EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52015DC0510

KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY EUROPEJSKIEJ I RADY Zarządzanie kryzysem związanym z uchodźcami: stan realizacji działań priorytetowych w ramach Europejskiego programu w zakresie migracji

COM/2015/0510 final

Bruksela, dnia 14.10.2015

COM(2015) 510 final

KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY EUROPEJSKIEJ I RADY

Zarządzanie kryzysem związanym z uchodźcami: stan realizacji działań priorytetowych w ramach Europejskiego programu w zakresie migracji


Zarządzanie kryzysem związanym z uchodźcami: stan realizacji działań priorytetowych w ramach Europejskiego programu w zakresie migracji

I. Wprowadzenie

W ciągu pierwszych dziewięciu miesięcy tego roku do Europy dotarło ponad 710 tys. osób 1 – uchodźców, przesiedleńców i innych migrantów – i tendencja ta będzie się utrzymywać. Jest to sprawdzian dla Unii Europejskiej. W przedstawionym w maju 2015 r. Europejskim programie w zakresie migracji 2 Komisja zwróciła uwagę na konieczność wypracowania wszechstronnego podejścia do zarządzania migracjami. Od tego czasu wprowadzono szereg ważnych środków, m.in. przyjęto dwa nadzwyczajne programy, których celem była relokacja 160 tys. osób ewidentnie wymagających ochrony międzynarodowej z państw członkowskich najbardziej dotkniętych kryzysem do pozostałych państw członkowskich UE. Obecny kryzys związany z uchodźcami wymaga jednak natychmiastowego podjęcia dalszych działań.

W związku z tym w dniu 23 września Komisja Europejska przedstawiła szczegółowo zestaw działań priorytetowych, które należy podjąć w ciągu następnych sześciu miesięcy w celu wdrożenia Europejskiego programu w zakresie migracji 3 . Obejmują one działania krótkoterminowe służące ustabilizowaniu obecnej sytuacji, a także działania długoterminowe, mające na celu stworzenie stabilnego systemu, który przetrwa próbę czasu.

Wykaz działań priorytetowych zawiera najważniejsze rozwiązania, wymagane niezwłocznie, w zakresie: (i) środków operacyjnych; (ii) wsparcia budżetowego oraz (iii) wdrożenia przepisów prawa UE.

Wykaz ten został zatwierdzony na nieformalnym spotkaniu szefów państw lub rządów, które odbyło się 23 września 2015 r. 4 .

Trzy tygodnie później w niniejszym komunikacie przedstawione zostają postępy w realizacji działań priorytetowych (zob. załącznik 1). Posiedzenie Rady Europejskiej w tym tygodniu jest okazją dla szefów państw lub rządów, aby wyraźnie i jednoznacznie zobowiązać się do rozpoczęcia kolejnego etapu unijnej reakcji na kryzys związany z uchodźcami: jest nim szybkie i zdecydowane wdrożenie.

II. Środki operacyjne

Skuteczne zarządzanie presją związaną z przepływami migracyjnymi na niektórych odcinkach wspólnej zewnętrznej granicy obszaru Schengen wymaga odpowiedzialności i solidarności ze strony wszystkich państw członkowskich. Dzięki szybkiemu uruchomieniu podejścia opartego na tzw. hotspotach, najbardziej dotknięte kryzysem państwa członkowskie otrzymują wsparcie w zakresie właściwego przyjmowania i identyfikacji przybyszów oraz rozpatrywania ich sytuacji. Równocześnie Komisja zaproponowała, a Rada przyjęła środki mające na celu relokację 160 tys. osób ewidentnie wymagających ochrony międzynarodowej. Pozwoli to na znaczące, choć nie całkowite, zmniejszenie presji wywieranej na najbardziej dotknięte państwa członkowskie. Pełne wdrożenie tych równoległych środków jest w tej chwili niezwykle ważne, a obejmują one pobranie odbitek linii papilarnych wszystkich migrantów, szybkie wyodrębnienie i relokację osób ubiegających się o azyl przy zapewnieniu możliwości ich przyjęcia, a także kroki zapobiegające wtórnemu przemieszczaniu się oraz natychmiastowy powrót do państwa relokacji osób relokowanych, a następnie zatrzymanych w innym państwie członkowskim. Kolejnym istotnym krokiem będzie zapewnienie szybkiego powrotu, dobrowolnie lub pod przymusem, osób niewymagających ochrony międzynarodowej, które tym samym nie kwalifikują się do relokacji. Działania priorytetowe określone przez Komisję koncentrowały się przede wszystkim na powodzeniu operacyjnym tych środków.

II.1    Wdrożenie podejścia opartego na hotspotach

Sprawne i skuteczne zarządzanie migracją na granicach zewnętrznych, które znajdują się pod największą presją, ma kluczowe znaczenie dla przywrócenia zaufania do całego systemu, a w szczególności do obszaru Schengen, w którym obowiązuje swobodny przepływ osób, bez kontroli na granicach wewnętrznych. Dla unijnej strategii i wiarygodności najważniejsze jest wykazanie, że można przywrócić właściwe funkcjonowanie systemu migracyjnego, w szczególności przez wykorzystanie zespołów wsparcia zarządzania migracją działających w ramach hotspotów 5 , tak aby pomóc państwom członkowskim znajdującym się pod największą presją w wypełnieniu zobowiązań i wykonaniu zadań. Aby takie zespoły wsparcia mogły działać sprawnie, potrzebują one zdecydowanych działań ze strony unijnych agencji, ścisłej współpracy z władzami Włoch i Grecji, a także wsparcia innych państw członkowskich.

Komisja skierowała do Włoch i Grecji specjalnych wysłanników, którzy mają zapewnić praktyczną koordynację i wsparcie. W Grecji specjalny zespół pracuje pod kierownictwem dyrektora generalnego Służby ds. Wspierania Reform Strukturalnych, podlegającego bezpośrednio przewodniczącemu Komisji. Zespół ten uzgodnił podejście złożone z następujących kroków: określenie hotspotów, oddelegowanie zespołów wsparcia, rozpoczęcie relokacji, wznowienie powrotów oraz wzmocnienie granicy. Ten sam model bezpośredniego, natychmiastowego wsparcia i koordynacji funkcjonuje już we Włoszech. Takie intensywne, pełnowymiarowe wsparcie ze strony Komisji w istotnym stopniu pomogło obu państwom członkowskim przejść do wdrożenia relokacji (zob. załącznik 2 i 3).

Zarówno w Grecji, jak i we Włoszech tworzone są zespoły wsparcia zarządzania migracją, za których koordynację odpowiadają europejskie regionalne grupy zadaniowe, w związku ze zwiększeniem działań agencji określonym w Europejskim programie w zakresie migracji. W przedsięwzięciu tym uczestniczą: Frontex, Europejski Urząd Wsparcia w dziedzinie Azylu (EASO), Europol i Eurojust 6 . Dzięki temu mogą one niezwłocznie reagować na potrzeby określone w harmonogramach przedstawionych przez Włochy i Grecję.

Ich praca opiera się jednak w dużej mierze na wsparciu państw członkowskich. Frontex i EASO wystosowały do państw członkowskich wezwania do wniesienia wkładów, zarówno w postaci zasobów ludzkich, jak i wyposażenia technicznego. W obu przypadkach wezwania te dotyczą niespotykanie wysokich wkładów w porównaniu z wnioskami składanymi przez agencje w przeszłości, co odzwierciedla szczególny charakter wyzwań, przed jakimi stoją obecnie najbardziej dotknięte państwa członkowskie: ważne jest, aby państwa członkowskie reagowały na te wezwania w sposób pozytywny, konkretny i szybki.

Ostatnie wezwanie Fronteksu dotyczyło 775 dodatkowych funkcjonariuszy straży granicznej, operatorów urządzeń prześwietlających, specjalistów ds. przesłuchań, a także tłumaczy ustnych – wszystkich czynności niezbędnych do skutecznego zarządzania granicami zewnętrznymi Unii Europejskiej. Wezwanie składało się z odrębnych części obejmujących 670 funkcjonariuszy – głównie do celów bezpośredniego wsparcia w hotspotach we Włoszech i Grecji, co pozwoli pokryć szacowane potrzeby do końca stycznia 2016 r. – oraz 105 zaproszonych funkcjonariuszy rozmieszczonych na różnych zewnętrznych granicach lądowych Unii Europejskiej.

Ostatnie wezwanie EASO dotyczące ponad 370 ekspertów jest przeznaczone na pokrycie potrzeb we Włoszech i Grecji aż do trzeciego kwartału 2017 r. Zadaniem ekspertów byłoby wspieranie organów azylowych obu państw członkowskich w trakcie procesu rejestracji, w wykonywaniu zadań informacyjnych związanych z relokacją oraz wykrywaniu ewentualnych fałszywych dokumentów.

Zapotrzebowanie na personel i wyposażenie zostało wyraźnie uznane we wrześniu na nieformalnym posiedzeniu unijnych szefów państw lub rządów, przy czym termin zaspokojenia tych potrzeb wyznaczono na listopad.

Jak dotąd jednak zobowiązania podjęte przez państwa członkowskie są dalekie od rzeczywistego zapotrzebowania. Na dzień 8 października tylko sześć państw członkowskich 7 odpowiedziało na wezwanie do wniesienia wkładów na rzecz EASO, oferując pomoc 81 ekspertów, podczas gdy potrzebnych jest 374 ekspertów. Na wezwanie Fronteksu odpowiedziało dotychczas sześć państw członkowskich 8 i oddelegowało 48 funkcjonariuszy straży granicznej. Państwa członkowskie powinny jak najszybciej wnieść swój wkład w celu zaspokojenia potrzeb agencji.

Włochy określiły jako hotspoty następujące obszary: Augustę, Lampedusę, Porte Empedocle, Pozzallo, Taranto i Trapani (zob. załącznik 5). Pierwszy zespół wsparcia zarządzania migracją działa już na Lampedusie. Podstawą jego działania jest europejska regionalna grupa zadaniowa powołana w czerwcu 2015 r. w Katanii na Sycylii 9 . Zespół wsparcia składa się obecnie z dwóch zespołów ds. przesłuchań Fronteksu oraz ekspertów EASO zarówno na obszarze hotspotu, jak i w pobliskim ośrodku wykorzystywanym do celów relokacji. Frontex rozmieścił już 42 zaproszonych funkcjonariuszy, zaś EASO oddelegowało 6 ekspertów.

Aby podejście oparte na hotspotach było skuteczne, należy zwiększyć zdolności recepcyjne, aby móc przyjąć osoby ubiegające się o azyl do czasu ich relokacji. Muszą również istnieć odpowiednie obiekty pozwalające na zatrzymanie nielegalnych migrantów do czasu wykonania decyzji nakazujących powrót. Włochy zwiększyły swoje zdolności recepcyjne i posiadają już pierwsze ośrodki recepcyjne w czterech wskazanych hotspotach, mogące pomieścić około 1,5 tys. osób. Zdolności te zostaną powiększone, aby zapewnić do końca roku dodatkowe 1 tys. miejsc, zwiększając tym samym początkowe zdolności recepcyjne do 2,5 tys.

Grecja określiła jako hotspoty pięć następujących obszarów: Lesbos, Chios, Leros, Samos i Kos (zob. załącznik 4). Europejska regionalna grupa zadaniowa jest w pełni operacyjna, a swoją działalność prowadzi w Pireusie. Pierwszy zespół wsparcia zarządzania migracją zostanie ulokowany na wyspie Lesbos. Frontex skierował tam już 53 ekspertów: obecnie jeden członek personelu EASO stale przebywa na terytorium Grecji, pomagając od strony organizacyjnej w rozmieszczeniu ekspertów EASO.

Grecja zwiększyła swoje zdolności recepcyjne i posiada obecnie siedem ośrodków recepcyjnych, ośrodki kontroli i tymczasowe obiekty dla uchodźców w czterech obszarach określonych jako hotspoty (Lesbos, Chios, Samos i Leros) mogące pomieścić około 2 tys. osób. Obecnie trwa powiększanie tych zdolności 10 .

Część potrzeb recepcyjnych w obszarach określonych jako hotspoty związana jest z koniecznością identyfikacji i rejestracji nielegalnych migrantów, którzy nie wymagają ochrony międzynarodowej, a zatem nie kwalifikują się do relokacji. Wymaga to udostępnienia obiektów o wystarczającej pojemności, tak aby zapobiec ucieczkom nielegalnych migrantów.

II.2    Uruchomienie systemu relokacji

W dniu 14 września Rada przyjęła wniosek Komisji dotyczący decyzji 11 o relokacji 40 tys. osób ewidentnie wymagających ochrony międzynarodowej z obszaru Włoch i Grecji. Tydzień później przyjęto kolejną decyzję 12 , również na podstawie wniosku Komisji, o relokacji 120 tys. osób ewidentnie wymagających ochrony międzynarodowej z obszaru Włoch, Grecji i innych państw członkowskich bezpośrednio dotkniętych kryzysem związanym z uchodźcami. Zespoły wsparcia zarządzania migracją pozwalają zapewnić, że relokacja ta może faktycznie mieć miejsce na zewnętrznych granicach Unii.

Obydwie decyzje wymagają natychmiastowych działań następczych ze strony instytucji UE, państw członkowskich znajdujących się pod presją migracyjną i państw członkowskich, które są zobowiązane do przyjęcia osób relokowanych.

W dniu 1 października Komisja Europejska zgromadziła ponad 80 uczestników reprezentujących państwa członkowskie, agencje UE, Międzynarodową Organizację ds. Migracji i Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR) w ramach forum na temat relokacji i przesiedlenia, tak aby przejść do praktycznej realizacji. W trakcie forum Włochy i Grecja przedstawiły swoje plany działania dotyczące relokacji, obejmujące środki w zakresie azylu, przyjmowania i powrotów, a także działania, jakie zamierzają wdrożyć w nadchodzących tygodniach, aby w pełni zrealizować program relokacji.

Przeprowadzono już pierwszą relokację osób ewidentnie wymagających ochrony, konieczne są jednak dalsze działania, by zapewnić szybki przepływ kolejnych kilkuset relokowanych osób miesięcznie. Wszystkie państwa członkowskie zostały poproszone o wyznaczenie krajowych punktów kontaktowych na swoim terenie: dotychczas takie punkty wskazało 21 państw członkowskich 13 . Zostały one również poproszone o skierowanie w razie potrzeby oficerów łącznikowych do Włoch i Grecji. Dotychczas takich oficerów skierowały tam 22 państwa członkowskie 14 .

Istotnym elementem łańcucha relokacji jest istnienie odpowiednich zdolności recepcyjnych umożliwiających osobom relokowanym zamieszkanie w przyjmujących państwach członkowskich. Dotychczas jedynie sześć państw członkowskich powiadomiło o istnieniu zdolności recepcyjnych umożliwiających przyjęcie takich osób 15 . Wszystkie państwa członkowskie powinny dokonać takiego zgłoszenia najpóźniej do końca października.

Pierwsza dokonana relokacja osób ewidentnie wymagających ochrony międzynarodowej

W dniu 9 października 2015 r. z Rzymu odleciał pierwszy samolot, na pokładzie którego znajdowało się 19 Erytrejczyków mających rozpocząć nowe życie w Szwecji. Pięć kobiet i czternastu mężczyzn opuściło port lotniczy w Ciampino w obecności komisarza ds. migracji i spraw wewnętrznych Dimitrisa Avramopoulosa, ministra spraw zagranicznych Luksemburga Jeana Asselborna oraz ministra spraw wewnętrznych Włoch Angelino Alfano. Był to ważny, symboliczny moment wyznaczający początek nowego europejskiego podejścia do rozpatrywania wniosków o azyl. Niemniej jednak, poza kwestią symboliki, relokacje muszą stać się systematycznym, rutynowym działaniem we Włoszech i w Grecji.

Pierwszy lot był poprzedzony intensywnymi przygotowaniami przeprowadzonymi w terenie przez organy włoskie i szwedzkie, przez Frontex i inne agencje UE, przez lokalne organizacje pozarządowe oraz przez specjalnych wysłanników skierowanych przez Komisję Europejską. Dzięki niestrudzonym wysiłkom udało się zapewnić funkcjonowanie systemu i możliwość dokonania niezbędnej rejestracji i przetwarzania na każdym etapie tego procesu.

Dotarcie do społeczności erytrejskiej miało kluczowe znaczenie dla powodzenia tej pierwszej próby. Początkowo osoby ubiegające się o azyl niechętnie zgłaszały się do rejestracji, gdyż nie miały zaufania do całego systemu. Potrzeba było wielu starań podjętych przez wysłanników Komisji w ostatnich tygodniach we współpracy z UNCHR i lokalnymi organizacjami pozarządowymi, aby przekonać pierwszą grupę osób, że faktycznie zostaną one relokowane.

Zaufanie do systemu jednak wzrasta, szczególnie od momentu przeprowadzenia pierwszej próby. Na Lampedusie i w Villa Sikania ustawiają się obecnie kolejki osób, które pragną się zarejestrować. Ponad 100 kolejnych Erytrejczyków uznano już za kandydatów do relokacji.

Należy teraz dopilnować, by jak najszybciej doszło do dalszych relokacji, co pozwoli uniknąć tworzenia się wąskich gardeł i spiętrzania się liczby kandydatur.

Pomyślne przekazanie pierwszych grup osób w ramach relokacji jest ważnym początkowym krokiem. Działania te muszą być teraz realizowane w oparciu o mocne i solidne podstawy i w odpowiednio dużej skali. Wszystkie państwa członkowskie powinny przekazać Komisji jasne zobowiązanie co do liczby osób, które zamierzają relokować od chwili obecnej do końca roku, mając na uwadze pilny charakter problemu.

II.3    Przesiedlenia

Przesiedlanie osób wymagających ochrony międzynarodowej bezpośrednio z państw trzecich odpowiadałoby zobowiązaniom humanitarnym UE i zapewniałoby uchodźcom bezpieczną alternatywę, dzięki której nie musieliby oni wyruszać w niebezpieczną podróż do Europy we własnym zakresie. Podczas forum na temat relokacji i przesiedlenia, które odbyło się 1 października, państwa członkowskie potwierdziły sformułowane w lipcu zobowiązanie do przyjęcia w ten sposób ponad 20 tys. uchodźców w ciągu najbliższych dwóch lat. Podczas przeprowadzonych 2 października warsztatów dotyczących przesiedleń opracowano praktyczne rozwiązania zapewniające ich skuteczną realizację. Pierwsze przesiedlenia już się odbyły 16 . Państwa członkowskie powinny teraz przekazać Komisji informacje o liczbie i kraju pochodzenia osób, które zostaną przesiedlone w ciągu najbliższych sześciu miesięcy.

II.4    Powroty i readmisje

Kluczowym elementem połączonych ze sobą mechanizmów, które składają się na system azylowy UE, jest dopilnowanie, by osoby, które nie mają prawa do ochrony międzynarodowej, faktycznie wracały do kraju pochodzenia. Zbyt mało decyzji nakazujących powrót jest obecnie wykonywanych w praktyce, a siatki przemytnicze wykorzystują ten fakt, aby przyciągnąć migrantów, którzy nie wymagają ochrony międzynarodowej. Im skuteczniejszy będzie system powrotów, tym mniejsza jest szansa, że przemytnicy będą w stanie przekonać ludzi, że uda im się prześliznąć przez luki w systemie, jeżeli zostaną zidentyfikowani jako osoby niewymagające ochrony międzynarodowej.

Na posiedzeniu Rady ds. Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych w październiku 2015 r. państwa członkowskie zatwierdziły przedstawiony przez Komisję plan działania UE w zakresie powrotów 17 . Najważniejsze są teraz szybkie i skuteczne działania następcze.

We Włoszech przeprowadzono niedawno dwie operacje powrotów – 28 Tunezyjczyków zostało odesłanych z Włoch do Tunezji, a 35 Egipcjan – do Egiptu. Na październik przewidziano jedną wspólną koordynowaną przez Frontex operację powrotów z Włoch oraz dwie operacje powrotów z Grecji. Częstotliwość takich operacji musi zostać zwiększona.

Zapewnienie skutecznych powrotów jest jednym z kluczowych zadań zespołów wsparcia zarządzania migracją w obszarach określonych jako hotspoty.

Wymaga ono również istnienia w UE skutecznych systemów wydawania i egzekwowania decyzji nakazujących powrót. W ostatnim miesiącu podjęto konkretne kroki w celu opracowania systemu zintegrowanego zarządzania powrotami i wykorzystania unijnych systemów wymiany informacji, aby włączyć do niego decyzje nakazujące powrót i zakazy wjazdu. Agencjom państw członkowskich zajmujących się powrotami trzeba także zapewnić odpowiednie zasoby niezbędne do wypełniania tej funkcji.

Powroty mogą mieć miejsce jedynie w przypadku, gdy podpisano umowę z państwem pochodzenia o readmisji takich osób. Readmisja jest niezbędnym elementem skutecznej polityki migracyjnej. Osoby powracające muszą zostać przyjęte przez kraj pochodzenia. Wymaga to ścisłego partnerstwa z państwami trzecimi i wykorzystania wszelkich dostępnych narzędzi. Państwa członkowskie i Komisja powinny wspólnie dążyć do osiągnięcia równowagi między środkami nacisku i zachętami w swoich stosunkach z państwami trzecimi, tak aby zwiększyć liczbę powrotów. Ustalono, że aby wspomóc ten proces, do końca 2015 r. państwa członkowskie oddelegują europejskich oficerów łącznikowych ds. migracji do jedenastu państw, ale oddelegowanie to jeszcze nie nastąpiło 18 . Wysoka przedstawiciel/wiceprzewodnicząca Komisji zainicjowała pierwsze rozmowy na wysokim szczeblu z głównymi państwami pochodzenia nielegalnych migrantów, a kolejnym krokiem będzie nawiązanie rozmów o szerszym zakresie tematycznym z Etiopią, Somalią, Unią Afrykańską i krajami Sahelu. Najpilniejszym priorytetem jest zagwarantowanie, że istniejące umowy o readmisji będą skutecznie stosowane w praktyce.

Zapewnienie skutecznej readmisji: praktyczna współpraca z Pakistanem

Umowa o readmisji między UE a Pakistanem obowiązuje od 2012 r. Zważywszy na dużą liczbę obywateli, których ta umowa dotyczy (zob. załącznik 9) – przez wiele lat Pakistan był czwartym co wielkości źródłem nielegalnych migrantów pochodzących spoza UE – umowa ta ma szczególne znaczenie. Szacuje się jednak, że tylko około 54 % Pakistańczyków, wobec których w UE wydano decyzję nakazującą powrót, faktycznie wraca do Pakistanu. Skuteczność wdrożenia umowy znacząco się różni w poszczególnych państwach członkowskich. Szczególnie uporczywe trudności stwierdzono w Grecji, gdzie wynikały one ze sporów dotyczących dokumentacji. Poświęcone tej kwestii rozmowy między Komisją, Grecją i władzami pakistańskimi, które odbędą się w tym miesiącu, mają umożliwić wznowienie procesu powrotów:

rozmowy na temat stosowania umowy o readmisji między UE a Pakistanem odbyły się w Atenach z udziałem urzędników Komisji, władz greckich i pakistańskich;

kontakty między delegaturą UE w Islamabadzie a pakistańskim Ministerstwem Spraw Zagranicznych miały miejsce w tym samym dniu;

komisarz Avramopoulos uda się do Islamabadu 29 października w celu omówienia wspólnego planu w zakresie migracji.

Rezultat powinien być następujący:

wspólne porozumienie w kwestii stosowania unijnej umowy o readmisji pomiędzy Grecją a Pakistanem;

w listopadzie Frontex przeprowadzi wspólną operację powrotu Pakistańczyków z Grecji;

Komisja przedstawi plan działań operacyjnych na rzecz lepszego zarządzania migracjami w kontaktach z Pakistanem.

II.5    Inne sposoby wspierania państw członkowskich

Istnieje szereg innych, niewykorzystanych jak dotąd, możliwości zwracania się przez państwa członkowskie do UE o wsparcie w postaci pomocy w zarządzaniu granicami i migracją.

Państwa członkowskie mogą zwracać się o oddelegowanie zespołów szybkiej interwencji na granicy (RABIT) w celu udzielenia natychmiastowego wsparcia straży granicznej w przypadku nagłej lub wyjątkowej presji migracyjnej. Komisja jest zdania, że zespoły te zostały powołane do działania właśnie w takich sytuacjach, jak ta, w której od kilku miesięcy znajduje się Grecja. Ani Grecja, ani Włochy nie skorzystały dotychczas z tego mechanizmu.

Unijny mechanizm ochrony ludności 19 może zostać uruchomiony przez państwo, które uznało, że jest przytłoczone kryzysem. Mechanizm ten opiera się na dobrowolnym wkładzie państw członkowskich (obejmującym wiedzę fachową, wyposażenie, schronienie i środki medyczne). Państwa członkowskie zostały w zeszłym miesiącu poproszone o powiadomienie Komisji o aktywach, które są gotowe udostępnić w ramach niesienia pomocy uchodźcom. Tylko osiem państw członkowskich 20 zgłosiło, że posiadają – niestety ograniczone – zasoby z zakresu ochrony ludności lub ekspertów, których w razie potrzeby mogą oddelegować jeszcze w tym roku. Komisja przypomina o potrzebie wspierania mechanizmu przez państwa członkowskie za pomocą znaczących wkładów.

W 2015 r. unijny mechanizm ochrony ludności został uruchomiony dwukrotnie, aby pomóc Węgrom 21 , a także jeden raz w celu udzielenia pomocy Serbii 22 – we wszystkich przypadkach pomagał on w zaspokojeniu pilnych potrzeb wynikających z bezprecedensowego napływu uchodźców i migrantów.

Należy również przypomnieć, że państwa członkowskie, poprzez wspólne operacje Fronteksu TRYTON i POSEJDON, nadal zapewniają codzienne wsparcie na rzecz zarządzania granicami zewnętrznymi, ratując przy tym tysiące migrantów i uchodźców. Zasoby potrzebne do realizacji operacji TRYTON zapewnia obecnie 17 państw członkowskich, a do operacji POSEJDON – 18 państw 23 . Przekazywane zasoby są jednak wciąż niewystarczające w zestawieniu z potrzebami.

Poczynione postępy

Pierwszy funkcjonujący punkt szybkiej rejestracji migrantów na Lampedusie (Włochy).

Pierwszy punkt szybkiej rejestracji migrantów na Lesbos (Grecja) ma rozpocząć funkcjonowanie w najbliższych dniach.

Relokacje do innych państw członkowskich już się rozpoczęły.

Zespoły wsparcia zarządzania migracją funkcjonują.

Pierwsze przesiedlenia już się odbyły.

Frontex wspiera misje powrotów.

Dalsze działania

Do końca roku we Włoszech ma działać łącznie sześć punktów szybkiej rejestracji migrantów.

Do końca roku w Grecji ma działać łącznie pięć punktów szybkiej rejestracji migrantów.

Państwa członkowskie mają zrealizować wezwania do udostępnienia ekspertów i wyposażenia w celu wsparcia zespołów wsparcia zarządzania migracją, aby umożliwić im pełną operacyjność.

Państwa członkowskie mają zgłosić liczbę miejsc, które udostępnią na potrzeby relokacji i przesiedlenia oraz określić swoje możliwości recepcyjne.

Wznowione zostaną powroty z Grecji do Pakistanu.

Państwa członkowskie mają zapewnić odpowiednie zasoby dla wspólnych operacji Fronteksu TRYTON i POSEJDON.

III. Wsparcie budżetowe

Trzy tygodnie temu Komisja zobowiązała się do natychmiastowego zwiększenia wsparcia finansowego. Od tego czasu Komisja przedstawiła projekty budżetów korygujących, aby zwiększyć zasoby finansowe przeznaczone na walkę z kryzysem związanym z uchodźcami o dodatkową kwotę 1,7 mld EUR na lata 2015–2016.

Obejmuje to:

dodatkową pomoc nadzwyczajną już w 2015 r. w ramach Funduszu Azylu, Migracji i Integracji oraz Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (100 mln EUR) (zob. załącznik 8);

zwiększenie personelu trzech kluczowych agencji o 120 stanowisk (60 dla Fronteksu, 30 dla EASO i 30 dla Europolu);

dodatkowe finansowanie na Europejski Instrument Sąsiedztwa (300 mln EUR) oraz przegrupowanie innych środków finansowych UE, dzięki czemu fundusz powierniczy UE na rzecz Syrii otrzyma w tym roku co najmniej 500 mln EUR;

zwiększenie środków na pomoc humanitarną o kwotę 500 mln EUR (200 mln EUR w 2015 r. i 300 mln EUR w 2016 r.) przeznaczoną na bezpośrednią pomoc dla uchodźców, zwłaszcza za pośrednictwem UNHCR, Światowego Programu Żywnościowego i innych właściwych organizacji, tak aby zaspokoić podstawowe potrzeby uchodźców, takie jak żywność i schronienie;

dodatkowe środki na zobowiązania w 2016 r. w wysokości 600 mln EUR przeznaczone na zwiększenie finansowania nadzwyczajnego w związku z migracją (94 mln EUR), wsparcie pakietu dotyczącego relokacji (110 mln EUR), zwiększenie zasobów ludzkich i finansowych Fronteksu, EASO i Europolu (około 86 mln EUR na pomoc związaną z powrotami i pomoc w hotspotach, jak również jako wsparcie dla agencji) oraz dodatkowe finansowanie przeznaczone na pomoc państwom członkowskim najbardziej dotkniętym kryzysem związanym z uchodźcami (310 mln EUR).

Ogółem oznacza to, że dostępne finansowanie na zażegnanie tego kryzysu wyniesie 9,2 mld EUR w latach 2015–2016.

Parlament Europejski i Rada dołożyły starań, aby szybko przyjąć zmiany do budżetu na 2015 r. Komisja przyjęła już poprawki do budżetu na 2016 r. i wzywa władzę budżetową do podjęcia podobnych zobowiązań, jeśli chodzi o zastosowanie przyspieszonej procedury przyjęcia budżetu na rok 2016.

Niezwykle istotne jest, by zostały teraz przekazane środki krajowe, stanowiące uzupełnienie tego znaczącego zwiększenia łącznych europejskich wydatków związanych z migracją w ramach budżetu UE. Zostało to uzgodnione przez szefów państw lub rządów UE podczas posiedzenia w dniu 23 września, kiedy to podkreślono, że rządy krajowe powinny wnieść wkład odpowiadający finansowaniu UE w ramach starań mających na celu:

wsparcie pilnych potrzeb uchodźców za pośrednictwem UNCHR, Światowego Programu Żywnościowego 24 i innych agencji, aby uzyskać kwotę co najmniej 1 mld EUR. Zważywszy, że dodatkowe wsparcie z unijnego budżetu wyniesie 200 mln EUR w tym roku i 300 mln EUR w przyszłym roku, potrzebne są zobowiązania z budżetów krajowych na kwotę 500 mln EUR.

Od 23 września dziesięć państw członkowskich 25 zobowiązało się do przekazania dodatkowego wkładu w łącznej wysokości około 275 mln EUR. W rzeczywistości jednak tylko dwa państwa członkowskie – Zjednoczone Królestwo i Niemcy – zadeklarowały ponad 80 % tej kwoty. Pozostawia to nadal niedobór środków przekraczający 225 mln EUR;

wsparcie dla znacznego zwiększenia środków regionalnego funduszu powierniczego UE w odpowiedzi na kryzys w Syrii. Komisja wzywa państwa członkowskie do wniesienia równowartości 500 mln EUR przekazanych z budżetu UE.

Mimo że Syria jest główną przyczyną obecnego kryzysu oraz że ten fundusz powierniczy stanowi elastyczne narzędzie szybkiego reagowania, dotychczasowa reakcja ze strony państw członkowskich jest minimalna, ponieważ tylko dwa państwa członkowskie zadeklarowały swój wkład (Włochy – 3 mln EUR i Niemcy – 5 mln EUR). Oznacza to niedobór niemal całej potrzebnej kwoty wynoszącej 492 mln EUR;

wsparcie w postaci krajowych wkładów do nadzwyczajnego funduszu powierniczego na rzecz stabilności oraz zajęcie się przyczynami nielegalnej migracji i przesiedleń w Afryce. Komisja uważa, że wkłady krajowe powinny odpowiadać unijnemu finansowaniu wynoszącemu 1,8 mld euro. Obiecane dotychczas wsparcie jest bardzo niewielkie, gdyż tylko trzy państwa członkowskie – Hiszpania, Luksemburg i Niemcy – zadeklarowały po 3 mln EUR. Sześć państw członkowskich 26 nieoficjalnie potwierdziło swój wkład, nie podając jednak konkretnych liczb. Cztery inne państwa 27 stwierdziły, że „najprawdopodobniej” wniosą taki wkład, a kolejne cztery 28 nadal to rozważają. Dwa państwa spoza UE 29 nieoficjalnie zapowiedziały, że być może przeznaczą na ten cel łącznie około 9 mln EUR. Oznacza to olbrzymi niedobór środków wynoszący 1,791 mln EUR.

Zasoby finansowe są nieodłącznym elementem naszej reakcji na obecną sytuację uchodźców, a także działań ukierunkowanych na wyeliminowanie przyczyn tej sytuacji. Niedobór między środkami zadeklarowanymi dotychczas w konkretnych zobowiązaniach nielicznych państw członkowskich a potrzebami określonymi przez Radę Europejską musi zostać jak najszybciej uzupełniony (zob. załącznik 7).

Poczynione postępy

Przyjęcie przez Parlament Europejski i Radę zaproponowanego przez Komisję zwiększenia środków na wsparcie dla uchodźców i dla polityki migracyjnej w 2015 r. o 800 mln EUR.

Kolejne zwiększenie środków na 2016 r. o 900 mln EUR rozpatrywane obecnie przez władzę budżetową.

Dalsze działania

Parlament Europejski i Rada powinny przyjąć zaproponowane przez Komisję zmiany do budżetu na 2016 r.

Państwa członkowskie muszą zadeklarować brakującą część kwoty 500 mln EUR na pomoc humanitarną dla uchodźców, tak aby zapewnić 1 mld EUR.

Państwa członkowskie powinny przekazać równowartość 500 mln EUR udostępnionych z budżetu UE na fundusz powierniczy UE na rzecz Syrii oraz 1,8 mld EUR w formie unijnego finansowania funduszu powierniczego UE na rzecz Afryki.

W tym kontekście pojawiły się pytania dotyczące ujmowania do celów paktu stabilności i wzrostu wydatków poniesionych na zarządzanie kryzysem związanym z uchodźcami. Komisja potwierdziła, że po otrzymaniu konkretnego wniosku od państwa członkowskiego zbada, czy i w jaki sposób wydatki te mogłyby zostać ujęte zgodnie z obowiązującymi zasadami paktu stabilności i wzrostu. Obejmuje to przewidzianą w pakcie elastyczność pozwalającą reagować na nieprzewidziane okoliczności i nadzwyczajne zdarzenia.

Ocena ta powinna być dokonywana na podstawie poszczególnych przypadków w ramach analizy krajowych dokumentów budżetowych. Powinna ona opierać się na dokumentach potwierdzających poniesione koszty netto, zgodnie z ustaloną metodyką stosowania paktu.

IV. Wdrażanie przepisów prawa UE

Założeniem wspólnego europejskiego systemu azylowego jest pomoc osobom wymagającym ochrony międzynarodowej oraz zapewnianie powrotów migrantów, którzy nie mają prawa do pobytu na terytorium UE. Aby było to możliwe, UE przyjęła szeroki zestaw wspólnych przepisów dotyczących azylu i nielegalnej migracji. Przepisy te muszą być jednak należycie stosowane.

Jednym z przykładów działań Komisji mających na celu wspieranie skutecznego wdrażania jest kwestia powrotów, w przypadku której Komisja pomaga państwom członkowskim zrozumieć skutki przepisów. Komisja przeprowadziła specjalne dialogi z państwami członkowskimi, akcentując w ich ramach działania, które należy wdrożyć, aby wywiązać się z obowiązku egzekwowania powrotów. Państwa członkowskie powinny zapewnić fizyczną dostępność nielegalnego migranta z orzeczonym nakazem powrotu oraz zastosować zatrzymanie, jako uzasadniony środek ostateczny, jeśli będzie to konieczne do uniemożliwienia mu ucieczki. Dopóki istnieje rozsądne prawdopodobieństwo wydalenia, nie należy ograniczać możliwości jego wykonania przez przedwczesne zakończenie zatrzymania. Ponadto znaczący wpływ na praktyczne wykonanie decyzji nakazujących powrót może mieć też szybkość podejmowania decyzji oraz dostępność personelu i wystarczającej ilości miejsc w ośrodkach zatrzymania.

Od sierpnia Komisja wysłała do pięciu państw członkowskich pisma administracyjne w sprawie rozporządzenia Eurodac dotyczącego porównywania odbitek linii papilarnych, a także dziesięć pism w sprawie prawidłowego wdrożenia dyrektywy dotyczącej powrotów. Wszystkie odnośne państwa członkowskie udzieliły odpowiedzi w związku z rozporządzeniem Eurodac, a Komisja analizuje obecnie te odpowiedzi, aby upewnić się, czy są one wystarczające, czy też istnieje konieczność uruchomienia postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego. W odniesieniu do dyrektywy dotyczącej powrotów otrzymano tylko jedną odpowiedź 30 : Komisja oczekuje na pozostałe odpowiedzi i oceni sytuację jak najszybciej. Kolejne pismo administracyjne skierowano do jednego państwa członkowskiego w kwestii przestrzegania dyrektywy w sprawie procedur azylowych, dyrektywy w sprawie warunków przyjmowania i kodeksu granicznego Schengen.

W przypadku decyzji w sprawie 40 przyjętych we wrześniu decyzji dotyczących potencjalnych lub rzeczywistych naruszeń odnoszących się do dyrektywy w sprawie procedur azylowych, dyrektywy w sprawie warunków przyjmowania i dyrektywy w sprawie kwalifikowania, oprócz 34 spraw otwartych jeszcze wcześniej, Komisja nie otrzymała jak dotąd żadnej odpowiedzi. Ze względu na szczególne znaczenie tych przepisów wzywa się państwa członkowskie do jak najszybszego udzielenia odpowiedzi w terminie dwóch miesięcy.

W razie potrzeby Komisja będzie nadal szybko i skutecznie stosować postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego, aby zapewnić pełną zgodność z dorobkiem prawnym UE w tym zakresie (zob. załącznik 6).

Określając działania priorytetowe we wrześniu, podkreślono potrzebę zwrócenia szczególnej uwagi na Grecję. Od roku 2010 i 2011 państwa członkowskie nie są w stanie odsyłać osób ubiegających się o azyl do Grecji. W 2010 r. Europejski Trybunał Praw Człowieka orzekł, że doszło do szeregu naruszeń europejskiej konwencji praw człowieka. Następnie Europejski Trybunał Sprawiedliwości potwierdził, że nie można przyjąć domniemania, iż państwa członkowskie przestrzegają praw podstawowych osób ubiegających się o azyl, jeśli nakazują im powrót do Grecji w ramach systemu dublińskiego.

Jak wspomniano powyżej, Komisja przeznaczyła na pomoc dla Grecji znaczne środki. Inne państwa członkowskie zaczynają się obecnie dołączać do tych starań. W krótkim czasie poczyniono znaczne postępy. Uruchomienie zespołów wsparcia zarządzania migracją pozwala wyeliminować najważniejsze niedociągnięcia będące przyczyną wstrzymania w praktyce przekazywania osób w ramach systemu dublińskiego – powiększane są obiekty recepcyjne i przywrócony zostaje stabilny system rozpatrywania wniosków azylowych.

Dotychczasowe postępy wydają się zachęcające i należy je kontynuować. Na tej podstawie Komisja oceni sytuację do dnia 30 listopada 2015 r. i jeżeli wszystkie warunki będą spełnione, zaleci Radzie Europejskiej na posiedzeniu w grudniu 2015 r. lub w marcu 2016 r. wydanie potwierdzenia, że przekazywanie osób do Grecji w ramach systemu dublińskiego zostaje przywrócone.

Niedawno kilka państw członkowskich przywróciło tymczasowo kontrole graniczne na mocy kodeksu granicznego Schengen. Takie działanie może być uzasadnione w wyjątkowych sytuacjach kryzysowych, szczególnie gdy dotyczą one poważnego zagrożenia dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa wewnętrznego w danym państwie członkowskim. Przywrócenie kontroli może być jednak wyłącznie środkiem krótkoterminowym, wykorzystywanym tylko do momentu ustabilizowania się sytuacji.

Komisja kończy obecnie ocenę sytuacji, przyjmując opinię w sprawie przedłużenia tymczasowych kontroli granicznych przez Niemcy, Austrię i Słowenię na podstawie kodeksu granicznego Schengen.

Poczynione postępy

Komisja zajmuje się uchybieniami państw członkowskich, jeśli chodzi o pełną transpozycję i wykonanie przepisów prawa UE.

W Grecji powiększane są ośrodki recepcyjne i zapewniane są warunki dla prawidłowego funkcjonowania systemu azylowego i rozpatrywania wniosków o azyl.

Dalsze działania

Komisja zapewni dynamiczny i sprawny przebieg wszystkich postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego w zakresie azylu i powrotów.

Do 30 listopada 2015 r. Komisja oceni sytuację pod względem przekazywania osób do Grecji w ramach systemu dublińskiego.

V. Wymiar zewnętrzny

W Europejskim programie w zakresie migracji podkreślono, że aby polityka migracyjna mogła być skuteczna, musi ona nieuchronnie obejmować działania wewnątrz Unii, jak i poza nią. Europa musi zawsze przyjmować osoby wymagające ochrony. W interesie wszystkich leży jednak eliminowanie przyczyn kryzysów, które zmuszają uchodźców do tego, by opuszczali swoje domy i udawali się w pełną niebezpieczeństw podróż.

Fundamentem działań priorytetowych i wydanego w zeszłym miesiącu wspólnego komunikatu Komisji i wysokiej przedstawiciel/wiceprzewodniczącej 31 jest umieszczenie kwestii migracji na pierwszym miejscu, jeśli chodzi o problemy UE w polityce zewnętrznej. Zostało to odzwierciedlone w zobowiązaniach do dodatkowego finansowania określonych powyżej. Prowadzona obecnie ofensywa dyplomatyczna sprawiła też, że kwestia migracji znalazła się na pierwszym planie w kontaktach dwustronnych, regionalnych i wielostronnych.

Kluczowym partnerem jest Turcja. Wraz z Libanem i Jordanią ponosi główny ciężar działań humanitarnych mających na celu udzielenie schronienia uchodźcom syryjskim. Jej położenie geograficzne sprawia, że stała się głównym kanałem przepływu migrantów przybywających na Bałkany Zachodnie. Turcja udowodniła, że potrafi w zdecydowany sposób walczyć z przemytem. Szczegółowy plan działania w zakresie migracji, przekazany przez przewodniczącego Junckera prezydentowi Erdoganowi w dniu 5 października, zawiera szereg konkretnych środków obejmujących zarówno wsparcie dla uchodźców, migrantów i społeczności ich przyjmujących, jak i zacieśnienie współpracy w celu przeciwdziałania nielegalnej migracji. W planie tym omówiono działania krótko-, średnio- i długoterminowe. Komisja prowadzi obecnie ożywioną dyskusję z władzami tureckimi w celu sfinalizowania planu działania.

Współpraca z Turcją była również kluczowym aspektem konferencji na wysokim szczeblu poświęconej szlakowi prowadzącemu przez wschodnią część Morza Śródziemnego i Bałkany Zachodnie, zwołanej 8 października przez wysoką przedstawiciel/wiceprzewodniczącą Komisji wraz z prezydencją luksemburską. W trakcie tego spotkania uzgodniono szereg praktycznych działań ułatwiających skuteczniejszą współpracę z państwami partnerskimi położonymi wzdłuż tego szlaku, m.in. poprzez wspieranie krajów pierwszego azylu oraz krajów tranzytowych, jak również zwracanie uwagi na konieczność eliminowania przyczyn problemów i walki z przemytem 32 .

Wysoka przedstawiciel/wiceprzewodnicząca Komisji utrzymuje rozległe kontakty dyplomatyczne mające na celu osiągnięcie porozumienia, które zakończyłoby kryzys w Libii. Te polityczne i finansowe starania podjęto jako wsparcie działań specjalnego przedstawiciela Sekretarza Generalnego ONZ Bernardino Léona, który 8 października przedstawił wszystkim uczestnikom dialogu politycznego ostateczny tekst libijskiego porozumienia politycznego. Priorytetem w tej chwili jest uzyskanie poparcia wszystkich stron dla tego porozumienia i jeżeli tak się stanie, UE będzie gotowa przekazać znaczące i natychmiastowe wsparcie dla nowego rządu porozumienia narodowego, z korzyścią dla libijskiego społeczeństwa. Na posiedzeniu w dniu 12 października Rada do Spraw Zagranicznych przyjęła konkluzje w tej sprawie.

Po tym jak pomyślnie zrealizowano cele etapu 1 operacji wojskowej UE w południowym rejonie Morza Śródziemnego – EUNAVFOR MED – (obserwacja i rozpoznanie sieci przemytników), przyczyniając się tym samym do ocalenia ponad 3 tys. osób, w dniu 7 października rozpoczął się drugi etap tej operacji prowadzony na wodach międzynarodowych. Możliwe teraz będzie wejście na pokład statków podejrzewanych o wykorzystywanie do przemytu osób, ich przeszukanie, zajęcie i zmiana kursu na pełnym morzu, a ponadto przyczyni się to do postawienia osób podejrzanych o przemyt przed wymiarem sprawiedliwości. Oznacza to istotny przełom w walce z modelem biznesowym przemytników, a cała operacja uzyskała zdecydowane poparcie polityczne w postaci rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2240 przyjętej w dniu 9 października.

Pod przewodnictwem wysokiej przedstawiciel/wiceprzewodniczącej w dniu 12 października Rada do Spraw Zagranicznych przyjęła konkluzje w sprawie kryzysu w Syrii, na podstawie których UE zwiększy swoje zaangażowanie w prowadzone pod egidą ONZ międzynarodowe starania na rzecz politycznego rozstrzygnięcia konfliktu. Wysoka przedstawiciel/wiceprzewodnicząca prowadzi intensywne rozmowy ze wszystkimi podmiotami liczącymi się na szczeblu regionalnym i międzynarodowym, w tym z Rosją, Stanami Zjednoczonymi, Arabią Saudyjską, Iranem, Turcją i Irakiem. ESDZ stara się zwiększać wsparcie dla opozycji politycznej wewnątrz Syrii i poza jej granicami, uznając ją za element procesu transformacji, a także stara się w dalszym ciągu ułatwiać zbliżenie między licznymi politycznymi i wojskowymi odłamami oraz ich zjednoczenie w ramach realizacji wspólnej strategii. W dniach 7 i 9 września ESDZ wraz ze specjalnym wysłannikiem ONZ Staffanem de Misturą przeprowadziła szczegółowe konsultacje ze specjalistami z zakresu mediacji, pochodzącymi z Rosji, Iranu, Egiptu i Arabii Saudyjskiej, a także z wysłannikami państw członkowskich do Syrii. UE angażuje się także w działalność niektórych grup roboczych ustanowionych przez wąską grupę globalnej koalicji na rzecz walki z Daiszem, w szczególności zajmujących się kwestią stabilizacji, problemem zagranicznych bojowników terrorystycznych i walką z finansowaniem. Wciąż trwa realizacja regionalnej strategii UE w sprawie Syrii i Iraku, a równocześnie utrzymuje się zagrożenie ze strony Daiszu.

Migracja była bardzo ważnym tematem dyskusji przedstawicieli instytucji UE i państw członkowskich podczas obrad 70. Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych, które odbyły się pod koniec września. Podkreślono w tym kontekście, że potrzebna jest większa aktywność i zaangażowanie ze strony społeczności międzynarodowej w reagowaniu na wyzwania związane z migracją i mobilnością ludzi, zwłaszcza uchodźców syryjskich.

Przedstawiony w maju Unijny plan działania na rzecz zwalczania przemytu migrantów 33 jest obecnie wdrażany, podobnie jak operacje organów ścigania zarówno w UE, jak i poza nią – realizowane są na przykład kampanie w Etiopii i Nigrze, mające zapobiegać przemytowi u źródła.

Ważnym punktem, jeśli chodzi o priorytetowe potraktowanie problemów związanych z migracją, będzie zaplanowany na przyszły miesiąc szczyt w sprawie migracji w Valletcie (11-12 listopada). Obecnie trwają intensywne przygotowania do tego szczytu z udziałem partnerów afrykańskich. Będzie on okazją do pokazania, że zarówno UE, jak i jej partnerzy afrykańscy mogą wdrożyć konkretne działania, aby usunąć przyczyny nielegalnej migracji oraz zagwarantować uporządkowaną, bezpieczną, regularną i odpowiedzialną migrację i mobilność osób. Podstawą tego partnerstwa jest wsparcie, którego UE musi udzielać swoim partnerom, w postaci pomocy finansowej, wiedzy fachowej, zaufania pozwalającego na współdziałanie i świadczącego o wspólnym wysiłku. Jego powodzenie jest zatem nierozerwalnie związane ze wspólnym wysiłkiem, aby zapewnić znaczne środki finansowe dla funduszu powierniczego UE na rzecz Afryki (zob. wyżej w pkt III).

Poczynione postępy

Szereg spotkań na wysokim szczeblu odbytych przez wysoką przedstawiciel/wiceprzewodniczącą oraz członków Komisji podniosło rangę nowej ofensywy dyplomatycznej dotyczącej migracji.

W ramach operacji EUNAVFOR MED osiągnięto cele etapu 1.

Dalsze działania

Ukończenie planu działania z Turcją.

Przewidziane przez wysoką przedstawiciel/wiceprzewodniczącą dialogi wysokiego szczebla z Etiopią, Unią Afrykańską i Somalią w dniach 20-21 października.

Realizacja celów etapu 2 operacji EUNAVFOR MED-SOPHIA.

UE wspiera nowy rząd porozumienia narodowego w Libii.

Zwiększenie zaangażowania UE we wsparcie realizowanych pod egidą ONZ międzynarodowych starań na rzecz politycznego rozstrzygnięcia konfliktu w Syrii.

Szczyt w sprawie migracji w Valletcie.

VI.Podsumowanie

Przedstawione wyżej działania operacyjne i budżetowe mają na celu dostarczenie wsparcia niezbędnego do przywrócenia porządku w ramach unijnego systemu migracyjnego, tak aby jego zasady były prawidłowo stosowane, a cały system był wystarczająco stabilny i był w stanie reagować na nieuniknione, gwałtowne wzrosty migracji. Nieodłącznym elementem przywrócenia stabilności są granice zewnętrzne. Jest to kluczowy element zobowiązania Komisji do przedstawienia przed końcem roku projektów mających na celu stworzenie w pełni sprawnej europejskiej straży przybrzeżnej i granicznej, a równocześnie wyraz wiary w to, że należy w większym stopniu wspierać państwa członkowskie w obliczu wyzwania, jakim jest zarządzanie zewnętrznymi granicami Europy.

Podsumowanie wniosków szczegółowych

państwa członkowskie powinny jak najszybciej wnieść swój wkład w celu zaspokojenia potrzeb agencji UE związanych z wdrożeniem podejścia opartego na hotspotach;

Włochy i Grecja powinny zwiększyć swoje możliwości recepcyjne;

państwa członkowskie powinny zgłosić swoje możliwości, jeśli chodzi o przyjęcie osób objętych relokacją;

państwa członkowskie powinny jasno określić swoje zobowiązania pod względem liczby osób, które zamierzają relokować do końca roku;

państwa członkowskie powinny teraz przekazać Komisji informacje o liczbie i kraju pochodzenia osób, które zostaną przesiedlone w ciągu najbliższych sześciu miesięcy;

państwa członkowskie powinny jak najszybciej wdrożyć przedstawiony przez Komisję unijny plan działania w zakresie powrotów, tak aby stworzyć skuteczny system powrotów na poziomie całej Unii;

do końca 2015 r. do jedenastu państw trzecich należy skierować europejskich oficerów łącznikowych ds. migracji;

państwa członkowskie powinny wesprzeć unijny mechanizm ochrony ludności przy pomocy znacznych wkładów;

państwa członkowskie powinny zapewnić odpowiednie zasoby dla wspólnych operacji Fronteksu TRYTON i POSEJDON;

państwa członkowskie powinny zapewnić równowartość unijnego finansowania w ramach starań na rzecz wsparcia Światowego Programu Żywnościowego UNCHR oraz innych organizacji międzynarodowych, funduszu powierniczego UE na rzecz Syrii oraz funduszu powierniczego UE na rzecz Afryki;

Parlament Europejski i Rada powinny przyjąć zaproponowany przez Komisję projekt budżetu korygującego na 2016 r.;

Komisja będzie nadal dążyć w razie potrzeby do szybkiego i skutecznego przeprowadzenia postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego, tak aby zapewnić pełną zgodność z dorobkiem prawnym w obszarze azylu i powrotów; 

Do dnia 30 listopada 2015 r. Komisja oceni, czy spełnione są wszystkie warunki, aby mogła zalecić Radzie Europejskiej na posiedzeniu w grudniu 2015 r. lub w marcu 2016 r. potwierdzenie, że przekazywanie osób do Grecji w ramach systemu dublińskiego zostaje przywrócone;

Komisja ukończy prace nad opinią w sprawie przedłużenia tymczasowych kontroli granicznych przez Niemcy, Austrię i Słowenię na podstawie kodeksu granicznego Schengen;

Komisja ukończy plan działania z Turcją.

Wykaz załączników

Załącznik 1: Tabela przedstawiająca realizację działań priorytetowych

Załącznik 2: Grecja – sprawozdanie z postępu prac z dnia 11 października 2015 r.

Załącznik 3: Włochy – sprawozdanie z postępu prac z dnia 11 października 2015 r.

Załącznik 4: Mapa hotspotów wyznaczonych w Grecji

Załącznik 5: Mapa hotspotów wyznaczonych we Włoszech

Załącznik 6: Wdrażanie wspólnego europejskiego systemu azylowego

Załącznik 7: Zobowiązania finansowe państw członkowskich w zakresie wspierania migracji

Załącznik 8: Wsparcie finansowe dla państw członkowskich w ramach Funduszu Azylu, Migracji i Integracji oraz Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego

Załącznik 9: Funkcjonowanie umowy o readmisji między UE a Pakistanem w latach 2012-2014

(1)

Dane Fronteksu opublikowane 13 października 2015 r.

(2)

COM(2015) 240 final.

(3)

COM(2015) 490 final.

(4)

 Oświadczenie dostępne na stronie: http://www.consilium.europa.eu/en/press/press-releases/2015/09/23-statement-informal-meeting .

(5)

Hotspot to odcinek granicy zewnętrznej UE lub region znajdujący się pod nadzwyczajną presją migracyjną, wymagający wzmocnionego i skoordynowanego wsparcia ze strony agencji UE.

(6)

Przedstawiciele tych agencji współpracują ze sobą we wspólnych biurach, zlokalizowanych w portach lub specjalnych ośrodkach recepcyjnych, koordynując pomoc UE dla władz krajowych w zakresie identyfikacji, rejestracji i powrotów, a także gromadząc informacje i dane wywiadowcze, dzieląc się nimi i je analizując w celu wspierania dochodzeń karnych dotyczących sieci zajmujących się przemytem osób.

(7)

Austria, Belgia, Hiszpania, Niderlandy, Rumunia i Słowacja.

(8)

Belgia, Republika Czeska, Litwa, Portugalia, Rumunia i Szwecja.

(9)

Grupa zadaniowa obejmuje Frontex, EASO i Europol, unijną operację morską EUNAVFORMED-SOPHIA i przedstawicieli władz włoskich.

(10)

Do końca roku ma powstać na przykład ośrodek tymczasowy dla 300-400 osób na wyspie Kos.

(11)

Decyzja Rady (UE) 2015/1523 z dnia 14 września 2015 r. ustanawiająca środki tymczasowe w obszarze ochrony międzynarodowej na rzecz Włoch i Grecji (Dz.U. L 239 z 15.9.2015, s. 146).

(12)

Decyzja Rady (UE) 2015/1601 z dnia 22 września 2015 r. ustanawiająca środki tymczasowe w obszarze ochrony międzynarodowej na rzecz Włoch i Grecji (Dz.U. L 248 z 24.9.2015, s. 80).

(13)

Austria, Belgia, Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Republika Czeska, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niemcy, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Węgry, Włochy.

(14)

Z Austrii, Belgii, Chorwacji, Cypru, Republiki Czeskiej, Estonii, Finlandii, Francji, Hiszpanii, Irlandii, Litwy, Luksemburga, Łotwy, Malty, Niderlandów, Niemiec, Polski, Portugalii, Rumunii, Słowacji i Szwecji do Włoch oraz ze Słowenii do Włoch i Grecji.

(15)

Austria, Francja, Hiszpania, Luksemburg, Niemcy i Szwecja.

(16)

132 Syryjczyków przebywających w krajach sąsiednich zostało już przesiedlonych w ramach programu uzgodnionego w dniu 20 lipca 2015 r. do Republiki Czeskiej (16), Włoch (96) i Liechtensteinu (20).

(17)

COM(2015) 453 final.

(18)

Konkluzje Rady z dnia 8 października 2015 r.: „Współpraca z krajami pochodzenia i tranzytu ma kluczowe znaczenie dla powodzenia operacji powrotowych. W perspektywie krótkoterminowej UE będzie analizować synergie związane z unijnymi działaniami dyplomatycznymi na miejscu, podejmowanymi za pośrednictwem delegatur UE, a w szczególności przez europejskich oficerów łącznikowych ds. migracji (EMLOs), którzy zostaną oddelegowani przed końcem 2015 r. do: Egiptu, Maroka, Libanu, Nigru, Nigerii, Senegalu, Pakistanu, Serbii, Etiopii, Tunezji, Sudanu, Turcji i Jordanii”.

(19)

Mechanizm może wymagać różnego rodzaju pomocy rzeczowej, łącznie z wiedzą fachową, wyposażeniem, schronieniem i środkami medycznymi.

(20)

Belgia, Cypr, Republika Czeska, Finlandia, Litwa, Łotwa, Słowacja, Szwecja.

(21)

Wnioski te zostały już zamknięte.

(22)

Wniosek ten jest nadal otwarty.

(23)

Malta, Portugalia, Niderlandy, Francja, Norwegia, Hiszpania, Grecja, Polska, Rumunia, Zjednoczone Królestwo, Niemcy, Dania, Republika Czeska, Bułgaria i Łotwa w przypadku operacji TRYTON; Dania, Republika Czeska, Norwegia, Szwecja, Portugalia, Polska, Łotwa, Niemcy, Chorwacja, Niderlandy, Finlandia, Włochy, Francja, Hiszpania, Belgia, Zjednoczone Królestwo i Rumunia w przypadku operacji POSEJDON.

(24)

Cztery państwa członkowskie – Zjednoczone Królestwo, Niemcy, Niderlandy i Szwecja – znalazły się w 2015 r. wśród 10 największych donatorów Światowego Programu Żywnościowego (źródło: Światowy Program Żywnościowy, 6 października 2015 r.).

(25)

Cypr, Republika Czeska, Finlandia, Hiszpania, Luksemburg, Łotwa, Niemcy, Polska, Włochy, Zjednoczone Królestwo.

(26)

Belgia, Dania, Francja, Malta, Włochy i Zjednoczone Królestwo.

(27)

Austria, Finlandia, Niderlandy i Szwecja.

(28)

Republika Czeska, Estonia, Grecja i Łotwa.

(29)

Norwegia i Szwajcaria.

(30)

Włochy.

(31)

JOIN (2015) 40 z 9 września 2015 r.

(32)

Dokument ten można znaleźć pod następującym adresem: http://www.consilium.europa.eu/en/press/press-releases/2015/10/08-western-balkans-route-conference-declaration/

(33)

COM(2015) 285 final.

Top

Bruksela, dnia 14.10.2015

COM(2015) 510 final

ZAŁĄCZNIK

do

KOMUNIKATU KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY EUROPEJSKIEJ I RADY

Zarządzanie kryzysem związanym z uchodźcami: stan realizacji działań priorytetowych w ramach Europejskiego programu w zakresie migracji


ZAŁĄCZNIK 1

DZIAŁANIA NASTĘPCZE W ZWIĄZKU Z DZIAŁANIAMI PRIORYTETOWYMI

Stan prac na dzień 14 października 2015 r.

ŚRODKI OPERACYJNE W OBRĘBIE UE

Działania Komisji i agencji UE

Działania państw członkowskich

Dalsze działania

Wdrożenie hotspotów i decyzji w sprawie relokacji

-Koordynacja na miejscu:

-organizowane przez Komisję spotkania techniczne przedstawicieli agencji oraz Włoch/Grecji

-koordynacja z organizacjami międzynarodowymi aktywnymi w terenie (IOM oraz UNHCR); rozmieszczenie specjalnych wysłanników Komisji we Włoszech i w Grecji w celu wdrożenia hotspotów i przygotowania relokacji

-Działające zespoły wsparcia zarządzania migracjami:

-Włochy: regionalna grupa zadaniowa UE (EURTF), która powstała w Katanii, wspólna operacja agencji Frontex „Tryton”, która obejmuje rozmieszczenie zespołów ds. kontroli bezpieczeństwa i ds. przesłuchań na Sycylii i Lampedusie, rozmieszczenie ekspertów EASO w terenie w celu udzielania informacji i wspierania procedury relokacji.

-Grecja: powstanie EURTF, wspólna operacja agencji Frontex „Posejdon”, która obejmuje rozmieszczenie zespołów ds. kontroli bezpieczeństwa i ds. przesłuchań na wyspach Morza Egejskiego, planowane rozmieszczenie ekspertów EASO w celu wykonywania zadań związanych z udzielaniem informacji i rozpatrywaniem wniosków.

Agencje

-Zespoły agencji Frontex rozmieszczone w celu wykonywania zadań związanych z kontrolami bezpieczeństwa i przesłuchaniami działają w ramach wspólnych operacji w państwach członkowskich, w których wdrażany jest system hotspotów.

-W dniu 2 października 2015 r. Frontex i EASO ogłosiły, że poszukują ekspertów i sprzętu w celu wzmocnienia zespołów wsparcia zarządzania migracjami we Włoszech i w Grecji.

- We Włoszech Eurojust wspiera regionalny zespół operacyjny agencji Frontex w Katanii, ułatwiając składanie wniosków o wzajemną pomoc prawną i zapewniając koordynację między państwami członkowskimi. W Grecji dwóch greckich prokuratorów z sądu apelacyjnego w Pireusie wyznaczono do pełnienia funkcji punktów kontaktowych agencji Eurojust; ich zadaniem jest informowanie agencji na bieżąco o wszelkich potrzebach dotyczących sądowych działań następczych i koordynacji na szczeblu UE.

-Kontakty z państwami członkowskimi w celu określenia wymogów praktycznych związanych z relokacją:

-Komisja wystosowała do wszystkich państw członkowskich pisma, by ponownie podkreślić konieczność wyznaczenia oficerów łącznikowych i wezwać państwa członkowskie do określenia liczby wnioskodawców, którzy mogą być relokowani w najbliższej przyszłości.

-Kontakty dwustronne poprzedzające pierwsze relokacje z Włoch i Grecji.

-Forum dotyczące relokacji i przesiedleń z dnia 1 października 2015 r.:

-Państwa członkowskie otrzymały informacje na temat stanu prac nad wdrożeniem decyzji Rady w sprawie relokacji.

-Włochy i Grecja przestawiły swoje plany działania, a państwa członkowskie zadawały pytania w celu wyjaśnienia wątpliwości.

-Osiągnięto porozumienie w sprawie stosowania schematów i wniosków operacyjnych z warsztatów z dnia 21 września 2015 r. dotyczących relokacji jako sposobu wprowadzenia w życie systemu relokacji.

-Komisja wyjaśniła aspekty finansowe programów relokacji i przesiedleń.

Pierwsze relokacje zakończono w dniu 9 października 2015 r.

Włochy

Trwa realizacja planu działania przedstawionego w dniu 1 października 2015 r. na forum dotyczącym relokacji i przesiedleń.

Na Lampedusie działają pierwsze zespoły wsparcia.

Ośrodki recepcyjne w 3 innych miejscach na Sycylii są gotowe i można oczekiwać, że wkrótce będą w nich działały zespoły wsparcia.

Przydzielono powierzchnie biurowe (Villa Sikania i Katania).

Wyznaczono oficerów łącznikowych we wszystkich istotnych agencjach krajowych i samorządowych.

W planie działania zawarto ocenę potrzeb kadrowych zespołów wsparcia zarządzania migracjami.

Włochy wystąpiły do agencji Frontex o 10 ekspertów w dziedzinie pobierania odbitek linii papilarnych.

Grecja

Plan działania przedstawiony w dniu 1 października 2015 r. na forum dotyczącym relokacji i przesiedleń jest już realizowany.

Zespoły wsparcia powstały na wyspie Lesbos i mają powstać na czterech innych wyspach (Chios, Samos, Kos i Leros). Frontex jest już obecny na tych pięciu wyspach, a eksperci EASO mają zostać rozmieszczeni wkrótce.

Powierzchnie biurowe dla EURTF w Pireusie przydzielono w biurze oficera łącznikowego agencji Frontex.

Wyznaczono oficerów łącznikowych we wszystkich istotnych agencjach krajowych i samorządowych.

Ocena potrzeb zespołów wsparcia zarządzania migracjami została przedłożona SCIFA w dniu 5 października 2015 r. i przekazana Komisji za pośrednictwem wysłanników Komisji w Grecji.

Inne państwa członkowskie

Wyznaczają sieć krajowych punktów kontaktowych i delegują oficerów łącznikowych do Włoch i Grecji.

20 państw członkowskich wyznaczyło krajowe punkty kontaktowe; jak dotąd 22 państwa członkowskie wyznaczyły oficerów łącznikowych we Włoszech, w tym jedno państwo członkowskie wyznaczyło oficera łącznikowego odpowiedzialnego jednocześnie za Włochy i Grecję.

Niektóre państwa członkowskie podały Włochom/Grecji/EASO liczbę osób, które mogą być szybko relokowane.

Odpowiedzi na wezwania agencji

Eksperci krajowi do zespołów wsparcia zarządzania migracjami w odpowiedzi na wezwania agencji Frontex (670 ekspertów do końca stycznia 2016 r.) i EASO (370 ekspertów do trzeciego kwartału 2017 r.).

Włochom zapewniono: 1) Frontex – 18 jednostek wyposażenia technicznego (okręty, wozy patrolowe itp.) oraz 42 zaproszonych funkcjonariuszy.

Grecji zapewniono: 1) Frontex – 27 jednostek wyposażenia technicznego i rozmieszczenie 53 ekspertów (łączna liczba ekspertów rozmieszczonych na granicach lądowych i morskich wynosi 95 i obejmuje urzędników greckich).

-Relokacja: Państwa członkowskie powinny określić, ile relokacji odbędzie się przed końcem roku.

-Po oficjalnym potwierdzeniu przez państwa członkowskie do dnia 30 października 2015 r. zobowiązań z dnia 20 lipca 2015 r. powinien rozpocząć się przegląd programów krajowych w ramach Funduszu Azylu, Migracji i Integracji w celu przydzielenia państwom członkowskim dodatkowych środków odpowiadających kwotom ryczałtowym dotyczącym relokowanych osób.

-Wsparcie na rzecz Grecji w ramach pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych z Funduszu Azylu, Migracji i Integracji mające pokryć koszty transportu wewnętrznego zarejestrowanych osób ze wschodniej części wysp Morza Egejskiego do kontynentalnej części Grecji (wkrótce przyznana ma zostać pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych w ramach Funduszu Azylu, Migracji i Integracji w wysokości 5,99 mln EUR; przygotowywana jest umowa o udzielenie dotacji).

-Należy ocenić konieczność udzielenia wsparcia na rzecz Włoch mającego pokryć koszty transportu wewnętrznego zarejestrowanych osób z Lampedusy do kontynentalnej części Włoch.

-Państwa członkowskie powinny regularnie aktualizować informacje dotyczące liczby osób, które można szybko relokować. 

-Państwa członkowskie powinny zakończyć proces wyznaczania krajowych punktów kontaktowych i delegowania oficerów łącznikowych.

-Poszukiwanie ekspertów przez agencje Frontex i EASO:

termin udzielenia odpowiedzi przez państwa członkowskie na wezwanie agencji Frontex upływa w dniu 16 października 2015 r.

Wsparcie na rzecz wspólnych operacji agencji Frontex „Tryton” i „Posejdon”

-Wspólne operacje „Tryton” i „Posejdon” stopniowo wzmacniano (w związku z wdrożeniem we Włoszech i Grecji sieci hotspotów).

-Wspólna operacja „Tryton”: zwiększono liczbę jednostek patrolujących oraz zespołów ds. kontroli bezpieczeństwa i ds. przesłuchań (18 jednostek wyposażenia technicznego – okręty, wozy patrolowe itp. – oraz 42 zaproszonych funkcjonariuszy).

-Wspólna operacja „Posejdon”: Frontex zwiększył liczbę rozmieszczonych jednostek, ekspertów ds. kontroli bezpieczeństwa i ds. przesłuchań oraz tłumaczy ustnych (27 jednostek wyposażenia technicznego i 53 ekspertów); zaproponował rozmieszczenie dodatkowych 104 zaproszonych funkcjonariuszy i współfinansowanie 31 kierowników zespołów z greckiej policji.

-W dniu 2 października 2015 r. Frontex wezwał do wnoszenia dodatkowych wkładów mających m.in. pokryć potrzeby wspólnych operacji „Tryton” i „Posejdon”.

 

-Zwiększenie wsparcia operacyjnego na rzecz Włoch i Grecji w ramach wspólnych operacji „Tryton” i „Posejdon”, w szczególności intensyfikacja działań związanych z kontrolami bezpieczeństwa i przesłuchaniami, były możliwe dzięki udostępnieniu zasobów przez państwa członkowskie.

-Wspólna operacja „Tryton” – 26 uczestniczących państw członkowskich i państw stowarzyszonych w ramach Schengen: Austria, Belgia, Chorwacja, Republika Czeska, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Islandia, Irlandia, Luksemburg, Litwa, Łotwa, Malta, Niderlandy, Niemcy, Norwegia, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowenia, Szwecja, Szwajcaria, Zjednoczone Królestwo; 17 z tych państw udostępniło aktywa lub oddelegowało funkcjonariuszy: MT, PT, NL, FR, NO, ES, EL, PL, RO, UK, DE, DK, CZ, BG, LV.

-Wspólna operacja „Posejdon” – 25 uczestniczących państw członkowskich (Austria, Belgia, Bułgaria, Chorwacja, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Hiszpania, Islandia, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niderlandy, Niemcy, Norwegia, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Włochy, Zjednoczone Królestwo); na chwilę obecną 18 z tych państw udostępniło aktywa lub oddelegowało funkcjonariuszy (DK, CZ, NO, SE, PT, PL, LV, DE, HR, NL, FI, IT, FR, ES, BE, UK, BG, RO).

-

-Państwa członkowskie zobowiązują się do utrzymania lub zwiększenia poziomu wsparcia trwających wspólnych operacji prowadzonych we Włoszech i w Grecji. W związku z tym wszystkie państwa członkowskie powinny pozytywnie odpowiedzieć na wezwanie agencji Frontex z dnia 2 października 2015 r.

-Frontex i Grecja mają rozmieścić dodatkowych zaproszonych funkcjonariuszy.

Warunki i zdolności w zakresie przyjmowania migrantów

-Monitorowanie warunków i zdolności w zakresie przyjmowania migrantów oraz w razie potrzeby postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego.

-Włochy i Grecja podejmują wysiłki w celu zwiększenia zdolności przyjmowania migrantów – Włochy są na dobrej drodze do osiągnięcia do końca roku zdolności do pierwszego przyjęcia 2,5 tys. osób; liczba miejsc w Grecji (obecnie 2 tys.) również rośnie.

-Dalsze wytyczne dotyczące podniesienia standardów warunków przyjmowania (EASO).

-Wszystkie państwa członkowskie dotknięte kryzysem, w szczególności Grecja, powinny zacząć korzystać ze znacznych środków finansowych z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych/Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego/Europejskiego Banku Inwestycyjnego, aby zwiększyć zdolności w zakresie przyjmowania migrantów.

Powroty

-Pierwsze powroty pod egidą zespołu wsparcia zarządzania migracjami miały miejsce dnia 10 października 2015 r.

-Ocena systemu informacyjnego Schengen mająca na celu uwzględnienie w SIS wszystkich decyzji nakazujących powrót i zakazów wjazdu rozpoczęła się w dniu 5 października 2015 r.

-Europejscy oficerzy łącznikowi ds. migracji (EMLO): koncepcja przedstawiona w dniu 15 września 2015 r. obejmowała konkretne zadania związane z powrotami.

-Utworzenie systemu zintegrowanego zarządzania powrotami: proces rozpoczęty pomiędzy Komisją, agencjami (Frontex i EASO) oraz odpowiednimi sieciami w dniu 15 września 2015 r.

-Oceny Schengen systemów powrotów Austrii, Belgii, Niemiec i Niderlandów w 2015 r. oraz ocena na podstawie kwestionariusza (LI).

-Reakcja państw członkowskich potwierdziła znaczenie powrotów.

-Państwa członkowskie (i państwa stowarzyszone), które nie należą do istniejących sieci, wezwano do rozważenia udziału lub stowarzyszenia.

-Rekrutacja i rozmieszczanie pierwszych EMLO do końca 2015 r.

-Frontex organizuje spotkanie na temat operacyjnych działań następczych w dniu 28 października 2015 r.

-W 2016 r. ocenie należy poddać system powrotów w sześciu państwach członkowskich (IT, EL, LU, FR, MT, HR).

Przesiedlenia

Forum dotyczące przesiedleń i relokacji z dnia 1 października 2015 r.:

-UNHCR przedstawił tendencje i priorytety w zakresie przesiedleń w 2016 r. i wskazał obszary współpracy z państwami przesiedlenia.

-IOM przedstawiła informacje na temat procesu przesiedlenia i wsparcie, jakiego może udzielić przesiedlającym państwom.

-Komisja przedstawiła wytyczne dotyczące wsparcia finansowego.

Warsztaty EASO dotyczące przesiedleń z dnia 2 października 2015 r.:

-UNHCR przedstawił etapy procesu przesiedlenia prowadzonego pod auspicjami Biura.

-Włochy, Niderlandy i Szwecja przedstawiły różne aspekty swoich programów przesiedleń i podzieliły się dobrymi praktykami.

-W celu ułatwienia przesiedleń i przyjmowania uchodźców oraz w celu wymiany wiedzy przedstawiono projekt przesiedleń UE-FRANK.

-Międzynarodowa Komisja Katolicka ds. Migracji przedstawiła praktyki integracyjne.

-Przeanalizowano potrzeby operacyjne państw członkowskich w dziedzinie przesiedleń i określono środki wsparcia operacyjnego odpowiadające tym potrzebom.

-

-Forum dotyczące przesiedleń i relokacji z dnia 1 października 2015 r.:

-Wszystkie państwa członkowskie potwierdziły swoje zobowiązania z dnia 20 lipca 2015 r., przy czym wiele z nich wyraźnie podkreśliło bliską współpracę z UNHCR i IOM w przedmiotowym procesie.

-Wszystkie państwa członkowskie potwierdziły przestrzeganie ustalonych priorytetów dotyczących regionów objętych przesiedleniami. Większość państw członkowskich położy nacisk na syryjskich uchodźców przebywających w Libanie, Jordanii lub Turcji. Niektóre poinformowały, że będą przesiedlać również z innych regionów, takich jak Róg Afryki (Sudan) lub Afryka Północna (Egipt).

-Niektóre państwa członkowskie rozpoczęły już w ograniczonym zakresie przesiedlenia w ramach programu (Włochy, Republika Czeska); zaś Liechtenstein powiadomił, że wywiązał się już ze swoich zobowiązań, przesiedlając 20 Syryjczyków z Turcji.

-Niektóre państwa członkowskie określiły liczbę osób, które zamierzają przesiedlić odpowiednio w 2016 i 2017 r. w ramach swoich łącznych zobowiązań.

-Dnia 30 października 2015 r. państwa członkowskie mają oficjalnie potwierdzić Komisji liczbę osób, które zostaną przesiedlone, zgodnie ze zobowiązaniami do przesiedlenia określonej liczby osób w ramach programu przesiedleń z dnia 20 lipca 2015 r.

-Na tej podstawie Komisja dokona przeglądu programów krajowych państw członkowskich w ramach Funduszu Azylu, Migracji i Integracji.

-Współpraca państw członkowskich z UNHCR w zakresie określenia osób, które mają zostać przesiedlone.

Przemyt ludzi

-Wspólny zespół operacyjny „Mare” jako główne centrum informacji o przemycie ludzi ma za zadanie wspierać państwa członkowskie w dochodzeniach i ściganiu przemytników ludzi.

-Wsparciem objęto XX dochodzeń i XX wspólnych operacji przeciwko przemytowi ludzi w XX państwach członkowskich.

-Oddelegowanie XX do wspólnego zespołu operacyjnego „Mare” przez XX państw członkowskich.

-Dalsze zwiększenie współpracy między agencjami dotyczącej walki z przemytem ludzi.

-Dalsze stosowanie wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych i wspólnych operacji w obszarze walki z przemytem ludzi.

Ochrona ludności

-W dniu 24 września 2015 r. Komisja skierowała pisma do wszystkich państw członkowskich z prośbą o określenie aktywów, które mogłyby one udostępnić w przypadku aktywacji mechanizmu podczas kryzysu związanego z uchodźcami.

-Ostatnie spotkanie koordynacyjne: 8 października 2015 r.

-Jak dotąd na ww. pismo odpowiedziało 19 państw członkowskich, w tym 8 twierdząco (BE, CY, FI, LT, SE, SK, CZ, LV). Cztery inne (AT, BG, SI, UK) mogą zareagować w indywidualnych przypadkach.

-Węgry uruchomiły mechanizm ochrony ludności w dniach 18 czerwca 2015 r. i 11 września 2015 r.

-Serbia uruchomiła mechanizm ochrony ludności w dniu 21 września 2015 r.

-Państwa członkowskie mogą w razie potrzeby uruchamiać ww. mechanizm.

-Planowanie ewentualnościowe państw członkowskich dotyczące różnych scenariuszy, w których ochrona ludności może być potrzebna, i aktywów, które mogą zostać zapewnione.

Zespoły szybkiej interwencji na granicy (RABIT)

-W dniu 18 września 2015 r. Frontex wystosował pismo do zarządu agencji, w którym podkreślił swoją gotowość do zareagowania na każdy wniosek o szybką interwencję złożony przez państwo członkowskie stojące w obliczu nagłego i szczególnego naporu nielegalnej imigracji na granicach zewnętrznych, i wezwał do wsparcia wszelkich interwencji tego typu oraz do kontynuacji trwających wzmocnionych wspólnych operacji.

-W komunikacie w sprawie zarządzania kryzysem związanym z uchodźcami Komisja zwróciła uwagę na możliwość uruchomienia mechanizmu RABIT.

-13 państw członkowskich udzieliło odpowiedzi na pismo dyrektora wykonawczego.

-Jak dotąd (na dzień 7 października 2015 r.) żadne państwo członkowskie nie zgłosiło agencji Frontex swojej gotowości do wystąpienia o szybką interwencję.

-6 państw członkowskich zgłosiło gotowość do rozmieszczenia zasobów ludzkich i technicznych, co mogłoby mieć miejsce jeszcze w tym roku [w przypadku złożenia wniosku].

-

-Każde państwo członkowskie stojące w obliczu pilnego i wyjątkowego naporu wynikającego z dużej liczby migrantów próbujących nielegalnie dostać się na terytorium danego państwa, który to napór przekracza zdolności tego państwa członkowskiego, może uruchomić mechanizm szybkiej interwencji koordynowany przez agencję Frontex.

-Frontex powinien stale monitorować, we współpracy z państwami członkowskimi, rozwój sytuacji na granicach zewnętrznych UE, w szczególności w tych państwach członkowskich, które stoją w obliczu szczególnego i nieproporcjonalnego naporu migrantów.

-



WSPARCIE BUDŻETOWE NA RZECZ DZIAŁAŃ W OBRĘBIE UE

Działania UE

Działania państw członkowskich

Dalsze działania

Zwiększone wsparcie finansowe na rzecz zarządzania migracjami: kontroli granicznych, systemów azylowych, przyjęć, powrotów (uwzględnione w budżecie korygującym 7/2015 i liście w sprawie poprawek 2/2016)

-    Dodatkowe 100 mln EUR na pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych w ramach Funduszu Azylu, Migracji i Integracji i Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego w 2015 r. zgodnie z poprawką zaproponowaną przez Komisję i priorytetowo potraktowaną przez władzę budżetową.

-Łączny wpływ na budżet drugiego wniosku w sprawie relokacji dotyczącego 120 tys. uchodźców (w tym koszty transportu) wyniesie 780 mln EUR w 2016 r. – uwzględniono go w liście w sprawie poprawek nr 2, który Komisja ma przyjąć w dniu 14 października 2015 r.

-W liście w sprawie poprawek nr 2 uwzględniono również inny wniosek Komisji dotyczący łącznie 600 mln EUR dodatkowego finansowania na 2016 r., które to finansowanie obejmuje:

-310 mln EUR na bardziej strukturalne działania średnioterminowe i działania prowadzone bezpośrednio po przyjęciu migrantów w państwach członkowskich najbardziej dotkniętych kryzysem;

-kolejne 94 mln EUR na dodatkową pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych;

-110 mln EUR na dostosowanie budżetowe pierwszego pakietu relokacji (40 tys. uchodźców) do drugiego;

-dodatkowe zasoby dla agencji (zob. niżej).

Udzielana obecnie pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych:

-W ramach Funduszu Azylu, Migracji i Integracji dnia 5 października br. Austria otrzymała 6,3 mln EUR w ramach pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych; wniosków Węgier, Grecji, Niemiec i Chorwacji o łącznej wartości ponad 60 mln EUR jeszcze nie rozpatrzono.

-W ramach ISF-Granice na początku października Grecji przyznano 10,7 mln EUR, a Francji – 1,7 mln EUR. Wniosków Grecji i Chorwacji o dodatkowe finansowanie w łącznej wysokości ponad 8 mln EUR jeszcze nie rozpatrzono.

-Państwa członkowskie (oraz 3 państwa stowarzyszone w ramach Schengen) wyznaczyły właściwe organy.

-75 % państw członkowskich ustanowiło strukturę realizacji i rozpoczęło wdrażanie programów krajowych.

-Środki na programy krajowe Włoch w ramach Funduszu Azylu, Migracji i Integracji i Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego wyniosą około 560 mln EUR w latach 2014–2020. Pierwsze płatności zaliczkowe w wysokości około 39 mln EUR wykonano w sierpniu 2015 r. Ponadto na 2015 r. Włochom przyznano 19,12 mln EUR jako pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych.

Środki na programy krajowe Grecji w ramach Funduszu Azylu, Migracji i Integracji i Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego wyniosą około 474 mln EUR w latach 2014–2020. Pierwsze płatności zaliczkowe w wysokości około 33 mln EUR wykonano w połowie września 2015 r. Ponadto na 2015 r. Grecji przyznano 19,5 mln EUR (w tym dotację dla UNHCR) jako pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych.

-Państwa członkowskie powinny wykorzystywać dostępne środki zapewniane przez programy krajowe w ramach Funduszu Azylu, Migracji i Integracji i Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego. W tym celu część państw członkowskich wciąż musi wyznaczyć właściwe organy.

-Komisja powinna ocenić, czy potrzebna jest rewizja programowania państw członkowskich w ramach Funduszu Azylu, Migracji i Integracji oraz ISF-Granice, aby zweryfikować, czy jest ono spójne z bieżącą sytuacją w obszarach takich tak zdolności w zakresie przyjmowania migrantów.

-Komisja powinna być w ścisłym kontakcie z państwami członkowskimi znajdującymi się pod największą presją, aby zakończyć ocenę potrzeb i zapewnić ustrukturyzowane podejście (działania, harmonogram) w celu zaradzenia sytuacji nadzwyczajnej za pomocą programów krajowych i pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych.

-Dziewięć programów krajowych, których jeszcze nie zatwierdzono, ma być przyjętych do końca listopada.

-Specjalne warunki dla projektów związanych z uchodźcami powinny zostać omówione na posiedzeniu zarządu Europejskiego Banku Inwestycyjnego w listopadzie; ocena potrzeb do końca listopada.

Wsparcie na rzecz agencji UE

-Zwiększenie zasobów kadrowych agencji w 2015 i 2016 r.:

-Frontex – 60 stanowisk

-EASO – 30 stanowisk

-Europol – 30 stanowisk

-50 mln EUR na wsparcie działań agencji Frontex w 2016 r. w dziedzinie powrotów i 20 mln EUR na wzmocnienie działalności hotspotów

-

-Wsparcie państw członkowskich na rzecz działań agencji Frontex i EASO

-Wsparcie planowane w budżecie na 2016 r.



ŚRODKI OPERACYJNE I BUDŻETOWE: DZIAŁANIA ZEWNĘTRZNE

Działania UE

Działania państw członkowskich

Dalsze działania

Ofensywa dyplomatyczna w sprawie migracji

-Konferencja Wysokiego Szczebla w sprawie Szlaku Wschodniośródziemnomorskiego i Zachodniobałkańskiego, Luksemburg, 8 października 2015 r. Pięć głównych obszarów działania (określonych w deklaracji): 1) wsparcie na rzecz Jordanii, Libanu i Turcji; 2) wsparcie na rzecz krajów tranzytu; 3) walka z przestępczością zorganizowaną/przemytem ludzi; 4) wyeliminowanie podstawowych przyczyn kryzysu; 5) zaangażowanie krajów pochodzenia nielegalnych migrantów.

-Turcja: przekazano plan działania UE–Turcja w dziedzinie migracji, obejmujący środki wsparcia dla Turcji uzasadnionego kryzysem związanym z uchodźcami oraz na rzecz ograniczenia nielegalnych wyjazdów migrantów.

-.

-Niemcy ogłosiły rozpoczęcie dialogu wysokiego szczebla z Turcją na temat migracji.

Konferencja Wysokiego Szczebla:

-    wykorzystanie istniejących dwustronnych i regionalnych ram dialogu i współpracy;

-    ustalenie planów realizacji działań;

-    współpraca z ONZ i innymi organizacjami międzynarodowymi;

-    forum ministerialne UE i państw Bałkanów Zachodnich w dziedzinie WSiSW (do końca 2015 r.).

Monitorowanie: spotkanie urzędników wysokiego szczebla na początku 2016 r. w sprawie wdrożenia deklaracji przyjętej w trakcie konferencji.

Szczyt w Valletcie, 11–12 listopada 2015 r.

-Deklaracja polityczna i plan działania.

-Kontynuowanie działań związanych z ukierunkowanym wsparciem, legalną migracją, walką z przemytem i konkretnymi postępami w zakresie powrotów/readmisji.

-Państwa członkowskie mają wnieść wkład do nadzwyczajnego funduszu powierniczego na rzecz stabilności i zajęcia się przyczynami nielegalnej migracji i wysiedleń w Afryce.

 UE – Afryka:

-    Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa ma złożyć wizytę w Etiopii i Komisji Unii Afrykańskiej (20 października 2015 r.) w celu rozpoczęcia dialogu wysokiego szczebla na temat migracji oraz uwzględnić zobowiązanie dotyczące rozpoczęcia realizacji wspólnego programu w obszarze migracji i mobilności, specjalnych działań dotyczących Etiopii związanych z migracją i zwiększenia współpracy w zakresie powrotów.

-Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa ma wziąć udział w kolejnym posiedzeniu ministerialnym państw Sahelu.

-Wdrożenie filaru migracyjnego regionalnego planu działania UE dla regionu Sahelu w latach 2015–2020.

Turcja:

-Należy sfinalizować plan działania.

Readmisja do państw trzecich

-Utworzenie Instrumentu Budowania Zdolności w zakresie Readmisji (w ramach rocznego programu prac Funduszu Azylu, Migracji i Integracji na 2015 r.)

-

-Państwa członkowskie powinny zgłosić projekty, które mogą kwalifikować się do finansowania w ramach tego instrumentu, a także przeznaczyć zasoby na wspomaganie dobrowolnych powrotów.

-Określenie konkretnych projektów w celu zwiększenia współpracy z najważniejszymi partnerami w zakresie readmisji. Zagwarantowanie dostępności wystarczającego wsparcia finansowego na rzecz reintegracji i działań powrotowych w państwach trzecich.

-Warsztaty z państwami AKP na temat readmisji, Bruksela, 28–29 października 2015 r.

-Udział państw członkowskich w warsztatach.

-Wyznaczenie krajowych punktów kontaktowych ds. readmisji w państwach UE i AKP.

-Wyznaczenie oficerów łącznikowych UE ds. migracji.

-Ogólne porozumienie w sprawie zakresu zadań europejskich oficerów łącznikowych ds. migracji, którzy wkrótce mają zostać rozmieszczeni w delegaturach Unii w najważniejszych krajach.

-Przygotowanie do ewentualnego rozmieszczania europejskich oficerów łącznikowych ds. migracji w Egipcie, Libanie, Nigrze, Nigerii, Senegalu, Pakistanie, Serbii, Etiopii, Tunezji, Sudanie, Turcji i Jordanii (przygotowanie ogłoszeń o naborze, procedura selekcji,

faktyczne rozmieszczenie).

-Spotkania dwustronne na temat readmisji z państwami subsaharyjskimi i innymi państwami pochodzenia:

-G5 Sahel – 17 czerwca 2015 r.

-spotkania z ministrami spraw zagranicznych Burkina Faso, Mali, Mauretanii, Nigru i Czadu

-wizyta Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa w Algierii w dniu 17 września 2015 r. po wcześniejszym spotkaniu informacyjnym Komisji w Algierze w dniach 9–10 września 2015 r.

-wizyta Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa w Nigrze w dniu 18 września 2015 r.

-Włochy – przywódca konsorcjum regionalnego programu rozwoju i ochrony w Afryce Północnej; potrzebuje dalszego wsparcia COMM w dialogu z władzami Algierii.

-Nadchodzące dialogi wysokiego szczebla – kolejne spotkania:

-Senegal – 19–21 października 2015 r.

-Etiopia – 20 października 2015 r.

-    Działania następcze w odniesieniu do wizyty Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa w Nigrze: Niger przedstawi zestaw środków na szczycie w Valletcie.

-Utworzenie dopasowanych do konkretnych sytuacji pakietów dźwigni i zachęt do zastosowania wobec odpowiednich państw trzecich, które nie w pełni współpracują w zakresie readmisji.

-Działania następcze oraz ponowne rozpoczęcie negocjacji w celu zawarcia umów o readmisji z państwami Afryki Północnej.

-Możliwość rozpoczęcia nowych negocjacji z innymi państwami.

- Pakistan: spotkanie przedstawicieli Grecji, Pakistanu i Komisji dotyczące readmisji; w ramach trzech wspólnych komitetów ds. readmisji z 2014 i 2015 r. określono plan działania, który umożliwi Pakistanowi wywiązanie się ze swoich zobowiązań ustalonych w czerwcu 2015 r.

-Podczas specjalnych spotkań w Atenach w dniu 8 października 2015 r. z przedstawicielami władz greckich i ambasady Pakistanu określono konkretne problemy i osiągnięto porozumienie w sprawie ich rozwiązania.

-

- Pakistan: działania następcze po spotkaniach – realizacja dalszych zobowiązań w ramach wspólnych komitetów ds. readmisji z 2014 i 2015 r. Ewentualny plan działania UE–Pakistan w dziedzinie migracji obejmujący readmisję, walkę z przemytem ludzi i wsparcie ma być przedmiotem rozmów podczas wizyty komisarza Avramopoulosa w dniu 29 października br.

-Kolejny wspólny komitet ds. readmisji: Bruksela, pierwsza połowa 2016 r.

Finansowanie pomocy humanitarnej

-Rada Europejska zobowiązała się do przeznaczenia co najmniej dodatkowego 1 mld EUR z budżetu UE i budżetów krajowych na zaspokojenie pilnych potrzeb uchodźców poprzez udzielenie wsparcia UNHCR, Światowemu Programowi Żywnościowemu i innym organizacjom humanitarnym.

-Komisja zaproponowała przeznaczenie 200 mln EUR na pomoc humanitarną dla uchodźców w roku bieżącym oraz kolejnych 300 mln EUR na pomoc humanitarną w 2016 r.

-Władza budżetowa: Parlament Europejski i Rada priorytetowo potraktowały

-umowy o wartości 50 mln EUR z agencjami ONZ i innymi organizacjami humanitarnymi (m.in. MKCK), których podpisanie umożliwia płatności zaliczkowe.

-Od dnia 23 września br. zobowiązano się do przeznaczenia na pomoc humanitarną 275 mln EUR.

 

-Państwa członkowskie mają wyasygnować na pomoc humanitarną taką samą kwotę, jak UE.

-Umowy dotyczące 200 mln EUR pomocy humanitarnej mają zostać wynegocjowane do końca listopada.

Fundusze powiernicze

Nadzwyczajny fundusz powierniczy dla Afryki

-Komisja zaproponowała przeznaczenie 1,8 mld EUR z unijnych środków (instrumentów budżetowych UE oraz Europejskiego Funduszu Rozwoju) na wspieranie stabilności i zajęcie się przyczynami nielegalnej migracji i wysiedleń w Afryce. Zasięg geograficzny: dziewięć państw w regionie Sahelu i jeziora Czad, dziewięć państw w Rogu Afryki oraz pięć państw Afryki Północnej.

-    Na chwilę obecną trzy państwa członkowskie (ES, DE, LU) zobowiązały się do przeznaczenia na ten cel 9 mln EUR. Również pozostałe państwa członkowskie oraz Norwegia i Szwajcaria wyraziły gotowość do dołączenia do funduszu.

-    Pozytywna opinia komitetu EFR.

-Decyzja Komisji w sprawie funduszu powierniczego ma zostać przyjęta przed szczytem w Valletcie.

-Należy zagwarantować znaczące i stałe wkłady państw członkowskich UE do funduszu, odpowiadające finansowaniu UE, oraz wkłady innych partnerów międzynarodowych.

Regionalny fundusz powierniczy UE w odpowiedzi na kryzys w Syrii:

-500 mln EUR z budżetu UE

-    Dwa państwa członkowskie zobowiązały się do wsparcia funduszu dodatkową kwotą 8 mln EUR (Włochy – 3 mln EUR, Niemcy – 5 mln EUR).

Budowanie zdolności

-Turcja – plan działania (zob. wyżej)

-Serbia/była jugosłowiańska republika Macedonii: środki specjalne w wysokości 10 mln EUR. Wsparcie na rzecz budowania zdolności w obu państwach (obejmujące wyposażenie) oraz pomoc humanitarna dla uchodźców.

-Trwają prace nad programem o wartości 8 mln EUR w ramach programu regionalnego IPA (Instrument Pomocy Przedakcesyjnej). Celem jest zwiększenie zdolności (w tym w zakresie rejestracji uchodźców) na Bałkanach Zachodnich.

- Afryka – Niger: trwa wzmacnianie wielofunkcyjnego centrum w Agadezie, udzielającego migrantom bezpośredniego wsparcia i informacji oraz prowadzącego rejestracje, a także umożliwiającego bezpieczne i dobrowolne powroty i reintegrację we współpracy z krajami pochodzenia. Obejmuje to wsparcie na rzecz społeczności lokalnych (pierwszy etap finansowany w ramach Instrumentu na rzecz przyczyniania się do Stabilności i Pokoju – 1,5 mln EUR).

-

-Rozpoczęcie działalności wspólnego zespołu dochodzeniowo-śledczego w Nigrze (finansowanego przez UE, prowadzonego przez Hiszpanię i Francję) w celu zwiększenia zdolności Nigru do walki z nielegalną migracją.

-Turcja – plan działania (zob. wyżej)

-.

-Serbia/była jugosłowiańska republika Macedonii: Trwa przygotowanie umów, wypłaty i wdrożenie w nadchodzących tygodniach.

-Rozpoczęcie projektu mającego na celu zwiększenie zdolności krajów Afryki Wschodniej do walki z handlem ludźmi i przemytem ludzi – planowane na styczeń 2016 r.

-Przygotowanie unijnego regionalnego programu rozwoju i ochrony dla Rogu Afryki w celu zwiększenia zdolności Kenii, Etiopii i Sudanu w zakresie ochrony i przyjmowania uchodźców.

-Rozpoczęcie projektu mającego na celu zwiększenie zdolności rządów w zakresie powrotów i trwałej reintegracji migrantów w rejonie głównych korytarzy migracyjnych (szczególnie w Afryce) – planowane na styczeń 2016 r.

-Rozpoczęcie projektu wsparcia dialogu UA–UE w kwestiach migracji i mobilności, procesu z Rabatu i procesu z Chartumu – planowane na grudzień 2015 r.

-Przedłożenie projektu deklaracji o partnerstwie na rzecz mobilności w celu rozpoczęcia dialogu z Libanem; bardziej proaktywne podejście państw członkowskich do wdrażania istniejącego partnerstwa EU–Jordania na rzecz mobilności i przyszłej umowy UE–Liban.

-Opracowanie i wdrożenie nowych regionalnych programów rozwoju i ochrony w Afryce Północnej i Rogu Afryki na początku 2016 r.

WDROŻENIE PRZEPISÓW PRAWA UE

Instrument

Działania UE

Działania państw członkowskich

Dalsze działania

Dyrektywa w sprawie procedur azylowych (2013/32/UE)

-18 otwartych postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego dotyczących niedopełnienia obowiązku zgłoszenia środków transpozycji lub częściowego zgłoszenia środków transpozycji – państwa członkowskie otrzymały wezwania do usunięcia uchybienia.

-6 otwartych postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego dotyczących niezgodności lub niewłaściwego stosowania – na etapie wezwania do usunięcia uchybienia.

-1 pismo administracyjne do państwa członkowskiego w sprawie wątpliwości co do zgodności nowego ustawodawstwa z przepisami tego instrumentu.

1 państwo członkowskie zgłosiło pełną transpozycję dyrektywy – zgłoszenie jest obecnie oceniane (FR).

-Jeżeli państwa członkowskie nie dopełnią obowiązku pełnej transpozycji dyrektywy, możliwe jest wystosowanie uzasadnionej opinii, a następnie wniesienie sprawy do Trybunału Sprawiedliwości.

-Jeżeli państwa członkowskie nie dopełnią obowiązku przestrzegania dyrektywy, możliwe jest wystosowanie uzasadnionej opinii, a następnie wniesienie sprawy do Trybunału Sprawiedliwości.

Dyrektywa w sprawie warunków przyjmowania (2013/33/UE)

-19 otwartych postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego dotyczących niedopełnienia obowiązku zgłoszenia środków transpozycji lub częściowego zgłoszenia środków transpozycji – państwa członkowskie otrzymały wezwania do usunięcia uchybienia.

-8 otwartych postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego dotyczących niezgodności lub niewłaściwego stosowania – na etapie wezwania do usunięcia uchybienia.

-1 pismo administracyjne do państwa członkowskiego w sprawie wątpliwości co do zgodności nowego ustawodawstwa z przepisami tego instrumentu.

2 państwa członkowskie zgłosiły pełną transpozycję dyrektywy – zgłoszenia są obecnie oceniane (FR/ES).

-Jeżeli państwa członkowskie nie dopełnią obowiązku pełnej transpozycji dyrektywy, możliwe jest wystosowanie uzasadnionej opinii, a następnie wniesienie sprawy do Trybunału Sprawiedliwości.

-Jeżeli państwa członkowskie nie dopełnią obowiązku przestrzegania dyrektywy, możliwe jest wystosowanie uzasadnionej opinii, a następnie wniesienie sprawy do Trybunału Sprawiedliwości.

Dyrektywa w sprawie kwalifikowania (2011/95/UE)

-13 otwartych postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego dotyczących niedopełnienia obowiązku zgłoszenia środków transpozycji lub częściowego zgłoszenia środków transpozycji.

-11 państw członkowskich otrzymało wezwania do usunięcia uchybienia.

-2 państwa członkowskie otrzymały uzasadnione opinie.

-1 otwarte postępowanie dotyczące niezgodności lub niewłaściwego stosowania.

-Jeżeli państwa członkowskie nie dopełnią obowiązku pełnej transpozycji dyrektywy, możliwe jest wystosowanie uzasadnionej opinii, a następnie wniesienie sprawy do Trybunału Sprawiedliwości.

-Jeżeli państwo członkowskie nie dopełni obowiązku przestrzegania dyrektywy, możliwe jest wystosowanie uzasadnionej opinii, a następnie wniesienie sprawy do Trybunału Sprawiedliwości.

Rozporządzenie dublińskie (UE/604/2013)

-1 otwarte postępowanie dotyczące niezgodności – państwo członkowskie otrzymało wezwanie do usunięcia uchybienia.

-Jeżeli państwo członkowskie nie dopełni obowiązku przestrzegania dyrektywy, możliwe jest wystosowanie uzasadnionej opinii, a następnie wniesienie sprawy do Trybunału Sprawiedliwości.

Rozporządzenie Eurodac (UE/603/2013)

5 pism administracyjnych do państw członkowskich w celu uzyskania wyjaśnień dotyczących zgodności z zasadami dotyczącymi przekazywania odcisków linii papilarnych.

Państwa członkowskie udzieliły odpowiedzi na pisma administracyjne.

-W zależności od wyników oceny odpowiedzi na pisma administracyjne może zostać wszczęte formalne postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego.

Dyrektywa w sprawie pobytu długoterminowego (2011/51/UE)

-7 otwartych postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego dotyczących niedopełnienia obowiązku zgłoszenia środków transpozycji lub częściowego zgłoszenia środków transpozycji – państwa członkowskie otrzymały wezwania do usunięcia uchybienia.

-Jeżeli państwa członkowskie nie dopełnią obowiązku pełnej transpozycji dyrektywy, możliwe jest wystosowanie uzasadnionej opinii, a następnie wniesienie sprawy do Trybunału Sprawiedliwości.

Dyrektywa powrotowa (2008/115/WE)

-4 otwarte postępowanie dotyczące niezgodności – państwa członkowskie otrzymały wezwania do usunięcia uchybienia; 3 pisma administracyjne do państw członkowskich w celu uzyskania wyjaśnień dotyczących wydawania nielegalnie przebywającym obywatelom państw trzecich decyzji nakazujących powrót.

-7 pism administracyjnych do państw członkowskich w celu uzyskania wyjaśnień dotyczących wykonywania decyzji nakazujących powrót skierowanych do nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich; 1 pismo administracyjne do państwa członkowskiego w sprawie wątpliwości co do zgodności nowego ustawodawstwa z przepisami tego instrumentu.

-

-Jeżeli państwa członkowskie nie dopełnią obowiązku przestrzegania dyrektywy, po wezwaniu do usunięcia uchybienia możliwe jest wystosowanie uzasadnionej opinii, a następnie wniesienie sprawy do Trybunału Sprawiedliwości.

-W zależności od wyników oceny odpowiedzi na pisma administracyjne może zostać wszczęte formalne postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego.

Kodeks graniczny Schengen (rozporządzenie (WE) nr 562/2006)

-1 pismo administracyjne do państwa członkowskiego w sprawie wątpliwości co do zgodności nowego ustawodawstwa z przepisami tego instrumentu.

-

-W zależności od wyników oceny odpowiedzi na pismo administracyjne może zostać wszczęte formalne postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego.

Top

Bruksela, dnia 14.10.2015

COM(2015) 510 final

ZAŁĄCZNIK

do

KOMUNIKATU KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY EUROPEJSKIEJ I RADY

Zarządzanie kryzysem związanym z uchodźcami: stan realizacji działań priorytetowych w ramach Europejskiego programu w zakresie migracji


Załącznik 2: Grecja – sprawozdanie z postępu prac z dnia 11 października 2015 r.

I.    Hotspoty i punkty szybkiej rejestracji migrantów

Podjęte działania

1.Władze greckie i Frontex rozmieściły dodatkowy personel na wyspach borykających się z największą presją migracyjną (Lesbos, Chios, Samos, Kos i Leros).

2.Na Lesbos znacznie podniesiono zdolności w zakresie pierwszego przyjęcia (1480 miejsc zakwaterowania w ośrodku recepcyjnym, ośrodku kontroli przesiewowej i ośrodku przejściowym Karatepe) i w krótkim czasie spodziewane jest osiągnięcie pełnej operacyjności.

3.Frontex oraz EASO ogłosiły wezwania do wpłacania składek z przeznaczeniem na dodatkowy personel i sprzęt w oparciu o plan działania dla Grecji w zakresie relokacji i hotspotów. Wezwania te stanowią uzupełnienie wezwań dotyczących dodatkowego sprzętu dla Eurodac, które zostały ogłoszone w lipcu zeszłego roku.

4.Frontex i EU-Lisa uruchomiły projekt pilotażowy służący zwiększeniu zdolności do rejestrowania migrantów i przekazywania danych.

5.Komisja i agencje UE są w stałym kontakcie z państwami członkowskimi w sprawie zapewniania wkładów niepieniężnych (ekspertów i sprzętu). Do dnia dzisiejszego państwa członkowskie zadeklarowały [3%] wnioskowanego wsparcia [ostateczna redakcja przed posiedzeniem Rady Europejskiej]. Całość wsparcia powinna zostać rozdysponowana za pośrednictwem przeznaczonych do tego struktur unijnych (regionalna grupa zadaniowa Unii Europejskiej – EURTF).

6.Komisja dokonała płatności zaliczkowych z odpowiednich funduszy UE (Funduszu Azylu, Migracji i Integracji oraz Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego), w tym w ramach pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych.

7.Grecja zaczęła w większym stopniu korzystać z Eurodac poprzez przeniesienie sprzętu z obiektów znajdujących się w części kontynentalnej do obiektów na wyspach borykających się z największą presją migracyjną.

8.Grecja rozpoczęła usuwanie wewnętrznych przeszkód utrudniających absorpcję odpowiednich funduszy UE poprzez ustanowienie organu odpowiedzialnego za zarządzanie Funduszem Azylu, Migracji i Integracji oraz Funduszem Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

Co pozostaje do zrobienia?

1.Grecja musi wdrożyć plan działania dotyczący uruchomienia pozostałych hotspotów do końca listopada 2015 r.

2.Grecja powinna w dalszym stopniu zwiększyć zdolności w zakresie rejestracji migrantów w ramach systemu Eurodac w oparciu o wyniki projektu pilotażowego agencji Frontex/EU-Lisa.

3.Państwa członkowskie powinny odpowiedzieć na bieżące wezwanie do przekazania sprzętu dla Eurodac.

4.Grecja powinna w dalszym stopniu zwiększyć zdolności do zapewnienia tymczasowego zakwaterowania w hotspotach.

5.Grecja powinna zagwarantować odpowiednią liczbę personelu w hotspotach, wykorzystując możliwości wewnętrznych przeniesień personelu w ramach służby cywilnej.

6.Grecja powinna usprawnić efektywność początkowego przyjęcia i rejestracji na Lesbos poprzez stworzenie dodatkowych jednostek rejestracyjnych w pobliżu miejsc, w których uchodźcy dobijają do brzegu.

7.Grecja powinna stworzyć struktury dowodzenia w ramach zarządzania kryzysowego, aby zagwarantować codzienne monitorowanie hotspotów i procesu relokacji.

8.Komisja powinna zapewnić przekazywanie środków przez państwa członkowskie za pomocą określonych struktur unijnych (np. regionalnej grupy zadaniowej UE).

9.Państwa członkowskie powinny niezwłocznie odpowiedzieć na wezwania agencji Frontex i EASO dotyczące rozmieszczenia dodatkowego personelu w rejonie hotspotów.

II. Powroty

Podjęte działania

1.Frontex zorganizował wspólny lot do Nigerii, który odbędzie się dnia 15 października i będzie pierwszym lotem od czasu przerwania programu powrotów w dniu 30 czerwca 2015 r.

2.Komisja wspierała Grecję w osiągnięciu porozumienia z ambasadą Pakistanu w Atenach, które pozwoliło doprecyzować i usprawnić procedury powrotu w ramach umowy o readmisji między UE a Pakistanem.

3.Zaproszenie do składania ofert dotyczące wznowienia programu powrotów finansowanego z Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego zostanie ogłoszone pod koniec tygodnia.

4.Zaplanowano też datę lotu powrotnego do Pakistanu, zorganizowanego przez Frontex. Ambasada Pakistanu zobowiązała się do wystawienia odpowiednich dokumentów podróży dla 26 obywateli.

5.Grecja dysponuje obecnie wystarczającą infrastrukturą detencyjną wykorzystywaną przed wydaleniem migrantów, aby wdrożyć program przymusowych powrotów.

Co pozostaje do zrobienia?

1.Grecja powinna szybko rozstrzygnąć zaproszenie do składania ofert dotyczące powrotów i niezwłocznie wznowić swój program powrotów.

2.Komisja i państwa członkowskie powinny wspomóc Grecję w jej wysiłkach podejmowanych z państwami pochodzenia w kontekście umów o readmisji.

 

III. Relokacja

Podjęte działania

1.Komisja wspierała Grecję w ustanowieniu procedur administracyjnych koniecznych do skutecznego wdrożenia decyzji o relokacji.

2.Grecja rozpoczęła działania uświadamiające mające na celu informowanie osób ubiegających się o azyl o korzyściach płynących z programu relokacji.

3.Organizowany jest pierwszy lot relokacyjny 30 obywateli Syrii do Luksemburga.

4.Od czerwca 2015 r. Grecja zwiększyła zasoby kadrowe w swoich służbach azylowych o 30 %, głównie poprzez zatrudnienie personelu na czas określony w ramach dotacji EOG.

5.Grecja stworzyła w ramach swojej służby azylowej specjalną jednostkę ds. procedur relokacji.

6.Służba azylowa i EASO uzgodniły plan operacyjny określający warunki współpracy w ramach programu dotyczącego hotspotów i relokacji.

Co pozostaje do zrobienia?

1.Grecja musi zwiększyć działania komunikacyjne związane z programem relokacji.

2.Państwa członkowskie niezwłocznie muszą oddelegować do Grecji oficerów łącznikowych.

3.Państwa członkowskie powinny przygotować i przekazać odpowiednie pakiety informacyjne, aby kandydaci mogli zdobyć więcej informacji o programie.

4.Państwa członkowskie powinny stworzyć odpowiednią infrastrukturę do przyjęcia migrantów i podjąć działania integracyjne (mieszkania i zakwaterowanie, opieka medyczna, edukacja, kursy językowe itd.), w pełni wykorzystując instrumenty zarządzania dzielonego przeznaczone do wspierania takich wysiłków (Fundusz Azylu, Migracji i Integracji, EFS, Europejski Fundusz Pomocy Najbardziej Potrzebującym, EFRROW, EFRR).

5.Grecja powinna zwiększyć swoje zdolności przyjmowania migrantów w otwartych ośrodkach recepcyjnych.

6.Grecja powinna w dalszym stopniu zwiększyć zdolności służby azylowej w zakresie rozpatrywania wniosków poprzez zwiększenie personelu dzięki oddelegowaniom z EASO i UNHCR.

 IV. Działania w perspektywie średnioterminowej

1.Grecja, przy wsparciu technicznym Komisji i państw członkowskich, powinna zapewnić trwałe usunięcie w najbliższych sześciu miesiącach systemowych i strukturalnych niedociągnięć w swoim systemie migracyjnym i azylowym.

2.Grecja powinna poprawić koordynację zarządzania na wszystkich szczeblach administracji, w tym administracji zdecentralizowanej.

3.Grecja powinna w dalszym ciągu podnosić zdolności w zakresie skutecznego wykorzystywania odpowiednich funduszy UE.

4.Grecja powinna w dalszym stopniu zwiększać zdolności w zakresie zakwaterowania w obszarach borykających się z największą presją migracyjną oraz w części kontynentalnej, przygotowując się na znaczny wzrost liczby przybywających migrantów.

5.Komisja i państwa członkowskie powinny wspierać Grecję w podnoszeniu zdolności odpowiednich ministerstw i służb, w tym w zakresie absorpcji funduszy, w oparciu o pomoc techniczną Komisji.

Top

Bruksela, dnia 14.10.2015

COM(2015) 510 final

ZAŁĄCZNIK

do

KOMUNIKATU KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY EUROPEJSKIEJ I RADY

Zarządzanie kryzysem związanym z uchodźcami: stan realizacji działań priorytetowych w ramach Europejskiego programu w zakresie migracji


Załącznik 3: Włochy – sprawozdanie z postępów prac z dnia 11 października 2015 r.

I.    Hotspoty i punkty szybkiej rejestracji migrantów

Podjęte działania

1.Władze włoskie uruchomiły dwa tygodnie temu pierwszy punkt szybkiej rejestracji migrantów na Lampedusie. Punkt szybkiej rejestracji migrantów jest w pełni operacyjny i są w nim obecni przedstawiciele agencji EASO i Frontex. W punkcie szybkiej rejestracji migrantów pobieranych jest coraz więcej odcisków palców, chociaż migranci nadal w niektórych przypadkach sprzeciwiają się tej operacji.

2.Ustalono już lokalizację wszystkich innych punktów szybkiej rejestracji migrantów. Większość z nich zacznie funkcjonować w najbliższych tygodniach. Dwa z nich, Taranto i Augusta, rozpoczną działanie dopiero pod koniec 2015 r.

3.We wszystkich punktach szybkiej rejestracji migrantów przewidziano podstawowy personel składający się z 10 pracowników agencji Frontex odpowiedzialnych za pobieranie odcisków palców, 2 zespołów ds. przesłuchań i 2 zespołów ds. kontroli bezpieczeństwa, a ponadto zespołu 3 ekspertów EASO, których zadaniem jest udzielanie informacji. Bieżące wezwania ogłoszone przez Frontex i EASO powinny pozwolić na pokrycie wszystkich potrzeb w punktach szybkiej rejestracji migrantów, pod warunkiem że państwa członkowskie oddelegują wystarczającą liczbę ekspertów.

4.Unijna regionalna grupa zadaniowa działa już w Katanii od lipca i jest w pełni operacyjna dzięki obecności przedstawicieli wszystkich agencji. Istnieje jednak potrzeba skuteczniejszego włączenia działań Europolu do systemu „hotspotów”, w szczególności lepszej wymiany informacji miedzy włoskimi funkcjonariuszami prokuratury i pracownikami wymiaru sprawiedliwości a Europolem.

5.W celu wsparcia właściwego funkcjonowania systemu „hotspotów” władze włoskie analizują obecnie potrzeby w ramach kompleksowej oceny potrzeb, aby wystąpić o pakiet wsparcia w ramach funduszy europejskich. Specjalne spotkanie techniczne z Komisją przewidziano na 16 października.

Co pozostaje do zrobienia?

1.Pozostałe punkty szybkiej rejestracji migrantów muszą zostać uruchomione zgodnie z harmonogramem w celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania systemu i zmniejszenia presji migracyjnej na Lampedusie. Sytuacja w zakresie napływu i odpływu migrantów musi być stale monitorowana, aby można było ocenić, czy konieczne jest stworzenie kolejnych punktów szybkiej rejestracji migrantów.

2.Włochy powinny zapewnić pełne wykorzystanie istniejącej infrastruktury detencyjnej w celu zapewnienia zgodności z przepisami dotyczącymi identyfikacji osób oraz powinny stworzyć dodatkowe miejsca w ośrodkach detencyjnych, aby zapewnić zdolności niezbędne do skutecznej identyfikacji osób i skutecznych procedur powrotu.

3.Państwa członkowskie powinny zapewnić natychmiastową dostępność ekspertów w związku z wezwaniami ogłoszonymi przez Frontex i EASO. Eksperci powinni być przygotowani na długoterminowe oddelegowanie, co pozwoli zapewnić jak najlepszą operacyjność.

4.Włochy powinny rozważyć przeprowadzenie reformy obowiązujących norm dotyczących zatrzymywania w celu zapewnienia możliwości długoterminowego zatrzymania, gdy jest to niezbędne do przeprowadzenia identyfikacji w trudnych sytuacjach.

5.Władze włoskie powinny wydać wytyczne w sprawie proporcjonalnego użycia siły w przypadku gdy migranci odmawiają poddania się procedurom identyfikacji, w oparciu o wskazówki wydane przez Komisję.

6.W celu zapewnienia sprawnego transferu migrantów z hotspotów i punktów szybkiej rejestracji migrantów do ośrodków recepcyjnych na drugiej linii lub do ośrodków detencyjnych Komisja zostanie prawdopodobnie niebawem poproszona o wsparcie logistyczne, polegające na uruchomieniu specjalnej umowy ramowej ECHO dotyczącej czarteru samolotów.

II.    Powroty

Podjęte działania

1.Władze włoskie zainwestowały znaczne zasoby w dziedzinie powrotów i procedury są obecnie w wielu przypadkach ugruntowane (Egipcjanie, Tunezyjczycy). Od początku roku zorganizowano 72 loty powrotne.

2.Włochy prowadzą obecnie negocjacje w kilkoma państwami Afryki Subsaharyjskiej w sprawie porozumień operacyjnych, które zapewnią sprawne powroty obywateli państw trzecich (zwłaszcza do państw Afryki Zachodniej). Osiągnięto już porozumienie z Gambią; porozumienia zaproponowano również innych państwom trzecim. Zacieśniona została również współpraca z Nigerią.

3.Włochy regularnie uczestniczą we wspólnych lotach organizowanych przez Frontex.

Co pozostaje do zrobienia?

1.Włochy powinny wzmocnić wysiłki w zakresie powrotów nielegalnych migrantów do państw Afryki Subsaharyjskiej. Komisja i EEAS powinny wspierać władze włoskie w zawieraniu porozumień operacyjnych z państwami Afryki Subsaharyjskiej w celu zapewnienia skutecznych powrotów nielegalnych migrantów. Wsparcie to może obejmować przekazywanie pomocy finansowej na współpracę w zakresie readmisji między Włochami a państwami Afryki Subsaharyjskiej.

2.Włochy powinny stworzyć umowę ramową dotyczącą długodystansowych lotów powrotnych (Afryka Subsaharyjska), która wymaga ogłoszenia przetargu o wartości 250 tys. EUR. Komisja może przeznaczyć wsparcie na tego rodzaju loty; można również wykorzystać w tym celu loty powrotne agencji Frontex.

3.Włochy powinny zapewnić sprawne rozpatrywanie tych wniosków o udzielenie azylu, które stanowią wyraźną próbę powstrzymania procedury powrotu. Można to osiągnąć poprzez zapewnienie specjalnych zdolności do rozpatrywania wniosków w takich sprawach. Należy również rozważyć ewentualną reformę systemu odwołań ze skutkiem zawieszającym w całkowicie nieuzasadnionych przypadkach.

4.Włochy powinny przedstawić agencji Frontex i Komisji jasną ocenę potrzeb w dziedzinie powrotów w odpowiednim terminie przed spotkaniem technicznym w dniu 16 października 2016 r.

5.Wspólne loty agencji Frontex powinny w razie potrzeby obejmować międzylądowanie we Włoszech, szczególnie jeśli chodzi o loty do państw Afryki Subsaharyjskiej.

III.    Relokacja

Podjęte działania

1.Pierwszy lot do Szwecji w ramach programu relokacji odbył się dnia 9 października i objął 19 obywateli Erytrei. Lot jest wyraźnym dowodem na to, że istnieją już procedury pozwalające wdrożyć system relokacji.

2.Włochy określiły ośrodki przeznaczone dla osób, które kwalifikują się do relokacji. Jeden z nich w Villa Sikania jest już operacyjny i dysponuje personelem EASO, który przeprowadza rozmowy z migrantami poprzedzające relokację. Należy niezwłocznie zapewnić operacyjność dwóch pozostałych ośrodków w Crotone i w Bari.

3.Zorganizowano wraz z Komisją spotkania z oficerami łącznikowymi w Rzymie oraz innymi europejskimi zespołami ds. postępowań dublińskich w celu uproszczenia procedury i wyjaśnienia wszystkim państwom członkowskim kwestii technicznych.

4.W celu zlikwidowania obecnych zaległości w głównych miastach tranzytowych (Rzym i Mediolan) rozmieszczono zespoły EASO, które będą wspierać władze włoskie w rejestracji kandydatów do relokacji.

5.EASO ogłosiło wezwanie od oddelegowania ekspertów w celu wzmocnienia włoskiego zespołu ds. postępowań dublińskich (wniosek dotyczy 10 ekspertów – dotychczas przeniesiono 3 ekspertów, a 2 zostanie przeniesionych niebawem).

Co pozostaje do zrobienia?

1.Wszystkie państwa członkowskie powinny przekazać informacje, ile miejsc relokacyjnych zapewnią do końca roku. Deklaracje powinny początkowo być ograniczone, aby pozwolić na stopniowe zwiększenie liczby transferów aż do osiągnięcia optymalnej operacyjności.

2.Włochy powinny zagwarantować, aby procedura relokacji po raz pierwszy zastosowana ze Szwecją została teraz ugruntowana jako standardowa procedura operacyjna wykorzystywana na całym terytorium, jak również powinny wzmocnić swój zespół ds. postępowań dublińskich, aby umożliwić sprawny rozwój procesu relokacji.

3.Włochy powinny stworzyć specjalną bazę danych w zespole ds. postępowań dublińskich, aby usprawnić procedury doboru, oraz zapewnić sprawne wdrażanie niezbędnych aktualizacji informatycznych.

4.Włochy powinny uruchomić dwa pozostałe ośrodki wyznaczone jako centra relokacji, a EASO powinno szybko rozmieścić w nich swoich ekspertów.

5.Włochy przy wsparciu EASO i UNCRH powinny opracować informacje skierowane do osób potencjalnie kwalifikujących się do relokacji. Komisja mogłaby wspierać te wysiłki np. dzięki finansowaniu zespołu specjalnych mediatorów kulturowych.

IV.    Działania w perspektywie średnioterminowej

Włochy powinny rozważyć jako kwestię priorytetową możliwe sposoby zwiększenia ogólnej skuteczności swoich procedur azylowych w celu zapewnienia sprawnego przetwarzania spraw osób, które nie kwalifikują się do relokacji, oraz zapewnienia spójności decyzji. Zmiany mogłyby objąć również system odwołań w celu uproszczenia go i doprowadzenia do szybszego przyjmowania decyzji w drugiej instancji.

Włochy powinny również rozważyć, w jaki sposób zapewnić jednolitą jakość warunków przyjmowania na całym swoim terytorium w celu rozwijania dobrych praktyk istniejących w niektórych regionach i wprowadzenia ich na pozostałych obszarach.

Top

Bruksela, dnia 14.10.2015

COM(2015) 510 final

ZAŁĄCZNIK

do

KOMUNIKATU KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY EUROPEJSKIEJ I RADY

Zarządzanie kryzysem związanym z uchodźcami: stan realizacji działań priorytetowych w ramach Europejskiego programu w zakresie migracji


Załącznik 4 – Mapa hotspotów wyznaczonych w Grecji

Top

Bruksela, dnia 14.10.2015

COM(2015) 510 final

ZAŁĄCZNIK

do

KOMUNIKATU KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY EUROPEJSKIEJ I RADY

Zarządzanie kryzysem związanym z uchodźcami: stan realizacji działań priorytetowych w ramach Europejskiego programu w zakresie migracji


Załącznik 5 – Mapa hotspotów wyznaczonych we Włoszech

Top

Bruksela, dnia 14.10.2015

COM(2015) 510 final

ZAŁĄCZNIK

do

KOMUNIKATU KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY EUROPEJSKIEJ I RADY

Zarządzanie kryzysem związanym z uchodźcami: stan realizacji działań priorytetowych w ramach Europejskiego programu w zakresie migracji


Załącznik 6: Wdrażanie wspólnego europejskiego systemu azylowego

 

Dyrektywa w sprawie procedur azylowych (2013/32/UE)

Dyrektywa w sprawie warunków przyjmowania (2013/33/UE)

Dyrektywa w sprawie kwalifikowania (2011/95/UE)

Rozporządzenie Eurodac (UE/603/2013)

Dyrektywa powrotowa (2008/115/WE)

 

Etap postępowania

Etap postępowania

Etap postępowania

Etap postępowania

Etap postępowania

Austria

 

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

Notyfikacja częściowej transpozycji

 

 

 

Belgia

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

 

 

 Przesłano pismo administracyjne z wezwaniem do udzielenia wyjaśnień na temat stosowania przepisów

Bułgaria

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

Przesłano uzasadnioną opinię w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

 

 Przesłano pismo administracyjne z wezwaniem do udzielenia wyjaśnień na temat stosowania przepisów

Cypr

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

Notyfikacja częściowej transpozycji

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

Notyfikacja częściowej transpozycji

Przesłano pismo administracyjne z wezwaniem do udzielenia wyjaśnień na temat stosowania przepisów

Otrzymano odpowiedź

 

Chorwacja

 

 

 

 

Republika Czeska

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

 

 Przesłano pismo administracyjne z wezwaniem do udzielenia wyjaśnień na temat stosowania przepisów

Dania

nie dotyczy

nie dotyczy

nie dotyczy

 

Estonia

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

 

 

Finlandia

 

 

 

 

Francja

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

Notyfikacja pełnej transpozycji dyrektywy – obecnie analizowana

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

Notyfikacja pełnej transpozycji dyrektywy – obecnie analizowana

 

 Przesłano pismo administracyjne z wezwaniem do udzielenia wyjaśnień na temat stosowania przepisów

Niemcy

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

Przesłano pismo administracyjne z wezwaniem do udzielenia wyjaśnień na temat stosowania przepisów

Otrzymano odpowiedź

Przesłano pismo administracyjne z wezwaniem do udzielenia wyjaśnień na temat stosowania przepisów

Grecja

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

Przesłano pismo administracyjne z wezwaniem do udzielenia wyjaśnień na temat stosowania przepisów

Otrzymano odpowiedź

Przesłano pismo administracyjne z wezwaniem do udzielenia wyjaśnień na temat stosowania przepisów

 

Przesłano dodatkowe wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z nieprawidłowym stosowaniem

Węgry

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

Przesłano pismo administracyjne z wezwaniem do udzielenia wyjaśnień na temat stosowania przepisów

Otrzymano odpowiedź

 

Przesłano pismo administracyjne dotyczące zgodności nowo przyjętego prawodawstwa z przepisami UE

Irlandia

nie dotyczy

nie dotyczy

nie dotyczy

 

nie dotyczy

Włochy

Przesłano pismo administracyjne z wezwaniem do udzielenia wyjaśnień na temat stosowania przepisów

Otrzymano odpowiedź

Przesłano pismo administracyjne z wezwaniem do udzielenia wyjaśnień na temat stosowania przepisów

Otrzymano odpowiedź

Łotwa

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

 

 

Litwa

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

 

 

Luksemburg

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

 

 

Malta

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

 

 Przesłano pismo administracyjne z wezwaniem do udzielenia wyjaśnień na temat stosowania przepisów

Niderlandy

 

 

 

 Przesłano pismo administracyjne z wezwaniem do udzielenia wyjaśnień na temat stosowania przepisów

Polska

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

 

 

Portugalia

 

 

 

 Przesłano pismo administracyjne z wezwaniem do udzielenia wyjaśnień na temat stosowania przepisów

Rumunia

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

 

 

Słowacja

 

 

 

 

Słowenia

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

 

 

Hiszpania

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

Notyfikacja pełnej transpozycji dyrektywy – obecnie analizowana

Przesłano uzasadnioną opinię w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

Notyfikacja częściowej transpozycji

 

Szwecja

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

Przesłano wezwanie do usunięcia uchybienia w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia środków transpozycji

 

 

 

Zjednoczone Królestwo

nie dotyczy

nie dotyczy

nie dotyczy

 

nie dotyczy

40 nowych decyzji z dnia 23 września 2015 r. i późniejszych

Uwaga: aktualizacje obejmują okres od 24 września do 10 października 2015 r.

Top

Bruksela, dnia 14.10.2015

COM(2015) 510 final

ZAŁĄCZNIK

do

KOMUNIKATU KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY EUROPEJSKIEJ I RADY

Zarządzanie kryzysem związanym z uchodźcami: stan realizacji działań priorytetowych w ramach Europejskiego programu w zakresie migracji


Załącznik 7: Deklaracje finansowe państw członkowskich od dnia 23 września 2015 r. (w mln EUR)

Państwo członkowskie

Fundusz powierniczy na rzecz Syrii

Fundusz powierniczy na rzecz Afryki

Deklaracje pomocy humanitarnej od dnia 23 września 2015 r.

Ogółem

Światowy Program Żywnościowy

UNHCR

Inne

CY

 

 

0,02

 

 

0,02

CZ

0,20

0,20

DE

5,00

3,00

40,00

60,00

108,00

ES

3,00

3,50

6,50

FI

 

 

 

7,60

7,60

IT

3,00

1,00

 

22,21

26,21

LU

 

3,00

0,20

0,10

0,76

4,06

LV

0,05

0,05

PL

 

 

1,00

1,00

 

2,00

UK

 

 

137,00

137,00

Deklaracje ogółem

8

9

274,64

291,64

Dodatkowy wkład UE

500

1800

500,00

Potrzeby ogółem

1000

3600

1000,00

Deficyt

492

1791

225,36

Uwaga:    Specjalne zobowiązania przekazane dnia 12 października 2015 r.

Top

Bruksela, dnia 14.10.2015

COM(2015) 510 final

ZAŁĄCZNIK

do

KOMUNIKATU KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY EUROPEJSKIEJ I RADY

Zarządzanie kryzysem związanym z uchodźcami: stan realizacji działań priorytetowych w ramach Europejskiego programu w zakresie migracji


ZAŁĄCZNIK 8

Wsparcie finansowe dla państw członkowskich w ramach Funduszu Azylu, Migracji i Integracji oraz Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego

Finansowanie długoterminowe na lata 2014-2020

Pierwsze płatności w 2015 r. w ramach finansowania długoterminowego

Finansowanie w sytuacjach nadzwyczajnych

 

Przydział z Funduszu Azylu, Migracji i Integracji (AMIF)

Przydział z Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (ISF) – Granice

Przydział z Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (ISF) – Policja

Przydziały AMIF + ISF OGÓŁEM

Pierwsza płatność zaliczkowa z AMIF (zielone tło = wypłacone)

Pierwsza płatność zaliczkowa z ISF (zielone tło = wypłacone)

Pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych z AMIF:

Pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych z ISF – Granice:

Austria

70 533 977 €

14 383 227 €

12 162 906 €

97 080 110

4 937 378,39 €

1 858 229,31 €

6 280 000 € 

Belgia

98 264 742,12 €

21 317 321 €

17 903 270 €

137 485 333,12

6 878 531,95 €

2 745 441,37 €

Bułgaria

10 006 777 €

40 757 630 €

32 002 293 €

82 766 700

700 474,39 €

5 093 194,61 €

4 100 000

Chorwacja

17 133 800 €

35 609 771 €

19 095 426 €

71 838 997 

1 199 366,00 €

3 829 363,79 €

Dalsze wnioski w toku

Dalsze wnioski w toku

Cypr

32 308 677 €

34 507 030 €

8 117 257 €

74 932 964 

2 261 607,39 €

2 983 700,09 €

940 000

Republika Czeska

27 685 177 €

15 155 484 €

17 029 012 €

59 869 673

1 937 962,39 €

2 252 914,72 €

Dania

nie dotyczy

10 322 133 €

nie dotyczy

10 322 133 

nie dotyczy

722 549,31 €

Estonia

10 156 577 €

21 781 752 €

13 480 269 €

45 418 598 

710 960 39 €

2 468 341,47 €

Finlandia

44 138 777 €

37 294 528 €

15 682 348 €

97 115 653

3 089 714,39 €

3 708 381,32 €

Francja

286 590 577 €

107 049 342 €

70 114 640 €

463 754 559

20 061 340,39 €

12 401 478,74 €

8 980 000

1 730 000 €

Niemcy

221 416 877 €

54 948 437 €

79 504 401 €

355 869 715

15 499 181,39 €

9 411 698,66 €

7 030 000 €

Dalsze wnioski w toku

Grecja

259 348 877 €

194 354 388 €

20 489 650 €

474 192 915

18 154 421,39 €

15 039 082,66 €

1 180 000 €

Dalsze wnioski w toku

18 300 700

Dalsze wnioski w toku

Finansowanie długoterminowe na lata 2014-2020

Pierwsze płatności w 2015 r. w ramach finansowania długoterminowego

Finansowanie w sytuacjach nadzwyczajnych

 

Przydział z Funduszu Azylu, Migracji i Integracji (AMIF)

Przydział z Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (ISF) – Granice

Przydział z Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (ISF) – Policja

Przydziały AMIF + ISF OGÓŁEM

Pierwsza płatność zaliczkowa z AMIF (zielone tło = wypłacone)

Pierwsza płatność zaliczkowa z ISF (zielone tło = wypłacone)

Pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych z AMIF:

Pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych z ISF – Granice:

Węgry

24 113 477 €

40 829 197 €

20 663 922 €

85 606 596

1 687 943,39 €

4 304 518,33 €

5 210 000

Dalsze wnioski w toku

1 490 000

Irlandia

22 679 077 €

nie dotyczy

9 243 080 €

31 922 157

1 587 535,39 €

647 015,60 €

Włochy

315 355 777 €

188 256 897 €

56 631 761 €

560 244 435

22 074 904,39 €

17 142 206,06 €

13 660 000

5 460 000

Łotwa

13 751 777 €

15 971 704 €

16 941 431 €

46 664 912

962 624,39 €

2 303 919,45 €

Litwa

9 632 277 €

179 829 873 €

16 120 656 €

205 582 806

674 259,39 €

13 716 537,03

Luksemburg

7 960 577 €

5 400 129 €

2 102 689 €

15 463 395

557 240,39 €

525 197,26 €

Malta

17 178 877 €

65 698 597 €

8 979 107 €

91 856 581

1 202 521,39 €

5 227 439,28 €

Niderlandy

127 724 077 €

34 119 543 €

31 540 510 €

193 384 130

8 940 685,39 €

4 596 203,71 €

2 090 000

Polska

69 393 621,20 €

73 268 980 €

39 294 220 €

181 956 821,20

4 857 553,48 €

6 188 514,71 €

Portugalia

33 856 377 €

19 956 048 €

18 693 124 €

72 505 549

2 369 946,39 €

2 631 520,29 €

Rumunia

24 430 877 €

61 331 568 €

37 150 105 €

122 912 550

1 710 161,39 €

6 893 717,11 €

Słowacja

13 076 477 €

10 092 525 €

13 891 478 €

37 060 480

915 353,39 €

1 678 880,21 €

Słowenia

14 725 477 €

31 304 143 €

9 882 037 €

55 911 657

1 030 783,39 €

2 883 032,60 €

Hiszpania

259 701 877 €

207 894 875 €

54 227 207 €

521 823 959

18 179 131,39 €

18 348 545,74 €

Szwecja

154 146 877 €

11 518 706 €

21 057 201 €

186 722 784

10 790 281,39 €

2 280 313,49 €

Zjednoczone Królestwo

392 625 577 €

nie dotyczy

nie dotyczy

392 625 577

27 483 790,39 €

nie dotyczy

OGÓŁEM

2 577 937 911,32 €

1 532 953 828 €

662 000 000 €

4 772 891 739,32 €

180 455 653,79 €

151 881 858 67 €

49 470 000 €

26 980 700 €

Top

Bruksela, dnia 14.10.2015

COM(2015) 510 final

ZAŁĄCZNIK

do

KOMUNIKATU KOMISJI DO PARLEMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY EUROPEJSKIEJ I RADY

Zarządzanie kryzysem związanym z uchodźcami: stan realizacji działań priorytetowych w ramach Europejskiego programu w zakresie migracji


Załącznik 9: Funkcjonowanie umowy o readmisji między UE a Pakistanem (2012–2014)

 

Decyzje nakazujące powrót wydane wobec obywateli Pakistanu

 

Skuteczne powroty obywateli Pakistanu

Wskaźnik powrotów obywateli Pakistanu

 

2012

2013

2014

Ogółem

2012

2013

2014

Ogółem

2012

2013

2014

Średnio

UE ogółem

35 460

25 360

19 945

80 765

13 565

13 705

10 725

37 995

38,3

54,0

53,8

47,0

Zjednoczone Królestwo

7 125

8 240

9 790

25 155

5 625

6 210

5 605

17 440

78,9

75,4

57,3

69,3

Grecja

18 010

7 620

3 525

29 155

5 135

4 835

3 565

13 535

28,5

63,5

101,1

46,4

Francja

1 915

2 180

2 240

6 335

505

555

590

1 650

26,4

25,5

26,3

26,0

Belgia

1 420

1 535

1 005

3 960

125

175

145

445

8,8

11,4

14,4

11,2

Hiszpania

2 540

1 370

1 800

5 710

220

155

125

500

8,7

11,3

6,9

8,8

Austria

1 205

1 035

:

2 240

80

230

:

310

6,6

22,2

:

13,8

Węgry

790

665

90

1 545

690

585

95

1 370

87,3

88,0

105,6

88,7

Niemcy

375

545

810

1 730

220

185

170

575

58,7

33,9

21,0

33,2

Włochy

400

520

330

1 250

35

30

25

90

8,8

5,8

7,6

7,2

Niderlandy

280

390

:

670

70

60

:

130

25,0

15,4

:

19,4

Cypr

295

330

240

865

415

290

165

870

140,7

87,9

68,8

100,6

Szwecja

220

255

215

690

55

100

100

255

25,0

39,2

46,5

37,0

Chorwacja

:

185

85

270

:

55

75

130

:

29,7

88,2

48,1

Portugalia

235

105

100

440

25

5

10

40

10,6

4,8

10,0

9,1

Dania

90

85

110

285

60

45

60

165

66,7

52,9

54,5

57,9

Irlandia

190

70

45

305

55

20

10

85

28,9

28,6

22,2

27,9

Bułgaria

60

65

220

345

25

30

40

95

41,7

46,2

18,2

27,5

Polska

95

45

45

185

45

20

35

100

47,4

44,4

77,8

54,1

Rumunia

100

35

30

165

90

50

30

170

90,0

142,9

100,0

103,0

Finlandia

15

30

25

70

10

5

5

20

66,7

16,7

20,0

28,6

Słowenia

50

25

45

120

55

45

30

130

110,0

180,0

66,7

108,3

Litwa

5

10

10

25

5

5

5

15

100,0

50,0

50,0

60,0

Republika Czeska

5

5

5

15

-

-

-

-

-

-

-

-

Estonia

10

5

-

15

5

5

-

10

50,0

100,0

brak przypadków

66,7

Malta

25

5

-

30

-

5

-

5

-

100,0

brak przypadków

16,7

Łotwa

5

-

10

15

5

-

10

15

100,0

brak przypadków

100,0

100,0

Słowacja

-

-

10

10

-

-

-

-

brak przypadków

brak przypadków

 

100,0

Źródło: Eurostat, 2015 r.

Top