—

uwzględniając preambułę oraz art. 2, art. 3 i art. 4 Traktatu o Unii Europejskiej,

—

uwzględniając art. 6 i art. 167 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz art. 3 Traktatu o Unii Europejskiej,

—

uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych, w szczególności jego art. 19,

—

uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności jej art. 22,

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 22 maja 2018 r. pt. „Budowa silniejszej Europy: rola polityki dotyczącej młodzieży, edukacji i kultury” (COM(2018)0268),

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 22 maja 2018 r. pt. „Nowy europejski program na rzecz kultury” (COM(2018)0267),

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 14 listopada 2017 r. pt. „Wzmocnienie tożsamości europejskiej dzięki edukacji i kulturze” (COM(2017)0673),

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 grudnia 2016 r. w sprawie spójnej polityki UE dla sektora kultury i sektora kreatywnego (1),

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 17 kwietnia 2020 r. w sprawie skoordynowanych działań UE na rzecz walki z pandemią COVID-19 i jej skutkami (2),

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 19 czerwca 2020 r. w sprawie turystyki i transportu w roku 2020 i w dalszej przyszłości (3),

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1295/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiające program „Kreatywna Europa” (2014–2020) i uchylające decyzje nr 1718/2006/WE, nr 1855/2006/WE i nr 1041/2009/WE (4) (zwane dalej „rozporządzeniem”),

—

uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej z 17, 18, 19, 20 i 21 lipca 2020 r.,

—

uwzględniając konkluzje Rady z 15 listopada 2018 r. w sprawie planu prac w dziedzinie kultury na lata 2019–2022 (2018/C 460/10),

—

uwzględniając dokument roboczy służb Komisji pt. „Określenie potrzeb Europy w zakresie ożywienia gospodarczego” towarzyszący komunikatowi Komisji z dnia 27 maja 2020 r. pt. „Przyszłość Europy: naprawa i przygotowanie na następną generację” (COM(2020)0456),

—

uwzględniając sprawozdanie z 2015 r. pt. „Cultural Heritage Counts for Europe” [„W Europie dziedzictwo kulturowe się liczy”],

—

uwzględniając art. 132 ust. 2 i 4 Regulaminu,

A.

mając na uwadze, że kultura jest dla Unii Europejskiej sektorem strategicznym, gdyż stanowi nie tylko ważny element naszej gospodarki, ale także przyczynia się do istnienia demokratycznych, zrównoważonych, wolnych i inkluzywnych społeczeństw oraz odzwierciedla nasze wspólne europejskie wartości, historię i styl życia;

B.

mając na uwadze, że kultura i wolność sztuki znacząco przyczyniają się do witalności społeczeństwa i umożliwiają wszystkim grupom społecznym wyrażanie własnej tożsamości, przyczyniając się do spójności społecznej i dialogu międzykulturowego torujących drogę do coraz ściślejszej Unii Europejskiej;

C.

mając na uwadze, że kultura ma nieodłączną wartość jako wyraz człowieczeństwa, demokracji i zaangażowania obywatelskiego, które mogą mieć kluczowe znaczenie dla zrównoważonego rozwoju;

D.

mając na uwadze, że kultura wzmacnia kapitał społeczny społeczeństw, sprzyja obywatelstwu demokratycznemu, wspiera kreatywność, dobrostan i krytyczne myślenie, przyczynia się integracji i spójności oraz promuje różnorodność, równość i pluralizm;

E.

mając na uwadze, że uczestnictwo w kulturze zostało uznane za jeden z głównych czynników przyspieszających przemiany społeczne i budowanie odpornych społeczeństw sprzyjających włączeniu społecznemu;

F.

mając na uwadze, że kultura, a także sektor kultury i sektor kreatywny oraz ich branże są ważnym narzędziem walki z wszelkimi formami dyskryminacji, w tym z rasizmem i ksenofobią, oraz stanowią platformę wolności wypowiedzi;

G.

mając na uwadze, że pandemia ujawniła prawdziwą wartość społeczną sektora kultury i sektora kreatywnego oraz ich branż dla społeczeństwa europejskiego, jak również ich znaczenie gospodarcze; mając na uwadze, że gospodarczy aspekt sektora kultury ma strategiczne znaczenie dla Unii Europejskiej i jej gospodarki, gdyż zapewnia milionom Europejczyków satysfakcjonujące miejsca pracy i zrównoważone finansowanie europejskiej różnorodności, a jednocześnie odzwierciedla nasze europejskie wartości, historię i swobody;

H.

mając na uwadze, że europejskie podmioty działające w sektorze kultury i sektorze kreatywnym chronią i promują różnorodność kulturową i językową w Europie oraz przyczyniają się do wzmocnienia tożsamości europejskiej na wszystkich szczeblach; mając na uwadze, że podmioty te stanowią nieocenioną siłę napędową spójności społecznej, zrównoważonego rozwoju i trwałego wzrostu gospodarczego w Unii Europejskiej i jej państwach członkowskich oraz są ważnym źródłem globalnej konkurencyjności;

I.

mając na uwadze, że europejski sektor kultury i sektor kreatywny oraz ich branże wytwarzają około 4 % europejskiego produktu krajowego brutto, co jest podobną wartością jak w przypadku ICT oraz usług noclegowych i gastronomicznych; mając na uwadze, że w 2019 r. w UE-27 w sektorze kultury zatrudnionych było 7,4 mln osób, co stanowi 3,7 % całkowitego zatrudnienia w UE-27; mając na uwadze, że w 2019 r. odsetek osób samozatrudnionych w dziedzinie kultury w UE-27 był ponad dwukrotnie wyższy od średniej odnotowanej w całej gospodarce (5);

J.

mając na uwadze, że według szacunków własnych Komisji sektor kultury i sektor kreatywny oraz ich branże, które generują 509 mld EUR wartości dodanej PKB, prawdopodobnie stracą w drugim kwartale 2020 r. 80 % obrotów w wyniku kryzysu związanego z COVID-19 i środków powstrzymujących rozprzestrzenianie się koronawirusa;

K.

mając na uwadze, że ponad 300 000 osób w Europie jest zatrudnionych w sektorze dziedzictwa kulturowego, a 7,8 miliona miejsc pracy w Europie jest z nim pośrednio powiązanych; mając na uwadze, że twórcy europejscy w sektorze kultury i sektorze kreatywnym oraz w ich branżach są obecnie niedostatecznie reprezentowani w systemach statystycznych;

L.

mając na uwadze, że europejski sektor kultury i sektor kreatywny są ze sobą ściśle powiązane i wykazano, że przynoszą korzyści innym sektorom, takim jak turystyka i transport; mając na uwadze, że według Światowej Organizacji Turystyki czterech na dziesięciu turystów wybiera swój cel podróży w oparciu o ofertę kulturalną, a dwie trzecie Europejczyków uważa, że obecność dziedzictwa kulturowego ma wpływ na wybór przez nich miejsca spędzenia wakacji; mając na uwadze, że Europa pozostaje najpopularniejszym kierunkiem turystyki kulturalnej na świecie;

M.

mając na uwadze, że zróżnicowany krajobraz kulturalny Europy odczuwa poważne skutki pandemii COVID-19, a wiele podmiotów w sektorze kultury i sektorze kreatywnym oraz w ich branżach stoi w obliczu ruiny bez publicznych inwestycji i pomocy; mając na uwadze, że wstrzymanie działalności tego sektora wywarło efekt mnożnikowy na inne sektory takie jak transport, turystyka i edukacja;

N.

mając na uwadze, że sektor kultury i sektor kreatywny oraz ich branże są sektorami nietypowymi, opartymi na specyficznym modelu gospodarczym, o różnych potrzebach i wielkości, ale składają się głównie z małych podmiotów (MŚP, mikroorganizacje i osoby samozatrudnione), które nie mają wcale dostępu lub jedynie niewielki dostęp do rynków finansowych i często mają nieregularne i mieszane dochody pochodzące z różnych źródeł, takich jak dotacje publiczne, sponsoring prywatny, dochody z widowisk lub prawa autorskie;

O.

mając na uwadze, że kryzys związany z pandemią COVID-19 uwypuklił również istniejące wcześniej słabości sektora kultury i sektora kreatywnego oraz ich branż, w tym niepewne źródła utrzymania artystów i pracowników sektora kultury, a także napięte budżety wielu instytucji kulturalnych;

P.

mając na uwadze, że pełne skutki pandemii COVID-19 dla sektora kultury i sektora kreatywnego oraz ich branż stają się dopiero widoczne, a ogólny średnio- i długoterminowy wpływ nie jest jeszcze znany; mając na uwadze, że ma to wpływ na prawa socjalne artystów i osób zawodowo związanych z kulturą mających prawo do sprawiedliwego wynagrodzenia za swoją pracę, a także na ochronę różnorodności form wyrazu kulturowego;

Q.

mając na uwadze, że kryzys związany z COVID-19 wywarł już i będzie nadal wywierał trwały negatywny wpływ na produkcję i rozpowszechnianie treści kulturalnych i kreatywnych i związane z tym dochody, a tym samym na europejską różnorodność kulturową;

R.

mając na uwadze, że teatry, opery, kina, sale koncertowe, muzea, obiekty dziedzictwa kulturowego i inne obiekty artystyczne były jednymi z pierwszych, które musiały zawiesić działalność ze względu na środki powstrzymujące rozprzestrzenianie się wirusa, i znalazły się wśród ostatnich podmiotów mogących tę działalność wznowić; mając na uwadze, że wiele wydarzeń kulturalnych i artystycznych, takich jak targi, festiwale, koncerty i widowiska, zostało odwołanych lub przesuniętych na dużo późniejszy termin; mając na uwadze, że w przewidywalnej przyszłości środki bezpieczeństwa i ochrony zdrowia wymagane, aby zapobiec nowym ogniskom epidemii, nie pozwolą funkcjonować tym obiektom w pełni;

S.

mając na uwadze, że gdy podczas pandemii wielu Europejczyków znalazło się w sytuacji izolacji, dzielenie się treściami kulturowymi i kreatywnymi stało się wsparciem dla wielu obywateli; mając na uwadze, że pojawiło się znacznie więcej możliwości dostępu do treści kulturalnych w internecie, co sprawiło, że treści te stały się bardziej dostępne i często bezpłatne dzięki autorom, artystom, wykonawcom i innym twórcom; mając na uwadze, że fakt ten dodatkowo ogranicza dochody twórców; mając na uwadze, że dostępność treści kulturalnych w internecie nie przełożyła się na wzrost dochodów posiadaczy praw i wykonawców;

T.

mając na uwadze, że nierówności w dostępie do infrastruktury cyfrowej ograniczyły podstawowe prawa dostępu do kultury, prawo do uczestnictwa w kulturze oraz prawo do wyrażania sztuki;

U.

mając na uwadze, że kolejne wnioski budżetowe dotyczące programu „Kreatywna Europa” w następnych wieloletnich ramach finansowych (WRF), nawet przed kryzysem związanym z COVID-19, wyraźnie nie spełniają oczekiwań sektora ani Parlamentu oraz że Parlament wezwał do niezbędnego podwojenia finansowania tego sektora w porównaniu z poziomem przyznanym w WRF na lata 2014–2020;

V.

mając na uwadze, że zmieniony wniosek Komisji w sprawie WRF przewiduje zmniejszenie środków na Europejski Korpus Solidarności o 20 %, środków na program „Kreatywna Europa” o 13 % i środków na program Erasmus+ o 7 % w porównaniu z wnioskiem Komisji w sprawie WRF z 2018 r.; mając na uwadze, że stanowisko Rady Europejskiej przedstawione dnia 17 lipca 2020 r. jest zgodne jedynie z wnioskiem Komisji z 2018 r.; mając na uwadze, że program „Kreatywna Europa” jest jedynym programem UE, który zapewnia bezpośrednie wsparcie sektorowi kultury i sektorowi kreatywnemu i ich branżom w całej Europie; mając na uwadze, że ani inicjatywy, które mają być finansowane w ramach programu „Kreatywna Europa”, ani jego budżet nie zapewniają wymaganego wsparcia z już wykorzystywanego ponad możliwości i niedofinansowanego programu;

W.

mając na uwadze, że pandemia stanowi okazję do ponownego przemyślenia przyszłości kultury, a także mając na uwadze, że stworzenie bardziej odpornego ekosystemu kultury wymaga szerszej refleksji na temat przyszłości planety i pilnej reakcji na kryzys klimatyczny;

X.

mając na uwadze, że sektor kultury i sektor kreatywny oraz ich branże mają kluczowe znaczenie dla osiągnięcia zrównoważenia środowiskowego; mając na uwadze, że sektory te należy nadal odpowiednio finansować, uznać za bezpieczne inwestycje, tak by były gotowe na transformację w dążeniu do gospodarki bezemisyjnej, jak określono w Europejskim Zielonym Ładzie i celach zrównoważonego rozwoju;

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.

22.

23.

24.

25.

26.

27.

28.

29.

30.

31.

32.

33.

34.

35.