Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52009PC0436

    Wniosek decyzja Rady dotycząca zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, protokołu dodatkowego do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem

    /* COM/2009/0436 końcowy - CNS 2009/0120 */

    52009PC0436

    Wniosek decyzja Rady dotycząca zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, protokołu dodatkowego do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem /* COM/2009/0436 końcowy - CNS 2009/0120 */


    [pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH |

    Bruksela, dnia 27.8.2009

    KOM(2009) 436 wersja ostateczna

    2009/0120 (CNS)

    Wniosek

    DECYZJA RADY

    dotycząca zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, protokołu dodatkowego do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem

    UZASADNIENIE

    1. Wspólnota Europejska jest stroną regionalnych umów w sprawie zanieczyszczenia wód morskich takich jak umowa z Bonn, konwencja barcelońska i konwencja helsińska, które ułatwiają państwom członkowskim wzajemną współpracę i pomoc w tej dziedzinie na Morzu Północnym, Morzu Śródziemnym i Morzu Bałtyckim. Po katastrofie tankowca Aragon w 1990 r., która doprowadziła do dużego wycieku ropy u wybrzeży Madery, Portugalia przedstawiła inicjatywę dotyczącą Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem (umowa lizbońska), która stworzyła mechanizm zapewniający współpracę pomiędzy umawiającymi się stronami w razie wypadku powodującego zanieczyszczenie oraz zobowiązała strony do stworzenia i wdrożenia własnych struktur oraz planów służących ochronie przed skutkami takich wypadków. Umowa ta ma zastosowanie do północno-wschodniej części Oceanu Atlantyckiego, wyznaczonej przez zewnętrzne granice wyłącznej strefy ekonomicznej każdego umawiającego się państwa oraz przez granice wskazane w innych umowach regionalnych takich jak Umowa o współpracy w zakresie przeciwdziałania zanieczyszczeniu Morza Północnego olejami i innymi substancjami szkodliwymi (umowa z Bonn) oraz Konwencja o ochronie Morza Śródziemnego przed zanieczyszczeniem (konwencja barcelońska).

    2. Umowa lizbońska została podpisana w dniu 17 października 1990 r. przez Portugalię, Hiszpanię, Francję, Maroko i Wspólnotę Europejską. Ratyfikowały ją Portugalia, Francja i Wspólnota Europejska, ale nie doszło do ratyfikacji przez Hiszpanię i Maroko, z uwagi na spór polityczny dotyczący granic w Saharze Zachodniej spowodowany brzmieniem art. 3 lit. c) w sprawie zasięgu geograficznego tej umowy: „na południe do południowej granicy wód podlegających władzy lub jurysdykcji Królestwa Marokańskiego”.

    3. Po osiągnięciu porozumienia w sprawie protokołu dodatkowego zmieniającego art. 3 lit. c) umowy lizbońskiej protokół ten został podpisany przez Portugalię, Hiszpanię, Francję i Maroko w dniu 20 maja 2008 r. w Lizbonie. Do podpisania protokołu wraz z innymi umawiającymi się stronami została również wezwana Wspólnota. Decyzja Rady dotycząca zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, protokołu dodatkowego do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem została przyjęta dnia 12 grudnia 2008 r. Protokół dodatkowy został podpisany wspólnie, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, przez prezydencję czeską i szefa przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Portugalii dnia 25 marca 2009 r.

    4. Komisja powinna zatem zawrzeć protokół dodatkowy do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem.

    2009/0120 (CNS)

    Wniosek

    DECYZJA RADY

    dotycząca zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, protokołu dodatkowego do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem

    RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

    uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności jego art. 175 ust. 1, w związku z jego art. 300 ust. 2 akapit pierwszy zdanie pierwsze oraz art. 300 ust. 3 akapit pierwszy,

    uwzględniając wniosek Komisji,

    uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

    a także mając na uwadze, co następuje:

    (1) Wspólnota jest stroną Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem (umowa lizbońska), zatwierdzonej decyzją Rady 93/550/EWG z dnia 20 października 1993 r.[1]

    (2) Hiszpania i Maroko nie ratyfikowały umowy lizbońskiej w związku ze sporem politycznym dotyczącym granic w Saharze Zachodniej. Spór ten został rozstrzygnięty protokołem dodatkowym do umowy lizbońskiej, który zmienia jej art. 3 lit. c).

    (3) W związku z przyjęciem w dniu 12 grudnia 2008 r. decyzji Rady dotyczącej zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, protokołu dodatkowego do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem protokół dodatkowy został podpisany w imieniu Wspólnoty Europejskiej dnia 25 marca 2009 r.

    (4) Protokół dodatkowy do umowy lizbońskiej podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu przez strony. Wspólnota i państwa członkowskie powinny podjąć odpowiednie kroki w celu umożliwienia w miarę możliwości jednoczesnego złożenia instrumentów ratyfikacyjnych, przyjmujących lub zatwierdzających.

    (5) Komisja powinna zatem zawrzeć protokół dodatkowy do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem;

    STANOWI, CO NASTĘPUJE:

    Artykuł 1

    Niniejszym zatwierdza się w imieniu Wspólnoty Europejskiej protokół dodatkowy do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem.

    Tekst protokołu dodatkowego zamieszcza się w załączniku do niniejszej decyzji.

    Artykuł 2

    1. Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby (osób) upoważnionej (upoważnionych) do złożenia u Rządu Republiki Portugalskiej, w imieniu Wspólnoty, instrumentu zatwierdzającego zgodnie z art. 3 ust. 1 protokołu dodatkowego.

    2. Wspólnota Europejska i państwa członkowskie będące stronami Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem podejmują starania w celu – w miarę możliwości – jednoczesnego złożenia instrumentów ratyfikacyjnych, przyjmujących lub zatwierdzających protokół dodatkowy.

    Artykuł 3

    Niniejszą decyzję publikuje się w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej .

    Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

    W imieniu Rady

    Przewodniczący

    ZAŁĄCZNIK

    Protokół dodatkowy do Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem

    Republika Portugalska, Królestwo Hiszpanii, Republika Francuska, Królestwo Marokańskie i Wspólnota Europejska, zwane dalej „stronami”,

    Świadome konieczności chronienia całego środowiska naturalnego, a w szczególności środowiska morskiego,

    Uznając, że zanieczyszczenie północno-wschodniego Oceanu Atlantyckiego przez rozlewy olejowe i inne substancje szkodliwe może zagrażać środowisku morskiemu oraz interesom państw nadbrzeżnych,

    Uwzględniając konieczność doprowadzenia do szybkiego wejścia w życie Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem zawartej w Lizbonie w dniu 17 października 1990 r., zwanej dalej „umową lizbońską”,

    Uzgodniły, co następuje:

    Artykuł 1

    Zmiana umowy lizbońskiej

    Artykuł 3 lit. c) Umowy o współpracy w sprawie ochrony wybrzeży i wód północno-wschodniego Atlantyku przed zanieczyszczeniem zawartej w Lizbonie w dniu 17 października 1990 r. („umowa lizbońska”) otrzymuje następujące brzmienie:

    „c) Na południe, do południowej granicy wód podlegających władzy lub jurysdykcji którejkolwiek z umawiających się stron”.

    Artykuł 2

    Związek pomiędzy umową lizbońską a protokołem dodatkowym

    Niniejszy protokół zmienia umowę lizbońską zgodnie z postanowieniami poprzedniego artykułu. W odniesieniu do stron niniejszego protokołu umowa i dodatkowy protokół powinny być interpretowane i stosowane łącznie, jako jeden dokument.

    Artykuł 3

    Zgoda na związanie się protokołem; wejście w życie

    1. Niniejszy protokół zostanie poddany ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu przez strony, a odpowiednie instrumenty dotyczące tej procedury zostaną złożone u depozytariusza, tj. rządu Republiki Portugalskiej.

    2. Niniejszy protokół wejdzie w życie w dniu otrzymania przez rząd Republiki Portugalskiej ostatniego instrumentu ratyfikującego, przyjmującego lub zatwierdzającego ten protokół.

    3. Strona nie może wyrazić zgody na związanie jej niniejszym protokołem, o ile nie zgodziła się wcześniej lub nie zgodzi się jednocześnie na związanie jej umową lizbońską zgodnie z postanowieniami art. 22.

    4. Po wejściu w życie niniejszego protokołu przystąpienie do umowy lizbońskiej zgodnie z procedurą określoną w art. 23 i 24 oznacza jednocześnie zgodę na związanie się niniejszym protokołem, dlatego też strony będą związane umową lizbońską w brzmieniu zmienionym art. 1 niniejszego protokołu.

    Na dowód powyższego niżej podpisani, należycie w tym celu umocowani, podpisali niniejszy protokół.

    Sporządzono w Lizbonie, dnia dwudziestego maja 2008 roku, w języku arabskim, hiszpańskim, francuskim i portugalskim, przy czym w przypadku rozbieżności rozstrzygająca jest wersja w języku francuskim.

    W IMIENIU REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ

    W IMIENIU KRÓLESTWA HISZPANII

    W IMIENIU REPUBLKI FRANCUSKIEJ

    W IMIENIU KRÓLESTWA MAROKAŃSKIEGO

    W IMIENIU WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ

    [1] Dz.U. L 267 z 28.10.1993, s. 20.

    Top