52005PC0263(01)

[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH |

Bruksela, dnia 22.6.2005

COM(2005) 263 końcowy

2005/0118 (CNS)

2005/0119 (CNS)

2005/0120 (CNS)

Wniosek dotyczący

ROZPORZĄDZENIA RADY

w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru

Wniosek dotyczący

ROZPORZĄDZENIA RADY

zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 ustanawiające wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników

Wniosek dotyczący

ROZPORZĄDZENIA RADY

ustanawiającego tymczasowy plan restrukturyzacji przemysłu cukrowniczego we Wspólnocie Europejskiej i zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1258/1999 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej

(przedstawione przez Komisję) {SEC(2005) 808}

UZASADNIENIE

1. WSTęP

We wrześniu 2003 r. Komisja opublikowała komunikat[1] w sprawie możliwości reformy systemu cukrowego UE wraz z oceną wpływu na sektor cukru[2], a następnie w lipcu 2004 r. komunikat przedstawiający wniosek Komisji w sprawie przyszłości systemu cukrowego UE[3].

Komisja starała się uwzględnić wyrażone w debacie opinie Rady, Parlamentu Europejskiego[4], Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[5] oraz innych komitetów konsultacyjnych, a także opinię społeczeństwa i włączyć nowe elementy do obecnego wniosku legislacyjnego.

Ponadto ostatnie ustalenia zespołu Światowej Organizacji Handlu (WTO) kwestionującego system wywozu cukru unijnego, podtrzymane przez Organ Apelacyjny WTO[6] wprowadzają szereg zmian w systemie wywozu cukru UE, mających na celu zapewnienie zgodności z zobowiązaniami międzynarodowymi UE.

W kierunku zrównoważonej długoterminowej perspektywy politycznej dla sektora cukru UE

Istnieje wyraźna zgoda polityczna w kwestii tego, że sektor cukru UE musi:

- odejść od wyniszczającego schematu obowiązującego w obecnym systemie, który doprowadziłby do dramatycznego ograniczenia produkcji cukru w ramach kwot w najbardziej i najmniej konkurencyjnych pod względem produkcji regionach UE;

- być dostosowany do procesu reform WPR, w szczególności w odniesieniu do nowego kierunku wprowadzającego oddzielenie dopłat od produkcji, jednolity system płatności i stosowanie zasad współzależności;

- rozwijać się, nie opóźniając koniecznych zmian gospodarczych w ramach zrównoważonego środowiska rynkowego i w oparciu o zwiększoną konkurencyjność i większą orientację rynku;

- osiągnąć stałą równowagę rynku w odniesieniu do poziomów produkcji krajowej i zobowiązań międzynarodowych;

- działać na podstawie długoterminowej polityki ramowej, niewymagającej zmian do 2008 r.

W tej kwestii Komisja proponuje:

- obniżenie o 39 % w ciągu dwóch lat ceny instytucjonalnej UE po odliczeniu kwoty restrukturyzacyjnej, w celu zapewnienia stałej równowagi rynku UE, zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami UE;

- przyznanie 60 % szacowanej straty dochodów z tej 39 % redukcji ceny instytucjonalnej w ramach krajowych kopert dopłat bezpośrednich dla rolników w każdym Państwie Członkowskim;

- przedłużenie systemu kwot dla cukru do końca roku gospodarczego 2014/2015.

Środowiskowo i społecznie dopuszczalna konkurencyjność dla sektora cukru UE

Jeżeli chodzi o konieczne zmiany gospodarcze w sektorze, koncepcja przenoszenia kwot między Państwami Członkowskimi spotkała się z powściągliwym przyjęciem. Takie stanowisko sprawia, że obowiązkowe redukcje kwot, konieczne do utrzymania równowagi rynku wewnętrznego od 2006/2007 r., są propozycją nierealną, zwłaszcza w świetle wyników przedstawionych przez Zespół ds. Cukru WTO.

W związku z tym, ponownie podniesiono kwestię koniecznych narzędzi do restrukturyzacji sektora. Obecnie Komisja proponuje wdrożenie w ciągu czterech lat ambitnego, dobrowolnego i tymczasowego planu restrukturyzacji sektora cukru UE. W ramach tego planu możliwe będą:

- duża, malejąca pomoc na restrukturyzację liczona od tony produktu, przeznaczona dla zakładów cukrowniczych oraz producentów izoglukozy i syropu inulinowego w UE przyznawana na zamknięcie fabryki i zrzeczenie się kwoty;

- dopłata wyrównawcza, gwarantująca plantatorom buraków cukrowych możliwość otrzymania pełnej, końcowej dopłaty bezpośredniej, poczynając od pierwszego roku gospodarczego, w przypadku gdy zaprzestaną produkcji z powodu zamknięcia w ramach planu restrukturyzacji fabryki, z którą mieli podpisaną umowę na dostawę buraków.

Środki na finansowanie planu restrukturyzacji będą pochodzić z opłaty obciążającej kwotę wszystkich środków słodzących. Z planu wykluczone są przemysłowe rafinerie cukru i przedsiębiorstwa cukrownicze z regionów najbardziej oddalonych.

Komisja uważa również, że rozwój jaki nastąpił w ramach polityki biopaliw jest interesującą szansą dla sektora cukru. W celu wsparcia tego rozwoju, przed końcem 2006 r. Komisja zmieni stosowne rozporządzenia, tak by buraki cukrowe, uprawiane jako uprawy nieżywnościowe, zostały objęte dopłatami do odłogowania, a także aby kwalifikowały się do pomocy dla upraw energetycznych w wysokości 45 EUR/ha w ramach reformy WPR z 2003 r.

Zachowanie zgodności systemu cukrowego UE z zobowiązaniami międzynarodowymi

Bez uszczerbku dla wyrażonego przez UE zamiaru stopniowego wycofywania rolnych subsydiów wywozowych w ramach Agendy Rozwoju z Doha (DDA), raport WTO zaleca pewne zmiany konieczne do zapewnienia przestrzegania zobowiązań WE w zakresie subsydiów wywozowych.

W celu utrzymania pewnego poziomu produkcji w Państwach Członkowskich wytwarzających obecnie cukier „C”, Komisja proponuje:

- udostępnienie tym Państwom Członkowskim dodatkowej kwoty w wysokości 1 miliona ton;

- w momencie przydziału tej kwoty pomiędzy producentów cukru, zostanie jednorazowo naliczona opłata od tony produktu równa kwocie pomocy na restrukturyzację w pierwszym roku.

Komisja uważa, że należy utrzymać przywozy bezcłowe przewidziane od 2009/2010 r. dla krajów najmniej rozwiniętych (LDC) w ramach inicjatywy „Wszystko oprócz broni” (EBA) oraz że państwom objętym inicjatywą EBA należy zapewnić stałą, długoterminową perspektywę rozwoju ich gospodarki. Państwa te powinny korzystać z tych samych cen gwarantowanych, przewidzianych Protokołem w sprawie cukru AKP.

Ponadto należy upewnić się, że przywozy EBA nie są bezprawnie wykorzystywane do przewozów do UE cukru niepochodzącego z LDC. Najlepszym sposobem osiągnięcia tego są negocjacje na szczeblu międzynarodowym dotyczące szczególnej klauzuli ochronnej.

Jednakże w związku z brakiem uczestnictwa w planie restrukturyzacji rafinerii cukru z UE, minimalna gwarantowana cena przywozu cukru objętego Protokołem AKP będzie zmieniać się proporcjonalnie do ceny instytucjonalnej UE, zatem dostawcy cukru preferencyjnego odniosą korzyść z opóźnienia redukcji preferencyjnej ceny cukru surowego w porównaniu do cen producentów unijnych.

W chwili obecnej trwają rozmowy z państwami AKP dotyczące dokumentu roboczego Komisji[7] w sprawie „Planu działania na rzecz środków towarzyszących dla państw-sygnatariuszy Protokołu w sprawie cukru, które ucierpiały na skutek reformy systemu cukrowego UE”. Środki te mają na celu pomoc państwom-sygnatariuszom protokołu AKP w dostosowaniu się do zmiany warunków rynkowych poprzez poprawę konkurencyjności ich sektora cukru, dywersyfikację na inne działania gospodarcze lub zajęcie się szerszymi, społecznymi, gospodarczymi i/lub środowiskowymi skutkami takich zmian.

Oprócz trwających rozmów z Chorwacją i Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii z dniem 1 lipca 2005 r. został wprowadzony kontyngent taryfowy (TRQ) dla Albanii, Bośni i Hercegowiny oraz Serbii i Czarnogóry[8].

W proponowanych zmianach systemu cukrowego UE uwzględniono także skutki przystąpienia Bułgarii i Rumunii.

Te trzy kluczowe elementy systemu cukrowego UE zostaną objęte trzema instrumentami prawnymi: proponowanymi środkami na rzecz reformy organizacji wspólnego rynku (CMO) cukru, środkami na rzecz restrukturyzacji sektora cukru UE oraz środkami na rzecz bezpośredniego wsparcia dochodów producentów buraków cukrowych.

2. PROPONOWANE śRODKI NA RZECZ REFORMY CMO CUKRU

2.1. Czas obowiązywania systemu cukrowego

System cukrowy UE zostanie przedłużony do końca roku gospodarczego 2014/2015 i nie będzie podlegać przeglądowi w 2008 r.

2.2. Ceny

Mechanizm interwencyjny i data rozpoczęcia kampanii cukrowniczej

W celu dalszego odejścia od publicznego mechanizmu interwencyjnego dla sektorów rynkowych UE, proponuje się zniesienie mechanizmu interwencyjnego i ceny interwencyjnej cukru.

W celu ułatwienia wprowadzenia w życie redukcji cen, proponuje się zmianę daty rozpoczęcia kampanii cukrowniczej z dnia 1 lipca na dzień 1 października, poczynając od kampanii 2007/2008 r.

Cena referencyjna

W przypadku cukru cena interwencyjna zostanie zastąpiona ceną referencyjną. W celu zwiększenia konkurencyjności UE oraz zmniejszenia różnicy do obowiązującej światowej ceny cukru, cena referencyjna zostanie ustalona na poziomie o 39 % niższym od obecnej ceny interwencyjnej. Redukcja cen rozpocznie się od kampanii 2006/07 i potrwa dwa lata.

Cena referencyjna posłuży do ustalenia poziomu wartości progowej dla składowania prywatnego.

Minimalna cena buraków cukrowych

Minimalną cenę buraków cukrowych obliczono zgodnie z proponowanymi redukcjami ceny referencyjnej, pomniejszoną o opłatę restrukturyzacyjną. Jednakże w celu uwzględnienia odejścia od sztywnego systemu wsparcia cen poprzez zniesienie mechanizmu interwencyjnego, wprowadzono klauzulę elastyczności, która umożliwi plantatorom buraków cukrowych negocjowanie cen buraków do poziomu o 10 % niższego od gwarantowanej ceny minimalnej. Harmonogram redukcji cen znajduje się w Załączniku.

Sprawozdawczość

Poczynając od kampanii 2006/2007 r. wprowadza się mechanizm sprawozdawczości cenowej.

2.3 Kwoty

Ustalanie jednolitej kwoty UE

Obecny system kwot zostanie uproszczony poprzez połączenie kwot „A” i „B” w jedną kwotę. Państwom Członkowskim, w których obecnie produkuje się cukier „C” udostępnia się dodatkową kwotę w wysokości 1 miliona ton. W momencie przydziału tej kwoty pomiędzy producentów cukru, zostanie jednorazowo naliczona opłata od tony produktu równa poziomowi pomocy na rzecz restrukturyzacji w pierwszym roku.

W celu zapewnienia spójności systemu kwot jednolitych zostanie ustanowiony mechanizm zarządzania nadwyżkami wprowadzający wyraźne rozróżnienie źródeł cukru oraz gwarantujący bezpieczeństwo prawne systemu.

Redukcje kwot

W okresie restrukturyzacyjnym nie będzie obowiązkowych redukcji kwot. Równowagę rynku zapewnią ilości kwot cukru wprowadzane do systemu restrukturyzacji oraz narzędzia opisane poniżej. Na zakończenie okresu restrukturyzacyjnego, jeśli to konieczne, zostaną dokonane redukcje kwot. Zryczałtowana, procentowa redukcja dotyczyć będzie całości kwoty przyznanej każdemu Państwu Członkowskiemu.

Izoglukoza

Biorąc pod uwagę związek między izoglukozą a rynkami cukru proponowane redukcje ceny będą także miały wpływ na dochody wspólnotowego sektora izoglukozy. Koniecznym jest, by sektor izoglukozy był w stanie wykorzystać korzyści skali, co gwarantuje długookresowe perspektywy rentowności gospodarczej. W tych okolicznościach proponuje się stopniowy i proporcjonalny wzrost izoglukozy objętej kwotami w wysokości 100 000 ton podczas trzech lat począwszy od roku 2006/2007.

2.4. Narzędzia wspomagające zachowanie równowagi rynku

Mechanizm przenoszenia

Podobnie jak w obecnym systemie, fabryki cukru będą mogły przenosić wszelkie ilości przekraczające kwotę w danym roku gospodarczym do kwoty dla kolejnego roku gospodarczego.

Mechanizm wycofywania

Ponadto Komisja zachowa możliwość przywrócenia równowagi rynku w danym roku gospodarczym poprzez wycofanie odsetku cukru objętego kwotami z rynku do początku kolejnego roku gospodarczego. Jednakże przy ustalaniu kwoty dla tego kolejnego roku Komisja uwzględni nie tylko wycofane ilości, ale także ilości przeniesione do planu restrukturyzacji.

Składowanie prywatne

Proponuje się wprowadzenie systemu składowania prywatnego, który daje możliwość tymczasowego wycofania cukru z rynku. System ten Komisja będzie wprowadzać, jeśli to konieczne, w przypadku gdy cena rynkowa spadnie poniżej ceny referencyjnej. Wycofane ilości nie będą objęte wsparciem na rzecz składowania prywatnego.

2.5. Szczególne środki dla przemysłu chemicznego i farmaceutycznego

Proponuje się utrzymanie obecnego rozwiązania, polegającego na wykluczeniu z kwot produkcyjnych cukru używanego do produkcji alkoholu, łącznie z rumem, bioetanolem i produkcją drożdży oraz rozszerzenie go na ilości cukru wykorzystywane przez przemysł chemiczny i farmaceutyczny do wytwarzania produktów końcowych o dużej zawartości cukru.

Mając na uwadze, że przemysł chemiczny i farmaceutyczny może w dłuższym okresie mieć trudności z zaopatrzeniem w cukier po cenach odpowiadających cenom światowym, proponuje się utrzymanie mechanizmu refundacji produkcyjnych, aby zapewnić odpowiednie dostawy cukru dla tych gałęzi przemysłu. Jednakże, jeśli będzie to konieczne ze względu na utrzymujące się trudności, istnieje możliwość otwarcia specjalnych TRQ dla przemysłu chemicznego i farmaceutycznego.

2.6. Zobowiązania międzynarodowe

W ramach mechanizmu tradycyjnego zaopatrzenia rynku, pozwolenia na przywóz preferencyjnego cukru przeznaczonego do rafinacji zostaną zastrzeżone wyłącznie dla rafinerii przemysłowych. W razie konieczności i w celu zapewnienia zaopatrzenia tych rafinerii, udostępniony zostanie dodatkowy przywóz TRQ. Od roku gospodarczego 2009/2010, po pełnym wprowadzeniu inicjatywy EBA, zarządzanie przywozami preferencyjnymi zostanie częściowo udostępnione także dla innych podmiotów gospodarczych, łącznie z rafineriami, dla których rafinacja nie jest wyłączną działalnością.

Komisja utrzyma możliwość nadzorowania, w razie konieczności, czy zobowiązania Protokołu w sprawie cukru dotyczące ilości przywożonych po minimalnej gwarantowanej cenie przywozowej do 2007 r. albo nowe wchodzące w skład przyszłych Porozumień o Partnerstwie Gospodarczym (APA) są wypełniane.

3. PROPONOWANE śRODKI NA RZECZ RESTRUKTURYZACJI SEKTORA CUKRU UE

3.1. Plan restrukturyzacji

Obecnie Komisja proponuje wdrożenie nowego, dobrowolnego i tymczasowego planu restrukturyzacji sektora cukru UE, który będzie funkcjonować przez cztery lata (2006/07 do 2009/10).

Fundusz restrukturyzacji ma trzy podstawowe cele: po pierwsze stanowić bodziec zachęcający mniej konkurencyjnych producentów do zejścia z rynku; po drugie dostarczyć funduszy na sprostanie społecznym i środowiskowym skutkom zamknięcia fabryk (finansowanie programów socjalnych i przesunięć oraz środków mających na celu przywrócenie tym miejscom dobrych warunków środowiskowych) i po trzecie zapewnić środki dla regionów najbardziej dotkniętych restrukturyzacją. Warunki wymagane przy korzystaniu z funduszu restrukturyzacji muszą być określone na poziomie wspólnotowym zgodnie z celami ekonomicznymi, społecznymi i środowiskowymi funduszu. Spełnianie tych warunków musi być kontrolowane przez Państwa Członkowskie. Pomoc na restrukturyzację może być przyznana jedynie na podstawie wyraźnego zobowiązania zamykającej fabryki dotyczącego przestrzegania tych warunków.

Środki na finansowanie planu restrukturyzacji będą pochodzić ze specjalnej opłaty, naliczanej od tony, obciążającej kwotę wszystkich środków słodzących przez trzy lata. Opłata restrukturyzacyjna będzie wynosić 126,40 EUR/t w 2006/2007 r., 91,00 EUR/t w 2007/2008 r. oraz 64,50 EUR/t w 2008/2009 r.

Plan zagwarantuje wysoką, malejącą pomoc na restrukturyzację liczoną od tony produktu, przeznaczoną wyłącznie dla zakładów cukrowniczych oraz producentów izoglukozy i syropu inulinowego w UE. Pomoc w pierwszym roku będzie wynosić 730 EUR/t kwoty i będzie stopniowo redukowana do wysokości 420 EUR/t w czwartym roku. Aby zachęcić przedsiębiorstwa do przyłączania się do planu na wczesnym etapie jego działania, zakłady cukrownicze zamykane od dnia 1 lipca 2005 r. będą kwalifikowały się do pomocy na restrukturyzację.

Ponadto, poczynając od 2008/2009 r. część pomocy na restrukturyzację można przeznaczyć na środki na rzecz dywersyfikacji w regionach najbardziej dotkniętych reformą sektora cukru. Należy uwzględnić dodatkowe możliwości oferowane przez instrumenty europejskiej polityki spójności, aby uczestniczyć w restrukturyzacji gospodarczej oraz przekwalifikowaniu pracowników w strefach szczególnie dotkniętych skutkami reformy.

3.2. Dopłata wyrównawcza dla plantatorów buraków cukrowych

Plantatorzy buraków cukrowych otrzymają z budżetu planu restrukturyzacji dopłatę wyrównawczą, gwarantującą im możliwość otrzymania pełnej, końcowej płatności bezpośredniej, poczynając od pierwszego roku redukcji cen, w przypadku gdy zaprzestaną produkcji z powodu zamknięcia w ramach planu restrukturyzacji fabryki, z którą mieli podpisaną umowę na dostawy buraków.

4. PROPONOWANE śRODKI NA BEZPOśREDNIE DOPłATY DO DOCHODÓW DLA PRODUCENTÓW BURAKÓW CUKROWYCH

Komisja proponuje przyznanie dopłat bezpośrednich dla rolników w oparciu o ogólną liczbę tych, którzy produkowali buraki cukrowe w ramach kwoty w historycznym okresie referencyjnym 2000-2002. Państwa Członkowskie mogą jednak, w celu zachowania zasady sprawiedliwości, w sposób elastyczny obliczać wysokość dopłat bezpośrednich dla poszczególnych rolników w różnych okresach.

Krajowe koperty dopłat bezpośrednich, którymi dysponuje każde Państwo Członkowskie stanowią 60 % szacowanej straty dochodów z tej dwustopniowej 39 % redukcji ceny instytucjonalnej. Stratę dochodów obliczono z uwzględnieniem zmiany minimalnej ważonej ceny buraków cukrowych w każdym Państwie Członkowskim, pomnożonej przez poziom kwoty (patrz załącznik 2). Państwa Członkowskie otrzymają także dodatkową kopertę przeznaczoną na rekompensaty dla plantatorów z ich terytorium dostarczających cykorię do produkcji syropu inulinowego.

Dopłata bezpośrednia dla regionów najbardziej oddalonych będzie włączona do jednolitych ram POSEI, w związku z którymi toczą się obecnie rozmowy i zostanie wyłączona z jednolitego systemu płatności. Ponadto, francuskie najbardziej oddalone regiony, które jako jedyne skorzystały z pomocy na rzecz zbytu otrzymają dodatkową sumę odpowiadającą aktualnym środkom na likwidację w okresie referencyjnym.

5. WPłYW DOTYCZąCYCH REFORMY SEKTORA CUKRU NA BUDżET

W tym okresie, koszt proponowanej reformy jest zgodny z wydatkami status quo w wysokości proponowanej wraz z przedstawionym wnioskiem dotyczącym reformy WPR w styczniu 2003 r. Koszt nowych proponowanych środków dla tego sektora, którego głównym elementem są bezpośrednie dopłaty dla producentów oddzielone od produkcji, będzie w dużej mierze zrównoważony oszczędnościami wynikającymi ze znacznej redukcji wydatków na refundacje wywozowe i zaniechanie pomocy na rafinację.

Po pełnym wprowadzeniu proponowanych środków dla tego sektora, koperty przeznaczone na bezpośrednie wsparcie przychodów, będą stanowić koszt rzędu 1 542 milionów EUR rocznie. Wszystkie koszty związane z planem składowania prywatnego zostaną ograniczone i będą powstawać jedynie w przypadku zagrożenia spadkiem cen rynkowych znacznie poniżej poziomu ceny referencyjnej.

Jeżeli chodzi o plan restrukturyzacji, będzie on finansowany ze środków restrukturyzacyjnych ad hoc , które zostaną przypisane do funduszu restrukturyzacji. W ciągu trzech lat gospodarczych (2006/07 do 2008/09) zostanie pobrana kwota 4 225 milionów EUR. Pomoc na restrukturyzację będzie dostępna przez cztery lata (2006/07 do 2009/2010).

Załącznik 1 – Proponowane ceny instytucjonalne w sektorze cukru UE

Okres referencyjny | 2006/07 | 2007/08 | 2008/09 | 2009/10 |

Instytucjonalna / referencyjna cena cukru (EUR/t) | 631,9 | 631,9 | 476,5 | 449,9 | 385,5 |

Instytucjonalna / referencyjna cena cukru, pomniejszona o opłatę restrukturyzacyjną (EUR/t) | 631,9 | 505,5 | 385,5 | 385,5 | 385,5 |

Opłata restrukturyzacyjna (EUR/t) | – | 126,4 | 91,0 | 64,5 | – |

Minimalna cena buraków cukrowych (EUR/t)* | 43,63 | 32,86 | 25,05 | 25,05 | 25,05 |

* Dla okresu referencyjnego minimalna cena buraków cukrowych jest średnią ważoną dla krajów Piętnastki. |

Załącznik 2 – Koperty bezpośredniego wsparcia dochodów dla rolników (w mln EUR)

a) | 1212 91 | Buraki cukrowe |

1212 92 00 | Trzcina cukrowa |

b) | 1701 | Cukier trzcinowy lub buraczany i chemicznie czysta sacharoza, w postaci stałej |

c) | 1702 20 | Cukier klonowy i syrop klonowy |

1702 60 95 | Pozostałe cukry w postaci stałej i syropy cukrowe niezawierające dodatku środków aromatyzujących lub barwiących, z wyłączeniem laktozy i glukozy |

1702 90 60 | Sztuczny miód, również mieszany z miodem naturalnym |

1702 90 71 | Karmel zawierający w masie 50 % lub więcej sacharozy w suchej masie |

1702 90 99 | Maltodekstryna i izoglukoza |

2106 90 59 | Aromatyzowane lub barwione syropy cukrowe, inne niż syropy izoglukozowe, laktozowe, glukozowe lub z maltodekstryny |

d) | 1702 30 10 | Izoglukoza |

1702 40 10 |

1702 60 10 |

1702 90 30 |

e) | 1702 60 80 | Syrop inulinowy |

1702 90 80 |

f) | 1703 | Melasa otrzymana z ekstrakcji lub rafinacji cukru |

g) | 2106 90 30 | Aromatyzowane lub barwione syropy izoglukozowe |

h) | 2303 20 | Wysłodki buraczane, wytłoczyny z trzciny cukrowej i inne odpady zakładów cukrowniczych |

2. Rok gospodarczy dla produktów wymienionych w ust. 1 rozpoczyna się dnia 1 października i kończy dnia 30 września następnego roku.

Jednakże rok gospodarczy 2006/2007 rozpocznie się dnia 1 lipca 2006 r., a zakończy dnia 30 września 2007 r.

Artykuł 2 Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

(1) „cukry białe” oznaczają cukry bez dodatku aromatu, barwy lub innych substancji, zawierające, w stanie suchym, wagowo 99,5 % lub więcej sacharozy określonej metodą polarymetryczną;

(2) „cukry surowe” oznaczają cukry bez dodatku aromatu, barwy lub innych substancji, zawierające, w stanie suchym, wagowo mniej niż 99,5 % sacharozy określonej metodą polarymetryczną;

(3) „izoglukoza” oznacza produkt otrzymany z glukozy lub jej polimerów z zawartością wagowo w stanie suchym, co najmniej 10 % fruktozy;

(4) „syrop inulinowy” oznacza bezpośredni produkt otrzymany poprzez hydrolizę inuliny lub oligofruktoz, zawierający w stanie suchym, co najmniej 10 % fruktozy w postaci wolnej lub jako sacharoza;

(5) „cukier objęty kwotami”, „izoglukoza objęta kwotami” i „syrop inulinowy objęty kwotami” oznaczają każdą ilość produkcji cukru, izoglukozy lub syropu inulinowego przypisaną dla danego roku gospodarczego w ramach kwoty danego przedsiębiorstwa;

(6) „cukier przemysłowy”, „izoglukoza przemysłowa” i „przemysłowy syrop inulinowy” oznaczają każdą ilość produkcji cukru, izoglukozy lub syropu inulinowego przypisaną do danego roku gospodarczego przekraczającą ilości, o których mowa w pkt. 5 przeznaczoną do produkcji przemysłowej jednego z produktów, o których mowa w art. 13 ust. 2;

(7) „nadwyżka cukru”, „nadwyżka izoglukozy” i „nadwyżka syropu inulinowego” oznaczają każdą ilość produkcji cukru, izoglukozy lub syropu inulinowego przypisaną do danego roku gospodarczego przekraczającą ilości, o których mowa w pkt. 5 i 6;

(8) „buraki objęte kwotami” oznaczają wszystkie buraki cukrowe przetwarzane na cukier objęty kwotami;

(9) „umowa na dostawy” oznacza umowę na dostawy buraków do produkcji cukru zawartą pomiędzy sprzedawcą a przedsiębiorstwem;

(10) „porozumienie branżowe” oznacza jedno z poniższych:

a) porozumienie zawarte na szczeblu Wspólnoty, przed zawarciem jakiejkolwiek umowy, między grupą krajowych organizacji zrzeszających wytwórców z jednej strony, a grupą krajowych organizacji zrzeszających sprzedawców z drugiej strony;

b) porozumienie zawarte przed zawarciem jakiejkolwiek umowy między wytwórcami lub organizacją zrzeszającą wytwórców uznaną przez dane Państwo Członkowskie z jednej strony, a stowarzyszeniem sprzedawców uznanym przez dane Państwo Członkowskie z drugiej strony;

c) w przypadku braku porozumienia określonego w lit. a) lub b) – ustawa o spółkach i ustawa o spółdzielniach, w zakresie, w którym regulują dostawę buraków cukrowych przez akcjonariuszy lub członków przedsiębiorstwa lub spółdzielni produkujących cukier;

d) w przypadku braku porozumień, o których mowa w lit. a) lub b) – porozumienia istniejące przed podpisaniem umowy na dostawy pod warunkiem, że sprzedawcy akceptujący te porozumienia dostarczają co najmniej 60 % buraków kupowanych przez przedsiębiorstwo do produkcji cukru w jednej lub wielu fabrykach;

(11) „Cukier pochodzący z AKP/Indii” oznacza cukier objęty kodem CN 1701 pochodzący z państw wymienionych w załączniku VI i przywożony do Wspólnoty na mocy:

- protokołu 3 do załącznika V do Umowy o Partnerstwie AKP (państwa Afryki, Karaibów i Pacyfiku) – WE, lub

- porozumienia w sprawie trzciny cukrowej między Wspólnotą Europejską a Republiką Indii;

(12) „przemysłowa rafineria” oznacza zakład produkcyjny, którego wyłączną działalnością jest rafinacja surowego cukru lub syropów wytworzonych przed osiągnięciem stanu krystalizacji, łącznie z zakładem przemysłowym, który rafinował cukier trzcinowy w 2004 r.

TYTUŁ IIR ynek wewnętrzny

ROZDZIAŁ 1 CENY

Artykuł 3 Ceny referencyjne

1. W przypadku cukru białego cena referencyjna wynosi:

a) 631,9 EUR za tonę dla roku gospodarczego 2006/2007,

b) 476,5 EUR za tonę dla roku gospodarczego 2007/2008,

c) 449,9 EUR za tonę dla roku gospodarczego 2008/2009,

d) 385,5 EUR za tonę od roku gospodarczego 2009/2010.

2. W przypadku cukru surowego cena referencyjna wynosi:

a) 496,8 EUR za tonę dla roku gospodarczego 2006/2007,

b) 394,9 EUR za tonę dla roku gospodarczego 2007/2008,

c) 372,9 EUR za tonę dla roku gospodarczego 2008/2009,

d) 319,5 EUR za tonę od roku gospodarczego 2009/2010.

3. Ceny referencyjne, o których mowa w ust. 1 i 2 stosuje się do cukru niepakowanego, loco fabryka, ładowanego na środek transportu wybrany przez nabywcę. Ceny te stosuje się do cukru białego i surowego o jakości standardowej opisanej w załączniku I.

Artykuł 4 Sprawozdawczość cenowa

Komisja ustanawia system informacji o cenach na rynku cukru, obejmujący system publikacji reprezentatywnych cen na tym rynku.

System opiera się na informacjach przedstawionych przez przedsiębiorstwa produkujące biały cukier lub inne podmioty gospodarcze zajmujące się handlem cukrem.

Artykuł 5 Minimalna cena buraków

1. Minimalna cena buraków objętych kwotami wynosi:

a) 32,86 EUR za tonę dla roku gospodarczego 2006/2007,

b) 25,05 EUR za tonę od roku gospodarczego 2007/2008.

Jednakże minimalną cenę buraków objętych kwotami można zmniejszyć o maksymalnie 10 % na mocy porozumienia branżowego.

2. Minimalna cena, o której mowa w ust. 1 dotyczy buraków cukrowych standardowej jakości opisanych w załączniku I.

3. Przedsiębiorstwa cukrownicze skupujące buraki objęte kwotami, przeznaczone do przetworzenia na cukier i nadające się do przetworzenia na cukier objęty kwotami, są zobowiązane do zapłacenia co najmniej ceny minimalnej, dostosowanej poprzez podwyższenie lub obniżenie ceny w celu uwzględnienia odchyleń od jakości standardowej.

4. W przypadku ilości buraka cukrowego odpowiadającej ilościom właściwym dla cukru przemysłowego lub nadwyżek cukru, które kwalifikują się do nadwyżkowe ilości określonej w art. 15, zainteresowane przedsiębiorstwo cukrownicze dostosuje cenę zakupu, tak by była co najmniej równa minimalnej cenie buraków objętych kwotami.

Artykuł 6 Porozumienia międzybranżowe

1. Porozumienia branżowe oraz umowy na dostawy muszą odpowiadać przepisom ust. 3 oraz warunkom sprzedaży ustanowionym w załączniku II, w szczególności w odniesieniu do warunków regulujących zakup, dostawę, przejęcie i płatność za buraki.

2. Warunki zakupu buraków cukrowych i trzciny cukrowej są regulowane na podstawie porozumień branżowych zawartych pomiędzy wspólnotowymi plantatorami tych surowców a wspólnotowymi przedsiębiorstwami cukrowniczymi.

3. W umowach na dostawy wprowadza się rozróżnienie w zależności od tego, czy ilości cukru wyprodukowanego z buraków cukrowych będą:

- cukrem objętym kwotami czy

- cukrem nieobjętym kwotami.

4. Każde przedsiębiorstwo cukrownicze przekazuje Państwu Członkowskiemu, w którym produkuje cukier następujące informacje:

a) ilość buraków, o których mowa w ust. 3 tiret pierwsze, na jaką przedsiębiorstwo podpisało przedsiewne umowy dostawy oraz zawartość cukru, jakiej dotyczą te umowy;

b) odpowiedni plon szacunkowy.

Państwa Członkowskie mogą zażądać dodatkowych informacji.

5. Przedsiębiorstwa cukrownicze, które nie podpisały przedsiewnych umów na dostawy buraków objętych kwotami po cenach minimalnych na ilość buraków odpowiadającą ich kwotom cukru są zobowiązane do zapłacenia co najmniej ceny minimalnej za buraki objęte kwotami dla całości buraków cukrowych, które przetwarzają na cukier.

6. Umowy branżowe mogą różnić się od opisanych w ust. 3 i 4, pod warunkiem ich zatwierdzenia przez Państwa Członkowskie.

7. W przypadku braku porozumień branżowych dane Państwo Członkowskie podejmuje niezbędne kroki na mocy niniejszego rozporządzenia w celu ochrony interesów zainteresowanych stron.

ROZDZIAŁ 2 KWOTY PRODUKCYJNE

Artykuł 7 Przydział kwot produkcyjnych

1. Kwoty produkcyjne cukru, izoglukozy i syropu inulinowego na poziomie krajowym i regionalnym określono w załączniku III.

2. Państwa Członkowskie przydzielają kwoty produkcyjne każdemu przedsiębiorstwu produkującemu cukier, izoglukozę lub syrop inulinowy posiadającemu siedzibę na jego terytorium oraz zatwierdzonemu na mocy art. 17.

Kwota produkcyjna przyznana każdemu przedsiębiorstwu jest równa sumie kwot A i B określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1260/2001, przydzielonych przedsiębiorstwu na rok gospodarczy 2005/2006.

3. W przypadku przydziału kwoty przedsiębiorstwu cukrowniczemu posiadającemu kilka zakładów produkcyjnych, Państwa Członkowskie przyjmują środki, które uważają za konieczne dla właściwego uwzględnienia interesów plantatorów buraków i trzciny cukrowej.

Artykuł 8 Dodatkowe kwoty cukru

1. Najpóźniej do 31 lipca 2006 r. przedsiębiorstwa cukrownicze, które wytwarzały cukier C na mocy rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 w roku gospodarczym 2004/2005 mogą wystąpić do Państw Członkowskich, w których posiadają swoją siedzibę, o przyznanie dodatkowej kwoty na łączną ilość określoną w załączniku IV. Dodatkowe kwoty przyznaje się na podstawie obiektywnych i niedyskryminujących kryteriów.

2. Jeżeli zapotrzebowanie na dodatkowe kwoty przekracza dostępną ilość przyznaną danemu krajowi, Państwo Członkowskie dokona proporcjonalnej redukcji ilości przeznaczonych do przydzielenia.

3. Od dodatkowych kwot przydzielonych przedsiębiorstwom zgodnie z ust. 1 i 2 pobierana jest jednorazowa opłata w wysokości równej poziomowi pomocy na rzecz restrukturyzacji należnej w roku gospodarczym 2006/2007. Opłatę pobiera się od tony przydzielonej kwoty dodatkowej.

4. Państwa Członkowskie obciążają łączną jednorazową kwotą, płaconą zgodnie z ust. 3, przedsiębiorstwa zlokalizowane na ich terytorium, które otrzymały przydział dodatkowych kwot.

Przedsiębiorstwo cukrownicze uiszcza płatność jednorazową w terminie wyznaczonym przez Państwo Członkowskie. Opłata musi być wniesiona przed dniem 28 lutego 2007 r.

5. Jeżeli przedsiębiorstwo cukrownicze nie uiści opłaty jednorazowej do dnia 28 lutego 2007 r., uznaje się, że nie przyznano mu dodatkowej kwoty.

Artykuł 9 Dodatkowe kwoty izoglukozy

1. W roku gospodarczym 2006/2007 dodaje się kwotę izoglukozy w wysokości 100 000 ton do całkowitej kwoty na izoglukozę określonej w załączniku III. Dla każdego roku gospodarczego 2007/2008 i 2008/2009 dodatkowa kwota izoglukozy w wysokości 100 000 ton jest dodawana do kwoty poprzedniego roku gospodarczego.

Państwa Członkowskie przydzielają dodatkowe kwoty przedsiębiorstwom proporcjonalnie do kwoty izoglukozy przyznanej zgodnie z art. 7 ust. 2.

Artykuł 10 Zarządzanie kwotami

1. Zgodnie z procedurą określoną w art. 39 ust. 2, kwoty ustalone w załączniku III dla roku gospodarczego 2006/2007 dostosowuje się najpóźniej do dnia 30 września 2006 r. oraz najpóźniej do końca lutego poprzedniego roku gospodarczego dla lat 2007/2008, 2008/2009, 2009/2010 oraz 2010/2011. W korekcie uwzględnia się skutki zastosowania art. 8 ust. 2, art. 14 i art. 19 niniejszego rozporządzenia oraz art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr …/2005 (rozporządzenie w sprawie restrukturyzacji).

2. Uwzględniając skutki planu restrukturyzacji przewidzianego w rozporządzeniu Rady (WE) nr …/2005 (plan restrukturyzacji), najpóźniej do końca lutego 2010 r., zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 39 ust. 2, Komisja ustali wspólny odsetek redukcji istniejących kwot cukru, izoglukozy i syropu inulinowego dla każdego Państwa Członkowskiego lub regionu w celu zapobieżenia nierównowadze rynku począwszy od roku 2010/2011.

3. Państwa Członkowskie odpowiednio dostosują kwoty dla wszystkich przedsiębiorstw.

Artykuł 11 Przenoszenie kwot krajowych

1. Państwa Członkowskie mogą dokonać przeniesienia kwot między przedsiębiorstwami zgodnie z zasadami określonymi w załączniku V oraz po uwzględnieniu interesów każdej z zainteresowanych stron, a w szczególności plantatorów buraków cukrowych i trzciny cukrowej.

Jednakże Państwo Członkowskie nie może zredukować kwoty przedsiębiorstwa produkującego cukier lub izoglukozę znajdującego się na jego terytorium, o więcej niż 10 % ustanowionej kwoty.

2. Kwoty wycofane zgodnie z ust. 1 są przydzielane przez Państwo Członkowskie jednemu lub kilku przedsiębiorstwom znajdującym się na jego terytorium, bez względu na to czy posiadają już kwotę czy nie.

ROZDZIAŁ 3PRODUKCJA NIEOBJĘTA KWOTAMI

Artykuł 12 Zakres

Cukier, izoglukoza lub syrop inulinowy wyprodukowane w roku gospodarczym w ilości przekraczających kwotę, o której mowa w art. 7 są:

a) przeznaczone do przetworzenia niektórych produktów, o których mowa w art. 13;

b) przenoszone na kolejny rok gospodarczy zgodnie z art. 14 lub

c) wykorzystywane w ramach szczególnego systemu dostaw dla regionów najbardziej oddalonych zgodnie z tytułem II rozporządzenia (WE) nr …/2005.

Pozostałe ilości stanowią nadwyżkowe ilości, o której mowa w art. 15.

Artykuł 13 Cukier przemysłowy

1. Przemysłowy cukier, izoglukoza lub syrop inulinowy są zastrzeżone do produkcji jednego z produktów określonych w ust. 2 w przypadku gdy:

a) są objęte umową na dostawy zawartą przed końcem roku gospodarczego pomiędzy producentem i przetwórcą zatwierdzonymi na mocy art. 17;

b) zostały dostarczone przetwórcy najpóźniej do dnia 30 listopada następnego roku gospodarczego.

2. Zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 39 ust. 2 Komisja sporządza wykaz produktów, do których wytwarzania stosuje się przemysłowy cukier, izoglukozę lub syrop inulinowy.

Wykaz obejmuje w szczególności:

a) alkohol, rum, żywe kultury drożdży oraz „Rinse appelstroop”;

b) produkty przemysłowe niezawierające cukru, do przetworzenia których używa się cukru, izoglukozy lub syropu inulinowego w ilości przekraczającej 50 % masy produktu końcowego;

c) produkty chemiczne lub farmaceutyczne, do przetworzenia których używa się cukru, izoglukozy lub syropu inulinowego w ilości przekraczającej 50 % masy produktu końcowego.

3. Możliwa jest refundacja produkcyjna dla produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. b) do e), jeżeli do produkcji produktów, o których mowa w ust. 2 lit. b) i c) niniejszego artykułu, brakuje nadwyżki cukru, izoglukozy lub syropu inulinowego po cenach odpowiadających cenom światowym.

Refundacje produkcyjne przysługują tylko tym ilościom cukru, izoglukozy lub syropu inulinowego stosowanym do wytwarzania produktów, o których mowa w ust. 2 lit. b) i c) niniejszego artykułu, które nie są wywożone do państw trzecich.

Refundację produkcyjną ustala się biorąc pod uwagę w szczególności koszty wynikające z korzystania z cukru przywożonego, które przemysł musiałby ponieść w przypadku dostaw na rynek światowy oraz cenę nadwyżki cukru dostępnego na rynku wspólnotowym lub cenę referencyjną w przypadku, gdy nie ma nadwyżek cukru.

Artykuł 14 Przeniesienie nadwyżki cukru

1. Każde przedsiębiorstwo może podjąć decyzję o przeniesieniu całości lub części nadwyżki swojej produkcji cukru objętego kwotami, izoglukozy objętej kwotami lub syropu inulinowego objętego kwotami na następny rok gospodarczy tak, aby nadwyżki takie były traktowane jako część produkcji tego roku. Bez uszczerbku dla ust. 3, taka decyzja jest nieodwołalna.

2. Przedsiębiorstwa, które podejmą decyzję, o której mowa w ust. 1:

a) powiadamiają zainteresowane Państwo Członkowskie najpóźniej do dnia 31 stycznia bieżącego roku o ilości cukru, izoglukozy i syropu inulinowy, jaką zamierzają przenieść;

b) przechowują te nadwyżki na własny koszt do końca bieżącego roku gospodarczego.

Jednakże datę 31 stycznia, o której mowa w lit. a) akapit pierwszy, zastępuje się:

a) dniem 15 kwietnia w przypadku produkcji cukru buraczanego oraz dniem 20 czerwca w przypadku produkcji cukru trzcinowego, dla przedsiębiorstw mających siedzibę w Hiszpanii;

b) dniem 15 lutego dla przedsiębiorstw mających siedzibę w Zjednoczonym Królestwie;

c) dniem 30 kwietnia dla przedsiębiorstw znajdujących się we francuskich departamentach zamorskich Gwadelupy i Martyniki.

3. Jeżeli ostateczna produkcja przedsiębiorstwa w danym roku gospodarczym jest niższa niż zakładana w momencie podejmowania decyzji zgodnej z ust. 1, przenoszoną ilość można skorygować z mocą wsteczną, najpóźniej do dnia 31 października następnego roku gospodarczego.

4. Przeniesione ilości uznaje się za pierwsze ilości wyprodukowane w ramach kwoty w kolejnym roku gospodarczym.

Artykuł 15 Opłata za nadwyżki

1. Opłatę za nadwyżki nalicza się w stosunku do ilości:

a) nadwyżek cukru, izoglukozy i syropu inulinowego wyprodukowanych w ciągu roku gospodarczego, z wyjątkiem ilości przeniesionych do produkcji objętej kwotami na kolejny rok gospodarczy i przechowywanych zgodnie z art. 14 lub ilości określonych w art. 12 lit. c;

b) cukru przemysłowego, izoglukozy przemysłowej oraz przemysłowego syropu inulinowego, w stosunku do których w terminie, który zostanie ustalony, nie dostarczono dowodu, że zostały przetworzone na jeden produktów określonych w art. 13 ust. 2;

c) cukru, izoglukozy i syropu inulinowego wycofanych z rynku zgodnie z art. 19, w stosunku do których nie zostały spełnione zobowiązania określone w art. 19 ust. 3.

2. Opłata za nadwyżki jest ustalana zgodnie z procedurą określoną w art. 39 ust. 2 na poziomie wystarczającym do zapobieżenia nagromadzeniu ilości, o których mowa w ust. 1.

3. Państwa Członkowskie pobierają opłatę za nadwyżki naliczoną zgodnie z ust. 1 od przedsiębiorstw mieszczących się na ich terytorium w wysokości zależnej od ilości produkcyjnych określonych w ust. 1 dla tych przedsiębiorstw dla danego roku gospodarczego.

ROZDZIAŁ 4ZARZĄDZANIE RYNKIEM

Artykuł 16 Opłata produkcyjna

1. Poczynając od roku gospodarczego 2007/2008, kwoty cukru, izoglukozy i syropu inulinowego przechowywane przez przedsiębiorstwa produkujące cukier, izoglukozę i syrop inulinowy są obłożone opłatą produkcyjną.

2. Ustala się opłatę produkcyjną w wysokości 12,00 EUR za tonę cukru i syropu inulinowego objętych kwotami. W przypadku izoglukozy, opłata produkcyjna wynosi 50 % opłaty za cukier.

3. Państwa Członkowskie pobierają opłatę produkcyjną naliczoną zgodnie z ust. 1 od przedsiębiorstw mieszczących się na ich terytorium w wysokości zależnej od kwoty przydzielonej tym przedsiębiorstwom dla danego roku gospodarczego.

Przedsiębiorstwa uiszczają opłatę produkcyjną najpóźniej do końca lutego danego roku gospodarczego.

4. Wspólnotowi producenci cukru i syropu inulinowego mogą zażądać od plantatorów buraków cukrowych, trzciny cukrowej lub dostawców cykorii poniesienia 50 % kosztu opłaty produkcyjnej.

Artykuł 17 Zatwierdzone podmioty gospodarcze

1. Państwo Członkowskie na wniosek przedsiębiorstwa produkującego cukier, izoglukozę lub syrop inulinowy albo podmiotu przetwarzającego te produkty w produkt umieszczony na wykazie, o którym mowa w art. 13 ust. 2 wydaje zezwolenia takim podmiotom pod warunkiem, że:

a) przedstawią dowody na prowadzenie produkcji na skalę przemysłową;

b) wyrażą zgodę na przedstawienie wszystkich wymaganych informacji i przeprowadzenie kontroli określonych w niniejszym rozporządzeniu;

c) nie zawieszono lub nie wycofano im zezwolenia.

2. Zatwierdzone przedsiębiorstwa przedstawiają Państwu Członkowskiemu, na którego terytorium odbywają się zbiory buraków lub trzciny cukrowej bądź rafinacja, następujące informacje:

a) ilość buraków lub trzciny, na którą podpisano umowę na dostawy oraz odpowiadający im szacunkowy plon buraka lub trzciny, oraz uzysk cukru z hektara;

b) dane dotyczące tymczasowych i rzeczywistych dostaw buraków cukrowego, trzciny cukrowej i cukru surowego oraz dotyczące produkcji cukru a także oświadczenia na temat zapasów cukru;

c) ilości sprzedanego cukru białego oraz ceny i warunki sprzedaży.

Artykuł 18 Prywatne składowanie

Jeżeli średnia zanotowana wspólnotowa cena jest niższa od ceny referencyjnej w okresie reprezentatywnym i biorąc pod uwagę sytuację rynkową istnieje prawdopodobieństwo, że utrzyma się na tym poziomie, przedsiębiorstwa, którym przydzielono kwoty cukru mogą otrzymać pomoc na składowanie prywatne cukru białego.

Artykuł 19 Wycofanie cukru z rynku

1. W celu zachowania równowagi strukturalnej rynku na poziomie cenowym bliskim cenom referencyjnym, z uwzględnieniem zobowiązań Wspólnoty wynikających z porozumień zawartych zgodnie z art. 300 Traktatu, do dnia rozpoczęcia następnego roku gospodarczego można wycofać z rynku odsetek, taki sam dla wszystkich Państw Członkowskich, cukru, izoglukozy i syropu inulinowego objętych kwotami.

W takim przypadku tradycyjne zaopatrzenie rynku w rafinowany przywożony cukier surowy, o którym mowa w art. 29 ust. 1 rozporządzenia jest redukowany o taki sam odsetek dla danego roku gospodarczego.

2. Odsetek, o którym mowa w ust. 1 ustala się najpóźniej do dnia 31 października danego roku gospodarczego na podstawie przewidywanych tendencji rynkowych w tym roku gospodarczym.

3. Każde przedsiębiorstwo, któremu przyznano kwotę w okresie wycofywania przechowuje na własny koszt ilości cukru odpowiadające odsetkowi określonemu w ust. 1 nałożonemu na jego produkcję objętą kwotami dla danego roku gospodarczego.

Ilości cukru wycofane w roku gospodarczym uznaje się za pierwsze ilości wyprodukowane w ramach kwoty w kolejnym roku gospodarczym. Jednakże, po uwzględnieniu przewidywanych tendencji na rynku cukru, można, zgodnie z procedurą określoną w art. 39 ust. 2 podjąć decyzję o uwzględnieniu w obecnym i/lub przyszłym roku gospodarczym, całości lub część wycofanego cukru, izoglukozy lub syropu inulinowego, jako:

- nadwyżki, którą można przeznaczyć do zaklasyfikowania jako przemysłowy cukier, izoglukozę lub syrop inulinowy, albo

- dodatkowe kwoty produkcyjne;

4. Jeżeli zaopatrzenie rynku wspólnotowego w cukier jest niewystarczające, zgodnie z procedurą określoną w art. 39 ust. 2 można podjąć decyzję o sprzedaży pewnej ilości wycofanego cukru, izoglukozy i syropu inulinowego na rynek wspólnotowy przed zakończeniem okresu wycofania.

Artykuł 20 Składowanie w ramach innych środków

Cukier składowany w ramach środków opisanych w art. 14, art. 18 lub art. 19 w ciągu roku gospodarczego nie może podlegać procedurom składowania określonym w pozostałych przepisach.

TYTUŁ IIIH andel z państwami trzecimi

ROZDZIAŁ 1 ZASADY OGÓLNE PRZYWOZU I WYWOZU

Artykuł 21 Nomenklatura scalona

Ogólne zasady interpretowania nomenklatury scalonej oraz specjalne zasady dotyczące jej stosowania stosują się do klasyfikacji taryfowej produktów objętych niniejszym rozporządzeniem. Nomenklatura taryfowa wynikająca ze stosowania niniejszego rozporządzenia zostaje włączona do Wspólnej Taryfy Celnej.

Artykuł 22 Zasady ogólne

Jeśli niniejsze rozporządzenie lub przepisy przyjęte stosownie do niniejszego rozporządzenia nie stanowią inaczej, w handlu z państwami trzecimi zakazuje się:

a) nakładania jakiejkolwiek opłaty o działaniu równoważnym względem należności celnych;

b) stosowania ograniczeń ilościowych lub środków o równoważnym działaniu.

Artykuł 23 Pozwolenia na przywóz i wywóz

1 Przywóz do lub wywóz ze Wspólnoty jakiegokolwiek produktu wymienionego w art. 1 ust. 1 jest objęty wymogiem przedstawienia pozwolenia na przywóz lub wywóz. W przypadku gdy do zarządzania niektórymi przywozami cukru pozwolenia takie nie są wymagane, dopuszczalne są odstępstwa od tego wymogu.

2. Państwa Członkowskie wydają pozwolenia wszystkim wnioskodawcom, bez względu na to gdzie mają oni swoją siedzibę we Wspólnocie oraz bez uszczerbku dla środków podjętych w celu zastosowania art. 28 i 32 niniejszego rozporządzenia, art. 9 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2501/2001 oraz porozumień zawartych zgodnie z art. 133 lub art. 300 Traktatu.

3. Pozwolenia na przywóz i wywóz są ważne na terenie całej Wspólnoty.

Pozwolenia takie są wydawane po złożeniu zabezpieczenia w celu zagwarantowania, że produkty zostaną przywiezione lub wywiezione w trakcie trwania okresu ważności pozwoleń. Za wyjątkiem przypadków siły wyższej , zabezpieczenie przepada w całości lub w części w razie niedokonania przywozu lub wywozu lub też w przypadku, gdy jest on dokonywany wyłącznie częściowo podczas trwania takiego okresu.

4. Terminy ważności pozwoleń ustala się zgodnie z procedurą określoną w art. 39 ust. 2.

Artykuł 24 Porozumienia w sprawie uszlachetniania czynnego

W zakresie niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru, można zabronić całkowicie lub częściowo stosowania ustaleń dotyczących uszlachetniania czynnego produktów wymienionych w art. 1 ust. 1, zgodnie z procedurą określoną w art. 39 ust. 2.

Artykuł 25 Środki ochronne

1. Jeżeli z powodu przywozu lub wywozu wspólnotowy rynek jednego lub wielu produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 ulega poważnym zakłóceniom, które mogą zagrozić osiągnięciu celów określonych w art. 33 Traktatu lub jest zagrożony takimi zakłóceniami, można podjąć właściwe środki w handlu respektujące zobowiązania międzynarodowe Wspólnoty do momentu ustania takich zakłóceń lub groźby zakłóceń.

2. Jeżeli wystąpi sytuacja, o której mowa w ust. 1 Komisja na wniosek Państwa Członkowskiego lub z własnej inicjatywy, podejmuje decyzję o wprowadzeniu koniecznych środków.

Komisja podejmuje decyzję na wniosek Państwa Członkowskiego, w ciągu trzech dni roboczych od momentu jego otrzymania.

Państwa Członkowskie są powiadamiane o środkach, które są stosowane niezwłocznie.

3. Środki, co do których Komisja podjęła decyzję zgodnie z ust. 2 mogą zostać przedłożone Radzie przez każde Państwo Członkowskie w ciągu trzech dni roboczych od dnia, w którym o nich powiadomiono. Rada zbiera się niezwłocznie. Stanowiąc większością kwalifikowaną, może ona zmienić lub uchylić dane środki w ciągu miesiąca od dnia, w którym wpłynął do niej wniosek o ich rozpatrzenie.

4. Jednakże środki mające zastosowanie do członków WTO przyjęte zgodnie z niniejszym artykułem wprowadza się w życie na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 3285/94.

ROZDZIAŁ 2POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE PRZYWOZU

Artykuł 26 Należności przywozowe

1. O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, w odniesieniu do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 obowiązują stawki należności przywozowej określone we Wspólnej Taryfie Celnej.

2. Nienaruszając ust. 1, Komisja może, w celu zagwarantowania właściwego zaopatrzenia rynku wspólnotowego poprzez przywozy z państw trzecich, zawiesić dla pewnych ilości, w całości lub częściowo, stosowanie należności przywozowych na wymienione poniżej produkty:

- cukier surowy przeznaczony do rafinacji objęty kodami CN 1701 11 10 i 1701 12 10,

- melasa objęta kodem CN 1703.

3. Jeżeli refundacja produkcyjna przewidziana w art. 13 ust. 3 nie gwarantuje zaopatrzenia potrzebnego do wytworzenia produktów określonych w art. 13 ust. 2, Komisja może zawiesić dla pewnych ilości, w całości lub częściowo, stosowanie należności przywozowych na biały cukier objęty kodem 1701 oraz izoglukozę objętą kodami 1702 30 10, 1702 40 10, 1702 60 10 oraz 1702 90 30.

Artykuł 27 Zarządzanie przywozami

1. W celu zapobieżenia lub przeciwdziałania negatywnym skutkom przywozu niektórych produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 na rynek Wspólnoty, przywóz jednego lub większej ilości takich produktów po stawce celnej ustanowionej we Wspólnej Taryfie Celnej podlega dodatkowej należności przywozowej, jeżeli zostaną spełnione warunki określone zgodnie z art. 40 ust. 1 lit. e), o ile taki przywóz nie doprowadzi do zaburzeń na rynku Wspólnoty lub gdy skutki byłyby nieproporcjonalne do zamierzonego celu.

2. Przywozy po cenie niższej niż przekazane Światowej Organizacji Handlu przez Wspólnotę („cena progowa”) mogą podlegać dodatkowej należności przywozowej.

Ceny przywozowe, jakie należy uwzględnić przy nakładaniu dodatkowych należności przywozowych ustala się na podstawie cen przywozowych CIF danej przesyłki.

Ceny przywozowe CIF są sprawdzane w tym celu w oparciu o ceny reprezentatywne dla produktu na światowym rynku lub na rynku przywozu do Wspólnoty dla danego produktu.

3. Jeżeli wielkość przywozu w dowolnym roku, w którym występują lub mogą wystąpić negatywne skutki określone w ust. 1, przekracza poziom oparty na równych szansach dostępu do rynku, zdefiniowanych jako odsetek odpowiadającego krajowego spożycia w trzech poprzednich latach („wielkość progowa”), wówczas także istnieje możliwość nałożenia dodatkowej należności przywozowej.

Artykuł 28 Kontyngent taryfowy

1. Kontyngenty taryfowe dla przywozu produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 wynikające z porozumień zawartych zgodnie z art. 300 Traktatu lub innego aktu prawnego Rady są otwierane i zarządzane przez Komisję w oparciu o szczegółowe zasady przyjęte zgodnie z procedurą określoną w art. 39 ust. 2 rozporządzenia.

2. Zarządzanie kontyngentami taryfowymi odbywa się w sposób niedyskryminujący żadnego z zainteresowanych podmiotów gospodarczych za pomocą jednej z poniższych metod lub ich kombinacji lub innej stosownej metody:

a) metoda oparta na kolejności chronologicznej składania wniosków (według zasady „kto pierwszy ten lepszy”);

b) metoda proporcjonalnego podziału wnioskowanych ilości po złożeniu wniosków (za pomocą „metody równoczesnego badania”);

c) metoda uwzględniająca tradycyjne struktury handlu (za pomocą „metody przywozów tradycyjnych/nowych”);

3. Przyjęta metoda zarządzania, tam gdzie jest to właściwe, uwzględnia należycie wymagania w zakresie zaopatrzenia rynku Wspólnoty oraz konieczność utrzymania równowagi rynku.

Artykuł 29 Tradycyjne zapotrzebowanie na cukier do rafinacji

1. Nienaruszając art. 19 ust. 1, tradycyjne zapotrzebowanie na cukier do rafinacji dla Wspólnoty, wyrażone w tonach cukru białego, wynosi 1 796 351 ton rocznie dla roku gospodarczego.

2. Pozwolenia na przywóz cukru przeznaczonego do rafinacji można wydawać jedynie przemysłowym rafineriom pod warunkiem, że ilości, których dotyczy pozwolenie są niższe od tradycyjnego zapotrzebowania określonego w ust. 1. Pozwolenia te są wydawane w pierwszej kolejności na 75 % cukru pochodzącego z AKP/Indii, a następnie udostępniane dla innych rodzajów cukru. Pozwolenia te można przenosić tylko między przemysłowymi rafineriami a ich ważność wygasa z końcem roku gospodarczego, którego dotyczyły.

Niniejszy akapit stosuje się do lat gospodarczych 2006/2007, 2007/2008 oraz 2008/2009 oraz do pierwszych trzech miesięcy każdego następnego roku gospodarczego.

3. Stosowanie należności przywozowych na cukier trzcinowy przeznaczony do rafinacji, objęty kodem CN 1701 11 10 pochodzący z Państw, o których mowa w załączniku VI jest zawieszone dla ilości dodatkowej, wymaganej w celu zapewnienia odpowiednich dostaw do przemysłowych rafinerii w każdym roku gospodarczym 2006/2007, 2007/2008 i 2008/2009.

Ilość dodatkową ustala się zgodnie z procedurą określoną w art. 39 ust. 2 w oparciu o różnicę pomiędzy tradycyjnym zapotrzebowaniem określonym w ust. 1 i prognozowaną wielkością dostaw cukru surowego dla rozpatrywanego roku gospodarczego. Różnicę tę można skorygować zgodnie z procedurą określoną w art. 39 ust. 2 w ciągu roku gospodarczego i można ją obliczać na podstawie historycznych zryczałtowanych danych szacunkowych dotyczących cukru surowego przeznaczonego do konsumpcji.

Artykuł 30 Cena gwarantowana

1. Ceny gwarantowane ustalone dla cukru pochodzącego z AKP/Indii stosuje się do przywozu surowego i białego cukru standardowej jakości z:

a) najmniej rozwiniętych państw na mocy porozumień określonych w art. 9 rozporządzenia (WE) nr 2501/2001;

b) państw wymienionych w załączniku VI do niniejszego rozporządzenia, dla ilości dodatkowej określonej w art. 29 ust. 3.

2. Pozwolenia na przywóz cukru po cenie gwarantowanej są stosowane łącznie z pozwoleniami na wywóz, wydawanymi przez władze kraju wywozu, poświadczającymi zgodność cukru z zasadami określonymi w odpowiednich porozumieniach.

Artykuł 31 Zobowiązania wynikające z Protokołu w sprawie cukru

Zgodnie z procedurą określoną w art. 39 ust. 2 istnieje możliwość przyjęcia środków zapewniających przywóz cukru pochodzącego z AKP/Indii do Wspólnoty na warunkach określonych w protokole 3 do załącznika V do umowy o partnerstwie między AKP a WE oraz Porozumieniu w sprawie cukru trzcinowego między Wspólnotą Europejską a Republiką Indii. Te środki, jeśli są konieczne, stanowią odstępstwo od przepisów art. 29 niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ 3POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE WYWOZU

Artykuł 32 Zakres refundacji wywozowych

1. W zakresie niezbędnym do umożliwienia wywozu produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. b) i c) bez dalszego przetworzenia lub w postaci towarów wymienionych w załączniku VII, na podstawie notowań rynku światowego lub cen cukru oraz w ramach limitów wynikających z porozumień zawartych zgodnie z art. 300 Traktatu, różnica między takimi notowaniami lub cenami a cenami we Wspólnocie może zostać pokryta refundacjami wywozowymi.

2. Refundacje wywozowe mogą zostać przyznane dla produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. d), e) i g) i wywożonych bez dalszego przetworzenia lub w postaci towarów wymienionych w załączniku VII.

W takim przypadku, kwota refundacji na 100 kg substancji suchej jest ustalana ze szczególnym uwzględnieniem:

a) refundacji stosowanej do wywozu produktów objętych kodem CN 1702 30 91,

b) refundacji stosowanej do wywozu produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. c),

c) aspektów ekonomicznych planowanego wywozu.

3. Refundacja wywozowa dotycząca cukru surowego standardowej jakości określonego w załączniku I nie może przekroczyć 92 % refundacji obowiązującej w stosunku do cukru białego. Jednakże limity te nie dotyczą refundacji wywozowych ustalanych dla cukru kandyzowanego.

4. Refundacje dotyczące produktów wywożonych w postaci towarów wymienionych w załączniku VII nie mogą być wyższe niż te obowiązujące w stosunku do tych samych produktów wywożonych bez dalszego przetworzenia.

Artykuł 33 Ustalanie refundacji wywozowych

1. Metodą przyjętą do rozdzielania ilości, które mogą zostać wywiezione z refundacją jest metoda, która:

a) jest najbardziej odpowiednia dla danego typu produktu i sytuacji rynkowej, oraz która pozwala na jak najbardziej efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów, mając na względzie wydajność i strukturę wywozu wspólnotowego, nie doprowadzając jednak do dyskryminacji między zainteresowanymi podmiotami, a w szczególności między dużymi i małymi podmiotami gospodarczymi;

b) jest najmniej niewygodna administracyjnie dla podmiotów gospodarczych, nie lekceważąc jednak wymagań administracyjnych.

2. Refundacje są takie same dla całej Wspólnoty. Mogą się one różnić w zależności od przeznaczenia, w zależności od sytuacji na rynku światowym lub szczególnych wymagań niektórych rynków.

Refundacje wywozowe ustala się zgodnie z procedurą określoną w art. 39 ust. 2.

Refundacje mogą być ustalane:

a) w regularnych odstępach czasu;

b) w oparciu o procedurę przetargową dla produktów, dla których taka procedura była stosowana w przeszłości.

Refundacje ustalane w regularnych odstępach czasu mogą, w miarę potrzeby, być dostosowywane w okresie interwencyjnym przez Komisję na wniosek Państwa Członkowskiego lub z własnej inicjatywy.

3. Refundacje są przyznawane na produkty określone w art. 32 ust. 1 i 2 oraz wywożone bez dalszego przetworzenia wyłącznie na wniosek i po przedłożeniu odpowiedniego pozwolenia na wywóz.

Refundacją stosowaną przy wywozie produktów wymienionych w art. 32 ust. 1 i 2, wywiezionych bez dalszego przetworzenia jest refundacja obowiązująca na dzień złożenia wniosku o pozwolenie oraz, w przypadku refundacji zróżnicowanych, refundacja obowiązująca na ten sam dzień:

a) dla miejsca przeznaczenia wskazanego w pozwoleniu,

lub

b) tam, gdzie to właściwe, dla faktycznego miejsca przeznaczenia, jeżeli różni się ono od miejsca przeznaczenia wskazanego w pozwoleniu. W takim przypadku kwota obowiązująca nie może przekroczyć kwoty obowiązującej w odniesieniu do miejsca przeznaczenia wskazanego w pozwoleniu.

4. Przepisy ust. 1 i 2 niniejszego artykułu mogą zostać rozszerzone na produkty wywożone w postaci przetworzonych produktów wymienionych w załączniku VII, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 16 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 3448/93[13]. Szczegółowe zasady stosowania przyjmowane są zgodnie z niniejszą procedurą.

Artykuł 34 Limity wywozowe

Przestrzeganie zobowiązań ilościowych wynikających z porozumień zawartych zgodnie z art. 300 Traktatu zapewniają pozwolenia na wywóz wydawane na okresy referencyjne dotyczące danych produktów.

Artykuł 35 Ograniczenia wywozowe

1. W przypadku gdy notowania lub ceny jednego lub większej ilości produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 na rynku światowym osiągną poziom, który zakłóca lub grozi zakłóceniem zaopatrzenia rynku wspólnotowego i sytuacja ta z dużym prawdopodobieństwem utrzyma się lub będzie się pogarszać, w przypadkach nadzwyczajnie pilnych istnieje możliwość podjęcia stosownych środków.

2. Środki przyjęte zgodnie z niniejszym artykułem wprowadza się w życie z uwzględnieniem postanowień wynikających z porozumień zawartych zgodnie z art. 300 ust. 2 Traktatu.

TYTUŁ IVP ostanowienia ogólne i końcowe

ROZDZIAŁ 1 POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł 36 Pomoc państwa

O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, w sprawie produkcji i handlu produktami wymienionymi w art. 1 ust. 1 obowiązują postanowienia art. 87, 88 i 89 Traktatu.

Artykuł 37 Klauzula mająca zastosowanie w przypadku wystąpienia zakłóceń rynku

W przypadku znacznej podwyżki lub spadku cen notowanego na rynku Wspólnoty oraz

- jeżeli wszystkie dostępne środki na mocy innych artykułów niniejszego rozporządzenia zostały podjęte,

- jeżeli istnieje prawdopodobieństwo, że taka sytuacja będzie się utrzymywać, tym samym zakłócając lub grożąc zakłóceniem funkcjonowania rynku,

mogą zostać podjęte dalsze niezbędne środki.

Artykuł 38 Przekazywanie informacji

Państwa Członkowskie i Komisja przekazują sobie wzajemnie informacje niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia oraz wypełnienia międzynarodowych zobowiązań dotyczących produktów wymienionych w art. 1 ust. 1.

Artykuł 39 Komitet Zarządzający ds. Cukru

1. Komisja jest wspomagana przez Komitet Zarządzający ds. Cukru (zwany dalej „Komitetem”).

2. W przypadku odniesienia do niniejszego artykułu, stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres wskazany w art. 4 ust. 3 decyzji ustala się na jeden miesiąc.

3. Komitet przyjmuje regulamin wewnętrzny.

Artykuł 40 Przepisy wykonawcze

1. Zgodnie z procedurą określoną w art. 39 ust. 2 przyjmuje się szczegółowe przepisy wykonawcze do niniejszego rozporządzenia. Przepisy te obejmują w szczególności:

a) szczegółowe zasady stosowania art. 3 do 6, w szczególności przepisów dotyczących zwiększania i zmniejszania cen stosowanych w przypadku odchyleń od ceny referencyjnej, o której mowa w art. 3 ust. 3 oraz ceny minimalnej określonej w art. 5 ust. 3;

b) szczegółowe zasady stosowania art. 7 do 10;

c) szczegółowe zasady stosowania art. 13, 14 i 15, w szczególności warunki przyznawania refundacji produkcyjnych, wysokość takich refundacji oraz ilości, dla których przyznawane są refundacje;

d) szczegółowe zasady dotyczące ustalania i informowania o ilościach określonych w art. 8, 15 i 16.

e) szczegółowe zasady stosowania art. 26, 27 i 28. Zasady te mogą obejmować w szczególności:

i) zawieszenie, o którym mowa w art. 26 ust. 2 i 3, które można określić na podstawie procedury przetargowej;

ii) charakterystykę produktów, wobec których na mocy art. 27 można zastosować dodatkowe należności przywozowe;

iii) roczne kontyngenty taryfowe na mocy art. 28 ust. 1, w razie potrzeby stosownie dzielone w ciągu roku oraz określenie stosowanej metody administrowania, która w razie potrzeby uwzględnia:

- gwarancje obejmujące rodzaj i pochodzenie produktów;

- uznanie dokumentu stosowanego do weryfikacji gwarancji określonych w tiret pierwsze;

- warunki wydawania pozwoleń na przywóz oraz termin ich ważności;

f) szczegółowe zasady stosowania art. 38;

g) szczegółowe zasady stosowania postanowień rozdziału 3 tytułu III. Zasady te mogą obejmować w szczególności:

i) szczegółowe zasady ponownego przydziału ilości przeznaczonych na wywóz, które nie zostały przydzielone lub wykorzystane;

ii) stosowne środki określone w art. 35;

2. Ponadto zgodnie z procedurą określoną w art. 39 ust. 2 istnieje możliwość przyjęcia:

a) kryteriów stosowanych przez przedsiębiorstwa cukrownicze przy podziale między sprzedawców buraków ilości buraków objętych przedsiewnymi umowami na dostawy zgodnie z art. 6 ust. 4;

b) poprawek do załączników I i II;

c) szczegółowych zasad stosowania art. 16 do 19, w szczególności:

i) dodatkowe informacje przedstawiane przez zatwierdzone podmioty gospodarcze;

ii) kryteria nakładania sankcji, zawieszenia lub wycofania pozwolenia dla podmiotów gospodarczych;

iii) przyznawanie pomocy i kwoty pomocy na składowanie prywatne, przewidziane w art. 18;

iv) odsetek wycofanego cukru objętego kwotami, o którym mowa w art. 19 ust. 1;

v) warunki płatności ceny minimalnej w przypadku wycofanego cukru sprzedawanego na rynku wspólnotowym na mocy art. 19 ust. 4;

d) zasady stosowania odstępstw przewidzianych w art. 23 ust. 1;

e) szczegółowych zasad stosowania art. 29 do 30, w szczególności dotyczących zapewnienia zgodności z porozumieniami międzynarodowymi:

i) zmian definicji określonych w art. 2 ust. 11;

ii) poprawek do załącznika VI.

f) szczegółowych zasad stosowania art. 37.

[Artykuł 41 Zmiana rozporządzenia (WE) nr ..../2005

W art. 24 rozporządzenia (WE) nr …/2005, ust. 2 zastępuje się tekstem:

„2. Wspólnota finansuje środki przewidziane w tytule II i III do maksymalnej rocznej wysokości:

(w milionach EUR) | Rok finansowy 2007 | Rok finansowy 2008 i kolejne |

Francuskie departamenty zamorskie | 126,6 | 143,9 |

Azory i Madera | 77,9 | 78,2 |

Wyspy Kanaryjskie: | 127,3 | 127,3"][14] |

Artykuł 42 Szczególne środki

Środki, których zastosowanie w przypadkach nadzwyczajnych jest konieczne i uzasadnione w celu rozwiązania szczególnych problemów praktycznych, są przyjmowane zgodnie z procedurą określoną w art. 39 ust. 2.

Środki te mogą stanowić odstępstwo od przepisów niniejszego rozporządzenia, ale ich stosowanie jest ograniczone wyłącznie do niezbędnego zakresu i czasu trwania.

Artykuł 43 Przepisy finansowe

Rozporządzenie (WE) nr 1258/1999 i jego przepisy wykonawcze obowiązują w stosunku do wydatków poniesionych przez Państwa Członkowskie w związku z wykonywaniem zobowiązań wynikających z niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ 2 PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 44 Środki przejściowe

Zgodnie z procedurą określ oną w art. 39 ust. 2 istnieje możliwość przyjęcia środków przejściowych ułatwiających przejście od uregulowań rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 do uregulowań niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 45 Uchylenie

Uchyla się rozporządzenie (WE) nr 1260/2001.

Artyk uł 46 Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do roku gospodarczego 2006/2007. Tytuł II obowiązuje do końca roku gospodarczego 2014/2015.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia

W imieniu Rady

Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK I JAKOŚĆ STANDARDOWA

Punkt I Jakość standardowa buraków cukrowych

Jakość standardowa buraków:

a) jest solidną i dobrą jakością handlową;

b) posiada zawartość cukru 16 % w punkcie przyjęcia.

Punkt II Jakość standardowa cukru białego

1. Cukier biały o jakości standardowej charakteryzuje się następującymi właściwościami:

a) posiada solidną, dobrą i handlową jakość; jest suchy, w jednorodnych granulowanych kryształkach i sypki,

b) minimalna polaryzacja 99,70,

c) maksymalna zawartość wilgoci 0,06 %;

d) maksymalna zawartość cukru inwertowanego: 0,04 %

e) liczba punktów określonych w oparciu o ust. 2 nie przekracza ogółem 22, ani też:

- 15 w odniesieniu do zawartości popiołu,

- 9 w odniesieniu do typu barwnego określonego przy zastosowaniu metody Instytutu Technologii Rolniczych Brunszwik, zwanej dalej „metodą Brunszwik”

- 6 w odniesieniu do barwienia roztworu określonego przy zastosowaniu metody Międzynarodowej Komisji ds. Unifikacji Metod Analizy Cukru, zwanej dalej „metodą ICUMSA”

2. Jeden punkt odpowiada:

a) 0,0018 % zawartości popiołu określonej przy zastosowaniu metody ICUMSA przy 28o Brix,

b) 0,5 jednostki typu barwnego określonego przy zastosowaniu metody Brunszwik,

c) 7,5 jednostki barwienia roztworu określonego przy zastosowaniu metody ICUMSA.

3. Metodami oznaczania czynników, określonych w ust. 1, są metody stosowane do oznaczania takich czynników w oparciu o środki interwencyjne.

Punkt III Jakość standardowa cukru surowego

1. Jako cukier surowy o jakości standardowej określa się cukier o uzysku 92 %.

2. Uzysk cukru surowego buraczanego jest obliczany poprzez odjęcie od stopnia polaryzacji takiego cukru:

a) jego procentowej zawartości popiołu pomnożonej przez cztery,

b) jego procentowej zawartości cukru inwertowanego pomnożonej przez dwa,

c) cyfry 1.

3. Uzysk cukru surowego trzcinowego jest obliczany poprzez odjęcie liczby 100 od stopnia polaryzacji takiego cukru pomnożonej przez dwa.

ZAŁĄCZNIK II WARUNKI ZAKUPU BURAKÓW

Punkt I

Do celów niniejszego Załącznika: „Umawiające się Strony” oznaczają:

a) przedsiębiorstwa cukrownicze, zwane dalej „wytwórcami”,

b) sprzedawców buraków, zwanych dalej „sprzedawcami”,

Punkt II

1. Umowy na dostawy są sporządzane na piśmie dla określonej ilości buraków objętych kwotami.

2. Umowy na dostawy określają możliwość dostawy dodatkowej ilości buraków i określają warunki takich dostaw.

Punkt III

1. Umowy na dostawy wskazują ceny zakupu w odniesieniu do ilości buraków, określonych w pierwszym tiret oraz, tam gdzie jest to właściwe, w art. 6 ust. 3 tiret drugie. W przypadku ilości, określonych w art. 6 ust. 3 tiret pierwsze ceny takie nie mogą być niższe niż cena minimalna za buraki określona w art. 5 ust. 1.

2. Umowy na dostawy ustanawiają określoną zawartość cukru w burakach. Zawierają one skalę przeliczeniową wskazującą różne zawartości cukru oraz współczynniki służące do przeliczania ilości dostarczonych buraków w ilości odpowiadające zawartości cukru wskazanej w umowie na dostawy.

Skala jest oparta na uzyskach odpowiadających różnym zawartościom cukru.

3. W przypadku gdy sprzedawca podpisał umowę z wytwórcą na dostawy buraków określonych w art. 6 ust. 3 tiret pierwsze, wszystkie dostawy dokonane przez takiego sprzedawcę, przeliczone na mocy powyższego ust. 2, są uważane za dostawy w rozumieniu art. 6 ust. 3 tiret pierwsze, aż do osiągnięcia ilości buraków określonej w umowie na dostawy.

4. Wytwórcy produkujący ilość cukru niższą niż ich kwot z buraków, w odniesieniu do których podpisali umowy przedsiewne na dostawy na mocy art. 6 ust. 3 tiret pierwsze, rozdzielają ilość buraków odpowiadającą produkcji dodatkowej aż do osiągnięcia ich kwoty między sprzedawców, z którymi podpisali umowy przedsiewne na dostawy, w rozumieniu art. 6 ust. 3 tiret pierwsze.

Porozumienia branżowe mogą stanowić odstępstwa od niniejszego przepisu.

Punkt IV

1. Umowy na dostawy zawierają przepisy dotyczące rozłożenia w czasie oraz normalnego czasu trwania dostaw buraków.

2. Przepisy określone w ust. 1 stosuje się w poprzednim roku gospodarczym, z uwzględnieniem poziomu rzeczywistej produkcji. Porozumienia branżowe mogą stanowić odstępstwa od niniejszego przepisu.

Punkt V

1. Umowy na dostawy przewidują miejsca gromadzenia buraków cukrowych.

2. W przypadku gdy sprzedawcy i wytwórcy podpisali już umowę na poprzedni rok gospodarczy, uzgodnione przez nich miejsca gromadzenia dla dostaw podczas tego roku gospodarczego pozostają w mocy. Porozumienia branżowe mogą stanowić odstępstwa od niniejszego przepisu.

3. Umowy na dostawy przewidują, że koszty załadunku i transportu z miejsc gromadzenia są ponoszone przez wytwórcę, z zastrzeżeniem specjalnych porozumień opartych na zasadach lokalnych lub praktykach stosowanych przed poprzednim rokiem gospodarczym.

4. Jednakże w Danii, Finlandii, Grecji, Hiszpanii, Irlandii, Portugalii i Zjednoczonym Królestwie, w przypadku gdy buraki są dostarczane franco fabryka, umowy przewidują partycypację wytwórców w kosztach załadunku i transportu oraz określają stosunek procentowy lub kwoty.

Punkt VI

1. Umowy przewidują miejsca odbioru buraków cukrowych.

2. W przypadku gdy sprzedawcy i wytwórcy podpisali już umowę na poprzedni rok gospodarczy, uzgodnione przez nich miejsca odbioru dla dostaw podczas tego roku gospodarczego pozostają w mocy. Porozumienia branżowe mogą stanowić odstępstwa od niniejszego przepisu.

Punkt VII

1. Umowy na dostawy przewidują, że zawartość cukru zostanie oznaczona przy zastosowaniu metody polarymetrycznej. Próbka buraków jest pobierana w momencie odbioru.

2. Porozumienia branżowe mogą przewidywać pobieranie próbek na innym etapie.

W takich przypadkach umowa na dostawy przewiduje korektę, aby wyrównać spadek zawartości cukru między momentem odbioru a pobraniem próbki.

Punkt VIII

Umowy na dostawy przewidują, że waga brutto, tara i zawartość cukru, są określane przy pomocy jednej z następujących procedur:

a) łącznie, przez wytwórcę i organizację handlową zrzeszającą producentów buraków, jeżeli porozumienie branżowe tak przewiduje;

b) przez wytwórcę, pod nadzorem organizacji handlowej zrzeszającej producentów buraków;

c) przez wytwórcę, pod nadzorem eksperta uznanego przez dane Państwo Członkowskie pod warunkiem, że sprzedawca pokrywa koszty z tym związane.

Punkt IX

1. Umowy przewidują, że wytwórcy wykonają jedną lub kilka z następujących czynności w odniesieniu do całej ilości dostarczonych buraków:

a) zwrot świeżych wysłodków z wielkości buraków dostarczonych bezpłatnie sprzedawcy, loco fabryka;

b) zwrot części takich wysłodków sprasowanych lub suszonych i melasowanych bezpłatnie sprzedawcy, loco fabryka;

c) zwrot wysłodków sprasowanych lub wysuszonych sprzedawcy, loco fabryka; w takim przypadku wytwórca może żądać od sprzedawcy pokrycia kosztów prasowania lub suszenia;

d) zapłata sprzedawcy kwoty wyrównawczej, uwzględniającej możliwości sprzedaży danych wysłodków.

W przypadku gdy części całej ilości buraków są traktowane w różny sposób, w umowie na dostawy określony zostanie obowiązek spełnienia więcej niż jednego ze zobowiązań określonych w akapicie pierwszym.

2. Porozumienia branżowe mogą przewidywać dostawy wysłodków na etapie innym niż etap, określony w ust. 1 lit. a), b) oraz c).

Punkt X

1. Umowy na dostawy określają terminy płatności zaliczek oraz terminy płatności ceny zakupu buraków.

2. Terminami takimi są terminy będące w mocy w czasie ubiegłego roku gospodarczego. Porozumienia branżowe mogą stanowić odstępstwa od niniejszego przepisu.

Punkt XI

W przypadku gdy umowy na dostawy ustanawiają zasady obejmujące kwestie, które są przedmiotem niniejszego Załącznika, lub w przypadku gdy zawierają one przepisy regulujące inne kwestie, przepisy i efekty takich umów nie mogą być sprzeczne z niniejszym Załącznikiem.

Punkt XII

1. Porozumienia branżowe opisane w pkt. I ust. 3 lit. b) zawierają klauzule arbitrażowe.

2. W przypadku gdy porozumienia branżowe na szczeblu wspólnotowym, regionalnym lub lokalnym ustanawiają zasady obejmujące kwestie, które są przedmiotem niniejszego rozporządzenia, lub w przypadku gdy zawierają przepisy regulujące inne kwestie, przepisy i skutki takich porozumień nie mogą być sprzeczne z niniejszym Załącznikiem.

3. Porozumienia, o których mowa w ust. 2 ustanawiają w szczególności:

a) zasady rozdziału między sprzedawców ilości buraków, które wytwórca postanawia zakupić przed zasiewami, do produkcji cukru w ramach limitów kwoty;

b) zasady rozdziału określone w pkt. III ust. 4;

c) skalę przeliczeniową określoną w pkt. III ust. 2;

d) zasady wyboru oraz dostaw nasion produkowanych odmian buraków;

e) minimalną zawartość cukru w dostarczanych burakach;

f) wymóg konsultacji między wytwórcą a przedstawicielami sprzedawców przed ustaleniem daty rozpoczęcia dostaw buraków;

g) wypłaty premii na rzecz sprzedawców za przedterminowe lub opóźnione dostawy;

h) szczegóły dotyczące:

i) części wysłodków, określonych w pkt. IX ust.1 lit. b);

ii) kosztów określonych w pkt. IX ust.1 lit. c);

iii) kwoty wyrównawczej określonej w pkt. IX ust 1 lit. d);

i) usunięcie wysłodków przez sprzedawcę;

j) bez uszczerbku dla art. 5 ust. 1, zasady podziału między wytwórcę a sprzedawców jakiejkolwiek różnicy między ceną referencyjną a rzeczywistą ceną sprzedaży cukru.

Punkt XIII

W przypadku braku porozumienia branżowego określającego sposób rozdziału między sprzedawców ilości buraków przeznaczonych do produkcji cukru w ramach limitów kwoty, które wytwórca chce zakupić przed zasiewami, dane Państwo Członkowskie może samo ustanowić zasady takiego rozdziału.

Zasady takie mogą również przyznawać tradycyjnym sprzedawcom buraków spółdzielni prawa w zakresie dostaw, inne niż te, które są przewidziane na mocy prawa dla członków tych spółdzielni.

ZAŁĄCZNIK III KWOTY KRAJOWE I REGIONALNE

Państwo Członkowskie lub region (1) | CUKIER (2) | IZOGLUKOZA (3) | SYROP INULINOWY (4) |

Belgia | 819 812 | 71 592 | 215 247 |

Republika Czeska | 454 862 | – | – |

Dania | 420 746 | – | – |

Niemcy | 3 416 896 | 35 389 | – |

Grecja | 317 502 | 12 893 | – |

Hiszpania | 996 961 | 82 579 | – |

Francja (kontynent) | 3 288 747 | 19 846 | 24 521 |

Francuskie departamenty zamorskie | 480 245 | – | – |

Irlandia | 199 260 | – | – |

Włochy | 1 557 443 | 20 302 | – |

Łotwa | 66 505 | – | – |

Litwa | 103 010 | – |

Węgry | 401 684 | 137 627 | – |

Niderlandy | 864 560 | 9 099 | 80 950 |

Austria | 387 326 | – | – |

Polska | 1 671 926 | 26 781 | – |

Portugalia (kontynent) | 69 718 | 9 917 | – |

Autonomiczny region Azorów | 9 953 | – | – |

Słowacja | 207 432 | 42 547 | – |

Słowenia | 52 973 | – | – |

Finlandia | 146 087 | 11 872 | – |

Szwecja | 368 262 | – | – |

Zjednoczone Królestwo | 1 138 627 | 27 237 | – |

RAZEM | 17 440 537 | 507 680 | 320 718 |

ZAŁĄCZNIK IV DODATKOWE KWOTY NA CUKIER

Państwo Członkowskie | Dodatkowa kwota |

Belgia | 62 489 |

Republika Czeska | 20 070 |

Dania | 31 720 |

Niemcy | 238 560 |

Francja (kontynent) | 351 695 |

Litwa | 8 985 |

Niderlandy | 66 875 |

Austria | 18 486 |

Polska | 100 551 |

Szwecja | 17 722 |

Zjednoczone Królestwo | 82 847 |

RAZEM | 1 000 000 |

ZAŁĄCZNIK V SZCZEGÓŁOWE ZASADY TRANSFERU KWOT CUKRU LUB IZOGLUKOZY

Punkt I

Do celów niniejszego Załącznika:

a) „fuzja przedsiębiorstw” oznacza połączenie dwóch lub większej liczby przedsiębiorstw w jedno przedsiębiorstwo;

b) „przeniesienie własności przedsiębiorstwa” oznacza przeniesienie lub przejęcie majątku przedsiębiorstwa posiadającego kwoty przez jedną lub większą liczbę przedsiębiorstw;

c) „sprzedaż fabryki” oznacza przeniesienie własności jednostki produkcyjnej, włączając w to całą instalację niezbędną do produkcji danego produktu, na jedno lub większą liczbę przedsiębiorstw, powodujące częściowe lub całkowite przejęcie produkcji przedsiębiorstwa dokonującego przeniesienia własności;

d) „dzierżawa fabryki” oznacza umowę dzierżawy jednostki produkcyjnej, włączając w to całą instalację niezbędną do produkcji cukru, mając na celu jej funkcjonowanie, zawartą na okres co najmniej trzech kolejnych lat gospodarczych, której to strony umowy zobowiązują się nie rozwiązywać przed końcem trzeciego roku gospodarczego, z przedsiębiorstwem znajdującym się w tym samym Państwie Członkowskim, co dana fabryka, jeżeli przedsiębiorstwo, które dzierżawi fabrykę, po uzyskaniu skuteczności dzierżawy, może być uważane w odniesieniu do całej swojej produkcji jako przedsiębiorstwo produkujące wyłącznie cukier.

Punkt II

1. Bez uszczerbku dla ust. 2 w przypadku fuzji lub przeniesienia własność przedsiębiorstw produkujących cukier lub sprzedaży fabryk cukru, kwoty są dostosowywane w następujący sposób:

a) w przypadku fuzji przedsiębiorstw produkujących cukier, Państwa Członkowskie przydzielają przedsiębiorstwu powstałemu na skutek fuzji kwotę w wysokości równej sumie kwot przydzielonych przed fuzją danym przedsiębiorstwom produkującym cukier;

b) w przypadku przeniesienia własności przedsiębiorstwa produkującego cukier, Państwo Członkowskie przydziela kwotę przeniesionego przedsiębiorstwa przyjmującemu przedsiębiorstwu produkującemu cukier lub, jeżeli występuje więcej niż jedno nabywające przedsiębiorstwo, przydział jest dokonywany proporcjonalnie do wykorzystanej produkcji cukru przez każde z nich;

c) w przypadku przeniesienia własności fabryki, Państwo Członkowskie obniża kwotę przedsiębiorstwa przenoszącego własność fabryki oraz zwiększa kwotę przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw produkujących cukier, które zakupiły daną fabrykę, o ilość obniżoną proporcjonalnie do wykorzystanej produkcji.

2. W przypadku gdy kilku plantatorów buraków cukrowych lub producentów trzciny cukrowej bezpośrednio dotkniętych jednym z działań określonych w ust. 1, wyraźnie wykaże chęć dostarczania swoich buraków lub trzciny przedsiębiorstwu produkującemu cukier, które nie jest stroną takich operacji, Państwo Członkowskie może dokonać przydziału na podstawie produkcji wykorzystanej przez przedsiębiorstwo, któremu producenci zamierzają dostarczać swoje buraki lub trzcinę.

3. W przypadku zamknięcia w okolicznościach innych, niż określone w ust. 1:

a) przedsiębiorstwa produkującego cukier,

b) jednej lub wielu fabryki należących do przedsiębiorstwa produkującego cukier,

Państwo Członkowskie może przydzielić część kwot związanych z takim zamknięciem jednemu lub większej liczbie przedsiębiorstw produkujących cukier.

Również w przypadku określonym w lit. b) poprzedniego akapitu, gdy część danych producentów wyraźnie wykaże chęć dostarczania swoich buraków lub trzciny cukrowej do danego przedsiębiorstwa produkującego cukier, Państwo Członkowskie może przydzielić część kwot odpowiadającą danym burakom lub trzcinie przedsiębiorstwu, któremu ci producenci zamierzają dostarczać swoje produkty.

4. W przypadku odniesienia się do odstępstwa określonego w art. 6 ust. 6, dane Państwo Członkowskie może żądać od producentów buraków i wytwórców cukru, których dotyczy to odstępstwo, aby zawarli oni w swoich porozumieniach branżowych specjalne klauzule umożliwiające temu Państwu Członkowskiemu stosowanie ust. 2 i 3 w danym przypadku.

5. W przypadku wydzierżawienia fabryki należącej do przedsiębiorstwa produkującego cukier, Państwo Członkowskie może obniżyć kwoty przedsiębiorstwa oddającego fabrykę w dzierżawę oraz przydzielić część, o którą została zmniejszona kwota przedsiębiorstwu, które dzierżawi fabrykę w celu produkcji cukru.

Jeżeli dzierżawa wygasa w okresie trzech lat gospodarczych określonych w pkt. I lit. d), dostosowanie kwot na mocy akapitu pierwszego zostaje unieważnione przez Państwo Członkowskie z mocą wsteczną od dnia, w którym dzierżawa stała się skuteczna. Jednakże, jeżeli dzierżawa wygasa na skutek działania siły wyższej , Państwo Członkowskie nie musi unieważniać dostosowania.

6. W przypadku gdy przedsiębiorstwo produkujące cukier nie jest w stanie nadal gwarantować, że wypełni swoje zobowiązania wynikające z przepisów wspólnotowych wobec danych producentów buraków cukrowych lub trzciny cukrowej, lub w przypadku, gdy sytuacja taka została stwierdzona przez właściwe władze danego Państwa Członkowskiego, Państwo to może przydzielić, na rok lub więcej lat gospodarczych, tę część danych kwot jednemu lub większej liczbie przedsiębiorstw produkujących cukier proporcjonalnie do wykorzystanej produkcji.

7. W przypadku gdy Państwo Członkowskie przyznaje przedsiębiorstwu produkującemu cukier gwarancje cenowe i gwarancję zbytu w odniesieniu do przetwarzania buraków cukrowych na alkohol etylowy, Państwo Członkowskie może, w porozumieniu z takim przedsiębiorstwem i zainteresowanymi producentami buraków, dokonać rozdziału całości lub części kwot na produkcję cukru między jedno lub większą liczbę przedsiębiorstw w odniesieniu do jednego roku lub więcej lat gospodarczych.

Punkt III

W przypadku fuzji lub przeniesienia własności przedsiębiorstw produkujących izoglukozę lub przeniesienia własności fabryki produkującej izoglukozę, Państwo Członkowskie może przydzielić dane kwoty na produkcję izoglukozy jednemu lub większej liczbie innych przedsiębiorstw, bez względu na to czy posiadają jakąkolwiek kwotę produkcyjną.

Punkt IV

Środki podjęte zgodnie z pkt. II i III nabierają mocy wyłącznie, gdy:

a) uwzględniono interesy każdej z zainteresowanych stron;

b) dane Państwo Członkowskie uważa, że środki takie poprawią strukturę sektorów buraczanego, trzcinowego oraz produkcji cukru;

c) dotyczą one przedsiębiorstw znajdujących się w tym samym regionie, dla którego w załączniku III przydzielono kwotę.

Punkt V

W przypadku gdy fuzja lub przeniesienie własności następuje pomiędzy dniem 1 października a dniem 30 kwietnia następnego roku, środki określone w pkt. II i III obowiązują w bieżącym roku gospodarczym.

W przypadku gdy fuzja lub przeniesienie własności następuje pomiędzy dniem 1 maja a dniem 30 września tego samego roku, środki określone w pkt. II i III obowiązują w następnym roku gospodarczym.

Punkt VI

W przypadku gdy Państwo Członkowskie stosuje art. 10 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, przydziela ono dostosowane kwoty przed końcem lutego mając na celu ich stosowanie w kolejnym roku gospodarczym.

Punkt VII

W przypadku gdy mają zastosowanie pkt. II i III, Państwa Członkowskie informują Komisję o dostosowanych kwotach nie później niż 15 dni po upływie okresów określonych w pkt. V.

ZAŁĄCZNIK VI PAŃSTWA OKREŚLONE W ART. 2 UST. 11

Barbados

Belize

Wybrzeże Kości Słoniowej

Kongo

Fidżi

Gujana

Indie

Jamajka

Kenia

Madagaskar

Malawi

Mauritius

Mozambik

Saint Kitts i Nevis – Anguilla

Surinam

Suazi

Tanzania

Trynidad i Tobago

Uganda

Zambia

Zimbabwe

ZAŁĄCZNIK VII PRZETWORZONE PRODUKTY

Kod CN | Wyszczególnienie |

ex 0403 | Maślanka, mleko zsiadłe i śmietanka kwaśna, jogurt, kefir i inne sfermentowane lub zakwaszone mleko i śmietana, zarówno zagęszczone jak i zawierające dodatek cukru albo innego środka słodzącego lub aromatycznego, lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao |

0403 10 | - Jogurt |

0403 10 51 do 0403 10 99 | Aromatyzowane lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao |

0403 90 | - Pozostałe |

0403 90 71 do 0403 90 99 | - - Aromatyzowane lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao |

ex 0710 | - Warzywa (niegotowane lub gotowane na parze albo w wodzie), mrożone: |

0710 40 00 | - Kukurydza cukrowa |

ex 0711 | - Warzywa zakonserwowane tymczasowo (na przykład przez gazowy ditlenek siarki, w solance, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących), ale nienadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia: |

0711 90 | - Pozostałe warzywa; mieszanki warzyw: |

- - Warzywa: |

0711 90 30 | - Kukurydza cukrowa |

1702 50 00 | Fruktoza chemicznie czysta |

ex 1704 | Wyroby cukiernicze (łącznie z białą czekoladą), niezawierające kakao, z wyjątkiem wyciągu z lukrecji występującej w pozycji 1704 90 10 |

1806 | Czekolada i inne preparaty spożywcze zawierające kakao |

ex 1901 | Ekstrakt słodowy: preparaty spożywcze z mąki, grysiku, skrobi lub z ekstraktu słodowego, niezawierające kakao lub zawierające w masie mniej niż 40 % kakao obliczone według całkowicie odtłuszczonej bazy, niewskazane gdzie indziej, ani niewłączone, preparaty spożywcze z towarów objętych pozycjami 0401-0404, niezawierające kakao lub zawierające w masie mniej niż 5 % kakao obliczone według całkowicie odtłuszczonej bazy, niewskazane gdzie indziej, ani niewłączone: |

1901 10 00 | - Preparaty dla niemowląt, przygotowane do sprzedaży detalicznej |

1901 20 00 | - Mieszaniny i ciasta do wytworzenia wyrobów piekarniczych z pozycji 1905 |

1901 90 | - Pozostałe: |

- - Pozostałe: |

1901 90 99 | - - - Pozostałe |

ex 1902 | Makarony, również gotowane lub nadziewane (mięsem lub innymi substancjami) lub przygotowane inaczej, takie jak spaghetti, rurki, nitki, lasagne, gnocchi, ravioli, cannelloni; kuskus, przygotowany lub nie: |

1902 20 | - Makarony nadziewane, (również gotowane lub inaczej przygotowane): |

- - Pozostałe |

1902 20 91 | - - - Gotowane |

1902 20 99 | - - - Pozostałe |

1902 30 | - Pozostałe makarony |

1902 40 | - Kuskus: |

1902 40 90 | - - Pozostałe |

Kod CN | Wyszczególnienie |

1904 | Przetwory spożywcze otrzymane przez spęcznianie lub prażenie zbóż lub produktów zbożowych (na przykład, płatki kukurydziane); zboża (inne niż kukurydza) w postaci ziarna lub w postaci płatków lub inaczej przetworzonego ziarna (z wyjątkiem mąki i grysiku), wstępnie obgotowane lub inaczej przygotowane, niewskazane gdzie indziej, ani niewłączone |

ex 1905 | Chleb, bułki, pieczywo cukiernicze, ciasta, ciastka i pozostałe wyroby piekarskie, zawierające lub niezawierające kakao, opłatki sakralne, puste kapsułki stosowane do celów farmaceutycznych, wafle wytłaczane, papier ryżowy i podobne wyroby: |

1905 10 00 | - Chleb chrupki |

1905 20 | - Piernik z dodatkiem imbiru i podobne |

1905 31 | - - Słodkie herbatniki |

1905 32 | - - Wafle i opłatki |

1905 40 | - Sucharki, tosty z chleba i podobne tosty |

1905 90 | - Pozostałe: |

- - Pozostałe: |

1905 90 45 | - - - Herbatniki |

1905 90 55 | - - - Produkty wytłaczane lub ekspandowane, pikantne lub solone |

1905 90 60 | - - - - Z dodatkiem środka słodzącego |

1905 90 90 | - - - - Pozostałe |

ex 2001 | Warzywa, owoce, orzechy i pozostałe jadalne części roślin, przetworzone lub zakonserwowane za pomocą octu lub kwasu octowego: |

2001 90 | - Pozostałe |

2001 90 30 | - - Kukurydza cukrowa (Zea mays var. saccharata) |

2001 90 40 | - - Pochrzyn, słodkie ziemniaki i podobne jadalne części roślin, zawierające w masie 5 % lub więcej skrobi |

ex 2004 | Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, mrożone, inne niż produkty objęte pozycją 2006: |

2004 10 | - Ziemniaki: |

- - Pozostałe |

2004 10 91 | - - - W postaci mąki, grysiku lub płatków |

2004 90 | - Pozostałe warzywa i mieszanki warzyw: |

2004 90 10 | - - Kukurydza cukrowa (Zea mays var. saccharata) |

ex 2005 | Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, mrożone, inne niż produkty objęte pozycją 2006: |

2005 20 | - Ziemniaki: |

2005 20 10 | - - W postaci mąki, grysiku lub płatków |

2005 80 00 | - Kukurydza cukrowa (Zea mays var. saccharata) |

ex 2101 | Wyciągi, esencje i koncentraty kawy, herbaty lub herbaty paragwajskiej oraz preparaty na bazie tych produktów lub na bazie kawy, herbaty lub herbaty paragwajskiej; cykoria palona i pozostałe palone namiastki kawy oraz ich wyciągi, esencje i koncentraty: |

- Wyciągi, esencje i koncentraty kawy oraz preparaty na bazie tych wyciągów, esencji lub koncentratów lub na bazie kawy: |

- - Przetwory na bazie tych wyciągów, esencji lub koncentratów lub na bazie kawy: |

2101 12 98 | - - - Pozostałe: |

Kod CN | Wyszczególnienie |

- Wyciągi, esencje i koncentraty herbaty lub herbaty paragwajskiej oraz preparaty na bazie tych wyciągów, esencji lub koncentratów lub na bazie herbaty lub herbaty paragwajskiej: |

- - Preparaty |

2101 20 98 | - - - Pozostałe |

- Cykoria palona i pozostałe palone namiastki kawy oraz ich ekstrakty, esencje i koncentraty: |

- - Cykoria palona i inne palone namiastki kawy: |

2101 30 19 | - - - Pozostałe |

- - Wyciągi, esencje i koncentraty cykorii palonej i pozostałe palonych namiastek kawy: |

2101 30 99 | - - - Pozostałe |

2105 00 | Lody śmietankowe i inne lody jadalne, także zawierające kakao |

ex 2106 | Preparaty spożywcze niewskazane gdzie indziej ani niewłączone: |

2106 90 | - Pozostałe: |

2106 90 10 | - - Fondue z sera |

- - Pozostałe: |

2106 90 92 | - - - - - Niezawierające tłuszczów mleka, sacharozy, izoglukozy, glukozy lub skrobi lub zawierające w masie mniej niż 1,5 % tłuszczu mleka, 5 % sacharozy lub izoglukozy, 5 % glukozy lub skrobi |

2106 90 98 | - - - - - Pozostałe |

2202 | Wody, w tym wody mineralne i wody gazowane, zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej lub wody aromatyzowane, i pozostałe napoje bezalkoholowe z wyjątkiem soków owocowych i warzywnych objętych pozycją 2009 |

2205 | Wermut i inne wina ze świeżych winogron przyprawione roślinami lub substancjami aromatycznymi: |

ex 2208 | Alkohol etylowy niedenaturowany o stężeniu alkoholu mniejszym niż 80 % obj., wódki, likiery i inne napoje alkoholowe: |

2208 20 | - Napoje alkoholowe otrzymywane przez destylację wina z winogron lub wytłoków z winogron: |

2208 50 91 do 2208 50 99 | Geneva |

2208 70 | Likiery i kordiały: |

2208 90 41 do 2208 90 78 | - Pozostałe alkohole i napoje alkoholowe: |

2905 43 00 | Mannit |

2905 44 | D-glucitol (sorbitol) |

ex 3302 | Mieszaniny substancji zapachowych i mieszaniny (łącznie z roztworami alkoholowymi) oparte na jednej lub na wielu takich substancjach, stosowane jako surowce w przemyśle, pozostałe preparaty oparte na substancjach zapachowych, stosowane do wytwarzania napojów: |

3302 10 | - W rodzaju stosowanych w przemyśle spożywczym i w przemyśle napojów: |

- - W rodzaju stosowanych w przemyśle napojów: |

- - - Preparaty zawierające wszystkie czynniki aromatyzujące charakterystyczne dla napoju: |

- - - - - Pozostałe (o rzeczywistym stężeniu alkoholu nieprzekraczającym 0,5 % obj.): |

3302 10 29 | Pozostałe |

ex Rozdział 38 | Różnorodne produkty chemiczne: |

3824 60 | Sorbit inny niż objęty pozycją 2905 44 |

2005/0119 (CNS)

Wniosek dotyczący

ROZPORZĄDZENIA RADY

zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 ustanawiające wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37 ust. 2 akapit trzeci,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego,:

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr ……/2005 (reforma sektora cukru) w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru[15] wprowadza ważną reformę wspólnej organizacji rynku cukru. Środki wprowadzone tym rozporządzeniem obejmują znaczną redukcję, wprowadzoną w dwóch etapach, instytucjonalnego wspierania cen cukru wspólnotowego.

(2) W konsekwencji zmniejszonego wsparcia rynku w sektorze cukru należy wprowadzić środki wspierania dochodów dla plantatorów buraków cukrowych. Środek taki powinien przyjąć formę płatności dla plantatorów buraków cukrowych i cykorii, której ogólny poziom powinien rozwijać się równolegle do stopniowego zmniejszania wsparcia rynkowego.

(3) Oddzielenie wsparcia bezpośredniego od produkcji oraz wprowadzenie systemu jednolitych płatności stanowią podstawowe elementy procesu reformy wspólnej polityki rolnej, której celem jest odejście od polityki wspierania cen i produkcji na rzecz polityki wspierania dochodów rolników. Rozporządzenie Rady (WE) nr 1782/2003[16] wprowadziło te elementy w odniesieniu do wielu różnych produktów rolnych.

(4) Aby zrealizować cele stanowiące podstawę reformy wspólnej polityki rolnej, wsparcie z tytułu buraków cukrowych powinno być oddzielone od wielkości produkcji i włączone do systemu jednolitych płatności.

(5) W związku z tym należy przyjąć zasady dotyczące systemów wsparcie bezpośredniego określone w rozporządzeniu (WE) nr 1782/2003.

(6) Plantatorzy buraków cukrowych i cykorii z nowych Państw Członkowskich korzystają od momentu przystąpienia do UE ze wspierania cen w ramach rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 z dnia 19 czerwca 2001 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru.[17] Z tego względu płatności z tytułu cukru oraz komponenty dotyczące cukru i cykorii w systemie jednolitych płatności nie powinny podlegać stosowaniu harmonogramu przyrostów określonych w art. 143a.

(7) Poziom indywidualnego wsparcia dochodów powinien być obliczany na podstawie średniej liczby hektarów uprawy buraków cukrowych lub cykorii wykorzystywanych do produkcji cukru A i B lub syropu inulinowego objętych umową na dostawy zawartą zgodnie z art. 19 rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/2001 z przedsiębiorstwem produkującym cukier lub syrop inulinowy na jeden rok gospodarczy lub więcej lat gospodarczych, które określone są przez Państwa Członkowskie.

(8) Dla zapewnienie właściwego stosowania systemu wsparcia oraz ze względu na kontrolę budżetową, należy zapewnić, aby ogólne wsparcie dochodów znajdowało się w granicach kopert krajowych obliczonych na podstawie historycznego roku referencyjnego.

(9) Państwa Członkowskie, które opowiadają się lub będą się opowiadać za stosowaniem systemu jednolitych płatności dopiero od dnia 1 styczna 2007 r., powinny mieć możliwość przyznawania wsparcia dochodów plantatorom buraków cukrowych i cykorii, wykorzystywanych do produkcji syropu inulinowego w roku 2006, w formie płatności opartej na liczbie hektarów, z której dostarczono buraki cukrowe lub cykorię. W przypadku obliczania komponentu buraków cukrowych i cykorii w systemie jednolitych płatności, Państwa Członkowskie powinny mieć możliwość określenie lat gospodarczych, które mają być uwzględniane na reprezentatywnej podstawie.

(10) W celu rozwiązania, w razie potrzeby, problemów wynikających z przejścia z obecnego systemu na system jednolitych płatności, właściwe jest nadanie Komisji uprawnień do przyjęcia odpowiednich przepisów przejściowych na drodze zmiany obowiązującego art. 155 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

(11) W celu przeznaczenia płatności z tytułu cukru określonej w art. 110p jako płatności bezpośrednich należy odpowiednio zmienić załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

(12) W celu uwzględnienia kwoty wsparcia dochodów związanych z płatnością z tytułu cukru określonej, należy przyjąć krajowe pułapy określone w załącznikach II, VIII i VIIIa do rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

(13) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1782/2003,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 1782/2003 wprowadza się następujące zmiany:

(1) W art. 37 ust. 1 dodaje się następujący akapit:

„W przypadku buraków cukrowych i cykorii wykorzystywanych do produkcji syropu inulinowego, kwota referencyjna jest obliczana i dostosowywana zgodnie z załącznikiem VII pkt K.

(2) Artykuł 43 ust. 2 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a) w przypadku pomocy z tytułu skrobi ziemniaczanej, suszu paszowego, gajów oliwnych, tytoniu i buraków cukrowych oraz cykorii wyszczególnionej w załączniku VII, liczbę hektarów, z których produkcja była objęta pomocą lub, w przypadku buraków cukrowych oraz cykorii wykorzystywanych do produkcji syropu inulinowego, kwotę wsparcia w okresie referencyjnym, obliczoną w punktach B, D, F, H, I oraz K załącznika VII;”;

(3) W sekcji I rozdziału 5 tytułu III dodaje się następujący artykuł:

„Artykuł 63aPłatności z tytułu buraków cukrowych i cykorii

W związku z włączeniem komponentu płatności z tytułu buraków cukrowych i cykorii do systemu jednolitych płatności, Państwa Członkowskie mogą podjąć decyzję o zastosowaniu odstępstwa określonego w art. 63 ust. 3 do dnia 31 marca 2006 r.”

(4) Artykuł 71c otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 71cPułap

Krajowe pułapy dla nowych Państw Członkowskich są wyszczególnione w załączniku VIIIa. Z wyjątkiem komponentów cukru i cykorii, pułapy są obliczane z uwzględnieniem harmonogramu przyrostów określonym w art. 143a, a zatem nie wymagają obniżki.”

(5) W tytule IV dodaje się rozdział w brzmieniu:

„ROZDZIAŁ 10ePŁATNOŚĆ Z TYTUŁU CUKRU

Arty kuł 110p Płatność z tytułu cukru

1. W przypadku stosowania art. 71, w roku 2006 plantatorzy buraków cukrowych i cykorii wykorzystywanych do produkcji syropu inulinowego są uprawnieni do płatności z tytułu cukru. Płatność ta jest przyznawana na podstawie średniej liczby hektarów uprawy buraków cukrowych lub cykorii wykorzystywanych do produkcji cukru A i B lub syropu inulinowego objętych umową dostawy zawartą przez plantatora zgodnie z art. 19 rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/2001* na reprezentatywny okres jednego roku gospodarczego lub na więcej lat gospodarczych, które określane są przez Państwa Członkowskie zgodnie z obiektywnymi i niedyskryminującymi kryteriami.

2. Nie naruszając art. 71 ust. 2, w celu obliczenia kwoty płatności z tytułu cukru, średnia liczba hektarów uprawy buraków cukrowych lub cykorii, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, mnożona jest przez odnośną kwotę na tonę podaną na rok 2006 w pkt K załącznika VII.

3. Do płatności z tytułu cukru nie mają zastosowania art. 143a i 143c.

______________________

(*) Dz.U. L 178 z 30.6.2001, str. 1.”

(6) W art. 145 dodaje się lit. d) w brzmieniu:

„d) szczegółowe przepisy dotyczące włączenia wsparcia z tytułu buraków cukrowych i cykorii do systemu jednolitych płatności; ”

(7) Artykuł 155 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 155Inne przepisy przejściowe

Dalsze środki wymagane dla ułatwienia przejścia od uregulowań przewidzianych w rozporządzeniach, o których mowa w art. 152 i 153 oraz w rozporządzeniu (WE) nr 1260/2001 do uregulowań przewidzianych na mocy niniejszego rozporządzenia, w szczególności tych dotyczących stosowania art. 4 i 5 oraz Załącznika do rozporządzenia (WE) nr 1259/1999 i art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1251/1999, oraz od uregulowań dotyczących planów poprawy, o których mowa w rozporządzeniu (EWG) nr 1035/72 do uregulowań określonych w art. 83–87 niniejszego rozporządzenia, mogą zostać przyjęte zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 144 ust. 2 niniejszego rozporządzenia. Rozporządzenia i artykuły, o których mowa w art. 152 i 153 nadal obowiązują dla potrzeb ustanowienia kwot referencyjnych, o których mowa w załączniku VII.”

(8) Załączniki zostają zmienione zgodnie z Załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej .

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2006 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia […] r.

W imieniu Rady

Przewodniczacy

ZAŁĄCZNIK

W załącznikach do rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 wprowadza się następujące zmiany:

(1) W załączniku I po pozycji obejmującej chmiel wprowadza się następującą pozycję:

„buraki cukrowe i cykoria wykorzystywane do produkcji syropu inulinowego | Tytuł IV, rozdział 10e niniejszego rozporządzenia (*****) | Pomoc produkcyjna” |

(2) Załącznik II otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK IIKrajowe pułapy określone w art. 12 ust. 2

(mln EUR) |

(4) W załączniku VII dodaje się:

„K. Buraki cukrowe i cykoria

Państwa Członkowskie obliczają kwotę, która ma być włączona do kwoty referencyjnej dla rolników poprzez przemnożenie średniej liczby hektarów uprawy buraków cukrowych lub cykorii wykorzystywanych do produkcji cukru A i B lub syropu inulinowego i objętych umową dostawy zawartą zgodnie z art. 19 rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/2001 na reprezentatywny okres jednego roku gospodarczego lub na więcej lat gospodarczych począwszy od roku gospodarczego 2000/2001, które określone są przez Państwa Członkowskie zgodnie z obiektywnymi i niedyskryminującymi kryteriami, przez następujacą odnośną kwotę:

Państwo Członkowskie | 2006 EUR/hektar Płatności z tytułu cukru | 2007 i kolejne lata EUR/hektar Płatności z tytułu cukru |

BE | 415,5 | 716,0 |

DK | 323,7 | 577,8 |

DE | 334,6 | 600,7 |

EL | 404,6 | 662,8 |

ES | 477,0 | 761,5 |

FR (kontynentalna) | 396,4 | 708,4 |

IE | 351,8 | 576,3 |

IT | 321,6 | 547,6 |

NL | 360,2 | 634,4 |

AT | 420,7 | 730,9 |

PT (kontynentalna) | 562,7 | 921,7 |

FI | 255,3 | 418,1 |

SE | 371,6 | 608,6 |

UK | 422,3 | 691,7 |

CZ | 422,0 | 670,4 |

HU | 403,7 | 633,5 |

LV | 299,2 | 469,2 |

LT | 231,6 | 363,0 |

PL | 290,9 | 467,7 |

SK | 352,6 | 575,8 |

SI | 382,1 | 625,8 |

Jeżeli całość kwot, które mają być włączone do kwot referencyjnych dla rolników, obliczona zgodnie z akapitem pierwszym, przewyższa limity pułapów określonych w poniższej tabeli i wyrażonych w tysiącach EUR, kwoty przysługujące poszczególnym rolnikom są odpowiednio zmniejszone.

(w tys. EUR) |

Państwo Członkowskie | 2006 | 2007 i kolejne lata |

Belgia | 48 588 | 83 729 |

Republika Czeska | 27 849 | 44 245 |

Dania | 19 312 | 34 478 |

Niemcy | 154 780 | 277 946 |

Grecja | 17 939 | 29 384 |

Hiszpania | 60 267 | 96 203 |

Francja | 151 144 | 270 081 |

Węgry | 25 433 | 39 912 |

Irlandia | 11 258 | 18 441 |

Włochy | 79 854 | 135 994 |

Łotwa | 4 219 | 6 616 |

Litwa | 6 547 | 10 260 |

Niderlandy | 42 027 | 74 013 |

Austria | 18 929 | 32 891 |

Polska | 99 125 | 159 392 |

Portugalia | 3 939 | 6 452 |

Słowacja | 11 812 | 19 289 |

Słowenia | 2 993 | 4 902 |

Finlandia | 8 254 | 13 520 |

Szwecja | 20 807 | 34 082 |

Zjednoczone Królestwo | 64 333 | 105 376 |

”. |

(5) Załącznik VIII otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK VIIIPułapy krajowe określone w art. 41

(w tys. EUR) |

Państwo Członkowskie | 2005 | 2006 | 2007, 2008 i 2009 | 2010 i kolejne lata |

Belgia | 411 053 | 579 161 | 613 782 | 613 782 |

Dania | 943 369 | 1 015 477 | 1 030 478 | 1 030 478 |

Niemcy | 5 148 003 | 5 646 981 | 5 769 946 | 5 769 946 |

Grecja | 838 289 | 1 719 228 | 1 752 673 | 1 752 673 |

Hiszpania | 3 266 092 | 4 125 330 | 4 359 266 | 4 359 266 |

Francja | 7 199 000 | 7 382 144 | 8 361 081 | 8 361 081 |

Irlandia | 1 260 142 | 1 333 563 | 1 340 521 | 1 340 521 |

Włochy | 2 539 000 | 3 544 371 | 3 599 994 | 3 599 994 |

Luksemburg | 33 414 | 36 602 | 37 051 | 37 051 |

Niderlandy | 386 586 | 428 613 | 853 599 | 853 599 |

Austria | 613 000 | 632 929 | 744 891 | 744 891 |

Portugalia | 452 000 | 496 939 | 565 452 | 565 452 |

Finlandia | 467 000 | 475 254 | 565 520 | 565 520 |

Szwecja | 637 388 | 670 915 | 763 082 | 763 082 |

Zjednoczone Królestwo | 3 697 528 | 3 934 753 | 3 975 849 | 3 975 849 |

”.

(6) Załącznik VIIIa otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK VIIIaPułapy krajowe określone w art. 71c

(w tys. EUR) |

1. | BUDGET HEADING: (nomenclature 2006) 110-112-115-116 05 02 05 05 03 01 05 03 02 | APPROPRIATIONS (PDB 2006): M Eur 556 M Eur 1 498 M Eur 16 375 M Eur 18 118 |

2. | TITLE: Council regulation on the common organisation of the markets in the sugar sector Council regulation amending Regulation (EC) No 1782/2003 establishing common rules for direct support schemes under the common agricultural policy and establishing certain support schemes for farmers Council regulation establishing a temporary scheme for the restructuring of the sugar industry in the European Community and amending Regulation (EC) No 1258/1999 on the financing of the common agricultural policy |

3. | LEGAL BASIS: Articles 36 and 37 of the Treaty |

4. | AIMS: Following the CAP reform of 2003, this proposal aims at : - improving the competitiveness of the sugar sector; - promoting the sustainability and market orientation of the sugar sector; - ensuring the restructuring of the sector in good conditions for the economic operators while respecting environmental criteria. |

5. | FINANCIAL IMPLICATIONS | FINANCIAL YEAR 2007 (EUR million) | FINANCIAL YEAR 2008 (EUR million) | FINANCIAL YEAR 2009 (EUR million) |

5.0 | EXPENDITURE CHARGED TO THE EU BUDGET | -195 | 52 | 22 |

5.1 | REVENUE OWN RESOURCES OF THE EU (see annex 1) | 232 | -324 | -334 |

2010 | 2011 | 2012 | 2013 |

5.0.1 | EXPENDITURE CHARGED TO THE EU BUDGET | 22 | 11 | 22 | 22 |

5.1.1 | REVENUE OWN RESOURCES OF THE EU | -344 | -344 | -344 | -344 |

5.2 | METHOD OF CALCULATION: See annex 2 |

6.0 | CAN THE PROJECT BE FINANCED FROM APPROPRIATIONS ENTERED IN THE RELEVANT CHAPTER OF THE CURRENT BUDGET? | YES NO |

6.1 | CAN THE PROJECT BE FINANCED BY TRANSFER BETWEEN CHAPTERS OF THE CURRENT BUDGET? | YES NO |

6.2 | WILL A SUPPLEMENTARY BUDGET BE NECESSARY? | YES NO |

6.3 | WILL APPROPRIATIONS NEED TO BE ENTERED IN FUTURE BUDGETS? | YES NO |

OBSERVATIONS: This proposal does not have any impact on staff and administrative expenditure managing this sector. |

[pic]

[pic]

[pic]

[1] COM(2003) 554.

[2] SEC(2003) 1022.

[3] COM(2004) 499.

[4] Ostateczna rezolucja P6 – TA(2005)0079 przyjęta na posiedzeniu plenarnym w dniu 10 marca 2005 r.

[5] Opinia 1646/2004 - NAT 258 przyjęta w dniu 15 grudnia 2004 r.

[6] Raport Organu Apelacyjnego AB-2005-2, Subsydia wywozowe WE na cukier z dnia 28 kwietnia 2005 r.

[7] SEC(2005) 61 z 17.1.2005.

[8] Rozporządzenie Rady (WE) nr 374/2005 (Dz.U. L 59 z 5.3.2005, str. 1)

[9] Dz.U. L 178 z 30.6.01, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 39/2004 (Dz.U. L 6 z 10.1.04, str. 16).

[10] Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

[11] Dz.U. L […] z […], str. […].

[12] Dz.U. L 160 z 26.6.99, str. 103.

[13] Dz.U. L 318 z 20.12.93, str. 18.

[14] [Oczekuje się na przyjęcie proponowanego rozporządzenia Rady (WE) nr .…/2005 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej.]

[15] Dz.U. L z ….., str. ….

[16] Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 118/2005 (Dz.U. L 24 z 27.1.2005, str. 15).

[17] Dz.U. L 178 z 30.6.2001, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 39/2004 (Dz.U. L 6 z 10.1.2004, str. 16).

[18] Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 103.

[19] Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1

( [Oczekuje się na przyjęcie proponowanego rozporządzenia Rady (WE) nr .…/2005 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej.]