27.7.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 225/211

—

Z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Komisji Europejskiej (Komisji) związaną z wnioskiem dotyczącym rozporządzenia w sprawie wytycznych dla transeuropejskich sieci telekomunikacyjnych.

—

Podkreśla, iż priorytety określone w tym dokumencie – sieci o wysokiej przepustowości, transgraniczne usługi publiczne, dostęp do informacji sektora publicznego i usług wielojęzycznych, usługi w zakresie bezpieczeństwa i ochrony oraz inteligentne usługi energetyczne – to dziedziny, w których miasta i regiony pełnią jednocześnie rolę podmiotów, dostawców i beneficjentów.

—

Uznaje znaczenie transeuropejskich sieci telekomunikacyjnych dla międzynarodowej konkurencyjności i zrównoważonego rozwoju UE. Podkreśla, że należy nasilić wymianę doświadczeń i sprawdzonych rozwiązań między państwami członkowskimi i innymi regionami.

—

Uważa, że nowe ramy finansowe mogą z jednej strony poważnie przyczynić się do zmniejszenia przepaści cyfrowej i realizacji celów strategii „Europa 2020”, a z drugiej umożliwić zaspokojenie części kluczowych potrzeb społecznych, kulturalnych i ekonomicznych mieszkańców Europy.

—

Podkreśla, że szybkie i funkcjonalnie niezawodne łącza komunikacyjne, uzupełniane wydajnymi bezprzewodowymi usługami mobilnymi, odgrywają kluczową rolę w promowaniu regionalnej konkurencyjności, dostępności i równości obywateli. Przypomina, że wydajną infrastrukturę społeczeństwa informacyjnego trzeba zagwarantować wszystkim jego członkom bez względu na to, gdzie mieszkają.

Sprawozdawca

Alin Adrian NICA (RO/ALDE), burmistrz Dudeștii Noi

Dokument źródłowy

Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wytycznych dla transeuropejskich sieci telekomunikacyjnych, uchylającego decyzję nr 1336/97/WE

COM(2011) 657 final

1.

Z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Komisji Europejskiej (Komisji) związaną z wnioskiem dotyczącym rozporządzenia w sprawie wytycznych dla transeuropejskich sieci telekomunikacyjnych.

2.

Podkreśla, iż priorytety określone w tym dokumencie – sieci o wysokiej przepustowości, transgraniczne usługi publiczne, dostęp do informacji sektora publicznego i usług wielojęzycznych, usługi w zakresie bezpieczeństwa i ochrony oraz inteligentne usługi energetyczne – to dziedziny, w których miasta i regiony pełnią jednocześnie rolę podmiotów, dostawców i beneficjentów.

3.

Odnotowuje pierwszoplanową rolę władz lokalnych i regionalnych w propagowaniu rzeczowego dialogu z ogółem społeczeństwa, w podejmowaniu na szczeblu najbliższym obywateli problemów wywołujących zaniepokojenie opinii publicznej i w ułatwianiu współpracy między użytkownikami a twórcami innowacji z zakresu technologii informacyjno-komunikacyjnych w najróżniejszych obszarach sprawowania rządów i administracji.

4.

Podkreśla znaczenie transeuropejskich sieci telekomunikacyjnych zarówno dla celów komercyjnych, jak i niekomercyjnych oraz dla dokonywania inwestycji w badania naukowe z myślą o wspieraniu konkretnych działań i rozwoju przyszłych zastosowań w celu zwiększenia wartości sektora telekomunikacji.

5.

Uznaje znaczenie transeuropejskich sieci telekomunikacyjnych dla międzynarodowej konkurencyjności i zrównoważonego rozwoju UE. Podkreśla, że należy nasilić wymianę doświadczeń i sprawdzonych rozwiązań między państwami członkowskimi i innymi regionami.

6.

Wskazuje na rolę infrastruktury potrzebnej do korzystania z dużej ilości danych, które będą wykorzystywane przez sieci telekomunikacyjne, i wzywa do pobudzania inwestycji publicznych i prywatnych na obszarach wiejskich i charakteryzujących się niską gęstością zaludnienia oraz w regionach najbardziej oddalonych.

7.

Uważa, że na każdym poziomie należy określić wymogi bezpieczeństwa, co pozwoli zagwarantować skuteczną ochronę prywatności i danych osobowych oraz zapobiegać wszelkim formom nielegalnego śledzenia informacji osobowych czy profilowaniu użytkowników, m.in. w odniesieniu do preferencji zakupowych, stanu zdrowia, dokumentacji medycznej, itd.

8.

Z zadowoleniem odnosi się do pomysłu Komisji Europejskiej, dotyczącego zbadania możliwości stworzenia nowego modelu cenowego, który obniżyłby ceny dostępu do sieci abonenckich o przewodach miedzianych i ułatwiał tym samym przechodzenie z sieci miedzianych na sieci światłowodowe. Ważne jest, by sieci były dostępne dla różnych podmiotów.

9.

Uważa, że nowe ramy finansowe mogą z jednej strony poważnie przyczynić się do zmniejszenia przepaści cyfrowej i realizacji celów strategii „Europa 2020”, a z drugiej umożliwić zaspokojenie części kluczowych potrzeb społecznych, kulturalnych i ekonomicznych mieszkańców Europy.

10.

Potwierdza znaczenie synergii między programem ramowym, funduszami strukturalnymi i krajowymi strategiami dla realizacji szerszych celów UE w zakresie konkurencyjności i spójności.

11.

Za niezbędne uważa określenie rozwiązań regulacyjnych i proceduralnych odnoszących się do środków finansowych i gospodarczych, by zachęcać do szerszego wykorzystywania istniejącej infrastruktury, która umożliwiłaby zintegrowanie sieci szerokopasmowych w celu zmniejszenia kosztów społecznych, ekonomicznych i środowiskowych.

12.

Popiera propozycję Komisji dotyczącą powołania grupy ekspertów wysokiego szczebla, której zadaniem byłoby opracowanie strategii w zakresie transeuropejskich sieci telekomunikacyjnych, i wnosi, by Komisja od samego początku regularnie przekazywała Komitetowi informacje o działaniu tej grupy, w tym o przeprowadzonych przez nią analizach i o jej zaleceniach politycznych.

13.

Uważa, że technologie informacyjno-komunikacyjne, stanowiące podstawę społeczeństwa informacyjnego otwartego dla każdego, powinny uwzględniać potrzeby wszystkich obywateli, w tym osób zagrożonych wykluczeniem społecznym.

14.

Ponownie stwierdza, że Komisja Europejska i państwa członkowskie powinny przyjąć konieczne środki w celu zagwarantowania, by władze lokalne i regionalne mogły w pełni i skutecznie uczestniczyć w zarządzaniu inicjatywami związanymi z ICT (1).

15.

Zaleca, by w pełni wykorzystać potencjał Europy w zakresie rozwoju usług opartych na technologiach informacyjno-komunikacyjnych w sektorze publicznym i prywatnym, a zatem by technologie te były stosowane jako narzędzia umożliwiające poprawę usług świadczonych przez władze lokalne i regionalne w takich dziedzinach jak opieka zdrowotna, edukacja, zamówienia publiczne, bezpieczeństwo i usługi społeczne.

16.

Proponuje stworzenie centrum monitorowania ds. wdrażania i rozpowszechniania sieci nowej generacji w UE zajmującego się wyszukiwaniem i gromadzeniem informacji oraz danych statystycznych na temat robót publicznych, które mogą zostać częściowo lub całkowicie wykorzystane do stworzenia łączy NGN. Centrum to prowadziłoby również bank danych w celu monitorowania wspomnianych robót publicznych i opracowania europejskiego rejestru sieci telekomunikacyjnych, propagowałoby działania techniczne i regulację, sporządzałoby opracowania i badania, jak też pozyskiwałoby i rozpowszechniałoby dokumentację techniczną oraz dane.

17.

Przypomina, iż za podstawę gromadzenia umiejętności i wiedzy na szczeblu lokalnym w całej Unii mogą służyć wspierane przez UE partnerstwa publiczno-prywatne w dziedzinie usług publicznych wykorzystujących ICT zawierane między władzami lokalnymi i regionalnymi a MŚP zajmującymi się rozwojem ICT (2).

18.

Sugeruje, by partnerstwa publiczno-prywatne świadczyły usługi szerokopasmowego dostępu do internetu, zwłaszcza na obszarach wiejskich, i wykorzystane zostały do zablokowania procesu wypierania inwestycji prywatnych.

19.

Przypomina, że dla instytucji publicznych na szczeblu regionalnym i lokalnym zasadnicze znaczenie mają odpowiednie zdolności wewnętrzne oraz zrównoważone zasoby finansowe umożliwiające cyfryzację. Alternatywami pozwalającymi na finansowanie cyfryzacji treści są partnerstwa publiczno-prywatne i rozwój rynków nauki za pomocą komputera i internetu (e-learning). Informacje sektora publicznego mogą stanowić samowystarczalne źródła przychodów pomocne w tworzeniu danych i cyfryzacji. Ponadto istotne są również sieci i społeczności interaktywne, ponieważ umożliwiają obniżenie kosztów i rozwój otwartego oprogramowania komputerowego (3).

20.

Zwraca się do Komisji z prośbą o zwrócenie szczególnej uwagi na opracowanie strategii opartej na braku dyskryminacji i zmniejszaniu różnic między istniejącymi dostawcami a ich nowymi konkurentami, zwłaszcza przy próbach poprawy zasadności ekonomicznej szerokopasmowego internetu o wysokiej przepustowości w Europie.

21.

Podkreśla, że wdrażanie instrumentu „Łącząc Europę” nie może odbywać się ze szkodą dla celów polityki spójności, praktyczne wykorzystanie proponowanych rozwiązań nie powinno pociągać za sobą większej biurokracji i obciążeń administracyjnych, zaś w odniesieniu do wykorzystania nowych narzędzi finansowych i związanego z nimi efektu dźwigni, a także oceny ich skuteczności, potrzebne są dalsze informacje i wyjaśnienia. Nie należy obchodzić obowiązku zachowania dyscypliny budżetowej, zakazu zadłużenia się i wymogów przejrzystości budżetowej. Zakres odpowiedzialności Unii musi ograniczać się do pierwotnego wkładu. Nie powinny powstawać zobowiązania warunkowe.

22.

Nalega, by w ramach wykorzystywania funduszy strukturalnych przez regiony przesunięto akcenty na pobudzenie w szczególności popytu na badania i innowacje, a także na wsparcie otwartej innowacji, powstałej w odpowiedzi na potrzeby użytkowników, jako potencjału regionalnego (4).

23.

Przypomina, że władze lokalne i regionalne odgrywają kluczową rolę w zakresie przyczyniania się do zapewnienia szerokopasmowego dostępu po rozsądnej cenie w regionach, w których mechanizmy rynku zawodzą, w prowadzeniu projektów pilotażowych w zakresie niwelowania różnic pod względem dostępności elektronicznej oraz w opracowywaniu nowych podejść w dziedzinie internetowych usług publicznych skoncentrowanych na potrzebach ludności (5).

24.

Pragnie, by finansowanie i inne środki wsparcia sprzyjały wdrażaniu szerokopasmowych sieci otwartego dostępu opartych na poziomej architekturze sieci i podkreśla potrzebę modelu biznesowego oddzielającego fizyczny dostęp do sieci od świadczenia usług (6).

25.

Podkreśla, że szybkie i funkcjonalnie niezawodne łącza komunikacyjne, uzupełniane wydajnymi bezprzewodowymi usługami mobilnymi, odgrywają kluczową rolę w promowaniu regionalnej konkurencyjności, dostępności i równości obywateli. Przypomina, że wydajną infrastrukturę społeczeństwa informacyjnego trzeba zagwarantować wszystkim jego członkom bez względu na to, gdzie mieszkają (7).

26.

Apeluje o położenie większego nacisku na podnoszenie świadomości na szczeblu lokalnym i regionalnym oraz na zachęcanie do poprawienia infrastruktury, gdyż są to niezbędne elementy rozwoju i wdrażania transeuropejskich sieci telekomunikacyjnych.

27.

Zwraca uwagę na potrzebę inwestycji publicznych w infrastrukturę łączy dosyłowych, zapewniającą łączność między węzłami sieciowymi zlokalizowanymi w małych i średnich miastach lub w gminach wiejskich i będącą katalizatorem inwestycji prowadzonych w celu modernizacji sieci dostępowej.

28.

Odnotowuje, że wysokiej jakości szerokopasmowy dostęp do internetu po przystępnej cenie może zwiększyć dostępność i jakość usług świadczonych przez władze lokalne i regionalne, a także ułatwić wprowadzanie produktów do obrotu (8).

29.

Przypomina znaczenie i potrzebę posiadania wspólnych zasad i praktyk w zakresie ponownego wykorzystywania i użytkowania informacji sektora publicznego, aby wszystkie podmioty na europejskim rynku informacyjnym działały w takich samych podstawowych warunkach, aby warunki ponownego wykorzystywania takich informacji stały się bardziej przejrzyste oraz aby usunąć zakłócenia w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego (9).

30.

Podkreśla, że pełny potencjał ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego można osiągnąć pod warunkiem ściślejszego zaangażowania władz lokalnych i regionalnych, co może w znacznym stopniu przyczynić się do rozpropagowania ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego w celu zwiększenia konkurencyjności i tworzenia miejsc pracy (10).

31.

Nawołuje władze lokalne i regionalne do angażowania się w szeroko zakrojoną współpracę na rzecz poprawy interoperacyjności w administracji publicznej i efektywnego świadczenia usług publicznych oraz aktywnego w niej uczestnictwa (11).

32.

Zwraca uwagę, że w ramach współpracy międzynarodowej regiony, poprzez tworzenie wspierających warunków programowych, strukturalnych i legislacyjnych w ramach swych strategii badawczych, nabierają znaczenia w kontekście współpracy międzynarodowej.

33.

Uważa, że działania zaplanowane we wniosku dotyczącym rozporządzenia nie wydają się wzbudzać żadnych wątpliwości, jeżeli chodzi o ich zgodność zarówno z zasadą pomocniczości, jak i proporcjonalności.