This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52020PC0471
Proposal for a COUNCIL IMPLEMENTING DECISION granting temporary support under Council Regulation (EU) 2020/672 to Belgium to mitigate unemployment risks in an emergency situation following the COVID-19 outbreak
Wniosek DECYZJA WYKONAWCZA RADY udzielająca Belgii tymczasowego wsparcia na podstawie rozporządzenia Rady (UE) 2020/672 w celu zmniejszenia zagrożeń związanych z bezrobociem w sytuacji nadzwyczajnej, jaka wystąpiła w związku z pandemią COVID-19
Wniosek DECYZJA WYKONAWCZA RADY udzielająca Belgii tymczasowego wsparcia na podstawie rozporządzenia Rady (UE) 2020/672 w celu zmniejszenia zagrożeń związanych z bezrobociem w sytuacji nadzwyczajnej, jaka wystąpiła w związku z pandemią COVID-19
COM/2020/471 final
KOMISJA EUROPEJSKA
Bruksela, dnia 24.8.2020
COM(2020) 471 final
2020/0225(NLE)
Wniosek
DECYZJA WYKONAWCZA RADY
udzielająca Belgii tymczasowego wsparcia na podstawie rozporządzenia Rady (UE) 2020/672 w celu zmniejszenia zagrożeń związanych z bezrobociem w sytuacji nadzwyczajnej, jaka wystąpiła w związku z pandemią COVID-19
UZASADNIENIE
1.KONTEKST WNIOSKU
•Przyczyny i cele wniosku
Rozporządzenie Rady 2020/672 („rozporządzenie w sprawie SURE”) określa ramy prawne udzielania pomocy finansowej Unii państwom członkowskim, które w wyniku pandemii COVID-19 doświadczają poważnych zakłóceń gospodarczych lub są nimi istotnie zagrożone. Wsparcie w ramach SURE służy finansowaniu przede wszystkim mechanizmów zmniejszonego wymiaru czasu pracy lub podobnych środków służących ochronie pracowników i osób samozatrudnionych, a tym samym zmniejszeniu skali bezrobocia i utraty dochodów, a dodatkowo także finansowaniu niektórych środków ochrony zdrowia, w szczególności w miejscu pracy.
W dniu 7 sierpnia 2020 r. Belgia zwróciła się z wnioskiem o pomoc finansową Unii na podstawie rozporządzenia w sprawie SURE. Zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia w sprawie SURE Komisja skonsultowała się z władzami belgijskimi w celu zweryfikowania nagłego i znacznego wzrostu faktycznych i planowanych wydatków spowodowanych pandemią COVID-19 i związanych bezpośrednio z systemem zasiłków dla tymczasowo bezrobotnych, dochodem zastępczym dla osób samozatrudnionych w związku z COVID-19, urlopem rodzicielskim w związku z COVID-19, szeregiem regionalnych systemów wsparcia dochodu oraz regionalnymi środkami ochrony zdrowia. Dotyczy to w szczególności:
1)systemu zasiłków dla tymczasowo bezrobotnych, chômage temporaire/tijdelijke werkloosheid, w ramach którego zapewnia się rekompensatę dla pracowników, których dotyczy skrócenie czasu pracy lub zawieszenie stosunku pracy z powodu zmniejszonego obciążenia pracą lub wprowadzonych przez rząd ograniczeń kontaktów personalnych. System zasiłków dla tymczasowo bezrobotnych istniał przed pandemią COVID-19, ale dostosowano wymogi dotyczące dostępu do tego systemu z uwzględnieniem COVID-19, a procedurę składania wniosków dodatkowo ułatwiono. Ponadto zasiłek dla tymczasowo bezrobotnych zwiększono z 65 % do 70 % średniego dziennego wynagrodzenia (górny pułap wynosi 2 754,76 EUR brutto miesięcznie). Wprowadzono również dodatek dzienny w wysokości 5,36 EUR;
2)istniejącego dochodu zastępczego dla osób samozatrudnionych, „pomostowych uprawnień” (Droit passerelle/Overbruggingsrecht), który rozszerzono przez wprowadzenie „pomostowych uprawnień w związku z COVID-19”. Jest to świadczenie udzielane w przypadku, gdy wprowadzone przez rząd ograniczenia kontaktów personalnych prowadzą do całkowitego lub częściowego przerwania działalności na własny rachunek lub do dobrowolnego przerwania działalności trwającego co najmniej siedem kolejnych dni kalendarzowych w ciągu miesiąca. Począwszy od czerwca 2020 r. zasiłek ukierunkowany jest na osoby samozatrudnione, które ponownie podjęły działalność, lecz nadal odnotowują spadek obrotów w porównaniu z 2019 r. Osoby samozatrudnione, które nie mogą jeszcze wznowić działalności, mogą nadal korzystać z tego zasiłku, lecz muszą udowodnić, że wynika to z ograniczeń związanych z COVID-19;
3)urlopu rodzicielskiego związanego z COVID-19, będącego specjalnym urlopem rodzicielskim niewpływającym na prawo do zwykłego urlopu rodzicielskiego, który umożliwia rodzicom zapewnienie dodatkowej opieki nad dziećmi w okresie od maja do września 2020 r. i za który przysługuje wyższy zasiłek niż w przypadku zwykłego urlopu rodzicielskiego;
4)szeregu systemów regionalnych, które zapewniają wsparcie dochodu osobom samozatrudnionym, przedsiębiorstwom jednoosobowym i innym rodzajom pracowników, którzy nie kwalifikują się do innych rodzajów wsparcia dochodu. W szczególności dodatki z tytułu rekompensaty dla przedsiębiorstw i przedsiębiorców w Regionie Stołecznym Brukseli, dodatki z tytułu niedogodności, rekompensaty i wsparcia we Flandrii oraz dodatek z tytułu rekompensaty za zamknięcie przedsiębiorstwa w Walonii zapewniają powszechne wsparcie jednorazowe dla przedsiębiorstw i osób samozatrudnionych, które musiały zaprzestać działalności z powodu COVID-19 lub doświadczyły znacznego spadku obrotów. Inne środki (dodatek z tytułu rekompensaty dla pracowników wykonujących pracę przerywaną w Regionie Stołecznym Brukseli, subwencja na żłobki i subwencja dla organizatorów działalności kulturalnej we Wspólnocie Francuskiej, działania szkoleniowe w Walonii oraz subwencja dla organizatorów działalności kulturalnej, osób samozatrudnionych i organizatorów działalności turystycznej we Wspólnocie Niemieckojęzycznej) są ukierunkowane na osoby samozatrudnione i pracowników, którzy nie mają dostępu do systemu zasiłków dla tymczasowo bezrobotnych w określonych sektorach (sektory kultury i opieki, działania szkoleniowe);
5)środków ochrony zdrowia we Wspólnocie Niemieckojęzycznej, które obejmują szkolenia z zakresu higieny, zapewnianie materiałów ochrony osobistej zakładom pielęgnacyjno-opiekuńczym, szpitalom i podmiotom świadczącym usługi medyczne oraz kampanie informacyjne.
Belgia przekazała Komisji stosowne informacje.
Uwzględniając dostępne dowody, Komisja zwraca się do Rady z wnioskiem o przyjęcie decyzji wykonawczej o udzieleniu Belgii pomocy finansowej na podstawie rozporządzenia w sprawie SURE w celu wsparcia powyższych środków.
•Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki
Niniejszy wniosek jest w pełni zgodny z rozporządzeniem Rady 2020/672, na podstawie którego jest przedkładany.
Niniejszy wniosek stanowi uzupełnienie innego instrumentu prawnego Unii przewidującego udzielenie wsparcia państwom członkowskim w sytuacjach nadzwyczajnych, a mianowicie rozporządzenia Rady (WE) nr 2012/2002 z dnia 11 listopada 2002 r. ustanawiającego Fundusz Solidarności Unii Europejskiej („rozporządzenie (WE) nr 2012/2002”). W dniu 30 marca przyjęto rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/461, które zmienia powyższy instrument w celu rozszerzenia jego zakresu w sposób, który uwzględnia poważne sytuacje kryzysowe dotyczące zdrowia publicznego, oraz określa konkretne działania kwalifikujące się do finansowania.
•Spójność z innymi politykami Unii
Wniosek jest jednym z licznych środków opracowanych w odpowiedzi na obecną pandemię COVID-19, takich jak inicjatywa inwestycyjna w odpowiedzi na koronawirusa, i stanowi uzupełnienie innych instrumentów wspierających zatrudnienie, takich jak Europejski Fundusz Społeczny i Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS) / InvestEU. Wykorzystując operacje zaciągania i udzielania pożyczek jako wsparcie państw członkowskich w konkretnym przypadku pandemii COVID-19, wniosek ten jest wykorzystywany przez państwa członkowskie na drugiej linii obrony, na potrzeby finansowania mechanizmów zmniejszonego wymiaru czasu pracy oraz podobnych rozwiązań, co może pomóc w ochronie miejsc pracy, a tym samym pracowników i osób samozatrudnionych, przed ryzykiem bezrobocia.
2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ
•Podstawa prawna
Podstawą prawną niniejszego instrumentu jest rozporządzenie Rady 2020/672.
•Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych)
Niniejszy wniosek jest odpowiedzią na wniosek państwa członkowskiego i stanowi wyraz europejskiej solidarności poprzez udzielenie pomocy finansowej Unii w formie tymczasowych pożyczek na rzecz państwa członkowskiego dotkniętego pandemią COVID-19. Taka pomoc finansowa pozwala sprostać – na drugiej linii obrony – zwiększonym wydatkom publicznym rządu, w sposób tymczasowy i w odniesieniu do mechanizmów zmniejszonego wymiaru czasu pracy oraz podobnych rozwiązań. Pomoże ona państwom członkowskim w ochronie miejsc pracy, a tym samym w ograniczeniu narażenia pracowników i osób samozatrudnionych na ryzyko bezrobocia i utraty dochodów.
Wsparcie takie pomoże ludności cierpiącej z powodu kryzysu oraz przyczyni się do ograniczenia bezpośrednich skutków społecznych i gospodarczych spowodowanych obecnym kryzysem związanym z COVID-19.
•Proporcjonalność
Wniosek jest zgodny z zasadą proporcjonalności. Nie wykracza on poza to, co jest konieczne, by osiągnąć cele instrumentu.
3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW
•Konsultacje z zainteresowanymi stronami
Ze względu na pilną potrzebę przygotowania wniosku w celu jego szybkiego przyjęcia przez Radę nie można było przeprowadzić konsultacji z zainteresowanymi stronami.
•Ocena skutków
Z uwagi na pilny charakter wniosku nie przeprowadzono oceny skutków.
4.WPŁYW NA BUDŻET
Komisja powinna mieć możliwość zaciągania pożyczek na rynkach finansowych w celu udzielenia pożyczek państwom członkowskim wnioskującym o pomoc finansową w ramach instrumentu SURE.
Oprócz gwarancji udzielanych przez państwa członkowskie przewidziano także inne zabezpieczenia na potrzeby zapewnienia stabilności finansowej systemu:
·rygorystyczne i zachowawcze podejście do zarządzania finansowego;
·stworzenie portfela pożyczek, co ogranicza w przypadku poszczególnych państw członkowskich ryzyko koncentracji, roczną ekspozycję i nadmierną ekspozycję, zapewniając jednocześnie przyznanie wystarczających zasobów państwom najbardziej potrzebującym; oraz
·możliwość rolowania długu.
2020/0225 (NLE)
Wniosek
DECYZJA WYKONAWCZA RADY
udzielająca Belgii tymczasowego wsparcia na podstawie rozporządzenia Rady (UE) 2020/672 w celu zmniejszenia zagrożeń związanych z bezrobociem w sytuacji nadzwyczajnej, jaka wystąpiła w związku z pandemią COVID-19
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
Uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) 2020/672 z dnia 19 maja 2020 r. w sprawie ustanowienia europejskiego instrumentu tymczasowego wsparcia w celu zmniejszenia zagrożeń związanych z bezrobociem w sytuacji nadzwyczajnej (SURE), jaka wystąpiła w związku z pandemią COVID-19 1 , w szczególności jego art. 6 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1)W dniu 7 sierpnia 2020 r. Belgia zwróciła się do Unii o pomoc finansową w celu uzupełnienia krajowych działań na rzecz złagodzenia wpływu pandemii COVID-19 i jej społeczno-gospodarczych skutków dla pracowników.
(2)Oczekuje się, że pandemia COVID-19 oraz nadzwyczajne środki wdrożone przez Belgię, aby zapobiec jej rozprzestrzenianiu się oraz złagodzić jej skutki społeczno-gospodarcze i zdrowotne, będą miały ogromny wpływ na finanse publiczne. Zgodnie z prognozą Komisji z wiosny 2020 r. oczekuje się, że na koniec 2020 r. deficyt oraz dług brutto sektora instytucji rządowych i samorządowych w Belgii wyniosą odpowiednio 8,9 % i 113,8 % produktu krajowego brutto (PKB). Jak wynika ze śródokresowej prognozy Komisji z lata 2020 r., przewiduje się, że PKB Belgii zmniejszy się o 8,8 % w 2020 r.
(3)Pandemia COVID-19 wyłączyła znaczną część ludności Belgii z aktywności zawodowej. Sytuacja ta doprowadziła do nagłego i znacznego wzrostu wydatków publicznych Belgii w związku z systemem zasiłków dla tymczasowo bezrobotnych, chômage temporaire/tijdelijke werkloosheid, dochodem zastępczym dla osób samozatrudnionych w związku z COVID-19, pomostowymi uprawnieniami w związku z COVID-19, urlopem rodzicielskim w związku z COVID-19 oraz szeregiem regionalnych systemów wsparcia dochodu, a także na rzecz wsparcia środków z zakresu zdrowia publicznego, które to środki przedstawiono w motywach 4–8.
(4)Aktem prawnym „arrêté royal du 30 mars 2020” 2 , o którym mowa we wniosku Belgii z dnia 7 sierpnia 2020 r., dostosowano z uwzględnieniem COVID-19 system zasiłków dla tymczasowo bezrobotnych, chômage temporaire/tijdelijke werkloosheid, w ramach którego zapewnia się rekompensatę dla pracowników, których dotyczy skrócenie czasu pracy lub zawieszenie wykonywania pracy z powodu zmniejszonego obciążenia pracą lub wprowadzonych przez rząd ograniczeń kontaktów personalnych. System zasiłków dla tymczasowo bezrobotnych istniał przed pandemią COVID-19, ale dostosowano wymogi dotyczące dostępu do tego systemu z uwzględnieniem COVID-19, a procedurę składania wniosków dodatkowo ułatwiono. Ponadto zasiłek dla tymczasowo bezrobotnych zwiększono z 65 % do 70 % średniego dziennego wynagrodzenia (górny pułap wynosi 2 754,76 EUR brutto miesięcznie). Wprowadzono również dodatek dzienny w wysokości 5,36 EUR.
(5)Aktem prawnym „Loi du 23 mars 2020” 3 , o którym mowa we wniosku Belgii z dnia 7 sierpnia 2020 r., rozszerzono istniejący dochód zastępczy dla osób samozatrudnionych, „pomostowe uprawnienia” (Droit passerelle/Overbruggingsrecht) przez wprowadzenie „pomostowych uprawnień w związku z COVID-19”. Jest to świadczenie udzielane w przypadku, gdy wprowadzone przez rząd ograniczenia kontaktów personalnych prowadzą do całkowitego lub częściowego przerwania działalności na własny rachunek lub do dobrowolnego przerwania działalności trwającego co najmniej siedem kolejnych dni kalendarzowych w ciągu miesiąca. Począwszy od czerwca 2020 r. zasiłek ukierunkowany jest na osoby samozatrudnione, które ponownie podjęły działalność, lecz nadal doświadczają spadku obrotów w porównaniu z 2019 r. Osoby samozatrudnione, które nie mogą jeszcze wznowić działalności, mogą nadal korzystać z tego zasiłku, lecz muszą udowodnić, że wynika to z ograniczeń związanych z COVID-19.
(6)Aktem prawnym „arrêté royal du 13 mai 2020 n° 23” 4 , o którym mowa we wniosku Belgii z dnia 7 sierpnia 2020 r., wprowadzono urlop rodzicielski związany z COVID-19, będący specjalnym urlopem rodzicielskim niewpływającym na prawo do zwykłego urlopu rodzicielskiego, który umożliwia rodzicom zapewnienie dodatkowej opieki nad dziećmi w okresie od maja do września 2020 r. i za który przysługuje wyższy zasiłek niż w przypadku zwykłego urlopu rodzicielskiego. Urlop rodzicielski w związku z COVID-19 można uznać za środek podobny do mechanizmów zmniejszonego wymiaru czasu pracy, o których mowa w rozporządzeniu (UE) 2020/672, ponieważ w ramach wspomnianego systemu zapewnia się wsparcie dochodu dla pracowników oraz pomaga się w utrzymaniu zatrudnienia, zapobiegając sytuacji, w której rodzice, którzy muszą opiekować się swoimi dziećmi, kiedy szkoły są zamknięte, musieliby rozwiązać stosunek pracy.
(7)Na podstawie „arrêté du Gouvernement de la Région de Bruxelles-Capitale de pouvoirs spéciaux n° 2020/019” 5 , „arrêté du Gouvernement de la Région de Bruxelles-Capitale de pouvoirs spéciaux n° 2020/030” 6 , „notification de la réunion du conseil des ministres du gouvernement de la région de Bruxelles-Capitale du jeudi 14 mai 2020” 7 , „besluit van de Vlaamse Regering van 20 maart 2020” 8 , „besluit van de Vlaamse Regering van 10 april 2020” 9 , „besluit van de Vlaamse Regering van 12 juni 2020” 10 , „arrêté du Gouvernement de la Communauté française de pouvoirs spéciaux n° 4 du 23 avril 2020” 11 , „arrêté du Gouvernement de la Communauté française du 7 avril 2020” 12 , „arrêté ministériel portant exécution de l'arrêté du Gouvernement wallon du 20 mars 2020” 13 , „arrêté du Gouvernement wallon du 19 juin” 14 , „Parlament der Deutschsprachigen Gemeinschaft, Corona-Krisendekret I vom 6. April 2020” oraz „Parlament der Deutschsprachigen Gemeinschaft, Corona-Krisendekret III vom 20. Juli 2020”, o których mowa we wniosku Belgii z dnia 7 sierpnia 2020 r., władze belgijskie wprowadziły szereg systemów regionalnych, które zapewniają wsparcie dochodu osobom samozatrudnionym, przedsiębiorstwom jednoosobowym i innym rodzajom pracowników, którzy nie kwalifikują się do innych rodzajów wsparcia dochodu. W szczególności dodatki z tytułu rekompensaty dla przedsiębiorstw i przedsiębiorców w Regionie Stołecznym Brukseli, dodatki z tytułu niedogodności, rekompensaty i wsparcia we Flandrii oraz dodatek z tytułu rekompensaty za zamknięcie przedsiębiorstwa w Walonii zapewniają powszechne wsparcie jednorazowe dla przedsiębiorstw i osób samozatrudnionych, które musiały zaprzestać działalności z powodu COVID-19 lub doświadczyły znacznego spadku obrotów. W przypadku gdy środki są ukierunkowane na szersze grono beneficjentów, wniosek dotyczył tylko tej części wydatków, która jest związana ze wsparciem dla osób samozatrudnionych oraz przedsiębiorstw jednoosobowych. Inne środki (dodatek z tytułu rekompensaty dla pracowników wykonujących pracę przerywaną w Regionie Stołecznym Brukseli, subwencja na żłobki i subwencja dla organizatorów działalności kulturalnej we Wspólnocie Francuskiej, działania szkoleniowe w Walonii oraz subwencja dla organizatorów działalności kulturalnej, osób samozatrudnionych i organizatorów działalności turystycznej we Wspólnocie Niemieckojęzycznej) są ukierunkowane na osoby samozatrudnione i pracowników, którzy nie mają dostępu do systemu zasiłków dla tymczasowo bezrobotnych w określonych sektorach (sektory kultury i opieki, działania szkoleniowe). Ponieważ subwencja dla organizatorów działalności kulturalnej i osób samozatrudnionych we Wspólnocie Niemieckojęzycznej stanowi pożyczki, które można przekształcić w dotacje, aby spełnić wymóg uznania za wydatki publiczne, na podstawie rozporządzenia (UE) 2020/672 należy wesprzeć wyłącznie wydatki związane z pożyczkami przekształconymi w dotacje.
(8)Ponadto aktem prawnym „Parlament der Deutschsprachigen Gemeinschaft, Corona-Krisendekret I vom 6. April 2020” 15 , o którym mowa we wniosku Belgii z dnia 7 sierpnia 2020 r., wprowadzono środki ochrony zdrowia we Wspólnocie Niemieckojęzycznej, które obejmują szkolenia z zakresu higieny, zapewnianie materiałów ochrony osobistej zakładom pielęgnacyjno-opiekuńczym, szpitalom i podmiotom świadczącym usługi medyczne oraz kampanie informacyjne.
(9)Belgia spełnia warunki dotyczące zwrócenia się z wnioskiem o pomoc finansową, które określono w art. 3 rozporządzenia (UE) 2020/672. Belgia przedstawiła Komisji odpowiednie dowody potwierdzające, że faktyczne i planowane wydatki publiczne wzrosły o 7 766 380 000 EUR od dnia 1 lutego 2020 r. w związku ze środkami krajowymi przyjętymi w celu złagodzenia skutków społeczno-gospodarczych pandemii COVID-19. Stanowi to nagły i znaczny wzrost, ponieważ dotyczy on zarówno wprowadzenia nowych środków, jak i rozszerzenia zakresu już istniejących środków, które obejmują znaczną część przedsiębiorstw i ludności aktywnej zawodowo w Belgii.
(10)Komisja skonsultowała się z Belgią oraz zweryfikowała nagły i znaczny wzrost faktycznych i planowanych wydatków publicznych związanych bezpośrednio z mechanizmami zmniejszonego wymiaru czasu pracy oraz podobnymi środkami, a także z korzystaniem ze środków ochrony zdrowia związanych z pandemią COVID-19, o których mowa we wniosku z dnia 7 sierpnia 2020 r., zgodnie z art. 6 rozporządzenia (UE) 2020/672.
(11)Należy zatem udzielić pomocy finansowej, aby pomóc Belgii w przezwyciężeniu skutków społeczno-gospodarczych poważnych zakłóceń gospodarczych spowodowanych przez pandemię COVID-19.
(12)Niniejsza decyzja powinna pozostawać bez uszczerbku dla wyniku jakichkolwiek procedur dotyczących zakłóceń funkcjonowania rynku wewnętrznego, które mogą zostać podjęte, w szczególności na mocy art. 107 i 108 TFUE. Niniejsza decyzja nie uchyla obowiązku powiadomienia Komisji przez państwo członkowskie, na mocy art. 108 TFUE, o przypadkach potencjalnej pomocy państwa.
(13)Belgia powinna regularnie przedstawiać Komisji informacje dotyczące realizacji planowanych wydatków publicznych, aby umożliwić Komisji ocenę stopnia realizacji tych wydatków przez Belgię.
(14)Decyzję o udzieleniu pomocy finansowej podjęto, uwzględniając istniejące i przewidywane potrzeby Belgii, a także już przedłożone lub planowane wnioski pozostałych państw członkowskich o pomoc finansową na mocy rozporządzenia (UE) 2020/672, z uwzględnieniem zasad równego traktowania, solidarności, proporcjonalności i przejrzystości,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Belgia spełnia warunki określone w art. 3 rozporządzenia (UE) 2020/672.
Artykuł 2
1.Unia udziela Belgii pożyczki do maksymalnej wysokości 7 766 380 000 EUR. Maksymalny średni okres wymagalności pożyczki wynosi 15 lat.
2.Okres dostępności pomocy finansowej udzielonej na mocy niniejszej decyzji wynosi 18 miesięcy począwszy od pierwszego dnia po wejściu w życie niniejszej decyzji.
3.Pomoc finansowa Unii jest udostępniana Belgii przez Komisję w maksymalnie ośmiu ratach. Rata może zostać wypłacona w jednej transzy lub w kilku transzach. Okresy wymagalności transz w ramach pierwszej raty mogą być dłuższe niż maksymalny średni okres wymagalności, o którym mowa w ust. 1. W takich przypadkach okresy wymagalności kolejnych transz są ustalane tak, aby po wypłacie wszystkich rat osiągnięto zgodność z maksymalnym średnim okresem wymagalności, o którym mowa w ust. 1.
4.Warunkiem uruchomienia pierwszej raty jest wejście w życie umowy pożyczki, o której mowa w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2020/672.
5.Belgia pokrywa koszty finansowania poniesione przez Unię, o których mowa w art. 4 rozporządzenia (UE) 2020/672, w odniesieniu do każdej raty, powiększone o wszelkie opłaty, koszty i wydatki poniesione przez Unię, które wynikają z rodzaju finansowania.
6.Komisja decyduje o wysokości oraz o uruchomieniu rat, a także o wysokości transz.
Artykuł 3
Belgia może finansować następujące środki:
a) system zasiłków dla tymczasowo bezrobotnych, chômage temporaire/tijdelijke werkloosheid, przewidziany w „arrêté royal du 30 mars 2020”;
b) dochód zastępczy dla osób samozatrudnionych w związku z COVID-19, „pomostowe uprawnienia w sytuacji kryzysowej” przewidziany w „Loi du 23 mars 2020”;
c) urlop rodzicielski w związku z COVID-19 przewidziany w „arrêté royal du 13 mai 2020 n° 23”;
d) następujące regionalne systemy wsparcia dochodu:
(i)w przypadku Regionu Stołecznego Brukseli:
–dodatek z tytułu rekompensaty dla przedsiębiorstw przewidziany w „arrêté du Gouvernement de la Région de Bruxelles-Capitale de pouvoirs spéciaux n° 2020/019” w zakresie wydatków związanych ze wsparciem osób samozatrudnionych i przedsiębiorstw jednoosobowych;
–dodatek z tytułu rekompensaty dla przedsiębiorców przewidziany w „arrêté du Gouvernement de la Région de Bruxelles-Capitale de pouvoirs spéciaux n° 2020/030” wyłącznie w zakresie wydatków związanych ze wsparciem osób samozatrudnionych i przedsiębiorstw jednoosobowych;
–dodatek z tytułu rekompensaty dla pracowników wykonujących pracę przerywaną przewidziany w „notification de la réunion du conseil des ministres du gouvernement de la région de Bruxelles-Capitale du jeudi 14 mai 2020 point 23”;
(ii)w przypadku Regionu Flamandzkiego:
–dodatek z tytułu niedogodności przewidziany w „besluit van de Vlaamse Regering van 20 maart 2020” w zakresie wydatków związanych ze wsparciem osób samozatrudnionych i przedsiębiorstw jednoosobowych;
–dodatek z tytułu rekompensaty przewidziany w „besluit van de Vlaamse Regering van 10 april 2020” w zakresie wydatków związanych ze wsparciem osób samozatrudnionych i przedsiębiorstw jednoosobowych;
–dodatek z tytułu wsparcia przewidziany w „besluit van de Vlaamse Regering van 12 juni 2020” w zakresie wydatków związanych ze wsparciem osób samozatrudnionych i przedsiębiorstw jednoosobowych;
(iii)w przypadku Wspólnoty Francuskiej:
–subwencja dla organizatorów działalności kulturalnej przewidziana w „arrêté du Gouvernement de la Communauté française de pouvoirs spéciaux n° 4 du 23 avril 2020”;
–subwencja na żłobki przewidziana w „arrêté du Gouvernement de la Communauté française du 7 avril 2020” w zakresie wydatków związanych ze wsparciem osób samozatrudnionych i przedsiębiorstw jednoosobowych;
(iv)w przypadku Regionu Walońskiego:
–dodatek z tytułu rekompensaty za zamknięcie przedsiębiorstwa przewidziany w „arrêté ministériel portant exécution de l'arrêté du Gouvernement wallon du 20 mars 2020” w zakresie wydatków związanych ze wsparciem osób samozatrudnionych i przedsiębiorstw jednoosobowych;
–działania szkoleniowe przewidziane w „arrêté du Gouvernement wallon du 19 juin”;
(v)w przypadku Wspólnoty Niemieckojęzycznej:
–subwencja dla organizatorów działalności kulturalnej i osób samozatrudnionych przewidziana w art. 7 „Parlament der Deutschsprachigen Gemeinschaft, Corona-Krisendekret I vom 6. April 2020”, w zakresie wydatków związanych z pożyczkami przekształconymi w dotacje;
–subwencja dla organizatorów działalności turystycznej przewidziana w art. 4 „Parlament der Deutschsprachigen Gemeinschaft, Corona-Krisendekret III vom 20. Juli 2020”, w zakresie wydatków związanych ze wsparciem osób samozatrudnionych i przedsiębiorstw jednoosobowych;
e) środki ochrony zdrowia we Wspólnocie Niemieckojęzycznej przewidziane w art. 7 „Parlament der Deutschsprachigen Gemeinschaft, Corona-Krisendekret I vom 6. April 2020”.
Artykuł 4
Belgia przekazuje Komisji do dnia [DATA: 6 miesięcy po opublikowaniu niniejszej decyzji] r., a następnie co 6 miesięcy, informacje dotyczące realizacji planowanych wydatków publicznych do czasu całkowitego zrealizowania tych wydatków.
Artykuł 5
Niniejsza decyzja skierowana jest do Królestwa Belgii
Artykuł 6
Niniejsza decyzja jest publikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia […] r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
