Back to EUR-Lex homepage

EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search
You are here

Document 52020BP0166

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 19 czerwca 2020 r. w sprawie ogólnych wytycznych dotyczących przygotowania budżetu na rok 2021, sekcja III – Komisja (2019/2213(BUD))

Dz.U. C 362 z 8.9.2021, p. 195–204 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Date of document:
19/06/2020; Data głosowania
Date of vote:
19/06/2020
Author:
Parlament Europejski, Komisja Budżetowa, Komisja Gospodarcza i Monetarna, Komisja Handlu Międzynarodowego, Komisja Kontroli Budżetowej, Komisja Kultury i Edukacji, Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, Komisja Petycji, Komisja Praw Kobiet i Równości Płci, Komisja Prawna, Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Komisja Rozwoju, Komisja Rozwoju Regionalnego, Komisja Rybołówstwa, Komisja Rynek Wewnętrzny i Ochrona Konsumentów, Komisja Spraw Konstytucyjnych, Komisja Spraw Zagranicznych, Komisja Transportu i Turystyki, Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych, Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych
Form:
Rezolucja
Parliamentary term:
Dziewiąta legislatura
Internal reference:
2019/2213(BUD)
Session:
2020-2021

8.9.2021   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 362/195

P9_TA(2020)0166

Wytyczne dotyczące budżetu na rok 2021 – sekcja III

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 19 czerwca 2020 r. w sprawie ogólnych wytycznych dotyczących przygotowania budżetu na rok 2021, sekcja III – Komisja (2019/2213(BUD))

(2021/C 362/44)

Parlament Europejski,

—

uwzględniając sprawozdanie specjalne Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC) z 8 października 2018 r. w sprawie globalnego ocieplenia o 1,5 oC (1),

—

uwzględniając art. 314 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),

—

uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (2),

—

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014–2020 (3),

—

uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami (4),

—

uwzględniając decyzję Rady 2014/335/UE, Euratom z 26 maja 2014 r. w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej (5),

—

uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2020 (6) i wspólne oświadczenia uzgodnione między Parlamentem, Radą i Komisją, które zostały do niego załączone,

—

uwzględniając swoje sprawozdanie okresowe z 14 listopada 2018 r. w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027 – stanowisko Parlamentu z myślą o osiągnięciu porozumienia (7) oraz swoją rezolucję z 10 października 2019 r. w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027 i zasobów własnych: czas, by spełnić oczekiwania obywateli (8),

—

uwzględniając swoją rezolucję z 17 kwietnia 2020 r. w sprawie skoordynowanych działań UE na rzecz walki z pandemią COVID-19 i jej skutkami (9),

—

uwzględniając swoją rezolucję z 13 maja 2020 r. w sprawie siatki bezpieczeństwa chroniącej beneficjentów programów UE: ustanowienie planu awaryjnego dotyczącego WRF (10),

—

uwzględniając swoją rezolucję z 15 maja 2020 r. w sprawie nowych wieloletnich ram finansowych, zasobów własnych i planu naprawy gospodarczej (11),

—

uwzględniając swoją rezolucję z 16 stycznia 2020 r. w sprawie 15. posiedzenia Konferencji Stron (COP15) Konwencji o różnorodności biologicznej (12),

—

uwzględniając Europejski filar praw socjalnych oraz swoją rezolucję z 19 stycznia 2017 r. w tej sprawie (13),

—

uwzględniając swoją rezolucję z 15 stycznia 2020 r. w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu (14),

—

uwzględniając konkluzje Rady z 18 lutego 2020 r. w sprawie wytycznych budżetowych na rok 2021 (06092/2020),

—

uwzględniając Agendę ONZ na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030,

—

uwzględniając art. 93 Regulaminu,

—

uwzględniając opinię Komisji Spraw Zagranicznych,

—

uwzględniając stanowisko w formie poprawek Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—

uwzględniając pisma przesłane przez Komisję Rozwoju, Komisję Kontroli Budżetowej, Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, Komisję Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, Komisję Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów, Komisję Transportu i Turystyki, Komisję Rozwoju Regionalnego, Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Komisję Kultury i Edukacji, Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych, Komisję Spraw Konstytucyjnych oraz Komisję Praw Kobiet i Równouprawnienia,

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A9-0110/2020),

A.

mając na uwadze, że Unia Europejska stoi w obliczu niespodziewanego i bezprecedensowego kryzysu zdrowotnego, gospodarczego, społecznego i środowiskowego wywołanego pandemią koronawirusa COVID-19;

B.

mając na uwadze, że te wyjątkowe okoliczności nie mogą być rozwiązane przy pomocy budżetu przeznaczonego na „działania rutynowe”;

C.

mając na uwadze, że zgodnie z art. 311 TFUE Unia pozyskuje środki niezbędne do osiągnięcia swoich celów politycznych, a budżet jest finansowany w całości z zasobów własnych;

D.

mając na uwadze, że zgodnie z art. 312 TFUE wieloletnie ramy finansowe (WRF) są przyjmowane przez Radę jednomyślnie po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego, wyrażonej większością głosów jego członków;

E.

mając na uwadze, że obecne WRF kończą się pod koniec 2020 r., a rok 2021 powinien być pierwszym rokiem wdrażania kolejnych w zmienionej i przekształconej formie;

F.

mając na uwadze, że Parlament jest gotowy do negocjowania WRF od listopada 2018 r., ale Rada jak dotąd nie podjęła żadnych konstruktywnych rozmów z Parlamentem poza minimalnym kontaktem na marginesie posiedzeń Rady do Spraw Ogólnych; mając na uwadze, że termin osiągnięcia porozumienia w Radzie Europejskiej był wielokrotnie przekładany;

G.

mając na uwadze, że 27 maja 2020 r. Komisja przedstawiła zaktualizowany wniosek dotyczący kolejnych WRF;

H.

mając na uwadze, że w swoim ostatnim sprawozdaniu naukowcy z Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu zaapelowali o podjęcie radykalnych działań w celu nadrobienia zaległości w transformacji ekologicznej, w świetle ich ostrzeżenia, że w latach 2018–2019 stężenie CO2 wzrastało trzykrotnie szybciej niż w latach 60. ubiegłego wieku oraz podkreślili, że pozostało zaledwie kilka lat, aby zapobiec sytuacji, w której zmiany klimatu i ich wpływ na środowisko w sposób nieodwracalny wymkną się spod kontroli;

I.

mając na uwadze, że w kontekście wybuchu pandemii COVID-19 ofiary przemocy ze względu na płeć mogą być narażone przez długi okres czasu na kontakt ze swoimi oprawcami i być odcięte od wsparcia społecznego i instytucjonalnego, o czym świadczą dane z szeregu krajów UE, a także mając na uwadze, że kobiety są nieproporcjonalnie często reprezentowane w zawodach, w których ryzyko zakażenia jest wysokie;

W obliczu kryzysu wywołanego przez COVID-19: budżet na ochronę i innowacje…

1.

 podkreśla, że budżet UE ma zasadnicze znaczenie dla sprostania wyzwaniom, przed którymi stoi Unia i które stały się jeszcze bardziej widoczne i dotkliwe w związku z kryzysem COVID-19, oraz że musi on odzwierciedlać stopień ambicji państw członkowskich i instytucji; podkreśla zatem, że głównym celem budżetu na rok 2021 powinno być łagodzenie skutków wybuchu pandemii COVID-19 oraz wsparcie naprawy w oparciu o Europejski Zielony Ład i transformację cyfrową;

2.

 podkreśla, że Unia i wszystkie jej państwa członkowskie muszą okazać pełną solidarność z najbardziej potrzebującymi, jednocząc się jako wspólnota i dbając o to, by żaden kraj nie został pozostawiony samemu sobie w walce z tą pandemią i jej następstwami, m.in. między innymi poprzez przyjęcie budżetu na 2021 r., który pozwoli sprostać temu historycznemu wyzwaniu;

3.

 podkreśla w związku z tym, że budżet na 2021 r. powinien być pierwszym budżetem zaktualizowanych, zmienionych i bardzo ambitnych WRF na lata 2021–2027;

4.

 zgodnie ze swoją rezolucją z dnia 13 maja 2020 r. ponownie zwraca się do Komisji o zaproponowanie do dnia 15 czerwca 2020 r. planu awaryjnego dotyczącego WRF, na podstawie automatycznego przedłużenia pułapów na 2020 r., w celu ochrony beneficjentów programów UE i zapewnienia ciągłości finansowania; podkreśla, że ten plan awaryjny dotyczący WRF powinien umożliwiać przedłużenie istniejących programów UE i ponowne skoncentrowanie się na usuwaniu skutków kryzysu, a także na ustanowieniu najpilniejszych nowych instrumentów i inicjatyw; podkreśla potrzebę uniknięcia ryzyka braku ciągłości lub niekontrolowanego przedłużenia obecnych WRF i programów w 2021 r. oraz zagwarantowania, że Unia będzie mogła realizować swoje działania i zapewnić ambitną strategię reagowania kryzysowego i naprawy;

5.

 podkreśla, że żadne z państw członkowskich nie będzie w stanie samodzielnie sfinansować zakrojonego na szeroką skalę planu naprawy po pandemii tak długo, jak będzie to konieczne do uporania się z kryzysem COVID-19 oraz że w przypadku finansowania wyłącznie poprzez dług, krajowe plany naprawy będą miały bardzo ograniczony zakres i czas trwania; nalega, by plan naprawy gospodarczej zawierał obszerny komponent inwestycyjny finansowany z budżetu Unii począwszy od 2021 r., i w związku z tym domaga się, by budżet na 2021 r. stanowił ważną część tego planu naprawy;

6.

 uważa, że plan naprawy musi się opierać na Europejskim Zielony Ładzie i transformacji cyfrowej naszych społeczeństw, aby odbudować naszą gospodarkę, zapewnić odporność i włączenie społeczne, przy jednoczesnym poszanowaniu ograniczeń planety, chronić dobrobyt i zdrowie ludzi przed dalszymi zagrożeniami i konsekwencjami dla środowiska, tworzyć wysokiej jakości miejsca pracy oraz zapewnić spójność i konwergencję społeczną, gospodarczą i terytorialną, zwłaszcza poprzez inwestycje w MŚP i sektory najbardziej dotknięte kryzysem, takie jak turystyka, a także w rozwój zrównoważonej infrastruktury publicznej i usług oraz sektorów strategicznych, takich jak sektor zdrowia, które walczą z kryzysem na pierwszej linii; wzywa Komisję do przedłożenia projektu budżetu na 2021 r., który byłby zgodny z tymi priorytetami;

7.

 uważa, że stronę przychodów budżetu UE należy postrzegać jako narzędzie realizacji strategii politycznych UE; podkreśla, że nowe dodatkowe zasoby własne, które wpłyną bezpośrednio do budżetu UE jako dochody ogólne, muszą od 2021 r. odgrywać kluczową rolę w celu pokrycia dodatkowych wydatków spowodowanych kryzysem i złagodzenia przewagi składek opartych na DNB w budżecie UE; uważa, że brak nowych zasobów własnych będzie wiązać się z dramatycznymi politycznymi konsekwencjami dla budżetu Unii na 2021 r. i poważnie zagrażać nowemu programowi politycznemu Komisji; uważa w związku z tym, że propozycje Komisji dotyczące zasobów własnych z maja 2018 r. stanowią dobry punkt wyjścia, który należy w pełni rozwinąć w świetle obecnych wyzwań i kryzysu; przypomina, że – tak jak dał temu wyraz w swoim sprawozdaniu okresowym z 14 listopada 2018 r. oraz w swojej rezolucji z 10 października 2019 r. – Parlament Europejski nie wyrazi zgody na przyjęcie WRF na lata 2021–2027 w przypadku braku porozumienia w sprawie reformy systemu zasobów własnych Unii, w tym wprowadzenia koszyka nowych zasobów własnych;

8.

 jest przekonany, że obecny kryzys nie powinien podważać dążenia do osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 r., co wymaga ograniczenia do 2030 r. emisji gazów cieplarnianych o 55 % w porównaniu z poziomem z 1990 r.; przypomina, że w sprawozdaniu Programu Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska z 2019 r. na temat niwelowania rozbieżności w odniesieniu do emisji wezwano do globalnej redukcji emisji gazów cieplarnianych o 7,6 % rocznie w celu ograniczenia wzrostu temperatury do poniżej 1,5 oC, co oznacza redukcję o około 6,8 % rocznie na szczeblu UE; podkreśla, że stanowi to ogromne wyzwanie, zwłaszcza w odniesieniu do bardzo potrzebnej, zrównoważonej i sprawiedliwej społecznie transformacji, która powinna uwzględniać różne punkty wyjścia regionów i państw członkowskich UE i której powinno towarzyszyć tworzenie miejsc pracy na masową skalę; podkreśla, że aby to bezprecedensowe przedsięwzięcie odniosło sukces w ciągu zaledwie dziesięciu lat, potrzebne są pilne działania poparte silnym budżetem UE począwszy od 2021 r.;

9.

 jest zaniepokojony dalszymi gospodarczymi, społecznymi i politycznymi skutkami kryzysu, jeżeli UE nie będzie szybko dysponować nowymi i skutecznymi narzędziami ochrony spójności społecznej, utrzymania miejsc pracy i zapobiegania masowym zwolnieniom; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje wniosek dotyczący europejskiego instrumentu tymczasowego wsparcia w celu zmniejszenia ryzyka bezrobocia w związku z sytuacją nadzwyczajną (SURE) oraz zobowiązanie przewodniczącej Komisji do przedstawienia wniosku ustawodawczego w sprawie europejskiego programu reasekuracji świadczeń dla osób bezrobotnych z myślą o jego jak najszybszym wdrożeniu;

…w celu zapewnienia rozwiązań dla zaostrzających się wyzwań społecznych, środowiskowych, gospodarczych i finansowych

10.

 z zadowoleniem przyjmuje wnioski Komisji dotyczące Europejskiego Zielonego Ładu i planu inwestycyjnego na rzecz zrównoważonej Europy;

11.

 zauważa jednak, że aby osiągnąć cel polegający na zmniejszeniu emisji gazów cieplarnianych o 40 % do 2030 r. oraz zwiększyć w przyszłości ten poziom, Komisja oszacowała, że konieczne będzie wypełnienie luki finansowej w wysokości co najmniej 260 mld EUR rocznie, plus dodatkowe koszty ochrony środowiska, zarządzania zasobami i społecznych środków dostosowawczych; uważa, że aby przyczynić się do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych w UE i ogólnego śladu węglowego, mechanizm dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO2 (CBAM), system handlu emisjami (ETS) oraz unijne przepisy dotyczące klimatu powinny w pełni przyczynić się do znacznego zwiększenia wysiłków politycznych i finansowych; uważa, że sprawiedliwa transformacja, jako nieodłączny element odpowiedzi na kryzys, wymaga sprawiedliwego i odpowiedniego finansowania;

12.

 powtarza, że mandat Parlamentu w odniesieniu do WRF został określony w jego sprawozdaniu okresowym z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie pułapów, przydziału środków na programy, zasobów własnych i przepisów dotyczących elastyczności, przeglądu śródokresowego i zasad horyzontalnych, takich jak uwzględnianie celów zrównoważonego rozwoju (SDG) oraz kwestii klimatu i równości płci; zauważa, że wynik negocjacji dotyczących WRF w dużej mierze ustali poziom finansowania programów UE w następnym okresie i potwierdza swoje stanowisko, zgodnie z którym środki na zobowiązania na lata 2021–2027 powinny zostać ustalone na poziomie 1 324,1 mld EUR w cenach z 2018 r., co stanowi 1,3 % dochodu narodowego brutto (DNB) UE-27; jest zdecydowany, zgodnie z tym stanowiskiem, bronić budżetu na rok 2021 w wysokości 192,1 mld EUR w cenach bieżących w środkach na zobowiązania; podkreśla potrzebę przeznaczenia na ten cel – oprócz proponowanych kwot – znacznych dodatkowych środków, aby stawić czoła obecnemu kryzysowi;

13.

 przypomina swoje stanowisko, zgodnie z którym cele w zakresie uwzględniania kwestii klimatu i różnorodności biologicznej w WRF na lata 2021–2027 muszą wykraczać poza poziomy ukierunkowanych wydatków określone w sprawozdaniu okresowym; dąży zatem do osiągnięcia w 2021 r. poziomu wydatków na różnorodność biologiczną wynoszącego 10 % oraz poziomu wydatków na uwzględnianie problematyki klimatu wynoszącego 30 %; ponawia swój apel do Komisji o ustanowienie jasnych kryteriów kwalifikowalności dla nowej, rygorystycznej i kompleksowej metodologii, w formie rozporządzenia ramowego, określania i śledzenia odpowiednich wydatków na klimat i różnorodność biologiczną zgodnie z zasadą „nie szkodzić”, w stosownych przypadkach wraz z odpowiednimi środkami naprawczymi, oraz mechanizmem weryfikowania w celu określania potencjalnego szkodliwego wpływu działań UE na różnorodność biologiczną i klimat zgodnie ze zobowiązaniami wynikającymi z porozumienia paryskiego oraz jego apelem o stopniowe wycofywanie bezpośrednich i pośrednich dotacji do paliw kopalnych;

14.

 popiera uruchamianie środków finansowych i elastyczność w mobilizowaniu funduszy na badania i rozwój (R&D) dla działań związanych z COVID-19, takich jak opracowywanie szczepionek, nowych metod leczenia, testów diagnostycznych i systemów medycznych w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu się koronawirusa i ratowania życia;

15.

 zdecydowanie podkreśla, że cele klimatyczne Unii wymagają zrównoważonych i długotrwałych rozwiązań; podkreśla nadrzędną rolę działań w dziedzinie badań i rozwoju w celu znalezienia skutecznych, realistycznych i możliwych do wdrożenia rozwiązań dla obywateli, przedsiębiorstw i społeczeństwa; podkreśla, że program „Horyzont Europa” będzie głównym programem na rzecz rozwoju nowych rozwiązań w dziedzinie klimatu; wnioskuje o zwiększenie finansowania wszystkich programów badawczo-rozwojowych, aby Unia stała się światowym liderem w dziedzinie technologii ekologicznych i wzmocniła swoją globalną konkurencyjność na większą skalę, zmniejszyła swoją zależność od kluczowych technologii zagranicznych i stała się liderem w dziedzinie technologii informacyjno-komunikacyjnych (TIK), sztucznej inteligencji (SI) i cyberbezpieczeństwa, opracowała nowe metody leczenia poważnych chorób, takich jak rak, oraz budowała zdolności w zakresie superkomputerów i przetwarzania danych;

16.

 odnotowuje z ogromnym niepokojem, że wielu doskonałych wniosków dotyczących badań nie można wdrożyć nie ze względu na złą jakość, ale z powodu znacznego niedofinansowania odnośnych programów; podkreśla, że badania naukowe i innowacje stanowią bardzo konkurencyjne rynki, a badacze wyjeżdżają do innych regionów świata ze względu na brak dostępności finansowania w Europie; podkreśla, że Zjednoczone Królestwo przeobrazi się z głównego beneficjenta wielu unijnych programów w dziedzinie badań i rozwoju w silnego konkurenta; zwraca się do Rady o uwzględnienie faktu, że każda luka w finansowaniu programu „Horyzont Europa” w wysokości 10 mld EUR będzie skutkowała utratą PKB w wymiarze 110 mld EUR w następnych 25 latach; stwierdza, że niskie ambicje budżetowe w zakresie badań i rozwoju zaprzeczałyby wszelkim obietnicom sprzyjającym konkurencyjności lub przeciwdziałaniu zmianie klimatu, zwłaszcza jeśli chodzi o wysiłki, które nadal pozostają do zrealizowania w ramach celu strategii „Europa 2020” polegającym na przeznaczeniu 3 % PKB na badania i rozwój;

17.

 podkreśla, że inwestycje w infrastrukturę transportową mogą spełniać zarówno cele wspierania gospodarki UE w obecnym kontekście, jak i wysiłki na rzecz przeciwdziałania zmianie klimatu, a także przejścia na zrównoważoną mobilność, opierając się w szczególności na zakończeniu realizacji polityki w zakresie transeuropejskiej sieci transportowej (TEN-T), Shift2Rail i instrumentu „Łącząc Europę” (CEF); wzywa Komisję do dostosowania wszystkich projektów w ramach instrumentu „Łącząc Europę” do celów porozumienia paryskiego;

18.

 powtarza, że konkurencyjny przemysł kosmiczny ma kluczowe znaczenie dla krajobrazu europejskiej przedsiębiorczości, gdyż zapewnia wysokiej jakości miejsca pracy, istotne działania w dziedzinie badań i rozwoju oraz niezależność europejskiej infrastruktury satelitarnej; zwraca uwagę na korzyści płynące z danych generowanych w przestrzeni kosmicznej jako zasadniczego narzędzia na potrzeby monitorowania obszarów lądowych i środowiska;

19.

 podkreśla, że małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP) stanowią 99 % wszystkich przedsiębiorstw w państwach członkowskich oraz istotnie przyczyniają się do tworzenia miejsc pracy, stabilności gospodarczej i, w coraz większym stopniu, do działań na rzecz zrównoważonego rozwoju, oraz że przedsiębiorstwa te najprawdopodobniej w największym stopniu odczują pogorszenie koniunktury gospodarczej wynikające z wybuchu pandemii COVID-19; podkreśla, że MŚP mają trudności ze znalezieniem możliwości finansowania i przypomina w tym kontekście o roli programu na rzecz konkurencyjności przedsiębiorstw oraz na rzecz małych i średnich przedsiębiorstw (COSME); przypomina o stanowisku Parlamentu w sprawie podwojenia puli środków dla jego następcy w ramach programu na rzecz jednolitego rynku w następnych WRF, który ma zapewnić wskaźnik zatwierdzania wysokiej jakości wniosków na poziomie co najmniej 80 %; podkreśla, że wsparcie finansowe dla MŚP powinno być również udzielane za pośrednictwem segmentu MŚP Invest EU, aby zapewniać gotowość produktów i usług do wprowadzenia na rynek oraz umożliwiać szybką internacjonalizację tych przedsiębiorstw na rynkach globalnych; ponownie zwraca uwagę na potrzebę dalszego rozszerzania możliwości tworzenia i zwiększania skali przedsiębiorstw rozpoczynających działalność oraz położenia szczególnego nacisku na cyfrową transformację MŚP, wspieraną także przez portal jednolitego rynku jako narzędzie ułatwiające prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie e-administracji, zgodnie z ambitną polityką ochrony konsumentów, a także na ich transformację ekologiczną; ponadto z zadowoleniem przyjmuje w tym kontekście różne inicjatywy grupy Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI), a mianowicie uruchomienie 40 mld EUR dla dotkniętych MŚP, 5 mld EUR dostępnych dla przedsiębiorstw z sektora opieki zdrowotnej oraz 25 mld EUR w ramach funduszu gwarancyjnego, który ma być finansowany przez jego udziałowców;

20.

 podkreśla, że trwający kryzys będzie miał znaczący wpływ na wiele regionów i sektorów; w związku z tym jest przekonany, że polityka spójności będzie odgrywała kluczową rolę i bardziej niż kiedykolwiek będzie miała zasadnicze znaczenie dla stymulowania ożywienia gospodarczego na wszystkich terytoriach UE, wzmocnienia spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej Unii oraz będzie wymagała dodatkowego finansowania i większej elastyczności, aby móc reagować na przyszłe złożone wyzwania środowiskowe, społeczne, gospodarcze i demograficzne, przed którymi stoimy; podkreśla, że jeżeli przyjęcie WRF na lata 2021–2027 i odpowiedniej podstawy prawnej zostanie opóźnione, niezbędny będzie okres przejściowy między tymi dwoma okresami programowania;

21.

 uważa, że turystyka, jako jeden z sektorów najbardziej dotkniętych kryzysem, potrzebuje kompleksowej strategii, wspartej konkretnym przydziałem środków w ramach odrębnego programu UE w następnych WRF; nalega, aby poświęcić szczególną uwagę małym i rodzinnym przedsiębiorstwom oraz udzielić im wsparcia, zwłaszcza w przypadku agroturystyki i małych podmiotów świadczących usługi hotelarskie, które będą miały większe trudności z dostosowaniem się do nowych norm bezpieczeństwa, a także regionom wyspiarskim i ultraperyferyjnym;

22.

 w świetle bezpośrednich i długoterminowych poważnych negatywnych skutków społecznych obecnej sytuacji podkreśla znaczenie pełnego wdrożenia Europejskiego filaru praw socjalnych w budżecie UE na 2021 r. oraz kluczową rolę wzmocnionych działań społecznych UE, zwłaszcza Europejskiego Funduszu Społecznego+, dla ożywienia gospodarczego, a w szczególności rozwiązania problemu bezrobocia wśród młodzieży i osób starszych, ubóstwa dzieci, ryzyka ubóstwa i wykluczenia społecznego, dyskryminacji, zapewnienia wzmocnionego dialogu społecznego, zajęcia się długoterminowymi strukturalnymi zmianami demograficznymi oraz zagwarantowania dostępu dla wszystkich, a zwłaszcza dla starzejących się społeczeństw, do podstawowych i kluczowych usług, takich jak opieka zdrowotna, mobilność, odpowiednie żywienie i godne warunki mieszkaniowe;

23.

 domaga się, by w budżecie na 2021 r. zwrócono szczególną uwagę na potrzeby krajów i terytoriów zamorskich oraz relacje z nimi, gdyż mogą one być szczególnie narażone na negatywne skutki zmiany klimatu; podkreśla ponadto, że dostęp do finansowania dla krajów i terytoriów zamorskich musi zostać wzmocniony, ponieważ posiadają one ograniczone zasoby administracyjne i wiedzę fachową ze względu na ich specjalny status i wielkość;

24.

 podkreśla, że bezpieczeństwo wewnętrzne stanowi nieodłączną część oczekiwań unijnych obywateli względem Unii, która zapewnia ochronę; podkreśla, że zagrożenia dla bezpieczeństwa, takie jak ataki terrorystyczne, transgraniczna przestępczość zorganizowana oraz nowe typy działalności przestępczej, takie jak cyberprzestępczość, stanowią stałe zagrożenie dla spójności Unii Europejskiej oraz wymagają zdecydowanej i skoordynowanej europejskiej odpowiedzi; uważa, że wymaga to zintensyfikowanej współpracy transgranicznej między właściwymi organami; podkreśla, że wzmocnienie i modernizacja systemów informatycznych mające na uwadze lepszą interoperacyjność systemów, ułatwiony dostęp i czytelność danych są obowiązkowe dla zapewnienia skutecznej i szybkiej współpracy między policją, organami sądowymi i innymi właściwymi organami; odnotowuje, że w 2021 r. Komisja ma zainicjować nową unijną strategię bezpieczeństwa, która będzie obejmować szereg inicjatyw w kluczowych obszarach związanych z tymi zagrożeniami;

25.

 wzywa Komisję do przydzielenia koniecznego budżetu w celu zagwarantowania większych zdolności Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności, tak aby UE była lepiej przygotowana i lepiej reagowała na wszelkie katastrofy naturalne, pandemie i sytuacje wyjątkowe, takie jak sytuacje kryzysowe o charakterze chemicznym, biologicznym, radiologicznym i jądrowym; przypomina o znaczeniu Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności dla lepszej ochrony obywateli przed katastrofami;

26.

 podkreśla sukces programu Erasmus+ w zwiększaniu mobilności, szkoleń i umiejętności młodzieży; podkreśla potrzebę odpowiedniego finansowania programu, między innymi w celu zapewnienia jego dostępności dla osób ze wszystkich środowisk i grup wiekowych;

27.

 przypomina, że promowanie europejskich wartości i kultur odgrywa aktywną rolę we wspieraniu demokracji, niedyskryminacji i równości płci, oraz w zwalczaniu dezinformacji i fałszywych wiadomości; podkreśla w związku z tym potrzebę zapewnienia wystarczających środków finansowych na program w obszarze sprawiedliwości, praw i wartości oraz zwiększenia w ramach tego programu zasobów przeznaczonych na wspieranie ofiar przemocy uwarunkowanej płcią; podkreśla, że sektor kultury i sektor kreatywny, a także turystyka, są i będą jednymi z głównych sektorów, które padają ofiarą kryzysu, jakiego doświadcza UE; wzywa do podjęcia środków nadzwyczajnych dla tych sektorów oraz do wzmocnienia programu „Kreatywna Europa”;

28.

 oczekuje wdrożenia do 2021 r. silnego mechanizmu UE w zakresie demokracji, praworządności i praw podstawowych; podkreśla, że WRF na lata 2021–2027 powinny zawierać klauzulę warunkowości dotyczącą ochrony demokracji, praworządności i praw podstawowych, która to klauzula gwarantowałaby, że państwa członkowskie muszą w pełni przestrzegać art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej, aby skorzystać z finansowania UE;

29.

 uważa, że Europejski Korpus Solidarności jest podstawowym narzędziem służącym promowaniu zaangażowania obywatelskiego w całej Unii i wzmacnianiu obywatelstwa unijnego; nalega, aby budżet Europejskiego Korpusu Solidarności na rok 2021 był zgodny z licznymi oczekiwaniami, jakie program wzbudził wśród młodych ludzi w całej Europie, szczególnie jeśli chodzi o komponent dotyczący wolontariatu; wzywa do przyznania wystarczających środków finansowych na pokrycie wysokiego zapotrzebowania na staże wolontariackie;

30.

 apeluje, aby w pierwszej kolejności zapewnić wystarczające finansowanie na wspieranie działalności organizacji społeczeństwa obywatelskiego i innych zainteresowanych stron działających na rzecz promowania praw oraz wzmacniania i promowania unijnych wartości i praworządności, w tym za pośrednictwem przyszłego programu „Obywatele, Równość, Prawa i Wartości”, w czasie, gdy w kilku państwach członkowskich następuje ograniczanie przestrzeni dla społeczeństwa obywatelskiego;

31.

 podkreśla niepokojące i nasilające się negatywne reakcje związane z równouprawnieniem płci i prawami kobiet, a także znaczenie unijnych instrumentów, w tym Instrumentu Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej (ISWMR), dla przeciwdziałania temu zjawisku; ubolewa, że do swojego wniosku Komisja nie włączyła programu szczegółowego w zakresie równouprawnienia płci, oraz apeluje o ambitny przydział specjalnych środków budżetowych na wspieranie obrońców praw kobiet oraz na ochronę i promowanie zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego oraz praw w tym zakresie; podkreśla w związku z tym potrzebę zwiększenia przydziałów budżetowych wspierających powszechne poszanowanie i dostęp do zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego oraz praw w tym zakresie;

32.

 podkreśla, że wspólna polityka rolna (WPR) i wspólna polityka rybołówstwa (WPRyb) stanowią fundament europejskiej integracji, której celem jest zapewnienie Europejczykom bezpiecznych i wysokiej jakości dostaw żywności oraz suwerenności żywnościowej, prawidłowe funkcjonowanie rynku żywności, zrównoważony rozwój regionów wiejskich, wymiana pokoleń oraz zrównoważone zarządzanie zasobami naturalnymi i ochrona różnorodności biologicznej; przypomina o kluczowej roli tych polityk w przyczynianiu się do stabilnych i akceptowalnych dochodów rolników i rybaków, zwłaszcza w obecnej trudnej sytuacji; przypomina o swoim stanowisku negocjacyjnym w sprawie WRF na lata 2021–2027 mającym na celu utrzymanie budżetów WPR i WPRyb; zwraca się o wzmocnienie tych polityk oraz o zwrócenie szczególnej uwagi na rolnictwo i rybołówstwo prowadzone na małą skalę; zwraca uwagę, że WPR, wraz z innymi obszarami polityki Unii, będzie miała do odegrania ważną rolę w realizacji celów Zielonego Ładu;

33.

 wzywa Komisję do uwzględnienia w swoim wniosku i w późniejszym akcie zmieniającym projekt budżetu na rok 2021 wyniku porozumienia politycznego, które ma zostać osiągnięte w sprawie środków przejściowych na rok 2021 (określonych w wniosku Komisji z 31 października 2019 r. (COM(2019)0581); ponadto wzywa państwa członkowskie do terminowego przyznania wystarczających środków na dalszą poprawę jakości danych i wskaźników przekazywanych Unii w celu zapewnienia pełnej zgodności z inicjatywą „budżet UE ukierunkowany na wyniki”; domaga się wysokiej jakości danych i wskaźników umożliwiających właściwą ocenę WPR;

34.

 odnotowuje ostatnie wydarzenia związane z sytuacją migracyjną na zewnętrznej granicy UE z Turcją, które doprowadziły do niedawnego przyjęcia budżetu korygującego nr 1/2020 w odpowiedzi na zwiększoną presję migracyjną; podkreśla, że w budżecie na 2021 r. należy zapewnić odpowiedni poziom środków w oczekiwaniu na ewentualne utrzymywanie się tej sytuacji lub nawet jej pogorszenie; przypomina o potrzebie solidarności i współpracy między wszystkimi państwami członkowskimi w obszarze migracji i wspólnej polityki azylowej; podkreśla dodatkowe potrzeby wynikające z wybuchu pandemii COVID-19 w celu przyjęcia specjalnych środków dla migrantów jako osób szczególnie narażonych, w tym prewencyjnej ewakuacji i relokacji; przypomina o regularnej potrzebie wzmacniania Funduszu Azylu i Migracji w ostatnim okresie, aby wspierać państwa członkowskie w radzeniu sobie z kryzysem uchodźczym, a także uruchomienia w tym celu specjalnych instrumentów, ponieważ pułap dla działu 3 jest zbyt niski, lub wykorzystania budżetów korygujących; oczekuje, że państwa członkowskie zrozumieją własne interesy i zrównoważą skutki opóźnień w przyjęciu rozporządzenia Dublin IV niezbędnymi środkami dla tego programu oraz wdrożą zasadę solidarności w tym obszarze; przypomina o potrzebie odpowiedniego finansowania w celu poprawy warunków życia migrantów i uchodźców w obozach dla uchodźców w UE, egzekwowania prawa, organizowania szkoleń dla pracowników służb granicznych i straży przybrzeżnej oraz zapewnienia skutecznych środków na rzecz integracji migrantów i uchodźców;

35.

 podkreśla, że dobrze zarządzana legalna migracja jest ważna dla zapewnienia odpowiedniego reagowania na zmieniający się rynek pracy;

36.

 zauważa, że Turcja nadal jest państwem, w którym przebywa największa liczba uchodźców na świecie, oraz że obecnie toczą się dyskusje na temat tego, w jaki sposób UE powinna kontynuować wsparcie dla Turcji po wygaśnięciu zobowiązań podjętych w ramach unijnego Instrumentu Pomocy dla Uchodźców w Turcji;

37.

 podkreśla, że należy wprowadzić natychmiastowe środki solidarnościowe, zwłaszcza program relokacji, w oczekiwaniu na znaczącą reformę przepisów UE dotyczących azylu; domaga się ponadto, by w budżecie UE nadal przewidziano środki finansowe na wsparcie dla uchodźców w Turcji;

38.

 apeluje o ambitny budżet na 2021 r. w odniesieniu do polityki zewnętrznej UE, który umożliwiłby Unii sprostanie stojącym przed nią wyzwaniom; przypomina, że pokój i solidarność stanowią podstawowe wartości, które należy konsekwentnie wspierać w budżecie UE; podkreśla, że należy zwiększyć finansowanie dla krajów Bałkanów Zachodnich oraz krajów wschodniego i południowego sąsiedztwa w celu wspierania reform politycznych i gospodarczych, jak również dla innych regionów, które potrzebują wsparcia finansowego na swój rozwój;

39.

 uważa, że finansowanie z Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej (IPA III) powinno przede wszystkim koncentrować się na finansowaniu działań w obszarach funkcjonowania instytucji demokratycznych, praworządności, dobrych rządów i administracji publicznej; z zadowoleniem przyjmuje wydanie zgody na rozpoczęcie negocjacji akcesyjnych z Albanią i Macedonią Północną i wzywa do wprowadzenia odpowiednich postanowień finansowych w celu wsparcia reform politycznych oraz dostosowania do dorobku prawnego UE;

40.

 podkreśla, że alokacje finansowe w ramach IPA III powinny być uzależnione od poszanowania wartości europejskich, takich jak państwo prawa, niezależność sądów, proces demokratyczny, poszanowanie podstawowych wartości i stosunki dobrosąsiedzkie; wzywa Komisję, aby monitorowała realizację zasady warunkowości; zwraca się do Komisji o przeznaczenie środków przyznanych obecnie w ramach Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej (IPA III), w drodze zarządzania bezpośredniego przez UE, na wspieranie społeczeństwa obywatelskiego, obrońców praw człowieka i dziennikarzy w Turcji, a także na zwiększanie możliwości nawiązywania kontaktów międzyludzkich, dialogu naukowego, dostępu do europejskich uniwersytetów dla tureckich studentów i dostępu do platform medialnych dla dziennikarzy z myślą o ochronie i promowaniu demokratycznych wartości i zasad, praw człowieka i państwa prawa;

41.

 podkreśla, że stanowisko Parlamentu w pierwszym czytaniu w sprawie ISWMR zostało przyjęte w dniu 4 marca 2019 r., a jego mandat dotyczący ISWMR został ponownie potwierdzony w dniu 8 października 2019 r.; przypomina swoje stanowisko, zgodnie z którym wkład wynoszący 45 % całkowitej puli środków finansowych w ramach ISWMR należy przeznaczać na cele klimatyczne, zarządzanie środowiskowe i ochronę środowiska, różnorodność biologiczną, przeciwdziałanie pustynnieniu oraz zwalczanie podstawowych przyczyn migracji i przymusowego wysiedlania, a także kładzie silny nacisk na propagowanie demokracji, praworządności i praw człowieka, w tym praw kobiet, dzieci, uchodźców, przesiedleńców, osób LGTBI, osób niepełnosprawnych, społeczności tubylczych oraz mniejszości etnicznych i religijnych;

42.

 przypomina, że trwałe rozwiązanie obecnego problemu migracyjnego polega na politycznym, gospodarczym, społecznym i środowiskowym rozwoju krajów, z których pochodzą migranci; wzywa do przyznania na odpowiednie programy polityki zewnętrznej wystarczających środków finansowych w celu wspierania sprawiedliwych i wzajemnie korzystnych partnerstw między UE a krajami pochodzenia i krajami tranzytowymi, w tym krajami na kontynencie afrykańskim; w tym samym kontekście, w świetle trudnej sytuacji finansowej Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Pomocy Uchodźcom Palestyńskim na Bliskim Wschodzie (UNRWA), wzywa UE do zwiększenia wsparcia finansowego na rzecz UNRWA w 2021 r., aby utrzymać nieprzerwane świadczenie kluczowych usług na rzecz milionów palestyńskich uchodźców;

43.

 jest zaniepokojony szybkim rozprzestrzenianiem się pandemii COVID-19 na całym świecie i jej wpływem na dotknięte koronawirusem państwa; jest przekonany, że współpraca międzynarodowa ma kluczowe znaczenie, aby przezwyciężyć ten światowy kryzys; uważa, że UE powinna przejąć wiodącą rolę w globalnych staraniach na rzecz powstrzymania pandemii i łagodzenia jej skutków; uważa, że Unia musi okazać solidarność z dotkniętymi pandemią państwami trzecimi, w tym poprzez mobilizację dodatkowych zasobów, aby pomóc im w odbudowie ich gospodarek, łagodzeniu społeczno-gospodarczych skutków tego kryzysu oraz wzmocnieniu zdolności systemów publicznej służby zdrowia na całym świecie;

44.

 przypomina, że prawa człowieka stanowią nieodłączny element polityki działań zewnętrznych UE; ponownie podkreśla, że należy zwiększyć finansowanie przeznaczone na wspieranie praw człowieka na świecie, ze szczególnym uwzględnieniem ochrony obrońców praw człowieka, w szczególności tych najbardziej narażonych; w związku z tym podkreśla konieczność utrzymania mechanizmu na rzecz obrońców praw człowieka (Protectdefenders.eu) i zwiększenia finansowania przeznaczonego na ten cel; uważa, że UE powinna zdecydowanie powstrzymać się od udzielania wsparcia budżetowego jako środka zapewniającego pomoc w krajach, które w sposób rażący nie spełniają międzynarodowych standardów w dziedzinie praw człowieka i demokracji lub które nie wykazują zaangażowania w walkę z korupcją; podkreśla znaczenie misji obserwacji wyborów, zwłaszcza przez lokalne grupy społeczeństwa obywatelskiego, i apeluje o odpowiedni poziom finansowania;

45.

 wzywa do dalszego finansowania strategicznych działań komunikacyjnych mających na celu przeciwdziałanie kampaniom dezinformacyjnym, które są coraz częściej wykorzystywane do podważania porządku demokratycznego w Unii i w krajach leżących w jej najbliższym sąsiedztwie; podkreśla znaczenie sztandarowego projektu grupy zadaniowej ds. komunikacji strategicznej dotyczącej Wschodu Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych – UE kontra dezinformacja – w walce z dezinformacją, propagandą i zagranicznymi wpływami;

46.

 podkreśla znaczenie zapewnienia odpowiedniego wsparcia finansowego, aby utworzyć prawdziwą Europejską Unię Obrony, promować strategiczną autonomię oraz wzmocnić rolę UE na szczeblu ogólnoświatowym; podkreśla w szczególności znaczenie utrzymania stanowiska Parlamentu w sprawie kwot przeznaczonych na Europejski Fundusz Obronny (EFO) i na mobilność wojskową; podkreśla, że należy zapewnić stałe wsparcie i lepszą koordynację polityki i działań związanych z obronnością w ramach Europejskiej Agencji Obrony (EDA), stałej współpracy strukturalnej (PESCO), Europejskiego Funduszu Obronnego (EDF) i innych inicjatyw; wzywa Komisję, aby zapewniła finansowanie wydatków administracyjnych i operacyjnych Europejskiej Agencji Obrony i stałej współpracy strukturalnej z budżetu Unii, tym samym przywracając funkcję budżetową Parlamentu przewidzianą w art. 41 TUE;

47.

 przypomina, że nowa struktura instrumentów finansowania zewnętrznego powinna zwiększyć spójność, rozliczalność, skuteczność i demokratyczny nadzór; podkreśla, że należy zwiększyć rolę Parlamentu w strategicznym kierowaniu nowymi instrumentami; oczekuje, że już od wczesnego etapu będzie uczestniczył we (wstępnym) programowaniu nowych instrumentów;

48.

 wzywa Komisję do oceny wszystkich możliwych scenariuszy i przygotowania się do nich, aby zapewnić należyte zarządzanie finansami w ramach budżetu Unii, definiując jasne zobowiązania i określając mechanizmy oraz chroniąc budżet UE; wzywa Komisję do zapewnienia, by przyszłe uczestnictwo Zjednoczonego Królestwa w programach UE odbywało się z zachowaniem sprawiedliwej równowagi pod względem wkładów i korzyści;

49.

 wyraża nadzieję, że Zjednoczone Królestwo pozostanie bliskim partnerem w ramach jak największej liczby programów UE, w szczególności Erasmus+ i „Horyzont Europa”;

50.

 przypomina o centralnej roli odgrywanej przez agencje UE we wdrażaniu celów polityki UE i potwierdza znaczenie zapewnienia tym podmiotom wystarczających i przewidywalnych środków finansowych oraz zasobów kadrowych na potrzeby wydajnej realizacji ich zadań, odrzucając jednocześnie wszelkie nieuzasadnione i arbitralne cięcia w ich budżetach w ujęciu realnym; zwraca uwagę na kluczową rolę odgrywaną przez Europejską Agencję Środowiska w budowaniu świadomości na temat zmiany klimatu, Europejski Urząd ds. Pracy w promowaniu mobilności pracowników, a także Europejski Urząd Wsparcia w dziedzinie Azylu i Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej we wspieraniu osób ubiegających się o azyl, które szukają schronienia w Europie;

51.

 podkreśla jednocześnie zdecydowaną potrzebę zwalczania handlu ludźmi i przemytu ludzi, a także wsparcia agencji UE ds. wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych, które zapewniają pomoc państwom członkowskim na granicach zewnętrznych, jak np. Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej (Frontex); przyjmuje do wiadomości rolę, którą Frontex musi odegrać w kontekście obecnego kryzysu migracyjnego na zewnętrznych granicach UE z Turcją; wzywa do zapewnienia w budżecie na 2021 r. odpowiednich poziomów finansowania na zarządzanie granicami;

52.

 zauważa, że agencjom działającym w obszarze bezpieczeństwa, egzekwowania prawa i współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych przydziela się coraz większą liczbę zadań; wnioskuje o zwiększenie zasobów finansowych oraz liczby stanowisk dla tych agencji, w szczególności dla Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust), Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL), Agencji UE ds. Cyberbezpieczeństwa (ENISA) oraz Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (EMCDDA), a także o odpowiednie zasoby finansowe i kadrowe dla tych, którzy będą zajmować się zwalczaniem prania pieniędzy i finansowania terroryzmu;

53.

 wyraża obawy z powodu niewystarczającego poziomu finansowania i zasobów kadrowych zapewnionego Prokuraturze Europejskiej (EPPO) w procedurze budżetowej na 2020 r. i, w perspektywie 2021 r., wzywa Komisję do zwiększenia liczebności personelu i środków dla tego organu instytucjonalnego oraz ochrony jego autonomii budżetowej; podkreśla, że ustanowienie Prokuratury Europejskiej nie może prowadzić do pogorszenia zdolności Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) do właściwego funkcjonowania;

54.

 w związku z niedawnym wybuchem pandemii COVID-19 w Europie oraz potrzebą szybkiej, skoordynowanej i spójnej reakcji UE, pilnie wzywa Komisję do zapewnienia odpowiedniego i niezbędnego finansowania dla właściwych agencji UE, które będą pracować i wspierać Komisję oraz państwa członkowskie w wysiłkach na rzecz zwalczania tej pandemii, w szczególności dla Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) oraz Europejskiej Agencji Leków (EMA); nalega, aby Komisja i Rada powstrzymały się od ograniczania zasobów Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA) i Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA);

55.

 podkreśla potrzebę znacznego wzmocnienia Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER), biorąc pod uwagę dodatkowe zadania powierzone jej na podstawie najnowszych przepisów, w tym pakietu dotyczącego czystej energii; przypomina ponadto, że Agencja Wsparcia BEREC (BEREC Office) musi dysponować dodatkowymi zasobami, aby móc realizować zadania zapisane w rozporządzeniu w sprawie BEREC i w Europejskim kodeksie łączności elektronicznej;

56.

 przypomina, że żadna polityka Unii, czy to w zakresie radzenia sobie z kryzysem wywołanym COVID-19, czy też wdrażania Europejskiego Zielonego Ładu, nie może być właściwie realizowana bez wsparcia ze strony wyspecjalizowanej unijnej służby cywilnej i wystarczających środków finansowych;

57.

 uważa, w obecnym kontekście politycznym i gospodarczym UE, że konferencja w sprawie przyszłości Europy powinna otrzymać odpowiednie wsparcie, także ze strony budżetowej, oraz że Komisji, która jest jedną z instytucji zaangażowanych w ten projekt, należy zapewnić środki niezbędne dla jego powodzenia;

58.

 zwraca się do Komisji o dawanie przykładu w odniesieniu do zapewnienia wysokiej jakości i społecznie odpowiedzialnych zamówień publicznych, tak aby zamówienia były udzielane przedsiębiorstwom przestrzegającym norm środowiskowych i podstawowych norm pracy, a także w zakresie egzekwowania ulepszonych i bardziej rygorystycznych kryteriów w celu zapobiegania konfliktom interesów;

59.

 apeluje o ocenę poprzedniego okresu budżetowego z uwzględnieniem aspektu płci oraz wdrożenie sporządzania budżetu z uwzględnieniem aspektu płci w odniesieniu do budżetu UE na 2021 r.; oczekuje w związku z tym od Komisji włączenia do projektu budżetu załącznika kompilującego uwzględniające aspekt płci informacje na temat celów, wkładów, produktów i rezultatów oraz przedstawiającego zobowiązania finansowe na zapewnienie równości płci i związane z tym środki monitorowania;

Wystarczający i realistyczny poziom płatności

60.

 jest zdeterminowany, aby uniknąć nowego kryzysu płatniczego, zwłaszcza w kontekście pandemii COVID-19; ponownie podkreśla, że ogólny pułap płatności musi uwzględniać bezprecedensową wielkość zobowiązań pozostających do spłaty na koniec 2020 r., które mają zostać uregulowane w ramach kolejnych WRF; zauważa ponadto, że środki na płatności w 2021 r. będą w dużej mierze skoncentrowane na zakończeniu programów na lata 2014–2020; podkreśla jednak, że nie powinno to przeszkodzić w uruchomieniu nowych programów;

61.

 w związku z tym nalega, zgodnie ze środkami przyjętymi w 2020 r., na konieczność zapewnienia państwom członkowskim wysokiego poziomu płynności w ramach reakcji na pandemię COVID-19;

62.

 podkreśla, że współpraca państw członkowskich w obszarze opodatkowania dochodów zapewniłaby o wiele większe zasilenie ich budżetów krajowych niż wszelkie cięcia wydatków w rocznych budżetach UE;

63.

 wzywa Komisję do zagwarantowania, by żadnym podmiotom podlegającym środkom ograniczającym (w tym wykonawcom lub podwykonawcom, uczestnikom warsztatów i/lub szkoleń oraz odbiorcom wsparcia finansowego na rzecz stron trzecich) nie było udzielane finansowanie UE;

64.

 jest przekonany, że każda osoba prawna, która jest beneficjentem rzeczywistym podmiotów prawnych otrzymujących środki finansowe z budżetu UE, nie może otrzymywać żadnych środków finansowych z obecnego i przyszłego unijnego budżetu na mocy przepisów rozporządzenia w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027, łącznie z rolnymi płatnościami bezpośrednimi i wszelkimi wypłatami, wydatkami, gwarancjami lub innymi korzyściami, o których mowa w rozporządzeniu, jeśli występuje wyraźny konflikt interesów zdefiniowany w art. 61 rozporządzenia finansowego (UE, Euratom) 2018/1046;

65.

 powtarza od dawna wyrażane zdanie, że nowe priorytety polityczne i przyszłe wyzwania dla UE powinno się finansować z nowych środków, nie zaś przez zmniejszanie środków na istniejące programy; uważa, że zasada ta powinna mieć także zastosowanie do budżetów korygujących;

66.

 zauważa, że budżet na 2021 r., który jest pierwszym rokiem potencjalnie uzgodnionych nowych WRF, będzie pierwszym budżetem odzwierciedlającym nową nomenklaturę budżetową; wzywa Komisję do odpowiedniego zaangażowania władzy budżetowej w jej przygotowanie; uważa, że nowa nomenklatura, lepiej dostosowana do priorytetów polityki, musi być wystarczająco szczegółowa, aby umożliwić władzy budżetowej skuteczne odgrywanie roli decyzyjnej, a Parlamentowi w szczególności wypełnianie swych zadań w zakresie nadzoru i kontroli demokratycznej;

67.

 zauważa, że Parlament, jako organ władzy budżetowej bezpośrednio wybierany przez obywateli, będzie odgrywać swoją rolę polityczną oraz przedstawiać wnioski dotyczące projektów pilotażowych i działań przygotowawczych wyrażających jego polityczną wizję przyszłości; zobowiązuje się w tym kontekście, że zaproponuje pakiet projektów pilotażowych i działań przygotowawczych opracowany w ścisłej współpracy ze wszystkimi swoimi komisjami, aby znaleźć właściwą równowagę między wolą polityczną a techniczną wykonalnością, którą ocenia Komisja;

o

o o

68.

 zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu.

(1)  https://www.ipcc.ch/sr15/

(2)  Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1.

(3)  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884.

(4)  Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1.

(5)  Dz.U. L 168 z 7.6.2014, s. 105.

(6)  Dz.U. L 57 z 27.2.2020, s. 1.

(7)  Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0449.

(8)  Teksty przyjęte, P9_TA(2019)0032.

(9)  Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0054.

(10)  Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0065.

(11)  Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0124.

(12)  Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0015.

(13)  Dz.U. C 242 z 10.7.2018, s. 24.

(14)  Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0005.

Top