KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 28.5.2020

COM(2020) 451 final

2020/0101(COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1303/2013 w odniesieniu do nadzwyczajnych zasobów dodatkowych i przepisów wykonawczych w ramach celu „Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia”, aby zapewnić pomoc na wspieranie kryzysowych działań naprawczych w kontekście pandemii COVID-19 i przygotowania do ekologicznej i cyfrowej odbudowy gospodarki zwiększającej jej odporność (REACT-EU)

UZASADNIENIE

1.KONTEKST WNIOSKU

•Przyczyny i cele wniosku

•Spójność z innymi politykami Unii

2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ

•Podstawa prawna

•Pomocniczość

•Proporcjonalność

•Wybór instrumentu

3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW

•Oceny ex post/kontrole sprawności obowiązującego prawodawstwa

•Konsultacje z zainteresowanymi stronami

•Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy eksperckiej

Nie dotyczy

•Ocena skutków

•Sprawność regulacyjna i uproszczenie

Nie dotyczy

•Prawa podstawowe

4.WPŁYW NA BUDŻET

5.ELEMENTY FAKULTATYWNE

•Szczegółowe objaśnienia poszczególnych przepisów wniosku

2020/0101 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1303/2013 w odniesieniu do nadzwyczajnych zasobów dodatkowych i przepisów wykonawczych w ramach celu „Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia”, aby zapewnić pomoc na wspieranie kryzysowych działań naprawczych w kontekście pandemii COVID-19 i przygotowania do ekologicznej i cyfrowej odbudowy gospodarki zwiększającej jej odporność (REACT-EU)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 177 i art. 322 ust. 1 lit. a),

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 3 ,

uwzględniając opinię Komitetu Regionów 4 ,

uwzględniając opinię Trybunału Obrachunkowego,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)Państwa członkowskie zostały w sposób bezprecedensowy dotknięte kryzysem ze względu na skutki pandemii COVID-19. Obecny kryzys hamuje wzrost gospodarczy w państwach członkowskich, co z kolei pogłębia poważne niedobory płynności spowodowane nagłym i znaczącym wzrostem inwestycji publicznych potrzebnych w ich systemach ochrony zdrowia i w innych sektorach gospodarki. Stworzyło to wyjątkową sytuację, której rozwiązanie wymaga użycia szczególnych środków.

(2)W odpowiedzi na skutki sytuacji kryzysowej w dniu 30 marca 2020 r. dokonano zmian rozporządzeń (UE) nr 1303/2013 i (UE) nr 1301/2013 w celu zapewnienia większej elastyczności w realizacji programów operacyjnych wspieranych z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego („EFRR”), Europejskiego Funduszu Społecznego („EFS”) i Funduszu Spójności („fundusze”), a także Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego („EFMR”). Jednak z uwagi na fakt, że poważne negatywne skutki dla gospodarek i społeczeństw Unii uległy pogorszeniu, oba rozporządzenia zostały ponownie zmienione w dniu 23 kwietnia 2020 r., aby zapewnić wyjątkową dodatkową elastyczność pozwalającą państwom członkowskim na skupienie się na niezbędnej reakcji na bezprecedensowy kryzys poprzez zwiększenie możliwości mobilizacji niewykorzystanych środków wsparcia z funduszy oraz uproszczenie wymogów proceduralnych związanych z wdrażaniem programów i audytami.

(3)W celu zrekompensowania skutków ogromnych wstrząsów w gospodarce wynikających z nadzwyczajnych restrykcji wprowadzonych przez państwa członkowskie w celu ograniczenia rozprzestrzeniania się COVID-19 oraz złagodzenia ryzyka asymetrycznej odbudowy wynikającej z różnych środków krajowych dostępnych w różnych państwach członkowskich i mających poważny wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego w dniu 23 kwietnia 2020 r. Rada Europejska zatwierdziła „Plan odbudowy” zawierający silny element inwestycyjny, wezwała do utworzenia Europejskiego Funduszu Odbudowy i upoważniła Komisję do przeanalizowania potrzeb w taki sposób, aby zasoby zostały skierowane do najbardziej dotkniętych sektorów i obszarów geograficznych Unii, wyjaśniając jednocześnie związek z wieloletnimi ramami finansowymi na lata 2021–2027.

(4)Zgodnie z rozporządzeniem [w sprawie Europejskiego Instrumentu na rzecz Odbudowy] i w granicach zasobów w nim przydzielonych należy wprowadzić środki na odbudowę i zwiększenie odporności gospodarki w ramach europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych w celu zaradzenia bezprecedensowym skutkom kryzysu związanego z COVID-19. Takie dodatkowe zasoby powinny zostać wykorzystane do zapewnienia przestrzegania terminów przewidzianych w rozporządzeniu [w sprawie Europejskiego Instrumentu na rzecz Odbudowy]. Ponadto należy udostępnić dodatkowe zasoby na rzecz spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej w drodze rewizji wieloletnich ram finansowych na lata 2014–2020.

(5)Należy udostępnić dodatkową, nadzwyczajną kwotę w wysokości 58 272 800 000 EUR (w cenach bieżących) na zobowiązanie budżetowe z funduszy strukturalnych w ramach celu „Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia”, na lata 2020, 2021 i 2022, w celu udzielenia pomocy państwom członkowskim i regionom najbardziej dotkniętym kryzysem we wspieraniu kryzysowych działań naprawczych w kontekście pandemii COVID-19 i w przygotowaniach do ekologicznej i cyfrowej odbudowy gospodarki zwiększającej jej odporność, z myślą o szybkim przekazaniu zasobów do realnej gospodarki za pośrednictwem istniejących programów operacyjnych. Zasoby na 2020 r. pochodzą ze zwiększenia zasobów dostępnych na rzecz spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej w wieloletnich ramach finansowych na lata 2014–2020, natomiast zasoby na lata 2021 i 2022 pochodzą z Instrumentu Unii Europejskiej na rzecz Odbudowy. Część dodatkowych zasobów powinno się przydzielić na pomoc techniczną z inicjatywy Komisji. Komisja powinna określić podział pozostałych dodatkowych zasobów dla każdego państwa członkowskiego na podstawie metody alokacji opartej na najnowszych dostępnych obiektywnych danych statystycznych dotyczących względnej zamożności państw członkowskich oraz skali skutków obecnego kryzysu dla ich gospodarek i społeczeństw. Metoda alokacji powinna uwzględniać specjalną kwotę dodatkową dla regionów najbardziej oddalonych ze względu na szczególną wrażliwość ich gospodarek i społeczeństw. W celu odzwierciedlenia zmieniającego się charakteru skutków kryzysu, podział należy poddać przeglądowi w 2021 r. w oparciu o tę samą metodę alokacji, z wykorzystaniem najnowszych danych statystycznych dostępnych na dzień 19 października 2021 r., tak aby rozdzielić dodatkowe zasoby przewidziane w transzy na 2022 r.

(6)Do niniejszego rozporządzenia zastosowanie mają horyzontalne przepisy finansowe przyjęte przez Parlament Europejski i Radę na podstawie art. 322 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Przepisy te, ustanowione rozporządzeniem finansowym, określają w szczególności procedurę ustanawiania i wykonania budżetu w drodze dotacji, zamówień, nagród i wykonania pośredniego oraz przewidują kontrole wykonywania obowiązków przez podmioty upoważnione do działań finansowych. Przepisy przyjęte na podstawie art. 322 TFUE dotyczą również ochrony budżetu Unii w przypadku uogólnionych braków w zakresie praworządności w państwach członkowskich, jako że poszanowanie praworządności jest niezbędnym warunkiem wstępnym należytego zarządzania finansami i skutecznego unijnego finansowania.

(7)Aby zapewnić państwom członkowskim największą elastyczność w dopasowywaniu kryzysowych działań naprawczych w kontekście pandemii COVID-19 lub w przygotowaniach do ekologicznej i cyfrowej odbudowy gospodarki zwiększającej jej odporność, Komisja powinna określać alokacje na szczeblu państw członkowskich. Ponadto należy przewidzieć możliwość wykorzystania wszelkich dodatkowych zasobów do wsparcia pomocy dla osób najbardziej potrzebujących. Ponadto konieczne jest ustalenie pułapów dotyczących alokacji środków na pomoc techniczną z inicjatywy państw członkowskich, przy jednoczesnym zapewnieniu państwom członkowskim maksymalnej elastyczności w odniesieniu do alokacji środków w ramach programów operacyjnych wspieranych z EFRR lub EFS. Należy wyjaśnić, że nie ma potrzeby przestrzegania minimalnego udziału EFS w odniesieniu do dodatkowych zasobów. Biorąc pod uwagę oczekiwane szybkie wydatkowanie dodatkowych zasobów, zobowiązania związane z tymi dodatkowymi zasobami powinny zostać umorzone dopiero w momencie zamknięcia programów operacyjnych.

(8)W przypadku dodatkowych zasobów należy również wprowadzić możliwości przesuwania środków finansowych w ramach celu „Inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia” między EFRR i EFS, tak jak ma to już miejsce w przypadku części zasobów ogólnych dostępnych do programowania w 2020 r. zgodnie z art. 25a rozporządzenia (UE) nr 1303/2013. Takie przesunięcia nie powinny mieć wpływu na zasoby dostępne w ramach celu „Europejska współpraca terytorialna” ani na szczególną alokację środków na Inicjatywę na rzecz zatrudnienia ludzi młodych.

(9)W celu uzupełnienia działań objętych już zakresem wsparcia dostępnego z EFRR, które rozszerzono rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/460 i (UE) 2020/558 5 , państwom członkowskim należy w dalszym ciągu umożliwiać wykorzystanie dodatkowych zasobów przede wszystkim na wspieranie inwestycji w produkty i usługi na potrzeby świadczeń zdrowotnych, na zapewnianie wsparcia w postaci kapitału obrotowego lub wsparcia na inwestycje dla MŚP, na działania przyczyniające się do transformacji ku zielonej i cyfrowej gospodarce, na inwestycje w infrastrukturę zapewniającą obywatelom podstawowe usługi oraz na środki wsparcia gospodarczego w regionach, które są w największym stopniu uzależnione od sektorów najsilniej dotkniętych kryzysem. Pomoc techniczna również powinna być objęta wsparciem. Właściwym jest, by dodatkowe zasoby były skupione wyłącznie w ramach nowego celu tematycznego „Wspieranie kryzysowych działań naprawczych w kontekście pandemii COVID-19 i przygotowania do ekologicznej i cyfrowej odbudowy gospodarki zwiększającej jej odporność”, który powinien również stanowić jedyny priorytet inwestycyjny, tak aby umożliwić uproszczone programowanie i wdrażanie dodatkowych zasobów.

(10)W przypadku EFS państwa członkowskie powinny wykorzystać dodatkowe zasoby przede wszystkim do utrzymania miejsc pracy, m.in. poprzez mechanizmy zmniejszonego wymiaru czasu pracy i wsparcie dla osób pracujących na własny rachunek, tworzenia miejsc pracy, w szczególności dla osób w trudnej sytuacji, wsparcia środków na rzecz zatrudnienia młodzieży, kształcenia i szkolenia oraz rozwoju umiejętności, a także do zwiększenia dostępu do usług socjalnych świadczonych w interesie ogólnym, w tym dla dzieci. Należy wyjaśnić, że w obecnych wyjątkowych okolicznościach wsparcie dla mechanizmów zmniejszonego wymiaru czasu pracy i wsparcie dla osób pracujących na własny rachunek w kontekście pandemii COVID-19 może zostać udzielone nawet, jeżeli wsparcie to nie wiąże się z aktywnymi instrumentami rynku pracy, chyba że wymaga tego prawo krajowe. Wsparcie unijne dla tych mechanizmów zmniejszonego wymiaru czasu pracy powinno być ograniczone w czasie.

(11)Aby zagwarantować, że państwa członkowskie będą miały wystarczające zasoby finansowe na szybkie wprowadzenie w życie kryzysowych działań naprawczych w kontekście pandemii COVID-19 i przygotowania do ekologicznej i cyfrowej odbudowy gospodarki zwiększającej jej odporność, konieczne jest zapewnienie wyższych początkowych płatności zaliczkowych na potrzeby szybkiego wdrożenia działań wspieranych z zasobów dodatkowych. Początkowe płatności zaliczkowe powinny zapewnić państwom członkowskim środki umożliwiające, w razie konieczności, wypłatę zaliczek na rzecz beneficjentów oraz szybki zwrot kosztów beneficjentom po przedłożeniu wniosku o płatność.

(12)Państwa członkowskie powinny mieć elastyczność w zakresie przydzielania dodatkowych zasobów na nowe odrębne programy operacyjne lub nowe osie priorytetowe utworzone w ramach istniejących programów. Aby umożliwić szybkie wdrożenie działań, w odniesieniu do nowych odrębnych programów operacyjnych zezwala się na wskazywanie jedynie już wyznaczonych organów istniejących programów operacyjnych wspieranych z EFRR, EFS lub Funduszu Spójności. Nie należy wymagać od państw członkowskich ewaluacji ex ante i należy ograniczyć elementy wymagane w celu przedłożenia programu operacyjnego do zatwierdzenia przez Komisję.

(13)Aby zmniejszyć obciążenie budżetów publicznych w związku z kryzysowymi działaniami naprawczymi podejmowanymi w związku z pandemią COVID-19 i przygotowaniami do ekologicznej i cyfrowej odbudowy gospodarki zwiększającej jej odporność, należy wyjątkowo umożliwić państwom członkowskim wnioskowanie o dofinansowanie na poziomie 100 % w odniesieniu do odrębnych osi priorytetowych programów operacyjnych zapewniających wsparcie z dodatkowych zasobów.

(14)W celu umożliwienia państwom członkowskim szybkiego wykorzystania zasobów dodatkowych na kryzysowe działania naprawcze w kontekście pandemii COVID-19 i przygotowania do ekologicznej i cyfrowej odbudowy gospodarki zwiększającej jej odporność jeszcze w trakcie obecnego okresu programowania, w odniesieniu do zasobów dodatkowych uzasadnione jest zwolnienie, w drodze wyjątku, państw członkowskich z obowiązku spełniania warunków wstępnych, wymogów dotyczących rezerwy wykonania i stosowania ram wykonania, wymogów koncentracji tematycznej – również w odniesieniu do pułapów ustanowionych dla zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich w ramach EFRR – oraz z wymogów dotyczących przygotowania strategii komunikacji. Niemniej jednak państwa członkowskie powinny przeprowadzić co najmniej jedną ewaluację do dnia 31 grudnia 2024 r., aby ocenić skuteczność, efektywność i wpływ dodatkowych zasobów oraz przeanalizować sposób, w jaki zasoby te przyczyniły się do osiągnięcia założeń nowego specjalnego celu tematycznego. Aby ułatwić dostęp do porównywalnych informacji na poziomie Unii, zachęca się państwa członkowskie do korzystania ze wskaźników specyficznych dla programu udostępnionych przez Komisję. Ponadto, wykonując swoje obowiązki związane z informowaniem, komunikacją i widocznością, państwa członkowskie i instytucje zarządzające powinny eksponować nadzwyczajne środki i zasoby wprowadzone przez Unię: w szczególności powinny one zapewnić, aby potencjalni beneficjenci, beneficjenci, uczestnicy i ostateczni odbiorcy instrumentów finansowych, a także ogół społeczeństwa, wiedzieli o istnieniu dodatkowych zasobów, znali ich skalę oraz mieli świadomość, że dzięki nim możliwe jest uzyskanie dodatkowego wsparcia.

(15)Aby umożliwić przekierowywanie zasobów dodatkowych na te obszary geograficzne, które najbardziej ich potrzebują, zasobów dodatkowych przydzielonych na EFRR oraz EFS nie należy, jako środka nadzwyczajnego, rozbijać według kategorii regionów, bez uszczerbku dla zasad ogólnych dotyczących przydzielania zasobów funduszy strukturalnych. Oczekuje się jednak, że państwa członkowskie wezmą pod uwagę różne regionalne potrzeby i poziomy rozwoju, aby zapewnić utrzymanie nacisku na regiony słabiej rozwinięte, zgodnie z celami spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej określonymi w art. 173 TFUE. Zgodnie z zasadami partnerstwa państwa członkowskie powinny też zaangażować władze lokalne i regionalne, a także odpowiednie podmioty reprezentujące społeczeństwo obywatelskie.

(16)W celu ułatwienia realizacji przesunięć dopuszczonych na podstawie zmian wprowadzonych w niniejszym rozporządzeniu, warunek określony w art. 30 ust. 1 lit. f) rozporządzenia finansowego dotyczący przeznaczenia środków na ten sam cel nie powinien mieć zastosowania do tych przesunięć.

(17)Cele niniejszego rozporządzenia, a mianowicie reakcja na skutki kryzysu w dziedzinie zdrowia publicznego poprzez wprowadzenie środków zapewniających elastyczność w dziedzinie udzielania wsparcia z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych, nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez same państwa członkowskie, natomiast ze względu na rozmiary i skutki proponowanego działania możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na poziomie Unii, a zatem Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

(18)Ze względu na pilny charakter sytuacji związanej z pandemią COVID-19 niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(19)Z uwagi na pandemię COVID-19 oraz pilną potrzebę zareagowania na powiązany z nią kryzys w dziedzinie zdrowia publicznego uznaje się za niezbędne zastosowanie wyjątku od ośmiotygodniowego terminu, o którym mowa w art. 4 Protokołu nr 1 w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej, do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej.

(20)Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 1303/2013.

(21)Art. 135 ust. 2 Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej 6 stanowi, że zmiany w rozporządzeniu Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 7 lub decyzji Rady 2014/335/UE, Euratom 8 , które przyjęto w dniu wejścia w życie wspomnianej umowy lub po tej dacie, nie mają zastosowania do Zjednoczonego Królestwa w zakresie, w jakim wpływają na zobowiązania finansowe tego kraju. Wsparcie na podstawie niniejszego rozporządzenia na 2020 r. finansuje się ze zwiększenia pułapu wieloletnich ram finansowych, a na lata 2021 i 2022 – ze zwiększenia pułapu zasobów własnych Unii, co miałoby wpływ na zobowiązania finansowe Zjednoczonego Królestwa. Niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć zatem zastosowania do Zjednoczonego Królestwa ani na jego terytorium,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (UE) nr 1303/2013 wprowadza się następujące zmiany:

1.w art. 91 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Oprócz zasobów ogólnych, o których mowa w ust. 1, udostępnia się zasoby dodatkowe w wysokości 5 000 000 000 EUR w cenach bieżących na spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną na potrzeby zobowiązań budżetowych w 2020 r., które to zasoby zostają przydzielone na EFRR i EFS.”;

2.dodaje się art. 92a i art. 92b w brzmieniu:

„Artykuł 92a

Zasoby pochodzące z Instrumentu Unii Europejskiej na rzecz Odbudowy

Środki, o których mowa w art. 2 rozporządzenia [w sprawie Europejskiego Instrumentu na rzecz Odbudowy] wdraża się w ramach funduszy strukturalnych w kwocie 53 272 800 000 EUR w cenach bieżących, pochodzącej z kwoty, o której mowa w art. 3 ust. 2 lit. a) ppkt (i) tego rozporządzenia, z zastrzeżeniem art. 4 ust. 3, ust. 4 i ust. 8.

Te dodatkowe zasoby na lata 2021 i 2022 stanowią zewnętrzne dochody przeznaczone na określony cel zgodnie z art. 21 ust. 5 rozporządzenia finansowego.

Artykuł 92b

Nadzwyczajne zasoby dodatkowe i przepisy wykonawcze dotyczące celu „Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia” na potrzeby zapewnienia pomocy na wspieranie kryzysowych działań naprawczych w kontekście pandemii COVID-19 i przygotowania do ekologicznej i cyfrowej odbudowy gospodarki zwiększającej jej odporność (REACT-EU)

1.    Zasoby dodatkowe, o których mowa w art. 91 ust. 1a oraz art. 92a („zasoby dodatkowe”) zostaną udostępnione w ramach celu „Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia”, aby zapewnić pomoc na wspieranie kryzysowych działań naprawczych w kontekście pandemii COVID-19 i przygotowania do ekologicznej i cyfrowej odbudowy gospodarki zwiększającej jej odporność (REACT-EU). Zasoby dodatkowe wykorzystuje się do wdrażania pomocy technicznej zgodnie z ust. 6 niniejszego artykułu oraz operacji służących realizacji celu tematycznego określonego w ust. 10 niniejszego artykułu.

2.    Zasoby dodatkowe na zobowiązanie budżetowe na lata 2020–2022 udostępnia się jako uzupełnienie zasobów ogólnych, o których mowa w art. 91, a ich podział przedstawia się następująco:

–2020 r.: 5 000 000 000 EUR;

–2021 r.: 42 434 400 000 EUR;

–2022 r.: 10 820 400 000 EUR.

Zasoby dodatkowe na 2020 r. udostępnia się z zasobów dodatkowych określonych w art. 91 ust. 1a.

Zasoby dodatkowe na lata 2021 i 2022 udostępnia się z zasobów dodatkowych określonych w art. 92a. Zasoby dodatkowe określone w art. 92a wspierają również wydatki administracyjne do kwoty 18 000 000 EUR w cenach bieżących.

3.    Kwotę w wysokości 0,35 % zasobów dodatkowych przeznacza się na pomoc techniczną z inicjatywy Komisji.

4.    Komisja, w drodze aktów wykonawczych, przyjmuje decyzję w sprawie podziału zasobów dodatkowych jako środków z funduszy strukturalnych na lata 2020 i 2021 dla poszczególnych państw członkowskich zgodnie z kryteriami i metodyką określonymi w załączniku VIIa. W 2021 r. należy dokonać przeglądu tej decyzji w celu określenia podziału zasobów dodatkowych na 2022 r. w oparciu o dane dostępne na dzień 19 października 2021 r.

5.    Na zasadzie odstępstwa od art. 76 akapit pierwszy zobowiązania budżetowe na zasoby dodatkowe w odniesieniu do każdego programu operacyjnego, którego to dotyczy, podejmowane są dla każdego funduszu na lata 2020, 2021 i 2022.

Zobowiązanie prawne, o którym mowa w art. 76 akapit drugi, w odniesieniu do lat 2021 i 2022 wchodzi w życie z dniem, o którym mowa w art. 4 ust. 3 [rozporządzenia w sprawie Europejskiego Instrumentu na rzecz Odbudowy].

Art. 76 akapit trzeci i akapit czwarty nie mają zastosowania do zasobów dodatkowych.

Na zasadzie odstępstwa od art. 14 ust. 3 rozporządzenia finansowego zasady dotyczące anulowania zobowiązań, określone w części II tytuł IX rozdział IV oraz w art. 136, mają zastosowanie do zobowiązań budżetowych opartych na zasobach dodatkowych, o których mowa w art. 92a. Na zasadzie odstępstwa od art. 12 ust. 4 lit. c) rozporządzenia finansowego zasoby dodatkowe nie mogą zostać wykorzystane na kolejny program lub kolejne działanie.

Na zasadzie odstępstwa od art. 86 ust. 2 i art. 136 ust. 1 zobowiązania dotyczące zasobów dodatkowych umarza się zgodnie z zasadami, które stosuje się w przypadku zamknięcia programów.

Każde państwo członkowskie przydziela na programy operacyjne zasoby dodatkowe dostępne na programowanie w ramach EFRR i EFS.

Na zasadzie odstępstwa od art. 92 ust. 7 przed przydzieleniem lub w trakcie przydzielania środków na EFRR i EFS można również zaproponować, by część zasobów dodatkowych została wykorzystana na zwiększenie wsparcia dla Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym („FEAD”).

Po dokonaniu wstępnej alokacji, zasoby dodatkowe mogą, na wniosek państwa członkowskiego o zmianę programu operacyjnego zgodnie z art. 30 ust. 1, zostać przesunięte między EFRR i EFS, bez względu na wartości procentowe, o których mowa w art. 92 ust. 1 lit. a), b) i c).

Art. 30 ust. 5 nie ma zastosowania do zasobów dodatkowych. Zasoby te wyłącza się z podstawy obliczeń do celów pułapów określonych w tym ustępie.

Do celów stosowania art. 30 ust. 1 lit. f) rozporządzenia finansowego warunek, by środki były przeznaczone na ten sam cel, nie ma zastosowania do wspomnianych przesunięć. Przesunięcia mogą dotyczyć jedynie bieżącego roku lub kolejnych lat w planie finansowym.

Wymogi określone w art. 92 ust. 4 nie mają zastosowania do wstępnej alokacji lub jej kolejnych przesunięć.

Kwoty przydzielone na Inicjatywę na rzecz zatrudnienia ludzi młodych zgodnie z art. 92 ust. 5 w ramach celu „Inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia” pozostają nienaruszone.

Zasoby dodatkowe wdraża się zgodnie z zasadami Funduszu, do którego zostały przydzielone lub przesunięte.

6.    Na pomoc techniczną w ramach dowolnego istniejącego programu operacyjnego wspieranego z EFRR lub EFS lub nowego programu operacyjnego, o którym mowa w ust. 11, można przeznaczyć maksymalnie 4 % zasobów dodatkowych w ramach EFRR i EFS.

7.    Na zasadzie odstępstwa od art. 81 ust. 1 i art. 134 ust. 1 początkowe płatności zaliczkowe, wypłacane w następstwie decyzji Komisji w sprawie przyjęcia programu operacyjnego lub zatwierdzenia zmian w programie operacyjnym na potrzeby alokacji zasobów dodatkowych, wynoszą 50 % zasobów dodatkowych przydzielonych programom na rok 2020 w ramach nowego celu tematycznego, o którym mowa w ust. 10 niniejszego artykułu.

Do celów stosowania art. 134 ust. 2 w odniesieniu do rocznych płatności zaliczkowych w latach 2021, 2022 i 2023 kwota wsparcia z funduszy na cały okres programowania przewidziana dla programu operacyjnego obejmuje zasoby dodatkowe.

Kwota wypłacona w ramach dodatkowych początkowych płatności zaliczkowych, o których mowa w akapicie pierwszym, zostaje całkowicie rozliczona w sprawozdaniach finansowych Komisji nie później niż w momencie zamknięcia programu operacyjnego. 

8.    Zasoby dodatkowe nieprzydzielone na pomoc techniczną wykorzystuje się w ramach celu tematycznego określonego w ust. 10 na potrzeby wzmocnienia operacji wspierających kryzysowe działania naprawcze w kontekście pandemii COVID-19 lub przygotowujących do ekologicznej i cyfrowej odbudowy gospodarki zwiększającej jej odporność.

Państwa członkowskie mogą przydzielić zasoby dodatkowe na jedną lub kilka odrębnych osi priorytetowych w ramach istniejącego programu lub programów operacyjnych albo na nowy program operacyjny, o którym mowa w ust. 11. Na zasadzie odstępstwa od art. 26 ust. 1 program obejmuje okres do dnia 31 grudnia 2022 r., z zastrzeżeniem ust. 4 powyżej.

W przypadku EFRR zasoby dodatkowe wykorzystuje się przede wszystkim na wspieranie inwestycji w produkty i usługi na potrzeby świadczeń zdrowotnych, na zapewnianie wsparcia w postaci kapitału obrotowego lub wsparcia na inwestycje dla MŚP, na inwestycje przyczyniające się do transformacji ku zielonej i cyfrowej gospodarce, inwestycje w infrastrukturę zapewniającą obywatelom podstawowe usługi oraz na środki gospodarcze w regionach, które są w największym stopniu uzależnione od sektorów najsilniej dotkniętych kryzysem. 

W przypadku EFS zasoby dodatkowe wykorzystuje się przede wszystkim w celu utrzymania miejsc pracy, m.in. poprzez mechanizmy zmniejszonego wymiaru czasu pracy i wsparcie dla osób pracujących na własny rachunek, nawet jeżeli wsparcie to nie wiąże się z aktywnymi instrumentami rynku pracy, chyba że wymaga tego prawo krajowe. Zasoby dodatkowe wspierają również tworzenie miejsc pracy, w szczególności w przypadku osób znajdujących się w trudnej sytuacji, środki na rzecz zatrudnienia młodzieży, kształcenie i szkolenie, rozwój umiejętności, w szczególności w celu wsparcia dwojakiej transformacji ekologicznej i cyfrowej oraz w celu zwiększenia dostępu do usług socjalnych świadczonych w interesie ogólnym, w tym dla dzieci.

9.    Z wyjątkiem pomocy technicznej, o której mowa w ust. 6, oraz zasobów dodatkowych wykorzystywanych na Europejski Fundusz Pomocy Najbardziej Potrzebującym, o którym mowa w ust. 5 akapit siódmy, zasoby dodatkowe wspierają operacje w ramach nowego celu tematycznego „Wspieranie kryzysowych działań naprawczych w kontekście pandemii COVID-19 i przygotowania do ekologicznej i cyfrowej odbudowy gospodarki zwiększającej jej odporność”, uzupełniającego cele tematyczne określone w art. 9.

Na cel tematyczny, o którym mowa w akapicie pierwszym, można się powoływać wyłącznie w przypadku programowania zasobów dodatkowych. Na zasadzie odstępstwa od art. 96 ust. 1 lit. b), c) i d) celu tego nie można łączyć z innymi priorytetami inwestycyjnymi.

Cel tematyczny, o którym mowa w akapicie pierwszym, stanowi również jedyny priorytet inwestycyjny dla programowania i wdrażania zasobów dodatkowych z EFRR i EFS.

W przypadku ustanowienia w ramach istniejącego programu operacyjnego jednej lub kilku odrębnych osi priorytetowych odpowiadających celowi tematycznemu, o którym mowa w akapicie pierwszym, do opisu osi priorytetowej w zmienionym programie operacyjnym nie wymaga się elementów wymienionych w art. 96 ust. 2 lit. b) ppkt (v) i (vii).

W zmienionym planie finansowym przewidzianym w art. 96 ust. 2 lit. d) określa się alokację zasobów dodatkowych na lata 2020, 2021 oraz, w stosownych przypadkach, na 2022 r., bez wskazywania kwot na rezerwę wykonania i bez podziału na poszczególne kategorie regionów.

Na zasadzie odstępstwa od art. 30 ust. 1 wnioski o zmianę programów przedstawiane przez państwa członkowskie są odpowiednio uzasadniane, a w szczególności wskazują oczekiwany wpływ zmian w programie na wspieranie kryzysowych działań naprawczych w kontekście pandemii COVID-19 i przygotowania do ekologicznej i cyfrowej odbudowy gospodarki zwiększającej jej odporność. Do wniosku dołączany jest zmieniony program.

10.    Na zasadzie odstępstwa od art. 26 ust. 4 państwa członkowskie mogą sporządzić nowy odrębny program operacyjny w ramach nowego celu tematycznego, o którym mowa w ust. 10. Nie wymaga się ewaluacji ex ante, o której mowa w art. 55.

Na zasadzie odstępstwa od art. 96 ust. 2 lit. a), w przypadku gdy ustanawia się taki nowy program operacyjny, uzasadnienie powinno określać oczekiwany wpływ programu operacyjnego na wspieranie kryzysowych działań naprawczych w kontekście pandemii COVID-19 i przygotowania do ekologicznej i cyfrowej odbudowy gospodarki zwiększającej jej odporność.

W przypadku utworzenia takiego nowego programu operacyjnego jedynie organy wyznaczone w ramach istniejących programów operacyjnych wspieranych z EFRR, EFS lub Funduszu Spójności mogą zostać wskazane przez państwa członkowskie do celów art. 96 ust. 5 lit. a).

W odniesieniu do takich nowych programów operacyjnych nie wymaga się elementów określonych w art. 96 ust. 2 akapit pierwszy lit. b) ppkt (v) i (vii), ust. 4, ust. 6 lit. b) i c) oraz w ust. 7. Elementów określonych w art. 96 ust. 3 wymaga się jedynie w przypadku, gdy udzielane jest odnośne wsparcie.

11.    Na zasadzie odstępstwa od art. 120 ust. 3 akapit pierwszy i drugi do osi priorytetowej lub osi priorytetowych wspieranych z zasobów dodatkowych zaprogramowanych w ramach celu tematycznego, o którym mowa w ust. 10 niniejszego artykułu, można stosować stopę dofinansowania sięgającą nawet 100 %.

Na zasadzie odstępstwa od art. 56 ust. 3 i art. 114 ust. 2 państwa członkowskie zapewniają, aby do dnia 31 grudnia 2024 r. przeprowadzono co najmniej jedną ewaluację wykorzystania zasobów dodatkowych w celu oceny ich skuteczności, efektywności, wpływu oraz sposobu, w jaki przyczyniają się one do osiągnięcia celu tematycznego, o którym mowa w ust. 10 niniejszego artykułu.

12.    Następujące przepisy nie mają zastosowania do zasobów dodatkowych:

a)wymogi dotyczące koncentracji tematycznej, w tym pułapy dla zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich ustanowione w niniejszym rozporządzeniu lub w przepisach dotyczących poszczególnych funduszy, na zasadzie odstępstwa od art. 18;

b)warunki wstępne, na zasadzie odstępstwa od art. 19 i przepisów dotyczących poszczególnych funduszy;

c)wymogi dotyczące rezerwy wykonania i stosowania ram wykonania, na zasadzie odstępstwa od, odpowiednio, art. 20 i art. 22;

d)odstępstwo przewidziane w art. 65 ust. 10 akapit drugi, w którym określono właściwość daty 1 lutego 2020 r. dla operacji mających na celu wzmocnienie zdolności reagowania kryzysowego w kontekście pandemii COVID-19;

e)odstępstwo przewidziane w art. 25a ust. 7 w odniesieniu do wyboru operacji mających na celu wzmocnienie zdolności reagowania kryzysowego w kontekście pandemii COVID-19, o których mowa w art. 65 ust. 10 akapit drugi;

f)wymóg przygotowania strategii komunikacji, na zasadzie odstępstwa od art. 116 oraz art. 115 ust. 1 lit. a).

13.    Wypełniając swoje obowiązki związane z informowaniem, komunikacją i widocznością zgodnie z art. 115 ust. 1 i ust. 3 oraz załącznikiem XII, państwa członkowskie i instytucje zarządzające zapewniają, aby potencjalni beneficjenci, beneficjenci, uczestnicy, ostateczni odbiorcy instrumentów finansowych oraz ogół społeczeństwa wiedzieli o istnieniu dodatkowych zasobów, znali ich skalę oraz mieli świadomość, że dzięki nim możliwe jest uzyskanie dodatkowego wsparcia.

W przypadku gdy wsparcia finansowego operacji udziela się z zasobów dodatkowych odniesienie do „funduszu”, „funduszy” lub „EFSI” w sekcji 2.2 załącznika XII zostaje zastąpione lub uzupełnione odniesieniem do [REACT-EU].”;

3.w art. 154 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Art. 91 ust. 1a, art. 92a i art. 92b nie mają zastosowania do Zjednoczonego Królestwa ani na jego terytorium. Zawarte w tych przepisach odniesienia do państw członkowskich rozumie się jako nieobejmujące Zjednoczonego Królestwa.”;

4.    dodaje się nowy załącznik VIIa.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH REGULACJI

1.STRUKTURA WNIOSKU/INICJATYWY 

1.1.Tytuł wniosku/inicjatywy 

1.2.Obszary polityki, których dotyczy wniosek/inicjatywa (klaster programów)

1.3.Wniosek/inicjatywa dotyczy: 

◻ nowego działania 

◻ nowego działania, będącego następstwem projektu pilotażowego/działania przygotowawczego 9  

X przedłużenia bieżącego działania 

◻ połączenia lub przekształcenia co najmniej jednego działania pod kątem innego/nowego działania 

1.4.Uzasadnienie wniosku/inicjatywy 

1.4.1.Potrzeby, które należy zaspokoić w perspektywie krótko- lub długoterminowej, w tym szczegółowy terminarz przebiegu realizacji inicjatywy

1.4.2.Wartość dodana z tytułu zaangażowania Unii Europejskiej (może wynikać z różnych czynników, na przykład korzyści koordynacyjnych, pewności prawa, większej efektywności lub komplementarności). Na potrzeby tego punktu „wartość dodaną z tytułu zaangażowania Unii” należy rozumieć jako wartość wynikającą z unijnej interwencji, wykraczającą poza wartość, która zostałaby wytworzona przez same państwa członkowskie.

1.4.3.Główne wnioski wyciągnięte z podobnych działań

1.4.4.Spójność z innymi właściwymi instrumentami oraz możliwa synergia

1.5.Okres trwania wniosku/inicjatywy i jego wpływ finansowy 

X Ograniczony czas trwania

–◻    Okres trwania wniosku/inicjatywy: od [DD/MM]RRRR r. do [DD/MM]RRRR r.

–X    Okres trwania wpływu finansowego: od 2020 r. do 2022 r. w odniesieniu do środków na zobowiązania 11 i od 2020 r. do 2025 r. w odniesieniu do środków na płatności.

◻ Nieograniczony czas trwania

–Wprowadzenie w życie z okresem rozruchu od 2021 r.,

–po którym następuje faza operacyjna.

1.6.Planowane tryby zarządzania 12

X Bezpośrednie zarządzanie przez Komisję (w odniesieniu do 0,35 % przydziału środków związanych z pomocą techniczną)

–X w ramach jej służb, w tym za pośrednictwem jej pracowników w delegaturach Unii;

–◻    przez agencje wykonawcze;

X Zarządzanie dzielone z państwami członkowskimi

◻ Zarządzanie pośrednie poprzez przekazanie zadań związanych z wykonaniem budżetu:

–◻ państwom trzecim lub organom przez nie wyznaczonym;

–◻ organizacjom międzynarodowym i ich agencjom (należy wyszczególnić);

–◻ EBI oraz Europejskiemu Funduszowi Inwestycyjnemu;

–◻ organom, o których mowa w art. 70 i 71 rozporządzenia finansowego;

–◻ organom prawa publicznego;

–◻ podmiotom podlegającym prawu prywatnemu, które świadczą usługi użyteczności publicznej, o ile zapewniają one odpowiednie gwarancje finansowe;

–◻ podmiotom podlegającym prawu prywatnemu państwa członkowskiego, którym powierzono realizację partnerstwa publiczno-prywatnego oraz które zapewniają odpowiednie gwarancje finansowe;

–◻ osobom odpowiedzialnym za wykonanie określonych działań w dziedzinie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa na mocy tytułu V Traktatu o Unii Europejskiej oraz określonym we właściwym podstawowym akcie prawnym.

2.ŚRODKI ZARZĄDZANIA 

2.1.Zasady nadzoru i sprawozdawczości 

Określić częstotliwość i warunki

2.2.System zarządzania i kontroli 

2.3.Środki zapobiegania nadużyciom finansowym i nieprawidłowościom 

Określić istniejące lub przewidywane środki zapobiegania i ochrony, np. ze strategii zwalczania nadużyć finansowych.

3.SZACUNKOWY WPŁYW FINANSOWY WNIOSKU/INICJATYWY 

3.1.Dział wieloletnich ram finansowych i proponowane nowe linie budżetowe po stronie wydatków 

3.2.Szacunkowy wpływ na wydatki 

3.2.1.Synteza szacunkowego wpływu na wydatki 

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

Ma to wpływ na całkowity roczny podział środków na zobowiązania w 2020 r. w ramach rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, który zostaje przedłużony również na lata 2021 i 2022 16 .

Wniosek doprowadzi do powstania dodatkowych zobowiązań w roku 2020, finansowanych ze zwiększenia pułapu wieloletnich ram finansowych na lata 2014–2020. Doprowadzi to również do zaciągnięcia dodatkowych zobowiązań na lata 2021 i 2022, finansowanych z zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel. Dodatkowe zobowiązania w latach 2021 i 2022 oraz płatności w latach 2021–2025 finansuje się z zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel. Wszystkie kwoty zostaną udostępnione jako zewnętrzne dochody przeznaczone na określony cel, w rozumieniu art. 21 ust. 5 rozporządzenia finansowego, pochodzące z operacji zaciągania pożyczek przez Unię, jak określono w [rozporządzeniu w sprawie Europejskiego Instrumentu na rzecz Odbudowy]. Z zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel kwota do 18 000 000 EUR może zostać przeznaczona na wydatki administracyjne, w tym koszty personelu zewnętrznego.

Szacunkowy podział dodatkowych wydatków na rok 2020 jest następujący:

Szacunkowy podział wydatków finansowanych z zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel jest następujący:

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

3.2.2.Podsumowanie szacunkowego wpływu na środki administracyjne

–◻    Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania środków administracyjnych

–X    Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania środków administracyjnych, jak określono poniżej:

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

Potrzeby w zakresie środków na zasoby ludzkie i inne wydatki o charakterze administracyjnym zostaną pokryte z zasobów dyrekcji generalnej już przydzielonych na zarządzanie tym działaniem lub przesuniętych w ramach dyrekcji generalnej, uzupełnionych w razie potrzeby wszelkimi dodatkowymi zasobami, które mogą zostać przydzielone zarządzającej dyrekcji generalnej w ramach procedury rocznego przydziału środków oraz w świetle istniejących ograniczeń budżetowych.

3.2.2.1.Szacowane zapotrzebowanie na zasoby ludzkie

–◻    Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania zasobów ludzkich.

–X    Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania zasobów ludzkich, jak określono poniżej:

Wartości szacunkowe należy wyrazić w ekwiwalentach pełnego czasu pracy

Potrzeby w zakresie zasobów ludzkich zostaną pokryte z zasobów dyrekcji generalnej już przydzielonych na zarządzanie tym działaniem lub przesuniętych w ramach dyrekcji generalnej, uzupełnionych w razie potrzeby wszelkimi dodatkowymi zasobami, które mogą zostać przydzielone zarządzającej dyrekcji generalnej w ramach procedury rocznego przydziału środków oraz w świetle istniejących ograniczeń budżetowych. Dodatkowi pracownicy zewnętrzni będą finansowani wyłącznie z dochodów przeznaczonych na określony cel.

Opis zadań do wykonania:

3.3.Szacunkowy wpływ na dochody 

–X    Wniosek/inicjatywa nie ma wpływu finansowego na dochody.

–◻    Wniosek/inicjatywa ma wpływ finansowy określony poniżej:

–◻    wpływ na zasoby własne

–◻    wpływ na dochody inne

Wskazać, czy dochody są przypisane do linii budżetowej po stronie wydatków ◻    

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

W przypadku wpływu na dochody przeznaczone na określony cel należy wskazać linie budżetowe po stronie wydatków, które ten wpływ obejmie.

Pozostałe uwagi (np. metoda/wzór użyte do obliczenia wpływu na dochody albo inne informacje). 

(1)    Na działania takie jak monitorowanie, wdrażanie, w tym audyt i zarządzanie finansami, udział w procesie zamykania programów, finansowane z wydatków administracyjnych, można zaciągać zobowiązania do 2025 r.

(2)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/558 z dnia 23 kwietnia 2020 r. zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1301/2013 i (UE) nr 1303/2013 w odniesieniu do szczególnych środków zapewniających wyjątkową elastyczność na potrzeby wykorzystania europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych w odpowiedzi na epidemię COVID-19 (Dz.U. L 130 z 23.4.2020, s. 1).    
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/460 z dnia 30 marca 2020 r. zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013 oraz (UE) nr 508/2014 w odniesieniu do szczególnych środków w celu uruchomienia inwestycji w systemach ochrony zdrowia państw członkowskich oraz w innych sektorach ich gospodarek w odpowiedzi na epidemię COVID-19 (Inicjatywa inwestycyjna w odpowiedzi na koronawirusa) (Dz.U. L 99 z 31.3.2020, s. 5).

(3)    Dz.U. C […] z […], s. […].

(4)    Dz.U. C […] z […], s. […].

(5)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/460 z dnia 30 marca 2020 r. zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013 oraz (UE) nr 508/2014 w odniesieniu do szczególnych środków w celu uruchomienia inwestycji w systemach ochrony zdrowia państw członkowskich oraz w innych sektorach ich gospodarek w odpowiedzi na epidemię COVID-19 (Inicjatywa inwestycyjna w odpowiedzi na koronawirusa) (Dz.U. L 99 z 31.3.2020, s. 5); Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/558 z dnia 23 kwietnia 2020 r. zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1301/2013 i (UE) nr 1303/2013 w odniesieniu do szczególnych środków zapewniających wyjątkową elastyczność na potrzeby wykorzystania europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych w odpowiedzi na epidemię COVID-19 (Dz.U. L 130 z 23.4.2020, s. 1).

(6)    Dz.U. L 29 z 31.1.2020, s. 7.

(7)    Rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014–2020 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884).

(8)    Decyzja Rady 2014/335/UE, Euratom z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej (Dz.U. L 168 z 7.6.2014, s. 105).

(9)    O którym mowa w art. 58 ust. 2 lit. a) lub b) rozporządzenia finansowego.

(10)    Na działania finansowane z wydatków administracyjnych, takie jak monitorowanie wdrażania, w tym audyt i zarządzanie finansami, oraz udział w procesie zamykania programów zobowiązania można zaciągać do 2025 r.

(11)    Na działania finansowane z wydatków administracyjnych takie jak monitorowanie wdrażania, w tym audyt i zarządzanie finansami, oraz udział w procesie zamykania programów zobowiązania można zaciągać do 2025 r.

(12)    Wyjaśnienia dotyczące trybów zarządzania oraz odniesienia do rozporządzenia finansowego znajdują się na następującej stronie: https://myintracomm.ec.europa.eu/budgweb/EN/man/budgmanag/Pages/budgmanag.aspx  

(13)    Środki zróżnicowane / środki niezróżnicowane

(14)    EFTA: Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu

(15)    Kraje kandydujące oraz w stosownych przypadkach potencjalne kraje kandydujące Bałkanów Zachodnich.

(16)    Na działania takie jak monitorowanie wdrażania, w tym audyt i zarządzanie finansami, udział w procesie zamykania programów, finansowane z wydatków administracyjnych, można zaciągać zobowiązania do 2025 r.

(17)    Dochody przeznaczone na określony cel

(18)    CA = personel kontraktowy; LA = personel miejscowy; SNE = oddelegowany ekspert krajowy; INT = personel tymczasowy; JED = młodszy oddelegowany ekspert.

(19)    W ramach podpułapu na personel zewnętrzny ze środków operacyjnych (dawne linie „BA”).

KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 28.5.2020

COM(2020) 451 final

ZAŁĄCZNIKI

do

wniosku w sprawie

ROZPORZĄDZENIA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1303/2013 w odniesieniu do nadzwyczajnych zasobów dodatkowych i przepisów wykonawczych w ramach celu „Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia”, aby zapewnić pomoc na wspieranie kryzysowych działań naprawczych w kontekście pandemii COVID-19 i przygotowania do ekologicznej i cyfrowej odbudowy gospodarki zwiększającej jej odporność (REACT-EU)

ZAŁĄCZNIK

Dodaje się nowy załącznik VIIa:

„ZAŁĄCZNIK VIIa

Metodyka alokacji nadzwyczajnych zasobów dodatkowych dla państw członkowskich przeznaczonych na cel „Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia” na potrzeby zapewnienia pomocy na wspieranie kryzysowych działań naprawczych w kontekście pandemii COVID-19 i przygotowania do ekologicznej i cyfrowej odbudowy gospodarki zwiększającej jej odporność (REACT-EU) – Art. 92b ust. 4

Metoda alokacji nadzwyczajnych zasobów dodatkowych

Nadzwyczajne zasoby dodatkowe rozdziela się między państwa członkowskie zgodnie z następującą metodyką:

1.Tymczasowy udział każdego państwa w zasobach dodatkowych ustala się jako ważoną sumę udziałów, które określa się na podstawie następujących kryteriów, z zastosowaniem wskazanej wagi:

a)Wskaźnik PKB (waga 2/3) uzyskany w wyniku przeprowadzenia następujących czynności:

(I)obliczenia udziału każdego państwa członkowskiego w całkowitej utracie realnego wyrównanego sezonowo PKB wyrażonego w EUR, jaka miała miejsce między pierwszym półroczem 2019 r. a końcem mającego zastosowanie okresu odniesienia we wszystkich przedmiotowych państwach członkowskich;

(II)skorygowania obliczonych w ten sposób udziałów przez podzielenie ich przez wartość DNB na mieszkańca wyrażoną jako odsetek średniego DNB na mieszkańca UE-27 (średnia wartość wynosi 100 %).

b)Współczynnik bezrobocia (waga 2/9) wyrażony jako średnia ważona:

(I)udziału państwa członkowskiego w całkowitej liczbie bezrobotnych (waga od 3/4) we wszystkich przedmiotowych państwach członkowskich odnotowanej w styczniu 2020 r. oraz

(II)udziału państwa członkowskiego w całkowitym wzroście liczby bezrobotnych (waga 1/4), jaki nastąpił między styczniem 2020 r. a końcem mającego zastosowanie okresu odniesienia we wszystkich przedmiotowych państwach członkowskich.

c)Współczynnik bezrobocia osób młodych (waga 1/9) wyrażony jako średnia:

(I)udziału państwa członkowskiego w całkowitej liczbie bezrobotnych osób młodych (waga od 3/4) we wszystkich przedmiotowych państwach członkowskich odnotowanej w styczniu 2020 r. oraz

(II)udziału państwa członkowskiego w całkowitym wzroście liczby bezrobotnych osób młodych (waga 1/4), jaki nastąpił między styczniem 2020 r. a mającym zastosowanie okresem odniesienia we wszystkich przedmiotowych państwach członkowskich.

Jeżeli realny wyrównany sezonowo PKB danego państwa członkowskiego wyrażony w EUR jest wyższy w mającym zastosowanie okresie odniesienia niż w pierwszym półroczu 2019 r., danych takiego państwa członkowskiego nie uwzględnia się w obliczeniach określonych w lit. a) ppkt (i).

Jeżeli liczba bezrobotnych (grupa wiekowa od 15 do 74 lat) lub bezrobotnych osób młodych (grupa wiekowa od 15 do 24 lat) w państwie członkowskim jest niższa w mającym zastosowanie okresie odniesienia niż w styczniu 2020 r., danych takiego państwa członkowskiego nie uwzględnia się w obliczeniach określonych w lit. b) ppkt (i) oraz w lit c) ppkt (i).

2.Zasady określone w ust. 1 nie mogą skutkować krajowymi alokacjami w całym okresie 2020–2022 wyższymi niż

a)w przypadku państw członkowskich, których średni DNB na mieszkańca (w PPS) w latach 2015–2017 przekracza 109 % średniej UE-27: 0,07 % ich realnego PKB w 2019 r.;

b)w przypadku państw członkowskich, których średni DNB na mieszkańca (w PPS) w latach 2015–2017 nie przekracza 90 % średniej UE-27: 2,60 % ich realnego PKB w 2019 r.;

c)w przypadku państw członkowskich, których średni DNB na mieszkańca (w PPS) w latach 2015–2017 przekracza 90 % lecz nie przekracza 109 % średniej UE-27: odpowiedni odsetek uzyskuje się w drodze interpolacji liniowej od 0,07 % do 2,60 % ich realnego PKB w 2019 r., co prowadzi do obniżenia pułapu procentowego proporcjonalnie do wzrostu zamożności.

Kwoty przekraczające poziom określony w lit. a)–c) w przypadku poszczególnych państw członkowskich rozdziela się ponownie, proporcjonalnie do alokacji wszystkich pozostałych państw członkowskich, których średni DNB na mieszkańca (w PPS) jest niższy niż 100 % średniej UE-27. DNB na mieszkańca (w PPS) w latach 2015–2017 jest wielkością, którą wykorzystuje się w odniesieniu do polityki spójności w negocjacjach w sprawie WRF na lata 2021–2027.

3.W celu obliczenia podziału nadzwyczajnych zasobów dodatkowych na lata 2020 i 2021:

a)w odniesieniu do PKB okresem odniesienia jest: pierwsze półrocze 2020 r.;

b)w odniesieniu do liczby bezrobotnych i liczby bezrobotnych osób młodych okresem odniesienia jest: okresem odniesienia do celu obliczenia średniej będzie przedział od czerwca do sierpnia 2020 r.;

c)maksymalną alokację wynikającą z zastosowania ust. 2 mnoży się przez udział zasobów dodatkowych na lata 2020 i 2021 w całkowitych zasobach dodatkowych na lata 2020, 2021 i 2022.

Przed zastosowaniem metody opisanej w ust. 1 i 2 dotyczącej zasobów dodatkowych na 2020 r. przydziela się z alokacji kwotę odpowiadającą intensywności pomocy w wysokości 30 EUR na mieszkańca regionom najbardziej oddalonym na poziomie NUTS 2. Środki te zostaną rozdzielone na regiony i państwa członkowskie w sposób proporcjonalny do całkowitej liczby ludności tych regionów. Pozostałą kwotę na 2020 r. rozdziela się między państwa członkowskie zgodnie z metodą opisaną w ust. 1 i 2.

4.W celu obliczenia podziału nadzwyczajnych zasobów dodatkowych na rok 2022:

a)w odniesieniu do PKB okresem odniesienia jest: pierwsze półrocze 2021 r.;

b)w odniesieniu do liczby bezrobotnych i liczby bezrobotnych osób młodych okresem odniesienia jest: okresem odniesienia do celu obliczenia średniej będzie przedział od czerwca do sierpnia 2021 r.;

c)maksymalną alokację wynikającą z zastosowania ust. 2 mnoży się przez udział zasobów dodatkowych na rok 2022 w całkowitych zasobach dodatkowych na lata 2020, 2021 i 2022.”.