KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 21.2.2019

COM(2019) 92 final

2019/0044(NLE)

Wniosek

DECYZJA RADY

w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, Umowy między Unią Europejską a Republiką Korei w sprawie niektórych aspektów przewozów lotniczych

UZASADNIENIE

1.KONTEKST WNIOSKU

•Przyczyny i cele wniosku

•Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki

•Spójność z innymi politykami Unii

2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ

•Podstawa prawna

•Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych)

•Proporcjonalność

•Wybór instrumentu

3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW

•Oceny ex post/kontrole sprawności obowiązującego prawodawstwa

•Konsultacje z zainteresowanymi stronami

•Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy eksperckiej

•Ocena skutków

•Sprawność regulacyjna i uproszczenie

•Prawa podstawowe

4.WPŁYW NA BUDŻET

5.ELEMENTY FAKULTATYWNE

•Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdania

Strony Umowy powiadamiają się wzajemnie na piśmie kanałami dyplomatycznymi o zakończeniu swoich procedur wewnętrznych niezbędnych do wejścia w życia niniejszej Umowy. Niniejsza Umowa wchodzi w życie z dniem przekazania późniejszego powiadomienia.

Dokumenty wyjaśniające (w przypadku dyrektyw)

Szczegółowe objaśnienia poszczególnych przepisów wniosku

2019/0044 (NLE)

Wniosek

DECYZJA RADY

w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, Umowy między Unią Europejską a Republiką Korei w sprawie niektórych aspektów przewozów lotniczych

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100 ust. 2 w związku z art. 218 ust. 6 lit. a),

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego,

a także mając na uwadze, co następuje:

1)Zgodnie z decyzją Rady (UE) …/… 1 podpisano w dniu [...] r. Umowę między Unią Europejską a Republiką Korei w sprawie niektórych aspektów przewozów lotniczych („Umowa”), z zastrzeżeniem jej zawarcia w późniejszym terminie.

2)Celem Umowy jest zapewnienie zgodności z prawem Unii dwustronnych umów o komunikacji lotniczej między 22 państwami członkowskimi a Republiką Korei.

3)Umowę należy zatwierdzić w imieniu Unii,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zatwierdza się w imieniu Unii Umowę między Unią Europejską a Republiką Korei w sprawie niektórych aspektów przewozów lotniczych („Umowa”).

Tekst Umowy dołącza się do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Przewodniczący Rady wyznacza osobę umocowaną do dokonania, w imieniu Unii, powiadomienia, o którym mowa w art. 8 ust. 1 Umowy, w celu wyrażenia zgody Unii na to, aby Umowa stała się dla niej wiążąca.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

   W imieniu Rady

   Przewodniczący

(1)    Decyzja Rady (UE) .../... w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, Umowy między Unią Europejską a Republiką Korei w sprawie niektórych aspektów przewozów lotniczych (Dz.U. L [XXX] z [XXX], s. [XX]).

KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 21.2.2019

COM(2019) 92 final

ZAŁĄCZNIK

do

wniosku dotyczącego decyzji Rady

w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, Umowy między Unią Europejską a Republiką Korei w sprawie niektórych aspektów przewozów lotniczych

UMOWA

MIĘDZY UNIĄ EUROPEJSKĄ
A REPUBLIKĄ KOREI

W SPRAWIE NIEKTÓRYCH ASPEKTÓW PRZEWOZÓW LOTNICZYCH

UNIA EUROPEJSKA,

   z jednej strony, oraz

REPUBLIKA KOREI,

   z drugiej strony,

zwane dalej „Umawiającymi się Stronami”,

STWIERDZAJĄC, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej uznał, iż niektóre postanowienia dwustronnych umów o komunikacji lotniczej zawartych przez niektóre państwa członkowskie Unii Europejskiej z państwami trzecimi są niezgodne z prawem Unii Europejskiej,

STWIERDZAJĄC, że między niektórymi państwami członkowskimi Unii Europejskiej a Republiką Korei zawarto pewną liczbę dwustronnych umów o komunikacji lotniczej zawierających podobne przepisy oraz że państwa członkowskie mają obowiązek zastosować wszelkie właściwe środki w celu wyeliminowania niezgodności takich umów z traktatami UE,

STWIERDZAJĄC, że Unia Europejska ma wyłączne kompetencje w zakresie szeregu aspektów, które mogą zostać włączone do dwustronnych umów o komunikacji lotniczej między państwami członkowskimi Unii Europejskiej a państwami trzecimi,

STWIERDZAJĄC, że na mocy prawa Unii Europejskiej unijni przewoźnicy lotniczy mający siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej mają prawo do niedyskryminacyjnego dostępu do tras lotniczych między państwami członkowskimi Unii Europejskiej a państwami trzecimi,

UWZGLĘDNIAJĄC umowy między Unią Europejską a pewnymi państwami trzecimi, przewidujące możliwość nabywania przez obywateli tych państw trzecich praw własności w odniesieniu do przewoźników lotniczych posiadających koncesje wydane zgodnie z prawem Unii Europejskiej,

UZNAJĄC, że spójność postanowień dwustronnych umów o komunikacji lotniczej między państwami członkowskimi Unii Europejskiej a Republiką Korei z prawem Unii Europejskiej zapewni solidną podstawę prawną dla przewozów lotniczych między Unią Europejską a Republiką Korei i umożliwi zachowanie ciągłości takich przewozów,

STWIERDZAJĄC, że postanowienia dwustronnych umów o komunikacji lotniczej między państwami członkowskimi Unii Europejskiej a Republiką Korei, które nie są sprzeczne z prawem Unii Europejskiej, nie muszą zostać zmienione ani zastąpione,

STWIERDZAJĄC, że zmiany te potwierdziłyby doskonałe stosunki pomiędzy Unią Europejską a Republiką Korei w dziedzinie transportu lotniczego, oraz

STWIERDZAJĄC, że w ramach niniejszej Umowy celem Unii Europejskiej nie jest zwiększenie ogólnego natężenia ruchu lotniczego między Unią Europejską a Republiką Korei, naruszenie równowagi między przewoźnikami lotniczymi z Unii Europejskiej a przewoźnikami lotniczymi z Republiki Korei ani zmiana wykładni postanowień dotyczących praw przewozowych, zawartych w obowiązujących umowach dwustronnych o komunikacji lotniczej,

UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:

ARTYKUŁ 1

Postanowienia ogólne

1.    Do celów niniejszej Umowy termin „państwa członkowskie” oznacza państwa członkowskie Unii Europejskiej; „traktaty UE” oznaczają Traktat o Unii Europejskiej i Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej; „Umawiająca się Strona” oznacza stronę niniejszej Umowy; „strona” oznacza stronę odpowiedniej dwustronnej umowy o komunikacji lotniczej; „przewoźnik lotniczy” oznacza również linię lotniczą.

2.    Zawarte w każdej z umów wymienionych w załączniku I odniesienia do obywateli państwa członkowskiego będącego stroną danej umowy są rozumiane jako odniesienia do obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej.

3.    Zawarte w każdej z umów wymienionych w załączniku I odniesienia do przewoźników lotniczych lub przedsiębiorstw lotniczych z państwa członkowskiego będącego stroną danej umowy są rozumiane jako odniesienia do przewoźników lotniczych lub linii lotniczych wyznaczonych przez to państwo członkowskie.

ARTYKUŁ 2

Wyznaczenie, upoważnienie i cofnięcie

1.    Postanowienia zawarte w ust. 3 i 4 niniejszego artykułu mają pierwszeństwo przed odpowiednimi postanowieniami zawartymi w artykułach wymienionych odpowiednio w załączniku II lit. a) i b) w odniesieniu do, odpowiednio, wyznaczenia przez zainteresowane państwo członkowskie przewoźnika lotniczego, jego upoważnień oraz zezwoleń wydanych przez Republikę Korei oraz odmowy, cofnięcia, zawieszenia lub ograniczenia wspomnianych upoważnień lub zezwoleń wydanych przewoźnikowi lotniczemu.

2.    Postanowienia zawarte w ust. 3 i 4 niniejszego artykułu mają pierwszeństwo przed odpowiednimi postanowieniami zawartymi w artykułach wymienionych odpowiednio w załączniku II lit. a) i b) w odniesieniu do, odpowiednio, wyznaczenia przez Republikę Korei przewoźnika lotniczego, jego upoważnień oraz zezwoleń wydanych przez zainteresowane państwo członkowskie oraz odmowy, cofnięcia, zawieszenia lub ograniczenia wspomnianych upoważnień lub zezwoleń wydanych przewoźnikowi lotniczemu.

3.    Po otrzymaniu wyznaczenia oraz wniosków od wyznaczonego przewoźnika (wyznaczonych przewoźników), złożonych w odpowiedniej formie oraz w sposób odpowiedni dla zezwoleń eksploatacyjnych oraz pozwoleń technicznych, każda ze stron strona wydaje, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5 niniejszego artykułu, właściwe zezwolenia i pozwolenia w najkrótszym przewidzianym przez procedury terminie, pod warunkiem że:

a)    w przypadku przewoźnika lotniczego wyznaczonego przez państwo członkowskie:

   (i)    przewoźnik lotniczy ma siedzibę, zgodnie z postanowieniami traktatów UE, w państwie członkowskim, które dokonało jego wyznaczenia, oraz posiada ważną koncesję wydaną przez państwo członkowskie zgodnie z prawem Unii Europejskiej; oraz

   (ii)    państwo członkowskie odpowiedzialne za wydanie certyfikatu przewoźnika lotniczego sprawuje i utrzymuje skuteczną kontrolę regulacyjną nad przewoźnikiem lotniczym, a w wyznaczeniu są wyraźnie wymienione odpowiednie władze lotnicze; oraz

   (iii)    główne miejsce prowadzenia działalności przez przewoźnika lotniczego znajduje się na terytorium państwa członkowskiego, od którego otrzymał on ważną koncesję; oraz

   (iv)    przewoźnik lotniczy stanowi własność, bezpośrednio lub poprzez pakiet większościowy, państw członkowskich lub obywateli państw członkowskich, lub innych państw wymienionych w załączniku III lub obywateli tych innych państw, oraz pozostaje pod skuteczną kontrolą tych państw lub ich obywateli;

b)    w przypadku przewoźnika lotniczego wyznaczonego przez Republikę Korei:

   (i)    Republika Korei sprawuje i utrzymuje skuteczną kontrolę regulacyjną nad przewoźnikiem lotniczym; oraz

   (ii)    Republika Korei i/lub obywatele Republiki Korei posiadają znaczący udział w tym przedsiębiorstwie lotniczym i sprawują nad nim skuteczną kontrolę, a przewoźnik lotniczy posiada ważną koncesję wydaną przez Republikę Korei;

c)     wyznaczona linia lotnicza spełnia warunki określone w przepisach ustawowych i wykonawczych stosowanych zwykle do wykonywania międzynarodowych przewozów lotniczych przez stronę rozpatrującą wniosek lub wnioski.

4.    Każda ze stron może odmówić wydania zezwoleń eksploatacyjnych lub pozwoleń technicznych przewoźnikowi lotniczemu wyznaczonemu przez drugą stronę, lub cofnąć mu, zawiesić lub ograniczyć takie zezwolenia lub pozwolenia, jeżeli:

a)    w przypadku przewoźnika lotniczego wyznaczonego przez państwo członkowskie:

   (i)    przewoźnik lotniczy nie ma siedziby, zgodnie z postanowieniami traktatów UE, w państwie członkowskim, które dokonało jego wyznaczenia, oraz nie posiada ważnej koncesji wydanej przez państwo członkowskie zgodnie z prawem Unii Europejskiej; lub

   (ii)    państwo członkowskie odpowiedzialne za wydanie certyfikatu przewoźnika lotniczego nie sprawuje lub nie utrzymuje skutecznej kontroli regulacyjnej nad przewoźnikiem lotniczym lub w wyznaczeniu nie są wyraźnie wymienione odpowiednie władze lotnicze; lub

   (iii)    główne miejsce prowadzenia działalności przez przewoźnika lotniczego nie znajduje się na terytorium państwa członkowskiego, od którego otrzymał on koncesję; lub

   (iv)    przewoźnik lotniczy nie stanowi własności, bezpośrednio lub poprzez pakiet większościowy, państw członkowskich lub obywateli państw członkowskich, bądź innych państw wymienionych w załączniku III lub obywateli tych innych państw, oraz nie pozostaje pod skuteczną kontrolą tych państw lub ich obywateli; lub

   (v)    przewoźnik lotniczy otrzymał już zezwolenie na działalność zgodnie z dwustronną umową między Republiką Korei a innym państwem członkowskim, a Republika Korei może wykazać, że wykonywanie praw przewozowych zgodnie z niniejszą umową na trasie, która zawiera punkt znajdujący się na terytorium wymienionego innego państwa członkowskiego, byłoby obejściem ograniczeń w prawie przewozowym nałożonych przez wymienioną inną umowę; lub

   (vi)    przewoźnik lotniczy posiada certyfikat przewoźnika lotniczego wydany przez państwo członkowskie, nie istnieje dwustronna umowa o przewozach lotniczych między Republiką Korei a tym państwem członkowskim, a państwo to odmówiło przyznania praw przewozowych przewoźnikowi wyznaczonemu przez Republikę Korei;

b)    w przypadku przewoźnika lotniczego wyznaczonego przez Republikę Korei:

   (i)    Republika Korei nie sprawuje skutecznej kontroli regulacyjnej nad przewoźnikiem lotniczym; lub

   (ii)    Republika Korei i/lub obywatele Republiki Korei nie posiadają znaczącego udziału w tym przedsiębiorstwie lotniczym i nie sprawują nad nim skutecznej kontroli, lub przewoźnik lotniczy nie posiada ważnej koncesji wydanej przez Republikę Korei;

c) wyznaczona linia lotnicza nie spełnia warunków określonych w przepisach ustawowych i wykonawczych stosowanych zwykle do wykonywania międzynarodowych przewozów lotniczych przez stronę przyznającą przedmiotowe prawa.

5.    Wykonując swoje prawa wynikające z ust. 4 i nie naruszając praw wynikających z ust. 4 lit. a) ppkt (v) i (vi) niniejszego artykułu, Republika Korei powstrzymuje się od dyskryminacji przewoźników pochodzących z państw członkowskich ze względu na ich przynależność państwową.

ARTYKUŁ 3

Prawa dotyczące kontroli regulacyjnej

1.    Postanowienia ust. 2 niniejszego artykułu uzupełniają odpowiednie postanowienia artykułów wymienionych w załączniku II lit. c).

2.    Jeżeli państwo członkowskie („pierwsze państwo członkowskie”) wyznaczyło przewoźnika lotniczego, nad którym kontrolę regulacyjną sprawuje i utrzymuje drugie państwo członkowskie, prawa Republiki Korei zgodnie z postanowieniami dotyczącymi bezpieczeństwa zawartymi w umowie między pierwszym państwem członkowskim, które wyznaczyło danego przewoźnika lotniczego, a Republiką Korei mają również zastosowanie do przyjmowania, wykonywania lub utrzymywania norm bezpieczeństwa przez drugie państwo członkowskie oraz do zezwolenia eksploatacyjnego tego przewoźnika lotniczego.

ARTYKUŁ 4

Opodatkowanie paliwa lotniczego

1.    Postanowienia ust. 2 niniejszego artykułu uzupełniają odpowiednie postanowienia artykułów wymienionych w załączniku II lit. d).

2.    Niezależnie od jakiegokolwiek innego postanowienia stanowiącego inaczej, żadne z postanowień wymienionych w załączniku II lit. d) nie jest przeszkodą dla państwa członkowskiego w nałożeniu w sposób wolny od dyskryminacji podatków, opłat specjalnych, należności, opłat lub obciążeń na paliwo dostarczane na jego terytorium, przeznaczone do użytku w statku powietrznym wyznaczonego przewoźnika lotniczego pochodzącego z Republiki Korei, który obsługuje trasy między punktem znajdującym się na terytorium tego państwa członkowskiego a innym punktem znajdującym się na terytorium tego lub innego państwa członkowskiego.

ARTYKUŁ 5

Zgodność z regułami konkurencji

1.    Niezależnie od jakiegokolwiek innego postanowienia stanowiącego inaczej, żadne z postanowień każdej z umów wymienionych w załączniku I nie może:

a)    sprzyjać zawieraniu porozumień między przedsiębiorstwami, decyzjom związków przedsiębiorstw lub uzgodnionym praktykom zapobiegającym konkurencji, zakłócającym ją lub ograniczającym;

b)    wzmacniać skutków wszelkich takich porozumień, decyzji lub uzgodnionych praktyk; lub

c)    przenosić na prywatne podmioty gospodarcze odpowiedzialności za podjęcie środków zapobiegających konkurencji, zakłócających ją lub ograniczających.

2.    Nie stosuje się postanowień umów wymienionych w załączniku I, które są niezgodne z ust. 1 niniejszego artykułu.

ARTYKUŁ 6

Załączniki do Umowy

Załączniki do niniejszej Umowy stanowią jej integralną część.

ARTYKUŁ 7

Przegląd lub zmiany

Umawiające się Strony mogą, w dowolnym czasie, poddać przeglądowi lub zmienić niniejszą Umowę za obopólną zgodą wyrażoną na piśmie.

ARTYKUŁ 8

Wejście w życie

1.    Niniejsza Umowa wchodzi w życie po przekazaniu sobie wzajemnie przez Umawiające się Strony notyfikacji na piśmie stwierdzających, iż wewnętrzne procedury stron niezbędne do wejścia w życie Umowy zostały zakończone.

2.    Umowy oraz inne ustalenia między państwami członkowskimi a Republiką Korei, które w dniu podpisania niniejszej Umowy nie weszły jeszcze w życie i nie są tymczasowo stosowane, są wymienione w załączniku I lit. b). Niniejszą Umowę stosuje się do wszystkich takich umów i ustaleń z dniem ich wejścia w życie.

ARTYKUŁ 9

Utrata mocy obowiązującej

1.    W przypadku utraty mocy obowiązującej umowy wymienionej w załączniku I tracą jednocześnie moc wszystkie postanowienia niniejszej Umowy odwołujące się do danej umowy.

2.    W przypadku utraty mocy obowiązującej wszystkich umów wymienionych w załączniku I niniejsza Umowa traci moc z dniem utraty mocy obowiązującej przez ostatnią z tych umów.

NA DOWÓD CZEGO niżej podpisani, należycie upoważnieni, podpisali niniejszą Umowę.

Sporządzono w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach w […], dnia […] r. w językach: angielskim, bułgarskim, chorwackim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim, włoskim oraz koreańskim, przy czym każdy z tych tekstów jest równie autentyczny.

ZAŁĄCZNIK I

Wykaz umów, o których mowa w art. 1 niniejszej Umowy

a)    Umowy o komunikacji lotniczej między Republiką Korei a państwami członkowskimi Unii Europejskiej, wraz z ewentualnymi zmianami, modyfikacjami lub uzupełnieniami, które w dniu podpisania niniejszej Umowy były zawarte, podpisane lub tymczasowo stosowane:

   –    Umowa między rządem federalnym Austrii a rządem Republiki Korei o komunikacji lotniczej pomiędzy ich terytoriami i tychże dotycząca, sporządzona w Wiedniu w dniu 15 maja 1979 r., zwana dalej w załączniku II „umową Republika Korei–Austria”;

   –    Umowa między rządem Królestwa Belgii a rządem Republiki Korei o komunikacji lotniczej, sporządzona w Brukseli w dniu 20 października 1975 r., zwana dalej w załączniku II „umową Republika Korei–Belgia”;

   –    Umowa między rządem Republiki Bułgarii a rządem Republiki Korei o komunikacji lotniczej pomiędzy i poza ich terytoriami, sporządzona w Sofii w dniu 19 sierpnia 1994 r., zwana dalej w załączniku II „umową Republika Korei–Bułgaria”;

   –    Umowa między rządem Republiki Chorwacji a rządem Republiki Korei o komunikacji lotniczej, sporządzona w Zagrzebiu w dniu 30 grudnia 2015 r., zwana dalej w załączniku II „umową Republika Korei–Chorwacja”;

   –    Umowa między rządem Czeskiej i Słowackiej Republiki Federacyjnej a rządem Republiki Korei o komunikacji lotniczej, podpisana w Seulu w dniu 26 października 1990 r., zmieniona Umową między rządem Republiki Czeskiej a rządem Republiki Korei zmieniającą Umowę między rządem Czeskiej i Słowackiej Republiki Federacyjnej a rządem Republiki Korei o komunikacji lotniczej, podpisaną w Seulu dnia 26 października 1990 r., zawarta w drodze wymiany not dyplomatycznych w dniach 3 grudnia 2004 r. i 14 lutego 2005 r., zwana dalej w załączniku II „umową Republika Korei–Republika Czeska”;

   –    Umowa między rządem Republiki Korei a rządem Królestwa Danii o regularnych przewozach lotniczych pomiędzy i poza ich terytoriami, parafowana w Seulu w dniu 6 września 1995 r., zwana dalej w załączniku II „umową Republika Korei–Dania”;

   –    Umowa o komunikacji lotniczej między rządem Republiki Finlandii a rządem Republiki Korei, sporządzona w Seulu w dniu 12 listopada 1996 r., zwana dalej w załączniku II „umową Republika Korei–Finlandia”;

   –    Umowa między rządem Republiki Francuskiej a rządem Republiki Korei o komunikacji lotniczej, sporządzona w Seulu w dniu 7 czerwca 1974 r., zwana dalej w załączniku II „umową Republika Korei–Francja”;

   –    Umowa o transporcie lotniczym między rządem Republiki Federalnej Niemiec a rządem Republiki Korei, sporządzona w Bonn w dniu 7 marca 1995 r., zwana dalej w załączniku II „umową Republika Korei–Niemcy”;

   –    Umowa między rządem Republiki Greckiej a rządem Republiki Korei o komunikacji lotniczej pomiędzy i poza ich terytoriami, sporządzona w Atenach w dniu 25 stycznia 1995 r., zwana dalej w załączniku II „umową Republika Korei–Grecja”;

   –    Umowa o komunikacji lotniczej między rządem Węgier a rządem Republiki Korei, podpisana w Seulu w dniu 28 listopada 2014 r., zwana dalej w załączniku II „umową Republika Korei–Węgry”;

   –    Umowa między rządem Wielkiego Księstwa Luksemburga a rządem Republiki Korei o komunikacji lotniczej pomiędzy i poza ich terytoriami, sporządzona w Luksemburgu w dniu 27 września 2000 r., zwana dalej w załączniku II „umową Republika Korei–Luksemburg”;

   –    Umowa między rządem Republiki Korei a rządem Malty o komunikacji lotniczej pomiędzy i poza ich terytoriami, sporządzona w Valletcie w dniu 25 marca 1997 r., zwana dalej w załączniku II „umową Republika Korei–Malta”;

   –    Umowa o transporcie lotniczym między rządem Królestwa Niderlandów a rządem Republiki Korei, sporządzona w Hadze w dniu 24 czerwca 1970 r., zwana dalej w załączniku II „umową Republika Korei–Niderlandy”;

   –    Umowa między rządem Rzeczpospolitej Polskiej a rządem Republiki Korei o komunikacji lotniczej, sporządzona w Seulu w dniu 14 października 1991 r., zwana dalej w załączniku II „umową Republika Korei–Polska”;

   –    Umowa między rządem Rumunii a rządem Republiki Korei dotycząca cywilnego transportu lotniczego pomiędzy i poza ich terytoriami, sporządzona w Seulu w dniu 10 marca 1994 r., zwana dalej w załączniku II „umową Republika Korei–Rumunia”;

   –    Umowa o transporcie lotniczym między rządem Królestwa Hiszpanii a rządem Republiki Korei, sporządzona w Seulu w dniu 21 czerwca 1989 r., zwana dalej w załączniku II „umową Republika Korei–Hiszpania”;

   –    Umowa między rządem Republiki Korei a rządem Królestwa Szwecji o regularnych przewozach lotniczych pomiędzy i poza ich terytoriami, parafowania w Seulu w dniu 6 września 1995 r., zwana dalej w załączniku II „umową Republika Korei–Szwecja”;

   –    Umowa między rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej a rządem Republiki Korei o komunikacji lotniczej pomiędzy i poza ich terytoriami, sporządzona w Seulu w dniu 5 marca 1984 r., zwana dalej w załączniku II „umową Republika Korei–Zjednoczone Królestwo”.

b)    Umowy o komunikacji lotniczej oraz inne ustalenia parafowane lub podpisane między Republiką Korei a państwami członkowskimi Unii Europejskiej, wraz z ewentualnymi zmianami, modyfikacjami lub uzupełnieniami, które w dniu podpisania niniejszej Umowy nie weszły jeszcze w życie bądź nie były tymczasowo stosowane:

   –    Umowa o komunikacji lotniczej między rządem Republiki Włoskiej a rządem Republiki Korei, parafowana w Seulu w dniu 24 marca 2016 r., zwana dalej w załączniku II „umową Republika Korei–Włochy”;

–    Umowa o komunikacji lotniczej między rządem Republiki Łotwy a rządem Republiki Korei, parafowana w Rydze w dniu 6 kwietnia 2018 r., zwana dalej w załączniku II „umową Republika Korei–Łotwa”;

–    Umowa o komunikacji lotniczej między rządem Republiki Portugalskiej a rządem Republiki Korei, podpisana w Seulu w dniu 25 maja 2018 r., zwana dalej w załączniku II „umową Republika Korei–Portugalia”.

_________________

ZAŁĄCZNIK II

Wykaz artykułów zawartych w umowach wymienionych w załączniku I,
o których mowa w art. 2–4 niniejszej Umowy

a)    Wyznaczenie:

   –    art. 3 ust. 1, 2 i 3 umowy Republika Korei–Austria;

   –    art. 3 ust. 1, 2 i 3 umowy Republika Korei–Belgia;

   –    art. 3 umowy Republika Korei–Bułgaria;

   –    art. 3 umowy Republika Korei–Chorwacja;

   –    art. 3 umowy Republika Korei–Republika Czeska;

   –    art. 3 umowy Republika Korei–Dania;

   –    art. 3 umowy Republika Korei–Finlandia;

   –    art. 3 umowy Republika Korei–Francja;

   –    art. 3 ust. 2 i 3 umowy Republika Korei–Niemcy;

   –    art. 3 umowy Republika Korei–Grecja;

   –    art. 3 umowy Republika Korei–Węgry;

   –    art. 7 umowy Republika Korei–Włochy;

–    art. 4 umowy Republika Korei–Łotwa;

   –    art. 3 umowy Republika Korei–Luksemburg;

   –    art. 3 umowy Republika Korei–Malta;

   –    art. 3 ust. 1, 2 i 3 umowy Republika Korei–Niderlandy;

   –    art. 3 umowy Republika Korei–Polska;

   –    art. 3 umowy Republika Korei–Portugalia;

   –    art. 3 umowy Republika Korei–Rumunia;

   –    art. 3 umowy Republika Korei–Hiszpania;

   –    art. 3 umowy Republika Korei–Szwecja;

   –    art. 4 umowy Republika Korei–Zjednoczone Królestwo.

b)    Odmowa wydania zezwoleń lub pozwoleń lub ich cofnięcie, zawieszenie lub ograniczenie:

   –    art. 3 ust. 4 i 5 umowy Republika Korei–Austria;

   –    art. 3 ust. 4 i 5 umowy Republika Korei–Belgia;

   –    art. 4 umowy Republika Korei–Bułgaria;

   –    art. 4 umowy Republika Korei–Chorwacja;

   –    art. 4 umowy Republika Korei–Republika Czeska;

   –    art. 4 umowy Republika Korei–Dania;

   –    art. 4 umowy Republika Korei–Finlandia;

   –    art. 3-bis umowy Republika Korei–Francja;

   –    art. 3 ust. 4 i 5 umowy Republika Korei–Niemcy;

   –    art. 4 umowy Republika Korei–Grecja;

   –    art. 4 umowy Republika Korei–Węgry;

   –    art. 8 umowy Republika Korei–Włochy;

–    art. 5 umowy Republika Korei–Łotwa;

   –    art. 4 umowy Republika Korei–Luksemburg;

   –    art. 4 umowy Republika Korei–Malta;

   –    art. 3 ust. 4 i 5 umowy Republika Korei–Niderlandy;

   –    art. 4 umowy Republika Korei–Polska;

   –    art. 4 umowy Republika Korei–Portugalia;

   –    art. 4 umowy Republika Korei–Rumunia;

   –    art. 4 umowy Republika Korei–Hiszpania;

   –    art. 4 umowy Republika Korei–Szwecja;

   –    art. 5 umowy Republika Korei–Zjednoczone Królestwo.

c)    Kontrola regulacyjna:

   –    art. 7 umowy Republika Korei–Austria;

   –    art. 7 umowy Republika Korei–Belgia;

   –    art. 10 umowy Republika Korei–Bułgaria;

   –    art. 7 umowy Republika Korei–Chorwacja;

   –    art. 8 umowy Republika Korei–Republika Czeska;

   –    art. 17A umowy Republika Korei–Dania;

   –    art. 9 umowy Republika Korei–Finlandia;

   –    klauzula bezpieczeństwa uzgodniona przez Koreę i Francję w dniu 23 maja 2002 r.;

   –    art. 8 umowy Republika Korei–Grecja;

   –    art. 9 umowy Republika Korei–Węgry;

   –    art. 10 umowy Republika Korei–Włochy;

–    art. 15 umowy Republika Korei–Łotwa;

   –    art. 6 umowy Republika Korei–Luksemburg;

   –    art. 7 umowy Republika Korei–Malta;

   –    klauzula bezpieczeństwa uzgodniona przez Koreę i Niderlandy w dniu 13 września 2002 r.;

   –    art. 14 umowy Republika Korei–Portugalia;

   –    art. 8 umowy Republika Korei–Rumunia;

   –    klauzula bezpieczeństwa uzgodniona przez Koreę i Hiszpanię w dniu 15 grudnia 2005 r.;

   –    art. 17A umowy Republika Korei–Szwecja;

   –    klauzula bezpieczeństwa uzgodniona przez Koreę i Zjednoczone Królestwo w dniu 29 czerwca 2001 r.

d)    Opodatkowanie paliwa lotniczego:

   –    art. 4 umowy Republika Korei–Austria;

   –    art. 4 umowy Republika Korei–Belgia;

   –    art. 5 umowy Republika Korei–Bułgaria;

   –    art. 10 umowy Republika Korei–Chorwacja;

   –    art. 5 umowy Republika Korei–Republika Czeska;

   –    art. 5 umowy Republika Korei–Dania;

   –    art. 5 umowy Republika Korei–Finlandia;

   –    art. 4 umowy Republika Korei–Francja;

   –    art. 5 umowy Republika Korei–Niemcy;

   –    art. 5 umowy Republika Korei–Grecja;

   –    art. 6 umowy Republika Korei–Węgry;

   –    art. 12 umowy Republika Korei–Włochy;

–    art. 7 umowy Republika Korei–Łotwa;

   –    art. 8 umowy Republika Korei–Luksemburg;

   –    art. 5 umowy Republika Korei–Malta;

   –    art. 4 umowy Republika Korei–Niderlandy;

   –    art. 5 umowy Republika Korei–Polska;

   –    art. 6 umowy Republika Korei–Portugalia;

   –    art. 5 umowy Republika Korei–Rumunia;

   –    art. 5 umowy Republika Korei–Hiszpania;

   –    art. 5 umowy Republika Korei–Szwecja;

   –    art. 6 umowy Republika Korei–Zjednoczone Królestwo.

_________________

ZAŁĄCZNIK III

Wykaz innych państw, o których mowa w art. 2 niniejszej Umowy

a)    Islandia (na podstawie Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym);

b)    Księstwo Liechtensteinu (na podstawie Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym);

c)    Królestwo Norwegii (na podstawie Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym);

d)    Konfederacja Szwajcarska (na podstawie Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego).

__________________