52013PC0819

UZASADNIENIE

1.           KONTEKST WNIOSKU

Podstawa i cele wniosku

Niniejszy wniosek dotyczy stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiającego wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniającego rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylającego rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999[1] (rozporządzenie w sprawie połowów NNN).

Kontekst ogólny

Niniejszy wniosek składa się w kontekście wdrażania rozporządzenia w sprawie połowów NNN i jest on efektem dochodzenia i procedur dialogu, przeprowadzonych zgodnie z merytorycznymi i proceduralnymi wymogami określonymi w rozporządzeniu w sprawie połowów NNN, przewidującymi między innymi, że wszystkie państwa powinny wypełniać obowiązki spoczywające na nich jako na państwach bandery, państwach portu, państwach nadbrzeżnych lub państwach zbytu na mocy prawa międzynarodowego, w celu zapobiegania połowom NNN oraz ich powstrzymywania i eliminowania.

Obowiązujące przepisy w dziedzinie, której dotyczy wniosek

Decyzja Komisji z dnia 15 listopada 2012 r. (Dz.U. C 354 z 17.11.2012, s. 1-47) w sprawie powiadomienia państw trzecich o możliwości uznania ich za niewspółpracujące państwa trzecie zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1005/2008 ustanawiającym wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania.

Decyzja wykonawcza Komisji XXXX (Dz.U. C XXXX z XX.XX.2013. s. …) w sprawie wskazania państw trzecich uznawanych przez Komisję za niewspółpracujące państwa trzecie zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1005/2008 ustanawiającym wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania.

Spójność z pozostałymi obszarami polityki i celami Unii

Nie dotyczy.

2.           WYNIKI KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI ORAZ OCENY SKUTKÓW

Konsultacje z zainteresowanymi stronami

Zainteresowane strony, których dotyczy postępowanie, miały możliwość obrony swoich interesów w trakcie dochodzenia i procedur dialogu, zgodnie z postanowieniami rozporządzenia w sprawie połowów NNN.

Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy specjalistycznej

Nie zaistniała potrzeba skorzystania z pomocy ekspertów zewnętrznych.

Ocena skutków

Niniejszy wniosek jest efektem wdrażania rozporządzenia w sprawie połowów NNN.

Rozporządzenie w sprawie połowów NNN nie zawiera postanowień dotyczących ogólnej oceny skutków, lecz zawiera obszerną listę warunków, jakie należy poddać ocenie.

3.           ASPEKTY PRAWNE WNIOSKU

Krótki opis proponowanych działań

W dniu 15 listopada 2012 r. Komisja, w drodze decyzji Komisji, poinformowała osiem państw trzecich (Belize, Królestwo Kambodży, Republikę Fidżi, Republikę Gwinei, Republikę Panamy, Demokratyczno-Socjalistyczną Republikę Sri Lanki, Republikę Togijską oraz Republikę Vanuatu) o rozważaniu przez Komisję możliwości uznania ich za niewspółpracujące państwa trzecie zgodnie z rozporządzeniem w sprawie połowów NNN.

Komisja zainicjowała démarche w odniesieniu do ośmiu państw. Na te démarche składały się między innymi działania uzasadniające podjęcie działań, możliwość udzielenia przez państwa odpowiedzi i sprostowania, prawo do zwracania się o dodatkowe informacje i ich udzielania, proponowane plany działania w celu naprawy sytuacji, a także odpowiedni termin udzielenia odpowiedzi oraz właściwy czas na naprawę sytuacji.

W dniu XX XXXX 2013 r. Komisja, w drodze decyzji wykonawczej Komisji, wskazała Belize, Królestwo Kambodży i Republikę Gwinei jako państwa trzecie, które Komisja uznaje za niewspółpracujące państwa trzecie zgodnie z rozporządzeniem w sprawie połowów NNN.

Załączony wniosek dotyczący decyzji wykonawczej Rady opiera się na ustaleniach potwierdzających, że Belize, Królestwo Kambodży oraz Republika Gwinei nie wypełniały spoczywających na nich jako na państwach bandery, państwach portu, państwach nadbrzeżnych lub państwach zbytu obowiązków na mocy prawa międzynarodowego.

Z tego względu proponuje się, aby Rada przyjęła załączony wniosek dotyczący decyzji.

Podstawa prawna

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania połowom NNN oraz ich powstrzymywania i eliminowania.

Zasada pomocniczości

Niniejszy wniosek wchodzi w zakres wyłącznych kompetencji Unii Europejskiej. Zasada pomocniczości nie ma zatem zastosowania.

Zasada proporcjonalności

Wniosek jest zgodny z zasadą proporcjonalności z następujących powodów:

sposób działania określono w rozporządzeniu w sprawie połowów NNN, wykluczając podejmowanie decyzji na szczeblu krajowym.

Wskazówki dotyczące zminimalizowania obciążenia finansowego i administracyjnego Unii, rządów krajowych, władz regionalnych i lokalnych, podmiotów gospodarczych i obywateli oraz uczynienia go proporcjonalnym do celów wniosku nie mają zastosowania.

Wybór instrumentów

Proponowane instrumenty: decyzja.

Inne instrumenty byłyby niewłaściwe z następujących powodów:

inne instrumenty byłyby niewłaściwe, ponieważ w rozporządzeniu w sprawie połowów NNN nie przewidziano środków alternatywnych.

4.           WPŁYW NA BUDŻET

Wniosek nie ma wpływu finansowego na budżet Unii.

2013/0406 (NLE)

Wniosek

DECYZJA WYKONAWCZA RADY

ustanawiająca wykaz niewspółpracujących państw trzecich w zakresie zwalczania połowów NNN zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1005/2008 ustanawiającym wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999[2], w szczególności jego art. 33,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej („Komisji”),

a także mając na uwadze, co następuje:

1.           WPROWADZENIE

(1)       Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 (rozporządzenie w sprawie połowów NNN) ustanawia unijny system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym (NNN) połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania.

(2)       W rozdziale VI rozporządzenia w sprawie połowów NNN określono procedury dotyczące uznawania państw trzecich za niewspółpracujące, démarche w odniesieniu do państw uznanych za niewspółpracujące państwa trzecie, sporządzania wykazu niewspółpracujących państw trzecich, usunięcia z wykazu niewspółpracujących państw trzecich, publicznego dostępu do wykazu niewspółpracujących państw trzecich i wszelkich środków nadzwyczajnych.

(3)       Zgodnie z art. 32 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, za pomocą decyzji Komisji z dnia 15 listopada 2012 r., Komisja powiadomiła osiem państw trzecich o możliwości uznania ich za państwa niewspółpracujące na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 ustanawiającego unijny system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom.

(4)       W swojej decyzji z dnia 15 listopada 2012 r. Komisja uwzględniła informację dotyczącą najważniejszych faktów i rozważań, które legły u podstaw takiego uznania.

(5)       W dniu 15 listopada 2012 r. Komisja powiadomiła osiem państw trzecich, w odrębnych pismach, o rozważanej możliwości uznania ich za niewspółpracujące państwa trzecie.

(6)       W tych pismach Komisja podkreśliła, że dla uniknięcia uznania i wskazania ich do formalnego wpisania do wykazu niewspółpracujących państw trzecich, zgodnie z art. 31 i 33 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, zachęca te państwa trzecie do opracowania, w ścisłej współpracy z Komisją, planu działania na rzecz likwidacji niedociągnięć stwierdzonych w decyzji Komisji z dnia 15 listopada 2012 r.

(7)       W rezultacie Komisja zachęciła zainteresowane osiem państw trzecich: 1) do przyjęcia wszelkich niezbędnych środków na rzecz realizacji działań zawartych w planach działania proponowanych przez Komisję; 2) do dokonania oceny realizacji działań zawartych w planach działania zalecanych przez Komisję; 3) do przesyłania Komisji co sześć miesięcy szczegółowych sprawozdań, zawierających ocenę realizacji każdego działania w odniesieniu, między innymi, do ich jednostkowej lub ogólnej skuteczności dla zapewnienia w pełni zgodnego systemu kontroli rybołówstwa.

(8)       Ośmiu zainteresowanym państwom członkowskim dano szansę udzielenia na piśmie odpowiedzi dotyczących zagadnień jasno poruszonych w decyzji Komisji z dnia 15 listopada 2012 r., a także innych ważnych informacji, pozwalając im na przesłanie materiału dowodowego, aby odeprzeć zarzuty lub uzupełnić fakty przywołane w decyzji z dnia 15 listopada 2012 r. lub aby przyjąć, o ile to właściwe, plan działania na rzecz poprawy i środków przyjętych dla naprawy sytuacji. Ośmiu państwom zagwarantowano prawo do zwrócenia się o dodatkowe informacje lub do ich udzielenia.

(9)       W dniu 15 listopada 2012 r. Komisja zainicjowała proces dialogu z ośmioma państwami i podkreśliła, że w jej opinii okres 6 miesięcy jest zasadniczo wystarczający w celu osiągnięcia porozumienia w tej sprawie.

(10)     Komisja nadal poszukiwała wszystkich informacji, które uznawała za niezbędne, i je weryfikowała. Uwagi ustne i pisemne przedłożone przez osiem państw w następstwie decyzji z dnia 15 listopada 2012 r. zostały przeanalizowane i wzięte pod uwagę. Osiem państw było na bieżąco, ustnie lub pisemnie, informowanych o rozważaniach Komisji.

(11)     W decyzji Komisji xx XXXX 2013 wskazuje się Belize, Królestwo Kambodży oraz Republikę Gwinei jako niewspółpracujące państwa trzecie w zakresie zwalczania połowów NNN. Decyzja zawiera uzasadnienie, dlaczego Komisja uważa, że te trzy państwa nie wypełniają spoczywających na nich jako na państwach bandery, państwach portu, państwach nadbrzeżnych lub państwach zbytu obowiązków na mocy prawa międzynarodowego w zakresie podejmowania działań, zapobiegania połowom NNN, ich powstrzymywania i eliminowania, zgodnie z art. 31 rozporządzenia w sprawie połowów NNN.

(12)     Decyzję wykonawczą Rady, wpisującą Belize, Królestwo Kambodży oraz Republikę Gwinei do wykazu niewspółpracujących państw trzecich w zakresie zwalczania połowów NNN, podejmuje się zatem w kontekście wdrażania rozporządzenia w sprawie połowów NNN, a jest ona wynikiem procedur dochodzenia i dialogu, prowadzonych zgodnie z merytorycznymi i proceduralnymi wymogami określonymi w rozporządzeniu w sprawie połowów NNN. Te procedury dochodzenia i dialogu, w tym wymieniona korespondencja oraz zorganizowane spotkania, a także decyzja Komisji z dnia 15 listopada 2012 r. i decyzja Komisji xx XXXX stanowią podstawę niniejszej decyzji i jej integralną część. Niniejsza decyzja wykonawcza, wpisująca Belize, Królestwo Kambodży i Republikę Gwinei do wykazu niewspółpracujących państw trzecich w zakresie zwalczania połowów NNN, powinna pociągać za sobą skutki określone w art. 38 rozporządzenia w sprawie połowów NNN.

(13)     Zgodnie z art. 34 ust. 1 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, usuwa państwo trzecie z wykazu niewspółpracujących państw trzecich, jeżeli to państwo trzecie wykaże, że sytuacja stanowiąca podstawę do umieszczenia go w wykazie została naprawiona. Przy podejmowaniu decyzji o usunięciu z wykazu bierze się również pod uwagę, czy dane państwa trzecie podjęły konkretne środki pozwalające uzyskać trwałą poprawę sytuacji.

2.           POSTĘPOWANIE DOTYCZĄCE BELIZE

(14)     W dniu 15 listopada 2012 r. Komisja powiadomiła Belize o decyzji Komisji podjętej na mocy postanowień art. 32 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, zgodnie z którą rozważa ona możliwość uznania Belize za niewspółpracujące państwo trzecie[3], i zachęciła Belize, by w ścisłej współpracy z jej służbami przyjęło plan działania na rzecz usunięcia niedociągnięć stwierdzonych w decyzji Komisji. W okresie od grudnia 2012 r. do sierpnia 2013 r. Belize składało oświadczenia pisemne, dając wyraz swojemu stanowisku, oraz spotykało się z Komisją w celu omówienia kwestii pozostających do rozwiązania w tej dziedzinie. Komisja przekazała Belize istotne informacje na piśmie. Komisja nadal poszukiwała wszelkich informacji, jakie uważała za niezbędne, i je weryfikowała. Uwagi ustne i pisemne, przedłożone przez Belize na skutek decyzji Komisji z dnia 15 listopada 2012 r., zostały rozpatrzone i wzięte pod uwagę, a Belize było na bieżąco informowane ustnie lub pisemnie o rozważaniach Komisji. Komisja uznała, że Belize nie zareagowało w sposób dostateczny na niepokojące kwestie i niedociągnięcia opisane w decyzji Komisji z dnia 15 listopada 2012 r. Co więcej, Komisja stwierdziła, że nie wdrożono również w pełni środków proponowanych w załączonym planie działania.

3.           UZNANIE BELIZE ZA NIEWSPÓŁPRACUJĄCE PAŃSTWO TRZECIE

(15)     W decyzji Komisji z dnia 15 listopada 2012 r. Komisja zbadała obowiązki Belize i dokonała oceny przestrzegania przez nie jego zobowiązań międzynarodowych jako państwa bandery, państwa portu, państwa nadbrzeżnego lub państwa zbytu. Do celów tego przeglądu Komisja wzięła pod uwagę parametry określone w art. 31 ust. 4-7 rozporządzenia w sprawie połowów NNN.

(16)     Zgodnie z art. 31 ust. 3 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja dokonała przeglądu przestrzegania przez Belize jego zobowiązań międzynarodowych jako państwa bandery, państwa portu, państwa nadbrzeżnego lub państwa zbytu, zgodnie z ustaleniami w decyzji Komisji z dnia 15 listopada 2012 r. i istotnymi informacjami przedstawionymi w odniesieniu do nich przez Belize, z proponowanym planem działania, a także ze środkami przyjętymi dla naprawy sytuacji.

(17)     Najważniejsze niedociągnięcia stwierdzone przez Komisję w zaproponowanym planie działania dotyczyły kilku przypadków niewdrożenia obowiązków wynikających z prawa międzynarodowego, związanych w szczególności z przyjęciem odpowiednich ram prawnych, brakiem odpowiedniego i skutecznego monitoringu, brakiem systemu kontroli i inspekcji, brakiem odstraszającego systemu sankcji oraz właściwym wdrożeniem systemu świadectw połowowych. Stwierdzone niedociągnięcia odnoszą się ogólnie do przestrzegania zobowiązań międzynarodowych, w tym zaleceń i rezolucji regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) oraz warunków rejestracji statków zgodnie z prawem międzynarodowym. Stwierdzono również nieprzestrzeganie zaleceń i rezolucji odpowiednich organów, na przykład międzynarodowego planu działania Organizacji Narodów Zjednoczonych na rzecz zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom (IPOA-UN). Jednakże nieprzestrzeganie niewiążących zaleceń i rezolucji wzięto pod uwagę jedynie jako dowody pomocnicze, a nie jako podstawę do wyznaczenia.

(18)     W decyzji wykonawczej Komisji z dnia xx XXXX 2013 r. Komisja wskazała Belize jako państwo trzecie uznawane za niewspółpracujące państwo trzecie na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 ustanawiającego wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania.

(19)     W odniesieniu do ewentualnych ograniczeń Belize jako państwa rozwijającego się należy zauważyć, że poziom rozwoju Belize nie ma negatywnego wpływu na jego stopień rozwoju i ogólne postępowanie.

(20)     W świetle wszystkich powyższych decyzji oraz procesu dialogu prowadzonego przez Komisję z Belize i jego wyników należy stwierdzić, że działania podejmowane przez Belize w świetle jego obowiązków jako państwa bandery są niewystarczające dla spełnienia postanowień art. 91, 94, 117 i 118 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza (UNCLOS) oraz art. 18, 19 i 20 Porozumienia w sprawie wykonania postanowień Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 roku, odnoszących się do ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi (UNFSA) i art. II ust. 8 porozumienia FAO o przestrzeganiu międzynarodowych środków ochrony i zarządzania.

(21)     Z tego względu Belize nie wypełniło spoczywających na nim jako na państwie bandery obowiązków na mocy prawa międzynarodowego w zakresie podejmowania działań, zapobiegania połowom NNN, ich powstrzymywania i eliminowania i należy je włączyć do unijnego wykazu niewspółpracujących państw trzecich.

4.           POSTĘPOWANIE DOTYCZĄCE KRÓLESTWA KAMBODŻY

(22)     W dniu 15 listopada 2012 r. Komisja powiadomiła Królestwo Kambodży (Kambodżę) o decyzji Komisji podjętej na mocy postanowień art. 32 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, zgodnie z którą rozważa możliwość uznania Kambodży za niewspółpracujące państwo trzecie[4], i zachęciła Kambodżę, by w ścisłej współpracy z jej służbami przyjęła plan działania na rzecz usunięcia niedociągnięć stwierdzonych w decyzji Komisji. W okresie od grudnia 2012 r. do czerwca 2013 r. Kambodża składała oświadczenia pisemne, dając wyraz swojemu stanowisku, oraz spotykała się z Komisją w celu omówienia kwestii pozostających do rozwiązania w tej dziedzinie. Komisja dostarczyła Kambodży istotne informacje na piśmie. Komisja nadal poszukiwała wszelkich informacji, jakie uważała za niezbędne, i je weryfikowała. Uwagi ustne i pisemne, przedłożone przez Kambodżę po przyjęciu decyzji Komisji z dnia 15 listopada 2012 r., zostały rozpatrzone i wzięte pod uwagę, a Kambodża była na bieżąco informowana ustnie lub pisemnie o rozważaniach Komisji. Komisja uznała, że Kambodża nie zareagowała w sposób dostateczny na niepokojące kwestie i niedociągnięcia opisane w decyzji Komisji z dnia 15 listopada 2012 r. Co więcej, Komisja stwierdziła, że nie wdrożono również w pełni środków proponowanych w załączonym planie działania.

5.           UZNANIE KAMBODŻY ZA NIEWSPÓŁPRACUJĄCE PAŃSTWO TRZECIE

(23)     W decyzji Komisji z dnia 15 listopada 2012 r. Komisja zbadała obowiązki Kambodży i dokonała oceny przestrzegania przez nią jej zobowiązań międzynarodowych jako państwa bandery, państwa portu, państwa nadbrzeżnego lub państwa zbytu. Do celów niniejszego przeglądu Komisja wzięła pod uwagę parametry określone w art. 31 ust. 4-7 rozporządzenia w sprawie połowów NNN.

(24)     Zgodnie z art. 31 ust. 3 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja dokonała przeglądu przestrzegania przez Kambodżę jej zobowiązań międzynarodowych jako państwa bandery, państwa portu, państwa nadbrzeżnego lub państwa zbytu, zgodnie z ustaleniami w decyzji Komisji z dnia 15 listopada 2012 r. i proponowanym planem działania, w kształcie uwzględniającym istotne informacje przekazane przez Kambodżę.

(25)     Główne niedociągnięcia stwierdzone przez Komisję w sugerowanym planie działania dotyczyły niewdrożenia obowiązków wynikających z prawa międzynarodowego, związanych w szczególności z przyjęciem odpowiednich ram prawnych, brakiem odpowiedniego i skutecznego systemu monitoringu, kontroli i inspekcji oraz brakiem odstraszającego systemu sankcji. Stwierdzone niedociągnięcia odnoszą się ogólnie do przestrzegania zobowiązań międzynarodowych i warunków rejestracji statków zgodnie z prawem międzynarodowym. Stwierdzono również nieprzestrzeganie zaleceń i rezolucji odpowiednich organów, na przykład IPOA-UN. Jednakże nieprzestrzeganie niewiążących zaleceń i rezolucji wzięto pod uwagę jedynie jako dowody pomocnicze, a nie jako podstawę do wyznaczenia.

(26)     W decyzji wykonawczej Komisji z dnia xx XXXX 2013 r. Komisja wskazała Kambodżę jako państwo trzecie uznawane za niewspółpracujące państwo trzecie na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 ustanawiającego wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania.

(27)     W odniesieniu do ewentualnych ograniczeń Kambodży jako państwa rozwijającego się należy zauważyć, że poziom rozwoju Kambodży nie ma negatywnego wpływu na jej stopień rozwoju i ogólne postępowanie.

(28)     Działania podejmowane przez Kambodżę w świetle jej obowiązków jako państwa bandery są niewystarczające dla spełnienia postanowień art. 91 i 94 konwencji UNCLOS. Przypomina się, że bez znaczenia jest to, czy Kambodża faktycznie ratyfikowała konwencję UNCLOS, ponieważ postanowienia konwencji UNCLOS dotyczące nawigacji na pełnym morzu (art. 86-115 konwencji UNCLOS) zostały uznane za zwyczajowe prawo międzynarodowe. Za pomocą tych postanowień dokonuje się faktycznej kodyfikacji wcześniejszych przepisów zwyczajowego prawa międzynarodowego i praktycznie dosłownie przejmuje się brzmienie Konwencji o morzu pełnym oraz Konwencji o morzu terytorialnym i morskim pasie przyległym, które Kambodża odpowiednio ratyfikowała i do których przystąpiła.

(29)     W świetle wszystkich powyższych decyzji oraz procesu dialogu prowadzonego przez Komisję z Kambodżą i jego wyników należy stwierdzić, że działania podejmowane przez Kambodżę w świetle jej obowiązków jako państwa bandery są niewystarczające dla spełnienia postanowień art. 91 i 94 konwencji UNCLOS.

(30)     Z tego względu Kambodża nie wypełniła spoczywających na niej jako na państwie bandery obowiązków na mocy prawa międzynarodowego w zakresie podejmowania działań, zapobiegania połowom NNN, ich powstrzymywania i eliminowania i należy ją włączyć do unijnego wykazu niewspółpracujących państw trzecich.

6.           POSTĘPOWANIE DOTYCZĄCE REPUBLIKI GWINEI

(31)     W dniu 15 listopada 2012 r. Komisja powiadomiła Republikę Gwinei (Gwineę) o decyzji Komisji podjętej na mocy postanowień art. 32 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, zgodnie z którą rozważa możliwość uznania Gwinei za niewspółpracujące państwo trzecie[5], i zachęciła Gwineę, by w ścisłej współpracy z jej służbami przyjęła plan działania na rzecz usunięcia niedociągnięć stwierdzonych w decyzji Komisji. W okresie od grudnia 2012 r. do lipca 2013 r. Gwinea składała oświadczenia pisemne, dając wyraz swojemu stanowisku, oraz spotykała się z Komisją w celu omówienia kwestii pozostających do rozwiązania w tej dziedzinie. Komisja dostarczyła Gwinei istotne informacje na piśmie. Komisja nadal poszukiwała wszelkich informacji, jakie uważała za niezbędne, i je weryfikowała. Uwagi ustne i pisemne, przedłożone przez Gwineę po przyjęciu decyzji Komisji z dnia 15 listopada 2012 r., zostały rozpatrzone i wzięte pod uwagę, a Gwinea była na bieżąco informowana ustnie lub pisemnie o rozważaniach Komisji. Komisja uznała, że Gwinea nie zareagowała w sposób dostateczny na niepokojące kwestie i niedociągnięcia opisane w decyzji Komisji z dnia 15 listopada 2012 r. Co więcej, Komisja stwierdziła, że nie wdrożono również w pełni środków proponowanych w załączonym planie działania.

7.           UZNANIE GWINEI ZA NIEWSPÓŁPRACUJĄCE PAŃSTWO TRZECIE

(32)     W decyzji Komisji z dnia 15 listopada 2012 r. Komisja zbadała obowiązki Gwinei i dokonała przestrzegania przez nią jej zobowiązań międzynarodowych jako państwa bandery, państwa portu, państwa nadbrzeżnego lub państwa zbytu. Do celów niniejszego przeglądu Komisja wzięła pod uwagę parametry określone w art. 31 ust. 4-7 rozporządzenia w sprawie połowów NNN.

(33)     Zgodnie z art. 31 ust. 3 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja dokonała przeglądu przestrzegania przez Gwineę jej zobowiązań międzynarodowych jako państwa bandery, państwa portu, państwa nadbrzeżnego lub państwa zbytu, zgodnie z ustaleniami w decyzji Komisji z dnia 15 listopada 2012 r. i istotnymi informacjami przedstawionymi w odniesieniu do nich przez Gwineę, z proponowanym planem działania, a także ze środkami przyjętymi dla naprawy sytuacji.

(34)     Główne niedociągnięcia stwierdzone przez Komisję w proponowanym planie działania odnosiły się do nieprzeprowadzonych reform niezbędnych dla zapewnienia dostatecznie odpowiedniego i skutecznego monitorowania jej floty rybackiej, skutecznego wdrażania krajowych przepisów ustawowych i wykonawczych w dziedzinie rybołówstwa, egzekucji przepisów poprzez ściganie i karanie wykrytej działalności połowowej NNN, wzmocnienia środków inspekcji i nadzoru, odstraszającego systemu kar oraz polityki rybołówstwa zgodnej z potencjałem administracyjnym w zakresie kontroli i nadzoru. Stwierdzone niedociągnięcia odnoszą się ogólnie do przestrzegania zobowiązań międzynarodowych, w tym zaleceń i rezolucji RFMO, i warunków rejestracji statków zgodnie z prawem międzynarodowym. Stwierdzono również nieprzestrzeganie zaleceń i rezolucji odpowiednich organów, na przykład IPOA-UN. Jednakże nieprzestrzeganie niewiążących zaleceń i rezolucji wzięto pod uwagę jedynie jako dowody pomocnicze, a nie jako podstawę do wyznaczenia.

(35)     W decyzji wykonawczej Komisji z dnia xx XXXX 2013 r. Komisja wskazała Gwineę jako państwo trzecie uznawane za niewspółpracujące państwo trzecie na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 ustanawiającego wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania.

(36)     W odniesieniu do ewentualnych ograniczeń Gwinei jako państwa rozwijającego się należy zauważyć, że poziom rozwoju Gwinei może mieć negatywny wpływ na jej stopień rozwoju. Jednakże, biorąc pod uwagę charakter stwierdzonych niedociągnięć Gwinei, wsparcie udzielone przez UE i państwa członkowskie oraz działania podejmowane na rzecz naprawy sytuacji, poziom rozwoju tego państwa nie może stanowić wyjaśnienia ogólnego postępowania Gwinei jako państwa bandery lub państwa nadbrzeżnego w odniesieniu do rybołówstwa oraz niedostatecznego poziomu jej działań w celu zapobiegania połowom NNN oraz ich powstrzymywania i eliminowania.

(37)     W świetle wszystkich powyższych decyzji oraz procesu dialogu prowadzonego przez Komisję z Gwineą i jego wyników należy stwierdzić, że działania podejmowane przez Gwineę w świetle jej obowiązków jako państwa bandery i państwa nadbrzeżnego są niewystarczające w odniesieniu do spełnienia postanowień art. 61, 62, 94, 117 i 118 konwencji UNCLOS oraz art. 18, 19 i 20 UNFSA.

(38)     Z tego względu Gwinea nie wypełniła spoczywających na niej jako na państwie bandery i państwie nadbrzeżnym obowiązków na mocy prawa międzynarodowego w zakresie zapobiegania połowom NNN, ich powstrzymywania i eliminowania i należy ją włączyć do unijnego wykazu niewspółpracujących państw trzecich.

8.           USTANOWIENIE WYKAZU NIEWSPÓŁPRACUJĄCYCH PAŃSTW TRZECICH

(39)     W świetle powyższych konkluzji w odniesieniu do Belize, Kambodży i Gwinei, te kraje należy wpisać do wykazu niewspółpracujących państw trzecich, ustanawianego zgodnie z art. 33 rozporządzenia w sprawie połowów NNN.

(40)     Działania wobec Belize, Kambodży i Gwinei w formie stosowanych środków określono w art. 38 rozporządzenia w sprawie połowów NNN. Zakaz przywozu obejmuje wszystkie stada i gatunki, o których mowa w art. 2 pkt 8 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, ponieważ wskazanie nie jest uzasadnione niepodjęciem właściwych środków w związku z połowami NNN wywierającymi negatywny wpływ na dane stado lub gatunek. Zgodnie z definicją określoną w art. 2 pkt 11 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, przywóz oznacza wprowadzenie produktów rybołówstwa na terytorium Wspólnoty, również w celu przeładunku w portach znajdujących się na jej terytorium.

(41)     Należy zauważyć, że połowy NNN powodują między innymi zmniejszenie zasobów rybnych, niszczenie siedlisk morskich, osłabienie środków ochrony i zrównoważonego użytkowania zasobów morskich, zaburzanie konkurencji, zagrożenie dla bezpieczeństwa żywnościowego, postawienie uczciwych rybaków w nieuczciwej gorszej pozycji konkurencyjnej oraz osłabienie wspólnot nadbrzeżnych. Ze względu na skalę problemów związanych z połowami NNN za niezbędne uznaje się pilne wdrożenie przez Unię działań w odniesieniu do Belize, Kambodży i Gwinei jako niewspółpracujących państw trzecich. W świetle powyższego niniejsza decyzja powinna wejść w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(42)     Jeżeli Belize, Kambodża i Gwinea wykażą, że sytuacja stanowiąca podstawę do umieszczenia ich w wykazie została naprawiona, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, usuwa państwo trzecie z wykazu niewspółpracujących państw trzecich zgodnie z art. 34 ust. 1 rozporządzenia w sprawie połowów NNN. Przy podejmowaniu decyzji o usunięciu z wykazu bierze się również pod uwagę, czy Belize, Kambodża i Gwinea podjęły konkretne środki pozwalające uzyskać trwałą poprawę sytuacji,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W załączniku do niniejszej decyzji ustanawia się unijny wykaz niewspółpracujących państw trzecich.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

                                                                       W imieniu Rady

                                                                       Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK

Wykaz niewspółpracujących państw trzecich w zakresie zwalczania nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych (NNN) połowów

Belize

Królestwo Kambodży

Republika Gwinei

[1]               Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1.

[2]               Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1.

[3]               Pismo do Ministra Rolnictwa i Rybołówstwa Belize z dnia 15.11.2012 r.

[4]               Pismo do Ministra Rolnictwa, Leśnictwa i Rybołówstwa Królestwa Kambodży z 15.11.2012 r.

[5]               Pismo do Ministra Rybołówstwa i Akwakultury Gwinei z 15.11.2012 r.