52007PC0639

[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH |

Bruksela, dnia 18.10.2007

KOM(2007) 639 wersja ostateczna

2005/0260 (COD)

KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO na mocy art. 251 ust. 2 akapit drugi Traktatu WE dotyczący

wspólnego stanowiska Rady w sprawie przyjęcia wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej (dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych)

2005/0260 (COD)

KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO na mocy art. 251 ust. 2 akapit drugi Traktatu WE dotyczący

wspólnego stanowiska Rady w sprawie przyjęcia wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej (dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych)

1. PRZEBIEG PROCEDURY

Data przekazania wniosku do Parlamentu Europejskiego i Rady (dokument COM(2005) 646 – 2005/0260(COD)): | 15 grudnia 2005 r. |

Data wydania opinii przez Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny: | 13 września 2006 r. [CESC 1178/2006] |

Data wydania opinii przez Parlament Europejski, pierwsze czytanie: | 13 grudnia 2006 r. |

Data przekazania zmienionego wniosku: | 29 marca 2007 r. |

Data przyjęcia wspólnego stanowiska: | 15.10.2007. |

2. PRZEDMIOT WNIOSKU KOMISJI

Celem dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych jest pogłębienie rynku wewnętrznego w zakresie nielinearnych/na żądanie usług audiowizualnych (osiągnięcie minimalnego poziomu harmonizacji w odniesieniu do ochrony małoletnich, wypowiedzi szerzących nienawiść, przekazów handlowych) w oparciu o zasadę kraju pochodzenia, a także unowocześnienie przepisów, szczególnie tych dotyczących reklamy, w odniesieniu do usług linearnych/nadawczych.

3. UWAGI DOTYCZĄCE WSPÓLNEGO STANOWISKA

3.1 Ogólna uwaga w sprawie wspólnego stanowiska

Wspólne stanowisko (porozumienie polityczne w sprawie wspólnego stanowiska) jest zasadniczo i w znacznym stopniu zgodne z wnioskiem Komisji, a zatem możliwe jest udzielenie mu pełnego poparcia. Jest tak szczególnie w odniesieniu do przepisów dotyczących zakresu stosowania, przekazów handlowych, lokowania produktu, krótkich relacji, pluralizmu mediów, umiejętności korzystania z mediów i współregulacji.

3.2 Porozumienie na etapie wspólnego stanowiska

Wspólne stanowisko jest wynikiem intensywnych negocjacji międzyinstytucjonalnych. Przewodniczący Komisji Kultury i Edukacji, pan Nikolaos Sifunakis, potwierdził porozumienie w piśmie z dnia 21 maja 2007 r. skierowanym do przewodniczącego Komitetu Stałych Przedstawicieli, pana dr P. Witt’a.

Na posiedzeniu Rady dnia 24 maja Komisja z zadowoleniem przyjęła fakt, że oba organy prawodawcze podjęły decyzję o niewprowadzaniu zmian do zawartych w art. 2 przepisów definiujących miejsce pochodzenia dostawcy usług medialnych i potwierdziły prawo nadawców do oferowania usług na rynku wewnętrznym z kraju pochodzenia, który wybiorą. W odniesieniu do surowszych przepisów krajowych (art. 3) dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych przewiduje nową procedurę w sprawie nadawców, którzy prawdopodobnie obchodzą surowsze przepisy państwa członkowskiego, które skorzystało z prawa do przyjęcia takich, zgodnych z prawem wspólnotowym, przepisów.

Komisja jest przekonana, że już pierwszy etap procedury, polegający na współpracy między zainteresowanymi państwami członkowskimi w oparciu o zasadę „dokładania wszelkich starań”, umożliwi rozwiązanie większości trudności na wczesnym etapie. Jeżeli etap niewiążącej współpracy nie zakończy się powodzeniem, rozpocznie się drugi, formalny etap, w którym, zgodnie z nową procedurą, rola Komisji Europejskiej będzie polegała na zbadaniu zgodności z prawem wspólnotowym działań planowanych przez państwo członkowskie. Jeżeli Komisja stwierdzi, że planowane działania są niezgodne z prawem wspólnotowym, dane państwo członkowskie musi powstrzymać się od ich podjęcia. Komisja jest zdania, że omawiane postanowienia proceduralne chronią zasadę „kraju pochodzenia”.

W odniesieniu do krótkich relacji dla ogólnych celów informacyjnych przepis stanowiący wynik kompromisu może zostać zaakceptowany przez Komisję. W sprawie wynagrodzenia kompromisowy przepis brzmi w następujący sposób: „Jeżeli przewiduje się wynagrodzenie, nie powinno ono przewyższać dodatkowych kosztów poniesionych bezpośrednio w związku z udostępnieniem tych fragmentów.” Takie brzmienie omawianego przepisu zostało wybrane w celu zapewnienia, by prawo do przedstawiania krótkich relacji nie mogło być interpretowane jako obowiązkowa licencja, która przyznawałaby otrzymującym nadawcom szersze prawa. Rozwiązanie to zyskało szerokie poparcie wszystkich zainteresowanych stron, zarówno nadawców, jak i właścicieli praw.

W odniesieniu do zakazu umieszczania treści dyskryminujących w handlowych przekazach audiowizualnych przewidzianego w art. 3d ust. 1 lit. c) wspólnego stanowiska, Rada, w odpowiedzi na wniosek Parlamentu, zaakceptowała, że stanowiący kompromis tekst powinien obejmować wszystkie kategorie dyskryminacji wymienione w art. 13 Traktatu i zawierać zapis: „nie mogą zawierać (…) ani nie mogą promować ---”. Komisja może przyjąć tę zmianę.

W odniesieniu do niezależności organów regulacyjnych Prezydencja zaproponowała zapis w preambule dotyczący prawa państw członkowskich do powoływania niezależnych krajowych organów regulacyjnych. Powinny one być niezależne zarówno od rządów krajowych, jak i od operatorów. PE i Komisja uznały, że zapis dotyczący takich organów powinien znaleźć się w części normatywnej dyrektywy. Stanowiący kompromis zapis art. 23b, który może być zaakceptowany przez Komisję, brzmi w następujący sposób: „Państwa członkowskie podejmują odpowiednie działania – przede wszystkim za pośrednictwem właściwych niezależnych organów regulacyjnych – by przekazać Komisji i sobie nawzajem informacje niezbędne do stosowania przepisów niniejszej dyrektywy, a w szczególności jej art. 2, 2a i 3.” [1]

4. PODSUMOWANIE

Wspólne stanowisko odpowiada celom pierwotnego i zmienionego wniosku Komisji. Komisja popiera zatem wspólne stanowisko.

[1] Pierwotny wniosek Komisji (art.23b):

„1. Państwa członkowskie gwarantują niezależność krajowych organów regulacyjnych i zapewniają, że korzystają one ze swoich uprawnień w sposób bezstronny i przejrzysty.

2. Krajowe organy regulacyjne przekazują sobie nawzajem i Komisji informacje niezbędne do stosowania przepisów niniejszej dyrektywy.”