This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52011XP0288
Implementation of excessive deficit procedure * European Parliament amendments adopted on 23 June 2011 to the proposal for a Council regulation amending Regulation (EC) No 1467/97 on speeding up and clarifying the implementation of the excessive deficit procedure (COM(2010)0522 – C7-0396/2010 – 2010/0276(CNS))
Przyspieszenie i wyjaśnienie procedury nadmiernego deficytu* Poprawki Parlamentu Europejskiego przyjęte w dniu 23 czerwca 2011 r. do wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1467/97 w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu (COM(2010)0522 – C7-0396/2010 – 2010/0276(CNS))
Przyspieszenie i wyjaśnienie procedury nadmiernego deficytu* Poprawki Parlamentu Europejskiego przyjęte w dniu 23 czerwca 2011 r. do wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1467/97 w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu (COM(2010)0522 – C7-0396/2010 – 2010/0276(CNS))
Dz.U. C 390E z 18.12.2012, p. 88–100
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
18.12.2012 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
CE 390/88 |
Czwartek, 23 czerwca 2011 r.
Przyspieszenie i wyjaśnienie procedury nadmiernego deficytu*
P7_TA(2011)0288
Poprawki Parlamentu Europejskiego przyjęte w dniu 23 czerwca 2011 r. do wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1467/97 w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu (COM(2010)0522 – C7-0396/2010 – 2010/0276(CNS)) (1)
2012/C 390 E/18
(Specjalna procedura ustawodawcza: konsultacja)
[Poprawka nr 2]
POPRAWKI PARLAMENTU (2)
do wniosku Komisji
(1) Sprawa została odesłana do komisji zgodnie z art. 57 ust. 2 akapit drugi (A7-0179/2011).
(2) Poprawki: tekst nowy lub zmieniony został zaznaczony kursywą i wytłuszczonym drukiem; symbol ▐ sygnalizuje skreślenia.
Czwartek, 23 czerwca 2011 r.
ROZPORZĄDZENIE RADY
zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1467/97 w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 126 ust. 14 akapit drugi,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając stanowisko Parlamentu Europejskiego (1),
uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego (2),
stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Przewidziana w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) koordynacja polityki gospodarczej państw członkowskich w Unii powinna zapewniać poszanowanie zasad przewodnich dotyczących stabilnych cen, zdrowych finansów publicznych i warunków pieniężnych oraz trwałej równowagi płatniczej. |
(2) |
Pakt na rzecz stabilności i wzrostu obejmował początkowo rozporządzenie Rady (WE) nr 1466/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie wzmocnienia nadzoru pozycji budżetowych oraz nadzoru i koordynacji polityk gospodarczych (3), rozporządzenie Rady (WE) nr 1467/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu (4) oraz rezolucję Rady Europejskiej z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie Paktu na rzecz Stabilności i Wzrostu (5). Rozporządzenia (WE) nr 1466/97 i (WE) nr 1467/97 zostały zmienione w 2005 r. odpowiednio rozporządzeniami (WE) nr 1055/2005 oraz (WE) nr 1056/2005. Ponadto w dniu 20 marca 2005 r. przyjęto sprawozdanie Rady zatytułowane „Poprawa wdrażania Paktu na rzecz stabilności i wzrostu”. |
(3) |
Pakt stabilności i wzrostu opiera się na dążeniu do zapewnienia solidnych i zrównoważonych finansów publicznych jako środka służącego umocnieniu warunków stabilności cen oraz silnego, trwałego wzrostu opartego na stabilności finansowej, sprzyjającego tworzeniu nowych miejsc pracy. |
(4) |
Należy wzmocnić wspólne ramy zarządzania gospodarczego, w tym poprawić nadzór budżetowy, zgodnie z wysokim stopniem integracji gospodarek państw członkowskich na terytorium Unii Europejskiej, a w szczególności w strefie euro. |
(4a) |
Utworzenie trwałego i dynamicznego jednolitego rynku należy traktować jako element właściwego i sprawnego funkcjonowania unii gospodarczej i walutowej. |
(4b) |
Ulepszone ramy zarządzania gospodarczego powinny opierać się na szeregu wzajemnie powiązanych i spójnych strategii politycznych na rzecz zrównoważonego wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, w szczególności: unijnej strategii na rzecz wzrostu i zatrudnienia, ze szczególnym naciskiem na rozwój i wzmocnienie rynku wewnętrznego, wspieraniu handlu międzynarodowego i konkurencyjności, skutecznych ramach zapobiegania przekraczaniu deficytu sektora instytucji rządowych i samorządowych i jego korygowania (pakt stabilności i wzrostu), solidnych ramach zapobiegania zakłóceniom równowagi makroekonomicznej i ich korygowania, minimalnych wymogach dotyczących krajowych ram budżetowych, większej regulacji rynku finansowego i nadzorze nad nim, w tym nadzorze makroostrożnościowym ze strony Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego. |
(4c) |
Utworzenie trwałego i dynamicznego jednolitego rynku należy traktować jako element właściwego i sprawnego funkcjonowania unii gospodarczej i walutowej. |
(4d) |
Pakt stabilności i wzrostu oraz kompletne ramy zarządzania gospodarczego powinny uzupełniać i wspierać unijną strategię na rzecz wzrostu i zatrudnienia. Wzajemne powiązania między poszczególnymi aspektami nie powinny umożliwiać odstępstw od postanowień paktu stabilności i wzrostu. |
(4e) |
Lepsze zarządzanie gospodarcze powinno iść w parze z silniejszym i wcześniejszym zaangażowaniem Parlamentu Europejskiego i parlamentów narodowych. Właściwa komisja Parlamentu Europejskiego może zaproponować udział w wymianie poglądów państwu członkowskiemu, którego dotyczy zalecenie Rady wydane zgodnie z art. 126 ust. 7 Traktatu, wezwanie wydane zgodnie z art. 126 ust. 9 Traktatu lub decyzja podjęta zgodnie z art. 126 ust. 11 Traktatu. |
(4f) |
Doświadczenie zdobyte w pierwszym dziesięcioleciu funkcjonowania unii gospodarczej i walutowej, a także popełnione wówczas błędy, wskazują na konieczność ustanowienia ulepszonych ram zarządzania gospodarczego w Unii, które powinny opierać się na mocniejszym przyswajaniu przez państwa wspólnie uzgodnionych zasad i strategii politycznych oraz na solidniejszych ramach nadzoru krajowych strategii gospodarczych na szczeblu Unii. |
(4g) |
Komisja powinna odgrywać ważniejszą rolę w procedurze wzmocnionego nadzoru. Obejmuje ona odnoszące się do poszczególnych państw członkowskich oceny, monitorowanie, w tym inspekcje i zalecenia. |
(4h) |
Stosując postanowienia niniejszego rozporządzenia, Komisja i Rada powinny należycie uwzględniać wszystkie istotne czynniki oraz sytuację gospodarczą i budżetową odnośnych państw członkowskich. |
(5) |
Należy zaostrzyć zasady dotyczące dyscypliny budżetowej, w szczególności poprzez zwracanie baczniejszej uwagi na poziomy zadłużenia i ogólną stabilność finansów publicznych oraz na zmiany w tym zakresie. Należy także wzmocnić mechanizmy zapewniające przestrzeganie tych zasad i ich egzekwowanie. |
(5a) |
Komisja powinna odgrywać ważniejszą rolę w procedurze wzmocnionego nadzoru, jeżeli chodzi o oceny dotyczące danego państwa członkowskiego, monitorowanie, inspekcje, zalecenia i ostrzeżenia. |
(6) |
Wdrożenie istniejącej procedury nadmiernego deficytu na podstawie zarówno kryterium deficytu, jak i kryterium długu, wymaga ▐ liczbowej wartości referencyjnej uwzględniającej cykl koniunkturalny stanowiącej podstawę oceny, czy relacja długu sektora instytucji rządowych i samorządowych do produktu krajowego brutto zmniejsza się dostatecznie i zbliża się do wartości odniesienia w zadowalającym tempie. Aby umożliwić państwom członkowskim objętym procedurą nadmiernego deficytu w dniu przyjęcia niniejszego rozporządzenia dostosowanie swoich strategii do liczbowej wartości referencyjnej dotyczącej redukcji długu należy wprowadzić okres przejściowy. Powinno to mieć także zastosowanie do państw członkowskich objętych programem dostosowawczym Unii Europejskiej lub Międzynarodowego Funduszu Walutowego . |
(7) |
Podstawą stwierdzenia istnienia nadmiernego deficytu ▐ nie powinien być wyłącznie fakt nieprzestrzegania liczbowej wartości referencyjnej dotyczącej redukcji długu , ale należy uwzględnić wszystkie istotne czynniki objęte sprawozdaniem Komisji na mocy art. 126 ust. 3 TFUE . W szczególności ocena wpływu cyklu i składu wartości rezydualnej zmiany długu na rozwój sytuacji w zakresie zadłużenia może wystarczyć do wykluczenia stwierdzenia nadmiernego deficytu na podstawie kryterium długu. |
(8) |
Przy stwierdzaniu istnienia nadmiernego deficytu na podstawie kryterium deficytu i w procesie podejmowania tej decyzji należy uwzględnić wszystkie istotne czynniki objęte sprawozdaniem na mocy art. 126 ust. 3 Traktatu, jeżeli relacja długu sektora instytucji rządowych i samorządowych do produktu krajowego brutto nie przekracza wartości referencyjnej. |
(8a) |
Uwzględniając wśród istotnych czynników systemowe reformy emerytalne, należy przede wszystkim rozważyć, czy wzmacniają one długoterminową stabilność całego systemu emerytalnego bez zwiększania ryzyka dla sytuacji budżetowej w średnim okresie. |
(9) |
W sprawozdaniu Komisji na mocy art. 126 ust. 3 Traktatu należy odpowiednio uwzględnić jakość krajowych ram budżetowych, gdyż odgrywają one istotną rolę we wspieraniu konsolidacji budżetowej i stabilności finansów publicznych. W tym przypadku należy również uwzględnić minimalne wymogi określone w dyrektywie Rady [w sprawie wymogów dotyczących ram budżetowych państw członkowskich] oraz inne uzgodnione pożądane wymogi dotyczące dyscypliny budżetowej. |
(10) |
W celu wspierania monitorowania przestrzegania zaleceń Rady i wezwań do korekty nadmiernego deficytu niezbędne jest, by w takich zaleceniach i wezwaniach określić roczne cele budżetowe zgodne z wymaganym poziomem konsolidacji w ujęciu uwzględniającym zmiany cykliczne, po skorygowaniu o działania jednorazowe i tymczasowe. W tym kontekście roczny punkt odniesienia wynoszący 0,5 % PKB należy rozumieć jako średnią podstawę roczną. |
(11) |
Dla oceny skuteczności podjętych działań korzystne będzie przyjęcie za punkt odniesienia osiągania ogólnych celów w zakresie wydatków sektora instytucji rządowych i samorządowych w powiązaniu z wdrażaniem planowanych, określonych środków zwiększających dochody. |
(12) |
W ocenie zasadności przedłużenia terminu korekty nadmiernego deficytu należy szczególnie uwzględnić przypadki poważnego pogorszenia koniunktury gospodarczej w strefie euro lub w UE jako całości, pod warunkiem że nie zagraża to stabilności budżetowej w średnim okresie. |
(13) |
Należy zaostrzyć egzekwowanie sankcji finansowych przewidzianych w art. 126 ust. 11 Traktatu, tak aby stanowiły faktyczną motywację do stosowania się do wezwań wydawanych na mocy art. 126 ust. 9. |
(14) |
W celu zapewnienia stosowania się uczestniczących państw członkowskich do unijnych ram nadzoru budżetowego należy na podstawie art. 136 Traktatu opracować oparte na regułach sankcje, które zapewnią sprawiedliwe, terminowe i skuteczne mechanizmy służące zapewnieniu stosowania się do wymogów paktu stabilności i wzrostu. |
(14a) |
Pobrane grzywny powinny zostać przekazane na rzecz mechanizmów stabilności służących udzielaniu pomocy finansowej i utworzonych przez państwa członkowskie, których walutą jest euro, aby chronić stabilność strefy euro jako całości. |
(15) |
Odesłania zawarte w rozporządzeniu (WE) nr 1467/97 powinny uwzględniać nową numerację artykułów Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i zastąpienie rozporządzenia Rady (WE) nr 3605/93 rozporządzeniem Rady (WE) nr 479/2009 z dnia 25 maja 2009 r. o stosowaniu Protokołu w sprawie procedury dotyczącej nadmiernego deficytu załączonego do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (6). |
(16) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1467/97, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu (WE) nr 1467/97 wprowadza się następujące zmiany:
1. |
art. 1 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 1 1. W niniejszym rozporządzeniu określa się przepisy służące przyspieszeniu i wyjaśnieniu procedury nadmiernego deficytu. Celem tej procedury jest zapobieganie nadmiernym deficytom publicznym oraz – jeżeli wystąpią – doprowadzenie do ich szybkiej korekty, przy czym przestrzeganie dyscypliny budżetowej jest sprawdzane na podstawie kryteriów deficytu i długu publicznego. 2. Do celów niniejszego rozporządzenia „uczestniczące państwa członkowskie” oznaczają państwa członkowskie, których walutą jest euro.”; |
2. |
w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:
|
2a. |
dodaje się następującą sekcję w brzmieniu: „Sekcja 1a DIALOG GOSPODARCZY Artykuł 2a 1. Aby zacieśnić dialog między instytucjami Unii, w szczególności Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją, oraz aby zapewnić większą przejrzystość i odpowiedzialność, właściwa komisja Parlamentu Europejskiego może zaprosić przewodniczącego Rady, Komisji i, tam gdzie stosowne, przewodniczącego Eurogrupy, do stawienia się przed odnośną komisją celem omówienia zalecenia Rady wystosowanego na mocy art. 126 ust. 7 TFUE, wezwania wysłanego na mocy art. 126 ust. 9 TFUE oraz decyzji podjętych zgodnie z art. 126 ust. 6 i 11 TFUE. Właściwa komisja Parlamentu Europejskiego może zaproponować udział w wymianie poglądów państwu członkowskiemu, którego takie zalecenie, wezwanie i decyzje dotyczą. 2. Komisja i Rada regularnie informują Parlament Europejski o stosowaniu niniejszego rozporządzenia.”; |
3. |
w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:
|
4. |
w art. 4 wprowadza się następujące zmiany:
|
5. |
w art. 5 wprowadza się następujące zmiany:
|
6. |
art. 6 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 6 1. Rozważając, czy w odpowiedzi na jej wezwanie wydane zgodnie z art. 126 ust. 9 TFUE zostały podjęte skuteczne działania, Rada opiera swoją decyzję na sprawozdaniu danego państwa członkowskiego przedłożonym zgodnie z art. 5 ust. 1a niniejszego rozporządzenia i na jego wykonaniu, a także na wszelkich innych publicznie ogłaszanych decyzjach rządu danego państwa członkowskiego. Wynik inspekcji nadzorczej przeprowadzonej przez Komisję zgodnie z art. 10a jest brany pod uwagę. 2. Jeżeli zostaną spełnione warunki stosowania art. 126 ust. 11 TFUE , Rada nakłada sankcje zgodnie z art. 126 ust. 11 TFUE . Każda taka decyzja zostaje podjęta nie później niż cztery miesiące po decyzji Rady wzywającej dane uczestniczące państwo członkowskie do podjęcia środków zgodnie z art. 126 ust. 9 TFUE .”; |
7. |
▐ art. 7 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 7 Jeżeli uczestniczące państwo członkowskie nie zastosuje się do kolejnych decyzji Rady wydanych zgodnie z art. 126 ust. 7 i 9 TFUE, decyzja Rady o nałożeniu sankcji zgodnie z art. 126 ust. 11 TFUE zostaje podjęta, co do zasady, w ciągu szesnastu miesięcy od terminu przedstawiania sprawozdań, ustanowionego w art. 3 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 479/2009. Ostateczny termin szesnastu miesięcy ulega odpowiedniej zmianie w przypadku zastosowania przepisów art. 3 ust. 5 lub art. 5 ust. 2 niniejszego rozporządzenia. W przypadku świadomie zaplanowanego deficytu, który Rada uzna za nadmierny, zastosowana zostaje procedura przyspieszona.”; |
8. |
art. 8 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 8 Każdą decyzję Rady o zaostrzeniu sankcji zgodnie z art. 126 ust. 11 Traktatu podejmuje się w terminie dwóch miesięcy od terminów przedstawienia sprawozdań zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 479/2009. Każdą decyzję Rady o uchyleniu niektórych lub wszystkich decyzji zgodnie z art. 126 ust. 12 Traktatu podejmuje się tak szybko, jak to możliwe, a w każdym razie przed upływem dwóch miesięcy od terminów przedstawienia sprawozdań wynikających z rozporządzenia (WE) nr 479/2009.”; |
9. |
w art. 9 akapit trzeci odesłanie do „art. 6” zastępuje się odesłaniem do „art. 6 ust. 2”; |
10. |
w art. 10 wprowadza się następujące zmiany:
|
10a. |
dodaje się następujący artykuł: „Artykuł 10a 1. Komisja dba o prowadzenie stałych konsultacji z organami państw członkowskich zgodnie z celami niniejszego rozporządzenia. W tym celu Komisja w szczególności dokonuje inspekcji z myślą o ocenie bieżącej sytuacji gospodarczej w danym państwie członkowskim i rozpoznaniu wszelkich zagrożeń lub trudności związanych z realizacją celów niniejszego rozporządzenia. 2. Wzmocniony nadzór może zostać podjęty nad państwami członkowskimi będącymi adresatami zaleceń i wezwań wystosowanych w następstwie decyzji podjętej zgodnie z art. 126 ust. 8 i decyzji podjętych na mocy art. 126 ust. 11 TFUE w celu monitorowania na miejscu. Odnośne państwa członkowskie dostarczają wszelkich informacji niezbędnych do przygotowania i przeprowadzenia inspekcji. 3. Jeżeli odnośne państwo członkowskie należy do strefy euro lub uczestniczy w ERM II Komisja może zaprosić przedstawicieli Europejskiego Banku Centralnego, jeżeli uzna to za stosowne, do udziału w inspekcjach nadzorczych. 4. Komisja składa Radzie sprawozdanie z wyników inspekcji, o której mowa w ust. 2 i, o ile uzna to za stosowne, może podjąć decyzję o podaniu swoich ustaleń do wiadomości publicznej. 5. Komisja przekazuje odnośnym państwom członkowskim wstępne ustalenia z inspekcji nadzorczych, o których mowa w ust. 2, w celu ustosunkowania się do nich.”; |
11. |
art. 11 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 11 W każdym przypadku, gdy Rada zdecyduje o nałożeniu sankcji na uczestniczące państwo członkowskie zgodnie z art. 126 ust. 11 TFUE , z zasady nakładana jest grzywna. Oprócz grzywny, Rada może podjąć decyzję o zastosowaniu innych środków przewidzianych w art. 126 ust. 11 TFUE .”; |
12. |
art. 12 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 12 1. Na kwotę grzywny składa się stały składnik wynoszący 0,2 % PKB i składnik zmienny. Zmienny składnik jest równy jednej dziesiątej różnicy między deficytem wyrażonym jako odsetek PKB w poprzednim roku a wartością odniesienia dla deficytu publicznego albo – jeśli nieprzestrzeganie dyscypliny budżetowej wiąże się z kryterium długu – saldem sektora instytucji rządowych i samorządowych wyrażonym jako odsetek PKB, które powinno zostać osiągnięte w tym samym roku zgodnie z wezwaniem wydanym na mocy art. 126 ust. 9 Traktatu. 2. Każdego kolejnego roku do momentu uchylenia decyzji stwierdzającej istnienie nadmiernego deficytu Rada ocenia, czy dane uczestniczące państwo członkowskie podjęło skuteczne działania w odpowiedzi na wezwanie Rady wydane zgodnie z art. 126 ust. 9 TFUE . W takiej corocznej ocenie Rada zgodnie z art. 126 ust. 11 TFUE decyduje o zaostrzeniu sankcji, chyba że uczestniczące państwo członkowskie zastosowało się do wezwania Rady. Jeżeli zostaje podjęta decyzja o nałożeniu dodatkowej grzywny, jest ona obliczana w ten sam sposób co zmienny składnik grzywny określony w ust. 1. 3. Żadna z grzywien, o których mowa w ust. 1 i 2, nie przekracza górnej granicy 0,5 % PKB.”; |
13. |
uchyla się art. 13, a odesłanie do niego w art. 15 zostaje zastąpione odesłaniem do „art. 12”; |
14. |
art. 16 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 16 Grzywny, o których mowa w art. 12 niniejszego rozporządzenia, stanowią inne dochody, o których mowa w art. 311 Traktatu, i przekazywane są na rzecz Europejskiego Instrumentu Stabilności Finansowej . Z chwilą gdy państwa członkowskie, których walutą jest euro, utworzą inny mechanizm stabilności służący udzielaniu pomocy finansowej, aby chronić stabilność strefy euro jako całości, grzywny będą przekazywane na rzecz tego ostatniego mechanizmu.”; |
14a. |
dodaje się następujący artykuł: „Artykuł 17a 1. W ciągu trzech lat po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia i co pięć lat po tym terminie Komisja publikuje sprawozdanie dotyczące stosowania niniejszego rozporządzenia. Sprawozdanie to zawiera między innymi ocenę:
2. W stosownym przypadku, do sprawozdania dołącza się wniosek dotyczący zmiany niniejszego rozporządzenia. 3. Sprawozdanie przekazywane jest Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.”; |
15. |
w całym tekście rozporządzenia wszystkie odesłania do „art. 104” zastępuje się odesłaniami do „art. 126 TFUE ”; |
16. |
w pkt 2 załącznika odesłania w kolumnie I do „art. 4 ust. 2 i 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 3605/93” zastępuje się odesłaniami do „art. 3 ust. 2 i 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2009.”. |
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w […] dnia […] r.
W imieniu Rady
Przewodniczący
(1) Dz.U. C.
(2) Dz.U. C 150 z 20.5.2011, s. 1.
(3) Dz.U. L 209 z 2.8.1997, s. 1.
(4) Dz.U. L 209 z 2.8.1997, s. 6.