Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52016PC0504

Wniosek DECYZJA RADY w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, umowy między Unią Europejską a Księstwem Liechtensteinu w sprawie przepisów dodatkowych dotyczących instrumentu wsparcia finansowego w zakresie granic zewnętrznych i wiz, w ramach Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego na lata 2014–2020

COM/2016/0504 final - 2016/0247 (NLE)

Bruksela, dnia 12.8.2016

COM(2016) 504 final

2016/0247(NLE)

Wniosek

DECYZJA RADY

w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, umowy między Unią Europejską a Księstwem Liechtensteinu w sprawie przepisów dodatkowych dotyczących instrumentu wsparcia finansowego w zakresie granic zewnętrznych i wiz, w ramach Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego na lata 2014–2020


UZASADNIENIE

1.KONTEKST WNIOSKU

Przyczyny i cele wniosku

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 515/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające, w ramach Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, instrument na rzecz wsparcia finansowego w zakresie granic zewnętrznych i wiz oraz uchylające decyzję nr 574/2007/WE weszło w życie w dniu 21 maja 2014 r. i zaczęło być stosowane od dnia 1 stycznia 2014 r. 1 .

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 514/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Funduszu Azylu, Migracji i Integracji oraz instrumentu na rzecz wsparcia finansowego współpracy policyjnej, zapobiegania i zwalczania przestępczości oraz zarządzania kryzysowego również weszło w życie dnia 21 maja 2014 r. i zaczęło być stosowane od dnia 1 stycznia 2014 r. 2 . Zgodnie z art. 19 rozporządzenia (UE) nr 515/2014, przepisy rozporządzenia (UE) nr 514/2014 mają zastosowanie do instrumentu na rzecz wsparcia finansowego w zakresie granic zewnętrznych i wiz w ramach Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (zwanego dalej „Funduszem Bezpieczeństwa Wewnętrznego – granice i wizy”).

Celem Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego – granice i wizy jest ustanowienie mechanizmu solidarności, w ramach którego uczestniczące w nim państwa są związane tymi samymi europejskimi zasadami dotyczącymi kontroli granic zewnętrznych we wzajemnym interesie, wzajemnie się reprezentując. Fundusz Bezpieczeństwa Wewnętrznego – granice i wizy będzie służyć realizacji podstawowego celu dorobku Schengen, jakim jest podział odpowiedzialności za „skuteczny, wysoki i jednolity poziom kontroli na granicach zewnętrznych”, jak określono w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 2016/399 Parlamentu Europejskiego i Rady. Stanowi on zatem rozwinięcie dorobku Schengen.

Artykuł 5 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 515/2014 stanowi, że państwa uczestniczące we wdrażaniu, stosowaniu i rozwijaniu dorobku Schengen uczestniczą w instrumencie zgodnie z tym rozporządzeniem, oraz że należy zawrzeć porozumienia dotyczące wkładu finansowego tych państw oraz określić przepisy dodatkowe niezbędne dla takiego udziału, w tym postanowienia zapewniające ochronę interesów finansowych Unii i uprawnień kontrolnych Trybunału Obrachunkowego, ponieważ odpowiednie układy o stowarzyszeniu nie obejmują takich przepisów.

Celem projektu umowy z Liechtensteinem (zwanym dalej „państwem stowarzyszonym”) jest ustanowienie porozumień, o których mowa w art. 5 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 515/2014, oraz umożliwienie Komisji przyjęcia ostatecznej odpowiedzialności za wykonanie budżetu przydzielonego do tego instrumentu w tym państwie stowarzyszonym, a także ustalenie jego wkładu do budżetu Unii w odniesieniu do tego instrumentu.

W kwestii nadzoru budżetowego i kontroli finansowej, państwa członkowskie są objęte zobowiązaniami horyzontalnymi (np. kompetencjami Trybunału Obrachunkowego i Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)) wynikającymi bezpośrednio z Traktatu lub prawodawstwa wtórnego Unii. Zobowiązania te stosuje się w państwach członkowskich bezpośrednio, a zatem nie są one ustanowione w rozporządzeniu (UE) nr 515/2014. Zgodnie z art. 5 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 515/2014, należy je jednak rozszerzyć na państwo stowarzyszone w drodze projektu umowy.

W celu ochrony interesów finansowych Unii przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami, rozporządzenie (UE) nr 514/2014 przyznaje personelowi Komisji, Trybunałowi Obrachunkowemu i OLAF-owi prawo do uzyskania odpowiedniego dostępu w celu przeprowadzenia kontroli. W art. 5 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 dodano, iż w umowach o współpracy z państwami trzecimi wyraźnie upoważni się Komisję, Trybunał Obrachunkowy i OLAF do prowadzenia takich audytów, a także kontroli i inspekcji na miejscu. W związku z tym taka możliwość została przewidziana w projekcie umowy.

Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki

Nie dotyczy.

Spójność z innymi politykami Unii

Nie dotyczy.

2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ

Podstawa prawna

Podstawę niniejszego wniosku dotyczącego podpisania umowy mającej na celu zawarcie porozumień pomiędzy Unią Europejską a Liechtensteinem w sprawie wkładu tego kraju do instrumentu na rzecz wsparcia finansowego w zakresie granic zewnętrznych i wiz na lata 2014–2020 oraz przepisów dodatkowych niezbędnych w odniesieniu do tego udziału stanowi art. 77 ust. 2 i art. 218 ust. 5 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Konieczność decyzji, której dotyczy wniosek

Na podstawie art. 5 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 515/2014 zawarcie umowy z Liechtensteinem jest niezbędne do zawarcia porozumień dotyczących wkładu tego kraju do instrumentu na rzecz wsparcia finansowego w zakresie granic zewnętrznych i wiz na lata 2014–2020 oraz określenia przepisów dodatkowych niezbędnych w odniesieniu do tego udziału.

Proporcjonalność

Nie dotyczy.

Wybór instrumentu

Nie dotyczy.

3.WYNIKI OCEN EX-POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW

Oceny ex-post/kontrole sprawności obowiązującego prawodawstwa

Nie dotyczy.

Konsultacje z zainteresowanymi stronami

Nie dotyczy.

Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy eksperckiej

Nie dotyczy.

Ocena skutków

Nie dotyczy, ponieważ wniosek ten jest powiązany z zarządzaniem programem, a jego celem jest podpisanie umowy międzynarodowej, która została wynegocjowana na podstawie wytycznych negocjacyjnych określonych przez Radę.

Sprawność regulacyjna i uproszczenie

Nie dotyczy.

Prawa podstawowe

Nie dotyczy.

4.WPŁYW NA BUDŻET

W art. 10 i załączniku I do projektu umowy znajdują się postanowienia dotyczące rocznego wkładu finansowego państwa stowarzyszonego do budżetu Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego – granice i wizy, a także jego ewentualnego dostosowania do sytuacji opisanej w załączniku I.

5.ELEMENTY FAKULTATYWNE

Terytorialny zakres stosowania

Rozporządzenie (UE) nr 515/2014 stanowi rozwinięcie dorobku Schengen. W tym względzie niniejsza umowa z Liechtensteinem również stanowi rozwinięcie dorobku Schengen.

Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do TUE i TFUE, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie będzie nią związana ani nie będzie jej stosować. Zgodnie z art. 4 wyżej wspomnianego Protokołu Dania zdecyduje w terminie sześciu miesięcy od daty przyjęcia przez Radę niniejszego wniosku, czy dokona transpozycji tej decyzji do swego prawa krajowego.

Niniejszy wniosek stanowi bowiem rozwinięcie tych elementów dorobku Schengen, w których Zjednoczone Królestwo i Irlandia nie uczestniczą, którymi nie będą związane i których nie będą stosować, zgodnie z, odpowiednio, decyzjami Rady 2000/365/WE 3 i 2002/192/WE 4 .

Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdania

Artykuł 17 umowy określa stosowne uzgodnienia dotyczące sprawozdawczości i monitorowania. Do dnia 15 lutego każdego roku, do roku 2022 włącznie, Liechtenstein jest zobowiązany przedstawiać Komisji sprawozdanie roczne z wdrażania za poprzedni rok budżetowy.

Dokumenty wyjaśniające (w przypadku dyrektyw)

Nie dotyczy.

Szczegółowe objaśnienia poszczególnych przepisów wniosku

Brak takiej potrzeby.

W świetle powyżej przedstawionych rozważań Komisja wnioskuje, aby Rada zatwierdziła, po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego, umowę z Księstwem Liechtensteinu w sprawie przepisów dodatkowych dotyczących instrumentu wsparcia finansowego w zakresie granic zewnętrznych i wiz, w ramach Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego na lata 2014–2020.

2016/0247 (NLE)

Wniosek

DECYZJA RADY

w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, umowy między Unią Europejską a Księstwem Liechtensteinu w sprawie przepisów dodatkowych dotyczących instrumentu wsparcia finansowego w zakresie granic zewnętrznych i wiz, w ramach Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego na lata 2014–2020

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 77 ust. 2 i art. 218 ust. 6 lit. a),

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego 5 ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)Zgodnie z decyzją Rady 2016/XXX z dnia [...] umowa między Unią a Księstwem Liechtensteinu w sprawie przepisów dodatkowych dotyczących instrumentu wsparcia finansowego w zakresie granic zewnętrznych i wiz w ramach Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego na lata 2014–2020 została podpisana przez Komisję w dniu [...], z zastrzeżeniem zawarcia tej umowy.

(2)Artykuł 5 ust. 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 515/2014 ustanawiającego, w ramach Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, instrument na rzecz wsparcia finansowego w zakresie granic zewnętrznych i wiz na lata 2014–2020 stanowi, że państwa uczestniczące we wdrażaniu, stosowaniu i rozwijaniu dorobku Schengen powinny uczestniczyć w instrumencie zgodnie z tym rozporządzeniem, oraz że należy zawrzeć porozumienia dotyczące wkładu finansowego tych państw oraz określić przepisy dodatkowe niezbędne dla takiego udziału, zawierające postanowienia zapewniające ochronę interesów finansowych Unii i uprawnień kontrolnych Trybunału Obrachunkowego.

(3)Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu (nr 22) w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związana ani jej nie stosuje. Ponieważ niniejsza decyzja ma na celu rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, zgodnie z art. 4 tego protokołu Dania podejmuje w terminie sześciu miesięcy po przyjęciu przez Radę niniejszej decyzji decyzję, czy dokona jej transpozycji do swego prawa krajowego.

(4)Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, w którym Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotyczącą wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen; Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy zatem w jej przyjęciu, nie jest nią związane ani jej nie stosuje 6 .

(5)Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, w którym Irlandia nie uczestniczy zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotyczącą wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen 7 ; Irlandia nie uczestniczy zatem w jej przyjęciu, nie jest nią związana ani jej nie stosuje.

(6)Umowa powinna zostać zatwierdzona.

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się, w imieniu Unii Europejskiej, umowę między Unią Europejską a Księstwem Liechtensteinu w sprawie przepisów dodatkowych dotyczących instrumentu wsparcia finansowego w zakresie granic zewnętrznych i wiz, w ramach Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, na lata 2014–2020.

Tekst umowy dołącza się do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Przewodniczący Rady wyznacza osobę lub osoby uprawnione do dokonania w imieniu Unii Europejskiej zawiadomienia, o którym mowa w art. 19 ust. 2 umowy, w celu wyrażenia zgody Unii Europejskiej na to, aby umowa stała się dla niej wiążąca.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

   W imieniu Rady

   Przewodniczący

(1) Dz.U. L 150 z 20.5.2014, s. 143.
(2) Dz.U. L 150 z 20.5.2014, s. 112.
(3) Decyzja Rady z dnia 29 maja 2000 r. dotycząca wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen, Dz.U. L 131 z 1.6.2000, s. 43.
(4) Decyzja Rady z dnia 28 lutego 2002 r. dotycząca wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen, Dz.U. L 64 z 7.3.2002, s. 20.
(5) Dz.U. C z , s. .
(6) Decyzja Rady z dnia 29 maja 2000 r. dotycząca wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen, Dz.U. L 131 z 1.6.2000, s. 43.
(7) Decyzja Rady z dnia 28 lutego 2002 r. dotycząca wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen, Dz.U. L 64 z 7.3.2002, s. 20.
Top

Bruksela, dnia 12.8.2016

COM(2016) 504 final

ZAŁĄCZNIK

do wniosku dotyczącego

decyzji Rady

w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, umowy między Unią Europejską a Księstwem Liechtensteinu w sprawie przepisów dodatkowych dotyczących instrumentu wsparcia finansowego w zakresie granic zewnętrznych i wiz, w ramach Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego na lata 2014–2020


ZAŁĄCZNIK

do wniosku dotyczącego

decyzji Rady

w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, umowy między Unią Europejską a Księstwem Liechtensteinu w sprawie przepisów dodatkowych dotyczących instrumentu wsparcia finansowego w zakresie granic zewnętrznych i wiz, w ramach Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego na lata 2014–2020

UNIA EUROPEJSKA (dalej zwana „Unią”)

oraz

KSIĘSTWO LIECHTENSTEINU, zwane dalej „Liechtensteinem”,

zwane dalej „Stronami”,

UWZGLĘDNIAJĄC Protokół podpisany między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 1 („protokół o włączeniu Liechtensteinu w dorobek Schengen”),

A TAKŻE MAJĄC NA UWADZE, CO NASTĘPUJE:

(1)Unia ustanowiła instrument na rzecz wsparcia finansowego w zakresie granic zewnętrznych i wiz, w ramach Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 515/2014 2 .

(2)Rozporządzenie (UE) nr 515/2014 stanowi rozwinięcie dorobku Schengen w rozumieniu protokołu o włączeniu Liechtensteinu w dorobek Schengen.

(3)Ze względu na to, że rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 514/2014 3 ma bezpośredni wpływ na stosowanie przepisów rozporządzenia (UE) nr 515/2014, tym samym wywierając również wpływ na ramy prawne tego dorobku, oraz na to, że procedury ustanowione na mocy protokołu o włączeniu Liechtensteinu w dorobek Schengen zastosowano w celu przyjęcia rozporządzenia (UE) nr 514/2014, o czym Liechtenstein został powiadomiony, Strony potwierdzają, że rozporządzenie (UE) nr 514/2014 stanowi rozwinięcie dorobku Schengen w rozumieniu protokołu o włączeniu Liechtensteinu w dorobek Schengen w zakresie, w jakim jest to niezbędne do wykonania rozporządzenia (UE) nr 515/2014.

(4)Artykuł 5 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 515/2014 stanowi, że państwa – w tym Liechtenstein – uczestniczące we wdrażaniu, stosowaniu i rozwijaniu dorobku Schengen uczestniczą w instrumencie zgodnie z tym rozporządzeniem, oraz że należy zawrzeć porozumienia dotyczące wkładu finansowego tych państw oraz określić przepisy dodatkowe niezbędne dla takiego udziału, w tym postanowienia zapewniające ochronę interesów finansowych Unii i uprawnień kontrolnych Trybunału Obrachunkowego.

(5)Instrument na rzecz wsparcia finansowego w zakresie granic zewnętrznych i wiz, w ramach Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego („Fundusz Bezpieczeństwa Wewnętrznego – granice i wizy”) stanowi szczególny instrument w kontekście dorobku prawnego Schengen, zaprojektowany w celu podziału obciążeń oraz zapewnienia wsparcia finansowego w dziedzinie granic zewnętrznych i polityki wizowej w państwach członkowskich i państwach stowarzyszonych.

(6)Artykuł 60 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 4 ustanawia przepisy dotyczące zarządzania pośredniego, które mają zastosowanie w przypadku państw trzecich, w tym państw stowarzyszonych, którym powierzono zadania związane z wykonywaniem budżetu.

(7)    Artykuł 17 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 przewiduje kwalifikowanie wydatków poniesionych w 2014 r. przez instytucję odpowiedzialną, która nie została jeszcze oficjalnie wyznaczona, gwarantując tym samym sprawne przechodzenie z Funduszu Granic Zewnętrznych do Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Ważne jest również, aby ta sama logika znalazła odzwierciedlenie w niniejszej umowie. Zważywszy, że niniejsza umowa nie weszła w życie przed końcem 2014 r., należy zapewnić kwalifikowalność wydatków poniesionych przed wyznaczeniem instytucji odpowiedzialnej oraz do tego momentu, pod warunkiem że systemy zarządzania i kontroli stosowane przed tą datą są zasadniczo takie same jak te stosowane po formalnym wyznaczeniu organu odpowiedzialnego.

(8)Aby ułatwić obliczenia i wykorzystanie rocznych wkładów Liechtensteinu na rzecz Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego – granice i wizy, wkład tego państwa w odniesieniu do okresu 2014–2020 będzie podlegał wpłatom w pięciu rocznych transzach w latach 2016–2020. Roczne wkłady na lata 2016–2018 to kwoty w stałej wysokości, podczas gdy wkład na lata 2019 i 2020 zostanie określony w 2019 r. w oparciu o produkt krajowy brutto wszystkich państw uczestniczących w Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego – granice i wizy, z uwzględnieniem faktycznie zrealizowanych płatności,

UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Zakres stosowania

Niniejsza umowa określa przepisy uzupełniające niezbędne do udziału Liechtensteinu w Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego – granice i wizy zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 515/2014.

Artykuł 2

Zarządzanie finansami i kontrola

1.    Liechtenstein podejmie niezbędne środki mające na celu zapewnienie zgodności z odpowiednimi przepisami w zakresie zarządzania finansami i kontroli, określonymi w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej („TFUE”) oraz w prawodawstwie unijnym opartym na postanowieniach TFUE.

Postanowienia TFUE i przepisy prawa wtórnego, o których mowa w akapicie pierwszym akapitem obejmują:

(a)art. 287 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 TFUE;

(b)art. 30, art. 32, art. 57, art. 58 ust. 1 lit. c) pkt (i), art. 60 oraz art. 79 ust. 2 i art. 108 ust. 2 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012;

(c)art. 32, art. 38, art. 42, art. 84, art. 88, art. 142 i art. 144 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1268/2012 5 ;

(d)Rozporządzenie Rady (Euratom, EWG) nr 2185/96 6 ;

(e)Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 7

Strony mogą podjąć decyzję w sprawie zmiany powyższego wykazu.

2.    Liechtenstein stosuje na swoim terytorium przepisy, o których mowa w ust. 1, w zgodzie z niniejszą umową.

Artykuł 3

Poszanowanie zasady należytego zarządzania finansami

Środki przyznane Liechtensteinowi w ramach Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego – granice i wizy są wykorzystywane zgodnie z zasadą należytego zarządzania finansami.

Artykuł 4

Poszanowanie zasady unikania konfliktu interesów

Wszystkim podmiotom działającym w sferze finansów oraz wszystkim innym osobom uczestniczącym w wykonaniu budżetu i zarządzaniu budżetem, w tym w czynnościach służących jego opracowaniu, audycie lub kontroli budżetu działającym na terytorium Liechtensteinu zakazuje się podejmowania jakichkolwiek działań, które mogą spowodować konflikt ich interesów z interesami Unii.

Artykuł 5

Postępowanie egzekucyjne

Decyzje podjęte przez Komisję, które nakładają zobowiązanie pieniężne na podmioty inne niż państwa, podlegają egzekucji na terytorium Liechtensteinu.

Postępowanie egzekucyjne odbywa się zgodnie z obowiązującymi w Liechtensteinie przepisami z zakresu postępowania cywilnego. Decyzji towarzyszy klauzula wykonalności bez konieczności spełniania wymogów formalnych innych niż weryfikacja autentyczności decyzji przez organ krajowy wyznaczony do tego celu przez rząd Liechtensteinu, który zawiadamia o tym wyznaczeniu Komisję.

Po spełnieniu, na wniosek Komisji, tych wymogów formalnych, Komisja może przeprowadzić postępowanie zgodnie z prawem krajowym, kierując sprawę bezpośrednio do właściwego organu.

Postępowanie egzekucyjne może zostać zawieszone wyłącznie na mocy orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Sądy Liechtensteinu są jednak właściwe w sprawach skarg dotyczących nieprawidłowości w postępowaniu egzekucyjnym.

Artykuł 6

Ochrona interesów finansowych Unii przed nadużyciami finansowymi

1.Liechtenstein zobowiązuje się:

(a)przeciwdziałać nadużyciom finansowym oraz wszelkiej innej nielegalnej działalności przynoszącej szkody interesom finansowym Unii poprzez podejmowanie środków, które mają skutek odstraszający i zapewniają skuteczną ochronę w Liechtensteinie;

(b)podejmować takie same środki do zwalczania nadużyć naruszających interesy finansowe Unii, jakie podejmuje do zwalczania nadużyć naruszających swoje własne interesy finansowe; oraz

(c)koordynować swoje działania mające na celu ochronę interesów finansowych Unii wraz z państwami członkowskimi i Komisją.

2.Liechtenstein przyjmuje środki równoważne środkom przyjętym przez Unię zgodnie z art. 325 ust. 4 TFUE, które obowiązują w dniu podpisania niniejszej umowy.

Za obopólną zgodą Strony mogą podjąć decyzję o przyjęciu środków równoważnych jakimkolwiek wynikającym z nich środkom przyjętym przez Unię w zgodzie z tym artykułem.

Artykuł 7

Kontrole oraz inspekcje na miejscu przeprowadzane przez Komisję (OLAF)

Bez uszczerbku dla swoich uprawnień na mocy art. 5 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 Komisja (Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)) jest uprawniona do przeprowadzania kontroli na miejscu oraz inspekcji na terytorium Liechtensteinu w odniesieniu do Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego – granice i wizy, zgodnie z warunkami ustanowionymi w rozporządzeniu Rady (Euratom, WE) nr 2185/96.

Organy Liechtensteinu ułatwiają kontrole oraz inspekcje na miejscu, które na wniosek organów mogą być przeprowadzane wspólnie.

Artykuł 8

Trybunał Obrachunkowy

Zgodnie z art. 287 ust. 3 TFUE oraz częścią pierwszą tytułu X, rozdział I rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 Trybunał Obrachunkowy może przeprowadzać w imieniu Unii kontrole w pomieszczeniach każdego organu zarządzającego dochodami oraz wydatkami dotyczącymi Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego – granice i wizy na terytorium Liechtensteinu, w tym w pomieszczeniach każdej osoby fizycznej lub prawnej otrzymującej płatności z budżetu.

Kontrole Trybunału Obrachunkowego w Liechtensteinie przeprowadza się łącznie z krajowymi instytucjami kontrolnymi lub, jeżeli nie mają one niezbędnych uprawnień, z właściwymi służbami krajowymi. Trybunał Obrachunkowy oraz krajowe instytucje kontrolne Liechtensteinu współpracują na zasadzie wzajemnego zaufania, zachowując swoją niezależność. Instytucje te lub służby zawiadamiają Trybunał Obrachunkowy, czy zamierzają uczestniczyć w kontroli.

Trybunałowi Obrachunkowemu przysługują co najmniej takie same prawa jak Komisji określone w art. 5 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 i art. 7 niniejszej umowy.

Artykuł 9

Zamówienia publiczne

Liechtenstein stosuje przepisy własnego prawa krajowego dotyczące zamówień publicznych zgodnie z załącznikiem XVI do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym 8 .

Artykuł 10

Wkłady finansowe

1.W latach 2016–2018 Liechtenstein dokonuje płatności rocznych na rzecz budżetu Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego – granice i wizy zgodnie z poniższą tabelą:

(wszystkie kwoty w EUR)

2016

2017

2018

Liechtenstein

218 815

218 815

218 815

2.Wkłady Liechtensteinu w latach 2019 i 2020 są obliczane zgodnie z jego produktem krajowym brutto (PKB) jako odsetek PKB wszystkich państw uczestniczących w Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego – granice i wizy, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku.

3.Wkłady finansowe Liechtensteinu, o których mowa w niniejszym artykule, są należne niezależnie od daty przyjęcia programu krajowego, o którym mowa w art. 14 rozporządzenia (UE) nr 514/2014.

Artykuł 11

Wykorzystanie wkładów finansowych

1.Łączną kwotę rocznych płatności w latach 2016 i 2017 przeznacza się w następujący sposób:

(a)75 % przeznacza się na przegląd śródokresowy, o którym mowa w art. 8 rozporządzenia (UE) nr 515/2014;

(b)15 % przeznacza się na rozwój systemów informatycznych, o których mowa w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 515/2014, z zastrzeżeniem przyjęcia odpowiednich aktów prawodawczych Unii do dnia 30 czerwca 2017 r.;

(c)10 % przeznacza się na działania Unii, o których mowa w art. 13 rozporządzenia (UE) nr 515/2014 oraz na pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych, o której mowa w art. 14 rozporządzenia (UE) nr 515/2014.

Jeżeli kwota, o której mowa w lit. b), nie zostanie przydzielona lub wydana, wówczas Komisja, zgodnie z procedurą określoną w art. 5 ust. 5 lit. b) akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 515/2014, ponownie przydziela ją na konkretne działania, o których mowa w art. 7 rozporządzenia (UE) nr 515/2014.

Jeżeli niniejsza Umowa nie wejdzie w życie ani nie będzie tymczasowo stosowana do dnia 1 czerwca 2017 r., pełen wkład Liechtensteinu wykorzystuje się zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu.

2.Łączną kwotę rocznych płatności w latach 2018, 2019 i 2020 przeznacza się w następujący sposób:

(a)40 % przeznacza się na konkretne działania, o których mowa w art. 7 rozporządzenia (UE) nr 515/2014;

(b)50 % przeznacza się na rozwój systemów informatycznych, o których mowa w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 515/2014, z zastrzeżeniem przyjęcia odpowiednich aktów prawodawczych Unii do dnia 31 grudnia 2018 r.;

(c)10 % przeznacza się na działania Unii, o których mowa w art. 13 rozporządzenia (UE) nr 515/2014 oraz na pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych, o której mowa w art. 14 rozporządzenia (UE) nr 515/2014.

Jeżeli kwota, o której mowa w lit. b), nie zostanie przydzielona lub wydana, wówczas Komisja, zgodnie z procedurą określoną w art. 5 ust. 5 lit. b) akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 515/2014, ponownie przydziela ją na konkretne działania, o których mowa w art. 7 rozporządzenia (UE) nr 515/2014.

3.Dodatkowe kwoty przydzielone na przegląd śródokresowy, działania Unii, działania szczególne lub program rozwoju systemów informatycznych wykorzystuje się zgodnie z odpowiednią procedurą określoną w jednym z następujących przepisów:

(a)art. 6 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 514/2014;

(b)art. 8 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 515/2014;

(c)art. 7 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 515/2014;

(d) art. 15 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 515/2014,

4.    Komisja może corocznie wykorzystać nie więcej niż 1 581 EUR z płatności dokonywanych przez Liechtenstein celem pokrycia wydatków administracyjnych związanych z personelem lub personelem zewnętrznym niezbędnym dla wspierania procesu wprowadzania przez Liechtenstein w życie przepisów rozporządzenia (UE) nr 515/2014 oraz postanowień niniejszej umowy.

Artykuł 12

Poufność

Informacje przekazane lub uzyskane na mocy postanowień niniejszej umowy, niezależnie od ich postaci, są objęte tajemnicą służbową i są chronione w taki sam sposób, w jaki chroni się podobne informacje na mocy przepisów mających zastosowanie do instytucji Unii oraz odpowiednich przepisów prawa w Liechtensteinie. Informacje takie mogą być przekazywane wyłącznie tym osobom, które muszą zapoznać się z nimi ze względu na swoje funkcje w instytucjach Unii, w państwach członkowskich lub w Liechtensteinie; ponadto informacje takie nie mogą być wykorzystywane do celów innych niż skuteczna ochrona interesów finansowych Stron.

           Artykuł 13

Wyznaczenie organu odpowiedzialnego

1.    Niezwłocznie po zatwierdzeniu programu krajowego Liechtenstein powiadamia Komisję o formalnym wyznaczeniu na szczeblu ministerialnym organu odpowiedzialnego za zarządzanie wydatkami i ich kontrolę w ramach Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego – granice i wizy.

2.    Warunkiem wyznaczenia, o którym mowa w ust. 1, jest spełnienie przez podmiot kryteriów wyznaczenia dotyczących otoczenia wewnętrznego, działań kontrolnych, informowania i komunikacji oraz monitorowania, przewidzianych w rozporządzeniu (UE) nr 514/2014 lub na jego podstawie.

3.    Wyznaczenie organu odpowiedzialnego opiera się na opinii podmiotu audytowego, którym może być organ audytowy, oceniającego, czy organ odpowiedzialny spełnia kryteria wyznaczenia. Podmiotem tym może być niezależna instytucja publiczna odpowiedzialna za monitorowanie, ocenę i audyt administracji. Podmiot audytowy musi funkcjonować niezależnie od organu odpowiedzialnego i wypełniać swoje zadania zgodnie z uznanymi międzynarodowymi standardami audytu. Liechtenstein może oprzeć decyzję o wyznaczeniu na tym, czy systemy zarządzania i kontroli są co do istoty takie same jak systemy już istniejące w poprzednim okresie i czy funkcjonowały one skutecznie. Jeżeli wyniki audytów i kontroli wykazują, że wyznaczony podmiot nie spełnia już kryteriów wyznaczenia, Liechtenstein podejmuje środki niezbędne do zapewnienia naprawy uchybień w realizacji zadań tego podmiotu, w tym przez zakończenie jego wyznaczenia. 

Artykuł 14

Definicja roku budżetowego

Do celów niniejszej umowy rok budżetowy, o którym mowa w art. 60 ust. 5 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012, obejmuje zrealizowane wydatki i uzyskane dochody zapisane w księgach rachunkowych organu odpowiedzialnego w okresie rozpoczynającym się w dniu 16 października roku „N-1” i kończącym się w dniu 15 października roku „N”.

Artykuł 15

Kwalifikowalność wydatków

W drodze odstępstwa od art. 17 ust. 3 lit. b) oraz ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 wydatki są kwalifikowalne, jeżeli zostały pokryte przez organ odpowiedzialny przed dniem jego formalnego wyznaczenia zgodnie z art. 13 niniejszej umowy, pod warunkiem że systemy zarządzania i kontroli stosowane przed tym formalnym wyznaczeniem organu odpowiedzialnego są co do istoty takie same jak systemy obowiązujące po jego formalnym wyznaczeniu.

Artykuł 16

Wniosek o płatność salda rocznego

1.    Do dnia 15 lutego roku następującego po danym roku budżetowym Liechtenstein przedkłada Komisji dokumenty i informacje wymagane na podstawie art. 60 ust. 5 lit. b) i c) rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012.

W drodze odstępstwa od art. 44 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 oraz zgodnie z art. 60 ust. 5 akapit trzeci rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012, Liechtenstein przedstawia Komisji opinię, o której mowa w art. 60 ust. 5 akapit drugi rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 najpóźniej do dnia 15 marca roku następującego po danym roku budżetowym.

Przedłożone dokumenty, o których mowa w niniejszym ustępie, służą jako wniosek o płatność salda rocznego.

2.    Dokumenty, o których mowa w ust. 1, sporządza się na podstawie wzorów przyjętych przez Komisję na podstawie art. 44 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 514/2014.

Artykuł 17

Sprawozdanie z realizacji

W drodze odstępstwa od art. 54 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 oraz zgodnie z art. 60 ust. 5 akapit trzeci rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012, Liechtenstein przedkłada Komisji roczne sprawozdanie z realizacji programu krajowego w poprzednim roku budżetowym do dnia 15 lutego każdego roku do roku 2022 włącznie, i może opublikować powyższe informacje na odpowiednim szczeblu.

Pierwsze sprawozdanie roczne z realizacji programu krajowego przedkłada się w dniu 15 lutego po wejściu w życie niniejszej umowy lub rozpoczęciu jej tymczasowego stosowania.

Pierwsze sprawozdanie obejmuje lata budżetowe począwszy od roku 2014 do roku obrotowego poprzedzającego termin złożenia pierwszego sprawozdania rocznego zgodnie z akapitem drugim. Liechtenstein przedstawia sprawozdanie końcowe z realizacji programu krajowego do dnia 31 grudnia 2023 r.

Artykuł 18

System elektronicznej wymiany danych

Zgodnie z art. 24 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 każda oficjalna wymiana informacji między Liechtensteinem a Komisją odbywa się z wykorzystaniem systemu elektronicznej wymiany danych udostępnionego w tym celu przez Komisję.

Artykuł 19

Wejście w życie

1.Funkcję depozytariusza niniejszej umowy pełni Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej.

2.Strony zatwierdzają niniejszą umowę zgodnie z ich własnymi procedurami. Powiadamiają się one wzajemnie o zakończeniu tych procedur.

3.Niniejsza umowa wchodzi w życie pierwszego dnia pierwszego miesiąca następującego po dniu złożenia ostatniej notyfikacji, o której mowa w ust. 2.

4.Strony tymczasowo stosują niniejszą umowę, z wyjątkiem jej art. 5, od dnia następującego po dniu jej podpisania, z zastrzeżeniem wymogów konstytucyjnych.

Artykuł 20

Obowiązywanie i rozwiązanie umowy

1.Zarówno Unia jak i Liechtenstein mogą rozwiązać niniejszą umowę, powiadamiając o tym drugą Stronę. Umowa przestaje obowiązywać trzy miesiące po takim powiadomieniu. Projekty i działania będące w trakcie realizacji w momencie rozwiązania są kontynuowane na warunkach określonych w niniejszej umowie. Strony uregulują za wspólnym porozumieniem kwestię ewentualnych konsekwencji rozwiązania.

2.Rozwiązanie niniejszej umowy nastąpi w momencie rozwiązania protokołu o włączeniu Liechtensteinu w dorobek Schengen zgodnie z art. 5 ust. 4., art. 11 ust. 1 lub art. 11 ust. 3 protokołu o włączeniu Liechtensteinu w dorobek Schengen.

Artykuł 21

Języki

Niniejszą umowę sporządza się w jednym egzemplarzu w językach angielskim, bułgarskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim, przy czym każdy z tych tekstów jest jednakowo autentyczny.



ZAŁĄCZNIK

Wzór do obliczania wkładów finansowych na lata 2019 i 2020 oraz szczegóły dotyczące płatności

Wkład finansowy Liechtensteinu do Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego – granice i wizy, o którym mowa w art. 5 ust. 7 akapity drugi i trzeci rozporządzenia 515/2014 na lata 2019 i 2020, oblicza się następująco:

Ostateczne dane o wysokości produktu krajowego brutto (PKB) Liechtensteinu za każdy rok w okresie od 2013 r. do 2017 r., dostępne dnia 31 marca 2019 r. dzieli się przez sumę danych o wysokości PKB wszystkich państw uczestniczących w Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego – granice i wizy w danym roku. Średnią wartość uzyskanych pięciu wartości procentowych za lata 2013–2017 stosuje się do sumy rzeczywistych rocznych środków na Fundusz Bezpieczeństwa Wewnętrznego – granice i wizy na lata 2014–2019 i rocznych środków na zobowiązania dla Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego – granice i wizy na 2020 r., zgodnie z projektem budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2020 przyjętym przez Komisję w celu uzyskania całkowitej kwoty do zapłaty przez Liechtenstein przez cały okres realizacji Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego – granice i wizy. Od tej kwoty odejmuje się kwoty rocznych płatności faktycznie zrealizowanych przez Liechtenstein zgodnie z art. 10 ust. 1 niniejszej umowy w celu uzyskania całkowitej kwoty wkładów tego państwa na lata 2019 i 2020. Połowa tej kwoty zostanie wypłacona w 2019 r., a druga połowa – w 2020 r.

Wkład finansowy jest uiszczany w euro.

Liechtenstein wnosi swój odpowiedni wkład finansowy nie później niż 45 dni po otrzymaniu noty debetowej. Każde opóźnienie wpłaty wkładu stanowi podstawę do zapłaty odsetek od należnej kwoty, naliczanych od terminu wymagalności. Stopa oprocentowania jest równa stopie stosowanej przez Europejski Bank Centralny w odniesieniu do jego podstawowych operacji refinansujących, opublikowanej w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, obowiązującej pierwszego dnia kalendarzowego miesiąca, na który przypada ostateczny termin płatności, powiększonej o 3,5 punktu procentowego.

(1) Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 21.
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 515/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające, w ramach Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, instrument na rzecz wsparcia finansowego w zakresie granic zewnętrznych i wiz oraz uchylające decyzję nr 574/2007/WE (Dz.U. L 150 z 20.5.2014, s. 143).
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 514/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Funduszu Azylu, Migracji i Integracji oraz instrumentu na rzecz wsparcia finansowego współpracy policyjnej, zapobiegania i zwalczania przestępczości oraz zarządzania kryzysowego (Dz.U. L 150 z 20.5.2014, s. 112).
(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 547/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U. L 163 z 29.5.2014, s. 18).
(5) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1268/2012 w sprawie zasad stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii (Dz.U. L 362 z 31.12.2012, s. 1).
(6) Rozporządzenie Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2).
(7) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1).
(8) Dz.U. L 1 z 3.1.1994, s. 461.
Top