52019DC0259

KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 7.6.2019

COM(2019) 259 final

SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA RADY I PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

Podsumowanie rocznych sprawozdań z wdrażania programów operacyjnych współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym w 2017 r.

1.WPROWADZENIE

Europejski Fundusz Pomocy Najbardziej Potrzebującym (Fundusz) 1 ma na celu zaradzenie najcięższym formom ubóstwa w UE, takim jak niedostatek żywności, ubóstwo dzieci i bezdomność. Kwota środków dostępnych w ramach funduszu wynosi łącznie 3,8 mld EUR (ceny bieżące). UE zapewnia do 85 % współfinansowania uzupełniającego środki przeznaczone przez państwa członkowskie, a zatem zwiększa łączną wartość Funduszu do około 4,5 mld EUR. Państwa członkowskie wdrażają (i) program operacyjny oferujący żywność lub podstawową pomoc materialną (PO I) lub (ii) program operacyjny na rzecz włączenia społecznego (PO II). Oferowanie żywności lub udzielanie podstawowej pomocy materialnej musi być uzupełnione środkami towarzyszącymi, np. kierowaniem osób do służb społecznych. Zgodnie z art. 13 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 223/2014 (rozporządzenie w sprawie Funduszu) niniejsze podsumowanie opiera się na informacjach zawartych w przyjętych przez Komisję sprawozdaniach z wdrażania za 2017 r. Zastosowanie mają pewne ograniczenia dotyczące danych. W szczególności wartości dla szeregu wskaźników określono na podstawie opartych na wiedzy szacunków, przy czym wartości skumulowane należy interpretować ostrożnie (zob. również załącznik). Sprawozdania państw członkowskich są teraz pełniejsze, jednak wciąż zawierają one pewne luki; na przykład sprawozdawczość w zakresie zasad horyzontalnych często nie obejmuje informacji na temat środków zastosowanych w celu przestrzegania tych zasad. Jeżeli chodzi o środki towarzyszące, nastąpiła poprawa w zakresie sprawozdawczości, ale wkład państw członkowskich w osiągnięcie celu, jakim jest włączenie społeczne, w dalszym ciągu często trudno jest ocenić za pomocą przedstawionych dowodów, a przeszkody i wyzwania związane z realizacją tego celu wciąż nie są zgłaszane w sposób systematyczny. Sprawozdania z wdrażania przedłożyły wszystkie państwa członkowskie, z wyjątkiem Zjednoczonego Królestwa. Ze względu na opóźnienie czasowe między wdrożeniem a sporządzeniem sprawozdania niniejsze sprawozdanie podsumowujące obejmuje również późniejsze zmiany, jeżeli informacje te są dostępne.

2.Ostatnie zmiany na szczeblu UE

Chociaż odsetek osób zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem społecznym spadł w 2017 r. z 23,5 % do 22,4 %, ryzyko wykluczenia społecznego, zwłaszcza w przypadku dzieci, osób bezdomnych, niepełnosprawnych oraz osób ze środowisk migracyjnych, w dalszym ciągu pozostaje wyzwaniem. Całkowita liczba osób zagrożonych ubóstwem oraz wykluczeniem społecznym wyniosła 113 mln; jest to poziom niższy niż przed kryzysem, ale wciąż daleki od celu wyznaczonego w strategii „Europa 2020”. Pogłębiona deprywacja materialna spadła do nowego niskiego poziomu, ale w kilku państwach członkowskich utrzymuje się na wysokim poziomie. W ostatnim okresie bezdomność wzrosła w niemal wszystkich państwach członkowskich. Zagrożenie ubóstwem wśród dzieci utrzymuje się na poziomie znacznie przekraczającym wartości dla ogółu społeczeństwa. W tym kontekście w dalszym ciągu niezbędne jest udzielanie wsparcia w ramach Funduszu dla grup społecznych znajdujących się w najbardziej niekorzystnej sytuacji przez dostarczanie żywności i podstawowych dóbr konsumpcyjnych, takich jak artykuły szkolne i środki higieny, bądź organizowanie działań na rzecz włączenia społecznego.

W 2018 r. Komisja przyjęła ambitny wniosek w sprawie ustanowienia Europejskiego Funduszu Społecznego Plus (EFS+) na kolejny okres programowania przez połączenie Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym z Europejskim Funduszem Społecznym i trzema innymi instrumentami finansowania 2 .Wniosek ten jest obecnie przedmiotem negocjacji ze współprawodawcami. Rozporządzenie w sprawie EFS+ 3 , któremu towarzyszy ocena skutków 4 , ma na celu zapewnienie, by środki objęte zarządzaniem dzielonym koncentrowały się na kluczowych wyzwaniach, zwłaszcza na wspieraniu zasad Europejskiego filaru praw socjalnych oraz wdrażaniu zaleceń europejskiego semestru. W świetle wyżej wymienionych ciągłych wyzwań celem rozporządzenia jest sprzyjanie włączeniu społecznemu za pomocą znaczącej części krajowego przydziału środków z ESF+ (co najmniej 25 %) oraz zaradzanie deprywacji materialnej przez ustanowienie docelowego poziomu unijnego wynoszącego 4 % i minimalnego przydziału środków na poziomie 2 % na państwo członkowskie. W ten sposób zapewnia się minimalną kwotę środków na rzecz najbardziej potrzebujących; Komisja szacuje, że wsparcie pozostanie na tym samym poziome co w ramach obecnego Funduszu. Rozporządzenie w sprawie EFS+ stanowi również odpowiedź na wniosek zainteresowanych stron o utrzymanie mniej surowych wymogów w przypadku tego rodzaju pomocy, a także uproszczenie gromadzenia danych oraz wymogów dotyczących monitorowania i sprawozdawczości.

Grupa ekspertów ds. Funduszu, w której skład wchodzą członkowie instytucji zarządzających, spotkała się dwukrotnie – w 2017 i 2018 r. – w celu omówienia wdrażania programu Funduszu, w tym opracowania środków dotyczących podstawowej pomocy materialnej (cel szczegółowy XI) oraz integracji społecznej osób najbardziej potrzebujących (cel szczegółowy X) w ramach EFS+. W trakcie okrągłego stołu przedstawiono informacje na temat aktualnej sytuacji, jeżeli chodzi o komplementarność między Funduszem a EFS. Komisja zorganizowała posiedzenia sieci ds. Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym, podczas których poruszono również kwestię przyszłości Funduszu w nowym okresie programowania. Do końca 2018 r. odbyło się 13 wydarzeń mających na celu wymianę doświadczeń oraz dobrych praktyk. Uczestnicy, a zwłaszcza państwa członkowskie będące organizatorami, przedstawili studia przypadków oraz wspólne wyzwania i rozwiązania dotyczące kwestii będących przedmiotem wspólnego zainteresowania w odniesieniu do realizacji programu Funduszu. Posiedzenia koncentrowały się zwłaszcza na środkach towarzyszących oraz na ograniczaniu bezdomności i wykluczenia mieszkaniowego. Po raz pierwszy posiedzenie sieci połączono z ceremonią rozdania nagród FEANTSA (Europejska Federacja Organizacji Krajowych Pracujących z Osobami Bezdomnymi) „Ending Homelessness Awards 2018”. W drugiej połowie 2017 i 2018 r. odbyły się coroczne posiedzenia z udziałem przedstawicieli organizacji partnerskich na szczeblu unijnym, podczas których skoncentrowano się na wyzwaniach związanych z wdrażaniem oraz pomysłach na nowy okres programowania i na działania w zakresie komunikacji.

W przeglądzie śródokresowym Funduszu 5 potwierdzono, że Fundusz udziela bardzo potrzebnej pomocy osobom najbardziej potrzebującym. W latach 2014–2017 w ramach Funduszu udzielano wsparcia średnio 12,7 mln osób rocznie. Fundusz jest spójny z krajowymi funduszami ograniczania ubóstwa i funduszami UE, zwłaszcza z EFS, oraz stanowi uzupełnienie tych funduszy. Działalność Funduszu ma godne uwagi pozytywne skutki w niemal wszystkich państwach członkowskich, zwłaszcza jeżeli chodzi o nowe grupy docelowe, nowe działania i większy zasięg terytorialny. Jednym z godnych uwagi skutków jest zwiększenie zdolności i profesjonalizacji organizacji partnerskich. Istnieją jednak spójne dowody świadczące o „nadmiernie rygorystycznym wdrażaniu” 6 , które prowadzi do ustanawiania nadmiernych wymogów, takich jak ustanowiony przez większość państw członkowskich wymóg rejestracji odbiorców końcowych. Wyciągnięte wnioski obejmują potrzebę dalszego koncentrowania się na osobach najbardziej potrzebujących, wzmacnianiu dalszych synergii z EFS oraz utrzymaniu elastyczności wdrażania. Odniesiono się do nich we wniosku Komisji w sprawie EFS+.

W 2017 r. wszystkie państwa członkowskie, które wdrażają PO I, przeprowadziły ustrukturyzowane badania dotyczące odbiorców końcowych zgodnie z wymogami rozporządzenia w sprawie Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym 7 . Badania te omówiono również w niniejszym sprawozdaniu. Ich celem było zdobycie wiedzy na temat statusu społeczno-gospodarczego odbiorców końcowych, obecnej i przeszłej sytuacji oraz ich zadowolenia z pomocy w ramach Funduszu, a także zgromadzenie danych od organizacji partnerskich na temat podziału pomocy materialnej oraz rodzaju zapewnianych środków towarzyszących.

3.POSTĘPY WE WDRAŻANIU PROGRAMÓW OPERACYJNYCH

3.1.Realizacja finansowa

Ogólnie rzecz biorąc, realizacja finansowa programów Funduszu w 2017 r. w dalszym ciągu przyspieszała. W praktyce całkowite kwalifikowalne wydatki publiczne (krajowe i unijne) zatwierdzone do celów wsparcia operacji w ramach Funduszu wyniosły 637,3 mln EUR, co stanowi wzrost w porównaniu z 569,5 mln EUR w 2016 r. i znaczny wzrost w stosunku do 2015 r. (444,2 mln EUR). Tym samym łączna kwota zaciągniętych zobowiązań na lata 2014–2017 wyniosła 1 973,5 mln EUR lub 44 % łącznych środków programów (w ramach współfinansowania unijnego i krajowego). Płatności wykonane na rzecz beneficjentów w 2017 r. były niższe niż w poprzednim roku (405,2 mln EUR w 2017 r. w porównaniu z 434,9 mln EUR w 2016 r.), ale nieco wyższe niż w 2015 r. (395,2 mln EUR). Szczegółowy podział środków finansowych, również według państw członkowskich, przedstawiono w tabeli I w załączniku 8 .

Poczyniono znaczne postępy w zakresie wniosków o płatność przedłożonych Komisji. W 2017 r. państwa członkowskie zadeklarowały łącznie 475 mln EUR kwalifikowalnych wydatków publicznych w porównaniu z 353,4 mln w 2016 r. i 46,3 mln w 2015 r.

Jeżeli chodzi o realizację finansową, do dnia 31 grudnia 2018 r. Komisja dokonała płatności okresowych na łączną kwotę 955 mln EUR. Do tego czasu realizacja finansowa wyrażona jako poziom płatności okresowych dokonanych przez Komisję przekroczyła 25 % łącznego przydziału na lata 2014–2020.

3.2.Realizacja fizyczna

W 2017 r. 26 państw członkowskich udzieliło pomocy w ramach Funduszu, co stanowi znaczący postęp w stosunku do poprzedniego roku. CY, HU i HR rozpoczęły dystrybucję pomocy w 2017 r., a PT wznowiła dystrybucję żywności, którą wstrzymano w 2016 r. Spośród 26 państw członkowskich 22 państwa dystrybuowały żywność lub podstawową pomoc materialną oraz zapewniały środki towarzyszące (PO I; zob. wykres 1), a 4 państwa członkowskie wdrożyły programy włączenia społecznego (PO II; zob. wykres 1). Poza UK jedynym państwem członkowskim, które nie udzielało pomocy w 2017 r., była RO, która na skutek zmian instytucjonalnych musiała zmodyfikować swój program operacyjny.

W latach 2017 i 2018 zmieniono kilka programów operacyjnych, co świadczy o tym, że można zwiększyć skuteczność opracowywania interwencji lub szczególnych porozumień wykonawczych. Zmiany najczęściej dotyczyły sposobu docierania do odbiorców końcowych, kryteriów kwalifikowalności dla odbiorców końcowych lub struktury udzielanej pomocy żywnościowej i materialnej. Niektóre zmiany w PO były związane z wykorzystaniem stawek ryczałtowych, co uprościło zarządzanie Funduszem. Często wprowadzano też inne zmiany, które nie wymagały formalnych zmian, takie jak rozszerzenie środków towarzyszących lub ich dostosowanie do nowych potrzeb.

Wykres 1: Rodzaj pomocy udzielonej w 2017 r.

PO	Rodzaj pomocy	Państwo członkowskie
PO I	Żywność	BE, BG, CY, EE, ES, FI, FR, HU, IT, LT, MT, PL, PT, SI (14)
	Podstawowa pomoc materialna	AT (1)
	Oba rodzaje pomocy	CZ, EL, HR, IE, LU, LV, SK (7)
PO II	Włączenie społeczne	DE, DK, NL, SE (4)

Oszacowano, że w 2017 r. z pomocy w ramach Funduszu skorzystało 12,9 mln osób, co stanowi wyższą wartość niż średnia roczna w latach 2014–2017 wynosząca 12,7 mln osób. Spośród osób, którym w 2017 r. udzielono pomocy, 12 mln osób (95 %) otrzymało pomoc żywnościową, około 580 000 (4,5 %) – podstawową pomoc materialną 9 , a w programach włączenia społecznego (PO II) wzięło udział około 36 600 osób (0,3 %) 10 .

Cztery państwa członkowskie, które wdrożyły programy włączenia społecznego, objęły pomocą o 25 % osób więcej niż w 2016 r. NL i SE wykazały wyjątkowy roczny wzrost wynoszący odpowiednio 333 % i 117 % dzięki przyjęciu różnych strategii angażowania odbiorców końcowych w proponowane działania na rzecz włączenia społecznego (wyjaśniono je bardziej szczegółowo poniżej). Wszystkie cztery państwa osiągnęły lub przekroczyły swoje roczne cele.

Połowa państw członkowskich dotarła do większej liczby osób niż w 2016 r., mimo że, ogólnie rzecz biorąc, w 2017 r. nastąpił spadek całkowitej liczby odbiorców końcowych z 16 mln osób w 2016 r. do 12,9 mln, zwłaszcza ze względu na brak świadczenia pomocy przez RO w 2017 r. W 2016 r. RO udzieliła wsparcia na rzecz 3,3 mln osób, ale, jak wyjaśniono powyżej, w 2017 r. musiała zaprzestać udzielania pomocy. Spadek został częściowo zrównoważony przez 13 państw członkowskich (AT, BE, BG, CZ, DE, DK, FR, IE, LU, LV, NL, PL i SE), które łącznie objęły pomocą około 362 000 odbiorców końcowych więcej niż w 2016 r. Ponadto w 2017 r. w udzielanie pomocy zaangażowały się CY, HU, HR i PT, zwiększając łączną liczbę osób, którym udzielono wsparcia, o 340 000 osób. Co więcej, IE, która do 2016 r. udzielała wyłącznie wsparcia żywnościowego, w 2017 r. udzieliła podstawowej pomocy materialnej około 5 000 osób.

Dzieci stanowiły 30 % z 12,9 mln osób, które w 2017 r. otrzymały pomoc żywnościową, podstawową pomoc materialną lub wsparcie w zakresie włączenia społecznego. Oznacza to, że wsparcie otrzymały 4 mln dzieci. Podobnie jak w ubiegłych latach około połowę wszystkich osób, które otrzymały wsparcie, stanowiły kobiety (6 mln). 10 % tych osób stanowili migranci, osoby obcego pochodzenia lub członkowie mniejszości narodowych (1,1 mln osób). Ponadto 8 % odbiorców końcowych stanowiły osoby w wieku 65 lat lub starsze (1 mln), 3 % – osoby niepełnosprawne (433 000) i 3 % osoby bezdomne (370 000).

Szacowana liczba osób bezdomnych, które otrzymały pomoc w ramach Funduszu, wzrosła w 2017 r. o 71 % i wyniosła ponad 370 000 osób. Około dwie trzecie dodatkowych osób bezdomnych, które objęto wsparciem, znajdowało się w IT, które to państwo rozszerzyło swój program dostarczania gotowych posiłków, by dotrzeć do większej liczby osób. Również w BE i CZ znacznie wzrosła liczba osób bezdomnych, które objęto wsparciem – w BE wsparciem żywnościowym, a w CZ zarówno wsparciem żywnościowym, jak i podstawową pomocą materialną. Również BG, IE, LV, SE i SK zgłosiły wzrost liczby osób w tej grupie docelowej, a HR, HU i PT w 2017 r. po raz pierwszy zaczęły udzielać pomocy, korzystając ze środków w ramach Funduszu 11 .

PO I – Wsparcie żywnościowe

Większość państw członkowskich zwiększyła ilość dostarczanej żywności pomimo ogólnego spadku całkowitej ilości żywności rozdystrybuowanej w 2017 r. (spadek o 3 % w porównaniu z 2016 r.);wynikało to głównie z tego, że w 2017 r. RO nie udzielała wsparcia żywnościowego. 21 państw członkowskich udzieliło pomocy żywnościowej w 2017 r. Pięć państw członkowskich (ES, FR, PL, IT oraz BG) odpowiadało za 85 % całkowitej ilości żywności dostarczonej w 2017 r. (zob. wykres 2). Dwie trzecie pomocy żywnościowej stanowiły przetwory mleczne oraz mąka, chleb, ziemniaki i inne produkty skrobiowe. Największy wzrost liczby ton żywności rozdystrybuowanej w 2017 r. miał miejsce w IT i BG, gdzie rozszerzono program pomocy żywnościowej. Państwa te rozdystrybuowały (odpowiednio) o 24 000 i 19 000 ton żywności więcej niż w 2016 r. Ponadto dzięki włączeniu do programu dodatkowych artykułów spożywczych oraz organizacji partnerskich w 2017 r. IE czterokrotnie zwiększyła ilość rozdystrybuowanej żywności (dodatkowe 623 tony). Również inne państwa członkowskie, w tym BE, CY, CZ, HR, HU, LT, LV, PL, PT i SK, zwiększyły ilość dostarczanej żywności.

Wykres 2: Wsparcie żywnościowe udzielone w latach 2014–2017 (w tysiącach ton)

Źródło: Wspólny wskaźnik produktu Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym (ID 11), 2014–2017

Większość państw członkowskich, które udzieliły wsparcia żywnościowego, zdecydowała się na dystrybucję zestawu artykułów spożywczych przeznaczonych do spożycia domowego, najczęściej w postaci co najmniej jednego rodzaju standardowych paczek żywnościowych. Państwa te to BG, BE, CZ, EE, ES, HU, LT, LV, MT, PL, PT i SK. W innych państwach członkowskich organizacje partnerskie dostosowały pomoc do potrzeb grup docelowych (FI, HR, IE i SI). Niektóre państwa członkowskie zapewniły również gotowe posiłki dla dzieci w wieku szkolnym (CY, CZ, HR oraz IT) lub dla osób bezdomnych (FI, HU, IT, LV, PL oraz SK). Wsparcie żywnościowe zapewnione przez organizacje partnerskie w BG, CY, HU i ES było w całości finansowane ze środków Funduszu. W pozostałych państwach członkowskich organizacje partnerskie uzupełniały pomoc żywnościową w ramach Funduszu produktami spożywczymi finansowanymi lub darowanymi przez inne źródła.

PO I – Podstawowa pomoc materialna

W 2017 r. państwa członkowskie rozdystrybuowały o 25 % podstawowej pomocy materialnej więcej niż w 2016 r. (9,4 mln EUR). Państwa członkowskie, które rozdystrybuowały podstawową pomoc materialną, to: AT, CZ, EL, HR, IE, LU, LV i SK. Większość towarów podstawowych rozdystrybuowano w trzech państwach członkowskich: AT, CZ i EL (zob. wykres 3). Podstawowej pomocy materialnej, oprócz pomocy żywnościowej, udzieliły wszystkie państwa z wyjątkiem AT. Znaczący wzrost, jeżeli chodzi o podstawową pomoc materialną, był spowodowany głównie zwiększeniem przez CZ kwoty przeznaczanej na zaspokojenie potrzeb osób najbardziej potrzebujących w kraju o 1,1 mln EUR. Ponadto HR i IE, które w 2017 r. po raz pierwszy udzieliły podstawowej pomocy materialnej, dodały do łącznego wyniku około 1 mln EUR w postaci towarów. Wartość rozdystrybuowanych towarów wzrosła również w przypadku LV i SK. AT i EL rozdystrybuowały jednak o 530 000 EUR mniej niż w 2016 r.

Artykuły szkolne i produkty higieniczne państwa członkowskie rozdystrybuowały głównie rodzinom z dziećmi. CZ, HR i SK objęły pomocą również osoby bezdomne, zapewniając im produkty higieniczne i inne artykuły. Artykuły przekazywane rodzinom z dziećmi obejmowały materiały papiernicze i przybory szkolne (AT, HR, IE i LV) oraz tornistry (AT, HR i LV). Pomoc w przypadku LV i SK obejmowała również środki higieny osobistej, natomiast w przypadku HR – ubrania i artykuły dla niemowląt, sprzęt sportowy i ubrania. Osoby bezdomne otrzymały głównie środki higieny osobistej. W CZ otrzymały one również sprzęt kuchenny, ubrania i bieliznę pościelową, a w HR śpiwory/koce i bieliznę pościelową.

Wykres 3: Łączna wartość pieniężna podstawowej pomocy materialnej udzielonej w latach 2014–2017 (w mln EUR)

Źródło: Wspólny wskaźnik produktu Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym (ID 15), 2014–2017. UWAGA: w 2014 r. nie prowadzono dystrybucji podstawowej pomocy materialnej.

Państwa członkowskie zidentyfikowały kwalifikujących się odbiorców końcowych albo za pośrednictwem instytucji zarządzających wykorzystujących dane dotyczące zabezpieczenia społecznego, albo za pośrednictwem organizacji partnerskich wykorzystujących swoją znajomość i zrozumienie sytuacji społeczno-gospodarczej oraz potrzeb grup docelowych. Jest to zgodne z podstawą prawną programu Funduszu, ponieważ każde państwo członkowskie samodzielnie decyduje, w jaki sposób należy identyfikować osoby najbardziej potrzebujące, na podstawie obiektywnych kryteriów oraz w porozumieniu z zainteresowanymi stronami. W niektórych państwach członkowskich (IT, LT, LV i SI) instytucja zarządzająca wymagała od odbiorców końcowych wypełnienia formularza wniosku, aby zakwalifikować się do pomocy. Inne państwa członkowskie stosują inne metody. W LU oceny sytuacji odbiorców końcowych dokonywał indywidualnie specjalista, a w FI organizacje partnerskie organizowały głównie „otwarte wydarzenia świadczenia pomocy” i przekazywały żywność wszystkim, którzy o nią prosili. Gotowe posiłki dla osób bezdomnych zwykle zapewniano wszystkim osobom, które o nie prosiły lub które zgłosiły się do punktów dystrybucji (FI, HU, IT, LV, PL i SK).

PO I – Środki towarzyszące

Państwa członkowskie zgłosiły, że środki towarzyszące zapewniane wraz z żywnością lub podstawową pomocą materialną pomogły w zwiększeniu włączenia społecznego osób najbardziej potrzebujących. Ustrukturyzowane badanie dotyczące odbiorców końcowych wykazało, że na przykład w IT wsparcie żywnościowe i środki towarzyszące miały kluczowe znaczenie dla osób zmarginalizowanych i ich rodzin. Otrzymana pomoc stanowiła nie tylko zaspokojenie ich najbardziej podstawowych potrzeb i przyniosła ulgę, ale także otworzyła drogę do włączenia społecznego. W BG badanie wykazało, że środki towarzyszące przyczyniły się do lepszego informowania odbiorców końcowych o usługach społecznych i świadczeniach zdrowotnych. Dzięki środkom towarzyszącym zwiększyła się również zdolność tych osób do zarządzania budżetem domowym, a niektórzy odbiorcy końcowi po zaangażowaniu się w program znaleźli pracę. Ponadto podczas 12. posiedzenia sieci ds. Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym w październiku 2018 r. odbyła się istotna wymiana dobrych praktyk z udziałem siedmiu organów państw członkowskich lub organizacji partnerskich, które przedstawiły swoje podejścia i podzieliły się związanymi z nimi doświadczeniami.

Większość państw członkowskich przedstawiła co najmniej trzy rodzaje środków towarzyszących, zaś kilka z nich zdecydowało się skupić na jednym działaniu lub dwóch działaniach. Środki towarzyszące wdrożone w 2017 r. obejmowały 12 :

·doradztwo socjalne / usługi psychospołeczne (BE, BG, CY, CZ, EE, FR, HR, HU, LV, SI i SK), m.in. bezpłatne wsparcie psychologiczne dla dzieci w szkołach publicznych (na wniosek rodziców lub opiekunów) lub doradztwo w trudnych sytuacjach życiowych;

·doradztwo w zakresie żywienia / zdrowego odżywiania (BE, BG, CZ, EE, FI, FR, HR, LU, LV, MT, PL, PT, SI i SK), w tym doradztwo w zakresie przygotowywania, przechowywania i recyklingu żywności oraz organizowanie warsztatów kulinarnych i zajęć edukacyjnych promujących zdrowe odżywianie;

·doradztwo finansowe / wsparcie w zarządzaniu budżetem (BE, BG, CZ, EE, HR, LV, MT, PL, SI i SK), na przykład aby pomóc w zmniejszeniu zadłużenia odbiorców końcowych;

·kierowanie zainteresowanych do innych instytucji publicznych lub organizacji pozarządowych, aby mogli oni skorzystać ze świadczonych przez nie usług społecznych i medycznych (AT, BE, BG, CZ, EE, ES, FI, FR, HR, IT, LU i LV);

·zajęcia społeczne i zajęcia organizowane w czasie wolnym (EE, FI, FR, LT, LU, LV, MT i SI), takie jak wspólne spożywanie posiłków, zajęcia kulturalne i zorganizowane wakacje, obozy letnie dla dzieci, uroczystości z okazji karnawału lub Bożego Narodzenia oraz zajęcia sportowe;

·zajęcia edukacyjne i szkolenia lub programy doskonalenia umiejętności (EE, ES, FR, LV i SI), w tym integracja na rynku pracy, nauka języków lub warsztaty dotyczące sposobów wspierania procesu uczenia się dzieci;

·różne umiejętności potrzebne w gospodarstwie domowym (BE, FR, HR, LU, LV, MT, PL i SI), głównie gotowanie, ale także sprzątanie, szycie, recykling itp.; oraz

·inne usługi lub działania, które obejmowały doradztwo w zakresie postępowania w sytuacjach nadzwyczajnych lub w przypadku klęsk żywiołowych (BG), organizowanie działań związanych z energią ze źródeł odnawialnych (LU i MT) oraz udzielanie porad prawnych (SI).

Niektóre państwa członkowskie uznały, że środki towarzyszące były szczególnie ważne dla określonych grup wśród osób najbardziej potrzebujących. Na przykład: dla dzieci do 15. roku życia (AT), dzieci uczących się w szkołach publicznych (CY), osób samotnie wychowujących dzieci lub dla dużych rodzin (LT), dla osób starszych znajdujących się w niekorzystnej sytuacji społecznej (CZ) oraz dla osób, które były bardziej odizolowane ze względu na problemy z poruszaniem się bądź problemy zdrowotne lub niski poziom zaufania do instytucji publicznych (SK). W takich przypadkach działania miały na celu zapewnienie im dostępu do konkretnych świadczeń społecznych lub zdrowotnych, które mogłyby im pomóc. Ponadto w niektórych państwach członkowskich, poprzez zapewnienie środków towarzyszących, organizacje partnerskie mogły gromadzić informacje na temat potrzeb odbiorców końcowych i usprawnić świadczoną im pomoc (MT i SK).

PO II – Włączenie społeczne

W 2017 r. 4 państwa członkowskie wspierały włączenie społeczne: DE, DK, NL i SE. Po trudnych początkach w 2016 r. projekt „Osoby starsze w sąsiedztwie” w NL bardzo dobrze się sprawdził w 2017 r. Celem projektu było ograniczenie wykluczenia społecznego osób starszych znajdujących się w niekorzystnej sytuacji. Po wzmocnieniu kontaktów z grupą docelową w NL udało się nawiązać relacje z trzykrotnie większą liczbą osób niż w 2016 r. Co najważniejsze, po roku trwania programu około 52 % osób starszych, z którymi nawiązano kontakt, nadal uczestniczyło w programie, 39 % stwierdziło, że nawiązało więcej kontaktów towarzyskich, a 43 % rozwinęło swoje umiejętności cyfrowe i finansowe.

DE były szczególnie skuteczne w docieraniu do nowo przybyłych dorosłych (głównie Romów) oraz osób bezdomnych, a także w poprawie ich dostępu do doradztwa i środków wsparcia. Ponad 80 % nowo przybyłych osób dorosłych i osób bezdomnych mogło skorzystać z usług społecznych po wzięciu udziału w działaniach na rzecz włączenia społecznego w 2017 r. Zadowalające postępy osiągnięto również w odniesieniu do grupy docelowej nowo przybyłych dzieci w wieku przedszkolnym i ich rodziców, ale potrzebne będą dodatkowe działania, aby do 2020 r. osiągnąć cel, jakim jest liczba 19 700 dzieci i rodziców.

DK poprawiła warunki życia osób bezdomnych, oferując im dostęp do zakwaterowania w schroniskach i do pracowników socjalnych. Do 2017 r. dotarła ona do 958 osób, co stanowiło 68 % celu wyznaczonego na okres programowania 2014–2020 (1 400). Z usług społecznych oferowanych w ramach programu skorzystało o 15 % więcej osób bezdomnych, niż zakładano.

W 2017 r. SE podwoiła liczbę tymczasowo przemieszczających się obywateli UE/EOG, których objęto pomocą (z 505 w 2016 r. do 1 097). Skoncentrowano się na działaniach wspierających integrację społeczności, takich jak informowanie o lokalizacji schronisk oraz o określonych w przepisach prawach i obowiązkach migrantów, a także oferowanie usług tłumaczeniowych i udzielanie porad zdrowotnych. W tej grupie 64 % osób stwierdziło, że dzięki otrzymanej pomocy lepiej było w stanie zadbać o zdrowie i higienę.

Przeszkody utrudniające wdrażanie

Ścisłe monitorowanie programu, a także bliska współpraca między organami a organizacjami partnerskimi pomogły przezwyciężyć wiele pojawiających się przeszkód. Oceny i ankiety przeprowadzone w 2017 r. również przyczyniły się do zidentyfikowania problemów i dostarczyły państwom członkowskim przydatnych informacji w celu ich rozwiązania.

W niektórych państwach członkowskich napotykano głównie następujące przeszkody:

(I)trudności w nawiązywaniu kontaktu z odbiorcami końcowymi lub w uzyskiwaniu od nich informacji ze względu na ograniczenia prawne, różnice kulturowe oraz ryzyko stygmatyzacji (DE, DK, IT, NL, SE i SK);

(II)skomplikowane procedury udzielania zamówień publicznych lub systemy kontroli, które spowodowały opóźnienia w dystrybucji lub wymagały zastosowania uciążliwych procesów (ES, FR, IT, LU i PT);

(III)niewystarczające zdolności organizacji partnerskich uniemożliwiające im częstsze udzielanie pomocy lub oferowanie pomocy szerszej grupie osób bądź udział w programie (EE, ES i PT);

(IV)niska jakość lub niedobór niektórych towarów (EE, ES i FR);

(V)problemy z planowaniem i logistyką dystrybucji pomocy, która w niektórych przypadkach doprowadziła do opóźnień w dystrybucji lub braku dystrybucji produktów (LV, MT, PL i SK);

(VI)skargi od odbiorców końcowych dotyczące wagi paczek żywnościowych, ograniczonej różnorodności, braku niektórych towarów oraz braku informacji na temat terminu lub miejsca dystrybucji (BE, ES, FI i MT); oraz

(VII)problemy związane z gromadzeniem danych z monitorowania przez instytucje zarządzające lub organizacje partnerskie; doprowadziło to do konieczności aktualizacji przez państwa członkowskie wartości niektórych wskaźników zgłoszonych w latach 2015 i 2016 (HU, HR, ES, DE, DK i SE).

Dwa państwa członkowskie napotkały inne przeszkody, które miały wpływ na całkowitą ilość przekazanej żywności oraz na całkowitą liczbę odbiorców końcowych, których objęto pomocą w 2017 r. W RO dystrybucja żywności została przerwana w 2017 r. z powodu zmian instytucjonalnych oraz późniejszej modyfikacji programu operacyjnego. PT wznowiła dystrybucję żywności w 2017 r., ale dopiero w listopadzie, i objęła tylko część kontynentalną państwa, a nie regiony autonomiczne.

Kilka państw zgłosiło spadek liczby odbiorców końcowych wynikający ze spadku poziomu ubóstwa; jest to dobra wiadomość, ale stanowi jednak wyzwanie – w niektórych przypadkach państwa zmieniły parametry stosowane do określenia ubóstwa lub kwalifikowalności do objęcia pomocą w ramach Funduszu (EE, LV, SI i SK).

Zasady horyzontalne

Państwa członkowskie uznały, że Europejski Fundusz Społeczny (EFS) i Europejski Fundusz Pomocy Najbardziej Potrzebującym wzajemnie się wzmacniają lub uzupełniają. BG poinformowała, że zarówno programy Funduszu, jak i programy EFS przyczyniły się do osiągnięcia celów strategii „Europa 2020” dotyczących zmniejszenia ubóstwa i wykluczenia społecznego w UE. W CZ wiele organizacji partnerskich Funduszu pracowało również przy projektach finansowanych z EFS i uznało, że ich działania wzajemnie się uzupełniają. Ponadto w wielu przypadkach komplementarność z inicjatywami finansowanymi z EFS wynikała ze środków towarzyszących (np. odbiorcom końcowym proponowano skorzystanie z działań EFS). AT, CY, CZ, EE, HR, HU, IT, LU, MT i SI ustanowiły grupy koordynacyjne lub robocze w celu zapewnienia komplementarności programu z EFS. DK, DE, FI, FR i LV stosowały inne formy koordynacji. Mechanizmy te stały się solidną podstawą koordynacji i umożliwiły uniknięcie ewentualnego podwójnego finansowania. Na przykład w DE jeden projekt Funduszu został przerwany w 2017 r., ponieważ nowy projekt EFS był ukierunkowany na tę samą grupę osób.

Niektóre państwa członkowskie przyjęły kompleksowe podejścia do równouprawnienia płci i niedyskryminacji oraz uwzględniły tę horyzontalną zasadę na różnych etapach cyklu projektowego 13 . Na przykład wszystkie państwa członkowskie zapewniły, aby pomoc była wyłącznie oparta na potrzebach oraz aby nie doszło do dyskryminacji ze względu na płeć, pochodzenie etniczne itp. Ponadto niektóre państwa członkowskie opracowały wytyczne lub zaplanowały warsztaty dla organizacji partnerskich dotyczące równouprawnienia płci i niedyskryminacji (DE i LV), stosując podejście uwzględniające aspekt płci przy wyborze organizacji partnerskich lub pracowników (DK, HR i SK) lub uwzględniając szczególne potrzeby grup docelowych, takich jak osoby samotnie wychowujące dzieci lub osoby niepełnosprawne (CZ, ES, HU, MT, PL, SE i SK).

W przypadku SK równouprawnienie płci stanowiło integralną część wszystkich etapów projektu. Przyjęte środki obejmowały: (i) wybór pracowników (brak dyskryminacji ze względu na płeć, wiek, pochodzenie etniczne, religię lub niepełnosprawność fizyczną); (ii) obowiązki organizacji partnerskiej (były one zobowiązane do przestrzegania zasady równouprawnienia płci podczas całego okresu realizacji); oraz (iii) dobór żywności i podstawowej pomocy materialnej z uwzględnieniem konkretnych potrzeb odbiorców końcowych, w oparciu o płeć, wiek i sytuację rodzinną.

W celu ograniczenia marnotrawienia żywności niektóre państwa członkowskie (głównie BG, EE, ES, IT, LT, LV, MT, PL i SI) dostarczały żywność o długim okresie trwałości i dokonywały redystrybucji nadwyżki żywności na rzecz innych organizacji (charytatywnych) lub dodatkowych odbiorców końcowych 14 . Inne państwa członkowskie skupiły się na zminimalizowaniu dostaw niechcianych produktów, zapewniając, by wybór żywności zaspokajał potrzeby i spełniał oczekiwania grup docelowych (CY, IE, PT i SK). Ponadto w LU i HR odpowiednio 34 % i 4 % dostarczonej żywności pochodziło z darowizn. Udział żywności pochodzącej z darowizn w ramach programu jest nadal niski, ale można spodziewać się jego zwiększenia w wyniku wprowadzenia dodatkowych uproszczeń, które weszły w życie w sierpniu 2018 r.

Niektóre państwa członkowskie uwzględniły szersze aspekty klimatyczne i środowiskowe. Wybrały one zrównoważone materiały (AT, CZ, LU i PL), dążyły do ograniczenia do minimum transportu oraz emisji dwutlenku węgla (FI, HU, LU i LV), określiły wymogi środowiskowe dla dostawców (FR i HR) albo zorganizowały warsztaty edukacyjne dla odbiorców końcowych dotyczące kwestii związanych ze środowiskiem (BE, LV i PL).

W większości państw członkowskich przy wyborze rodzajów żywności dostarczanej odbiorcom końcowym konsultowano się z ekspertami w dziedzinie żywienia lub z organizacjami partnerskimi 15 . Przy podejmowaniu decyzji uwzględniano również potrzeby i nawyki żywieniowe odbiorców końcowych. Aby pomóc odbiorcom końcowym osiągnąć zrównoważoną dietę, wiele państw członkowskich oferowało żywność o niskiej zawartości węglowodanów, soli, cukru i tłuszczu oraz o wysokiej zawartości białka, błonnika, witamin i minerałów (BG, CZ, ES, HR, LT, PT, SI i SK). Ponadto w przypadku LT żywność wybrana do celów dystrybucji musiała być zgodna z krajowymi przepisami dotyczącymi wartości odżywczej i przydatności do dystrybucji. W ramach środków towarzyszących wiele państw członkowskich zapewniło również odbiorcom końcowym zajęcia lub warsztaty kulinarne (BE, FR, HR, LU, LV, MT, PL i SI) lub porady w kwestii zdrowej i zrównoważonej diety (BE, BG, CZ, EE, FI, FR, HR, LU, LV, MT, PL, SI i SK).

W ES przeprowadzono dokładną ocenę dostarczonej żywności, aby upewnić się, że przekazywane towary pomogły odbiorcom końcowym w osiągnięciu zdrowej i zrównoważonej diety. Żywność musiała spełniać szereg wymogów, np. (i) zaspokajać potrzeby żywieniowe odbiorców końcowych; (ii) przyczyniać się do zróżnicowania diety; (iii) spełniać wymagania w zakresie zapotrzebowania organizmu na energię i zapewniać utrzymanie zdrowej równowagi; (iv) zmniejszać niedobory żywieniowe wśród grup społecznych, którym została przekazana; oraz (v) zaspokajać potrzeby określonych grup społecznych (dzieci), które są szczególne wrażliwe. Należało również spełnić wymogi fizyczne, chemiczne, mikrobiologiczne, a także wymogi dotyczące zanieczyszczeń i etykietowania w odniesieniu do dostarczanej żywności. Ponadto przy wyborze żywności konsultowano się z ekspertami w dziedzinie żywienia.

Ustrukturyzowane badania dotyczące odbiorców końcowych

Z badań odbiorców końcowych przeprowadzonych w 2017 r. przez państwa członkowskie, które wdrożyły PO I, wynika, że pomoc udzielona w ramach Funduszu była cenna dla gospodarstw domowych odbiorców końcowych. Odbiorcy końcowi zasadniczo uznali, że otrzymana pomoc była cenna dla nich lub innych członków gospodarstwa domowego. Tak było na przykład w przypadku 75 % odbiorców końcowych w BE, 93 % w EE, 93 % w FI, 87 % w IE, 76 % w HR i 73 % w SK. Ponadto większość respondentów stwierdziła, że rok wcześniej oni ani ich gospodarstwo domowe nie mogliby sobie pozwolić na zakup produktów przekazywanych w ramach Funduszu. Tak było na przykład w przypadku 64 % respondentów w EE, 60 % w FI, 52 % w LU i 80 % w SK.

Badania wykazały, że w większości państw członkowskich środki towarzyszące uznano za przydatne lub bardzo przydatne; zaobserwowano również pozytywną korelację między zapewnianiem środków towarzyszących a ogólnym poziomem zadowolenia z działań Funduszu. Badania wykazały również, że odbiorcami końcowymi programu byli w większości obywatele państw członkowskich, w których pomoc była udzielana (90 % w przypadku FI, 67 % w przypadku FR, 70 % w przypadku IT i 87 % w przypadku SI), z wyjątkiem LU, gdzie większość odbiorców końcowych stanowili cudzoziemcy. Kilka państw członkowskich zgłosiło również, że większość osób, którym udzielono pomocy w 2017 r., korzystała też z pomocy z Funduszu w poprzednich latach (85 % osób stwierdziło tak w EE, 96 % w ES, 76 % w FI i 81 % we FR).

W ramach tych badań zidentyfikowano również pewne obszary wymagające poprawy w zakresie udzielania pomocy, na przykład pod względem ilości i różnorodności przekazywanej żywności oraz sposobu jej dostarczania odbiorcom końcowym. W ES odbiorcy końcowi poprosili o większe urozmaicenie żywności ze względu na ich różnorodność kulturową. W EE niektórzy odbiorcy końcowi zgłosili, że mieli trudności z uzyskaniem pomocy żywnościowej ze względu na wagę paczek żywnościowych lub odległość od centrów dystrybucyjnych. W IT organizacje partnerskie podkreślały duże obciążenia administracyjne wynikające ze współpracy z wolontariuszami przy udzielaniu pomocy.

Oceny

Państwa członkowskie, które wdrożyły PO II, przeprowadziły oceny lub badania naukowe dotyczące programu, aby ocenić system pomocy i uzyskać wgląd w sytuację, w jakiej znajdują się różne grupy docelowe. W DE zbadano początkową sytuację grup docelowych oraz sposób, w jaki wpłynęło na nią wsparcie udzielane w ramach Funduszu. Wyniki wykorzystano do zaplanowania drugiej rundy finansowania z Funduszu.

Niektóre państwa członkowskie, które wdrożyły PO I, uzupełniły ustrukturyzowane badanie odbiorców końcowych innymi ocenami lub badaniami naukowymi. FR przeprowadziła badanie porównawcze programu w sześciu państwach członkowskich, które wykazało, że to FR i CZ przekazały odbiorcom końcowym najbardziej różnorodną żywność. LT dokonała pełnej oceny programu, która posłużyła do zidentyfikowania pewnych obszarów wymagających poprawy, w tym potrzeby wzmocnienia komplementarności programu z krajowymi politykami pracy, zdrowia i politykami społecznymi, a także zachęcania do wymiany najlepszych praktyk między organizacjami partnerskimi.

4.PODSUMOWANIE

W 2017 r. praktyczne wdrażanie programu Funduszu postępowało zgodnie z planem. W większości państw członkowskich istniały dobrze ugruntowane i właściwie funkcjonujące programy, które były poddawane stałemu przeglądowi i ulepszane przez instytucje zarządzające. Świadczenie podstawowej pomocy materialnej, które początkowo pozostawało w tyle, stało się ostatnio drugim istotnym elementem wsparcia w ramach PO I. W przypadku kilku konkretnych grup docelowych, w szczególności w przypadku osób bezdomnych, objęto pomocą większą liczbą osób niż uprzednio. Istnieją jednak państwa członkowskie, które w 2017 r. wciąż były na wczesnym etapie wdrażania lub napotkały trudności w dostawach, co doprowadziło do łącznego spadku ilości żywności dostarczonej w ramach pomocy żywnościowej.

Po 4 latach od wdrożenia wiele osób najbardziej potrzebujących w UE otrzymuje skuteczną pomoc. Fundusz – pomimo ograniczonego budżetu – uzupełnia krajowe starania na rzecz zmniejszenia deprywacji materialnej oraz zwalczania ubóstwa i wykluczenia społecznego. Ogólny spadek zagrożenia ubóstwem w UE pokazuje, że poczyniono znaczne postępy w kierunku osiągnięcia celów strategii „Europa 2020”. W niektórych państwach członkowskich wpłynęło to na sposób, w jaki określa się kwalifikowalność odbiorców końcowych. Ogólnie rzecz biorąc, według danych i szacunków organizacji partnerskich w 2017 r. wsparciem w ramach Funduszu objęto 12,9 mln osób.

W wielu przypadkach przy pomocy Funduszu udało się dotrzeć do określonych grup należących do najbardziej potrzebujących, które w przeciwnym razie nie otrzymałyby żadnej pomocy. Miało to miejsce na przykład w przypadku osób, które nie korzystają z pomocy rządowej, ponieważ znajdują się tuż nad granicą ubóstwa, lub w przypadku osób, do których trudniej jest dotrzeć, ponieważ są bezdomne, niepełnosprawne, mieszkają na obszarach oddalonych lub nie posługują się lokalnym językiem. Kluczową rolę w tym zakresie odgrywają organizacje partnerskie, ponieważ mają one wiedzę i doświadczenie niezbędne, aby dotrzeć do tych grup i udzielić im odpowiedniej pomocy. W ocenie śródokresowej podkreślono, że dzięki Funduszowi organizacje te stały się bardziej profesjonalne.

Środki towarzyszące – innowacyjny w porównaniu z poprzednim funduszem składnik Funduszu – stały się bardziej widoczne i dopracowane. Umożliwiają one uzupełnienie podstawowej pomocy żywnościowej i materialnej związanymi z nią poradami i wytycznymi oraz ukierunkowanymi działaniami na rzecz włączenia społecznego, dzięki czemu podejście w bardziej zdecydowany sposób sprzyja integracji. Jest to niezależne od tego, czy są one finansowane ze środków Funduszu. Ustrukturyzowane badania potwierdziły również pozytywną rolę, jaką odgrywają środki towarzyszące.

Elastyczność Funduszu, która umożliwia państwom członkowskim (i organizacjom partnerskim) podejmowanie decyzji dotyczących tego, w jaki sposób i kiedy docierają do grup docelowych, było kluczowe w nawiązaniu relacji opartych na wzajemnym zaufaniu z odbiorcami końcowymi. W różnych państwach członkowskich, a zwłaszcza w tych, które wdrażają działania na rzecz włączenia społecznego, dotarcie organizacji partnerskich do grup docelowych i nawiązanie z nimi pozytywnych relacji wymagało czasu. Potrzebne były różne strategie, a organizacje partnerskie musiały dostosować się do różnych sytuacji. Ciągła wymiana dobrych praktyk w ramach sieci ds. Funduszu i grupy ekspertów ds. Funduszu, a także konsultacje z organizacjami partnerskimi na szczeblach unijnym i krajowym przyczyniają się do dalszej poprawy zdolności organizacji partnerskich do docierania do grup docelowych. Ustrukturyzowane badania odbiorców końcowych miały również zasadnicze znaczenie, jeżeli chodzi o umożliwienie państwom członkowskim określenia słabych i mocnych stron programu, a także lepsze poznanie grup docelowych.

Kilka państw członkowskich znacząco dostosowało program, aby zwiększyć jego skuteczność i zapewnić większy wpływ na grupy docelowe, jednak nadal istnieją obszary wymagające poprawy. Państwa członkowskie przyjęły długoterminowe programowanie, przeprowadziły reorganizację organizacji partnerskich lub procesu dystrybucji oraz regularnie gromadziły informacje zwrotne od odbiorców końcowych. Niektóre z nich przeprowadziły również kontrole i oceny programu. Ponadto różne państwa członkowskie zwiększyły finansowanie bieżących projektów, które dobrze funkcjonowały (zamiast uruchamiać nowe projekty), zwiększyły liczbę lub rozszerzyły rodzaje objętych nimi grup docelowych, dopracowały rodzaje towarów przekazywanych odbiorcom końcowym lub rozszerzyły ich zakres, a także znalazły nowe sposoby nawiązywania kontaktów z odbiorcami końcowymi i zdobywania ich zaufania. Państwa członkowskie powinny zająć się pozostałymi niedociągnięciami dotyczącymi kompletności sprawozdań rocznych, bieżących problemów w zakresie dostaw oraz związanych z nimi kwestii dotyczących realizacji finansowej, w tym poprzez organizację specjalnych corocznych spotkań przeglądowych.

(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 223/2014 z dnia 11 marca 2014 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym (Dz.U. L 72 z 12.3.2014, s. 1). Rozporządzenie zmieniono w sierpniu w drodze przeglądu rozporządzenia finansowego: https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?qid=1537946431022&uri=CELEX:02014R0223-20180802

(2) Inicjatywa na rzecz zatrudnienia ludzi młodych, program na rzecz zatrudnienia i innowacji społecznych oraz program w dziedzinie zdrowia.

(3) https://ec.europa.eu/commission/sites/beta-political/files/budget-may2018-european-social-fund-plus-regulation_en.pdf

(4) https://ec.europa.eu/commission/sites/beta-political/files/budget-may2018-esf-egf-swd_en.pdf

(5) Dokument roboczy służb Komisji: przegląd śródokresowy Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym, SWD(2019) 148; oraz jego streszczenie, SWD(2019) 149.

(6) „Nadmiernie rygorystyczne wdrażanie” to wyrażenie, które odnosi się do przypadków, gdy państwa członkowskie wykraczają poza to, co jest ściśle wymagane w przepisach UE, podczas ich wdrażania na szczeblu krajowym. Może to zwiększać korzyści, ale również stanowić niepotrzebne koszty dla przedsiębiorstw i organów publicznych, które są niesłusznie przypisywane przepisom unijnym.

(7) Art. 17 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 223/2014.

(8) Kilka państw członkowskich zaktualizowało niektóre wartości wspólnych wskaźników wejściowych Funduszu za lata 2015 i 2016. Wartości przedstawione w niniejszej sekcji mogą zatem różnić się od tych opublikowanych w ubiegłych latach.

(9) W PO, w ramach których świadczone są obie formy pomocy, może występować pewien stopień pokrywania się, gdyż niektóre osoby mogą zostać policzone więcej niż jednokrotnie.

(10) Przedstawione liczby opierały się na szacunkach dokonanych przez organizacje partnerskie. Możliwe jest, że odbiorców końcowych policzono więcej niż jednokrotnie.

(11) FR nie przedstawiła szacunku dla wskaźnika 14f (osoby bezdomne).

(12) W BE, CY, EE, FI, FR, LT, MT i RO środki towarzyszące nie były finansowane ze środków Funduszu.

(13) Art. 5 ust. 11 rozporządzenia (UE) nr 223/2014.

(14) Art. 5 ust. 13 rozporządzenia (UE) nr 223/2014.

(15) Art. 5 ust. 13 rozporządzenia (UE) nr 223/2014.

Top

KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 7.6.2019

COM(2019) 259 final

ZAŁĄCZNIK

SPRAWOZDANIA KOMISJI DLA RADY I PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

Podsumowanie rocznych sprawozdań z wdrażania programów operacyjnych współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym w 2017 r.

I.Wspólne wskaźniki wejściowe (PO I i PO II) 2014–2020 1

Państwo członkowskie	Wskaźnik nr 1		Wskaźnik nr 2		Wskaźnik nr 2a		Wskaźnik nr 2b		Wskaźnik nr 3
	Łączna kwota kwalifikowalnych wydatków publicznych zaakceptowanych w dokumentach przedstawiających warunki wsparcia działań (w EUR)		Łączna kwota kwalifikowalnych wydatków publicznych poniesionych przez beneficjentów i zapłaconych podczas wdrażania działań (w EUR)		Łączna kwota kwalifikowalnych wydatków publicznych poniesionych przez beneficjentów i zapłaconych podczas wdrażania działań związanych z zapewnianiem pomocy żywnościowej, w stosownych przypadkach (w EUR)		Łączna kwota kwalifikowalnych wydatków publicznych poniesionych przez beneficjentów i zapłaconych podczas wdrażania działań związanych z zapewnianiem podstawowej pomocy materialnej (w EUR)		Łączna kwota kwalifikowalnych wydatków publicznych zgłoszonych Komisji (w EUR)
Okres	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane
AT	3 028 336,00	8 908 034,00	2 740 730,00	8 512 250,92	-	-	2 713 082,00	7 788 517,83	3 001 183,21	5 632 630,47
BE	14 075 586,71	51 149 686,46	12 625 165,73	41 564 785,66	12 142 596,27	40 080 896,45	-	-	17 468 341,37	36 283 173,47
BG	61 334 509,62	107 498 974,20	33 050 738,66	47 743 184,57	31 921 242,82	45 844 223,44	-	-	30 088 715,07	36 163 632,76
CY	563 081,00	615 608,77	306 951,91	359 479,68	289 131,40	289 131,40	-	-	174 560,71	217 609,50
CZ	7 745 877,66	15 017 097,44	4 075 180,92	5 391 104,47	2 142 161,76	2 845 861,32	1 462 155,64	1 817 473,94	2 273 212,68	3 510 618,99
EE	1 486 262,00	4 332 130,00	1 486 262,00	4 326 576,00	1 486 262,00	4 326 576,00	-	-	1 511 798,43	3 650 830,43
EL	47 311 127,97	69 665 872,90	9 170 407,05	24 747 545,10	8 917 369,09	21 432 276,42	253 037,96	3 315 268,68	8 449 421,36	21 695 155,27
ES	92 985 998,82	324 901 983,31	83 408 475,80	301 075 953,06	78 902 737,70	286 315 330,63	-	-	97 264 360,87	252 142 840,52
FI	3 786 000,00	14 703 000,00	1 794 388,55	7 293 888,25	1 674 399,71	6 919 405,95	-	-	5 511 968,90	7 286 611,75
FR	83 008 489,27	322 781 115,65	83 074 444,23	257 650 239,90	82 299 567,87	257 300 533	-	-	38 476 798,78	82 903 682,38
HR	906 206,15	14 847 816,27	7 467 772,82	7 599 657,96	5 735 282,70	5 735 895,69	1 280 780,28	1 280 780,28	3 174 686,65	3 305 400,67
HU	5 816 672,04	115 461 946,72	3 651 523,77	3 652 594,31	3 646 200,74	3 646 200,74	-	-	2 923 952,48	2 925 023,02
IE	2 563 518,92	3 447 361,92	2 468 932,41	3 337 932,41	2 383 842,90	3 252 842,90	85 089,51	85 089,51	-	-
IT	56 385 000,00	208 310 000,00	47 129 486,21	154 774 838,94	47 129 486,21	154 774 838,94	-	-	65 544 642,27	98 556 589,27
LT	32 834 000,00	60 857 522,24	3 326 872,20	31 251 615,13	3 326 872,20	31 251 615,13	-	-	13 807 520,38	24 812 207,38
LU	605 862,00	2 252 945,00	825 705,45	1 723 139,05	553 264,08	1 057 552,28	158 510,63	366 525,53	536 440,60	762 818,42
LV	6 889 465,00	26 757 876,00	5 569 223,00	13 486 773,80	4 407 316,00	10 659 359,47	859 310,00	1 834 647,52	5 572 251,88	12 182 832,45
MT	-	4 640 777,00	680 231,71	1 599 813,23	615 056,52	1 534 638,04	-	-	654 410,28	1 129 371,44
PL	94 442 666,52	250 950 646,36	78 914 725,71	178 333 626,21	78 914 725,71	178 333 626,21	-	-	87 044 132,62	161 570 133,33
PT	78 225 561,20	101 641 489,43	1 208 117,97	22 197 957,10	730 330,87	21 636 824,69	-	-	-	20 906 493,82
RO	3 798 721,24	180 098 390,41	-	170 526 432,36	-	170 526 432,36	-	-	72 331 978,39	76 622 690,32
SI	3 731 600,00	14 480 428,64	3 616 926,98	8 317 103,44	3 482 887,94	8 002 328,84	-	-	3 939 039,48	6 655 713,32
SK	16 670 333,20	25 879 077,17	6 881 743,48	11 000 624,95	6 084 968,62	9 831 509,05	623 727,00	623 727,00	10 765 617,06	10 895 245,25
DE	18 186 090,19	33 088 906,69	8 468 224,84	20 458 520,51	-	-	-	-	2 634 528,82	2 634 528,82
DK	719 657,12	958 264,55	682 572,75	909 597,40	-	-	-	-	611 708,06	814 524,37
NL	135 637,63	4 719 940,63	805 841,79	1 555 254,79	-	-	-	-	569 909,64	667 510,64
SE	53 828,00	5 509 113,00	1 755 536,00	2 226 958,00	-	-	-	-	691 828,02	839 865,02
Ogółem	637 290 088,26	1 973 476 004,76	405 186 181,94	1 331 617 447,20	377 485 703,11	1 265 597 898,87	7 435 693,02	17 112 030,29	475 023 008,01	874 767 733,08

II.Wspólne wskaźniki produktu dotyczące dostarczonej pomocy żywnościowej (PO I) 2014–2020 2

Państwo członkowskie	Wskaźnik nr 4		Wskaźnik nr 5		Wskaźnik nr 6		Wskaźnik nr 7		Wskaźnik nr 8		Wskaźnik nr 9
	Ilość owoców i warzyw (w tonach)		Ilość mięsa, jaj, ryb i owoców morza (w tonach)		Ilość mąki, chleba, ziemniaków, ryżu i innych produktów skrobiowych (w tonach)		Ilość cukru (w tonach)		Ilość produktów mlecznych (w tonach)		Ilość tłuszczów i oleju (w tonach)

Okres	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane
AT	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
BE	2 422,21	5 237,56	256,40	1 477,99	3 640,44	7 747,10	488,31	488,31	3 893,09	11 040,21	420,50	1 117,65
BG	4 839,14	5 918,77	2 393,75	2 731,98	12 727,02	16 326,53	2 850,47	2 867,31	530,34	681,98	217,00	261,34
CY	16,01	16,01	8,43	8,43	26,69	26,69	-	-	8,43	8,43	-	-
CZ	134,74	188,81	144,09	214,63	267,22	376,08	99,23	129,83	156,62	180,30	86,73	121,99
EE	16,00	93,00	189,00	578,00	197,00	710,00	97,00	285,00	-	-	95,00	278,00
EL	2 274,18	6 116,95	1 897,20	3 017,27	1 296,69	2 267,91	435,54	1 236,37	693,46	1 517,42	387,45	973,90
ES	16 844,84	50 107,46	5 039,40	13 657,76	13 001,89	56 471,04	-	-	38 206,33	110 964,79	2 124,74	13 282,37
FI	-	-	197,88	456,45	1 269,26	3 028,65	-	-	134,98	311,85	-	-
FR	7 619,62	28 948,51	4 697,76	15 367,46	9 865,82	40 168,17	2 152,08	10 291,97	39 914,37	164 408,91	2 821,20	12 746,99
HR	1 690,39	1 690,39	434,35	434,35	2 177,09	2 177,09	461,20	461,20	946,41	946,41	405,67	405,67
HU	115,96	115,96	30,96	30,96	541,16	541,16	98,86	98,86	187,01	187,01	98,86	98,86
IE	247,54	295,19	23,80	23,80	254,13	302,77	124,67	152,50	-	6,51	-	-
IT	4 986,28	17 638,23	814,32	2 119,92	37 443,00	72 120,15	34,75	3 811,73	3 590,25	56 677,06	4 067,09	8 708,24
LT	362,36	577,33	338,74	927,89	2 755,38	12 300,07	715,94	2 670,10	359,24	875,71	832,52	2 410,37
LU	339,00	626,00	282,00	703,00	228,00	510,00	60,00	163,00	642,00	1 135,00	63,00	220,00
LV	26,92	26,92	295,94	577,69	1 275,09	3 508,88	168,65	381,24	138,07	399,22	167,03	493,45
MT	61,97	155,94	16,56	41,84	65,65	165,40	-	-	42,80	107,70	-	-
PL	13 537,63	33 404,42	11 437,63	29 754,67	15 804,22	48 951,53	5 685,29	20 626,04	14 953,03	40 639,03	5 211,17	14 929,29
PT	127,40	2 712,40	72,35	1 915,35	108,27	3 794,27	-	981,00	266,34	5 758,34	19,09	1 389,09
RO	-	-	-	22 210,00	-	80 692,00	-	22 247,00	-	-	-	30 164,00
SI	-	-	-	-	1 795,32	4 990,33	-	-	2 313,03	5 119,37	379,38	879,66
SK	542,31	837,81	533,27	823,85	2 530,79	3 909,82	361,54	558,54	144,62	223,42	361,54	558,54
Ogółem	56 204,50	154 707,66	29 103,83	97 073,29	107 270,13	361 085,64	13 833,53	67 450,00	107 120,42	401 188,67	17 757,97	89 039,41

Państwo członkowskie	Wskaźnik nr 10		Wskaźnik nr 11		Wskaźnik nr 11a	Wskaźnik nr 11b	Wskaźnik nr 12		Wskaźnik nr 13
	Liczba gotowych posiłków i innych produktów żywnościowych (nieujętych w pozostałych kategoriach) (w tonach)		Łączna ilość udzielonej pomocy żywnościowej (w tonach)		Procentowy udział żywności, w przypadku której w ramach PO pokryto jedynie koszty transportu, dystrybucji i magazynowania (w %)	Udział produktów żywnościowych współfinansowanych przez Europejski Fundusz Pomocy Najbardziej Potrzebującym w łącznej ilości żywności dostarczonej przez organizacje partnerskie (w %) 3	Łączna liczba dostarczonych posiłków całościowo lub częściowo finansowanych w ramach PO (liczba) 4		Łączna liczba dostarczonych paczek żywnościowych całościowo lub częściowo finansowanych w ramach PO (liczba) 5
Okres	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane	2017	2017	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane
AT	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
BE	1 637,94	3 478,45	12 758,89	30 587,27	-	50,00	978 223,00	4 796 568,00	1 789 069,00	6 565 321,00
BG	216,57	334,81	23 774,29	29 122,72	-	100,00	7 986 845,00	10 039 842,00	-	265 000,00
CY	-	-	59,56	59,56	-	100,00	280 941,00	280 941,00	-	-
CZ	227,43	343,64	1 116,06	1 555,28	-	70,00	256 295,00	289 143,00	312 663,00	400 087,00
EE	80,00	228,00	674,00	2 172,00	-	40,00	-	-	48 120,00	138 778,00
EL	1 395,63	2 372,64	8 380,15	17 502,46	-	74,47	2 945 999,00	3 171 727,00	23 887 242,00	182 910 200,00
ES	14 178,87	70 459,06	89 396,07	314 942,48	-	100,00	28 673 863,00	107 282 352,00	4 163 826,00	15 776 095,00
FI	240,42	561,94	1 842,54	4 358,89	-	23,00	55 754,00	123 194,00	271 723,00	658 499,00
FR	6 325,08	21 586,56	73 395,93	293 518,57	-	29,68	-	-	57 714 869,00	283 365 371,00
HR	1 213,65	1 213,65	7 328,76	7 328,76	3,70	79,86	1 296 547,00	1 296 547,00	299 821,00	299 821,00
HU	165,84	165,84	1 238,65	1 238,65	-	100,00	928 484,00	928 484,00	98 855,00	98 855,00
IE	165,55	197,25	815,69	978,02	-	43,00	1 574 590,00	1 840 983,00	245 566,00	357 472,00
IT	7 196,83	18 336,70	58 132,52	179 412,03	-	70,00	17 307 881,00	52 098 256,00	49 647 761,00	152 609 723,00
LT	1 066,88	1 839,48	6 431,06	21 600,95	-	54,76	-	-	1 034 848,00	4 479 324,00
LU	158,00	1 636,00	1 772,00	4 993,00	34,00	30,00	-	-	26 198,00	46 158,00
LV	-	-	2 071,70	5 387,40	-	84,50	307 170,00	514 275,00	335 533,00	988 346,00
MT	11,13	28,00	198,11	498,88	-	29,00	-	-	12 145,00	25 973,00
PL	889,16	889,16	67 518,44	189 194,45	-	67,60	2 455 137,00	4 111 947,00	7 499 637,00	19 904 531,00
PT	8,39	8,39	601,84	16 558,84	-	0,01	-	-	19 577,00	877 000,00
RO	-	11 085,00	-	166 398,00	-	-	-	-	-	15 096 901,00
SI	587,84	841,78	5 075,57	11 831,14	-	70,20	-	-	855 463,00	2 712 321,00
SK	138,14	208,43	4 612,21	7 120,41	-	91,02	11 391,00	12 859,00	361 542,00	558 547,00
Ogółem	35 903,35	135 814,78	367 194,04	1 306 359,76			65 059 120,00	186 787 118,00	148 624 458,00	688 134 323,00

III.Wspólne wskaźniki rezultatu dotyczące dostarczonej pomocy żywnościowej 6 (PO I) 2014–2020

Państwo członkowskie	Wskaźnik nr 14		Wskaźnik nr 14a		Wskaźnik nr 14b		Wskaźnik nr 14c		Wskaźnik nr 14d		Wskaźnik nr 14e		Wskaźnik nr 14f
	Łączna liczba osób otrzymujących pomoc żywnościową		Liczba dzieci w wieku 15 lat lub poniżej		Liczba osób w wieku 65 lat lub powyżej		Liczba kobiet		Liczba migrantów, osób obcego pochodzenia, członków mniejszości narodowych		Liczba osób niepełnosprawnych		Liczba osób bezdomnych
Okres	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane
AT	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
BE	311 205	1 110 401	88 141	295 276	21 980	71 895	98 913	345 813	102 269	381 864	9 788	31 270	20 414	63 162
BG	361 361	640 418	8 647	14 310	123 280	228 847	241 575	424 841	49 444	101 655	49 323	72 874	1 111	1 335
CY	1 972	1 972	1 814	1 814	-	-	986	986	769	769	-	-	-	-
CZ	108 308	169 983	46 625	71 801	9 739	14 419	49 390	80 407	35 941	55 869	13 489	16 623	26 514	42 708
EE	28 453	84 577	10 097	29 697	551	1 488	14 505	43 028	4 909	14 646	4 267	13 155	1 000	3 022
EL	263 976	673 976	70 888	179 043	15 499	33 456	139 742	353 308	-	5 000	-	727	-	1 000
ES	1 423 288	6 816 589	433 373	2 004 080	93 149	452 290	744 664	3 548 415	351 827	1 754 002	24 809	122 554	20 997	114 742
FI	284 352	687 367	40 784	97 067	71 194	153 493	119 834	257 838	26 424	55 022	8 046	13 920	2 375	4 484
FR	4 459 019	17 120 670	1 547 553	6 018 102	178 253	789 676	2 348 631	9 288 523	-	-	-	-	-	1 010 198
HR	208 401	208 401	51 883	51 883	45 842	45 842	104 793	104 793	17 053	17 053	5 774	5 774	1 003	1 003
HU	25 260	25 260	24 522	24 522	-	-	738	738	12 630	12 630	1 263	1 263	4 440	4 440
IE	95 922	150 527	40 971	60 971	12 889	20 210	49 136	74 832	13 738	17 385	5 969	8 678	13 234	20 307
IT	2 700 012	8 287 350	454 901	2 202 340	197 756	755 853	860 537	3 514 874	379 446	2 783 547	38 501	139 142	217 407	440 772
LT	193 795	935 237	52 994	228 582	9 927	28 174	97 880	359 072	2 201	9 040	19 140	71 409	449	1 521
LU	12 453	33 424	3 764	10 101	233	553	6 469	17 750	8 469	22 746	498	1 159	48	143
LV	63 799	194 172	14 223	46 657	8 158	20 367	32 832	105 539	434	2 963	7 196	21 318	1 045	1 693
MT	13 246	30 297	6 528	14 548	776	1 624	7 448	16 934	860	2 022	65	151	-	-
PL	1 365 491	4 123 031	390 528	1 283 555	112 086	260 321	687 879	2 071 984	6 231	36 377	210 615	628 844	26 290	85 329
PT	37 615	895 038	10 922	218 973	1 855	89 525	20 218	389 114	5 693	5 693	778	778	21	21
RO	-	6 347 777	-	1 277 604	-	1 555 962	-	2 879 267	-	-	-	1 101 702	-	-
SI	166 448	550 192	31 868	116 257	26 662	76 398	87 420	287 035	13 847	44 733	6 082	17 897	2 545	7 412
SK	175 448	350 451	77 529	153 078	4 864	8 908	92 816	185 679	-	-	9 714	18 949	3 920	4 755
Ogółem	12 299 824	49 437 110	3 408 555	14 400 261	934 693	4 609 301	5 806 406	24 350 770	1 032 185	5 323 016	415 317	2 288 187	342 813	1 808 047

IV.Wspólne wskaźniki produktu dotyczące dostarczonej podstawowej pomocy materialnej (PO I) 2014–2020

Państwo członkowskie	Wskaźnik nr 15		Wskaźnik nr 15a		Wskaźnik nr 15b		Wskaźnik nr 15c
	Łączna wartość pieniężna dostarczonych produktów (w EUR)		Łączna wartość pieniężna produktów dla dzieci (w EUR)		Łączna wartość pieniężna produktów dla osób bezdomnych (w EUR)		Łączna wartość pieniężna produktów przeznaczonych dla innych grup docelowych (w EUR)
Okres	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane
AT	2 406 846,32	7 347 771,31	2 406 846,32	7 347 771,31	-	-	-	-
BE	-	-	-	-	-	-	-	-
BG	-	-	-	-	-	-	-	-
CY	-	-	-	-	-	-	-	-
CZ	1 685 195,96	2 222 588,46	727 371,70	952 898,30	239 937,13	338 235,73	717 889,21	931 456,51
EE	-	-	-	-	-	-	-	-
EL	3 035 089,21	6 326 641,97	216 656,70	753 322,17	8 888,94	49 685,33	2 809 543,57	5 523 635,37
ES	-	-	-	-	-	-	-	-
FI	-	-	-	-	-	-	-	-
FR	-	-	-	-	-	-	-	-
HR	868 331,47	868 331,47	302 222,97	302 222,97	36 764,00	36 764,00	529 344,51	529 344,51
HU	-	-	-	-	-	-	-	-
IE	94 586,51	94 586,51	85 089,51	85 089,51	-	-	9 497,00	9 497,00
IT	-	-	-	-	-	-	-	-
LT	-	-	-	-	-	-	-	-
LU	158 510,63	366 525,36	-	-	-	-	158 510,63	366 525,36
LV	815 378,32	1 613 039,70	815 378,32	1 613 039,70	-	-	-	-
MT	-	-	-	-	-	-	-	-
PL	-	-	-	-	-	-	-	-
PT	-	-	-	-	-	-	-	-
RO	-	-	-	-	-	-	-	-
SI	-	-	-	-	-	-	-	-
SK	344 214,00	610 350,00	321 078,00	568 584,00	7 416,00	10 428,00	15 720,00	31 338,00
Ogółem	9 408 152,42	19 449 834,78	4 874 643,52	11 622 927,96	293 006,07	435 113,06	4 240 504,92	7 391 796,75

(16)

Kategorie produktów dostarczonych dzieciom 7

LU 8

16a

Wyprawki

16b

Tornistry

16c

Materiały papiernicze, zeszyty, długopisy, przybory do malowania i inne materiały wymagane przez szkoły (poza ubraniami)

16d

Sprzęt sportowy (buty sportowe, stroje gimnastyczne, stroje kąpielowe itp.)

16e

Ubrania (kurtki zimowe, buty, mundurki szkolne itp.)

(17)

Kategorie produktów dostarczonych osobom bezdomnym 9

17a

Śpiwory/koce

17b

Sprzęt kuchenny (garnki, patelnie, sztućce itp.)

17c

Ubrania (kurtki zimowe, buty itp.)

17d

Bielizna pościelowa (ręczniki i pościel)

17e

Artykuły higieniczne (apteczka pierwszej pomocy, mydło, szczoteczka do zębów, jednorazowa maszynka do golenia itp.)

V.Wspólne wskaźnik rezultatu dotyczące dostarczonej podstawowej pomocy materialnej 10 (PO I) 2014–2020

Państwo członkowskie	Wskaźnik nr 19		Wskaźnik nr 19a		Wskaźnik nr 19b		Wskaźnik nr 19c		Wskaźnik nr 19d		Wskaźnik nr 19e		Wskaźnik nr 19f
	Łączna liczba osób otrzymujących podstawową pomoc materialną		Liczba dzieci w wieku 15 lat lub poniżej		Liczba osób w wieku 65 lat lub powyżej		Liczba kobiet		Liczba migrantów, osób obcego pochodzenia, członków mniejszości narodowych		Liczba osób niepełnosprawnych		Liczba osób bezdomnych
Okres	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane
AT	44 861	119 068	38 446	102 904	-	-	21 533	57 562	21 085	48 520	-	-	-	-
BE	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
BG	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
CY	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
CZ	97 467	138 884	45 160	64 480	15 875	19 236	45 669	68 539	34 238	49 060	9 260	10 644	16 005	23 224
EE	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
EL	194 975	617 490	45 386	155 062	11 860	29 935	104 595	320 559	-	-	-	-	97	1 097
ES	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
FI		-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
FR	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
HR	72 029	72 029	16 412	16 412	13 252	13 252	38 440	38 440	8 292	8 292	3 192	3 192	614	614
HU	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
IE	4 673	4 673	4 031	4 031	-	-	2 350	2 350	673	673	-	-	-	-
IT	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
LT	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
LU	12 453	33 424	3 764	10 101	233	553	6 469	17 750	8 469	22 746	498	1 159	48	143
LV	18 331	63 663	15 110	47 299	-	-	9 558	32 246	104	1 462	711	2 388	-	-
MT	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
PL	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
PT	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
RO	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
SI	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
SK	134 259	272 886	65 511	132 023	36	47	70 329	143 302	-	-	2 584	5 176	1 236	1 738
Ogółem	579 048	1 322 117	233 820	532 312	41 256	63 023	298 943	680 748	72 861	130 753	16 245	22 559	18 000	26 816

VI.Wspólne wskaźniki produktu dotyczące pomocy w zakresie włączenia społecznego 11 (PO II) 2014–2020

Państwo członkowskie	Wskaźnik nr 20		Wskaźnik nr 20a		Wskaźnik nr 20b		Wskaźnik nr 20c		Wskaźnik nr 20d		Wskaźnik nr 20e		Wskaźnik nr 20f
	Łączna liczba osób otrzymujących pomoc w zakresie włączenia społecznego		Liczba dzieci w wieku 15 lat lub poniżej		Liczba osób w wieku 65 lat lub powyżej		Liczba kobiet		Liczba migrantów, osób obcego pochodzenia, członków mniejszości narodowych		Liczba osób niepełnosprawnych		Liczba osób bezdomnych
Okres	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane	2017	Wartości skumulowane
DE	33 787	61 858	4 041	6 686	508	912	16 156	29 492	24 524	45 286	898	1 729	7 862	15 000
DK	484	958		-	10	33	60	128	484	958	49	51	484	958
NL	1 217	1 498	-	-	1 217	1 498	920	1 130	358	445	130	133	-	-
SE	1 097	1 602	25	50	-	3	777	1 102	1 041	1 545	-	-	1 049	1 546
Ogółem	36 585	65 916	4 066	6 736	1 735	2 446	17 913	31 852	26 407	48 234	1 077	1 913	9 395	17 504

(1) Państwa członkowskie mają możliwość zmiany wartości dotyczących danego wskaźnika podanych w odniesieniu do poprzednich lat. W kolumnie „Wartości skumulowane”, która stanowi sumę wartości liczbowych zgłaszanych w odniesieniu do każdego wskaźnika od roku 2014, zawarte są wszelkie zmiany wprowadzone przez państwa członkowskie i dotyczące wartości podanych w odniesieniu do lat 2014–2016 w sprawozdaniach z wdrażania z 2017 r.

(2) Wskaźniki 4–11 obejmują wszelkie postaci tych produktów: np. świeże i zamrożone środki spożywcze oraz środki spożywcze w puszkach.

(3) Wartości dotyczące tego wskaźnika ustala się na podstawie wiarygodnych szacunków organizacji partnerskich.

(4) Definicję posiłku może dostarczyć organizacja partnerska / jednostka operacyjna / instytucja zarządzająca. Wartości dotyczące tego wskaźnika ustala się na podstawie szacunków organizacji partnerskich.

(5) Definicję paczki żywnościowej może podać organizacja partnerska / jednostka operacyjna / instytucja zarządzająca. Paczki nie muszą mieć jednolitych rozmiarów ani zawartości. Wartości dotyczące tego wskaźnika ustala się na podstawie szacunków organizacji partnerskich.

(6) Wartości dotyczące tych wskaźników ustala się na podstawie wiarygodnych szacunków organizacji partnerskich. Nie oczekuje się ani nie wymaga się, aby wartości te były oparte na informacjach dostarczonych przez odbiorców końcowych. Wskaźnik nr 14 (w tym 14a–14f) określa szacunkową liczbę osób, które otrzymały wsparcie w danym roku budżetowym, zatem wartości skumulowane dla łącznej liczby osób należy interpretować ostrożnie, ponieważ ta sama osoba mogła zostać policzona dla każdego roku.

(7) Wykaz obejmuje wszystkie najważniejsze kategorie obejmujące co najmniej 75 % dostarczonych produktów.

(8) Luksemburg dostarczył artykuły higieniczne, takie jak pasta do zębów, żel pod prysznic, szampon i papier toaletowy. Nie zgłosił ich w ramach wskaźnika 17e, ale jako „dodatkowe kategorie produktów dostarczonych dla innych grup docelowych” (wskaźnik 18a-1).

(9) Wykaz obejmuje wszystkie najważniejsze kategorie obejmujące co najmniej 75 % dostarczonych produktów.

(10) Wartości dotyczące tych wskaźników ustala się na podstawie wiarygodnych szacunków organizacji partnerskich. Nie oczekuje się ani nie wymaga się, aby wartości te były oparte na informacjach dostarczonych przez odbiorców końcowych. Wskaźnik nr 19 (w tym 19a–19f) określa szacunkową liczbę osób, które otrzymały wsparcie w danym roku budżetowym, zatem wartości skumulowane dla łącznej liczby osób należy interpretować ostrożnie, ponieważ te same osoby mogły otrzymać pomoc więcej niż jednokrotnie.

(11) Wskaźnik nr 20 (w tym 20a–20f) określa szacunkową liczbę osób, które otrzymały wsparcie w danym roku budżetowym, zatem wartości skumulowane dla łącznej liczby osób należy interpretować ostrożnie, ponieważ te same osoby mogły otrzymać pomoc więcej niż jednokrotnie.

Top

Choose the experimental features you want to try