23.2.2010

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

CE 45/1

---

Wpływ turystyki w regionach przybrzeżnych

P6_TA(2008)0597

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie aspektów rozwoju regionalnego związanych z wpływem turystyki w regionach przybrzeżnych (2008/2132(INI))

(2010/C 45 E/01)

Parlament Europejski,

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1080/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju (1),

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1082/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie europejskiego ugrupowania współpracy terytorialnej (EUWT) (2),

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 294/2008 z dnia 11 marca 2008 r. ustanawiające Europejski Instytut Innowacji i Technologii (3),

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności (4),

—	uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiającą ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego (dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej) (5),

—	uwzględniając decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1982/2006/WE z dnia 18 grudnia 2006 r. dotyczącą siódmego programu ramowego Wspólnoty Europejskiej w zakresie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (2007 — 2013) (6),

—	uwzględniając swoje stanowisko z dnia 23 października 2008 r. dotyczące wspólnego stanowiska Rady mającego na celu przyjęcie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie opłat lotniskowych (7),

—	uwzględniając komunikat Komisji z dnia 27 września 2000 r.„Zintegrowane zarządzanie strefą przybrzeżną: strategia dla Europy” (COM(2000)0547),

—	uwzględniając komunikat Komisji z dnia 19 października 2007 r.„Agenda dla zrównoważonej i konkurencyjnej turystyki europejskiej” (COM(2007)0621),

—	uwzględniając komunikat Komisji z dnia 17 marca 2006 r.„Odnowiona polityka turystyczna UE: Ku silniejszemu partnerstwu na rzecz turystyki europejskiej” (COM(2006)0134) oraz rezolucję Parlamentu z dnia 29 listopada 2007 r. w tej sprawie (8),

—	uwzględniając komunikat Komisji z dnia 10 października 2007 r.„Zintegrowana polityka morska Unii Europejskiej” (COM(2007)0575) oraz rezolucję Parlamentu z dnia 20 maja 2008 r. w tej sprawie (9),

—	uwzględniając komunikat Komisji z dnia 23 stycznia 2008 r.„20 i 20 do 2020 r. – szansa Europy na przeciwdziałanie zmianom klimatycznym” (COM(2008)0030),

—	uwzględniając zieloną księgę Komisji z dnia 7 czerwca 2006 r. zatytułowaną „W kierunku przyszłej unijnej polityki morskiej: europejska wizja oceanów i mórz” (COM(2006)0275),

—	uwzględniając konkluzje prezydencji przyjęte przez Radę Europejską w Brukseli w dniu 14 grudnia 2007 r.,

—	uwzględniając wspólną trójstronną deklarację Parlamentu, Rady i Komisji z dnia 20 maja 2008 r. ustanawiającą Europejski Dzień Morza, który miałby być obchodzony co roku w dniu 20 maja,

—	uwzględniając art. 45 Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Rozwoju Regionalnego oraz opinię Komisji Transportu i Turystyki (A6-0442/2008),

A.

mając na uwadze, że UE posiada sześć dużych przybrzeżnych stref, które są usytuowane nad Oceanem Atlantyckim, nad Bałtykiem, nad Morzem Czarnym, nad Morzem Śródziemnym, nad Morzem Północnym i w najbardziej oddalonych regionach, z których każda posiada właściwe dla danego obszaru zasoby i specyficzne pojmowanie turystyki;

B.	mając na uwadze, że znaczna część mieszkańców Europy zamieszkuje europejskie wybrzeże liczące 89 000 kilometrów długości;

C.	przyjmując definicję stref przybrzeżnych stosowaną w kontekście polityki morskiej UE, według której obejmują one strefy i obszary przybrzeżne lub znajdujące się w obrębie 50 km w linii prostej od brzegu;

D.	mając na uwadze, że regiony przybrzeżne mają bardzo duże znaczenie dla UE, gdyż skupiają znaczny odsetek różnych rodzajów działalności gospodarczej;

E.	mając na uwadze definicję zintegrowanego zarządzania strefami przybrzeżnymi oraz rolę, jaką odgrywa turystyka w realizacji tego celu;

F.	mając na uwadze, że pozytywne zmiany w obrębie regionów przybrzeżnych przynoszą korzyści nie tylko mieszkańcom tych regionów lecz również wszystkim mieszkańcom UE;

G.

mając na uwadze, że turystyka będąca zwyczajowo głównym sektorem działalności w tych regionach i mająca korzystny wpływ na rozwój społeczny i gospodarczy w zakresie wzrostu wartości PKB i poziomu zatrudnienia, może również mieć niekorzystne skutki dla tych obszarów, wynikające z sezonowego charakteru tej działalności, zatrudniania niewykwalifikowanych pracowników, braku integracji między wybrzeżem a obszarami położonymi w głębi lądu, braku różnorodności gospodarczej lub degradacji dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego;

H.	mając na uwadze, że w różnych programach operacyjnych na lata 2007-2013 nie ma w rzeczywistości specjalnych odniesień do stref przybrzeżnych, co wynika z braku porównywalnych i wiarygodnych danych społeczno-gospodarczych i finansowych dotyczących turystyki nadmorskiej;

I.

mając na uwadze, że z powodu braku wiarygodnych porównywalnych danych dotyczących turystyki w strefach przybrzeżnych jest możliwe, że nie dostrzega się znaczenia gospodarczego tego sektora, co prowadzi do niemożności właściwej oceny wartości, jaką ma zachowanie środowiska morskiego oraz do zbyt wysokiego oszacowania znaczenia inwestycji w osiągnięciu tego celu;

J.	mając na uwadze, że ze względu na brak informacji na temat funduszy UE zainwestowanych w strefy przybrzeżne trudno jest dokonać ilościowej oceny rzeczywistego wpływu funduszy strukturalnych na turystykę nadmorską;

K.	mając na uwadze, że turystyka znajduje się na styku różnych obszarów polityki UE, które wywierają znaczny wpływ na jej zdolność do przyczyniania się do spójności społecznej i terytorialnej;

L.	mając na uwadze, że z punktu widzenia jakości fundusze strukturalne mogą mieć dodatni wpływ na rozwój regionów przybrzeżnych, ożywiając lokalną gospodarkę, zmniejszając sezonowość, stymulując prywatne inwestycje oraz wspierając zrównoważoną turystykę;

M.	mając na uwadze, że ich wpływ jest najbardziej widoczny na obszarach takich, jak małe wyspy, regiony najbardziej oddalone lub strefy przybrzeżne, gdzie turystyka nadmorska jest głównym sektorem gospodarki;

N.	mając na uwadze, że na strefy przybrzeżne przemożny wpływ ma ich położenie geograficzne, oraz że wymagają one wieloaspektowej strategii uwzględniającej ich specyfikę, zasadę pomocniczości oraz potrzebę zastosowania takiego procesu podejmowania decyzji, jaki zapewniałby spójność między sektorami;

O.

mając na uwadze, że regiony przybrzeżne są również najczęściej regionami oddalonymi, tak jak małe wyspy, regiony najbardziej oddalone lub strefy przybrzeżne ściśle zależne od turystyki, do których dostęp poza pełnią sezonu turystycznego jest ograniczony, gdzie dla potrzeb zwiększenia spójności terytorialnej należy ulepszyć infrastrukturę, stworzyć regularne połączenia między wybrzeżem a obszarami położonymi w głębi lądu, oraz dzięki strategiom marketingu terytorialnego i zintegrowanego rozwoju gospodarczego sprzyjającego inwestycjom wspierać utrzymanie działalności gospodarczej również poza pełnią sezonu turystycznego;

P.	mając na uwadze, że strefy przybrzeżne, chociaż borykają się z podobnymi problemami, nie dysponują odrębnymi instrumentami pozwalającymi na uporządkowane podejście i lepszą komunikację między głównymi podmiotami, które najczęściej pracują oddzielne i są odizolowane;

Q.	mając na uwadze, że zintegrowane rozwiązania rzeczywistych problemów mogą zostać znalezione i wdrożone wyłącznie na poziomie lokalnym i regionalnym przez organy publiczne współpracujące z sektorem prywatnym, i przy uwzględnieniu interesów społeczności i potrzeby ochrony środowiska;

R.

mając na uwadze, że stworzenie instrumentów polityki będzie sprzyjało bardziej zintegrowanym i ukierunkowanym na trwały rozwój strategiom, poprawiającym konkurencyjność gospodarczą poprzez zachowanie bogactw naturalnych i dziedzictwa kulturowego, zaspokajanie potrzeb socjalnych i promowanie modelu turystyki etycznej;

S.

mając na uwadze, że takie instrumenty mogłyby zwiększyć jakość zatrudnienia w tych obszarach oraz pomóc w zmniejszaniu sezonowości poprzez łączenie różnych form turystyki i innej aktywności morskiej lub przybrzeżnej, co pozwoliłoby na pogodzenie oferty z wysokimi oczekiwaniami i wymaganiami współczesnych turystów oraz na tworzenie miejsc pracy wymagających kwalifikacji;

T.

mając na uwadze, że cel europejskiej współpracy terytorialnej ustanowiony na mocy art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1080/2006 może przyczynić się skutecznie do realizacji wspomnianych wyżej priorytetów poprzez finansowanie projektów współpracy oraz rozwijanie sieci partnerstwa między podmiotami tego sektora a obszarami przybrzeżnymi, podkreślając w tym kontekście, że należy wykorzystać europejskie ugrupowanie współpracy terytorialnej, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1082/2006, jako instrument pozwalający na nawiązanie stabilnej współpracy w dziedzinie zrównoważonego rozwoju regionów przybrzeżnych, obejmującej partnerów lokalnych i społecznych;

1.   podkreśla, że turystyka jest kluczowym czynnikiem rozwoju społecznego i gospodarczego regionów przybrzeżnych UE i jest ściśle związana z celami strategii lizbońskiej; zaznacza również, że cele strategii goeteborskiej powinny być bardziej rygorystycznie uwzględniane w działalności turystycznej;

2.   zachęca państwa członkowskie do opracowania szczegółowych strategii i zintegrowanych planów na poziomie krajowym i regionalnym mających na celu zmniejszenie sezonowego charakteru turystyki w regionach przybrzeżnych oraz zagwarantowanie pewniejszego zatrudnienia i wyższej jakości życia społecznościom lokalnym; w tym kontekście podkreśla znaczenie przekształcenia tradycyjnej działalności sezonowej w działalność całoroczną poprzez zróżnicowanie produktów oraz stworzenie alternatywnych form turystyki (np. turystyka biznesowa, kulturalna, zdrowotna, sportowa, agroturystyka czy turystyka morska); zauważa, że dywersyfikacja produktów i usług może poprawić wzrost gospodarczy i zatrudnienie oraz przyczynić się do ograniczenia negatywnych skutków środowiskowych, gospodarczych, społecznych;

3.   podkreśla konieczność ochrony praw pracowników tego sektora poprzez promowanie wysokiej jakości miejsc pracy oraz nabywanie kompetencji, co się między innymi wiąże z dostosowanymi szkoleniami zawodowymi, stosowaniem w większym zakresie długoterminowych umów o pracę, równymi i godnymi płacami oraz poprawą warunków pracy;

4.   wzywa do przyjęcia zintegrowanego podejścia do turystyki w strefach przybrzeżnych w kontekście unijnych polityk: spójności, morskiej, rybołówstwa, ochrony środowiska, społecznej i zdrowotnej, aby stworzyć między nimi synergię i uniknąć niespójnych działań; zaleca, by Komisja zastosowała takie zintegrowane podejście w dążeniu do zrównoważonego wzrostu turystyki w regionach przybrzeżnych, w szczególności w połączeniu z polityka morską UE, jako strategiczny cel w swoim programie prac na lata 2010-2015, jak również w kontekście śródokresowego przeglądu ram finansowych na lata 2007-2013;

5.   nawołuje państwa członkowskie do zapewnienia pełnego udziału regionalnych i lokalnych organów odpowiedzialnych za turystykę i rozwój regionalny stref przybrzeżnych oraz partnerów gospodarczych, społecznych oraz partnerów zaangażowanych w ochronę środowiska we wszystkich stałych strukturach ustanowionych w ramach tych polityk oraz w programach współpracy transgranicznej obejmującej te regiony;

6.   zwraca uwagę na podstawowy związek między dobrze działającą infrastrukturą a powodzeniem danego regionu turystycznego, w związku z czym wzywa właściwe organy do przygotowania planów optymalizacji lokalnej infrastruktury z myślą zarówno o turystach, jak i lokalnej społeczności; w tym kontekście zdecydowanie zaleca przybrzeżnym państwom członkowskim podjęcie wszelkich środków koniecznych, by zapewnić opracowywanie nowych projektów rozbudowy infrastruktury, w rafinerii ropy naftowej i innych obiektów, zawsze z wykorzystaniem najnowszych technologii, w celu zapewnienia mniejszego wykorzystania energii i obniżenia emisji dwutlenku węgla, jak również poprawy wydajności energetycznej poprzez korzystanie z odnawialnych źródeł energii;

7.   zachęca Komisję, państwa członkowskie i regiony do promowania trwałych łańcuchów mobilności w lokalnym transporcie publicznym oraz ścieżek rowerowych i ścieżek dla pieszych, szczególnie w transgranicznych regionach przybrzeżnych, oraz do wspierania w tym celu wymiany dobrych rozwiązań;

8.   zaleca, by Komisja przyjęła całościowe podejście do turystyki w strefach przybrzeżnych w ramach realizacji swojej polityki spójności terytorialnej oraz strategii na rzecz zintegrowanej polityki morskiej, w szczególności w odniesieniu do wysp, państw członkowskich będących wyspami, najbardziej oddalonych regionów oraz innych stref przybrzeżnych, mając w szczególności na względzie dużą zależność tych obszarów od turystyki;

9.   gorąco zachęca Komisję i państwa członkowskie do uwzględnienia turystyki przybrzeżnej w liście priorytetów w ramach strategicznych wytycznych na następny okres programowania funduszy strukturalnych, jak również w strategiach UE poświęconych regionom przybrzeżnym oraz do opracowania nowatorskiej strategii z potencjałem zintegrowania oferty turystyki nadmorskiej;

10.   z zadowoleniem przyjmuje zatem udział regionów przybrzeżnych w programach INTERREG IV B i INTERREG C oraz programach i projektach, które obejmują zarówno współpracę ponadnarodową, jak i międzyregionalną w dziedzinie turystyki oraz zachęca, aby w większym stopniu korzystały one z inicjatyw i instrumentów UE dla regionów przybrzeżnych (takich jak strategia śródziemnomorska, strategia UE na rzecz Morza Bałtyckiego czy synergia czarnomorska); zdecydowanie zaleca, aby przygotowując nowe programy INTERREG na następny okres programowania Komisja położyła większy nacisk na regiony przybrzeżne;

11.   odnotowuje opinię Komitetu Regionów dotyczącą stworzenia Europejskiego Funduszu na rzecz Obszarów Przybrzeżnych i nawołuje Komisję, aby w kontekście następnych ram finansowych przeanalizowała sposoby lepszej koordynacji wszystkich przyszłych instrumentów finansujących działania w obszarach przybrzeżnych;

12.   zaleca umacnianie filaru wiedzy jako części strategii na rzecz zintegrowanego rozwoju stref przybrzeżnych poprzez stworzenie europejskiej sieci sektorowej pod egidą Europejskiego Instytutu Technologii ustanowionego na mocy rozporządzenia (WE) nr 294/2008 i w ramach siódmego ramowego programu w zakresie badań naukowych i rozwoju przyjętego decyzją nr 1982/2006/WE;

13.   zaleca, by państwa członkowskie posiadające strefy przybrzeżne stosowały zintegrowane podejście w programach przy selekcjonowaniu i realizacji projektów dotyczących wybrzeży, przyjmując metodę międzysektorową i uznając za priorytet tworzenie partnerstwa prywatno-publicznego, w celu zmniejszenia obciążenia organów władz lokalnych;

14.   z zadowoleniem odnosi się do priorytetów określonych przez Komisję w dziedzinie turystyki na obszarach przybrzeżnych i morskiej w wymienionej wyżej agendzie dla zrównoważonej i konkurencyjnej turystyki europejskiej; sugeruje włączenie do niedawno utworzonego portalu kierunków turystycznych w Europie konkretnych informacji na temat kierunków i sieci nadmorskich, zwłaszcza najmniej znanych i najmniej rozpowszechnionych, tak aby promować je poza granicami UE również na poziomie regionalnym i lokalnym;

15.   w tym kontekście zwraca się do Komisji o uczynienie turystyki przybrzeżnej i wodnej wiodącym tematem w 2010 r. w ramach projektu pilotażowego „Europejskie Modelowe Ośrodki Turystyczne”;

16.   wyraża ubolewanie wobec faktu, że obecny brak przejrzystości wydatkowania unijnego w strefach przybrzeżnych uniemożliwia oszacowanie poziomu inwestycji oraz przeanalizowanie wpływu wspieranych inicjatyw na te regiony; w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje zieloną księgę w sprawie postanowień polityki morskiej dotyczących utworzenia bazy danych regionów morskich, która zwierać będzie informacje o beneficjentach wszystkich funduszy wspólnotowych (w tym funduszy strukturalnych) i wzywa Komisję do bezzwłocznego wypełnienia tego ważnego zadania; podkreśla znaczenie takich inicjatyw dla zagwarantowania przejrzystości w tym obszarze; nawołuje Komisję do uruchomienia odpowiednich instrumentów, dzięki którym dane te staną się dostępne do celów analiz i statystyk i wzywa państwa członkowskie do wypełnienia zobowiązań dotyczących upowszechniania informacji o końcowych beneficjentach, ilustrując w ten sposób wyczerpująco realizowane projekty;

17.   wzywa Komisję, państwa członkowskie i regiony do wspólnego stworzenia pełnego katalogu projektów finansowanych w strefach przybrzeżnych, który zostanie udostępniony w Internecie, umożliwiając w ten sposób regionom czerpanie z doświadczeń innych oraz pozwalając środowiskom akademickim, wspólnotom zamieszkującym obszary przybrzeżne i innym zainteresowanym stronom na identyfikację, upowszechnianie oraz jak najintensywniejsze przekazywanie najlepszych rozwiązań społecznościom lokalnym; w tym kontekście zaleca stworzenie forum umożliwiającego kontakty zainteresowanych stron i dzielenie się dobrymi rozwiązaniami oraz grup roboczych przedstawicieli państw członkowskich, które opracowałyby plany działania w dziedzinie turystyki przybrzeżnej i zintensyfikowały wymianę doświadczeń na poziomie instytucjonalnym;

18.   zwraca się do Komisji o udostępnienie tego katalogu również w Internecie w celu ukazania obywatelom korzyści, jakie Europa przynosi nadmorskim regionom przybrzeżnym i uzasadnienia tym samym finansowania UE oraz przekazania pozytywnego obrazu UE;

19.   wzywa Komisję do zapewnienia, by w bieżącym zestawieniu socjoekonomicznych baz danych Eurostatu dotyczących stref przybrzeżnych UE znalazły się wiarygodne, jednolite i aktualne dane na temat turystyki, ponieważ ma to istotne znaczenie dla ułatwienia podejmowania decyzji w sektorze publicznym oraz dla umożliwienia dokonywania porównań między regionami i sektorami; zaleca, by państwa członkowskie posiadające strefy przybrzeżne pilnie przystąpiły do wdrażania na swoim terytorium rachunków satelitarnych dla turystyki;

20.   podkreśla ścisłe powiązanie między środowiskiem a turystyką na wybrzeżu oraz odnotowuje, że polityka na rzecz rozwoju turystyki powinna zawierać praktyczne środki zgodne z ogólną polityką ochrony środowiska i zarządzania nim; z zadowoleniem przyjmuje zatem zapisanie „zrównoważonego rozwoju” w art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1083/2006 (w sprawie funduszy strukturalnych na lata 2007-2013) jako jednej z kluczowych zasad mających zastosowanie we wdrażaniu wszelkich interwencji strukturalnych, której stosowanie musi być dokładnie nadzorowane przy pomocy odpowiednich działań monitorujących; zdecydowanie zaleca, aby podobne postanowienie zawarto w przepisach dotyczących kolejnego okresu programowania; podkreśla, że stanowiłoby to znaczny wkład w rozwój turystyki ekologicznej;

21.   zaznacza, że strefy przybrzeżne są w szczególności narażone na konsekwencje zmian klimatycznych oraz wynikające z nich podnoszenie się poziomu mórz, erozję wybrzeża oraz większą częstotliwość i gwałtowność burz; wzywa zatem regiony przybrzeżne do oszacowania zagrożeń wynikających ze zmian klimatycznych i opracowania planów zapobiegania im;

22.   wskazuje na skutki zmian klimatycznych w odniesieniu do turystyki w strefach przybrzeżnych; wzywa zatem Komisję z jednej strony do zgodnego z logiką zintegrowania celów wspólnotowych w zakresie redukcji emisji CO2 z polityką dotyczącą transportu i turystyki, a z drugiej strony do sprzyjania środkom mającym na celu ochronę trwałej turystyki przed skutkami zmian klimatycznych;

23.   w tym kontekście podkreśla znaczenie przeprowadzenia oceny potencjału turystyki w kwestii ochrony i zachowania środowiska; zauważa, że turystyka może w prosty sposób zwiększać świadomość na temat walorów środowiska naturalnego poprzez skoordynowane działania władz krajowych i regionalnych z jednej strony, i biur podróży oraz menadżerów hoteli i restauracji z drugiej; uważa zatem, że regiony przybrzeżne powinny być w centrum takich starań ze względu na ich wyjątkowo turystyczny charakter;

24.   zwraca uwagę na potrzebę zagwarantowania stałej ochrony walorów historycznych i skarbów archeologicznych oraz zachowania tradycji, a szerzej rzecz ujmując dziedzictwa kulturowego w rozwoju turystyki, przy większym czynnym zaangażowaniu ze strony społeczności lokalnych;

25.   wnioskuje, aby przyznawane były zachęty w celu wspierania trwałego rozwoju, aby zachować dziedzictwo kulturowe i przyrodnicze oraz tkankę społeczną regionów przybrzeżnych;

26.   wzywa Komisję do zapewnienia, by działanie zgodne z dyrektywą ramową w sprawie strategii morskiej było warunkiem korzystania z finansowania unijnego przy realizacji projektów dotyczących stref przybrzeżnych, mających wpływ na środowisko morskie;

27.   zwraca się do Komisji o wykorzystanie wszystkich instrumentów oceny, aby zapewnić stosowanie tej zasady na obszarach przybrzeżnych w trakcie obecnego okresu programowania, a także podziału odpowiedzialności między poszczególne szczeble decyzyjne;

28.   podkreśla, że presja, jakiej poddane się obszary przybrzeżne w wyniku nadmiernej interwencji infrastruktury, przynosi szkodę rozwijaniu i zapewnieniu atrakcyjności turystyki przybrzeżnej, oraz że należy poprawić te aspekty poprzez zapewnienie wysokiej jakości usług turystycznych, kluczowych dla konkurencyjności regionów przybrzeżnych oraz poprzez wspieranie jakości zatrudnienia i kwalifikacji; zachęca zatem regiony przybrzeżne do popierania inwestycji alternatywnych, takich jak inwestycje w usługi w zakresie technologii informacyjnych i komunikacji, nowe możliwości dla tradycyjnych produktów lokalnych, wysokiej jakości szkolenia dla pracowników sektora turystyki; wzywa też do opracowania programów szkoleniowych w celu stworzenia kręgu wykwalifikowanych pracowników, którzy będą w stanie sprostać wzrastającej kompleksowości i zróżnicowaniu sektora turystycznego;

29.   zwraca się do państw członkowskich o opracowanie odpowiednich strategii politycznych w dziedzinie urbanistyki i planowania przestrzennego odpowiadających pejzażowi przybrzeżnemu;

30.   podkreśla, że wysoka jakość jest głównym elementem przewagi komparatywnej produktów turystycznych UE; zwraca się do państw członkowskich, lecz również do władz regionalnych i lokalnych o wyeksponowanie i dalszą poprawę jakości ich usług turystycznych, zwłaszcza jeśli chodzi o poziom bezpieczeństwa, pełną i nowoczesną infrastrukturę, odpowiedzialność społeczną zaangażowanych przedsiębiorstw oraz działalność gospodarczą przyjazną środowisku;

31.   wzywa Komisję do zapewnienia objęcia usług oraz sektorów produkcji mających znaczenie dla turystyki na obszarach przybrzeżnych polityką wobec klasterów morskich, co umożliwi owocne współdziałanie podmiotów wykorzystujących morze jako środek do zwiększenia własnej konkurencyjności, umocnienia trwałego rozwoju i wkładu w rozwój gospodarki obszarów przybrzeżnych; ponadto uważa, że usługi medyczne, socjalne, edukacyjne, technologiczne i sportowe powinny zostać włączone w ramy klasterów morskich jako usługi stref przybrzeżnych stanowiące istotne czynniki rozwoju tych stref;

32.   podkreśla znaczenie dostępu do środków umożliwiających rozwój w regionach przybrzeżnych; dlatego wzywa Komisję oraz krajowe i regionalne organy w strefach przybrzeżnych do wypracowania metod zapewnienia optymalnego systemu transportowych połączeń lądowych, powietrznych i wodnych; ponawia wezwanie skierowane do tych podmiotów w związku z wysokim wskaźnikiem zanieczyszczenia wód morskich w wielu regionach i miastach portowych, o zwiększenie zachęt dla zakotwiczania statków w porcie za pośrednictwem sieci naziemnej; zachęca państwa członkowskie do przeanalizowania możliwości przyjęcia środków takich jak obniżenie opłat lotniskowych, w całkowitej zgodności z procedurą ustanowioną w przytoczonym powyżej stanowisku z dnia 23 października 2008 r., w celu zwiększenia atrakcyjności i konkurencyjności obszarów przybrzeżnych; z tych samych względów podkreśla potrzebę poprawy przestrzegania norm bezpieczeństwa na lotniskach i przez flotę lotniczą, w tym do usunięcia w razie konieczności składów paliwa znajdujących się w pobliżu lotnisk;

33.   zwraca się do państw członkowskich i do władz regionalnych o wspieranie podniesienia standardów portów i lotnisk w regionach przybrzeżnych i wyspiarskich, aby wyjść naprzeciw potrzebom turystyki, biorąc należycie pod uwagę istniejące możliwości w zakresie środowiska naturalnego oraz poszanowanie estetyki i środowiska naturalnego;

34.   podkreśla, że spójność terytorialna jest horyzontalną koncepcją obejmującą całą UE, która służy poprawie powiązań między wybrzeżem a głębią lądu z wykorzystaniem istniejącej komplementarności i wzajemnych powiązań między obszarami przybrzeżnymi i obszarami wewnątrz lądu (np. połączenie działalności przybrzeżnej z turystyką obszarów wiejskich i miejskich, poprawa niezależnej od sezonu dostępności usług turystycznych, promowanie i zachęcanie do zwiększenia oferty produktów lokalnych); zauważa, że wspomniana powyżej zielona księga w sprawie przyszłości polityki morskiej zawiera specjalne odniesienie do regionów wyspiarskich, przyznając, że doświadczają one szczególnych trudności jeśli chodzi o rozwój, z powodu trwałych utrudnień naturalnych, jakim stawiają czoła; podkreśla, że regiony przybrzeżne napotykają na podobne trudności i nawołuje Komisję do wzięcia pod uwagę potrzeby powiązania turystyki przybrzeżnej ze zintegrowanym zarządzaniem obszarami przybrzeżnymi i planowaniem przestrzennym dla obszarów morskich przy realizacji założeń w zakresie spójności terytorialnej w przyszłości;

35.   nawołuje władze regionalne i lokalne regionów przybrzeżnych, by również promowały zintegrowane systemy marketingu regionalnego wśród swych partnerów w ramach stosunków sąsiedzkich w dziedzinach dotyczących morza i lądu, oraz by promowały zrównoważony rozwój turystyki i podróży, w celu pobudzenia konkurencyjności sektora turystyki i bez szkody dla ogólnej konkurencyjności;

36.   zachęca regiony przybrzeżne do udziału w projektach na rzecz współpracy międzyregionalnej, np. w ramach IV tematu inicjatywy „Regiony na rzecz zmian gospodarczych” w celu stworzenia nowych sieci tematycznych dotyczących turystyki w strefach przybrzeżnych oraz rozwijania tych, które już istnieją, a także w celu wymiany specjalistycznej wiedzy i najlepszych rozwiązań;

37.   zaleca, by właściwe organy publiczne na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym podjęły działania promujące strategiczne projekty na rzecz turystyki w strefach przybrzeżnych w ramach programów współpracy, udzielając technicznego wsparcia dla projektów i udostępniając odpowiednie środki finansowe na działania tego typu, a także traktując priorytetowe wykorzystanie funduszy strukturalnych dla rozwoju zrównoważonej i przyjaznej środowisku turystyki w regionach przybrzeżnych, zarówno w obszarze konwergencji i konkurencyjności, jak i zatrudnienia; wyraża przekonanie, że w tym kontekście należy poświęcić szczególną uwagę działaniom mającym na celu rozwój komunikacji i technologii informacyjnych;

38.   wzywa Komisję do zorganizowania przynajmniej jednego specjalnego wydarzenia w następnym roku, najlepiej w dniu 20 maja, będącym Europejskim Dniem Morza, poświęconego turystyce w strefach przybrzeżnych, w celu ułatwienia wymiany i zacieśnienia kontaktów między partnerami oraz dzielenia się najlepszymi rozwiązaniami, między innymi w dziedzinie wdrażania zintegrowanego modelu UE zarządzania jakością; w związku z powyższym zachęca wszystkie podmioty do przedstawienia finansowanych przez wspólnotę projektów związanych pośrednio lub bezpośrednio z turystyką w strefach przybrzeżnych;

39.   uważa, że promowanie turystyki wodnej, między innymi poprzez promowanie związanej z sektorem działalności gospodarczej, może pomóc obywatelom Unii przejąć bardziej ekologiczne nawyki i poprawić ich świadomość ekologiczną; zachęca zatem państwa członkowskie do promowania inwestycji w tej dziedzinie na obszarach przybrzeżnych;

40.   ponadto wzywa Komisję, by sporządziła praktyczny przewodnik finansowania UE w obszarze turystyki przybrzeżnej, tak by dostarczyć zainteresowanym stronom wskazówek podczas poszukiwania finansowania;

41.   uznaje olbrzymi wkład, jaki wzrost turystyki rejsowej ma dla rozwoju społeczności nadmorskich, jeżeli osiągnięta jest równowaga między ryzykiem i korzyściami oraz między kosztami stałymi inwestycji naziemnych i elastycznością niezbędną operatorom rejsów, oraz jeżeli należycie uwzględnione są kwestie związane ze środowiskiem naturalnym;

42.   zachęca Komisję do wspierania społeczności nadmorskich pragnących wdrożyć najlepsze praktyki oraz do lepszego wykorzystania wartości dodanej związanej z turystyką rejsową w szczególności i nadmorską w ogóle;

43.   nawołuje regiony przybrzeżne do ustanowienia oraz wspierania regionalnych i lokalnych agencji rozwoju, które pomogą zorganizować sieci pracowników, instytucji, ekspertów i administracji z danych dziedzin i między państwami członkowskimi, i będą służyły potencjalnym beneficjentom z sektora publicznego i prywatnego radą i informacją;

44.   zaleca, by państwa członkowskie posiadające strefy przybrzeżne wzięły pod uwagę trwałość projektów współpracy na etapie następującym po finansowaniu, nie tylko w odniesieniu do kwestii finansowych, ale również mając na względzie ciągłość współpracy między partnerami i powiązanie z odpowiednimi usługami na poziomie lokalnym;

45.   zaleca państwom członkowskim posiadającym strefy przybrzeżne zapewnienie dobrej widoczności wybranych projektów oraz uproszczenie procedur dostępu do finansowania, w celu zachęcenia prywatnych inwestorów do finansowania turystyki na wybrzeżu oraz wprowadzenia ułatwień dla tworzenia partnerstwa między organami publicznymi a podmiotami prywatnymi w sektorze, w szczególności zaś MŚP; zaleca propagowanie rekreacyjnych zalet turystyki morskiej i przybrzeżnej w kontekście zapewnienia zdrowej fauny i flory (promując ekoturystykę, połowy turystyczne, obserwację wielorybów, itp.); wierzy, że te cele powinny znaleźć odzwierciedlenie w Europejskim Dniu Morza 20 maja;

46.   wzywa ugrupowania wyspecjalizowane w ochronie środowiska, gałęzie gospodarki związane z morzem, organizacje kulturalne, społeczność naukowców, struktury obywatelskie i lokalnych mieszkańców do udziału we wszystkich etapach projektów, w tym ich monitorowania, w celu zapewnienia trwałości ich skutków;

47.   nawołuje wreszcie Komisję do dokonywania systematycznej oceny wpływu finansowania wspólnotowego na rozwój regionalny obszarów przybrzeżnych w celu upowszechnienia najlepszych rozwiązań oraz wspierania sieci partnerskich zrzeszających wiele podmiotów za pośrednictwem ośrodka monitorowania zrównoważonej turystyki w strefach przybrzeżnych;

48.   zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz Komitetowi Regionów.

---

(1)  Dz.U. L 210 z 31.7.2006, s. 1.

(2)  Dz.U. L 210 z 31.7.2006, s. 19.

(3)  Dz.U. L 97 z 9.4.2008, s. 1.

(4)  Dz.U. L 210 z 31.7.2006, s. 25.

(5)  Dz.U. L 164 z 25.6.2008, s. 19.

(6)  Dz.U. L 412 z 30.12.2006, s. 1.

(7)  Teksty przyjęte, P6_TA(2008)0517.

(8)  Dz.U. C 297 E z 20.11.2008, s. 184.

(9)  Teksty przyjęte, P6_TA(2008)0213.

---