KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 18.2.2016

COM(2016) 60 final

SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z wykonywania uprawnień przekazanych Komisji na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 995/2010 z dnia 20 października 2010 r. ustanawiającego obowiązki podmiotów wprowadzających do obrotu drewno i produkty z drewna (rozporządzenie UE w sprawie drewna)

SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z wykonywania uprawnień przekazanych Komisji na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 995/2010 z dnia 20 października 2010 r. ustanawiającego obowiązki podmiotów wprowadzających do obrotu drewno i produkty z drewna (rozporządzenie UE w sprawie drewna)

1. Wprowadzenie

Celem rozporządzenia (UE) nr 995/2010 1 (dalej „rozporządzenie UE w sprawie drewna” lub „rozporządzenie”)  jest przeciwdziałanie wprowadzaniu do obrotu na rynku wewnętrznym nielegalnie pozyskanego drewna i produktów wytworzonych z takiego drewna. Rozporządzenie to stanowi część planu działań UE na rzecz egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa (FLEGT), który jest instrumentem unijnej polityki służącym zwalczaniu nielegalnego pozyskiwania drewna i związanego z nim handlu. Przyczynia się ono również do zmniejszenia emisji powodowanych wylesianiem i degradacją lasów, do zachowania funkcji ochronnej lasów, do zrównoważonej gospodarki leśnej i zwiększania zasobów węgla w ekosystemach leśnych w krajach rozwijających się, w oparciu o Warszawskie Ramy Mechanizmu REDD+.

W rozporządzeniu UE w sprawie drewna ustanowiono trzy obowiązki. Po pierwsze, zakazano wprowadzania do obrotu na rynku UE nielegalnie pozyskanego drewna i produktów wytworzonych z takiego drewna. Po drugie, podmioty określone jako uczestnicy rynku, którzy wprowadzają produkty z drewna po raz pierwszy do obrotu w UE, zobowiązano do dokładania „należytej staranności” w celu zapewnienia, że drewno, z którego wytwarza się ich produkty, zostało pozyskane w sposób legalny. Po trzecie, w celu ułatwienia identyfikowalności produktów z drewna wprowadzanych do obrotu, podmioty handlowe w całym łańcuchu dostaw zobowiązano do prowadzenia rejestru swoich dostawców i odbiorców. Rozporządzenie obejmuje szeroki zakres produktów z drewna wymienionych w jego załączniku za pomocą kodów Nomenklatury scalonej UE. Przewidziano w nim uznawanie przez Komisję „organizacji monitorujących”, których zadaniem jest wspomaganie podmiotów w wypełnianiu ich obowiązków.

Rozporządzenie UE w sprawie drewna zostało przyjęte w grudniu 2010 r. i weszło w życie z dniem 3 marca 2013 r. W tym okresie Komisja przyjęła dwa akty o charakterze nieustawodawczym. Pierwszy z nich to rozporządzenie wykonawcze Komisji 2 (UE) nr 607/2012 z dnia 6 lipca 2012 r. w sprawie szczegółowych przepisów dotyczących systemu zasad należytej staranności oraz częstotliwości i charakteru kontroli organizacji monitorujących, przyjęte na podstawie art. 18 ust. 2 rozporządzenia UE w sprawie drewna oraz art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE ustanawiającej warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji. Drugi to rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 363/2012 z dnia 23 lutego 2012 r. w sprawie zasad proceduralnych w odniesieniu do uznawania i cofania uznawania organizacji monitorujących zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 995/2010. 3 W rozporządzeniu UE w sprawie drewna (art. 15 ust. 1) ustanowiono wymóg sporządzenia przez Komisję sprawozdania dotyczącego przekazanych jej uprawnień. W związku z tym w niniejszym sprawozdaniu skoncentrowano się w szczególności na rozporządzeniu delegowanym (UE) nr 363/2012. 

2. Podstawa prawna

Jak już wcześniej wspomniano, niniejsze sprawozdanie jest wymagane na podstawie art. 15 ust. 1 rozporządzenia UE w sprawie drewna. Zgodnie z tym przepisem Komisji powierza się uprawnienia na okres 7 lat od dnia 2 grudnia 2010 r., zobowiązując ją do sporządzenia sprawozdania dotyczącego przekazanych uprawnień najpóźniej trzy miesiące przed upływem okresu trzech lat od daty rozpoczęcia stosowania rozporządzenia, czyli do grudnia 2015 r. (rozporządzenie zaczęło być stosowane w dniu 3 marca 2013 r.).

3. Wykonywanie przekazanych uprawnień

Zgodnie z rozporządzeniem UE w sprawie drewna Komisja może przyjmować akty delegowane dotyczące dalszych właściwych kryteriów oceny ryzyka, które mogą być niezbędne do uzupełnienia kryteriów już określonych w rozporządzeniu (art. 6 ust. 3), akty dotyczące procedury uznawania i cofania uznania organizacji monitorujących oraz, jeśli okazuje się to konieczne w związku z zebranymi doświadczeniami, może je zmienić (art. 8 ust. 7); może również przyjmować akty dotyczące wykazu drewna i produktów z drewna, do których ma zastosowanie rozporządzenie UE w sprawie drewna (art. 14).

Komisja przyjęła jeden akt delegowany: rozporządzenie delegowane Komisji nr 363/2012 4 z dnia 23 lutego 2012 r. w sprawie zasad proceduralnych w odniesieniu do uznawania i cofania uznawania organizacji monitorujących. Wykonanie tego uprawnienia jest odpowiedzią na potrzebę uzupełnienia wymogów i zasad proceduralnych w odniesieniu do uznawania i cofania uznania organizacji monitorujących.

3.1 Akt delegowany uzupełniający rozporządzenie (UE) nr 995/2010

Zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia UE w sprawie drewna organizacja monitorująca utrzymuje i ocenia system zasad należytej staranności, przyznaje podmiotom prawo do stosowania tego systemu, weryfikuje, czy podmioty te właściwie stosują system zasad należytej staranności oraz – w przypadku gdy dany podmiot nie stosuje właściwie tego systemu – podejmuje odpowiednie działania. W art. 8 ust. 2 rozporządzenia UE w sprawie drewna dodatkowo ustanawia się wymogi, jakie wnioskodawca musi spełnić, aby wystąpić o uznanie jako organizacja monitorująca. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli wnioskodawca spełnia wspomniane wymogi, Komisja – po zasięgnięciu opinii zainteresowanego państwa członkowskiego – uznaje wnioskodawcę za organizację monitorującą.

Zgodnie z art. 8 ust. 4 właściwe organy przeprowadzają kontrole organizacji monitorujących działających pod ich jurysdykcją w celu sprawdzenia, czy wykonują one zadania i spełniają wymogi określone w art. 8 ust. 1 i 2 rozporządzenia UE w sprawie drewna oraz informują Komisję o tym, że dana organizacja monitorująca nie wykonuje już tych zadań ani nie spełnia tych wymogów (art. 8 ust. 5). Komisja cofa uznanie organizacji monitorującej, w szczególności na podstawie informacji przedstawionych zgodnie z art. 8 ust. 5 rozporządzenia, w przypadku gdy dana organizacja monitorująca nie spełnia wymogów ustanowionych w art. 8 ust. 1 i 2.

Zgodnie z art. 8 ust. 7 rozporządzenia UE w sprawie drewna Komisja może – w drodze aktów delegowanych – przyjmować zasady proceduralne uzupełniające rozporządzenie (UE) nr 995/2010 w odniesieniu do uznawania i cofania uznania organizacji monitorujących, zapewniając przy tym, aby wspomniane uznawanie i cofanie uznania dokonywało się w uczciwy i przejrzysty sposób.

W sprawie projektu rozporządzenia delegowanego konsultowano się z grupą ekspertów ds. drewna i produktów z drewna podczas posiedzeń grupy w dniach 18 maja i 7 lipca 2011 r. Akt delegowany został przyjęty w dniu 23 lutego 2012 r. i zgłoszony Parlamentowi Europejskiemu oraz Radzie. Ani Parlament Europejski, ani Rada nie zgłosiły sprzeciwu wobec aktu delegowanego w terminie dwóch miesięcy, określonym w art. 17 ust. 1 rozporządzenia UE w sprawie drewna. Żadna z instytucji nie wystąpiła o przedłużenie tego dwumiesięcznego okresu o dodatkowe dwa miesiące zgodnie z tym samym przepisem.

Po upływie dwumiesięcznego okresu akt delegowany został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wszedł w życie w dniu 17 maja 2012 r.

Komisja nie przyjęła jeszcze aktów delegowanych dotyczących dalszych właściwych kryteriów oceny ryzyka, które mogą być niezbędne do uzupełnienia kryteriów już określonych w rozporządzeniu (art. 6 ust. 3), ani aktów dotyczących wykazu drewna i produktów z drewna, do których ma zastosowanie rozporządzenie UE w sprawie drewna (art. 14), ponieważ aby dokonać oceny konieczności tych zmian, należy zgromadzić więcej doświadczeń w stosowaniu rozporządzenia.

4. Wniosek

Komisja wykonywała przekazane uprawnienia w sposób należyty i zwraca się do Parlamentu Europejskiego i Rady o zapoznanie się z niniejszym sprawozdaniem.

Komisja w dalszym ciągu uważa, że uprawnienia przekazane na mocy art. 6 ust. 3 oraz art. 14 rozporządzenia UE w sprawie drewna są konieczne, w szczególności do celów zmiany lub uzupełnienia wykazu drewna i produktów z drewna zamieszczonego w załączniku. Na potrzeby wprowadzenia zmian do załącznika, a tym samym skorygowania zakresu produktów objętych rozporządzeniem, Komisja weźmie pod uwagę wyniki przeglądu rozporządzenia przedstawione w dokumencie roboczym służb Komisji oraz w sprawozdaniu wymaganym na podstawie art. 20 ust. 3 rozporządzenia UE w sprawie drewna.

(1)

 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 995/2010 z dnia 20 października 2010 r. ustanawiające obowiązki podmiotów wprowadzających do obrotu drewno i produkty z drewna (Dz.U. L 295 z 12.11.2010, s. 23).

(2)

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 607/2012, Dz.U. L 177 z 7.7.2012, s. 16.

(3)

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 363/2012, Dz.U. L 115 z 27.4.2012, s. 12.

(4)

Dz.U. L 115 z 27.4.2012, s. 12.