Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52016PC0421

Wniosek DECYZJA RADY w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, Porozumienia między Unią Europejską a Rządem Kanady dotyczącego stosowania ich prawa konkurencji

COM/2016/0421 final - 2016/0194 (NLE)

Bruksela, dnia 27.6.2016

COM(2016) 421 final

2016/0194(NLE)

Wniosek

DECYZJA RADY

w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, Porozumienia między Unią Europejską a Rządem Kanady dotyczącego stosowania ich prawa konkurencji


UZASADNIENIE

1.KONTEKST WNIOSKU

Przyczyny i cele wniosku

Niniejszy wniosek przedstawiany jest w oparciu o mandat Rady z dnia 9 października 2008 r., w którym upoważniono Komisję do rozpoczęcia negocjacji w sprawie aktualizacji obowiązującego porozumienia o współpracy między UE a Kanadą w kwestiach z dziedziny konkurencji. Celem jest wprowadzenie do porozumienia postanowień, które umożliwią organom ds. konkurencji obu stron wymianę dowodów zgromadzonych w trakcie prowadzonych dochodzeń.

Obowiązujące porozumienie o współpracy z Kanadą pochodzi z czerwca 1999 r. i w tym czasie wymiany dowodów pomiędzy stronami nie uznawano za konieczną. W międzyczasie dwustronna współpraca między Komisją Europejską i kanadyjskim organem do spraw konkurencji uległa intensyfikacji i zacieśnieniu w kwestiach merytorycznych. Brak możliwości wymiany informacji z kanadyjskim organem do spraw konkurencji uważa się za przeszkodę, która znacznie utrudnia skuteczną współpracę. Proponowane zmiany do istniejącego porozumienia umożliwią Komisji Europejskiej i kanadyjskiemu organowi do spraw konkurencji wymianę dowodów, jakie strony uzyskały w trakcie prowadzonych przez siebie dochodzeń. Będzie to szczególnie przydatne w tych przypadkach, gdy domniemane zachowanie antykonkurencyjne ma wpływ na rynki transatlantyckie lub światowe. Wiele międzynarodowych i transatlantyckich karteli działa w Kanadzie i dzięki współpracy z tym krajem Komisja zyska możliwość dostępu do dodatkowych informacji dotyczących tych karteli.

Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki

Współpraca z organami ds. konkurencji państw trzecich jest obecnie standardową praktyką w międzynarodowych dochodzeniach dotyczących konkurencji. Oprócz porozumienia z Kanadą Unia Europejska zawarła specjalne umowy o współpracy ze Stanami Zjednoczonymi, Japonią, Koreą i Szwajcarią. Umowa ze Szwajcarią jest najbardziej kompleksowa, zawiera bowiem postanowienia dotyczące wymiany dowodów; proponowana aktualizacja zapewniłaby, że porozumienie z Kanadą byłoby na takim samym poziomie, jak umowa ze Szwajcarią.

Spójność z innymi politykami Unii

Celem polityki konkurencji jest zapewnienie, aby rynki przynosiły większe korzyści konsumentom, przedsiębiorstwom i całemu społeczeństwu. Polityka konkurencji przyczynia się w związku z tym do realizacji szerszych celów Komisji, w szczególności do zwiększenia zatrudnienia, wzrostu gospodarczego i inwestycji. Komisja realizuje ten cel poprzez stosowanie zasad konkurencji, sankcje za ich naruszanie i promowanie kultury konkurencji na szczeblu międzynarodowym.

Proponowane porozumienie przyczyni się do poprawy współpracy administracyjnej między Komisją Europejską i kanadyjskim organem do spraw konkurencji. W końcowym rozrachunku konsumenci zarówno w UE, jak i w Kanadzie, mogą skorzystać na tym, że naruszenia zasad konkurencji będą sprawniej wykrywane i karane, co przyczyni się również do zwiększenia efektu odstraszającego. Skuteczniejsze stosowanie zasad konkurencji zagwarantuje bardziej otwarte i konkurencyjne rynki, na których przedsiębiorstwa mogą swobodnie konkurować w oparciu o swoje produkty i usługi, a tym samym generować dochody i tworzyć miejsca pracy. Sytuacja taka zapewni również konsumentom większy wybór produktów po niższych cenach.

2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ

Podstawa prawna

Podstawę prawną do działania Unii stanowią art. 103 i 352 TFUE. Art. 103 stanowi podstawę prawną do wdrożenia art. 101 i 102. Art. 352 jest podstawą prawną rozporządzenia 139/2004 (rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw), a proponowane porozumienie dotyczy również współpracy w ramach postępowań dotyczących połączeń.

Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych)

Inicjatywa wchodzi w zakres wyłącznych kompetencji UE zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. b) TFUE ponieważ dotyczy reguł konkurencji niezbędnych do funkcjonowania rynku wewnętrznego. Zasada pomocniczości nie ma zatem zastosowania.

Proporcjonalność

Działanie na szczeblu UE nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia celu politycznego, jakim jest ściślejsza współpraca międzynarodowa pomiędzy Komisją Europejską a kanadyjskim organem do spraw konkurencji. Ściślejszą współpracę administracyjną można osiągnąć tylko w drodze umowy międzynarodowej zawartej między UE a Kanadą.

Proponowane porozumienie reguluje współpracę administracyjną pomiędzy Komisją Europejską a kanadyjskim organem do spraw konkurencji i dotyczy jedynie tych spraw, którymi zajmuje się Komisja Europejska. Proponowane porozumienie nie dotyczy egzekwowania prawa konkurencji przez państwa członkowskie, ponieważ nie ma ono zastosowania do spraw przez nich rozstrzyganych.

Wybór instrumentu

Komisja potrzebuje wyraźnie ustanowionego w przepisach zezwolenia na przekazywanie kanadyjskiemu organowi do spraw konkurencji informacji prawnie chronionych. Instrumenty niewiążące, takie jak porozumienie administracyjne, nie byłyby wystarczające do zapewnienia zgodności z przepisami dotyczącymi tajemnicy służbowej określonymi w art. 28 rozporządzenia 1/2003 oraz w art. 17 rozporządzenia 139/2004 (rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw). Założony cel można zatem osiągnąć jedynie w drodze formalnej umowy międzynarodowej.

3.WYNIKI OCEN EX-POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW

Oceny ex-post/kontrole sprawności obowiązującego prawodawstwa

Nie dotyczy.

Konsultacje z zainteresowanymi stronami

Państwa członkowskie były regularnie informowane o postępach w negocjacjach, o tej inicjatywie informowany jest również Parlament Europejski.

Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy eksperckiej

Niniejsza inicjatywa służy realizacji mandatu Rady z października 2008 r. Mandat ten opierał się na informacjach zgromadzonych podczas praktycznej realizacji porozumienia z 1999 r. przez oba organy ds. konkurencji.

Ocena skutków

Ocena skutków nie była konieczna. Proponowane porozumienie jest zgodne z instrukcjami zawartymi w mandacie Rady; nie istniały inne możliwości wykonania mandatu.

Sprawność regulacyjna i uproszczenie

Nie dotyczy.

Prawa podstawowe

Język proponowanego porozumienia został dostosowany w celu odzwierciedlenia zmian, jakie zaszły w europejskim prawie o ochronie danych od czasu wejścia w życie istniejącego porozumienia z 1999 r. Ponadto, ponieważ dowody będące przedmiotem wymiany mogą zawierać dane osobowe, do załącznika do porozumienia (załącznik C) zostały włączone szczegółowe postanowienia dotyczące ochrony danych.

Aby zagwarantować, że prawa do obrony są zawsze przestrzegane, w projekcie porozumienia przewidziano, że organ przekazujący dane ma obowiązek sprawdzić, czy informacje, które przesyła, mogą również być wykorzystywane tylko w ramach jego własnych procedur zgodnie z własnymi prawami proceduralnymi i przywilejami (art. VII ust. 7).

4.WPŁYW NA BUDŻET

Proponowane porozumienie nie ma wpływu na budżet.

5.ELEMENTY FAKULTATYWNE

Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdania

Ponieważ porozumienie dotyczy jedynie współpracy administracyjnej pomiędzy Komisją i kanadyjskim organem do spraw konkurencji wdrożenie przez państwa członkowskie nie będzie konieczne.

Dokumenty wyjaśniające (w przypadku dyrektyw)

Nie dotyczy.

Szczegółowe objaśnienia poszczególnych przepisów wniosku

Strony negocjacji pozostawiły tekst istniejącego porozumienia zasadniczo niezmieniony, dodając jedynie niezbędne przepisy określające ramy omawiania, przekazywania i wykorzystywania informacji prawnie chronionych. W stosownych przypadkach tekst dostosowano do zmian legislacyjnych (przyjęcie nowych przepisów z dziedziny konkurencji, nowa numeracja TFUE), a nieaktualne postanowienia usunięto. Zmiany odzwierciedlają również zmiany, jakie zaszły w europejskim prawie o ochronie danych od czasu wejścia w życie porozumienia.

Artykuł I lit. f) definiuje pojęcie „informacji uzyskanych w wyniku postępowania dochodzeniowego”, które będą podlegać nowo uzgodnionemu mechanizmowi wymiany informacji.

Artykuł VII określa okoliczności i zasady wymiany informacji:

Strony mogą omawiać informacje i wymieniać opinie w sprawie wszelkich informacji uzyskanych w wyniku postępowania dochodzeniowego (art. VII ust. 2).

Jeśli oba organy prowadzą dochodzenie w sprawie tego samego lub powiązanego postępowania, mogą one na wniosek przekazywać dowody będące w ich posiadaniu i uzyskane w ramach postępowania dochodzeniowego innemu organowi do ewentualnego wykorzystania jako dowód (art. VII ust. 4).

Strony nie mogą omawiać ani przekazywać dowodów, którym przysługuje ochrona na mocy praw lub przywilejów przewidzianych w odnośnych przepisach stron (np. prawo do wolności od samooskarżenia lub poufności wymiany informacji między prawnikiem a klientem, art. VII ust. 7) lub które zostały uzyskane w ramach obowiązujących strony procedur łagodzenia kar lub procedur ugodowych (chyba że strona, która przekazała te informacje, zezwoliła na odstępstwo od tych zasad) (art. VII ust. 9).

Decyzja o przekazaniu informacji leży zawsze w gestii organu przekazującego; porozumienie nie ustanawia takiego obowiązku (art. VII ust. 8).

W art. VIII określono zobowiązania dotyczące poufności i warunki, na jakich informacje przekazane na mocy art. VII mogą być wykorzystywane przez stronę otrzymującą:

Informacje omówione lub otrzymane muszą pozostać poufne i mogą być ujawniane jedynie w określonych przypadkach (art. VIII ust. 2).

Artykuł VIII stanowi, że informacje mogą być wykorzystane jedynie do celów określonych we wniosku oraz do celów stosowania reguł konkurencji przez organ otrzymujący informacje (art. VIII ust. 8).

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 (z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu) Komisja nie może przekazywać organowi ds. konkurencji państwa członkowskiego informacji, które mogłyby zostać wykorzystane w stosunku do osób fizycznych w sposób prowadzący do nałożenia kary pozbawienia wolności. Ze względu na fakt iż Kanada posiada system egzekwowania przepisów karnych dotyczących karteli należało koniecznie zadbać o to, aby porozumienie nie wykraczało poza zasady wymiany informacji pomiędzy organami ds. ochrony konkurencji Unii Europejskiej. Projekt porozumienia stanowi zatem, że przekazywane na jego mocy informacje nie będą wykorzystywane do nakładania sankcji karnych na osoby fizyczne (art. VIII ust. 9).

Ponieważ dowody będące przedmiotem wymiany mogą zawierać dane osobowe, art. VIII ust. 5 i załącznik C zawierają szczegółowe postanowienia dotyczące ochrony danych osobowych.

Artykuł IX ma zastosowanie w szczególności do UE, określono w nim zasady przepływu dokumentów między Komisją a krajowymi organami do spraw konkurencji państw członkowskich oraz między Komisją a Urzędem Nadzoru EFTA.

Chociaż struktura porozumienia pozostała niezmieniona, zmian jest tak wiele, że sporządzenie aktu, w którym artykuł po artykule wymienia się wszystkie zmiany, nie byłoby praktyczne. Ze względów technicznych niezbędne jest zatem zawarcie nowego porozumienia, które zastąpi obecne porozumienie, a nie tylko wprowadzi zmiany do istniejącego porozumienia. Art. XIV ust. 5 przewiduje zatem, że proponowane porozumienie zastępuje porozumienie zawarte w 1999 r.

2016/0194 (NLE)

Wniosek

DECYZJA RADY

w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, Porozumienia między Unią Europejską a Rządem Kanady dotyczącego stosowania ich prawa konkurencji

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 103 i 352, w związku z art. 218 ust. 5,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)W dniu 9 października 2008 r. Rada upoważniła Komisję do otwarcia negocjacji z rządem Kanady w sprawie porozumienia dotyczącego stosowania ich prawa konkurencji.

(2)Negocjacje z rządem Kanady zostały zakończone.

(3)Należy podpisać porozumienie, z zastrzeżeniem jego zawarcia,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym zezwala się w imieniu Unii na podpisanie Porozumienia między Unią Europejską a Rządem Kanady dotyczącego stosowania ich prawa konkurencji, z zastrzeżeniem zawarcia tego porozumienia 1 .

Artykuł 2

Sekretariat Generalny Rady ustanawia instrument przekazujący pełne uprawnienia do podpisania porozumienia, z zastrzeżeniem jego zawarcia, osobie wskazanej (osobom wskazanym) przez negocjatora porozumienia.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia r.

   W imieniu Rady

   Przewodniczący

(1) Tekst porozumienia zostanie opublikowany wraz z decyzją w sprawie jego zawarcia.
Top

Bruksela, dnia 27.6.2016

COM(2016) 421 final

ZAŁĄCZNIK

do

wniosku dotyczącego decyzji Rady

w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, Porozumienia między Unią Europejską a Rządem Kanady dotyczącego stosowania ich prawa konkurencji


ZAŁĄCZNIK

do

wniosku dotyczącego decyzji Rady

w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, Porozumienia między Unią Europejską a Rządem Kanady dotyczącego stosowania ich prawa konkurencji

Porozumienie między Unią Europejską a Rządem Kanady dotyczące stosowania ich prawa konkurencji

UNIA EUROPEJSKA z jednej strony i RZĄD KANADY (Kanada) z drugiej strony (Strony):

uwzględniając bliskie wzajemne stosunki gospodarcze między nimi;

uznając rosnące powiązania gospodarek światowych, w tym gospodarek obu stron;

stwierdzając, że wspólny pogląd Stron dotyczący dużej roli, jaką odgrywa prawidłowe i efektywne stosowanie prawa konkurencji w skutecznym funkcjonowaniu ich odpowiednich rynków i obrotów handlowych między nimi;

potwierdzając swoje zobowiązania do rozszerzania prawidłowego i efektywnego wykonywania swoich przepisów prawnych dotyczących konkurencji poprzez współpracę i, w odpowiednich przypadkach, wzajemną koordynację stosowania tych przepisów;

stwierdzając, że w pewnych przypadkach koordynacja wzajemnych działań w zakresie wykonywania przepisów może przynieść skuteczniejsze rozwiązanie wspólnych dla Stron spraw dotyczących konkurencji, niż podejmowane przez Strony niezależne działania;

potwierdzając zobowiązanie Stron do starannego uwzględnienia wzajemnych ważnych interesów w stosowaniu ich prawa konkurencji i dołożenia wszelkich starań dla pogodzenia tych interesów;

uwzględniając zalecenie Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju w sprawie współpracy między państwami członkowskimi w zakresie restrykcyjnych praktyk handlowych wpływających na handel międzynarodowy przyjęte w dniach 27 i 28 lipca 1995 roku, oraz

uwzględniając Porozumienie o współpracy gospodarczej między Kanadą a Wspólnotami Europejskimi zawarte dnia 6 lipca 1976 roku, Deklarację w sprawie stosunków między Wspólnotą Europejską a Kanadą przyjętą dnia 22 listopada 1990 roku oraz Wspólną Deklarację Polityczną w sprawie stosunków między Kanadą a Unią Europejską wraz z towarzyszącym jej planem działań przyjętą dnia 17 grudnia 1996 roku;

uznając, że wzmożona wymiana informacji, obejmująca przekazywanie informacji uzyskanych w wyniku postępowania dochodzeniowego Stron, poprawi współpracę i przyczyni się do prawidłowego i efektywnego wykonywania prawa konkurencji każdej ze Stron;

uznając, że Strony mają wspólne wartości jeśli chodzi o ochronę danych osobowych, co znajduje odzwierciedlenie w ich prawodawstwie, oraz że nadzór będzie sprawowany przez niezależny organ publiczny, a w przypadku osób nieobecnych w Kanadzie – przez organ ustanowiony środkami administracyjnymi przez Kanadę,

UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:

I. Cel i definicje

1. Celem niniejszego Porozumienia jest popieranie współpracy i koordynacji między odpowiednimi organami do spraw konkurencji obydwu Stron i zmniejszenie możliwości wystąpienia lub wpływu różnic istniejących między Stronami w stosowaniu ich prawa konkurencji.

2. W niniejszej Porozumieniu

a) „działania antykonkurencyjne” oznaczają wszelkie postępowanie bądź transakcje mogące podlegać karom, zakazom lub innym środkom w ramach przepisów Strony dotyczących prawa konkurencji;

b) „właściwe organy państwa członkowskiego” oznaczają organy państwa członkowskiego określone w załączniku A. Załącznik A może być w każdym czasie uzupełniony lub zmieniony przez Unię Europejską. Kanada zostanie powiadomiona pisemnie o takich uzupełnieniach lub zmianach przed przekazaniem informacji do nowo zarejestrowanego organu;

c) „organ do spraw konkurencji” i „organy do spraw konkurencji” oznaczają:

(i) dla Kanady, Komisarza do spraw Konkurencji wyznaczonego na mocy ustawy w sprawie konkurencji, R.S.C. 1985, rozdz. C-34, (zwanej dalej „ustawą w sprawie konkurencji”), oraz

(ii) dla Unii Europejskiej — Komisję Europejską, w zakresie jej obowiązków wynikających z przepisów prawa konkurencji Unii Europejskiej;

d) „przepisy prawa konkurencji” oznaczają:

(i) dla Kanady, ustawę w sprawie konkurencji, z wyłączeniem sekcji 52 do 62 oraz części VII.1 ustawy, i jej dalsze regulacje, oraz

(ii) dla Unii Europejskiej, art. 101, 102 i 105 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, rozporządzenie Rady (WE) nr 139/2004 w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw) (Dz.U. UE L 24 z 29.1.2004, s. 1) (zwane dalej „rozporządzeniem (WE) nr 139/2004”) oraz art. 53 i 54 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (Dz.U. UE L 1 z 3.1.1994, s. 3) (zwanego dalej „Porozumieniem EOG”), gdy są one stosowane w połączeniu z art. 101 i 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz rozporządzenia wykonawcze do tych przepisów,

jak również wszelkie ich zmiany i takie inne ustawy lub przepisy wykonawcze, które mogą być przez Strony wspólnie uzgodnione na piśmie do celów niniejszego Porozumienia jako „prawo konkurencji”;

e) „działanie (działania) wykonawcze” oznacza każde zastosowanie prawa konkurencji poprzez dochodzenie lub postępowanie prowadzone przez organ Strony do spraw konkurencji;

f) „informacje uzyskane w wyniku postępowania dochodzeniowego” oznaczają:

(i) w przypadku Kanady, informacje uzyskane na podstawie sekcji 11, 15, 16 i 114 ustawy w sprawie konkurencji; oraz

(ii) w przypadku Unii Europejskiej, informacje uzyskane na podstawie wniosku o udzielenie informacji na podstawie art. 18 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 1 Traktatu (Dz.U. UE L 1 z 4.1.2003, s. 1) (zwanego dalej „rozporządzeniem (WE) nr 1/2003"), oświadczeń ustnych na podstawie art. 19 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 i inspekcji przeprowadzonych przez Komisję Europejską lub w imieniu Komisji Europejskiej na podstawie art. 20, 21 lub 22 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 oraz informacje uzyskane w wyniku stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004;

g) „informacje uzyskane na podstawie wniosku o zwolnienie z grzywny lub łagodzenie kar” oznaczają:

(i) w przypadku Kanady, informacje przekazane organowi do spraw konkurencji przez wnioskodawcę w związku z przyznaniem immunitetu zwalniającego od odpowiedzialności karnej lub zaleceniem złagodzenia kary w orzeczeniu prokuratora generalnego w postępowaniu karnym; oraz

(ii) w przypadku Unii Europejskiej – informacje uzyskane na mocy Obwieszczenia Komisji w sprawie zwalniania z grzywien i zmniejszania grzywien w sprawach kartelowych, (Dz.U. UE C 298 z 8.12.2006, s. 17);

h) „informacje uzyskane w ramach procedury ugodowej” oznaczają, w przypadku Unii Europejskiej, informacje uzyskane na podstawie art. 10a rozporządzenia Komisji (WE) nr 773/2004 z dnia 7 kwietnia 2004 odnoszącego się do prowadzenia przez Komisję postępowań zgodnie z art. 81 i art. 82 2 Traktatu WE (Dz.U. UE L 123 z 27.4.2004, s. 18);

i) „dane osobowe” oznaczają wszelkie informacje dotyczące zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej w jakiekolwiek zarejestrowanej formie.

3. Każde odniesienie w niniejszym Porozumieniu do określonego przepisu prawa konkurencji jednej ze Stron jest interpretowane jako odnoszące się do tego przepisu z jego kolejnymi zmianami i do następnych przepisów.

II. Notyfikacja

1. Każda ze Stron powiadomi drugą Stronę w sposób przewidziany w niniejszym artykule i artykule IX odnośnie do jej działań wykonawczych mogących wpływać na ważne interesy drugiej Strony.

2. Działania wykonawcze mogące wpływać na ważne interesy drugiej Strony i w związku z tym powodujące na ogół sytuacje podlegające notyfikacji obejmują:

(i) istotne dla działań wykonawczych drugiej Strony;

(ii) pociągające za sobą działania antykonkurencyjne inne niż fuzje i przejęcia przeprowadzane całkowicie lub częściowo na terytorium drugiej Strony;

(iii) pociągające za sobą postępowanie przypuszczalnie wymagane, wspierane lub aprobowane przez drugą Stronę, jedną z jej prowincji lub jedno z jej państw członkowskich;

(iv) pociągające za sobą fuzję lub przejęcie, w którym:

jedna lub więcej ze stron transakcji, bądź też

spółka kontrolująca jedną lub więcej stron transakcji,

jest przedsiębiorstwem zarejestrowanym lub powstałym na mocy przepisów prawnych drugiej Strony, jednej z jej prowincji lub państw członkowskich,

(v) pociągające za sobą zastosowanie środków zaradczych lub wniosek o ich zastosowanie przez organ właściwy do spraw konkurencji, wymagających bądź zabraniających określonego postępowania na terytorium drugiej Strony lub

(vi) pociągające za sobą poszukiwanie przez jedną ze Stron informacji znajdujących się na terytorium drugiej Strony.

3. Notyfikacja na mocy niniejszego artykułu następuje zwykle, gdy organ do spraw konkurencji jest świadomy zaistnienia okoliczności podlegających notyfikacji oraz w każdym przypadku zgodnie z ustępami 4-7 niniejszego artykułu.

4. Notyfikacja następuje w następujących przypadkach zaistnienia okoliczności podlegających zgłoszeniu, dotyczących fuzji lub przejęć:

a) w przypadku Unii Europejskiej, gdy notyfikacja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym, na podstawie art. 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 139/2004, oraz

b) w przypadku Kanady, nie później niż do czasu wystawienia przez właściwy organ do spraw konkurencji pisemnego wniosku dotyczącego informacji udzielonych pod przysięgą lub w formie zapewnienia bądź też uzyskania nakazu dotyczącego transakcji na podstawie sekcji 11 ustawy w sprawie konkurencji.

5. a) Gdy Strona za pośrednictwem właściwego organu do spraw konkurencji żąda od danej osoby dostarczenia informacji, dokumentów lub innych akt znajdujących się na terytorium drugiej Strony lub też żąda ustnego świadectwa w postępowaniu czy też uczestnictwa w osobistej rozmowie informacyjnej osoby umiejscowionej na terytorium drugiej Strony, notyfikacja następuje w czasie wystąpienia z takim żądaniem lub przed nim.

b) Zgodnie z literą a) niniejszego ustępu notyfikacja jest wymagana niezależnie od uprzedniej notyfikacji na podstawie artykułu II ustępy 1–3, dotyczącej działania wykonawczego, odnośnie do którego poszukuje się wspomnianej informacji. Jednakże nie wymaga się oddzielnej notyfikacji przy każdym następnym wystąpieniu o informacje skierowanym do tej samej osoby w trakcie takiego działania wykonawczego, o ile powiadomiona Strona nie wskaże inaczej lub jeśli Strona starająca się o uzyskanie informacji zostaje poinformowana o nowych aspektach mających znaczenie dla ważnych interesów powiadomionej Strony.

6. Gdy występują okoliczności podlegające obowiązkowi zgłoszenia, notyfikacja następuje w każdym z poniższych przypadków ze znacznym wyprzedzeniem, w celu umożliwienia wzięcia pod uwagę poglądów drugiej Strony:

a) w przypadku Unii Europejskiej,

(i) decyzji właściwego organu do spraw konkurencji dotyczącej wszczęcia postępowania w sprawie koncentracji, na podstawie art. 6 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 139/2004;

(ii) w przypadkach innych niż fuzje i przejęcia, wydanie oświadczenia sprzeciwu; lub

(iii) przyjęcia decyzji lub uzgodnienia,

b) w przypadku Kanady,

(i) złożenia wniosku do Trybunału do spraw Konkurencji,

(ii) wszczęcia procedury karnej, lub

(iii) rozstrzygnięcia sprawy w drodze podjęcia zobowiązania lub polecenia ugody.

7. a) Każda ze Stron powiadomi również drugą Stronę w każdym przypadku interwencji lub innego uczestnictwa jej właściwych organów do spraw konkurencji w postępowaniu nadzorującym lub sądowym, jeśli sprawy poruszone w takiej interwencji bądź uczestnictwie mogą wywrzeć wpływ na ważne interesy drugiej Strony. Notyfikację na mocy niniejszego ustępu stosuje się jedynie do:

(i) publicznego postępowania nadzorującego lub sądowego oraz

(ii) publicznej i wynikającej z formalnych procedur interwencji lub uczestnictwa.

b) Notyfikacja nastąpi w czasie interwencji lub uczestnictwa lub też możliwie jak najwcześniej po tych działaniach.

8. Notyfikacje mają być wystarczająco szczegółowe w celu umożliwienia powiadomionej Stronie sporządzenia wstępnej oceny skutków działania wykonawczego dla jej ważnych interesów. Notyfikacje, zgodnie z krajowymi wymogami prawnymi, obejmują nazwiska (nazwy) i adresy związanych ze sprawą osób fizycznych i prawnych, przedstawienie charakteru działalności będącej przedmiotem dochodzenia i określonych przepisów prawa.

9. Notyfikacje na mocy niniejszego artykułu są przekazywane zgodnie z artykułem IX.

III. Konsultacje

1. Każda Strona może zwrócić się z wnioskiem o konsultacje w sprawach odnoszących się do niniejszego Porozumienia. We wniosku o konsultacje należy wskazać powody wniosku i zaznaczyć, czy istnieje konieczność przyśpieszenia takich konsultacji ze względu na proceduralne limity czasowe lub inne ograniczenia. Każda ze Stron zobowiązuje się na wniosek do natychmiastowego zasięgnięcia opinii w celu osiągnięcia rozwiązania zgodnego z zasadami określonymi w niniejszym Porozumieniu.

2. W czasie konsultacji na podstawie ust. 1 organ do spraw konkurencji każdej ze Stron:

a) rozpatrzy dokładnie oficjalne oświadczenia drugiej Strony w świetle zasad przedstawionych w niniejszym Porozumieniu i będzie przygotowany do wyjaśnienia drugiej Stronie określonych rezultatów zastosowania tych zasad do sprawy będącej przedmiotem dyskusji; oraz

b) dostarczy drugiemu organowi do spraw konkurencji tak dużo informacji, ile jest w stanie pod względem prawnym, dla ułatwienia możliwie najszerszej dyskusji dotyczącej istotnych aspektów konkretnej transakcji.

IV. Koordynowanie działań w zakresie egzekwowania prawa

1. Organy do spraw konkurencji każdej Strony udzielą pomocy organom do spraw konkurencji drugiej Strony w ich działaniach wykonawczych w stopniu zgodnym z przepisami prawnymi i ważnymi interesami Strony udzielającej takiej pomocy.

2. W przypadkach gdy organy do spraw konkurencji obu Stron są zainteresowane w prowadzeniu działań wykonawczych dotyczących wzajemnie powiązanych sytuacji, mogą one uzgodnić, że koordynacja takich działań leży w ich wspólnym interesie. Przy rozważaniu możliwości wspólnej koordynacji określonych działań wykonawczych w całości lub częściowej, organy do spraw konkurencji każdej ze Stron uwzględnią m.in. następujące czynniki:

(i) skutek takiej koordynacji na zdolność każdej ze Stron do uzyskania informacji koniecznych dla osiągnięcia celu jej działań wykonawczych;

(ii) względną zdolność organów do spraw konkurencji każdej Strony do uzyskania informacji koniecznych do prowadzenia działań wykonawczych;

(iii) stopień, w jakim organy do spraw konkurencji każdej ze Stron mogą zabezpieczyć skuteczną tymczasową bądź stałą pomoc w walce z określonymi działaniami antykonkurencyjnymi;

(iv) możliwość bardziej efektywnego wykorzystania zasobów i środków oraz

(v) ewentualną obniżkę kosztów dla osób podlegających działaniom wykonawczym.

3. a) Organy Stron do spraw konkurencji mogą koordynować swoje działania wykonawcze poprzez uzgodnienie rozkładu działań dotyczących określonej sprawy przy pełnym poszanowaniu swoich własnych przepisów prawnych i ważnych interesów. Efektem takiej koordynacji mogą być, według uzgodnień między organami do spraw konkurencji Stron, działania wykonawcze prowadzone przez organy do spraw konkurencji jednej lub każdej ze Stron w sposób najodpowiedniejszy dla realizacji założonych celów.

b) Prowadząc skoordynowane działania wykonawcze organy do spraw konkurencji każdej ze Stron starają się w maksymalnym stopniu o umożliwienie również realizacji celów wykonawczych drugiej Strony.

c) Każda Strona może w każdej chwili powiadomić drugą Stronę o swoim zamiarze ograniczenia lub zakończenia koordynacji i prowadzenia działań wykonawczych niezależnie i z zastrzeżeniem innych przepisów niniejszego Porozumienia. 

V. Współpraca dotycząca działań antykonkurencyjnych na terytorium jednej Strony, oddziałujących niekorzystnie na interesy drugiej Strony

1. Strony zwracają uwagę na możliwość wystąpienia na terytorium jednej ze Stron działań antykonkurencyjnych wywierających, niezależnie od naruszenia przepisów prawa konkurencji jednej ze Stron, niekorzystny wpływ na ważne interesy drugiej Strony. Strony zgadzają się, że w ich wspólnym interesie leży ustosunkowanie się do tego rodzaju działań antykonkurencyjnych.

2. O ile Strona ma powody do przypuszczenia, że działania antykonkurencyjne prowadzone na terytorium drugiej Strony wywierają lub mogą wywrzeć niekorzystny wpływ na ważne interesy pierwszej Strony, to Strona pierwsza może zażądać wprowadzenia przez organy do spraw konkurencji drugiej Strony odpowiednich działań wykonawczych. Takie żądanie powinno określić, w miarę możliwości jak najdokładniej, charakter działań antykonkurencyjnych i ich wpływ na interesy Strony występującej z żądaniem oraz zawierać ofertę dalszych informacji i innych rodzajów współpracy, jakie są w stanie zapewnić organy do spraw konkurencji tej Strony.

3. Strona powołana zasięgnie opinii Strony wnioskującej, a organ do spraw konkurencji tej pierwszej Strony okaże życzliwość i pełne zrozumienie dla wniosku drugiej Strony przy podejmowaniu decyzji o wszczęciu lub rozszerzeniu działań wykonawczych dotyczących działań antykonkurencyjnych określonych w tym wniosku. Organ do spraw konkurencji Strony powołanej poinformuje niezwłocznie drugą Stronę o swojej decyzji i o jej powodach. Jeśli zostaną rozpoczęte działania wykonawcze, organ do spraw konkurencji Strony powołanej poinformuje drugą Stronę o zasadniczych sprawach i wyniku działań wykonawczych.

4. Żadne przepisy niniejszego artykułu nie ograniczają swobody organu do spraw konkurencji Strony powołanej, w ramach przepisów prawa konkurencji oraz polityki w zakresie ich egzekwowania, odnośnie do decyzji podjęcia lub zaniechania działań wykonawczych dotyczących określonych we wniosku działań antykonkurencyjnych. Podobnie, żadne przepisy niniejszego artykułu nie wykluczają podjęcia działań wykonawczych dotyczących takich działań antykonkurencyjnych przez organ do spraw konkurencji Strony wnioskującej.

VI. Unikanie konfliktu

1. W ramach własnych przepisów prawnych i w stopniu odpowiadającym jej ważnym interesom, każda ze Stron, uwzględniając cel niniejszego Porozumienia, jak określono w artykule I, dokładnie rozważy ważne interesy drugiej Strony na wszystkich etapach działań wykonawczych w zakresie ochrony konkurencji, w tym decyzji dotyczących wszczęcia dochodzenia lub postępowania, zakresu dochodzenia, lub postępowania, oraz charakteru środków zaradczych lub kar żądanych w każdym przypadku.

2. W przypadku gdy działania wykonawcze jednej Strony mogą niekorzystnie oddziaływać na ważne interesy drugiej Strony, każda z tych Stron, zgodnie z ogólnymi zasadami określonymi powyżej, dołoży wszelkich starań dla odpowiedniego pogodzenia konkurencyjnych interesów Stron z uwzględnieniem wszystkich odnoszących się do tego czynników, w tym:

(i) względnego znaczenia dla odnośnych działań antykonkurencyjnych, sposobu postępowania występującego w obrębie terytorium jednej Strony w porównaniu ze sposobem postępowania w obrębie terytorium drugiej Strony;

(ii) względnego znaczenia i przewidywalności skutków działań antykonkurencyjnych dla ważnych interesów jednej Strony w porównaniu ze skutkami dla ważnych interesów Strony drugiej;

(iii) zamiaru oddziaływania podmiotów prowadzących działania antykonkurencyjne lub też jego brak, na interesy konsumentów, dostawców lub konkurentów w obrębie terytorium Strony prowadzącej działania wykonawcze;

(iv) stopnia sprzeczności lub zgodności pomiędzy działaniami wykonawczymi i przepisami prawnymi drugiej Strony lub wyraźnie głoszonymi zasadami polityki gospodarczej, w tym wyrażanymi w stosowaniu odnośnych przepisów prawa konkurencji lub decyzji podejmowanych na ich podstawie;

(v) czy osoby prywatne, fizyczne lub prawne będą podlegać sprzecznym wymogom obu Stron;

(vi) istnienia lub braku uzasadnionych oczekiwań, które mogłyby być wsparte lub udaremnione w wyniku działań wykonawczych;

(vii) umiejscowienia właściwych aktywów;

(viii) zakresu, w którym środki zapobiegawcze muszą, dla zapewnienia ich skuteczności, być stosowane w obrębie terytorium drugiej Strony;

(ix) konieczności minimalizowania negatywnych skutków dla ważnych interesów drugiej Strony, w szczególności przy realizacji środków zaradczych ukierunkowanych na antykonkurencyjne skutki w obrębie terytorium Strony; oraz

(x) zakresu wpływu na działania wykonawcze drugiej Strony dotyczące tych samych osób, w tym na orzeczenia i zobowiązania wynikające z takich działań.

VII. Omawianie i przekazywanie informacji

1. W celu wspomagania zasad niniejszego Porozumienia przedstawionych w art. I Strony uzgadniają, że w ich wspólnym interesie leży wymiana opinii oraz omawianie i przekazywanie informacji, jak przewidziano w niniejszym artykule i art. VIII i XI, dla ułatwienia skutecznego stosowania ich prawa konkurencji i popierania lepszego wzajemnego zrozumienia polityki egzekwowania przepisów i działań wykonawczych.

2. Organy do spraw konkurencji mogą, w stosownych przypadkach, wymieniać opinie i omawiać informacje znajdujące się w ich posiadaniu, w tym informacje uzyskane w wyniku postępowania dochodzeniowego, celem współpracy i koordynacji działań przewidzianych na podstawie niniejszego Porozumienia.

3. Organy do spraw konkurencji mogą przekazywać sobie nawzajem informacje znajdujące się w ich posiadaniu, jeśli osoba fizyczna lub przedsiębiorstwo, które dostarczyły informacje, udzieliły na to wyraźnej zgody na piśmie. Jeżeli informacja będąca w posiadaniu organu do spraw konkurencji zawiera dane osobowe, dane te mogą być przekazywane jedynie w przypadku, gdy oba organy do spraw konkurencji badają to samo lub powiązane postępowanie lub transakcję.

4. O ile nie wydano zgody, o której mowa w ust. 3, organ do spraw konkurencji może na wniosek drugiego organu do spraw konkurencji przekazać mu informacje uzyskane w wyniku postępowania dochodzeniowego wyłącznie jeśli:

a) informacje są już w jego posiadaniu; oraz

b) informacje dotyczą dochodzenia prowadzonego, w przypadku obu organów do spraw konkurencji, w odniesieniu do tego samego lub powiązanego postępowania lub transakcji.

5. Wniosek na podstawie ust. 4 składany jest na piśmie i zawiera ogólny opis przedmiotu, charakteru działania wykonawczego, którego dotyczy wniosek, a także ewentualne odnośne przepisy prawne.

6. Organ do spraw konkurencji będący adresatem wniosku na podstawie ust. 4 określa, w porozumieniu z organem do spraw konkurencji składającym wniosek, jakie informacje będące w jego posiadaniu są istotne i mogą zostać przekazane.

7. Niezależnie od postanowień ust. 2, 3 i 4 niniejszego artykułu, organ do spraw konkurencji Strony nie wymienia opinii, nie omawia ani nie przekazuje informacji uzyskanych w wyniku postępowania dochodzeniowego, jeżeli wykorzystanie takich informacji w prowadzonych działaniach wykonawczych jest zabronione na mocy praw proceduralnych i przywilejów gwarantowanych na mocy przepisów ustawowych tej Strony, w tym:

a) prawa do nieobciążania samego siebie; oraz

b)

(i) w przypadku Kanady, zasady ochrony poufności kontaktów między adwokatem a klientem; oraz

(ii) w przypadku Unii Europejskiej, zasady ochrony poufności kontaktów między prawnikiem a klientem.

8. Żaden z organów do spraw konkurencji nie jest zobowiązany do podania informacji drugiemu organowi do spraw konkurencji, w szczególności jeżeli byłoby to sprzeczne z ważnymi interesami Strony lub wymagałoby zasobów, które są niedostępne w momencie składania wniosku.

9. Organy do spraw konkurencji nie wymieniają opinii, nie omawiają ani nie przekazują informacji uzyskanych na podstawie wniosku o zwolnienie z grzywny lub łagodzenie kar lub, w przypadku Unii Europejskiej, informacji uzyskanej w ramach procedury ugodowej, o ile osoba fizyczna lub przedsiębiorstwo, które dostarczyły informacje organowi do spraw konkurencji, nie udzieliły na to wyraźnej zgody na piśmie.

10. Jeżeli organ do spraw konkurencji jednej ze Stron stwierdzi, że dokument przekazany na podstawie niniejszego artykułu zawiera nieprawdziwe informacje, informuje o tym w najkrótszym możliwym terminie drugi organ do spraw konkurencji, który podejmuje środki naprawcze.

11. Wszelkie informacje dostarczone lub wymienione na podstawie niniejszego Porozumienia mogą być przekazywane bezpośrednio między organami do spraw konkurencji.

12. W przypadku niezgodności z umową lub ustaleniami odnoszącymi się do dostarczania lub wymiany informacji niejawnych przyjętymi na mocy umowy między Kanadą a Unią Europejską w sprawie procedur bezpieczeństwa na potrzeby wymiany i ochrony informacji niejawnych, postanowienia niniejszego Porozumienia są nadrzędne.

VIII. Poufność i korzystanie z informacji

1. O ile Strony nie uzgodniły inaczej, każda ze Stron, w możliwie najpełniejszym zakresie przewidzianym w przepisach jej prawa, utrzyma poufność wszelkich informacji przekazanych jej w zaufaniu przez drugą Stronę na podstawie niniejszego Porozumienia, w tym fakt otrzymania wniosku o udzielenie informacji lub złożenia go.

2. Organ do spraw konkurencji każdej ze Stron przeciwstawia się w szczególności, w możliwie najpełniejszym zakresie przewidzianym w przepisach jej prawa, wszelkim wnioskom strony trzeciej o ujawnienie jakichkolwiek informacji, o których mowa w ust. 1, dla celów innych niż działania wykonawcze organów do spraw konkurencji na podstawie niniejszego Porozumienia, chyba że ujawnia się je:

a) osobom fizycznym lub przedsiębiorstwom będącym przedmiotem działań wykonawczych na mocy prawa konkurencji Strony, której organ do spraw konkurencji otrzymał informacje, i przeciwko którym informacje mogą być wykorzystane, jeżeli takie ujawnienie jest wymagane na mocy prawa tej Strony;

b) sądom, w stosownych przypadkach, w trakcie procedury kontroli sądowej; lub

c) gdyż są one niezbędne do korzystania z podstawowego prawa dostępu do dokumentów na mocy prawa jednej ze Stron.

3. W przypadku ujawnienia informacji, o których mowa w ust. 1, organ do spraw konkurencji, który otrzymał informacje, gwarantuje ochronę tajemnic handlowych w możliwie najpełniejszym zakresie przewidzianym w przepisach mającego zastosowanie prawa tej Strony.

4. W przypadku gdy prawo nakazuje ujawnienie informacji, o których mowa w ust. 1, przekazanych przez inny organ do spraw konkurencji na podstawie niniejszego Porozumienia, organ do spraw konkurencji, który otrzymał informacje, informuje w rozsądnym terminie tamten organ o takim ujawnieniu.

5. W przypadku przekazywania danych osobowych zastosowanie mają zasady określone w załączniku C.

6. Informacje omawiane z organem do spraw konkurencji jednej ze Stron lub przekazane mu na podstawie niniejszego Porozumienia, poza informacjami przekazanymi na mocy art. II, mogą być wykorzystane jedynie do celów wdrażania prawa konkurencji tej Strony. Informacje przekazane na mocy art. II mogą być jedynie wykorzystane do celów niniejszego Porozumienia.

7. Informacje uzyskane w wyniku postępowania dochodzeniowego, omawiane z drugim organem do spraw konkurencji lub mu przekazywane na podstawie niniejszego Porozumienia, są wykorzystywane przez organ do spraw konkurencji wnioskujący o informacje jedynie do celów wdrażania prawa konkurencji wdrożonych przez ten organ do spraw konkurencji w odniesieniu do tego samego lub powiązanego postępowania lub transakcji.

8. Informacje przekazane na mocy art. VII ust. 4 są wykorzystywane przez organ do spraw konkurencji wnioskujący o informacje jedynie do celów określonych w art. VII ust. 4.

9. Żadnej z informacji przekazanych na podstawie niniejszego Porozumienia nie wykorzystuje się w celu nakładania sankcji karnych na osoby fizyczne.

10. Organ do spraw konkurencji może wymagać, aby informacje, które przekazuje na podstawie niniejszego Porozumienia, były wykorzystywane z zastrzeżeniem warunków w nim określonych. Organ do spraw konkurencji otrzymujący informacje nie wykorzystuje takich informacji w sposób niezgodny z tymi warunkami bez uprzedniej zgody organu do spraw konkurencji przekazującego informacje.

11. Jeżeli jeden organ do spraw konkurencji stwierdzi, iż pomimo jego najlepszych starań informacje zostały przypadkowo wykorzystane lub ujawnione w sposób sprzeczny z postanowieniami niniejszego artykułu, ten organ do spraw konkurencji powiadamia w trybie natychmiastowym drugi organ do spraw konkurencji. Organy do spraw konkurencji niezwłocznie porozumiewają się co do dalszych działań w celu zminimalizowania szkód powstałych w następstwie takiego wykorzystania lub ujawnienia informacji oraz w celu zapobieżenia powtórnemu wystąpieniu takiej sytuacji.

IX. Przekazywanie informacji do organów do spraw konkurencji państw członkowskich Unii Europejskiej i Urzędu Nadzoru EFTA

1. Komisja Europejska

a) poinformuje, po uprzednim powiadomieniu kanadyjskiego organu do spraw konkurencji, właściwe organy państwa członkowskiego, którego ważne interesy są naruszone przez notyfikacje wysłane do Komisji Europejskiej przez kanadyjski organ do spraw konkurencji na mocy art. II;

b) poinformuje, po konsultacji z kanadyjskim organem do spraw konkurencji, właściwe organy państwa członkowskiego, którego ważne interesy są naruszone przez istnienie jakiejkolwiek współpracy i koordynacji dotyczącej działań wykonawczych na mocy art. IV i V o jakiejkolwiek takiej współpracy lub koordynacji;

c) może ujawnić tylko informacje przekazane przez kanadyjski organ do spraw konkurencji zgodnie z art. VII:

(i) właściwym organom państw członkowskich, w celu wypełnienia spoczywających na niej obowiązków na mocy art. 11 i 14 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 i art. 19 rozporządzenia (WE) nr 139/2004; oraz

(ii) Urzędowi Nadzoru EFTA w celu wypełnienia spoczywających na niej obowiązków na mocy art. 6 i 7 Protokołu 23 do Porozumienia EOG dotyczących współpracy między organami nadzoru.

2. Komisja Europejska zapewni, by informacje inne niż informacje dostępne publicznie, przekazane właściwym organom państwa członkowskiego lub Urzędowi Nadzoru EFTA na mocy ust. 1 niniejszego artykułu, nie były wykorzystywane do żadnych innych celów niż egzekwowanie unijnego prawa konkurencji przez Komisję Europejską ani nie były ujawniane żadnym innym osobom bez wyraźnej zgody na piśmie kanadyjskiego organu do spraw konkurencji.

X. Spotkania półroczne

1. Dla wsparcia wspólnych interesów współpracy i koordynacji w zakresie działań wykonawczych, odpowiedni funkcjonariusze organów Stron do spraw konkurencji zbierają się dwa razy w roku lub w uzgodnionych między organami Stron terminach, w celu: a) wymiany informacji o aktualnie prowadzonych działaniach wykonawczych i ich priorytetach, b) wymiany informacji dotyczących sektorów gospodarczych będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, c) omówienia rozważanych zmian w zakresie prowadzonej polityki i d) przedyskutowania innych spraw będących przedmiotem wspólnego zainteresowania dotyczących stosowania prawa konkurencji.

2. Sprawozdanie z tych półrocznych spotkań zostaje udostępnione wspólnemu komitetowi współpracy na podstawie Porozumienia Ramowego o Współpracy Handlowej i Gospodarczej między Wspólnotami Europejskimi i Kanadą.

XI. Komunikowanie się Stron na podstawie niniejszego Porozumienia

Komunikowanie się Stron na podstawie niniejszego Porozumienia, w tym notyfikacje na mocy art. II i wnioski zgodnie z art. III i V, może odbywać się między organami Stron do spraw konkurencji w formie ustnego bezpośredniego komunikowania się, łączności telefonicznej lub za pośrednictwem faksu, o ile niniejsze Porozumienie nie stanowi inaczej. Jednakże notyfikacje na mocy artykułu II i wnioski na mocy artykułów III i V są niezwłocznie potwierdzane pisemnie normalnymi kanałami dyplomatycznymi.

XII. Terytorialny zakres stosowania

Niniejsze Porozumienie ma zastosowanie, z jednej strony, do terytoriów, do których stosuje się Traktat o Unii Europejskiej i Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, i na warunkach określonych w tych Traktatach oraz, z drugiej strony, do terytorium Kanady.

XIII. Obowiązujące prawo

Niniejsze Porozumienie nie nakłada na Strony obowiązku podejmowania jakichkolwiek działań niezgodnych z obowiązującymi przepisami ustawowymi, ani nie wymaga zmian w przepisach prawa Stron lub ich poszczególnych prowincji bądź państw członkowskich, poza art. VII i VIII w zakresie, w jakim stosują się one do Unii Europejskiej. Dla większej jasności, żadna część niniejszego Porozumienia nie nakłada na Strony obowiązku podejmowania jakichkolwiek działań niezgodnych z przepisami dotyczącymi danych osobowych.

XIV. Postanowienia końcowe

1. Strony zatwierdzają niniejsze Porozumienie zgodnie z ich procedurami wewnętrznymi. Strony powiadamiają się wzajemnie o zakończeniu odnośnych procedur. Niniejsze Porozumienie wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dacie ostatniego powiadomienia o zatwierdzeniu. 

2. Niniejsze Porozumienie pozostaje w mocy do upływu 60 dni od daty pisemnego powiadomienia przez jedną ze Stron o chęci rozwiązania Porozumienia.

3. Strony mogą uzgodnić wszelkie zmiany do niniejszego Porozumienia. Zmiana stanowi integralną część niniejszego Porozumienia po uzgodnieniu i zatwierdzeniu jej zgodnie z mającymi zastosowanie procedurami prawnymi każdej ze Stron.

4. Strony prowadzą konsultacje celem wprowadzenia zmian do Porozumienia, jeśli zmiany obowiązujących przepisów ustawowych którejkolwiek ze Stron będą miały wpływ na ich współpracę.

5. Niniejsze Porozumienie uchyla i zastępuje Porozumienie między Wspólnotami Europejskimi a Rządem Kanady dotyczące stosowania ich prawa konkurencji, podpisane dnia 17 czerwca 1999 r. w Bonn.

NA DOWÓD CZEGO niżej podpisani, należycie upoważnieni, podpisali niniejsze Porozumienie.

Sporządzono w .......... w dniu .............. roku w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach w językach: angielskim, bułgarskim, chorwackim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim, przy czym każdy tekst jest na równi autentyczny.


ZAŁĄCZNIK A

AUSTRIA

Bundeswettbewerbsbehörde (Federalny Organ ds. Konkurencji)

BELGIA

Autorité belge de la concurrence/ Belgische Mededingingsautoriteit (Organ ds. konkurencji)

BUŁGARIA

Комисия за защита на конкуренцията (Komisja ds. Ochrony Konkurencji)

CHORWACJA

Agencija za zaštitu tržišnog natjecanja (Agencja ds. Konkurencji)

CYPR

Επιτροπή Προστασίας Ανταγωνισμού (Komisja Ochrony Konkurencji-CPC)

REPUBLIKA CZESKA

Úřad pro ochranu hospodářské soutěže (Urząd Ochrony Konkurencji)

DANIA

 Konkurrence- og Forbrugerstyrelsen (Organ ds. Konkurencji i Konsumentów)

ESTONIA

Konkurentsiamet (Komisja ds. Konkurencji)

FINLANDIA

Kilpailu- ja kuluttajavirasto (Organ ds. Konkurencji i Konsumentów - KKV)

FRANCJA

Autorité de la concurrence (Organ ds. Konkurencji)

NIEMCY

Bundeskartellamt (Federalny Urząd Ochrony Konkurencji)

GRECJA

Ετητροπή ανταγωνισμού (Komisja ds. Konkurencji)

WĘGRY

Gazdasági Versenyhivatal (GVH - Organ ds. Konkurencji)

IRLANDIA

The Competition Authority (Organ ds. Konkurencji)

WŁOCHY

Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato (Organ ds. Ochrony Konkurencji i Rynku)

ŁOTWA

Konkurences padome (Rada ds. Konkurencji)

LITWA

Lietuvos Respublikos konkurencijos taryba (Rada ds. Konkurencji Republiki Litewskiej)

LUKSEMBURG

Conseil de la concurrence (Rada ds. Konkurencji)

MALTA

Malta Competition and Consumer Affairs Authority / L-Awtorità ta’ Malta għall-Kompetizzjoni u għall-Affarijiet tal-Konsumatur (Organ ds. Konkurencji i Konsumentów Malty)

NIDERLANDY

Autoriteit Consument & Markt (ACM) (Organ ds. Konkurencji i Rynku)

POLSKA

Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

PORTUGALIA

Autoridade da Concorrência (Organ ds. Konkurencji)

RUMUNIA

Consiliul Concurenței (CC) (Rada ds. Konkurencji)

SŁOWACJA

Protimonopolný úrad Slovenskej republiky (Urząd Antymonopolowy Republiki Słowackiej)

SŁOWENIA

Javna Agencija Republike Slovenije za varstvo konkurence (Agencja ds. Ochrony Konkurencji Republiki Słowenii)

HISZPANIA

Comisión Nacional de la Competencia (CNMC) (Krajowa Komisja ds. Konkurencji)

SZWECJA

Konkurrensverket (Organ ds. Konkurencji)

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Competition and Markets Authority (Organ ds. Konkurencji i Rynków)

ZAŁĄCZNIK B

OŚWIADCZENIE KOMISJI

(w sprawie informacji dla państw członkowskich)

Zgodnie z zasadami przyjętymi dla stosunków między Komisją i państwami członkowskimi w zakresie zastosowania zasad konkurencji, jak zapisano np. w rozporządzeniu nr 1/2003 i rozporządzeniu (WE) nr 139/2004 i zgodnie z artykułem IX Porozumienia między Unią Europejską i Kanadą w sprawie zastosowania ich prawa konkurencji,

Komisja przekaże Państwu Członkowskiemu lub Państwom Członkowskim, których ważne interesy wchodzą w grę, notyfikację przesłaną przez Komisję lub otrzymaną od kanadyjskiego organu do spraw konkurencji. Państwa Członkowskie zostaną powiadomione w najkrótszym możliwym terminie i w języku wymiany listów. W przypadku przesłania informacji przez Komisję do władz kanadyjskich, jednocześnie zostaną poinformowane Państwa Członkowskie,

Komisja w możliwie jak najkrótszym terminie powiadomi również Państwo lub Państwa Członkowskie, których ważne interesy wchodzą w grę, o współpracy lub koordynacji dotyczącej działań wykonawczych.

Do celów niniejszego oświadczenia przyjmuje się, że oddziaływanie na ważne interesy Państwa Członkowskiego ma miejsce, gdy działania wykonawcze, o których mowa:

(i) są istotne dla działań wykonawczych Państwa Członkowskiego;

(ii) pociągają za sobą działania antykonkurencyjne inne niż fuzje i przejęcia prowadzone całkowicie lub częściowo na terytorium Państwa Członkowskiego;

(iii) pociągają za sobą sposób postępowania uważany za wymagany, popierany, lub zatwierdzony przez Państwo Członkowskie;

(iv) obejmują fuzje lub przejęcia, w których:

jedna lub więcej ze stron transakcji, bądź też

spółka kontrolująca jedną lub więcej stron transakcji,

jest przedsiębiorstwem zarejestrowanym lub założonym na mocy przepisów prawnych Państwa Członkowskiego;

(v) pociągają za sobą wprowadzenie lub zastosowanie środków zaradczych wymagających lub zabraniających określonego postępowania na terytorium Państwa Członkowskiego, lub

(vi) pociągają za sobą poszukiwanie przez kanadyjski organ do spraw konkurencji informacji znajdujących się na terytorium Państwa Członkowskiego.

Ponadto przynajmniej dwa razy do roku na spotkaniach rządowych specjalistów do spraw konkurencji, Komisja poinformuje wszystkie Państwa Członkowskie o realizacji Porozumienia, w szczególności o kontaktach z kanadyjskim organem do spraw konkurencji odnośnie do przekazywania Państwom Członkowskim informacji otrzymanych przez Komisję na mocy niniejszego Porozumienia.



ZAŁĄCZNIK C

Zasady ochrony mające zastosowanie do danych osobowych przekazywanych na podstawie niniejszego Porozumienia

Nadzór

1. Przestrzeganie gwarancji podczas przetwarzania danych osobowych przekazywanych na podstawie niniejszego Porozumienia jest przedmiotem nadzoru przez niezależny organ publiczny lub inny organ ustanowiony środkami administracyjnymi, który sprawuje swoją funkcję w sposób bezstronny i działa w sposób niezależny, co można potwierdzić. Organ ten ma rzeczywiste uprawnienia do badania zgodności z mającymi zastosowanie przepisami dotyczącymi gromadzenia, wykorzystywania, ujawniania, zatrzymania i usuwania danych osobowych przekazywanych na podstawie niniejszego Porozumienia. Może on przeprowadzać przeglądy i dochodzenia w zakresie zgodności, może sporządzać sprawozdania informujące o wynikach oraz formułować zalecenia dla właściwego organu do spraw konkurencji. Organ nadzorczy jest uprawniony, w stosownych przypadkach, do zgłaszania naruszenia prawa dotyczącego niniejszego Porozumienia do prokuratury lub w celu podjęcia działań dyscyplinarnych.

2. Odpowiedni organ dopilnowuje, aby skargi dotyczące przypadków niedopełnienia zasad przetwarzania danych osobowych na podstawie niniejszego Porozumienia były przyjmowane i badane, by udzielano na nie odpowiedzi oraz by skutkowały podjęciem działań naprawczych. 

Przejrzystość

3. Organy do spraw konkurencji udostępniają na swojej stronie internetowej następujące dane:

a) wykaz ich ustawodawstwa zezwalającego na gromadzenie danych osobowych na podstawie niniejszego Porozumienia;

b) powody gromadzenia danych osobowych;

c) sposób ochrony danych osobowych;

d) sposób ujawniania danych osobowych oraz zakres, w jakim jest to możliwe;

e) informacje dotyczące dostępu do danych, ich poprawiania, dodawania zapisów oraz środków odwoławczych;

f) dane kontaktowe w razie pytań;

g) informacje na temat administracyjnych i sądowych środków zaskarżenia.

Dostęp dla osób fizycznych

4. Organy do spraw konkurencji zapewniają każdej osobie fizycznej dostęp do jej danych osobowych przekazanych na podstawie niniejszego Porozumienia oraz w szczególności:

a) przekazują osobie fizycznej kopię jej danych osobowych, jeżeli osoba fizyczna złoży pisemny wniosek;

b) odpowiadają na piśmie na każdy wniosek;

c) udzielają osobie fizycznej dostępu do zapisanych informacji potwierdzających, że dane osobowe osoby fizycznej zostały ujawnione, jeżeli osoba fizyczna zażąda takiego potwierdzenia;

d) określają prawne lub faktyczne powody odmowy zezwolenia na dostęp do danych osobowych osoby fizycznej;

e) informują osobę fizyczną, jeżeli dane osobowe nie istnieją;

f) informują osobę fizyczną, że może ona złożyć skargę oraz o procedurze składania skargi.

Poprawianie danych i dodawanie zapisów w przypadku osób fizycznych

5. Organy do spraw konkurencji zapewniają, aby każda osoba fizyczna mogła zażądać poprawienia swoich danych osobowych przekazanych na podstawie niniejszego Porozumienia.

6. Organy do spraw konkurencji rozpatrują wszystkie pisemne wnioski o poprawienie danych i w rozsądnym terminie:

a) poprawiają dane osobowe oraz informują osobę fizyczną, że dane zostały poprawione;

b) odmawiają całkowicie lub w części poprawienia danych oraz:

(i) dodają do danych osobowych zapis informujący o wszelkich wnioskach o poprawienie danych, które zostały odrzucone;

(ii) informują osobę fizyczną, że:

A) wniosek o poprawienie danych został odrzucony oraz określają prawne lub faktyczne powody odrzucenia; oraz

B) do danych osobowych dodano zapis informujący zgodnie z ppkt (i); oraz

c) informują osobę fizyczną, że może ona złożyć skargę oraz o procedurze składania skargi.

Ograniczenia w odniesieniu do dostępu, poprawienia i dodania zapisu

7. Organy do spraw konkurencji mogą nałożyć ograniczenia na postanowienia określone w ust. 4–6, jeżeli ograniczenia takie przewiduje prawo w przypadku konieczności:

a) ochrony integralności trwającego urzędowego dochodzenia prowadzonego przez właściwe organy, o których mowa w Porozumieniu;

b) zapobiegania przestępstwom kryminalnym lub naruszeniom prawa cywilnego związanym z działaniami objętymi zakresem niniejszego Porozumienia, prowadzenia dochodzeń w tej sprawie, wykrywania lub ścigania za te przestępstwa lub naruszenia w odniesieniu do działań objętych zakresem niniejszego Porozumienia, lub

c) zapewnienia funkcji kontrolnych, inspekcyjnych i regulacyjnych związanych, nawet sporadycznie, z wykonywaniem władzy publicznej w zakresie niniejszego Porozumienia.

Administracyjne i sądowe środki zaskarżenia

8. Każda ze Stron zapewnia, aby stosowny organ, o którym mowa w ust. 1, otrzymywał, rozpatrywał i odpowiadał na skargi wniesione przez osoby fizyczne dotyczące ich wniosku o dostęp do danych osobowych przekazanych na podstawie niniejszego Porozumienia, ich poprawienie lub dodanie zapisu. Odpowiedni organ informuje skarżącego o możliwościach skorzystania ze środków zaskarżenia określonych w ust. 9.

9. Każda ze Stron zapewnia, aby każda osoba fizyczna, która uważa, że jej prawa zostały naruszone decyzją lub działaniem związanym z jej danymi osobowymi przekazanymi na podstawie niniejszego Porozumienia, mogła skorzystać ze skutecznych środków zaskarżenia zgodnie z prawem właściwym danej Strony poprzez kontrolę sądową lub inny środek odwoławczy, który może obejmować rekompensatę.

Zatrzymywanie danych osobowych

10. Danych osobowych uzyskanych na podstawie niniejszego Porozumienia nie wolno przechowywać dłużej niż to konieczne do szczególnych celów, do jakich są one przekazywane na podstawie niniejszego Porozumienia.

Definicja

11. W niniejszym załączniku „niezależny organ publiczny” oznacza:

a) w przypadku Kanady, Komisarza ds. Ochrony Prywatności, powołanego na mocy sekcji 53 ustawy o prywatności, R.S.C., 1985, rozdz. P-21, wraz ze wszelkimi zmianami;

b) w przypadku Unii Europejskiej, Europejskiego Inspektora Ochrony Danych powołanego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 45/2001 z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz. U. L 8 z 12.1.2001, s. 1), wraz ze wszelkimi zmianami do niego.

(1) Zgodnie z art. 5 Traktatu z Lizbony artykułom 81 i 82 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską nadane zostały nowe numery, jest to art. 101 i art.102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
(2) Zgodnie z art. 5 Traktatu z Lizbony artykułom 81 i 82 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską nadane zostały nowe numery, jest to art. 101 i art.102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
Top