52007SC1312

[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH |

Bruksela, dnia 17.10.2007

SEK(2007) 1312

DOKUMENT ROBOCZY SŁUŻB KOMISJI

Dokument uzupełniający Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania STRESZCZENIE OCENY SKUTKÓW {KOM(2007) 602 wersja ostateczna}{SEK(2007) 1310}{SEK(2007) 1336}

STRESZCZENIE

Sprawozdanie z oceny skutków odnośnie do wniosku Komisji dotyczącego nowej wspólnotowej strategii zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania przedstawia możliwe warianty działań zmierzających do ulepszenia polityki Wspólnoty na rzecz walki z nielegalnymi, nieraportowanymi i nieuregulowanymi połowami (IUU) oraz zminimalizowania ich konsekwencji dla środowiska, gospodarki i społeczeństwa.

Sprawozdanie podkreśla wagę szkód powodowanych w środowisku morskim i sytuacji gospodarczej sektora rybołówstwa przez połowy IUU (zarówno we Wspólnocie, jak i poza nią). Przedstawia ono dane dotyczące skali problemu i wyjaśnia przyczyny prowadzenia połowów IUU.

Sprawozdanie podsumowuje zasadnicze rezultaty uzyskane do tej pory przez Wspólnotę w ramach prowadzonej przez nią polityki na rzecz walki z połowami IUU od czasu przyjęcia planu działania w tej sprawie w 2002 r. Sprawozdanie określa również aktualne wyzwania stojące przed Wspólnotą w związku z koniecznością zwiększenia skuteczności jej działań (uniemożliwienie przywozu do Wspólnoty produktów rybnych pochodzących z połowów IUU; zniechęcenie operatorów i państw do wspierania lub podejmowania połowów IUU, zwłaszcza za pośrednictwem „tanich bander”; zwiększenie stopnia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybackiej na wodach terytorialnych Wspólnoty).

Sprawozdanie analizuje skuteczność i wpływ czterech wariantów działań planowanych przez Wspólnotę:

1. kontynuacja aktualnej polityki i nacisk na wdrażanie i egzekwowanie istniejących ram prawnych, bez przedstawiania nowych wniosków legislacyjnych;

2. nacisk na działania połowowe prowadzone wyłącznie poza WE (za pośrednictwem działań międzynarodowych i RFMO);

3. przyjęcie podejścia indywidualnego w odniesieniu do konkretnych grup zasobów i obszarów, których dotyczą znaczące połowy IUU;

4. opracowanie kompleksowego pakietu zawierającego zarówno środki regulacyjne i zasady polityczne kierujące polityką WE, który objąłby wody WE i wody zewnętrzne, uzupełniłby aktualnie obowiązujące ramy prawne i zapewnił lepsze przestrzeganie odpowiednich przepisów, a także umożliwiłby WE przyjęcie jednostronnych ambitnych środków w przypadkach, gdy środki wielostronne nie spełniałyby oczekiwań WE.

Ze sprawozdania wynika, że wyłącznie ostatni z wymienionych wariantów mógłby skutecznie sprostać wyzwaniom stojącym przed Wspólnotą, polegającym na zwiększeniu skuteczności jej działań zmierzających do zwalczenia połowów IUU. Duży zakres tego wariantu umożliwiłby likwidację aktualnych luk prawnych w systemie wspólnotowym, które zachęcają do kontynuowania połowów IUU. Wariant ten wspiera dalekosiężne środki we wszystkich odnośnych dziedzinach (system świadectw obowiązujących dla przywozu; możliwość wprowadzenia przez Wspólnotę jednostronnych środków w stosunku do państw lub statków rybackich prowadzących lub wspierających połowy IUU; zbliżenie maksymalnych wymiarów kar stosowanych w przypadkach poważnych naruszeń do przepisów wspólnej polityki rybackiej). Wariant ten wiązałby się z istotnymi zmianami i prawdopodobnie z pewnymi kosztami, zwłaszcza związanymi z handlowym aspektem proponowanego podejścia, jak również wymagałby wprowadzenia dodatkowych środków w przypadku niektórych krajów rozwijających się. Jednak tylko takie ambitne podejście proponowane w ramach tego wariantu jest współmierne do skali problemu.