52007PC0074

[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH |

Bruksela, dnia 27.2.2007

KOM(2007) 74 wersja ostateczna

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE RADY

zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 41/2007 w odniesieniu do planu odnowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego zalecanego przez Międzynarodową Komisję ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego

(przedstawion y przez Komisję)

UZASADNIENIE

KONTEKST WNIOSKU |

110 | Podstawa i cele wniosku Celem niniejszego wniosku jest wprowadzenie na szczeblu Wspólnoty przyjętego przez ICCAT planu odnowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego na rok 2007, w oczekiwaniu na przyjęcie rozporządzenia Rady wprowadzającego wieloletnie środki na rzecz odnowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego. |

120 | Kontekst ogólny Wspólnota Europejska jest członkiem szeregu regionalnych organizacji rybołówstwa, które stanowią ramy dla regionalnej współpracy w dziedzinie ochrony zasobów daleko migrujących gatunków ryb i gospodarki tymi zasobami. Organizacje te przyjmują zalecenia dotyczące między innymi całkowitego dopuszczalnego połowu (TAC) i kwot, środków technicznych w zakresie ustalania minimalnych wielkości ryb, obszarów zamkniętych i okresów ochronnych, ograniczeń nakładu połowowego i środków kontrolnych. Zalecenia te stają się obowiązujące dla umawiających się stron, które nie wniosły wobec nich sprzeciwu. Jako umawiająca się strona tych organizacji Wspólnota ma obowiązek stosować przyjęte zalecenia, w stosunku do których nie zgłosiła zastrzeżeń. Wspólnota jest członkiem Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) od listopada 1997 r. Zalecenia przyjęte przez ICCAT należy zatem wprowadzić do prawa wspólnotowego, tak aby zapewnić zrównoważone zarządzanie tymi zasobami objętymi jurysdykcją wspomnianej organizacji. Na dorocznym posiedzeniu w 2006 r. ICCAT przyjęła piętnastoletni plan odnowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym. W celu odbudowania zasobów plan ICCAT w zakresie odnowy zasobów przewiduje zmniejszenie poziomu TAC do 2010 r., ograniczenie połowów na określonych obszarach i w określonych okresach, nową minimalną wielkość ryb, środki dotyczące rybołówstwa sportowego i rekreacyjnego, a także środki kontrolne oraz wprowadzenie Systemu Wspólnej Międzynarodowej Kontroli ICCAT w celu zagwarantowania skuteczności tego planu. Ponadto na swoim posiedzeniu w Tokio w dniach 29-31 stycznia 2007 r. ICCAT podejmie decyzję dotyczącą planu rozdzielenia przydziałów TAC między umawiającymi się stronami. Na podstawie kwot przypisanych przez ICCAT Wspólnocie Europejskiej, Rada będzie musiała dokonać przeglądu kwot tymczasowych i związanych z nimi warunków ustalonych przez Radę ds. Rybactwa w grudniu 2006 r. i podejmie decyzję dotyczącą limitów połowowych na rok 2007 oraz podziału wielkości dopuszczalnych połowów między państwami członkowskimi oraz warunków związanych z tymi limitami. Połowy tuńczyka błękitnopłetwego przez wspólnotowe statki rybackie rozpoczną się w lutym, natomiast środki w zakresie zarządzania i kontroli tych połowów, ustalane przez ICAAT, dotyczą całego sezonu połowów; z tego względu należy stosować te środki od lutego 2007 r., a nie od wejścia w życie dnia 13 czerwca 2007 r. zgodnie z przepisami ICCAT, w celu zapewnienia zgodności z planem odnowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego, z wyjątkiem przepisów dotyczących minimalnych wielkości, które wejdą w życie dnia 13 czerwca 2007 r. W związku z tym środki te należy wprowadzić w 2007 r. poprzez zmianę rozporządzenia Rady ustalającego wielkości dopuszczalne połowów na 2007 r. i związane z nimi warunki dla pewnych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe, w oczekiwaniu na przyjęcie rozporządzenia Rady w oparciu o art. 37, wprowadzającego wieloletnie środki na rzecz stałej odnowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego. |

130 | Obowiązujące przepisy w dziedzinie, której dotyczy wniosek Pewne środki techniczne przyjęte przez ICCAT w odniesieniu do tuńczyka błękitnopłetwego zostały wprowadzone do prawa wspólnotowego jako rozporządzenie Rady (WE) nr 973/2001 z dnia 14 maja 2001 r. ustanawiające niektóre środki techniczne dotyczące ochrony zasobów gatunków masowo migrujących (Dz.U. L 137 z 19.5.2001), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 831/2004 (Dz.U. L z 29.4.2004) oraz tymczasowo w rozporządzeniu (WE) nr 41/2007 ustalającym wielkości dopuszczalne połowów na 2007 r. i związane z nimi warunki dla pewnych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe. Środki techniczne obejmują wymiar minimalny tuńczyka błękitnopłetwego oraz zamknięte obszary połowowe i sezony, które zmieniono na dorocznym posiedzeniu ICCAT w 2006 r., należy zatem zaktualizować obowiązujące prawodawstwo. |

140 | Spójność z innymi politykami i celami Unii Niniejszy wniosek wpisuje się w ramy zrównoważonej eksploatacji zasobów tuńczyka zgodnej ze wspólną polityką rybacką i przyczynia się także do zrównoważonego rozwoju. |

KONSULTACJE Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI ORAZ OCENA WPłYWU |

Konsultacje z zainteresowanymi stronami |

211 | Metody konsultacji, główne sektory objęte konsultacjami i ogólny profil respondentów W celu przygotowania stanowiska wspólnotowego w kontekście negocjacji odbywających się podczas corocznych posiedzeń ICCAT, Komisja konsultuje się z państwami członkowskimi, pracownikami sektora i organizacjami pozarządowymi. |

212 | Streszczenie odpowiedzi oraz sposób, w jaki zostały one uwzględnione Główne sektory objęte konsultacjami poparły stanowisko wspólnotowe w sprawie przyjęcia wieloletniego plany odnowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i Morzy Śródziemnym. |

Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy specjalistycznej |

221 | Dziedziny nauki i wiedzy specjalistycznej, których dotyczy wniosek Komitet Naukowo-Badawczy ICCAT |

222 | Zastosowana metodologia Komitet Naukowo-Badawczy ocenia stan zasobów i zaleca przyjęcie środków w zakresie zarządzania i ochrony gwarantujących zrównoważoną eksploatację zasobów tuńczyka, w szczególności poprzez przyjęcie środków technicznych. |

223 | Główne organizacje/eksperci, z którymi się skonsultowano Komitet Naukowo-Badawczy ICCAT |

2244 | Streszczenie otrzymanych i wykorzystanych opinii Wymieniono potencjalnie poważne zagrożenia, których skutki mogłyby być nieodwracalne. |

225 | Fakt występowania tego typu zagrożeń jest ogólnie uznany. W swojej ocenie stanu zasobów z 2006 r. Komitet Naukowo-Badawczy ICCAT zaznaczył, że biomasa tarłowa tuńczyka błękitnopłetwego nadal ulega zmniejszeniu, natomiast śmiertelność połowowa gwałtownie wzrasta, zwłaszcza w przypadku dużych osobników. Komitet Naukowo-Badawczy wskazał na możliwe wyczerpanie tych zasobów w najbliższej przyszłości, o ile nie zostaną wprowadzone odpowiednie środki w zakresie zarządzania. Komitet Naukowo-Badawczy ICCAT zalecił przyjęcie środków gwarantujących zrównoważoną eksploatację tuńczyka błękitnopłetwego, przede wszystkim poprzez ustanowienie minimalnej wielkości oraz zamkniętych obszarów połowowych i okresów ochronnych. |

226 | Środki wykorzystane do publicznego udostępnienia porad ekspertów Opinie Komitetu Naukowo-Badawczego są publikowane na stronie internetowej ICCAT. |

230 | Ocena wpływu Celem planu odnowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego jest zapewnienie zrównoważonej eksploatacji tuńczyka błękitnopłetwego, a w szczególności zmniejszenie śmiertelności połowowej młodych i dojrzałych osobników poprze połączenie okresów ochronnych z większą minimalną wielkością. Plan odnowy zasobów wprowadzony na szczeblu Wspólnoty będzie miał zastosowanie do rybaków wspólnotowych łowiących tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku oraz w Morzu Śródziemnym. |

ASPEKTY PRAWNE WNIOSKU |

305 | Krótki opis proponowanych działań Transpozycja do prawa wspólnotowego środków technicznych przyjętych przez ICCAT, która jest odpowiedzialna za zarządzanie zasobami tuńczyka i w której Wspólnota jest stroną umawiającą się. |

310 | Podstawa prawna Artykuł 20 rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa. |

329 | Zasada pomocniczości Niniejszy wniosek wchodzi w zakres wyłącznych kompetencji Wspólnoty. Zasada pomocniczości nie ma zatem zastosowania. |

Zasada proporcjonalności |

331 | Wniosek jest zgodny z zasadą proporcjonalności z następujących względów: Zalecenia przyjęte przez regionalne organizacje rybołówstwa są bezpośrednio wiążące dla Wspólnoty i państw członkowskich. Jednakże w trosce o zachowanie jasności i przejrzystości zostały one włączone do rozporządzenia Rady, w celu uczynienia ich bardziej zrozumiałymi, aby mogły być lepiej stosowane przez państwa członkowskie i rybaków. |

332 | Wniosek ten nie ma żadnych skutków finansowych. |

Wybór instrumentów |

341 | Proponowane instrumenty: rozporządzenie. |

342 | Inne instrumenty byłyby niewłaściwe z następujących względów Zalecenia przyjmowane przez regionalne organizacje rybołówstwa są transponowane do rozporządzeń Rady. |

WPłYW NA BUDżET |

409 | Wniosek nie powoduje żadnych konsekwencji finansowych dla budżetu Wspólnoty. |

INFORMACJE DODATKOWE |

570 | Szczegółowe wyjaśnienie wniosku Niniejszy wniosek ma na celu transpozycję planu odnowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego przyjętego przez ICCAT, obejmującego między innymi TAC i kwoty, środki techniczne dotyczące ustalania minimalnej wielkości tuńczyka błękitnopłetwego, obszary zamknięte i okresy ochronne oraz środki kontrolne. |

E-5213 |

1. Wniosek

ROZPORZĄDZENIE RADY

zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 41/2007 w odniesieniu do planu odnowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego zalecanego przez Międzynarodową Komisję ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego

RADA UNII EUROPEJSKIEJ

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach Wspólnej Polityki Rybołówstwa[1], w szczególności jego art. 20,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 41/2007 ustala wielkości dopuszczalne połowów na 2007 r. i związane z nimi warunki dla pewnych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe[2].

(2) Od dnia 14 listopada 1997 r. Wspólnota jest stroną Międzynarodowej konwencji o ochronie tuńczyka atlantyckiego[3].

(3) Na dorocznym posiedzeniu Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) w listopadzie 2006 r. przyjęto zalecenie 2006[05] dotyczące ustanowienia piętnastoletniego planu odnowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

(4) W rozporządzeniu (WE) nr 41/2007 wielkości dopuszczalne połowów i związane z nimi warunki dla tuńczyka błękitnopłetwego ustalono tymczasowo, w oczekiwaniu na porozumienie dotyczące ostatecznego rozdziału tych zasobów na mocy konwencji ICCAT.

(5) W celu odbudowania zasobów plan ICCAT w zakresie odnowy zasobów przewiduje stopniowe zmniejszenie poziomu całkowitego dopuszczalnego połowu (TAC) w okresie od 2007 r. do 2010 r., ograniczenie połowów na określonych obszarach i w określonych okresach, nową minimalną wielkość tuńczyka błękitnopłetwego, środki dotyczące rybołówstwa sportowego i rekreacyjnego, a także środki kontrolne oraz wprowadzenie Systemu Wspólnej Międzynarodowej Kontroli ICCAT w celu zagwarantowanie skuteczności tego planu. W celu wniesienia wkładu do ochrony tuńczyka błękitnopłetwego należy wprowadzić te środki od roku 2007 w oczekiwaniu na przyjęcie rozporządzenia Rady wprowadzającego wieloletnie środki na rzecz odnowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego.

(6) Połowy tuńczyka błękitnopłetwego przez wspólnotowe statki rybackie rozpoczną się w lutym 2007 r., należy więc wprowadzić ustalane przez ICAAT środki w zakresie zarządzania i kontroli tych połowów, od lutego 2007 r., a nie od dnia 13 czerwca 2007 r. zgodnie z zaleceniem ICCAT 2006 [05] w celu zapewnienia zgodności z planem odnowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego.

(7) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 41/2007.

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 41/2007 wprowadza się następujące zmiany:

1. Dodaje się następujący rozdział:

„ROZDZIAŁ Xa

Wieloletni plan odnowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym

SEKCJA 1 ŚRODKI W ZAKRESIE ZARZąDZANIA

Artykuł 80a Zakres

Niniejszy rozdział określa ogólne zasady stosowania przez Wspólnotę wieloletniego planu odnowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego ( thunnus thynnus ) zalecanego przez Międzynarodową Komisję ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT). Ma on zastosowanie do tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

Celem planu odnowy jest osiągnięcie biomasy odpowiadającej maksymalnemu zrównoważonemu odłowowi (Bmsy) z ponad 50 % prawdopodobieństwem.

Artykuł 80b Definicje Do celów niniejszego rozdziału stosuje się następujące definicje:

a) „CPC” oznacza umawiające się strony Międzynarodowej konwencji o ochronie tuńczyka atlantyckiego oraz współpracujące nieumawiajace się strony, podmioty lub podmioty rybackie.

b) „statek rybacki” oznacza dowolny statek wykorzystywany lub przeznaczony do wykorzystania do celów przemysłowej eksploatacji zasobów tuńczyka, w tym statki- przetwórnie i statki uczestniczące w przeładunkach;

c) „wspólna operacja połowowa” oznacza dowolne operacje między dwoma statkami lub większą ich liczbą pod banderą różnych CPC ICCAT lub państw członkowskich, podczas których połów przemieszcza się z narzędzia połowowego jednego statku do narzędzia połowowego innego statku;

d) „działania transferowe” oznacza dowolny transfer tuńczyka błękitnopłetwego

(i) ze statku rybackiego do docelowej hodowli podtuczającej tuńczyki błękitnopłetwe, w tym ryby, które padły lub uciekły w trakcie transportu;

(ii) z hodowli tuńczyków błękitnopłetwych lub tonara na statek-przetwórnię, statek transportowy lub ląd;

e) „tonar” oznacza narzędzie połowowe zakotwiczone w dnie i zazwyczaj zawierające skrzydło, które prowadzi ryby do wnętrza pułapki.

f) „hodowla w klatkach/sadziach” oznacza, że tuńczyk błękitnopłetwy nie zostaje wciągniety na pokład i obejmuje zarówno tucz, jak i hodowlę;

g) „Tucz” oznacza trzymanie tuńczyka w klatce/sadzi przez krótki okres (2-6 miesięcy) zmierzające przede wszystkim do zwiększenia zawartości tłuszczu w rybie,

h) „hodowla” oznacza trzymanie tuńczyka w klatce/sadzi przez okres dłuższy niż rok, zmierzające do zwiększenia całkowitej biomasy;

i) „przeładunek” oznacza przeładowanie części lub całości ładunku ryb ze statku rybackiego na inny statek rybacki w porcie;

j) „statek-przetwórnia” oznacza statek, na którego pokładzie produkty rybołówstwa poddaje się co najmniej jednej z następujących operacji, przed ich opakowaniem: filetowanie lub krojenie, mrożenie i/lub przetworzenie;

k) „rybołówstwo sportowe” oznacza połowy nieprzemysłowe, których uczestnicy należą do krajowej organizacji sportowej lub posiadają krajową licencję sportową;

l) „rybołówstwo rekreacyjne” oznacza połowy nieprzemysłowe, których uczestnicy nie należą do krajowej organizacji sportowej, ani nie posiadają krajowej licencji sportowej;

m) „zadanie II” oznacza zadanie II zgodnie z definicją Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) w „Podręczniku terenowym w zakresie statystyki i pobierania próbek tuńczyka atlantyckiego i tuńczykopodobnych” (wydanie trzecie, ICCAT, 1990 r.).

Artykuł 80c

1. Każde państwo członkowskie może przydzielić przysługującą mu kwotę tuńczyka błękitnopłetwego swoim statkom rybackim i tonarom, które mają pozwolenie na prowadzenie czynnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego.

2. Prywatne uzgodnienia handlowe między obywatelami państwa członkowskiego a CPC, zmierzające do wykorzystania statku rybackiego pływającego pod banderą tego państwa członkowskiego do połowów w ramach kwoty tuńczyka przysługującej CPC ICCAT zawiera się wyłącznie za zezwoleniem zainteresowanego państwa członkowskiego, które informuje o tym Komisję.

Artykuł 80d Wspólne operacje połowowe

1. Wspólne operacje połowowe dotyczące tuńczyka błękitnopłetwego z udziałem statków pływających pod banderą państwa członkowskiego są dozwolone wyłącznie po wyrażeniu zgody przez zainteresowane państwo członkowskie bandery.

2. Każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu uzyskania od swoich statków rybackich uczestniczących we wspólnej operacji połowowej szczegółowych informacji dotyczących czasu trwania wspólnej operacji oraz tożsamości uczestniczących w niej armatorów.

3. Każde państwo członkowskie przedkłada Sekretariatowi ICCAT oraz Komisji informacje, o których mowa w ust. 2.

SEKCJA 2 ŚRODKI TECHNICZNE

Artykuł 80e Okres ochronny

W drodze odstępstwa od przepisu określonego w art. 5 rozporządzenia (WE)nr 973/2001:

a) zakazuje się połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym przez duże statki o długości ponad 24 m, poławiające gatunki pelagiczne taklami oceanicznymi, w okresie od dnia 1 czerwca do dnia 31 grudnia 2007 r., z wyjątkiem obszaru wyznaczonego przez współrzędne geograficzne 10°W oraz 42°N;

b) zakazuje się połowów tuńczyka błękitnopłetwego okrężnicami we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym w okresie od dnia 1 lipca do dnia 31 grudnia 2007 r.

c) zakazuje się połowów tuńczyka błękitnopłetwego statkami do połowu tuńczyków wędami ręcznymi we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym w okresie od dnia 15 listopada do dnia 15 maja 2008 r.

d) zakazuje się połowów tuńczyka błękitnopłetwego trawlerami do połowów pelagicznych we wschodnim Atlantyku w okresie od dnia 15 listopada do dnia 15 maja 2008 r.

Artykuł 80f Stosowanie samolotów

W drodze odstępstwa od przepisu określonego w art. 5 rozporządzenia (WE)nr 973/2001 państwa członkowskie podejmują wszelkie niezbędne środki zmierzające do wprowadzenia zakazu stosowania samolotów bądź śmigłowców do lokalizowania tuńczyka błękitnopłetwego na obszarze konwencji.

Artykuł 80g Minimalna wielkość

1. W drodze odstępstwa od załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 973/2001 minimalna wielkość tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym wynosi 30 kg od dnia 13 czerwca 2007 r.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 i bez uszczerbku dla art. 80i minimalna wielkość tuńczyka błękitnopłetwego wynosząca 8 kg ma zastosowanie do następujących tuńczyków błękitnopłetwych od dnia 13 czerwca 2007 r.:

a) tuńczyk błękitnopłetwy złowiony we wschodnim Atlantyku przez statki do połowu tuńczyków wędami ręcznymi, statki do połowu wędami holowanymi i trawlery do połowów pelagicznych;

b) tuńczyk błękitnopłetwy złowiony w Morzu Adriatyckim do celów hodowlanych.

3. Dodatkowe warunki szczegółowe dla tuńczyka błękitnopłetwego złowionego we wschodnim Atlantyku przez statki do połowu tuńczyków wędami ręcznymi, statki do połowu wędami holowanymi i trawlery do połowów pelagicznych określono w części I załącznika XVI a .

Artykuł 80h Plan pobierania próbek w odniesieniu do tuńczyka błękitnopłetwego

1. W drodze odstępstwa od przepisów określonych w art. 5 a rozporządzenia (WE) nr 973/2001, każde państwo członkowskie opracowuje program pobierania próbek w celu określenia struktury długościowej złowionego tuńczyka błękitnopłetwego.

2. Pobieranie próbek w celu oceny wielkości przeprowadza się na 100 sztukach ze 100 ton żywych ryb albo na próbce reprezentującej 10 % całkowitej ilości ryb umieszczonych w sadzu. Próbkę wielkościową, na podstawie długości lub wagi, pobiera się podczas odłowu w hodowli oraz z ryb padłych w trakcie transportu, zgodnie z metodą przyjętą przez ICCAT w odniesieniu do zgłaszania danych w ramach zadania II.

3. Opracowano uzupełniające metody pobierania próbek dotyczące ryb hodowanych dłużej niż rok.

4. Próbki pobierane są losowo w czasie odłowu i obejmują wszystkie sadze. Dane przekazuje się do ICCAT do dnia 31 maja 2008 r. w odniesieniu do próbek pobranych w roku 2007.

Artykuł 80i Przyłów

1. Statkom rybackim poławiającym czynnie lub nie poławiającym czynnie tuńczyka błękitnopłetwego zezwala się na przyłów w maksymalnej wysokości 8 % tuńczyka błękitnopłetwego o wadze od 10 do 30 kg.

2. Wartości procentowe określone w ust. 1 oblicza się na podstawie całkowitego przyłowu wyrażonego w liczbie ryb przypadającej na wyładunek całkowitych połowów tuńczyka błękitnopłetwego tych statków albo na podstawie ekwiwalentu wagi wyrażonego w procentach.

3. Przyłów odlicza się z kwoty państwa członkowskiego bandery. Zakazuje się odrzutów martwych ryb, które odlicza się z kwoty państwa członkowskiego bandery.

4. Do wyładunków przyłowu tuńczyka błękitnopłetwego stosuje się art. 80n oraz 80p ust. 3.

Artykuł 80j Rybołówstwo rekreacyjne

1. W ramach rybołówstwa rekreacyjnego zabrania się połowu, trzymania na pokładzie, przeładunku i wyładunku więcej niż jednego osobnika tuńczyka błękitnopłetwego w ciągu danego rejsu morskiego.

2. Zabrania się wprowadzania do obrotu tuńczyka błękitnopłetwego złowionego w ramach rybołówstwa rekreacyjnego, chyba że służy to celom charytatywnym.

3. Każde państwo członkowskie odnotowuje dane dotyczące połowów w ramach rybołówstwa rekreacyjnego i przekazuje te dane Stałemu Komitetowi ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki.

4. Każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki w jak największym stopniu gwarantujące wypuszczanie żywcem tuńczyka błękitnopłetwego, a zwłaszcza młodych osobników, w ramach rybołówstwa rekreacyjnego.

Artykuł 80k Rybołówstwo sportowe

1. Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki w celu regulacji rybołówstwa sportowego, zwłaszcza za pomocą zezwoleń na połowy.

2. Zabrania się wprowadzania do obrotu tuńczyka błękitnopłetwego złowionego w ramach rybackich zawodów sportowych, chyba że służy to celom charytatywnym.

3. Każde państwo członkowskie odnotowuje dane dotyczące połowów w ramach rybołówstwa sportowego i przekazuje te dane Stałemu Komitetowi ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki.

4. Każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki w jak największym stopniu gwarantujące wypuszczanie żywcem tuńczyka błękitnopłetwego, a zwłaszcza młodych osobników, w ramach rybołówstwa sportowego.

SEKCJA 3 ŚRODKI KONTROLNE

Artykuł 80l Rejestr statków upoważnionych do połowów tuńczyka błękitnopłetwego

1. Do dnia 1 kwietnia 2007 r. każde państwo członkowskie prześle Komisji drogą elektroniczną wykaz wszystkich statków rybackich pływających pod jego banderą, które upoważniono do czynnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym poprzez wydanie im specjalnego zezwolenia połowowego.

2. Komisja przesyła te informacje Sekretariatowi Wykonawczemu ICCAT, tak aby statki te wprowadzono do ewidencji ICCAT dotyczącej statków upoważnionych do połowów tuńczyka błękitnopłetwego.

3. Wspólnotowe statki rybackie niewprowadzone do rejestru ICCAT nie mogą poławiać, trzymać na pokładzie, dokonywać przeładunku, transferu ani wyładunku tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

4. Artykuł 8a ust. 2, 4, 6, 7 i 8 rozporządzenia (WE) nr 1936/2001 stosuje się z uwzględnieniem niezbędnych zmian.

Artykuł 80m Rejestr tonarów objętych upoważnieniem do połowów tuńczyka błękitnopłetwego

1. Do dnia 1 kwietnia 2007 r. każde państwo członkowskie prześle Komisji drogą elektroniczną wykaz swoich tonarów, które objęto upoważnieniem do połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym poprzez wydanie specjalnego zezwolenia połowowego. Wykaz zawiera nazwy tonarów i numer rejestracyjny.

2. Do dnia 15 kwietnia 2007 r. Komisja prześle wykaz Sekretariatowi Wykonawczemu ICCAT, tak aby tonary te wprowadzono do prowadzonego przez ICCAT rejestru tonarów objętych upoważnieniem do połowów tuńczyka błękitnopłetwego.

3. Wspólnotowe tonary niewprowadzone do rejestru ICCAT nie mogą poławiać, trzymać, dokonywać przeładunku, transferu ani wyładunku tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

4. Artykuł 8a ust. 2, 4, 6, 7 i 8 rozporządzenia (WE) nr 1936/2001 stosuje się z uwzględnieniem niezbędnych zmian.

Artykuł 80n Wyznaczone porty

1. Zabrania się wyładunku i/lub przeładunku ze statków, o których mowa w art. 80l, wszelkich ilości tuńczyka błękitnopłetwego złowionego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym w miejscach innych niż porty wyznaczone przez CPC.

2. Państwa członkowskie wyznaczają miejsce wykorzystywane do wyładunków lub miejsce w pobliżu brzegu (wyznaczone porty), gdzie zezwala się na operacje wyładunku lub przeładunku tuńczyka błękitnopłetwego.

3. Państwa członkowskie przekażą Komisji wykaz wyznaczonych portów nie później niż dnia 1 kwietnia 2007 r. Komisja prześle te informacje do Sekretariatu Wykonawczego ICCAT do dnia 15 kwietnia 2007 r. Wszelkie późniejsze zmiany w wykazie są zgłaszane Komisji w celu przekazania do Sekretariatu Wykonawczego ICCAT, co najmniej 15 dni przed wejściem zmiany w życie.

Artykuł 80o Przeładunek

1. W drodze odstępstwa od art. 11 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93 zakazuje się przeładunku tuńczyka błękitnopłetwego na morzu we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym, z wyjątkiem dużych statków łowiących tuńczyka błękitnopłetwego taklami oceanicznymi, prowadzących działania zgodnie z Zaleceniem 2005[06] ustanawiającym program przeładunków dla dużych statków rybackich łowiących tuńczyka błękitnopłetwego taklami oceanicznymi ICCAT, ze zmianami.

2. Przed wejściem do dowolnego portu kapitan statku, na który dokonuje się przeładunku (statku rybackiego lub statku-przetwórni), lub jego przedstawiciel przedkłada właściwym organom państwa członkowskiego, z którego portu chce skorzystać, lub właściwym organom państwa członkowskiemu odnośnej hodowli następujące informacje co najmniej 48 godzin przed przewidywaną godziną przybycia:

a) przewidywany czas przybycia,

b) szacunkową ilość tuńczyka błękitnopłetwego na pokładzie,

c) informacje dotyczące obszaru geograficznego, na którym dokonano połowów,

d) nazwę statku rybackiego i jego numer w prowadzonym przez ICCAT rejestrze statków rybackich upoważnionych do połowów tuńczyka błękitnopłetwego,

e) nazwę statku, na który dokonuje się przeładunku, i jego numer w prowadzonym przez ICCAT rejestrze statków rybackich upoważnionych do połowów tuńczyka błękitnopłetwego,

f) tonaż przeładowywanego tuńczyka błękitnopłetwego,

3. Statkom rybackim nie zezwala się na przeładunek, jeżeli nie uzyskały uprzedniego zezwolenia od swojego państwa bandery.

4. W chwili przeładunku kapitan statku rybackiego informuje swoje państwo bandery o:

a) ilościach przeładowywanego tuńczyka błękitnopłetwego,

b) dacie i porcie przeładunku,

c) nazwie i numerze rejestracyjnym statku, na który dokonuje się przeładunku, i jego numerze w prowadzonym przez ICCAT rejestrze statków rybackich upoważnionych do połowów tuńczyka błękitnopłetwego,

d) obszarze geograficznym, na którym dokonano połowów tuńczyka.

5. Właściwy organ państwa członkowskiego, w którego porcie odbywa się przeładunek, lub właściwy organ państwa członkowskiego danej hodowli dokonuje inspekcji statku, na który dokonuje się przeładunku, w momencie przybycia oraz sprawdza ładunek i dokumentację związaną z operacją przeładunku.

6. Właściwy organ państwa członkowskiego, w którego porcie odbywa się przeładunek, lub właściwy organ państwa członkowskiego danej hodowli przesyła sprawozdanie z przeładunku organowi państwa bandery statku rybackiego w ciągu 48 godzin po zakończeniu przeładunku.

7. Kapitanowie statków wspólnotowych, o których mowa w art. 80l, wypełniają deklarację przeładunkową ICCAT i przekazują ją właściwym organom państwa członkowskiego, pod którego banderą pływają. Deklarację przekazuje się nie później niż 15 dni po dacie przeładunku w porcie, zgodnie ze wzorem ustanowionym w części III załącznika XVIa.

Artykuł 80p Wymogi ewidencyjne

1. Oprócz przestrzegania wymogów art. 6 i 8 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, kapitanowie statków wspólnotowych, o których mowa w art. 80l, wprowadzają do dziennika połowowego informacje wymienione w części II załącznika XVIa.

2. Kapitanowie statków wspólnotowych, o których mowa w art. 80l i biorących udział we wspólnej operacji połowowej, wprowadzają do dziennika połowowego następujące informacje:

a) jeżeli połów jest wciągany na pokład lub przenoszony do sadz:

- datę i godzinę,

- położenie (długość/szerokość geograficzna),

- ilość połowu wciągniętego na pokład lub przeniesionego do sadz,

- nazwę i międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy statku rybackiego, którego narzędzia połowowe wykorzystano do połowu,

b) jeżeli połowu nie wciągnięto na pokład lub znajduje się on w sieci przed przeprowadzeniem działań transferowych lub przeniesieniem do sadz:

- datę i godzinę,

- położenie (długość/szerokość geograficzna),

- informację, że żadnych połowów nie wciągnięto na pokład ani nie przeniesieno do sadz,

- nazwę i międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy statku rybackiego, którego narzędzia połowowe wykorzystano do połowu.

3. W drodze odstępstwa od przepisów art. 7 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93 kapitanowie statków wspólnotowych, o których mowa w art. 80l niniejszego rozporządzenia, lub ich przedstawiciele powiadamiają właściwy organ państwa członkowskiego, z którego portów lub urządzeń wyładunkowych zamierzają skorzystać, co najmniej na 4 godziny przed przewidywaną godziną przybycia do portu, o następujących danych:

a) przewidywany czas przybycia,

b) szacunkowa ilość tuńczyka błękitnopłetwego na pokładzie,

c) informacje dotyczące strefy, na której dokonano połowów.

4. Odpowiedni organ państwa członkowskiego przekazuje sprawozdanie z wyładunku organowi bandery statku w ciągu 48 dni po zakończeniu wyładunku.

Artykuł 80q Inspekcja w porcie lub w hodowli

1. Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki gwarantujące inspekcje w porcie w stosunku do wszystkich statków figurujących w prowadzonym przez ICCAT rejestrze statków upoważnionych do połowów tuńczyka błękitnopłetwego, wchodzących do wyznaczonego portu w celu wyładunku lub przeładunku tuńczyka błękitnopłetwego złowionego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

2. Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki zmierzające do kontroli umieszczania tuńczyków w sadzach w hodowlach podlegających ich jurysdykcji.

3. Jeżeli hodowle są położone poza wodami podlegającymi jurysdykcji państw członkowskich, w stosunku do państw członkowskich osób fizycznych i prawnych odpowiedzialnych za hodowlę stosuje się przepisy ust. 2 z niezbędnymi zmianami.

Artykuł 80r Raporty połowowe

1. Kapitanowie statków wspólnotowych, o których mowa w art. 80l, przesyłają właściwym organom swoich państw członkowskich bandery „raport połowowy” określający ilości tuńczyka błękitnopłetwego, włącznie z operacjami połowowymi o wyniku zerowym.

2. Raport przekazuje się po raz pierwszy najpóźniej z końcem okresu dziesięciu dni po wejściu na obszar wschodniego Atlantyku bądź Morza Śródziemnego lub po rozpoczęciu rejsu połowowego. W przypadku wspólnych operacji kapitan wskazuje statek lub statki odnośnie do którego/których połowy odlicza się z kwoty państwa bandery.

3. Od dnia 1 czerwca 2007 r. kapitanowie statków rybackich co 5 dni przekazują raport dotyczący ilości tuńczyka błękitnopłetwego, włącznie z operacjami połowowymi o wyniku zerowym.

4. Każde państwo członkowskie przekazuje otrzymane raporty połowowe drogą elektroniczną lub inną drogą Sekretariatowi ICCAT.

5. Do piętnastego dnia każdego miesiąca państwa członkowskie informują Komisję, w formie umożliwiającej komputerowe odczytanie, o ilościach tuńczyka błękitnopłetwego złowionego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym, które statki pływające pod ich banderami wyładowały, przeładowały lub umieściły w sadzach w poprzednim miesiącu.

Artykuł 80s Kontrole krzyżowe

1. Państwa członkowskie sprawdzają, w tym przy użyciu danych VMS (satelitarnego systemu monitorowania statków), przedkładanie dzienników połowowych i odpowiednie informacje odnotowane w dziennikach połowowych swoich statków, w dokumentacji transferowej/przeładunkowej i dokumentacji połowowej.

2. Państwa członkowskie prowadzą administracyjne kontrole krzyżowe wszystkich wyładunków, wszystkich przeładunków bądź operacji umieszczania w sadzach, porównując ilości w podziale na gatunki podane w dziennikach połowowych statków lub ilości w podziale na gatunki podane w deklaracji przeładunkowej oraz ilości podane w deklaracji wyładunkowej lub deklaracji dotyczącej umieszczania w sadzach z wszelkimi innymi odpowiednimi dokumentami, takimi jak faktura i/lub dokumenty sprzedaży.

Artykuł 80t Operacje umieszczania w sadzach

1. Państwo członkowskie, którego jurysdykcji podlega hodowla tuńczyka błękitnopłetwego, w ciągu tygodnia po zakończeniu umieszczania w sadzach przedkłada zatwierdzony przez obserwatora raport z umieszczania w sadzach państwu członkowskiemu lub umawiającej się stronie, którego/której statki złowiły tuńczyka, oraz Sekretariatowi ICCAT. Ten raport zawiera informacje ujęte w deklaracji umieszczania w sadzach, o której mowa w art. 4b rozporządzenia (WE) nr 1936/2001.

2. Jeżeli hodowle podtuczające są położone poza wodami podlegającymi jurysdykcji państw członkowskich, w stosunku do państw członkowskich osób fizycznych i prawnych odpowiedzialnych za hodowle podtuczające stosuje się przepisy ust. 1 z niezbędnymi zmianami.

3. Przed dokonaniem jakiegokolwiek transferu właściwy organ państwa członkowskiego hodowli informuje państwo członkowskie statku rybackiego o transferze do sadz ilości złowionych przez statki rybackie pływające pod jego banderą. Państwo członkowskie bandery statku rybackiego zwraca się do właściwego organu państwa członkowskiego hodowli o przejęcie połowów i wypuszczenie ryb do morza, jeżeli po otrzymaniu tej informacji uzna, że:

a) statek rybacki, który zadeklarował połów ryb, nie posiadał wystarczającej kwoty tuńczyka błękitnopłetwego umieszczonego w sadzach,

b) ilość ryb nie została właściwie zgłoszona i nie uwzględniono jej przy obliczaniu wszelkich kwot, które mogą mieć zastosowanie,

c) statek rybacki, który zadeklarował połów ryb, nie posiada zezwolenia na prowadzenie połowów tuńczyka błękitnopłetwego.

4. Kapitan wspólnotowego statku rybackiego wypełnia i przekazuje państwu członkowskiemu bandery deklarację transferu ICCAT nie później niż 15 dni po dacie transferu na holowniki lub do sadz, zgodnie ze wzorem ustanowionym w części III załącznika XVIa. Deklaracja transferu towarzyszy przenoszonym rybom w trakcie transportu do sadz.

Artykuł 80u Działania dotyczące tonarów

1. Połowy odnotowuje się po zakończeniu każdej operacji połowowej w tonarach, a sprawozdanie połowowe przekazuje się drogą elektroniczną lub w inny sposób właściwemu organowi w ciągu 48 godzin po zakończeniu każdej operacji połowowej.

2. Każde państwo członkowskie przekazuje otrzymane raporty połowowe drogą elektroniczną Sekretariatowi ICCAT.

Artykuł 80v Program obecności obserwatorów

1. Każde państwo członkowskie zapewnia obecność obserwatorów na swoich statkach rybackich o długości większej niż 15 m, co najmniej w stosunku do:

a) 20 % czynnych sejnerów. W przypadku wspólnych operacji połowowych obserwator jest obecny podczas prowadzenia operacji połowowej,

b) 20 % czynnych trawlerów do połowów pelagicznych,

c) 20 % czynnych statków do połowu taklami oceanicznymi,

d) 20 % czynnych statków do połowu tuńczyków wędami ręcznymi,

e) 100 % w trakcie odławiania z tonarów.

Zadania obserwatorów polegają w szczególności na:

a) monitorowaniu przestrzegania przez statek przepisów niniejszego rozdziału,

b) odnotowywaniu i składaniu raportów z działalności połowowej,

c) obserwacji i szacowaniu połowów i weryfikacji wpisów do dziennika połowowego,

d) obserwacji i odnotowywania statków, które mogą prowadzić połowy niezgodnie ze środkami ochronnymi ICCAT.

Ponadto obserwator prowadzi pracę naukowo-badawczą, taką jak gromadzenie danych w ramach zadania II określonych przez ICCAT, jeżeli wymaga tego Międzynarodowa Komisja ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego na podstawie instrukcji Stałego Komitetu ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki.

2. Każde państwo członkowskie, którego jurysdykcji podlega hodowla tuńczyka błękitnopłetwego, zapewnia obecność obserwatorów podczas wszystkich operacji transferu tuńczyka błękitnopłetwego do sadz i wszystkich odłowów ryb z sadz.

Zadania obserwatorów polegają w szczególności na:

a) obserwacji i monitorowaniu zgodności działań hodowlanych z art. 4a, 4b i 4c rozporządzenia (WE) nr 1936/2001,

b) zatwierdzaniu raportu z umieszczania w sadzach, o którym mowa w art. 80t,

c) prowadzeniu pracy naukowo-badawczej np. pobierania próbek zgodnie z wymogami Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego na podstawie instrukcji Stałego Komitetu ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki.

Artykuł 80w Egzekwowanie przepisów

1. Państwa członkowskie podejmują środki egzekwowania przepisów wobec statku rybackiego pływającego pod ich banderą, w przypadku którego stwierdzono, zgodnie z prawem krajowym, że nie przestrzega przepisów art. 80e, 80g, 80n, 80o i 80p. Środki mogą w szczególności obejmować, w zależności od wagi naruszenia przepisów oraz zgodnie z odnośnymi przepisami prawa krajowego:

a) nałożenie grzywny,

b) zatrzymanie nielegalnych narzędzi połowowych oraz połowu,

c) zarekwirowanie statku,

d) zawieszenie lub wycofanie zezwolenia na dokonywanie połowów,

e) zmniejszenie lub odebranie kwoty połowowej, w odpowiednich przypadkach.

2. Każde państwo członkowskie, którego jurysdykcji podlega hodowla tuńczyka błękitnopłetwego, podejmuje środki egzekwowania przepisów wobec hodowli, odnośnie do której stwierdzono, zgodnie z prawem krajowym, że nie przestrzega przepisów art. 80t i 80v ust. 2 niniejszego rozporządzenia oraz art. 4a, 4b i 4c rozporządzenia (WE) nr 1936/2001. Środki mogą obejmować zwłaszcza, w zależności od wagi naruszenia przepisów oraz zgodnie z odnośnymi przepisami prawa krajowego:

a) nałożenie grzywny,

b) zawieszenie lub wycofanie licencji hodowli podtuczającej tuńczyki,

c) zakaz umieszczania w sadzach lub wprowadzania do obrotu tuńczyka błękitnopłetwego.

Artykuł 80x Środki rynkowe

1. Zakazuje się handlu wewnętrznego, wyładunków, przywozu, wywozu, umieszczania w sadzach w celach hodowlanych, ponownego wywozu i przeładunków tuńczyka błękitnopłetwego pochodzącego ze wschodniego Atlantyku i z Morza Śródziemnego, którym nie towarzyszy dokładna, pełna i zatwierdzona dokumentacja wymagana na mocy niniejszego rozdziału.

2. Zakazuje się handlu wewnętrznego, przywozu, wyładunków, umieszczania w sadzach w celach hodowlanych, wywozu, ponownego wywozu i przeładunków gatunków tuńczyka błękitnopłetwego pochodzącego ze wschodniego Atlantyku i z Morza Śródziemnego złowionych przez statki rybackie, których państwo bandery nie posiada kwoty, limitu połowowego ani przydziału nakładu połowowego w odniesieniu do tuńczyka błękitnopłetwego pochodzącego ze wschodniego Atlantyku i z Morza Śródziemnego, na mocy środków zarządzania i ochrony ICCAT, albo kiedy możliwości połowowe państwa bandery są wyczerpane.

3. Zakazuje się handlu wewnętrznego, przywozu, wyładunków, przetwarzania i wywozu tuńczyka błękitnopłetwego z hodowli, które nie spełniają wymogów Zalecenia 2006 [07] ICAAT dotyczącego hodowli tuńczyka błękitnopłetwego.

Artykuł 80y Współczynniki przeliczeniowe

Do obliczania ekwiwalentu wagi przetworzonego tuńczyka błękitnopłetwego stosuje się współczynniki przeliczeniowe przyjęte przez Stały Komitet ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki.

Artykuł 80z System Wspólnej Międzynarodowej Kontroli ICCAT

1. We Wspólnocie stosuje się System Wspólnej Międzynarodowej Kontroli ICCAT przyjęty przez ICCAT na jej czwartym zwykłym posiedzeniu (Madryt, listopad 1975). Treść zasad systemu zamieszczono w części IV załącznika XVIa.

2. Państwa członkowskie, których statki rybackie są upoważnione do prowadzenia połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym, wyznaczają inspektorów do prowadzenia inspekcji na morzu.

3. Komisja może wyznaczyć inspektorów wspólnotowych na potrzeby systemu.

4. Komisja koordynuje działania w zakresie nadzoru i inspekcji w imieniu Wspólnoty. W porozumieniu z odnośnymi państwami członkowskimi Komisja może sporządzić w tym celu programy wspólnych inspekcji, które umożliwią Wspólnocie wywiązanie się z zobowiązań podjętych w ramach systemu. Państwa członkowskie, których statki prowadzą połowy regulowanych zasobów, przyjmują środki konieczne dla ułatwienia realizacji takich programów, szczególnie w odniesieniu do wymaganych zasobów ludzkich i materialnych oraz odnośnie do okresów i stref wykorzystywania tych zasobów.

5. Państwa członkowskie poinformują Komisję do dnia 1 kwietnia 2007 r. o nazwiskach inspektorów i nazwach statków inspekcyjnych, których/które zamierzają wyznaczyć na potrzeby systemu w roku następnym. Korzystając z tych informacji, Komisja we współpracy z państwami członkowskimi, opracowuje plan uczestnictwa Wspólnoty w systemie w 2007 r., który następnie przesyła do Sekretariatu ICCAT i do państw członkowskich.

(2) W załączniku I D wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia.

(3) Tekst załącznika II do niniejszego rozporządzenia dodaje się jako załącznik XVIa.”

Artykuł 2 Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej .

Niniejsze rozporządzenie obowiązuje w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia [...] r.

W imieniu Rady

Przewodniczący

Załącznik I

W załączniku I D do rozporządzenia (WE) nr 41/2007 pozycja dotycząca tuńczyka błękitnopłetwego w strefie Oceanu Atlantyckiego na wschód od 45°W długości geograficznej zachodniej i w Morzu Śródziemnym otrzymuje następujące brzmienie:

Gatunek: | Tuńczyk błękitnopłetwy Thunnus thynnus | Strefa: | Ocean Atlantycki, na wschód od 45° długości geograficznej zachodniej oraz Morze Śródziemne BFT/AE045W |

Cypr | 154,68 |

Grecja | 287,23 |

Hiszpania | 5568,21 |

Francja | 5493,65 |

Włochy | 4336,31 |

Malta | 355,59 |

Portugalia | 523,88 |

Wszystkie państwa członkowskie | 60 | (1) |

WE | 16.779,55 |

TAC | 29.500 |

(1) Z wyjątkiem Cypru, Grecji, Hiszpanii, Francji, Włoch, Malty i Portugalii oraz wyłącznie jako przyłów. |

Załącznik II

Dodaje się następujący załącznik XVIa:

ZAŁĄCZNIK XVIa Plan odnowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego ICCAT

Część I Warunki specjalne stosowane do połowów statkami do połowu tuńczyków wędami ręcznymi, statkami do połowu wędami holowanymi i trawlerami do połowów pelagicznych we wschodnim Atlantyku

1. Każde państwo członkowskie ogranicza maksymalną liczbę statków do połowu tuńczyków wędami ręcznymi i statków do połowu wędami holowanymi upoważnionych do prowadzenia połowów tuńczyka błękitnopłetwego do liczby statków uczestniczących w połowach ukierunkowanych tuńczyka błękitnopłetwego w 2006 r.

2. Każde państwo członkowskie ogranicza maksymalną liczbę trawlerów do połowów pelagicznych upoważnionych do poławiania tuńczyka błękitnopłetwego jako przyłowu.

3. Do dnia 1 kwietnia 2007 r. państwa członkowskie przedkładają Sekretariatowi ICCAT liczbę statków rybackich ustaloną zgodnie z ust. 1 i 2.

4. a) Każde państwo członkowskie gwarantuje, że statki, o których mowa w ust. 1 i 2 i którym wydano specjalne zezwolenie połowowe, zostały umieszczone w wykazie zawierającym nazwę statku i numer we wspólnotowym rejestrze floty rybackiej (CFR), zgodnie z załącznikiem I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 26/2004 z dnia 30 grudnia 2003 r. dotyczącego rejestru statków rybackich Wspólnoty[4]. Państwo członkowskie wydaje specjalne zezwolenie połowowe tylko takiemu statkowi, który został wpisany do rejestru statków upoważnionych do połowów tuńczyka błękitnopłetwego prowadzonego przez ICCAT.

b) Każde państwo członkowskie przekazuje Komisji wykaz, o którym mowa w lit. a) oraz wszelkie późniejsze zmiany w formie umożliwiającej komputerowe odczytanie.

c) Zmiany w wykazie, o którym mowa w ust. 4 lit. a), są przekazywane Komisji przynajmniej na pięć dni przed wejściem nowego statku umieszczonego w wykazie na obszar wschodniego Atlantyku i na Morze Śródziemne. Komisja niezwłocznie przekazuje te zmiany do Sekretariatu ICCAT.

5. Każde państwo członkowskie przydziela nie więcej niż 10 % swojej kwoty tuńczyka błękitnopłetwego tym upoważnionym statkom, przy czym maksymalnie 200 ton tuńczyka błękitnopłetwego o wadze nie mniejszej niż 6,4 kg poławiają statki do połowu tuńczyków wędami ręcznymi o całkowitej długości mniejszej niż 17 m.

6. Każde państwo członkowskie może przydzielić nie więcej niż 2 % swojej kwoty tuńczyka błękitnopłetwego tradycyjnemu łodziowemu rybołówstwu przybrzeżnemu ukierunkowanemu na świeże ryby.

7.a) Zabrania się wyładunku oraz przeładunku ze statków, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego załącznika, wszelkich ilości tuńczyka błękitnopłetwego złowionego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym w miejscach innych niż porty wyznaczone przez CPC.

b) Państwa członkowskie wyznaczają miejsce wykorzystywane do wyładunków lub miejsce w pobliżu brzegu (wyznaczone porty), gdzie zezwala się na operacje wyładunku lub przeładunku tuńczyka błękitnopłetwego.

c) Państwa członkowskie przekażą Komisji wykaz wyznaczonych portów nie później niż dnia 1 kwietnia 2007 r. Komisja prześle te informacje do Sekretariatu Wykonawczego ICCAT do dnia 15 kwietnia 2007 r. Wszelkie późniejsze zmiany w wykazie są zgłaszane Komisji w celu przekazania do Sekretariatu Wykonawczego ICCAT, co najmniej 15 dni przed wejściem zmiany w życie.

8. W drodze odstępstwa od przepisów art. 7 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93 kapitanowie statków wspólnotowych, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego rozporządzenia, lub ich przedstawiciele muszą powiadomić właściwy organ państwa członkowskiego, z którego portów lub urządzeń wyładunkowych zamierzają skorzystać, co najmniej na 4 godziny przed przewidywaną godziną przybycia do portu, o następujących danych:

a) przewidywany czas przybycia,

b) szacunkowa ilość tuńczyka błękitnopłetwego na pokładzie,

c) informacje dotyczące strefy, w której dokonano połowów.

9. Każde państwo członkowskie wprowadza system sprawozdawczości połowowej gwarantującej skuteczne monitorowanie wykorzystywania kwoty każdego statku.

10. Połowów tuńczyka błękitnopłetwego nie wolno wystawiać do sprzedaży detalicznej konsumentowi końcowemu bez względu na metodę wprowadzania na rynek, chyba że odpowiednie oznakowanie lub etykietowanie wskazuje:

a) gatunek, wykorzystane narzędzie połowowe,

b) obszar połowu i datę.

11. Począwszy od dnia 1 lipca 2007 r. państwa członkowskie, których statki do połowu tuńczyków wędami ręcznymi są upoważnione do poławiania tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku, wprowadzą następujące wymogi dotyczące przywieszek ogonowych:

a) Przywieszkę ogonową przyczepia się na każdym tuńczyku błękitnopłetwym bezzwłocznie po wyładunku.

b) Każda przywieszka ogonowa posiada niepowtarzalny numer identyfikacyjny i jest ujęta w dokumentach statystycznych dotyczących tuńczyka błękitnopłetwego oraz widnieje na każdym opakowaniu zawierającym tuńczyka.

Część II Specyfikacja dzienników połowowych:

Minimalne wymogi dotyczące dzienników połowowych

1. Strony dziennika połowowego są numerowane.

2. Dziennik połowowy uzupełnia się codziennie (do północy) oraz przed przybyciem do portu.

3. Dziennik połowowy wypełnia się w przypadku inspekcji na morzu.

4. W dzienniku połowowym należy pozostawić jedną kopię każdej strony.

5. Dzienniki połowowe przechowuje się na pokładzie w celu objęcia ewidencją jednego roku działalności.

Minimalne wymogi dotyczące standardowych informacji w dziennikach połowowych:

1. Nazwisko i adres kapitana

2. Daty i porty wyjścia, daty i porty wejścia

3. Nazwa statku, numer rejestracyjny, numer ICCAT i numer IMO (jeżeli jest dostępny). W przypadku wspólnych operacji połowowych - nazwy, numery rejestracyjne, numery ICCAT i numery IMO (jeżeli są dostępne) wszystkich statków biorących udział w operacji.

4. Narzędzia połowowe :

a) rodzaj - kod FAO

b) Wymiary (długość, rozmiar oczka sieci, liczba haczyków itd.)

5. Działania prowadzone na morzu - (co najmniej) jedna linijka na dzień rejsu, określająca:

a) działanie (połowy, obróbka parą itd.)

b) Położenie: Dokładne położenie w ciągu dnia (w stopniach i minutach), odnotowane dla każdej operacji połowowej lub w południe, jeżeli danego dnia nie prowadzono połowów.

c) Zapis połowów.

6. Identyfikacja gatunku:

a) kod FAO

b) waga w zaokrągleniu (RTW) w kg na dzień

7. Podpis kapitana

8. Podpis obserwatora (jeśli dotyczy)

9. Metody pomiaru wagi: szacowanie, ważenie na pokładzie.

10. W dziennikach połowowych stosuje się równoważnik żywej wagi ryb i określa się współczynniki przeliczeniowe zastosowane do oceny.

Minimalne wymogi dotyczące informacji w przypadku wyładunku, przeładunku/transferu:

1. Daty i port wyładunku/przeładunku/transferu

2. Produkty

a) prezentacja

b) liczba ryb lub skrzyń oraz ilość w kg

3. Podpis kapitana lub armatora

Część III DEKLARACJA TRANSFERU/PRZEŁADUNKOWA ICCAT

Dokument nr DEKLARACJA TRANSFERU/PRZEŁADUNKOWA ICCAT

Holownik/statek transportowy Nazwa statku i radiowy sygnał wywoławczy: Bandera: Numer zezwolenia państwa bandery: Numer w rejestrze krajowym: Numer w rejestrze ICCAT: Numer IMO: | Statek rybacki Nazwa statku i radiowy sygnał wywoławczy: Bandera: Numer zezwolenia państwa bandery: Numer w rejestrze krajowym: Numer w rejestrze ICCAT: Zewnętrzny numer identyfikacyjny: Numer strony w dzienniku połowowym: |

Dzień Miesiąc Godzina Rok (2_(0_(__(__( Nazwisko kapitana statku rybackiego: Nazwisko kapitana holownika/statku transportowego: MIEJSCE PRZEŁADUNKU

Wypłynięcie (__(__( (__(__( (__(__( z (__________(

Powrót (__(__( (__(__( (__(__( do (__________( Podpis: Podpis:

Transfer/przeładunek (__(__( (__(__( (__(__( (__________(

W przypadku przeładunku, należy podać wagę w kilogramach lub stosowaną jednostkę (np. skrzynia, kosz) oraz wyładowaną wagę w kilogramach tej jednostki: (___( kg

W przypadku transferu żywych ryb należy wskazać liczbę jednostek i żywą wagę

Port

|Morze

Szer. geogr.Dł. geogr. |Gatunek |Liczba jednostek

ryb |Typ

produktu - żywe |Typ

produktuCałe |Typ

produktuWypatroszone |Typ

produktuTuszki |Typ

produktuFiletowane |Typ

produktu

|dalszy transfer/przeładunek

Data:Miejsce/położenie:

Nr zezwolenia umawiającej się strony:

Podpis kapitana statku przenoszącego

Nazwa statku, na który dokonuje się przeładunku:

Bandera

Numer w rejestrze ICCAT:

Numer IMO:

Podpis kapitana

Data:Miejsce/położenie:

Nr zezwolenia umawiającej się strony:

Podpis kapitana statku przenoszącego

Nazwa statku, na który dokonuje się przeładunku:

Bandera

Numer w rejestrze ICCAT:

Numer IMO:

Podpis kapitana

| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | Podpis obserwatora ICCAT (jeśli dotyczy):

Obowiązki w przypadku transferu/przeładunku:

1. Oryginał deklaracji transferu/przeładunkowej należy przekazać statkowi, na który dokonuje się przeładunku/holownikowi/statkowi-przetwórni/statkowi transportowemu).

2. Odpowiedni statek rybacki zachowuje kopię deklaracji transferu/przeładunkowej.

3. Dalsze operacje transferu lub przeładunku podlegają zezwoleniu odpowiedniej umawiającej się strony, która zezwoliła na działalność statku.

4. Statek, na który dokonuje się przeładunku ryb, przechowuje oryginał deklaracji transferu/przeładunkowej do momentu dopłynięcia do hodowli lub miejsca wyładunku.

5. Operacje transferu lub przeładunku odnotowuje się w dzienniku połowowym każdego statku biorącego udział w operacji.

CZĘŚĆ IV SYSTEM WSPÓLNEJ MIęDZYNARODOWEJ KONTROLI ICCAT

Na swoim czwartym zwykłym posiedzeniu (Madryt, listopad 1975) Komisja uzgodniła, że:

Na mocy art. IX ust. 3 konwencji Komisja zaleca ustanowienie następujących zasad międzynarodowej kontroli poza wodami podlegającymi jurysdykcji krajowej w celu stosowania konwencji i obowiązujących na jej mocy środków:

1. Kontrole prowadzą inspektorzy służb kontroli rybołówstwa podlegających rządom umawiających się stron. Nazwiska inspektorów mianowanych w tym celu przez ich rządy zgłasza się Komisji.

2. Statki, na pokładzie których znajdują się inspektorzy, wywieszają specjalną flagę lub proporczyk zatwierdzony przez Komisję, w celu zasygnalizowania, że inspektor realizuje zadania w ramach międzynarodowej inspekcji. Nazwy wykorzystywanych w ten sposób statków, które mogą być specjalnymi statkami inspekcyjnymi albo statkami rybackimi, zgłasza się Komisji tak szybko, jak to możliwe.

3. Każdy inspektor posiada przy sobie dokument identyfikacyjny wystawiony przez organy państwa bandery w formie zatwierdzonej przez Komisję, wydany inspektorowi z chwilą jego wyznaczenia i stwierdzający, że inspektor jest upoważniony do prowadzenia działań w ramach zasad zatwierdzonych przez Komisję.

4. Z uwzględnieniem zasad uzgodnionych na mocy ust. 9 statek prowadzący połowy tuńczyka lub tuńczykopodobnych na obszarze konwencji poza wodami podlegającymi jurysdykcji krajowej zatrzymuje się po otrzymaniu odpowiedniego sygnału zgodnie z Międzynarodowym Kodem Sygnałowym od statku, na którego pokładzie znajduje się inspektor, chyba że statek prowadzi akurat działania połowowe i w takim przypadku statek zatrzymuje się bezzwłocznie po zakończeniu takich działań. Kapitan[5] statku udziela zezwolenia na wejście na pokład inspektorowi, któremu może towarzyszyć świadek. Kapitan umożliwia inspektorowi skontrolowanie połowu lub narzędzi oraz wszelkiej odpowiedniej dokumentacji w sposób, który inspektor uzna za konieczny do sprawdzenia przestrzegania obowiązujących zaleceń Komisji odnośnie do państwa bandery danego statku, a inspektor może zwrócić się o wszelkie niezbędne wyjaśnienia.

5. Przy wchodzeniu na pokład inspektor przedstawia dokument opisany w ust. 3. Inspekcje na statku prowadzi się w sposób ograniczający do minimum ingerencje i niedogodności oraz zapobiegający pogorszeniu jakości ryb. Inspektor ogranicza swoje działania do ustalenia faktów związanych z przestrzeganiem obowiązujących zaleceń Komisji odnośnie do państwa bandery danego statku. Podczas prowadzenia kontroli inspektor może zwrócić się do kapitana o wszelką niezbędną pomoc. Inspektor sporządza sprawozdanie z inspekcji w formie zatwierdzonej przez Komisję. Inspektor podpisuje sprawozdanie w obecności kapitana statku, który ma prawo dodać do sprawozdania wszelkie uwagi, jakie uzna za odpowiednie i które musi podpisać. Kopie sprawozdania przekazuje się kapitanowi statku oraz rządowi, któremu podlega inspektor i który przekazuje kopie właściwym organom państwa bandery statku oraz Komisji. W przypadku stwierdzenia naruszenia zaleceń inspektor powinien również, o ile to możliwe, powiadomić właściwe organy państwa bandery, zgłoszone Komisji, oraz każdy statek inspekcyjny państwa bandery znajdujący się w pobliżu.

6. Państwo bandery statku traktuje utrudnianie działań inspektorowi lub niewypełnianie jego poleceń podobnie jak utrudnianie działań inspektorowi tego państwa lub niewypełnianie jego poleceń.

7. Inspektorzy wypełniają swoje obowiązki zgodnie z zasadami określonymi w zaleceniu, lecz podlegają kontroli operacyjnej władz krajowych i są wobec nich odpowiedzialni.

8. Rządy umawiających się stron biorą pod uwagę sprawozdania zagranicznych inspektorów i podejmują w związku z tym działania na podobnej zasadzie, zgodnie z ustawodawstwem krajowym, jak w przypadku sprawozdań inspektorów krajowych. Przepisy niniejszego ustępu nie nakładają na rząd umawiającej się strony obowiązku nadawania większej wartości dowodowej sprawozdaniu zagranicznego inspektora, niż wartość, jaką miałoby to sprawozdanie w państwie inspektora. Rządy umawiających się stron współpracują w celu ułatwienia postępowania sądowego lub innego rodzaju postępowania będącego skutkiem sprawozdania inspektora w ramach niniejszych ustaleń.

9. (i) Do dnia 1 marca każdego roku rządy umawiających się stron powiadamiają Komisję o tymczasowych planach uczestnictwa w niniejszych ustaleniach w roku następnym, a Komisja może zaproponować rządom umawiających się stron koordynację operacji krajowych w tej dziedzinie, w tym liczbę inspektorów i statków, na których znajdują się inspektorzy.

(ii) Ustalenia określone w niniejszym zaleceniu oraz plany uczestnictwa stosuje się między rządami zainteresowanych stron, o ile nie uzgodniły one inaczej; każde takie uzgodnienia zgłasza się Komisji.

Warunkiem jest jednak, że wdrożenie systemu zostanie zawieszone pomiędzy dwoma umawiającymi się rządami, jeżeli jeden z nich zgłosił to Komisji, w oczekiwaniu na realizację uzgodnień.

10. (i) Narzędzia połowowe kontroluje się zgodnie z przepisami obowiązującymi na podobszarze, na którym ma miejsce inspekcja. Inspektor określa w sprawozdaniu charakter naruszenia przepisów.

(ii) Inspektorzy są upoważnieni do kontroli wszystkich stosowanych narzędzi połowowych lub narzędzi połowowych znajdujących się na pokładzie i gotowych do użycia.

11. Inspektor umieszcza znak identyfikacyjny zatwierdzony przez Komisję na każdym narzędziu połowowym, które jest niezgodne z zaleceniami Komisji w odniesieniu do państwa bandery danego statku, i odnotowuje to w swoim sprawozdaniu.

12. Inspektor może sfotografować narzędzia w sposób dokumentujący te cechy, które jego zdaniem są niezgodne z obowiązującymi przepisami; w takim przypadku fotografowane obiekty należy wymienić w sprawozdaniu, a do kopii sprawozdania przeznaczonej dla państwa bandery należy dołączyć kopie tych zdjęć.

13. Inspektor jest upoważniony, z zastrzeżeniem wszelkich ograniczeń nakładanych przez Komisję, do skontrolowania właściwości połowów i do ustalenia, czy przestrzegane są zalecenia Komisji. Inspektor jak najszybciej zgłasza swoje ustalenia organom państwa bandery kontrolowanego statku. (Sprawozdanie dwuletnie 1974-75, część II)

Uwagi

Ustalono, że zawiesza się datę wejścia w życie Systemu Międzynarodowej Kontroli do momentu ustalenia jej przez Komisję.

Proporczyk ICCAT:

[pic]

[1] Dz.U. L 358 z 31.12.2002, str. 59.

[2] Dz.U. L 15 z 20.1.2007, str. 1.

[3] Dz.U. L 162 z 18.6.1986, str. 33.

[4] Dz.U. L 5 z 9.1.2004, str. 25.

[5] Kapitan oznacza osobę odpowiadającą za statek.