EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52013PC0873

Wniosek DECYZJA RADY w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, uzgodnień z Liechtensteinem dotyczących warunków udziału tego państwa w pracach Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu

/* COM/2013/0873 final - 2013/0424 (NLE) */

52013PC0873

Wniosek DECYZJA RADY w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, uzgodnień z Liechtensteinem dotyczących warunków udziału tego państwa w pracach Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu /* COM/2013/0873 final - 2013/0424 (NLE) */


UZASADNIENIE

1.           KONTEKST WNIOSKU

Na mocy rozporządzenia (UE) nr 439/2010 ustanowiono Europejski Urząd Wsparcia w dziedzinie Azylu[1], by usprawnić praktyczną współpracę między państwami członkowskimi w dziedzinie azylu, poprawić wdrażanie wspólnego europejskiego systemu azylowego i wspierać państwa członkowskie, których systemy azylowe i systemy przyjmowania znajdują się pod szczególną presją.

W motywie 24 rozporządzenia stwierdzono, że „aby Urząd mógł wypełniać swoją rolę, udział w jego pracach powinien być otwarty dla państw, które zawarły z Unią umowy, na mocy których przyjęły one i stosują prawo Unii w dziedzinie objętej niniejszym rozporządzeniem, w szczególności dla Islandii, Liechtensteinu, Norwegii i Szwajcarii”. Państwa te są dalej zwane „krajami stowarzyszonymi”.

W związku z tym art. 49 ust. 1 rozporządzenia stanowi, że „następujące kraje mogą uczestniczyć w pracach Urzędu w charakterze obserwatorów: Islandia, Liechtenstein, Norwegia i Szwajcaria. Dokonuje się uzgodnień określających w szczególności charakter, zakres i zasady udziału tych krajów w pracach Urzędu. Uzgodnienia takie obejmują przepisy dotyczące udziału w inicjatywach podejmowanych przez Urząd, wkładu finansowego i personelu. W odniesieniu do kwestii kadrowych uzgodnienia te są w każdym przypadku zgodne z regulaminem pracowniczym.”

Udział krajów stowarzyszonych w pracach Urzędu jest nie tylko logicznym posunięciem, biorąc pod uwagę ich przynależność do systemu dublińskiego, ale również ma oczywistą wartość dodaną dla oferty wsparcia Urzędu w dziedzinach takich jak: wymiana najlepszych praktyk i wiedzy fachowej, stałe i doraźne wsparcie ze strony Urzędu, gromadzenie i analiza informacji przez Urząd, system wczesnego ostrzegania i gotowości Urzędu.

Na tej podstawie Komisja przedstawiła w dniu 1 lipca 2011 r. zalecenie dla Rady wzywające do upoważnienia Komisji do rozpoczęcia negocjacji z Islandią, Norwegią, Szwajcarią oraz Liechtensteinem dotyczących porozumień międzynarodowych określających takie uzgodnienia.

W dniu 27 stycznia 2012 r. Komisja otrzymała od Rady upoważnienie do rozpoczęcia negocjacji z Islandią, Norwegią, Szwajcarią oraz Liechtensteinem w sprawie uzgodnień dotyczących warunków udziału tych państw w pracach Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu.

Przeprowadzono negocjacje wspólnie ze wszystkimi krajami stowarzyszonymi. Odbyły się cztery rundy negocjacji. Ostateczne brzmienie projektu uzgodnień z Liechtensteinem zostało parafowane w dniu 28 czerwca 2013 r.

Państwa członkowskie były informowane o przebiegu negocjacji, zasięgano także ich opinii na forum stosownych grup roboczych Rady.

Podstawą prawną uzgodnień w przypadku Unii jest art. 74 i art. 78 ust. 1 i ust. 2 w związku z art. 218 TFUE.

Załączony wniosek stanowi instrument prawny umożliwiający podpisanie uzgodnień. Rada podejmie decyzję w tej sprawie kwalifikowaną większością głosów.

2.           WYNIKI NEGOCJACJI

Komisja uważa, że cele wyznaczone przez Radę w jej wytycznych negocjacyjnych zostały osiągnięte i że projekt uzgodnień może zostać przyjęty przez Unię.

Ostateczną treść można podsumować następująco:

Projekt uzgodnień przewiduje pełny udział Liechtensteinu w pracach Urzędu [art. 1], reprezentację w zarządzie Urzędu w charakterze obserwatora oraz bez prawa głosu [art. 2], roczny wkład finansowy Liechtensteinu do budżetu Urzędu w wysokości rocznej kwoty obliczonej zgodnie z jego PKB jako procent PKB wszystkich państw uczestniczących w pracach Urzędu [art. 3 i załącznik I].

Dodatkowo Liechtenstein zaakceptował postanowienia dotyczące możliwości zwiększenia wkładu w przypadku zwiększenia wkładu Unii [art. 3 i załącznik I].

Ponadto projekt uzgodnień przewiduje utworzenie komitetu składającego się z przedstawicieli Komisji i krajów stowarzyszonych. Aby zyskać na efektywności, komitet zbiera się wspólnie z odpowiednimi komitetami utworzonymi z udziałem innych krajów stowarzyszonych uczestniczących na podstawie art. 49 ust. 1 rozporządzenia. Przedmiotowy komitet nie został umieszczony w wytycznych negocjacyjnych, został on powołany na wniosek krajów stowarzyszonych w celu umożliwienia wymiany informacji i monitorowania prawidłowej realizacji uzgodnień [art. 11].

3.           WPŁYW NA BUDŻET

W art. 3 i załączniku I do projektu uzgodnień opisano postanowienia dotyczące rocznego wkładu finansowego Liechtensteinu do budżetu Urzędu i jego ewentualnego dostosowania w przypadku sytuacji opisanej w załączniku I.

4.           PODSUMOWANIE

W świetle powyższych ustaleń Komisja proponuje, by Rada podjęła decyzję o podpisaniu, w imieniu Unii, uzgodnień między Unią Europejską a Liechtensteinem dotyczących warunków udziału tego państwa w działaniach Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu oraz o upoważnieniu Komisji do wyznaczenia osoby lub osób należycie uprawnionych do podpisania uzgodnień w imieniu Unii.

2013/0424 (NLE)

Wniosek

DECYZJA RADY

w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, uzgodnień z Liechtensteinem dotyczących warunków udziału tego państwa w pracach Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 74, art. 78 ust. 1 i ust. 2 w związku z art. 218 ust. 5,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)       W rozporządzeniu (UE) nr 439/2010 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie utworzenia Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu[2] stwierdza się w art. 49 ust. 1, że Islandia, Liechtenstein, Norwegia i Szwajcaria mogą uczestniczyć w pracach Urzędu w charakterze obserwatorów. Ponadto dokonuje się uzgodnień określających w szczególności charakter, zakres i zasady udziału tych krajów w pracach Urzędu.

(2)       W dniu 27 stycznia 2012 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji z Liechtensteinem w sprawie uzgodnień dotyczących o warunków udziału tego państwa w pracach Urzędu. Rokowania zakończyły się parafowaniem uzgodnień w dniu 28 czerwca 2013 r.

(3)       Uzgodnienia, z zastrzeżeniem ich zawarcia w późniejszym terminie, podpisuje negocjator w imieniu Unii Europejskiej.

(4)       Jak wskazano w motywie 21 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 439/2010, Zjednoczone Królestwo i Irlandia stosują rozporządzenie i są nim związane. Powinny one zatem wykonać art. 49 ust. 1 rozporządzenia, zostając stroną niniejszej decyzji. Zjednoczone Królestwo i Irlandia są zatem stronami niniejszej decyzji.

(5)       Jak wskazano w motywie 22 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 439/2010, Dania nie stosuje rozporządzenia i nie jest nim związana. Dania nie jest zatem stroną niniejszej decyzji.

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym udziela się upoważnienia do podpisania w imieniu Unii uzgodnień między Unią Europejską a Liechtensteinem dotyczących udziału tego państwa w pracach Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu z zastrzeżeniem ich zawarcia.

Tekst uzgodnień które mają zostać podpisane, jest załączony do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Komisja zostaje niniejszym upoważniona do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania uzgodnień w imieniu Unii.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

                                                                       W imieniu Rady

                                                                       Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK

UZGODNIENIA między Unią Europejską a Liechtensteinem dotyczące warunków udziału tego państwa w pracach Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu

UNIA EUROPEJSKA, zwana dalej „UE”,

z jednej strony, oraz

KSIĘSTWO LIECHTENSTEINU, zwane dalej „Liechtensteinem”,

z drugiej strony,

uwzględniając art. 49 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 439/2010 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie utworzenia Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu[3], zwanego dalej „rozporządzeniem”,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z rozporządzeniem, aby Europejski Urząd Wsparcia w dziedzinie Azylu – zwany dalej „Urzędem” – mógł spełniać swoją rolę, konieczne jest zagwarantowanie możliwości udziału w jego pracach krajów, które zawarły z Unią umowy, na mocy których przyjęły one i stosują prawo Unii w dziedzinie objętej niniejszym rozporządzeniem, w szczególności Islandii, Liechtensteinu, Norwegii i Szwajcarii, zwanych dalej „krajami stowarzyszonymi”,

(2) Liechtenstein zawarł umowy z Unią Europejską, na mocy których przyjął i stosuje prawo UE w dziedzinie objętej rozporządzeniem, w szczególności Liechtenstein przystąpił do umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską, dotyczącej kryteriów i mechanizmów określania państwa właściwego dla rozpatrywania wniosku o udzielenie azylu złożonego w państwie członkowskim lub w Szwajcarii[4],

UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1 Zakres udziału

Liechtenstein w pełni uczestniczy w pracach Urzędu oraz jest uprawniony do działań wspierających ze strony Urzędu określonych w rozporządzeniu i zgodnie z warunkami ustanowionymi w niniejszych uzgodnieniach.

Artykuł 2 Zarząd

Liechtenstein jest reprezentowany w zarządzie Urzędu jako obserwator bez prawa głosu.

Artykuł 3 Wkład finansowy

1. Liechtenstein wnosi wkład do dochodów Urzędu w wysokości rocznej kwoty obliczonej zgodnie z jego produktem krajowym brutto (PKB) jako procent PKB wszystkich krajów stowarzyszonych zgodnie ze wzorem określonym w załączniku I.

2. Wkład finansowy, o którym mowa w ust. 1, podlega wniesieniu od dnia wejścia w życie niniejszych uzgodnień. Kwota pierwszego wkładu finansowego zostaje obniżona proporcjonalnie do czasu pozostałego w roku wejścia w życie niniejszych uzgodnień.

Artykuł 4 Ochrona danych

1. Stosując niniejsze uzgodnienia Liechtenstein powinien przetwarzać dane zgodnie z przepisami dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych.[5]

2. Do celów niniejszych uzgodnień operacje przetwarzania danych osobowych przez Urząd podlegają przepisom rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych[6].

3. Liechtenstein przestrzega zasad poufności dokumentów będących w posiadaniu Urzędu, jak określono w regulaminie wewnętrznym zarządu.

Artykuł 5 Status prawny

Urząd posiada osobowość prawną na mocy prawa Liechtensteinu oraz zdolność do wszelkich czynności prawnych w Liechtensteinie przyznanych osobom prawnym na mocy prawa Liechtensteinu. Może on w szczególności nabywać lub zbywać mienie ruchome i nieruchomości oraz być stroną postępowań sądowych.

Artykuł 6 Odpowiedzialność

Odpowiedzialność Urzędu podlega przepisom art. 45 ust. 1, 3 i 5 rozporządzenia.

Artykuł 7 Trybunał Sprawiedliwości

Liechtenstein uznaje właściwość Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wobec Urzędu zgodnie z art. 45 ust. 2 i 4 rozporządzenia.

Artykuł 8 Personel Urzędu

1. Zgodnie z art. 38 ust. 1 i art. 49 ust. 1 rozporządzenia, do obywateli Liechtensteinu zatrudnionych przez Urząd zastosowanie mają Regulamin pracowniczy urzędników i warunki zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej, zasady przyjęte wspólnie przez instytucje Unii Europejskiej do celów stosowania tego regulaminu pracowniczego i zasady przyjęte przez Urząd zgodnie z art. 38 ust. 2 rozporządzenia.

2. Na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 12 ust. 2 lit. a) i art. 82 ust. 3 lit. a) Warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej, obywatele Liechtensteinu korzystający z pełni praw obywatelskich mogą być zatrudniani na podstawie umowy przez dyrektora wykonawczego Urzędu, zgodnie z istniejącymi przepisami dotyczącymi wyboru i zaangażowania pracowników przyjętymi przez Urząd.

3. Art. 38 ust. 4 rozporządzenia stosuje się odpowiednio do obywateli Liechtensteinu.

4. Obywatel Liechtensteinu nie może jednak zostać powołany na stanowisko dyrektora wykonawczego Urzędu.

Artykuł 9 Przywileje i immunitety

Liechtenstein stosuje w odniesieniu do Urzędu i jego personelu Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej[7], jak również wszelkie zasady przyjęte na podstawie tego Protokołu, a odnoszące się do spraw kadrowych Urzędu.

Artykuł 10 Zwalczanie nadużyć finansowych

W załączniku II określono postanowienia odnoszące się do art. 44 rozporządzenia dotyczącego finansowej kontroli sprawowanej przez UE w Liechtensteinie w odniesieniu do uczestników działań Urzędu.

Artykuł 11 Komitet

1. Komitet, składający się z przedstawicieli Komisji Europejskiej i Liechtensteinu, monitoruje odpowiednie wdrożenie uzgodnień oraz zapewnia ciągłe dostarczanie informacji i wymianę poglądów na ten temat. Ze względów praktycznych, komitet odbywa posiedzenia wspólnie z odpowiednimi komitetami utworzonymi z udziałem pozostałych krajów stowarzyszonych, uczestniczących na podstawie art. 49 ust. 1 rozporządzenia. Zbiera się on na wniosek Liechtensteinu lub Komisji Europejskiej. Zarząd Urzędu jest informowany o pracach tego komitetu.

2. Informacje o przewidywanych przepisach prawodawstwa UE, mających bezpośredni wpływ na rozporządzenie lub je zmieniających – lub w przypadku których oczekuje się wpływu na wkład finansowy ustanowiony w art. 3 niniejszych uzgodnień – są rozpowszechniane i stanowią obiekt wymiany poglądów w komitecie.

Artykuł 12 Załączniki

Załączniki do niniejszych uzgodnień stanowią ich integralną część.

Artykuł 13

Wejście w życie

1. Umawiające się Strony zatwierdzają niniejsze uzgodnienia zgodnie z ich własnymi, wewnętrznymi procedurami. Powiadamiają się one wzajemnie o zakończeniu tych procedur.

2. Niniejsze uzgodnienia wchodzą w życie pierwszego dnia pierwszego miesiąca następującego po dniu złożenia ostatniej notyfikacji, o której mowa w ust. 1.

Artykuł 14 Rozwiązanie i ważność uzgodnień

1. Przedmiotowe uzgodnienia zostają zawarte na czas nieokreślony.

2. Każda z Umawiających się Stron może, po konsultacjach w ramach komitetu, wypowiedzieć niniejsze uzgodnienia powiadamiając drugą Umawiającą się Stronę. Uzgodnienia przestają obowiązywać sześć miesięcy od daty złożenia takiej notyfikacji.

Niniejsze uzgodnienia wygasają w przypadku wygaśnięcia Protokołu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej kryteriów i mechanizmów umożliwiających określanie państwa właściwego dla rozpatrywania wniosku o udzielenie azylu złożonego w państwie członkowskim lub w Szwajcarii

4. Niniejsze uzgodnienia sporządzone są w jednym egzemplarzu w językach angielskim, bułgarskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim, przy czym każdy z tych tekstów jest jednakowo autentyczny.

……………

ZAŁĄCZNIK I

Wzór obliczania wkładu

1. Wkład finansowy Liechtensteinu do dochodów Urzędu określony w art. 33 ust. 3 lit. d) rozporządzenia jest obliczany w następujący sposób:

Najbardziej aktualne dane ostateczne o wysokości produktu krajowego brutto (PKB) Liechtensteinu, dostępne dnia 31 marca każdego roku, dzielone są przez sumę dostępnych dla tego samego roku wartości PKB wszystkich krajów uczestniczących w pracach Urzędu. Uzyskana wartość procentowa jest stosowana do części zatwierdzonego dochodu Urzędu, określonego w art. 33 ust. 3 lit. a) rozporządzenia w przedmiotowym roku, w celu uzyskania kwoty wkładu finansowego Liechtensteinu.

2. Wkład finansowy jest uiszczany w euro.

3. Liechtenstein wnosi swój wkład finansowy nie później niż 45 dni po otrzymaniu noty debetowej. Jakakolwiek zwłoka Liechtensteinu w zapłacie spowoduje naliczanie odsetek od kwoty pozostającej do spłaty począwszy od dnia terminu płatności. Stopa oprocentowania jest równa stopie stosowanej przez Europejski Bank Centralny w odniesieniu do jego głównych operacji refinansujących, opublikowanej w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, obowiązującej pierwszego dnia kalendarzowego miesiąca, na który przypada ostateczny termin płatności, powiększonej o 3,5 punktu procentowego.

4. Wkład finansowy Liechtensteinu jest dostosowywany zgodnie z niniejszym załącznikiem w przypadku gdy wkład finansowy Unii Europejskiej zapisany w ogólnym budżecie Unii Europejskiej, jak określono w art. 33 ust. 3 lit. a) rozporządzenia, został zwiększony zgodnie z art. 26, 27 lub 41 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012[8] w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002. W tym przypadku różnica należna jest w ciągu 45 dni od otrzymania noty debetowej.

5. W przypadku gdy środki na płatności Urzędu otrzymane z UE zgodnie z art. 33 ust. 3 lit. a) rozporządzenia, odnoszące się do roku N nie zostały wydane przed dniem 31 grudnia roku N lub jeżeli budżet Urzędu na rok N został zmniejszony zgodnie z art. 26, 27 lub 41 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012[9] w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002, część tych niewykorzystanych lub zmniejszonych środków na płatności odpowiadających wartości procentowej wkładu Islandii zostaje przeniesiona do budżetu Urzędu na rok N+1. Wkład Liechtensteinu do budżetu Urzędu na rok N+1 zostaje odpowiednio obniżony.

ZAŁĄCZNIK II

Kontrola finansowa dotycząca uczestników działań Urzędu z Liechtensteinu

Artykuł 1 Bezpośrednia komunikacja

Urząd i Komisja Europejska bezpośrednio kontaktują się z wszelkimi osobami lub podmiotami, które mają siedzibę w Liechtensteinie i uczestniczą w działaniach Urzędu jako kontrahenci, uczestnicy programów Urzędu, osoby opłacane z budżetu Urzędu lub Unii Europejskiej lub też jako podwykonawcy. Osoby te mogą bezpośrednio przekazywać Komisji Europejskiej lub Urzędowi wszelkie stosowne informacje i dokumenty, które są zobowiązane przedkładać na podstawie instrumentów prawnych, do których odnoszą się niniejsze uzgodnienia, a także na podstawie zawartych kontraktów lub umów oraz podjętych w ich ramach decyzji.

Artykuł 2 Audyty

1. Zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 966/2012[10] w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylającym rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002, z rozporządzeniem Komisji (WE, Euratom) nr 2343/2002[11] w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów określonych w art. 185 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich oraz z innymi instrumentami, które przywołują niniejsze uzgodnienia, kontrakty lub umowy zawarte z beneficjentami mającymi siedzibę w Liechtensteinie, a także podjęte z nimi decyzje mogą przewidywać możliwość przeprowadzenia w dowolnym momencie audytów naukowych, finansowych, technologicznych i innych u beneficjentów lub ich podwykonawców, przeprowadzanych przez pracowników Urzędu i Komisji Europejskiej lub przez inne osoby przez nie upoważnione.

2. Pracownicy Urzędu i Komisji Europejskiej oraz inne upoważnione przez Urząd i Komisję osoby mają prawo do odpowiedniego dostępu do miejsc, prac i dokumentów, a także do wszelkich niezbędnych informacji, również w formie elektronicznej, jakie są im niezbędne do prawidłowego przeprowadzenia audytów. Prawo dostępu jest jasno określane w kontraktach lub umowach zawieranych w celu zastosowania instrumentów, które przywołują niniejsze uzgodnienia.

3. Europejski Trybunał Obrachunkowy ma te same prawa co Komisja Europejska.

4. Audyty mogą mieć również miejsce w ciągu pięciu lat od wygaśnięcia niniejszych uzgodnień lub na warunkach wskazanych w kontraktach lub umowach oraz w podjętych decyzjach.

5. Krajowa Izba Kontroli Liechtensteinu jest z wyprzedzeniem zawiadamiana o audytach, które mają być prowadzone na terytorium Liechtensteinu. Zawiadomienie nie jest prawnym warunkiem przeprowadzenia takich audytów.

Artykuł 3 Kontrole na miejscu

1. Na mocy niniejszych uzgodnień, Komisja (OLAF) jest uprawniona do przeprowadzania kontroli na miejscu oraz inspekcji na terytorium Liechtensteinu, zgodnie z warunkami rozporządzenia Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami[12].

2. Kontrole na miejscu oraz inspekcje są przygotowywane i prowadzone przez Komisję Europejską w ścisłej współpracy ze Krajową Izbą Kontroli Liechtensteinu lub z innymi właściwymi organami w Liechtensteinie wskazanymi przez Krajową Izbę Kontroli, które w stosownym czasie są informowane o przedmiocie, celu i podstawie prawnej kontroli i inspekcji, w sposób umożliwiający im udzielenie niezbędnej pomocy. W związku z powyższym urzędnicy właściwych organów w Liechtensteinie mogą uczestniczyć w kontrolach na miejscu oraz inspekcjach.

3. Jeżeli właściwe władze Liechtensteinu wyrażą taką wolę, kontrole i inspekcje na miejscu mogą być przeprowadzane wspólnie przez Komisję Europejską i owe władze.

4. Jeżeli uczestnicy programu przeciwstawiają się kontroli na miejscu lub inspekcji, organy Liechtensteinu, działając zgodnie z przepisami krajowymi, udzielają kontrolerom Komisji Europejskiej wsparcia, niezbędnego do przeprowadzenia wyznaczonych im zadań związanych z kontrolą na miejscu lub inspekcją.

5. Komisja Europejska zgłasza możliwie jak najszybciej Krajowej Izbie Kontroli Liechtensteinu każdy przypadek podejrzenia lub stwierdzenia przez nią nieprawidłowości w trakcie kontroli na miejscu lub inspekcji. W każdym przypadku Komisja jest zobowiązana poinformować ww. organ o wyniku tychże kontroli i inspekcji.

Artykuł 4 Informacje i konsultacje

1. W celu prawidłowego wykonania postanowień niniejszego załącznika właściwe organy Liechtensteinu i UE regularnie dokonują wymiany informacji oraz, na wniosek jednej z Umawiających się Stron, przeprowadzają konsultacje.

2. Właściwe organy Liechtensteinu bezzwłocznie powiadamiają Urząd i Komisję Europejską o wszelkich znanych im faktach lub powziętych przez nie podejrzeniach, które wskazują na istnienie nieprawidłowości dotyczących zawierania i wykonywania kontraktów lub umów zawartych w ramach stosowania instrumentów, o których mowa w niniejszych uzgodnieniach.

Artykuł 5 Poufność

Informacje przekazane lub uzyskane na mocy postanowień niniejszego załącznika, niezależnie od ich postaci, są objęte tajemnicą zawodową i korzystają z ochrony przyznawanej podobnym informacjom na mocy prawa Liechtensteinu oraz odpowiednich przepisów mających zastosowanie do instytucji europejskich. Informacje takie mogą być przekazywane wyłącznie tym osobom, które potrzebują zapoznać się z nimi ze względu na swoje funkcje w instytucjach UE, państwach członkowskich lub w Liechtensteinie; ponadto informacje takie nie mogą być wykorzystywane do celów innych niż skuteczna ochrona interesów finansowych Umawiających się Stron.

Artykuł 6 Środki i kary administracyjne

Bez uszczerbku dla stosowania szwajcarskiego prawa karnego, Urząd lub Komisja Europejska mogą nakładać środki i kary administracyjne zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 966/2012 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylającym rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 a także zgodnie z rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 1268/2012[13] w sprawie zasad stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii i z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2988/95[14] w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich.

Artykuł 7 Odzyskiwanie należności i egzekucja

Decyzje Urzędu lub Komisji Europejskiej podjęte w ramach stosowania niniejszych uzgodnień, nakładające zobowiązania pieniężne na osoby inne niż państwa, stanowią w Liechtensteinie tytuł egzekucyjny. Tytuł egzekucyjny wydaje, bez przeprowadzania kontroli innych niż weryfikacja autentyczności aktu, organ wskazany przez rząd Liechtensteinu, który zawiadamia o tym Urząd lub Komisję Europejską. Egzekucja przeprowadzana jest zgodnie z procedurami Liechtensteinu. Zgodność z prawem decyzji o egzekucji podlega kontroli ze strony Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przyjmowane na mocy klauzuli arbitrażowej podlegają wykonaniu na tych samych warunkach.

[1]               Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 439/2010 z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie utworzenia Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu; Dz.U. L 132/11 z 29.5.2010.

[2]               Dz.U. L 132/11 z 29.5.2010

[3]               Dz.U. L 132 z 29.5.2010, s. 11

[4]               Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 39

[5]               Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31

[6]               Dz.U. L 8 z 12.1.2011, s. 1

[7]               Dz.U. C 83 z 30.3.2010, s. 266.

[8]               Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1

[9]               Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1

[10]             Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1

[11]             Dz.U. L 181 z 10.7.2008, s. 23.

[12]             Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2

[13]             Dz.U. L 362 z 31.12.2012, s. 1

[14]             Dz.U. L 312 z 23.12.1995, s. 1

Top