/507/WE 8 .
(2)Jako strona konwencji Unia może przedkładać wnioski dotyczące poprawek do załączników do konwencji. Załącznik A do konwencji zawiera wykaz trwałych zanieczyszczeń organicznych, które należy wyeliminować.
(3)Zgodnie z dostępnymi informacjami naukowymi i sprawozdaniami z przeglądów, a także biorąc pod uwagę kryteria kwalifikacyjne zawarte w załączniku D do konwencji, chloropiryfos wykazuje cechy trwałego zanieczyszczenia organicznego.
(4)Chloropiryfos nie jest zatwierdzony jako substancja czynna zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 9 , a zatem nie zezwala się na wprowadzanie go do obrotu ani na stosowanie w Unii w środkach ochrony roślin. Chloropiryfos nie jest zatwierdzony jako substancja czynna zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 10 , a zatem nie zezwala się na wprowadzanie go do obrotu ani na stosowanie w Unii w produktach biobójczych. Ponadto chloropiryfos nie jest zarejestrowany do żadnych innych zastosowań zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady 11 , w związku z czym nie może być produkowany ani wprowadzany do obrotu w Unii do takich innych zastosowań w ilości co najmniej 1 tony rocznie na producenta lub importera.
(5)Chociaż chloropiryfos jest stopniowo wycofywany w Unii, wydaje się, że nadal jest on stosowany jako pestycyd i rozpraszany w środowisku poza Unią. Ze względu na możliwość transgranicznego przenoszenia chloropiryfosu w środowisku na dalekie odległości, środki podjęte na szczeblu krajowym lub unijnym nie są wystarczające, aby zagwarantować wysoki poziom ochrony środowiska i zdrowia ludzi, dlatego też niezbędne są szeroko zakrojone działania na poziomie międzynarodowym.
(6)W związku z tym Unia powinna przedłożyć Sekretariatowi konwencji wniosek o włączenie chloropiryfosu do załącznika A do konwencji,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Unia przedkłada wniosek o włączenie chloropiryfosu (nr CAS: 2921-88-2, nr WE 220-864-4) do załącznika A do Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych („konwencja”).
Komisja przekazuje do Sekretariatu konwencji w imieniu Unii wniosek wraz z wszelkimi informacjami wymaganymi zgodnie z załącznikiem D do konwencji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do Komisji.
Sporządzono w Brukseli dnia […] r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
