(1)

W celu zwiększenia skuteczności i przejrzystości pomocy zewnętrznej Wspólnoty, w 2006 r. ustanowiono nowe ramy planowania i przekazywania pomocy. Obejmują one rozporządzenie Rady (WE) nr 1085/2006 z dnia 17 lipca 2006 r. ustanawiające instrument pomocy przedakcesyjnej (IPA) (2), rozporządzenie (WE) nr 1638/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 2006 r. określające przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (3), rozporządzenie Rady (WE) nr 1934/2006 z dnia 21 grudnia 2006 r. ustanawiające instrument finansowania współpracy z państwami i terytoriami uprzemysłowionymi oraz innymi państwami i terytoriami o wysokim dochodzie (4), rozporządzenie (WE) nr 1717/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. ustanawiające Instrument na rzecz Stabilności (5), rozporządzenie Rady (Euratom) nr 300/2007 z dnia 19 lutego 2007 r. ustanawiające instrument współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego (6), rozporządzenie (WE) nr 1889/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie ustanowienia instrumentu finansowego na rzecz wspierania demokracji i praw człowieka na świecie (7) oraz rozporządzenie (WE) nr 1905/2006 (8).

(2)

W procesie wprowadzania w życie rozporządzenia (WE) nr 1905/2006 ujawniły się niezgodności dotyczące wyjątków od zasady niekwalifikowalności do finansowania unijnego kosztów związanych z podatkami, cłami, opłatami i innymi obciążeniami skarbowymi. W związku z tym proponuje się zmienić stosowne przepisy tego rozporządzenia w celu dostosowania go do pozostałych rozporządzeń.

(2a)

W odniesieniu do geograficznych dokumentów strategicznych, wieloletnich programów orientacyjnych oraz dokumentów strategicznych dotyczących programów tematycznych Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, ponieważ dokumenty te uzupełniają rozporządzenie (WE) nr 1905/2006 i mają zasięg ogólny. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym z ekspertami.

(3)

Niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza zakres konieczny do osiągnięcia tych celów, zgodnie z art. 5 ust. 4 Traktatu o Unii Europejskiej.

(4)

Rozporządzenie (WE) nr 1905/2006 powinno zatem zostać odpowiednio zmienione,

(-1)

w art. 17 ust. 2 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Dalsze instrukcje dotyczące podziału ogólnej kwoty pomiędzy beneficjentów zostają określone przez Komisję za pomocą aktów delegowanych zgodnie z art. 35 i z zastrzeżeniem spełnienia warunków ustanowionych w art. 35a oraz 35b.”;

(-1a)

art. 21 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 21

Przyjmowanie dokumentów strategicznych oraz wieloletnich programów indykatywnych

Dokumenty strategiczne i wieloletnie programy orientacyjne, o których mowa w art. 19 i 20, oraz ich przeglądy, o których mowa w art. 19 ust. 2 oraz w art. 20 ust. 1, a także środki towarzyszące, o których mowa w art. 17, przyjmowane są przez Komisję w drodze procedury aktów delegowanych zgodnie z art. 35 i z zastrzeżeniem spełnienia warunków ustanowionych w 35a oraz 35b.”

(-1b)

art. 22 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3.     Roczne programy działania są przyjmowane przez Komisję z uwzględnieniem opinii Parlamentu Europejskiego i Rady.”;

(-1c)

w art. 23 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3.     Jeżeli koszt takich środków przekracza 10 000 000 EUR, Komisja przyjmuje je z uwzględnieniem opinii Parlamentu Europejskiego i Rady. W przypadku środków specjalnych o kosztach poniżej 10 000 000 EUR Komisja informuje o nich Parlament Europejski i Radę w terminie miesiąca od przyjęcia decyzji.

4.     Parlament Europejski i Rada są w terminie miesiąca informowane o zmianach środków specjalnych, takich jak wprowadzenie korekt technicznych, przedłużenie okresu realizacji, realokacja środków w ramach przewidzianego budżetu lub zwiększenie lub zmniejszenie budżetu o kwotę mniejszą niż 20 % budżetu początkowego, pod warunkiem że zmiany te pozostają bez wpływu na początkowe cele określone w decyzji Komisji.”;

(1)

art. 25 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Pomocy Unii co do zasady nie wykorzystuje się w celu uiszczenia podatków, ceł i opłat w krajach korzystających z pomocy.”;

(1a)

w art. 33 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1.     Komisja regularnie monitoruje swoje programy i przeprowadza ich przegląd oraz ocenia rezultaty wprowadzania w życie polityk i programów geograficznych i tematycznych oraz polityk sektorowych, a także skuteczność programowania, w stosownych przypadkach poprzez niezależne oceny zewnętrzne, aby ustalić, czy osiągnięte zostały cele, i aby móc opracować zalecenia służące udoskonaleniu przyszłych działań. Odpowiednio uwzględniane są wnioski Parlamentu Europejskiego, parlamentów krajowych lub Rady o przeprowadzenie niezależnych ocen zewnętrznych. Szczególną uwagę zwraca się na sektory społeczne oraz postępy w realizacji Milenijnych Celów Rozwoju.

2.     Komisja przekazuje sprawozdania z oceny Parlamentowi Europejskiemu oraz Radzie w celach informacyjnych. Wyniki są wykorzystywane przy opracowywaniu programu i przydziale środków.”;

(1b)

art. 34 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.     Komisja analizuje postępy w realizacji działań podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i przedkłada Parlamentowi Europejskiemu oraz Radzie sprawozdanie roczne dotyczące wykonania i rezultatów, a także, w miarę możliwości, najważniejszych wyników i oddziaływania pomocy. Sprawozdanie to przekazywane jest również parlamentom narodowym, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów.”;

(1c)

art. 35 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 35

Wykonanie przekazania uprawnień

1.     Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 17 ust. 2 oraz art. 21, przyznaje się Komisji na okres stosowania niniejszego rozporządzenia.

2.     Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja powiadamia o tym równocześnie Parlament Europejski i Radę.

3.     Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych przyznaje się Komisji na warunkach określonych w art. 35a i 35b.

Artykuł 35a

Odwołanie przekazania uprawnień

1.     Parlament Europejski lub Rada może w dowolnym momencie odwołać przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 17 ust. 2 i w art. 21.

2.     Instytucja, która wszczęła wewnętrzną procedurę mającą na celu podjęcie decyzji o ewentualnym odwołaniu przekazanego uprawnienia, dokłada starań, by powiadomić drugą instytucję i Komisję w rozsądnym czasie, przed podjęciem ostatecznej decyzji, wskazując przekazane uprawnienie, które mogłoby zostać odwołane, oraz ewentualne powody takiego odwołania.

3.     Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji. Staje się ona skuteczna natychmiast lub od późniejszej daty, która jest w niej określona. Nie wpływa ona na ważność aktów delegowanych już obowiązujących. Niniejsza decyzja jest opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 35b

Sprzeciw wobec aktów delegowanych

1.     Parlament Europejski lub Rada mogą wyrazić sprzeciw wobec aktu delegowanego w terminie dwóch miesięcy od daty powiadomienia.

Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten może być przedłużony o dwa miesiące.

2.     Jeśli do momentu upływu terminu, o którym mowa w ust.1, Parlament Europejski ani Rada nie wyrażą sprzeciwu wobec aktu delegowanego, zostaje on publikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wchodzi w życie z dniem w nim określonym.

Akt delegowany może być opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wejść w życie przed upływem tego terminu, jeżeli zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformują Komisję, że nie zamierzają zgłosić sprzeciwu.

3.     W przypadku sprzeciwu wobec aktu delegowanego ze strony Parlamentu Europejskiego lub Rady wyrażonego w terminie, o którym mowa w ust. 1, akt delegowany nie wchodzi w życie. Instytucja zgłaszająca sprzeciw podaje powody swego sprzeciwu wobec danego aktu delegowanego.”.