52007SC1190

[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH |

Bruksela, dnia 19.9.2007

SEK(2007) 1190

DOKUMENT ROBOCZY SŁUŻB KOMISJI

Załącznik do KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY, EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO I KOMITETU REGIONÓW w sprawie nowej strategii Unii Europejskiej w zakresie zdrowia zwierząt (2007–2013) - „Lepiej zapobiegać niż leczyć” STRESZCZENIA OCENY WPłYWU Nowa strategia w zakresie zdrowia zwierząt (2007-2013)

{KOM(2007) 539 wersja ostateczna}{SEK(2007) 1189}

STRESZCZENIE

Nowa strategia w zakresie zdrowia zwierząt (2007-2013)

Wspólnotowa polityka w zakresie zdrowia zwierząt (CAHP) przebyła długą drogę rozwoju od chwili jej początków we wczesnych latach 60. Przyjęcie na poziomie unijnym wspólnych zasad handlu zwierzętami i wprowadzania do obrotu produktów zwierzęcych odegrało kluczową rolę w zagwarantowaniu właściwych standardów bezpieczeństwa i zdrowia, umożliwiając wewnątrzwspólnotową wymianę handlową i wpływając na poprawę ogólnego stanu zdrowia zwierząt. CAHP ulegała przemianom pod wpływem serii następujących po sobie poważnych kryzysów i ognisk chorób, które wystąpiły w ostatnich latach.

W 2004 r. DG SANCO rozpoczęła przeprowadzanie oceny wyników CAHP w ostatnim dziesięcioleciu. W okresie dokonywania oceny określono liczne kwestie, które podsumowano w niniejszym dokumencie. Inicjatywa ta ma na celu zbadanie problemów i nowych wyzwań, przed jakimi staje dziś CAHP.

Główne kwestie określone podczas dokonywania oceny obejmowały wysoki poziom złożoności aktualnej CAHP, brak ogólnej strategii, a zwłaszcza niewystarczające uwzględnianie kwestii zapobiegania chorobom. Z kolei kwestie te były przyczyną dodatkowych problemów, m.in. niedostatecznej zgodności i spójności CAHP z innymi powiązanymi politykami. Inne zagadnienia poruszone w trakcie procesu oceny dotyczyły potrzeby lepszej komunikacji z zainteresowanymi stronami i ich większego zaangażowania w tworzenie polityki oraz konieczności ustalenia podziału zadań i odpowiedzialności. Ponadto zwrócono uwagę na problemy związane z aktualnymi ramami finansowymi oraz wykonywaniem kontroli przywozu na poziomie państw członkowskich. Wreszcie, za zbyt ograniczony uznano zakres oceny wyników CAHP .

Ogólne cele CAHP to zapewnienie wysokiego poziomu zdrowia publicznego, przy jednoczesnym wsparciu wzrostu gospodarczego i konkurencyjności, oraz promowanie dobrych praktyk gospodarki rolnej, które zapobiegają przenoszeniu się chorób zwierzęcych, spełniają wymogi standardów dla dobrostanu zwierząt i wspierają zrównoważony rozwój. Aby osiągnąć wymienione ogólne cele, ustalono cele szczegółowe w odniesieniu do CAHP. Po pierwsze, UE powinna skoncentrować swoje interwencje na chorobach zwierzęcych, które mają dla niej duże znaczenie, poprzez wyznaczenie profilu i kategoryzację ryzyka biologicznego i chemicznego, określenie priorytetów, wymiernych celów i wskaźników wykonania oraz kwoty zasobów, które mają być przeznaczone na zidentyfikowane zagrożenia. Po drugie, należy osiągnąć większą przejrzystość i skuteczność działań w zakresie zapobiegania i zwalczania chorób, poprzez wprowadzenie jednolitych i bardziej wyraźnych ram prawnych, zawierających zasady i mechanizmy, które ułatwią międzynarodową wymianę handlową, przy czym zachowanie wysokiego poziomu zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, dostarczanie bodźców zachęcających do zapobiegania ryzyku w gospodarstwach i do większej odpowiedzialności sektora gospodarki rolnej w zakresie zapobiegania chorobom, poprawy nadzoru i gotowości na sytuacje kryzysowe umożliwi lepsze zapobieganie ogniskom chorób zwierzęcych i poprawę skuteczności ich zwalczania. UE będzie stymulować innowacyjność, naukę i badania do zapewnienia lepszych środków do zwalczania chorób zwierząt. Inicjatywa ta również ma na celu przyczynienie się do realizacji ogólnych unijnych celów, w szczególności tych, które są związane z lepszymi uregulowaniami prawnymi i ze strategią lizbońską.

Odnosząc się do problemów określonych w trakcie dokonywania oceny, w przedłożonym dokumencie rozpatrzono trzy opcje. Ocena wpływu nie zagłębia się w analizę różnych opcji szczegółowych, które rozważano w odniesieniu do poszczególnych kwestii, ponieważ taką analizę już przeprowadzono w kontekście oceny i jest ona zawarta w końcowym sprawozdaniu z oceny. Do trzech szerokich opcji włączono jedną preferowaną, określoną opcję szczegółową w odniesieniu do każdej konkretnej kwestii. Pierwsze ustalone podejście polega na opcji bez zmian, która opiera się na kontynuacji aktualnej CAHP. Druga opcja polega na wprowadzeniu nowej, „miękkiej” strategii w zakresie zdrowia zwierząt. Koncentrowałaby się ona na „miękkich” instrumentach regulacyjnych i zmierzała do poprawy komunikacji i współpracy z krajami trzecimi oraz oferowanej im pomocy technicznej. Ponadto jej celem byłoby wspieranie działalności naukowej i badawczej oraz podejmowanie kwestii dotyczących egzekwowania na poziomie państw członkowskich. Ostatnia rozważana opcja polega na wprowadzeniu nowej kompleksowej strategii w zakresie zdrowia zwierząt. Strategia ta byłaby oparta na działaniach opisanych w drugiej opcji, lecz również obejmowałaby dodatkowe prawne elementy, a w szczególności wprowadzenie nowych horyzontalnych ram prawnych, możliwość opracowania zharmonizowanego systemu podziału kosztów, opracowanie strategii eksportu na poziomie UE oraz wdrożenie elektronicznych środków identyfikacji i certyfikacji zwierząt.

Wpływ społeczny, gospodarczy i na środowisko naturalne omówionych powyżej trzech opcji został omówiony w przedłożonym dokumencie. Na tym etapie działania analiza dotyczyła głownie aspektów jakościowych ze względu na szeroki charakter tej inicjatywy, a także biorąc pod uwagę fakt, że planowane są kolejne analizy w celu pełnego uwzględnienia konsekwencji (zwłaszcza, jeśli chodzi o koszty i korzyści) wynikających z najważniejszych przewidywanych działań. W załączniku II przedstawiono szczegóły na temat różnych planowanych badań. W każdym razie, złożenie jakiegokolwiek nowego wniosku legislacyjnego będzie wymagało przeprowadzenia odrębnej oceny wpływu.

Ogólny wniosek z przeprowadzonej analizy jest taki, że trzecia opcja stanowi najlepszą odpowiedzieć na podjęcie problemów zidentyfikowanych w trakcie oceny, a także nowych wyzwań stojących przed CAHP; druga opcja pomimo swojego pozytywnego oddziaływania nie byłaby wystarczająca do pełnego rozwiązania zidentyfikowanych problemów.