Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52014PC0433

Zalecenie DECYZJA RADY uchylająca decyzję 2010/287/UE w sprawie istnienia nadmiernego deficytu w Niderlandach

/* COM/2014/0433 final */

52014PC0433

Zalecenie DECYZJA RADY uchylająca decyzję 2010/287/UE w sprawie istnienia nadmiernego deficytu w Niderlandach /* COM/2014/0433 final */


Zalecenie

DECYZJA RADY

uchylająca decyzję 2010/287/UE w sprawie istnienia nadmiernego deficytu w Niderlandach

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 126 ust. 12,

uwzględniając zalecenie Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)       Decyzją Rady 2010/287/UE z dnia 2 grudnia 2009 r.[1], przyjętą na zalecenie Komisji, stwierdzono istnienie nadmiernego deficytu w Niderlandach. Rada odnotowała, że na 2009 r. założono deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych na poziomie 4,8 % PKB, przekraczający tym samym określoną w Traktacie wartość referencyjną wynoszącą 3 % PKB, natomiast dług brutto sektora instytucji rządowych i samorządowych miał osiągnąć poziom 59,7 % PKB w 2009 r., nie przekraczając tym samym określonej w Traktacie wartości referencyjnej wynoszącej 60 % PKB[2].

(2)       W dniu 2 grudnia 2009 r., zgodnie z art. 126 ust. 7 TFUE oraz art. 3 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1467/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu[3], Rada, na podstawie zalecenia Komisji, skierowała do Niderlandów zalecenie, wzywając do zlikwidowania nadmiernego deficytu najpóźniej do końca 2013 r. Zalecenie to podano do publicznej wiadomości.

(3)       W dniu 21 czerwca 2013 r. Rada uznała, że Niderlandy podjęły skuteczne działania zgodnie z zaleceniem Rady wydanym na podstawie art. 126 ust. 7 Traktatu oraz że nieprzewidziane niekorzystne zdarzenia gospodarcze niosące poważne negatywne konsekwencje dla finansów publicznych wystąpiły po przyjęciu pierwotnego zalecenia. W związku z tym Rada (na podstawie zalecenia Komisji) uznała, że warunki przewidziane w art. 3 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1467/97 są spełnione, aby wydać nowe zalecenie skierowane do Niderlandów na podstawie art. 126 ust. 7 Traktatu, zwracając uwagę na konieczność likwidacji nadmiernego deficytu najpóźniej do roku 2014. Zalecenie to podano do publicznej wiadomości.

(4)       Zgodnie z art. 4 załączonego do Traktatów Protokołu w sprawie procedury dotyczącej nadmiernego deficytu Komisja dostarcza dane na potrzeby zastosowania tej procedury. W ramach stosowania tego protokołu państwa członkowskie przedkładają dane na temat deficytu i długu sektora instytucji rządowych i samorządowych oraz inne związane z tym zmienne dwa razy w roku, mianowicie przed dniem 1 kwietnia oraz przed dniem 1 października, zgodnie z art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2009 z dnia 25 maja 2009 r. o stosowaniu Protokołu w sprawie procedury dotyczącej nadmiernego deficytu załączonego do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską[4].

(5)       Rozważając uchylenie decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu, Rada powinna podjąć decyzję na podstawie zgłoszonych danych. Ponadto decyzja w sprawie istnienia nadmiernego deficytu powinna zostać uchylona tylko wówczas, gdy prognozy Komisji wskazują, że deficyt nie przekroczy w okresie objętym prognozą progu 3 % PKB[5].

(6)       Na podstawie danych dostarczonych przez Komisję (Eurostat) zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 479/2009 po przekazaniu przez Niderlandy zgłoszenia przed dniem 1 kwietnia 2014 r. oraz w oparciu o program stabilności na 2014 r. i prognozę Komisji z wiosny 2014 r. uzasadnione są następujące wnioski:

– deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych w Niderlandach, po osiągnięciu maksymalnej wartości na poziomie 5,6 % PKB w 2009 r., był stopniowo redukowany i osiągnął poziom 2,5 % PKB w 2013 r.[6] Poprawa ta była wynikiem podjęcia działań konsolidacyjnych zarówno po stronie wydatków, jak i po stronie dochodów, w szczególności podwyżki podatków (pośrednich) i cięć wydatków publicznych.

– W programie stabilności Niderlandów na 2014 r. przewiduje się, że deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych wzrośnie do 2,9 % PKB w 2014 r., a w 2015 r. spadnie do 2,1 % PKB, natomiast w prognozie służb Komisji z wiosny 2014 r. przewiduje się wzrost deficytu sektora instytucji rządowych i samorządowych do 2,8 % PKB w 2014 r., a w 2015 r. spadek do 1,8 % PKB. Oczekuje się zatem, że w okresie objętym prognozą deficyt utrzyma się na poziomie niższym od określonej w Traktacie wartości referencyjnej wynoszącej 3 % PKB.

– Przewiduje się, że przy założeniu kontynuacji dotychczasowej polityki saldo strukturalne tzn. w ujęciu uwzględniającym zmiany cykliczne, po skorygowaniu o działania jednorazowe i tymczasowe, które w roku 2013 uległo poprawie o 1,4 % PKB, w 2014 r. utrzyma się na niezmienionym poziomie, a w 2015 r. poprawi się o 0,5 punktu procentowego. W tym kontekście wydaje się, że pojawia się obecnie luka na poziomie 0,5 % PKB w stosunku do wymaganej korekty salda strukturalnego zmierzającej do osiągnięcia celu średniookresowego w 2014 r., co oznacza, że istnieje konieczność wzmocnienia środków budżetowych w celu zapewnienia pełnej zgodności z funkcją zapobiegawczą paktu ze względu na pojawiające się ryzyko znacznego odstępstwa od wymaganej ścieżki dostosowania.

– Relacja długu do PKB wzrosła o około 10 punktów procentowych w latach 2010–2013 r., osiągając 73,5 %. W prognozie służb Komisji z wiosny 2014 r. przewiduje się, że dług brutto sektora instytucji rządowych i samorządowych dalej wzrośnie do poziomu 73,8 % PKB w 2014 r., a w 2015 r. spadnie, osiągając poziom 73,4 % PKB.

(7)       Rada przypomina, że począwszy od 2014 r., czyli roku następującego po roku, w którym nastąpiła korekta nadmiernego deficytu, Niderlandy podlegają funkcji zapobiegawczej paktu stabilności i wzrostu i powinny w odpowiednim tempie czynić postępy w realizacji swojego średniookresowego celu budżetowego, przestrzegając przy tym docelowej wartości wydatków, oraz dokonywać odpowiednich postępów w spełnianiu kryterium długu zgodnie z art. 2 ust. 1a rozporządzenia Rady (WE) nr 1467/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu.

(8)       Zgodnie z art. 126 ust. 12 Traktatu decyzję Rady w sprawie istnienia nadmiernego deficytu należy uchylić, kiedy nadmierny deficyt w danym państwie członkowskim zostanie, w ocenie Rady, skorygowany.

(9)       W ocenie Rady nadmierny deficyt w Niderlandach został skorygowany, a zatem należy uchylić decyzję 2010/287/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Z całościowej oceny wynika, że nadmierny deficyt w Niderlandach został skorygowany.

Artykuł 2

Decyzja 2010/287/UE traci moc.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Królestwa Niderlandów.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

                                                                       W imieniu Rady

                                                                       Przewodniczący

[1]               Dz.U. L 125 z 21.5.2010, s. 42.

[2]               Deficyt i dług sektora instytucji rządowych i samorządowych odnotowany w 2009 r. skorygowano następnie do poziomu, odpowiednio, 5,6 % PKB i 60,8 % PKB.

[3]               Dz.U. L 209 z 2.8.1997, s. 6.

[4]               Dz.U. L 145 z 10.6.2009, s. 1.

[5]               Zgodnie z dokumentem pt. „Szczegółowe zasady wdrażania paktu stabilności i wzrostu oraz wytyczne dotyczące formy i treści programów stabilności i programów konwergencji” z dnia 3 września 2012 r. http://ec.europa.eu/economy_finance/economic_governance/sgp/pdf/coc/code_of_conduct_en.pdf

[6]               Na wysokość deficytu sektora instytucji rządowych i samorządowych w 2013 r. znacznie wpłynęła nacjonalizacja SNS Reaal, która zgodnie z najnowszą oceną dokonaną przez Urząd Statystyczny Niderlandów (CBS), przypuszczalnie nie wywarła żadnego wpływu na deficyt, jednak ostateczna decyzja w sprawie klasyfikacji przez Eurostat jeszcze nie zapadła. W oparciu o obecnie dostępne informacje nacjonalizacja mogła spowodować zwiększenie deficytu o nie więcej niż 0,3 % PKB.

Top