KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 21.3.2017

COM(2017) 133 final

2017/0059(NLE)

Wniosek

DECYZJA RADY

w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej we wspólnym komitecie Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia w odniesieniu do zmiany dodatku II do tej konwencji

UZASADNIENIE

1.KONTEKST WNIOSKU

•Przyczyny i cele wniosku

•Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki

2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ

•Podstawa prawna

Podstawę prawną decyzji Rady stanowi art. 207 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w związku z jego art. 218 ust. 9.

Art. 218 ust. 9 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) stanowi, że gdy organ utworzony na mocy umowy międzynarodowej ma podjąć decyzję mającą skutki prawne, Rada na wniosek Komisji lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa przyjmuje decyzję ustalającą stanowisko, które ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej.

Decyzja podejmowana przez wspólny komitet konwencji wchodzi w zakres tego przepisu.

•Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych)

3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW

•Konsultacje z zainteresowanymi stronami

Umawiające się strony konwencji oraz państwa członkowskie zostały poinformowane o wniosku na posiedzeniu wspólnego komitetu konwencji, które odbyło się dnia 28 września 2016 r.

•Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy eksperckiej

•Ocena skutków

4.WPŁYW NA BUDŻET

2017/0059 (NLE)

Wniosek

DECYZJA RADY

w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej we wspólnym komitecie Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia w odniesieniu do zmiany dodatku II do tej konwencji

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 w związku z jego art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)Regionalna konwencja w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia 3 (zwana dalej „konwencją”), zawierająca postanowienia dotyczące pochodzenia towarów będących przedmiotem wymiany handlowej w ramach umów o wolnym handlu między państwami w obszarze paneurośródziemnomorskim, jak również z krajami, które są stronami procesu stabilizacji i stowarzyszenia Unii, weszła w życie w dniu 1 stycznia 2012 r.

(2)Art. 1 dodatku II do konwencji stanowi, że w dwustronnej wymianie handlowej między sobą umawiające się strony mogą stosować postanowienia szczególne stanowiące odstępstwo od postanowień określonych w dodatku I do konwencji. Te postanowienia szczególne zostały określone w załącznikach do dodatku II.

(3)Wspólny Komitet powołany w ramach Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu (CEFTA), której stronami są Republika Mołdawii oraz uczestnicy procesu stabilizacji i stowarzyszenia Unii (zwani dalej „stronami CEFTA”), dnia 26 listopada 2015 r. przyjął decyzję 3/2015 ustanawiającą postanowienia szczególne stanowiące odstępstwo od postanowień określonych w dodatku I do konwencji.

(4)Decyzja 3/2015 ma na celu ułatwienie wymiany handlowej między stronami CEFTA poprzez złagodzenie warunków kumulacji ustanowionych w art. 3 dodatku I do konwencji w odniesieniu do kumulacji pochodzenia oraz zniesienie zakazu zwrotu cła lub zwolnienia z cła ustanowionego w art. 14 dodatku I do konwencji. Wspomniane postanowienia mają zastosowanie wyłącznie do celów określenia pochodzenia towarów w wymianie handlowej między stronami CEFTA.

(5)Te postanowienia szczególne, stanowiące odstępstwo od postanowień ustanowionych w dodatku I, powinny zostać określone w nowym załączniku dotyczącym wymiany handlowej w ramach Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu, której stronami są Republika Mołdawii oraz uczestnicy procesu stabilizacji i stowarzyszenia Unii Europejskiej i włączone do dodatku II. Dodatek II do konwencji należy zatem odpowiednio zmienić.

(6)Stanowisko Unii we wspólnym komitecie konwencji powinno zatem opierać się na załączonym projekcie decyzji,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Stanowisko, jakie ma przyjąć Unia Europejska w ramach wspólnego komitetu Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia w odniesieniu do zmiany dodatku II do konwencji opiera się na projekcie decyzji wspólnego komitetu załączonym do niniejszej decyzji.

Przedstawiciele Unii we wspólnym komitecie mogą, bez konieczności przyjmowania przez Radę kolejnej decyzji, uzgodnić niewielkie zmiany w projekcie decyzji.

Artykuł 2

Po przyjęciu decyzja wspólnego komitetu zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia r.

(1) Dz.U. L 54 z 26.2.2013, s. 4.

(2) http://cefta.int/wp-content/uploads/2016/05/Decision-No_3_2015_Amending-Decison-No-3-2013-1.pdf  

(3) Dz.U. L 54 z 26.2.2013, s. 4.

KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 21.3.2017

COM(2017) 133 final

ZAŁĄCZNIK

do

wniosku dotyczącego decyzji Rady

w sprawie stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej we wspólnym komitecie Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia w odniesieniu do zmiany dodatku II do tej konwencji

ZAŁĄCZNIK

DECYZJA WSPÓLNEGO KOMITETU REGIONALNEJ KONWENCJI w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia

Nr

z dnia …

zmieniająca postanowienia dodatku II do Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia poprzez wprowadzenie możliwości zwrotu cła oraz pełnej kumulacji w wymianie handlowej w ramach Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu (CEFTA), której stronami są Republika Mołdawii oraz uczestnicy procesu stabilizacji i stowarzyszenia Unii Europejskiej

Wspólny komitet,

uwzględniając Regionalną konwencję w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia 1 , zwaną dalej „konwencją”,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)Art. 1 ust. 2 konwencji stanowi, że w dodatku II określa się postanowienia szczególne mające zastosowanie między niektórymi umawiającymi się stronami, stanowiące odstępstwa od postanowień dodatku I.

(2)Art. 1 dodatku II do konwencji stanowi, że w dwustronnej wymianie handlowej między sobą umawiające się strony mogą stosować postanowienia szczególne stanowiące odstępstwo od postanowień określonych w dodatku I oraz że postanowienia te są określone w załącznikach do dodatku II.

(3)Republika Serbii, działająca jako przewodniczący podkomitetu CEFTA ds. ceł i reguł pochodzenia w ramach Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu (CEFTA), której stronami są Republika Mołdawii i uczestnicy procesu stabilizacji i stowarzyszenia Unii Europejskiej (zwani dalej „stronami CEFTA”), poinformowała sekretariat wspólnego komitetu konwencji o decyzji 3/2015 Wspólnego Komitetu Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu z dnia 26 listopada 2016 r. dotyczącej wprowadzenia możliwości zwrotu cła oraz pełnej kumulacji w wymianie handlowej między Republiką Mołdawii i uczestnikami procesu stabilizacji i stowarzyszenia Unii Europejskiej w ramach CEFTA.

(4)Art. 4 ust. 3 lit. a) konwencji stanowi, że wspólny komitet przyjmuje jednomyślnie zmiany do konwencji, w tym zmiany w dodatkach,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Dodatek II do konwencji, zawierający odstępstwa od postanowień dodatku I do konwencji, zostaje zmieniony i uzupełniony załącznikami XIII, G i H do dodatku II do konwencji, znajdującymi się w załącznikach do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Załączniki XIII, G i H do dodatku II do konwencji, znajdujące się w załącznikach do niniejszej decyzji, określają warunki stosowania zakazu zwrotu cła i pełnej kumulacji w wymianie handlowej między stronami CEFTA.

Artykuł 3

Załączniki stanowią integralną część niniejszej decyzji.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia przez wspólny komitet.

Datą rozpoczęcia jej stosowania jest...

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

   W imieniu wspólnego komitetu

   Przewodniczący

Załącznik I

Załącznik XIII do dodatku II

Wymiana handlowa objęta Środkowoeuropejską umową o wolnym handlu (CEFTA), której stronami są Republika Mołdawii oraz uczestnicy procesu stabilizacji i stowarzyszenia Unii Europejskiej

Artykuł 1

Wyłączenia z kumulacji pochodzenia

Produkty, które uzyskały pochodzenie przez zastosowanie postanowień przewidzianych w niniejszym załączniku są wyłączone z kumulacji, o której mowa w art. 3 dodatku I.

Artykuł 2

Kumulacja pochodzenia

Do celów stosowania art. 2 ust. 1 lit. b) dodatku I obróbkę lub przetwarzanie przeprowadzone w Republice Mołdawii lub na terytorium uczestników procesu stabilizacji i stowarzyszenia Unii Europejskiej, zwanych dalej „stronami CEFTA”, uznaje się za przeprowadzone w innej stronie CEFTA, jeżeli uzyskane produkty poddaje się dalszej obróbce lub przetworzeniu na terytorium tej strony. W przypadku gdy zgodnie z niniejszym postanowieniem produkty pochodzące uzyskano w dwóch lub większej liczbie stron, uważa się je za pochodzące z danej strony CEFTA tylko wówczas, gdy obróbka lub przetwarzanie wykracza poza operacje określone w art. 6 dodatku I.

Artykuł 3

Dowody pochodzenia

1. Nie naruszając postanowień art. 16 ust. 4 i 5 dodatku I, świadectwo przewozowe EUR.1 wydają organy celne strony CEFTA, jeżeli przedmiotowe produkty można uważać za pochodzące ze strony CEFTA przez zastosowanie kumulacji, o której mowa w art. 2 niniejszego załącznika, i spełniają one pozostałe wymogi określone w dodatku I.

2. Nie naruszając postanowień art. 21 ust. 2 i 3 dodatku I, deklarację pochodzenia można wystawić, jeżeli przedmiotowe produkty można uważać za pochodzące ze strony CEFTA przez zastosowanie kumulacji, o której mowa w art. 2 niniejszego załącznika, i spełniają one pozostałe wymogi określone w dodatku I.

Artykuł 4

Deklaracje dostawcy

1. W przypadku wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzenia deklaracji pochodzenia w jednej ze stron CEFTA dla produktów pochodzących, przy wytworzeniu których wykorzystano towary przywiezione z innych stron CEFTA, które zostały poddane obróbce lub przetworzeniu na terytorium tych stron bez uzyskania statusu preferencyjnego pochodzenia towarów, należy uwzględnić deklarację dostawcy wydaną dla wspomnianych towarów zgodnie z niniejszym artykułem.

2. Deklaracja dostawcy, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, stanowi dowód obróbki lub przetworzenia, jakim zostały poddane na terytorium stron CEFTA dane towary, do celów ustalenia, czy produkty, do których wytworzenia wykorzystuje się wspomniane towary, można uważać za produkty pochodzące ze stron CEFTA oraz czy spełniają one pozostałe wymogi określone w dodatku I.

3. Z wyjątkiem przypadków określonych w ust. 4 niniejszego artykułu dostawca sporządza dla każdej przesyłki towarów oddzielną deklarację dostawcy w formie przewidzianej w załączniku G do niniejszego dodatku na kartce papieru dołączonej do faktury, dowodu dostawy lub jakiegokolwiek innego dokumentu handlowego opisującego dane towary w sposób wystarczająco szczegółowy do ich identyfikacji.

4. W przypadku gdy dostawca regularnie zaopatruje określonego klienta w towary, które mają być poddane takiego samego rodzaju obróbce lub przetwarzaniu na terytorium stron CEFTA przez dłuższe okresy czasu, może on przedłożyć jedną deklarację dostawcy obejmującą następujące po sobie przesyłki wspomnianych towarów (zwaną dalej „długoterminową deklaracją dostawcy”).

Długoterminowa deklaracja dostawcy może być co do zasady ważna przez okres do jednego roku od daty jej sporządzenia. Organ celny strony CEFTA, w której zostaje sporządzona deklaracja, określa warunki, zgodnie z którymi może być ona stosowana przez dłuższe okresy.

Dostawca sporządza długoterminową deklarację dostawcy w formie przewidzianej w załączniku H do niniejszego dodatku oraz opisuje przedmiotowe towary w sposób wystarczająco szczegółowy do ich identyfikacji. Zostaje ona przedstawiona danemu klientowi przed dostarczeniem mu pierwszej przesyłki towarów objętych tą deklaracją lub razem z pierwszą przesyłką.

Dostawca niezwłocznie informuje swojego klienta, jeżeli długoterminowa deklaracja dostawcy nie ma już zastosowania do dostarczanych towarów.

5. Deklaracje dostawcy, o których mowa w ust. 3 i 4 niniejszego artykułu, sporządza się na maszynie lub drukuje w języku angielskim, zgodnie z przepisami krajowymi strony CEFTA, w której sporządzana jest deklaracja, i opatruje własnoręcznym podpisem dostawcy. Deklaracja może zostać również sporządzona odręcznie; w takim wypadku pisana jest tuszem i drukowanymi literami.

6. Dostawca sporządzający deklarację jest zobowiązany do przedłożenia w dowolnym momencie na żądanie organu celnego strony CEFTA, w której sporządzana jest deklaracja, wszystkich stosownych dokumentów potwierdzających, że informacje zawarte w deklaracji są zgodne z prawdą.

Artykuł 5

Dokumenty uzupełniające

Deklaracje dostawcy potwierdzające obróbkę lub przetworzenie, którym wykorzystane materiały zostały poddane na terytorium stron CEFTA, sporządzoną w jednej z tych stron uważa się za dokument, o którym mowa w art. 16 ust. 3 i art. 21 ust. 5 dodatku I oraz art. 4 ust. 6 niniejszego załącznika, wykorzystywany do potwierdzenia, że produkty objęte świadectwem przewozowym EUR.1 lub deklaracją pochodzenia mogą być uważane za produkty pochodzące ze strony CEFTA i spełniające pozostałe wymogi określone w dodatku I.

Artykuł 6

Przechowywanie deklaracji dostawcy

Dostawca sporządzający deklarację dostawcy przechowuje przez okres co najmniej trzech lat kopie tej deklaracji i wszystkich faktur, dowodów dostawy lub innych dokumentów handlowych, do których dołączono tą deklarację, oraz dokumenty, o których mowa w art. 4 ust. 6 niniejszego załącznika.

Dostawca sporządzający długoterminową deklarację dostawcy przechowuje przez okres co najmniej trzech lat kopię tej deklaracji i wszystkich faktur, dowodów dostawy lub innych dokumentów handlowych dotyczących towarów objętych przedmiotową deklaracją wysłanych do danego klienta oraz dokumenty, o których mowa art. 4 ust. 6 niniejszego załącznika. Okres ten liczy się od daty wygaśnięcia ważności długoterminowej deklaracji dostawcy.

Artykuł 7

Współpraca administracyjna

Nie naruszając przepisów art. 31 i 32 dodatku I, w celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszego załącznika strony CEFTA udzielają sobie wzajemnej pomocy, za pośrednictwem właściwych organów celnych, przy kontroli autentyczności świadectw przewozowych EUR.1, deklaracji pochodzenia lub deklaracji dostawcy i prawidłowości informacji podanych w tych dokumentach.

Artykuł 8

Weryfikacja deklaracji dostawcy

1. Późniejsze weryfikacje deklaracji dostawcy lub długoterminowych deklaracji dostawcy mogą być przeprowadzane wyrywkowo lub w każdym przypadku, gdy organ celny strony, w której uwzględniono tego rodzaju deklaracje przy wykorzystaniu świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzeniu deklaracji pochodzenia, ma uzasadnione wątpliwości co do autentyczności dokumentu lub prawidłowości zawartych w nim informacji.

2. Do celów wykonania postanowień ust. 1 niniejszego artykułu organ celny strony, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, zwraca deklarację dostawcy lub długoterminową deklarację dostawcy oraz faktury, dowody dostawy lub inne dokumenty handlowe dotyczące towarów objętych tą deklaracją organowi celnemu strony, w której sporządzono deklarację, podając, w odpowiednich przypadkach, formalne lub merytoryczne uzasadnienie wniosku o przeprowadzenie weryfikacji.

Do wniosku o przeprowadzenie późniejszej weryfikacji organ celny dołącza wszelkie uzyskane dokumenty oraz informacje wskazujące, że informacje zawarte w deklaracji dostawcy lub długoterminowej deklaracji dostawcy są nieprawidłowe.

3. Weryfikację przeprowadza organ celny strony, w której została sporządzona deklaracja dostawcy lub długoterminowa deklaracja dostawcy. W tym celu ma on prawo zażądać przedstawienia wszelkich dowodów oraz przeprowadzić weryfikację ksiąg rachunkowych dostawcy lub innego rodzaju kontrolę, którą uzna za stosowną.

4. Organ celny wnioskujący o weryfikację jest informowany o jej wynikach najszybciej jak to możliwe. Wyniki te muszą jasno wskazywać, czy informacje podane w deklaracji dostawcy lub długoterminowej deklaracji dostawcy są prawidłowe, oraz umożliwiać ustalenie, czy i w jakim zakresie deklarację tę można uwzględnić przy wydawaniu świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzaniu deklaracji pochodzenia.

Artykuł 9

Sankcje

Wobec każdej osoby sporządzającej lub przyczyniającej się do sporządzenia dokumentu zawierającego nieprawdziwe informacje w celu uzyskania traktowania preferencyjnego dla produktów stosowane są kary.

Artykuł 10

Zakaz zwrotu cła i zwolnienia z cła

Zakaz ustanowiony w art. 14 ust. 1 dodatku I nie ma zastosowania w dwustronnej wymianie handlowej między stronami CEFTA.

ZAŁĄCZNIK II

Załącznik G do dodatku II

Deklaracja dostawcy dotycząca towarów, które zostały poddane obróbce lub przetworzeniu na terytorium stron CEFTA, nie uzyskawszy statusu preferencyjnego pochodzenia

Deklaracja dostawcy, której tekst zamieszczony jest poniżej, musi zostać sporządzona zgodnie z przypisami. Nie jest jednak konieczne ponowne przytaczanie tych przypisów.

DEKLARACJA DOSTAWCY

dotycząca towarów, które zostały poddane obróbce lub przetworzeniu na terytorium stron CEFTA, nie uzyskawszy statusu preferencyjnego pochodzenia

Ja, niżej podpisany, dostawca towarów wymienionych w załączonym dokumencie oświadczam, że:

1. wymienione poniżej materiały niepochodzące ze stron CEFTA zostały użyte na terytorium stron CEFTA do wytworzenia wymienionych poniżej towarów:

2. wszystkie pozostałe materiały użyte na terytorium stron CEFTA do wytworzenia tych towarów pochodzą ze stron CEFTA;

3. wymienione poniżej towary zostały poddane obróbce lub przetworzeniu poza stronami CEFTA zgodnie z art. 11 dodatku I do Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia i nabyły tam podaną niżej całkowitą wartość dodaną:

ZAŁĄCZNIK III

Załącznik H do dodatku II 

Długoterminowa deklaracja dostawcy dotycząca towarów, które zostały poddane obróbce lub przetworzeniu na terytorium stron CEFTA, nie uzyskawszy statusu preferencyjnego pochodzenia

Długoterminowa deklaracja dostawcy, której tekst zamieszczony jest poniżej, musi zostać sporządzona zgodnie z przypisami. Nie jest jednak konieczne ponowne przytaczanie tych przypisów.

DŁUGOTERMINOWA DEKLARACJA DOSTAWCY

dotycząca towarów, które zostały poddane obróbce lub przetworzeniu na terytorium stron CEFTA, nie uzyskawszy statusu preferencyjnego pochodzenia

Ja, niżej podpisany, dostawca towarów wymienionych w niniejszym dokumencie, które są regularnie dostarczane do ……………………………………… 6 , oświadczam, że:

1. wymienione poniżej materiały niepochodzące ze stron CEFTA zostały użyte na terytorium stron CEFTA do wytworzenia wymienionych poniżej towarów:

2. wszystkie pozostałe materiały użyte na terytorium stron CEFTA do wytworzenia tych towarów pochodzą ze stron CEFTA;

3. wymienione poniżej towary zostały poddane obróbce lub przetworzeniu poza stronami CEFTA zgodnie z art. 11 dodatku I do Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia i nabyły tam podaną niżej całkowitą wartość dodaną:

Niniejsza deklaracja jest ważna dla wszystkich przyszłych wysyłek takich towarów realizowanych od dnia………………………………………………………………

do dnia……………………………………………………………….. 11 ..

Zobowiązuję się bezzwłocznie powiadomić …………………………………………….(1) o wygaśnięciu ważności niniejszej deklaracji.

(1) Dz.U. L 54 z 26.2.2013, s. 4.

(2) Jeśli faktura, dowód dostawy lub inny dokument handlowy, do którego dołączona jest deklaracja, odnosi się do towarów różnych typów lub do towarów niezawierających takiej samej ilości materiałów niepochodzących, dostawca musi je wyraźnie rozróżnić.
Przykład: dokument odnosi się do różnych silników elektrycznych objętych pozycją 8501, używanych w produkcji pralek domowych objętych pozycją 8450. Rodzaj i wartość materiałów niepochodzących użytych do produkcji takich silników różni się w zależności od modelu. W pierwszej kolumnie należy zatem dokonać rozróżnienia takich modeli, a w każdej z pozostałych kolumn należy podać oddzielnie dla każdego z nich oznaczenie umożliwiające producentowi pralek domowych dokonanie prawidłowej oceny statusu pochodzenia jego wyrobów w zależności od silnika elektrycznego, jakiego używa.

(3) Informacje, jakie należy umieścić w tych kolumnach, podaje się tylko wówczas, gdy jest to konieczne.Przykłady: reguła odnosząca się do odzieży z ex działu 62 dopuszcza użycie przędzy niepochodzącej. Jeżeli producent takiej odzieży we Serbii wykorzystuje tkaninę przywiezioną z Czarnogóry i uzyskaną tam z przędzy niepochodzącej, wystarczy, aby w swojej deklaracji dostawca z Czarnogóry wpisał jako opis materiału niepochodzącego słowo „przędza”, nie podając pozycji ani wartości takiej przędzy.Producent drutu stalowego objętego pozycją 7217, który wytwarza taki drut ze sztab niepochodzących, powinien w drugiej kolumnie dokonać wpisu „sztaby stalowe”. Jeżeli drut ma zostać użyty do produkcji maszyny, dla której reguła pochodzenia ogranicza do określonej wartości wyrażoną w procentach ilość materiałów niepochodzących, w trzeciej kolumnie należy podać wartość sztab niepochodzących.

(4) „Wartość materiałów” oznacza wartość celną użytych materiałów niepochodzących w chwili przywozu lub, jeśli nie jest ona znana lub nie może być ustalona, pierwszą dającą się zweryfikować cenę zapłaconą za te materiały w stronach CEFTA. Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną wartość jednostkową poszczególnych użytych materiałów niepochodzących.

(5) Termin „całkowita wartość dodana” oznacza wszystkie koszty zakumulowane poza stronami CEFTA, w tym wartość wszystkich użytych materiałów. Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną wartość jednostkową wartości dodanej nabytej poza stronami CEFTA.

(6) Imię i nazwisko oraz adres klienta.

(7) Jeśli faktura, dowód dostawy lub inny dokument handlowy, do którego dołączona jest deklaracja, odnosi się do towarów różnych typów lub do towarów niezawierających takiej samej ilości materiałów niepochodzących, dostawca musi je wyraźnie rozróżnić. Przykład: dokument odnosi się do różnych silników elektrycznych objętych pozycją 8501, używanych w produkcji pralek domowych objętych pozycją 8450. Rodzaj i wartość materiałów niepochodzących użytych do produkcji takich silników różni się w zależności od modelu. W pierwszej kolumnie należy zatem dokonać rozróżnienia takich modeli, a w każdej z pozostałych kolumn należy podać oddzielnie dla każdego z nich oznaczenie umożliwiające producentowi pralek domowych dokonanie prawidłowej oceny statusu pochodzenia jego wyrobów w zależności od silnika elektrycznego, jakiego używa.

(8) Informacje, jakie należy umieścić w tych kolumnach, podaje się tylko wówczas, gdy jest to konieczne.Przykłady: reguła odnosząca się do odzieży z ex działu 62 dopuszcza użycie przędzy niepochodzącej. Jeżeli producent takiej odzieży we Serbii wykorzystuje tkaninę przywiezioną z Czarnogóry i uzyskaną tam z przędzy niepochodzącej, wystarczy, aby w swojej deklaracji dostawca z Czarnogóry wpisał jako opis materiału niepochodzącego słowo „przędza”, nie podając pozycji ani wartości takiej przędzy. Producent drutu stalowego objętego pozycją 7217, który wytwarza taki drut ze sztab niepochodzących, powinien w drugiej kolumnie dokonać wpisu „sztaby stalowe”. Jeżeli drut ma zostać użyty do produkcji maszyny, dla której reguła pochodzenia ogranicza do określonej wartości wyrażoną w procentach ilość materiałów niepochodzących, w trzeciej kolumnie należy podać wartość sztab niepochodzących.

(9) „Wartość materiałów” oznacza wartość celną użytych materiałów niepochodzących w chwili przywozu lub, jeśli nie jest ona znana lub nie może być ustalona, pierwszą dającą się zweryfikować cenę zapłaconą za te materiały w stronach CEFTA.
Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną wartość jednostkową poszczególnych użytych materiałów niepochodzących.

(10) Termin „całkowita wartość dodana” oznacza wszystkie koszty zakumulowane poza stronami CEFTA, w tym wartość wszystkich użytych materiałów. Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną wartość jednostkową wartości dodanej nabytej poza stronami CEFTA.

(11) Należy podać daty. Okres ważności deklaracji dostawcy nie powinien zwykle przekraczać dwunastu miesięcy, o ile spełnione są warunki określone przez organy celne kraju, w którym sporządzono deklarację długoterminową dostawcy.