52011DC0616

SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

na temat wdrożenia, działania i skuteczności domeny najwyższego poziomu .eu

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KONTEKST

W kwietniu 2011 r. domena najwyższego poziomu .eu (ang. Top Level Domain , TLD) obchodziła pięciolecie swojego istnienia. W ciągu tych pięciu lat TLD .eu stała się dziewiątą pod względem wielkości TLD i piątą pod względem wielkości krajową TLD na świecie. Ponad 3,3 mln rejestracji świadczy o tym, że TLD .eu stała się cenioną opcją wśród europejczyków wybierających nazwę domeny, pod którą będą się prezentować w internecie.

Niniejsze sprawozdanie dla Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczy wdrożenia, skuteczności i działania TLD .eu w ciągu ostatnich dwóch lat. Zgodnie z art. 8 rozporządzenia (WE) nr 733/2002 w sprawie wprowadzania w życie domeny najwyższego poziomu .eu Komisja składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie rok po przyjęciu rozporządzenia, a następnie co dwa lata.

Niniejsze sprawozdanie jest kontynuacją sprawozdań z lat 2007[1] i 2009[2] i obejmuje zmiany związane z TLD .eu w okresie od dnia 1 kwietnia 2009 r. do dnia 31 marca 2011 r. Omówiono w nim m.in. wprowadzenie umiędzynarodowionych nazw domen.

RAMY PRAWNE I PODSTAWOWA ZASADA DOTYCZąCE .EU

TLD .eu została ustanowiona następującymi aktami prawnymi:

- rozporządzenie (WE) nr 733/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 kwietnia 2002 r. w sprawie wprowadzania w życie domeny najwyższego poziomu .eu (z późniejszymi zmianami)[3] ( rozporządzenie ramowe );

- rozporządzenie Komisji (WE) nr 874/2004 z dnia 28 kwietnia 2004 r. ustanawiające reguły porządku publicznego dotyczące wprowadzenia w życie i funkcji domeny najwyższego poziomu .eu oraz zasady regulujące rejestrację (z późniejszymi zmianami)[4] ( rozporządzenie w sprawie reguł porządku publicznego ).

W okresie sprawozdawczym zmieniono rozporządzenie Komisji (WE) nr 874/2004 w celu wprowadzenia w ramach TLD .eu umiędzynarodowionych nazw domen (ang. Internationalised Domain Names , IDN). Zmieniające rozporządzenie (WE) nr 560/2009 przyjęto w dniu 26 czerwca 2009 r.[5].

Za organizację, administrację i zarządzanie TLD .eu odpowiada wybrany przez Komisję[6] rejestr – EURid (European Registry for Internet Domains [Europejski Rejestr Nazw Domen Internetowych]). Jest to niezależna organizacja, która wszelkie niezbędne decyzje podejmuje w sposób autonomiczny, zgodnie z rozporządzeniem ramowym[7]. Komisja nadzoruje pracę rejestru, nie angażując się w jego bieżące czynności. Taki model podziału obowiązków odpowiada zasadom nieingerencji, samozarządzania i samoregulacji, na których opiera się internet[8].

WPROWADZENIE UMIęDZYNARODOWIONYCH NAZW DOMEN (IDN)

IDN w ramach domeny najwyższego poziomu .eu

Zgodnie z ramami prawnymi dotyczącymi TLD .eu rejestr zobowiązany jest do rejestrowania nazw domen zawierających wszystkie znaki alfabetu języków urzędowych UE (obejmujących znaki alfabetu łacińskiego, cyrylicy i alfabetu greckiego) z chwilą udostępnienia odpowiednich norm międzynarodowych[9].

Początkowo nazwy domen mogły zawierać wyłącznie znaki z ograniczonego zbioru znaków opartego na alfabecie angielskim (zwykle a-z, 0-9 i „-”). Tym samym nie była możliwa rejestracja nazw domen zawierających specjalne znaki alfabetu łacińskiego występujące w niektórych językach UE ani nazw domen w alfabetach innych niż łaciński (cyrylica bułgarska i alfabet grecki/cypryjski).

W związku z tym problemem międzynarodowa społeczność internetowa od kilku lat pracuje nad stworzeniem umiędzynarodowionych nazw domen (IDN) pozwalających na wykorzystanie znacznie większego zasobu znaków specjalnych i znaków alfabetów innych niż łaciński (np. liter diakrytyzowanych, takich jak „é”, „ö”, „ç” lub „č”, i większości alfabetów innych niż łaciński).

W dniu 26 czerwca 2009 r. Komisja przyjęła rozporządzenie (WE) nr 560/2009 zmieniające rozporządzenie (WE) nr 874/2004 pod kątem wprowadzenia IDN dla TLD .eu[10].

W dniu 10 grudnia 2009 r. EURid rozpoczął rejestrację IDN. Od tej chwili nazwy domen są dostępne we wszystkich 23 językach urzędowych Unii Europejskiej, aż do końcowej kropki, dla każdego adresu .eu (tj. w alfabecie łacińskim, cyrylicy i alfabecie greckim).

Wprowadzenie IDN od samego początku cieszyło się dużym zainteresowaniem. W ciągu pierwszej godziny po ich uruchomieniu w ramach TLD .eu zarejestrowano 38 172 IDN. Do końca marca 2011 r. przy użyciu IDN zarejestrowano 56 961 nazw domen.

IDN w ramach domeny najwyższego poziomu .eu

Wprowadzenie IDN na najwyższym poziomie, tj. po prawej stronie ostatniej kropki w nazwie domeny, należy do kompetencji ICANN[11]. W dniu 16 listopada 2009 r. ICANN uruchomiła przyspieszony proces IDN dla krajowych domen najwyższego poziomu (ang. IDN country code TLD Fast Track Process )[12] w celu ułatwienia wprowadzania rozszerzeń internetowej domeny najwyższego poziomu odpowiadających kodom krajowym (np. .gr, .bg, .eu) przy pomocy znaków systemów pisma innych niż alfabet łaciński (np. znaków cyrylicy, znaków greckich, znaków arabskich i znaków chińskich). Proces składa się z trzech etapów: (i) rejestr danego kraju występuje o przyznanie prawa do posługiwania się „ciągiem znaków” IDN (dana wersja jego domeny krajowej (ccTLD) w innym systemie pisma), wspierany przez społeczność internetową na swoim terytorium („wsparcie ze strony społeczności” [ang. community suport ]) i w oparciu o uzasadnienie swojego wyboru (kryterium „istotności” [ang. meaningfulness ]); (ii) ciąg znaków będący przedmiotem wniosku jest następnie analizowany przez ICANN, która zleca niezależnej komisji zbadanie go pod kątem ewentualnego kolidowania z istniejącymi ciągami znaków TLD (kryterium „możliwości pomyłki” [ang. confusability ]); (iii) po zatwierdzeniu nowy ciąg znaków zostaje przypisany do rejestru („oddelegowanie” [ang. delegation ]).

W grudniu 2010 r. ICANN otrzymał łącznie 35 wniosków z 22 państw. Dotychczas na najwyższym poziomie kodów krajowych wprowadzono znaki rosyjskie, chińskie i arabskie (. РФ dla Rosji, .مصر dla Egiptu, .لسعودية dla Arabii Saudyjskiej itd.).

W dniu 5 maja 2010 r. EURid wystąpił z wnioskiem do ICANN o rozpoczęcie rejestracji wersji TLD .eu w cyrylicy i alfabecie greckim. Wniosek został złożony w oparciu o projekty preferowanych własnych wersji przyrostka .eu przedstawione Komisji przez Cypr, Grecję i Bułgarię[13] (odpowiednio, .ευ w alfabecie greckim i .ею w cyrylicy).

ICANN uznała zgodność z pierwszymi dwoma kryteriami (wsparcie ze strony społeczności i istotność) na posiedzeniu w Singapurze, co zostało potwierdzone w piśmie skierowanym do Komisji. Trzeci etap analizy ICANN – analiza proponowanych ciągów znaków pod kątem „możliwości pomyłki”– jest w toku.

R EJESTRACJA I UżYTKOWANIE NAZW DOMEN .EU

W okresie sprawozdawczym miał miejsce dalszy stabilny rozwój TLD .eu, podobnie jak innych europejskich krajowych TLD (+6 % w 2010 r. i +5 % w 2009 r.). Dokonano 3,4 mln rejestracji, co zapewnia domenie pozycję dziewiątej pod względem wielkości TLD na świecie i czwartej pod względem popularności ccTLD w Europie. Dowodzi to, że TLD .eu jest cennym i praktycznym narzędziem dla przedsiębiorstw, organizacji pozarządowych i osób fizycznych pragnących zaznaczyć swoją europejską tożsamość w ramach działań prowadzonych w sieci.

Jedynie trzy ccTLD w Europie utrzymały silniejszą pozycję pod względem liczby rejestracji: .de (Niemcy), .uk (Zjednoczone Królestwo) i .nl (Niderlandy). W skali ogólnoświatowej jedynie cztery rodzajowe TLD (.com, .net, .org i .info) oraz jedna krajowa TLD (chińska .cn) posiadają większą liczbę rejestracji. Największymi rynkami dla domen .eu są: Niemcy (31 %), Niderlandy (13 %), Zjednoczone Królestwo (10 %), Francja (9 %) i Polska (6 %).

Po początkowym okresie szybkiego rozwoju rejestr wszedł w okres stabilizacji. Zgodnie z przyjętym makrozałożeniem rejestr ma stać się trzecią co do wielkości domeną w państwach UE i umocnić swoją pozycję w obszarach, gdzie obecnie posiada 2. i 3. lokatę. W świetle dotychczasowych tendencji i aktualnej sytuacji rynkowej celem EURid jest utrzymanie stabilnej stopy wzrostu liczby rejestracji na poziomie ok. 5–8 % rocznie. Rejestr przyjął wiele celów marketingowych i komunikacyjnych służących realizacji tych założeń (np. wykorzystanie wspólnego przesłania: .eu świadczy o twojej europejskości , wprowadzenie rejestracji wieloletnich, dalszy rozwój obsługi klienta).

FUNKCJONOWANIE REJESTRU

Rejestr

EURid został wyznaczony przez Komisję jako rejestr .eu w 2003 r.[14] po zaproszeniu do wyrażenia zainteresowania[15].

W dniu 12 października 2004 r. Komisja i EURid podpisały umowę na usługi koncesjonowane na wstępny okres pięciu lat z możliwością przedłużenia[16]. W 2009 r. umowa na usługi koncesjonowane została przedłużona do dnia 12 października 2014 r.[17].

EURid jest ogólnoeuropejską organizacją niekomercyjną z siedzibą w Diegem (Belgia) i oddziałami w Sztokholmie, Pradze i Pizie. Tworzy ją trzech członków założycieli: DNS Belgium (rejestr .be), Istituto di Informatica e Telematica (rejestr .it), Stiftelsen för Internetinfrastruktur (rejestr .se), oraz czterech członków stowarzyszonych: ARNES (rejestr .si), CZ.NIC (rejestr .cz), ISOC-ECC (Koordynacyjna Rada Europejskich Oddziałów Internet Society, ang. European Chapters Coordinating Council of the Internet Society ) oraz Businesseurope (konfederacja 39 federacji branżowych z 33 państw). Główne serwery znajdują się na terenie Belgii (Bruksela) i Niderlandów (Amsterdam).

Relacje z rejestratorami

Zgodnie z przepisami sam rejestr .eu nie występuje w roli rejestratora[18]. Nadrzędnym celem EURid jest stałe zapewnianie wysokiego poziomu obsługi ok. 1000 akredytowanych rejestratorów. EURid na bieżąco bada poziom zadowolenia klientów z domeny .eu. Zgodnie z najnowszym badaniem poziomu zadowolenia rejestratorów w związku z domeną .eu, które przeprowadzono w IV kwartale 2010 r., 34 % respondentów przyznało jej najwyższą ocenę w kategorii wiarygodności. Oznacza to wzrost o 4 % w stosunku do roku 2009. Za dobrą inwestycję uznało domenę 45 % respondentów. Zdaniem 82 % ankietowanych domena .eu jest źródłem wartości dodanej dla małych i średnich przedsiębiorstw. Średnio 62 % wyraziło gotowość do rekomendowania TLD .eu konsumentom. EURid zapewnia swojej społeczności rejestratorów usługi całodobowego wsparcia. Rejestratorzy, w szczególności rejestratorzy zagraniczni, pozytywnie wyrażają się o poziomie usług, który w ostatnich latach znacznie się poprawił pod względem szybkości reagowania, jakości obsługi klienta oraz łatwości kontaktów z personelem dyżurnym EURid.

Sytuacja finansowa

W okresie sprawozdawczym sytuacja finansowa rejestru utrzymywała się na stabilnym poziomie.

Finansowy potencjał rejestru to główny element decydujący o wiarygodności domeny .eu. Komisja uważnie analizuje sytuację finansową rejestru, zgodnie z przepisami ram prawnych i umowy na usługi koncesjonowane. Rejestr jest organizacją zewnętrzną, której decyzje mają charakter autonomiczny. Kompleksowe przeglądy ksiąg rachunkowych na miejscu są przeprowadzane przez niezależnego biegłego rewidenta. Nadzorcza rola Komisji wykonywana jest z wykorzystaniem różnego rodzaju narzędzi, w tym analizy uwag biegłych rewidentów, kwartalnych i rocznych sprawozdań finansowych, kwartalnych sprawozdań okresowych, propozycji budżetowych oraz strategii i planów marketingowych. Kwestie finansowe są omawiane regularnie z rejestrem na posiedzeniach kwartalnych i na posiedzeniach dotyczących poziomu usług.

Na początku funkcjonowania TLD .eu przychody generowane przez dużą liczbę rejestracji domen znacznie przewyższały koszty rejestru. Uzyskane nadwyżki roczne przeniesiono do budżetu unijnego. W celu ograniczenia nadwyżek i uwzględnienia spadku kosztów w przeliczeniu na jedną nazwę domeny ze względu na rosnącą liczbę rejestracji rejestr stopniowo obniżył wysokość opłat ponoszonych przez rejestratorów EURid z kwoty 10 EUR do obecnej kwoty 4 EUR za jedną nazwę domeny.

Kluczowe aspekty finansowe rejestru w roku 2009 i w roku 2010 utrzymywały się na stabilnym poziomie. W obu latach zarówno przychody, jak i koszty rejestru wyniosły ok. 12 mln EUR. W efekcie wynik finansowy netto był bardziej zrównoważony niż w latach poprzednich – w 2009 r. przeniesiono do budżetu unijnego nadwyżkę w wysokości 1,2 mln EUR. Jak wynika ze wstępnych danych za rok 2010, nadwyżka wyniesie ok. 400 000 EUR.

Zmiany w zakresie przewidzianych w budżecie i faktycznych kosztów rejestru były przez Komisję szczegółowo analizowane, w szczególności koszty związane z marketingiem (2,5 mln EUR w 2009 r., i 3,2 mln EUR w 2010 r.) i zasobami ludzkimi (3,7 mln EUR w 2009 r. i 4,3 mln EUR w 2010 r.). Wzrost kosztów był uzasadniony potrzebą lepszej jakości obsługi. Należy tu wymienić np. uruchomienie DNSSEC (ang. Domain Name System Security Extensions – Rozszerzenia Bezpieczeństwa Systemu Nazewnictwa Domen), rozbudowę serwerów lustrzanych (ang. mirror sites ) oraz wprowadzenie IDN.

Rejestr utrzymuje cztery rodzaje rezerw finansowych: na odpisy amortyzacyjne, na inwestycje, na należności socjalne i na należności prawne. W okresie sprawozdawczym ogólny poziom rezerw był stabilny: 6 mln EUR w 2009 r. i 5,5 mln EUR w 2010 r. Na koniec 2010 r. kwota łączna została podzielona na rezerwę na odpisy amortyzacyjne (1,6 mln EUR), rezerwę na inwestycje (0,8 mln EUR), rezerwę na należności socjalne (2,3 mln EUR) i rezerwę na należności prawne (0,8 mln EUR).

Ciągłość działania i odporność

Ciągłość działania

Zgodnie z wymogami umowy na usługi koncesjonowane rejestr działa w oparciu o plan ciągłości działania, który obejmuje podstawowe funkcje rejestru, powiązane z nimi rodzaje ryzyka oraz środki przeciwdziałające.

W dniu 25 kwietnia 2009 r. EURid przeprowadził test swoich systemów w ramach planu ciągłości działania, symulując awarię i monitorując odtwarzanie zasobów. Test był przedmiotem audytu przeprowadzanego przez stronę trzecią (PricewaterhouseCoopers). Wyniki testu, w połączeniu z informacją zwrotną uzyskaną od społeczności domeny, pokazują, że EURid spełnia wysokie standardy wymagane w tym obszarze[19]. Kolejny test pod kątem ciągłości działania zaplanowano na rok 2010, lecz zaszła konieczność jego przełożenia ze względu na opóźnienie w przeniesieniu serwera lustrzanego[20] z Pragi do Amsterdamu. Zgodnie z obecnym planem test ma się odbyć w III kwartale 2011 r.

EURid podpisał również umowę z Netnod dotyczącą tzw. anycastingu DNS dla domeny TLD .eu (sierpień 2010 r.). Anycasting to metoda routingu internetowego pozwalająca na udostępnianie serwisu sieciowego z różnych lokalizacji na całym świecie pod tym samym adresem IP. Dzięki podpisaniu umowy podniesiono poziom stabilności i żywotności infrastruktury serwera nazw .eu i skrócono czas przydzielania domen.

Bezpieczeństwo

We wrześniu 2010 r. EURid zakończył wdrażanie protokołu Domain Name Security Extensions (DNSSEC) dla TLD .eu. DNSSEC to protokół służący do weryfikacji autentyczności odpowiedzi wyświetlanych przez serwer nazw (stron internetowych) do poziomu strefy głównej (root zone) internetu w ramach tzw. „łańcucha zaufania” (ang. chain of trust )[21]. Zadaniem DNSSEC jest ochrona internautów przed fałszywymi danymi DNS. DNSSEC może osiągnąć pełnię swoich możliwości wyłącznie w przypadku, gdy wszystkie strefy drzewa hierarchicznego DNS są podpisane. EURid upraszcza proces podpisywania nazwy domeny .eu poprzez wprowadzenie usługi podpisywania. Rejestr organizuje seminaria szkoleniowe[22] dla rejestratorów .eu w celu zachęcenia ich do promowania DNSSEC wśród własnych klientów, którzy z kolei rozpropagowują protokół wśród graczy branży internetowej (dostawcy usług internetowych, webmasterzy itd.).

Phishing i inne złośliwe działania

Rejestr na bieżąco stosuje środki przeciwdziałające phishingowi i innym rodzajom złośliwego działania w sieci[23]. Nazwy domen kontrolowane są w szczególności pod kątem zgodności z kryteriami kwalifikowalności[24], a nowe rejestracje badane są na bieżąco na obecność podejrzanych schematów i innych anomalii.

Rejestr otrzymuje również na bieżąco informacje na temat domniemanych lub udowodnionych przypadków niewłaściwego działania ze strony prywatnych organizacji ds. bezpieczeństwa lub organów publicznych[25].

W efekcie podejrzana nazwa domeny może zostać wycofana. W okresie sprawozdawczym liczba przypadków wycofania podejrzanej nazwy domeny radykalnie się zmniejszyła: z 81 w styczniu 2010 r. do 2 w styczniu 2011 r. i 0 w marcu 2011 r.[26].

Profil użytkownika .eu

Konsumenci rejestrują domenę .eu dla różnych celów (działalność gospodarcza, działalność społeczna, prezentacja instytucji w sieci itp.). Z analizy[27] na temat wykorzystania stron internetowych z TLD .eu przygotowanej przez EURid wynika, iż ok. 36,3 % z nich związanych jest z działalnością gospodarczą. W porównaniu z ciągami znaków głównych rodzajowych TLD (ang. generic TLD, gTLD ) (.com, .net, .org, .info, .biz, .mobi i .pro), TLD .eu wysuwa się na prowadzenie pod względem wykorzystania do celów działalności gospodarczej (27,3 %).

Strony handlowe (działające na zasadzie płatności za kliknięcie [ang. pay-per-click ][28]) w przypadku TLD .eu stanowią jednak tylko 14,5 %, podczas gdy w przypadku gTLD jest to 22–29 %.

Postępowania prawne i spory dotyczące nazw domen

Sprawy rozpatrywane przez Sąd i Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej

W ciągu ostatnich dwóch lat europejskie sądy wydały wyroki w dwóch sprawach dotyczących wykorzystania .eu. W obydwu przypadkach wyroki były zgodne z argumentacją Komisji.

W pierwszej sprawie z dnia 15 grudnia 2009 r. – Inet Hellas T-107/06 – Sąd potwierdził podział funkcji pomiędzy Komisją a rejestrem w zakresie rejestracji nazw domen w ramach TLD .eu. Sąd stwierdził, że pismo Komisji skierowane do wnioskodawcy, w którym wyjaśnia ona, że Komisja nie może występować w roli organu odwoławczego w związku z decyzją niezależnego rejestru, nie zawiera żadnej decyzji, która mogłaby zostać zakwestionowana przez Sąd, i oddalił skargę jako niedopuszczalną.

W drugiej sprawie z dnia 3 czerwca 2010 r. – Oberster Gerichtshof C-569/08 – Sąd zbadał warunki pozwalające na wycofanie nazwy domeny zarejestrowanej z zamiarem spekulacji lub nadużycia. Sąd orzekł, iż przedstawiona w art. 21 ust. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 874/2004 lista okoliczności świadczących o istnieniu „złej wiary” nie jest wyczerpująca, jednocześnie wyjaśniając, jakie okoliczności należy uwzględnić w celu ustalenia „złej wiary”.

Procedura alternatywnego rozwiązywania sporów

Wszelkie spory pomiędzy właścicielami nazw domen .eu bądź zarzuty przeciwko decyzjom rejestru .eu mogą być przedkładane do rozpatrzenia podmiotowi zapewniającemu alternatywne rozwiązywanie sporów (ADR)[29] – Sądowi Arbitrażowemu w Pradze (Czeski Sąd Arbitrażowy - ang. Czech Arbitration Court , CAC)[30].

Procedura ADR ma zastosowanie bez uszczerbku dla jakiegokolwiek postępowania sądowego. Skargi mogą być składane przez internet w każdym z 23 języków urzędowych UE.

Skargi w większości wnoszone są przeciwko właścicielom nazw domen .eu. Wynika to z faktu, iż każdy może wszcząć postępowanie ADR przeciwko posiadaczowi nazwy domeny pod zarzutem, iż rejestracja ma charakter spekulacyjny lub stanowi nadużycie na podstawie art. 21 rozporządzenia Komisji nr 874/2004.

W ciągu ostatnich dwóch lat wnoszono średnio 13 spraw na kwartał[31]. W większości spraw opublikowanych przez CAC w okresie od II kwartału 2009 r. do IV kwartału 2010 r. skład orzekający zadecydował o przeniesieniu tytułu prawnego do nazwy domeny na skarżącego[32]. Składy orzekające CAC podejmują decyzję w postępowaniu ADR średnio w ciągu 4 miesięcy od otrzymania skargi. W przypadku wydania decyzji na korzyść skarżącego tytuł prawny do zaskarżonej nazwy domeny .eu zazwyczaj przenoszony jest na tego ostatniego w ciągu 30 dni od wydania decyzji przez skład orzekający, po wygaśnięciu prawa strony przegrywającej do wniesienia odwołania.

Opłaty związane z postępowaniem ADR oparte są na zasadzie zwrotu kosztów[33]. Opłaty z tytułu ADR, które pierwotnie wynosiły 1990 EUR, były od 2006 r. kilkakrotnie obniżane, i obecnie rozpoczynają się od kwoty 1300 EUR. Są one porównywalne z opłatami pobieranymi przez podobne organy arbitrażowe, pomimo tego, iż te ostatnie nie udostępniają tłumaczeń tekstu skargi.

W ramach obecnego systemu osoby fizyczne oraz małe i średnie przedsiębiorstwa na terenie UE nie korzystają w pełni z możliwości mechanizmu ADR ze względu na wysokie koszty wstępne. W efekcie kontroli przeprowadzonej w czerwcu 2011 r. na wniosek EURid sformułowano wiele zaleceń dotyczących możliwości poprawy tego stanu rzeczy[34]. Jedno z zaleceń dotyczyło rozważenia możliwości wprowadzenia procesu przyspieszonego („mechanizm zawieszenia nazwy domeny”) dla osób posiadających uprzednio istniejące prawa, które chcą niezwłocznie podjąć kroki w związku rejestracjami nazw domen, które w oczywisty sposób stanowią nadużycie, np. w przypadku udostępniania nieodpowiednich treści lub podrobionych produktów za pośrednictwem strony internetowej rejestrującego nazwę domeny. Dotyczyłoby to w sposób domyślny wszelkich odpowiedzi ze strony pozwanego. W związku z tym decyzja o wycofaniu lub przeniesieniu tytułu prawnego do nazw domen posiadanych w sposób nieuprawniony mogłaby zostać podjęta bez konieczności zwoływania składu orzekającego. W efekcie zmniejszyłyby się koszty postępowania.

Kolejne zalecenie audytorów dotyczy finansowego zaangażowania rejestru .eu (EURid) w postępowanie ADR poprzez zwrot opłat z tytułu ADR stronie wygrywającej. EURid i Komisja prowadzą obecnie analizy powyższych zaleceń, a w przyszłości zbadają możliwości poprawy dostępu do ADR, w szczególności dla MŚP i osób fizycznych.

Postępowania sądowe

W okresie sprawozdawczym EURid był stroną w dwóch istotnych sprawach sądowych – Ovidio [35] i Zheng [36]. Postępowania te dotyczyły zasadności działań EURid w zakresie zwalczania praktyk typu warehousing i cyber-squatting.

W sprawie Ovidio Sąd Apelacyjny w Brukseli uznał argumentację EURid i zwolnił go z obowiązku zapłaty kar wyznaczonych uprzednio w dwóch wezwaniach do zapłaty. EURid otrzymał wezwania do zapłaty w odpowiedzi na podjęte działania mające na celu zwalczanie praktyk typu warehousing (lipiec 2009 r.).

W sprawie Zheng Sąd Pierwszej Instancji w Brukseli przychylił się do stanowiska EURid w sprawie zasadności jego działań mających na celu zwalczanie praktyk typu cyber-squatting. Wyrok ten wspiera starania EURid w ramach walki z phishingiem i innymi złośliwymi działaniami[37] (wrzesień 2009 r.).

WNIOSKI

Model TLD .eu jest z powodzeniem wdrażany i działa w sposób skuteczny.

W ciągu ostatnich dwóch lat TLD .eu wzmocniła swoją pozycję wśród największych i najpopularniejszych domen najwyższego poziomu w Europie i na świecie. Jej sukces utrzymuje się pomimo stałego rozwoju 27 własnych krajowych TLD w państwach członkowskich oraz dostępności rodzajowych TLD, takich jak .org i .com.

Do 2009 r. rejestr .eu wprowadził w ramach .eu TLD umiędzynarodowione nazwy domen w celu umożliwienia rejestracji nazw domen .eu na drugim poziomie w cyrylicy i alfabecie greckim. W związku z tym od roku 2009 nazwy domen rejestrowanych w ramach TLD .eu są dostępne we wszystkich 23 językach urzędowych Unii Europejskiej (oraz, odpowiednio, w ich alfabetach).

W ciągu półtora roku, jakie upłynęło od wniosku EURid, ICAAN nie zdołała jednak ukończyć procedury przyspieszonej pozwalającej na wprowadzenie IDN na najwyższym poziomie .eu (.ευ w języku greckim and .ею w języku bułgarskim). Komisja wezwała ICANN do ukończenia analizy w terminie do końca 2011 r. Komisja podkreśliła, iż przyszłe zasady ustanawiające „stałą” procedurę występowania o IDN powinny być opracowane tak, by uniknąć niepotrzebnych opóźnień. Jest to jeden z elementów polityki porządku publicznego, które będą przedmiotem rozmów prowadzonych przez Komisję z Rządowym Komitetem Doradczym przy ICANN.

W 2010 r. rejestr zmodernizował swoje systemy techniczne, dokonując pełnej implementacji „łańcucha zaufania” DNSSEC dla nazw domen zarejestrowanych w ramach TLD .eu.

Sytuacja finansowa rejestru w latach 2009 i 2010 utrzymywała się na stabilnym poziomie.

System ADR zapewniany przez Czeski Sąd Arbitrażowy pozawala na ochronę praw rejestrujących we wszystkich 23 językach UE. Komisja monitoruje faktyczny sposób wykorzystania systemu. W oparciu o zalecenia przedstawione przez audytorów, Komisja wspólnie z EURid przeanalizuje rozwiązania mające zapewnić lepszy dostęp do ADR dla osób fizycznych i MŚP, których nazwy .eu zostały, w ich przekonaniu, nieprawidłowo zarejestrowane przez osoby trzecie.

W nadchodzących latach rejestr powinien podjąć kroki w celu zwiększenia i rozwoju wiedzy na temat TLD .eu wśród różnych grup docelowych w celu rozszerzenia zakresu penetracji przez nią europejskiego rynku nazw domen, a także w celu podniesienia poziomu świadomości na temat TLD wśród opinii publicznej. Należy zapewnić stabilność i bezpieczeństwo usług powiązanych z TLD, zgodnie z najlepszymi standardami branżowymi. Ze względu na dynamiczny charakter środowiska TLD, rejestr powinien w dalszym ciągu rozwijać dialog i wymianę z europejską i ogólnoświatową społecznością internetową. Komisja będzie w dalszym ciągu ściśle współpracować z rejestrem, zgodnie z warunkami określonymi w ramach prawnych.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK 1: Dziesięć wiodących TLD na świecie wg stanu na dzień 31 grudnia 2010 r.

[pic]Źródło: Kwartalne sprawozdanie z postępu prac EURid, IV kwartał 2010 r.

ZAŁĄCZNIK 2: Przegląd orzecznictwa Czeskiego Sądu Arbitrażowego w sprawach dotyczących .eu

Decyzja | Liczba | % |

Oddalone skargi | 82 | 16,53 % |

Przeniesione nazwy domen | 360 | 72,58 % |

Wycofane nazwy domen | 40 | 8,06 % |

Ugody | 13 | 2,62 % |

Decyzje sądowe | 1 | 0,20 % |

Łącznie | 496 | 100,00 % |

ZAŁĄCZNIK 3: Łączna liczba nazw domen .eu wg państwa podmiotu rejstrującego

[pic][pic]

Źródło: Kwartalne sprawozdania okresowe EURid.

ZAŁĄCZNIK 4: Popularność .eu wg stanu na dzień 31 grudnia 2010 r.

[pic][pic]

Źródło: Kwartalne sprawozdanie okresowe EURid, IV kwartał 2010 r.

[1] COM(2007) 385 wersja ostateczna. Komunikat Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady – Sprawozdanie z wdrożenia, działania i skuteczności domeny najwyższego poziomu „.eu” (6 lipca 2007 r.).

[2] COM(2009) 303 wersja ostateczna. Sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wdrożenia, działania i skuteczności domeny najwyższego poziomu „.eu” (26 czerwca 2009 r.).

[3] Rozporządzenie (WE) nr 1137/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 października 2008 r. dostosowujące do decyzji Rady 1999/468/WE niektóre akty podlegające procedurze ustanowionej w art. 251 Traktatu, w zakresie procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą – Dostosowanie do procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą – Część pierwsza (Dz.U. L 311 z 21.11.2008, s. 1).

[4] Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1654/2005 z dnia 10 października 2005 r. (Dz.U. L 266 z 11.10.2005, s. 35) i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1255/2007 z dnia 25 października 2007 r. (Dz.U. L 282 z 26.10.2007, s. 16).

[5] Rozporządzenie Komisji (WE) nr 560/2009 z dnia 26 czerwca 2009 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 874/2004 (Dz.U. L 166 z 27.6.2009, s. 3).

[6] Decyzja Komisji z dnia 21 maja 2003 r. w sprawie wyznaczenia rejestru domeny najwyższego poziomu .eu.

[7] Zob. motyw 12, art. 2 lit. a), art. 3 ust. 1 lit. c), art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 733/2002.

[8] Zob. motyw 9 rozporządzenia (WE) nr 733/2002.

[9] Zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 874/2004 „w przypadku udostępnienia odpowiednich norm międzynarodowych, rejestr dokonuje rejestracji nazw domen we wszystkich alfabetach języków urzędowych”.

[10] Zmiana miała na celu poinformowanie opinii publicznej o wprowadzeniu IDN oraz zaktualizowanie wykazu nazw w załączniku do rozporządzenia.

[11] ICANN (Internetowa Korporacja ds. Nadawania Nazw i Numerów, ang. Internet Corporation for Assigned Names and Numbers ) jest niekomercyjną korporacją działającą w sektorze prywatnym. Zob. http://www.icann.org/.

[12] Szczegółowe informacje na temat procesu przyspieszonego – zob.: http://www.icann.org/en/topics/idn/fast-track/.

[13] Cypr i Grecja – październik 2008 r., Bułgaria – luty 2009 r.

[14] Zob. przypis 6.

[15] Zob. motyw 13, art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 733/2002.

[16] Zob. motyw 12, art. 3 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 733/2002. Zgodnie z art. I ust. 2 umowy na usługi koncesjonowane pomiędzy EURid a Komisją „Umowa zostaje zawarta na wstępny okres pięciu lat […] [i] może zostać przedłużona przez obie umawiające się strony o okres kolejnych pięciu lat w formie umowy dodatkowej”.

[17] W dniu 12 grudnia 2008 r. podpisana została umowa uzupełniająca pomiędzy Komisją a EURid w celu przedłużenia pierwszej umowy o okres kolejnych pięciu lat. Umowa uzupełniająca weszła w życie w dniu 12 października 2009 r.

[18] Zob. art. 3 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 733/2002 oraz motywy 2, 3, 4 i art. 4 rozporządzenia (WE) 874/2004.

[19] Migracja usług rejestracyjnych z głównego serwera .eu do serwera zwierciadlanego nastąpiła w ciągu niecałych trzech godzin. W ciągu całego okresu testowego wszystkie działające strony internetowe .eu pozostawały aktywne i dostępne.

[20] Serwer zwierciadlany pełni rolę kopii głównego serwera, która pozwala na powielenie źródeł tej samej informacji.

[21] Łańcuch zaufania powstaje poprzez walidację każdej warstwy hierarchii. DNSSEC uniemożliwia atakującym przechwytywanie ruchu sieciowego i przekierowywanie go do fałszywych stron internetowych, gdzie od użytkowników mogą być wyłudzane dane osobowe.

[22] Zaplanowano trzy seminaria w maju i czerwcu: 11 maja (Bruksela), 13 maja (Ateny), 6 czerwca (Warszawa).

[23] „Phishing” to oszukańcze pozyskiwanie danych osobowych i finansowych (nazw użytkownika, haseł itp.), np. przy pomocy fałszywych wiadomości email lub kopii legalnych stron internetowych.„Warehousing” to praktyka polegająca na „przetrzymywaniu” nazw domen w celu ich odsprzedaży za wyższą cenę.

„Cyber-squatting” polega na rejestrowaniu, sprzedaży lub użytkowaniu w złej wierze lub w złych zamiarach cudzego znaku towarowego w nazwie domeny bądź czerpanie korzyści z cudzej reputacji. Cyber-squatterzy odsprzedają daną nazwę domeny posiadaczowi znaku towarowego za zawyżoną cenę.

Osoby spekulujące nazwami domen nazywa się potocznie „domeniarzami”.

[24] W kwestii kryteriów kwalifikowalności zob. art. 4 ust. 2 lit. b) rozporządzenia 733/2002. Rejestr uprawniony jest do kontrolowania ważności rejestracji (art. 3 rozporządzenia 874/2004). Polityka w zakresie rejestracji wymaga od podmiotu rejestrującego się utrzymywania kompletnych i dokładnych danych osobowych oraz działającego adresu email do celów komunikacji z rejestrem, który zastrzega sobie prawo do wycofania nazwy domeny niedziałającego adresu.

[25] Np. Internet Identity, Arbor Network, MarkMonitor, Federal Computer Crime Unit (FCCU) (Federalna Jednostka ds. Przestępczości Komputerowej) w Belgii, Internal Revenue Service (IRS) (Urząd Skarbowy) Departamentu Skarbu USA.

[26] Zob. sprawozdanie EURid za I kwartał, tekst w języku angielskim dostępny pod adresem: http://www.eurid.eu/en/about/facts-figures/reports.

[27] „What is in a domain-name extension” („Co to jest rozszerzenie nazwy domeny”) – analiza klasyfikująca strony internetowe (czerwiec 2010 r.). EURid utworzył laboratorium badawcze, w którym analitycy dokonali wzrokowej oceny losowej próby stron internetowych znalezionych pod poszczególnymi rozszerzeniami. Ponadto zastosowano metody statystyczne w celu oszacowania marginesu błędu oraz wykorzystano automatyczne skanowanie w celu weryfikacji określonych danych liczbowych. Łącznie oceniono ok. 5000 nazw domen dla każdej z wybranych TLD. Szczegółowe informacje w języku angielskim: http://www.eurid.eu/files/eu_insights_2.pdf.

[28] Strona typu „pay-per-click” zawiera głównie linki reklamowe.

[29] Zob. art. 4 ust. 2 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 733/2002 oraz motyw 15, art. 22 i art. 23 rozporządzenia Komisji 874/2004.

[30] Protokół ustaleń (2005) pomiędzy EURid a Czeskim Sądem Arbitrażowym przy Izbie Gospodarczej Republiki Czeskiej i Izbie Rolnej Republiki Czeskiej.

[31] W okresie odniesienia liczba spraw wynosiła odpowiednio (dla kwartału): 11 w II kw. 2009 r., 11 w III kw. 2009 r., 14 w IV kw. 2009 r., 15 w I kw. 2010 r., 14 w II kw. 2010 r., 11 w III kw. 2010 r., 18 w IV kw. 2010 r., 12 w I kw. 2011 r. Liczba spraw typu ADR wniesionych do CAC zmniejszyła się istotnie od 2006 r., z ok. 200 kwartalnie do poziomu obecnego.

[32] Informacje szczegółowe – zob. załącznik 2.

[33] Zob. art. 4 ust. 2 lit. d) rozporządzenia (WE) 733/2002.

[34] Wyniki kontroli nie zostały dotychczas upublicznione.

[35] Wyrok z dnia 8 lipca 2009 r. w sprawie Ovidio przeciwko EURID, Sąd Apelacyjny w Brukseli.

[36] Wyrok z dnia 10 września 2009 r. w sprawie EURID przeciwko Zheng Qingying , Sąd Pierwszej Instancji w Brukseli.

[37] Szczegółowe informacje na temat phishingu i podobnych działań – zob. pkt 5.4.3 powyżej.