52005PC0237

[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH |

Bruksela, dnia 31.05.2005

COM(2005)237 wersja ostateczna

2005/0104(COD)

.

Wniosek dotyczący

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie dostępu służb odpowiedzialnych w Państwach Członkowskich za wydawanie świadectw rejestracji pojazdów do Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II)

.

(przedstawiony przez Komisję)

UZASADNIENIE

KONTEKST WNIOSKU

Cel

Dnia 21 sierpnia 2003 r. Komisja przedłożyła wniosek dotyczący rozporządzenia zmieniającego Konwencję wykonawczą do Układu z Schengen (zwaną dalej „Konwencją z Schengen”) w zakresie dostępu służb odpowiedzialnych w Państwach Członkowskich za wydawanie świadectw rejestracji pojazdów do Systemu Informacyjnego Schengen (zwanego dalej „SIS”)[1]. Wniosek ten został przedłożony Parlamentowi Europejskiemu do drugiego czytania.

Główny cel niniejszego wniosku jest taki sam, jak cel wniosku zgłoszonego w sierpniu 2003 r., tj. wzmocnienie współpracy pomiędzy Państwami Członkowskimi opartej na skutecznej wymianie informacji w celu zwalczania oszustw i nielegalnego handlu skradzionymi pojazdami w kontekście wspólnej polityki transportowej przewidzianej w Tytule V Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (zwanego dalej „Traktatem WE”), w szczególności dla dobra funkcjonowania rynku wewnętrznego. Zaproponowany konkretny środek także pozostaje bez zmian, tj. nadanie służbom odpowiedzialnym w Państwach Członkowskich za rejestrację pojazdów prawa dostępu do niektórych kategorii danych zawartych w SIS.

Komisja w pełni zaakceptowała kierunek wytyczony we wspomnianym wyżej wniosku wprowadzając w tekście jedynie formalne zmiany, aby zapewnić zgodność z nowymi instrumentami prawnymi dotyczącymi utworzenia, działania i wykorzystania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (zwanego dalej „SIS II”). Odesłania do Konwencji z Schengen zawarte w poprzednim wniosku ulegają zmianie w celu ich dostosowania do ram prawnych SIS II. Celem tych zmian jest zagwarantowanie, aby w nowych ramach prawnych dla SIS II służby odpowiedzialne za wydawanie świadectw rejestracji pojazdów miały dostęp do takich samych danych SIS, jak po wejściu w życie rozporządzenia objętego wnioskiem z 2003 r.[2]

Kontekst ogólny

SIS

SIS jest systemem informacyjnym utworzonym na mocy Konwencji z Schengen, który umożliwia właściwym władzom Państw Członkowskich współpracę poprzez wymianę informacji dotyczących realizacji różnych wymaganych polityk, w celu ustanowienia obszaru bez kontroli wewnętrznych przy zachowaniu takiego samego poziomu bezpieczeństwa. System ten umożliwia władzom, poprzez zautomatyzowaną procedurę wyszukiwania danych, otrzymanie informacji na temat wpisów dotyczących osób i przedmiotów. Wymiana informacji służy współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych, prowadzeniu kontroli osób na granicach zewnętrznych lub na terytorium wewnątrz kraju, jak również wydawaniu wiz i dokumentów pobytowych. W 2001 r., w kontekście rozszerzenia UE, Rada podjęła decyzję o utworzeniu SIS II i powierzyła to zadanie Komisji. System ten powinien wykorzystać najnowsze osiągnięcia technologiczne i umożliwić techniczne zintegrowanie nowych Państw Członkowskich oraz wprowadzenie niektórych nowych funkcji.

Obowiązujące przepisy i związane z nimi wnioski

Przepisy zawarte w art. 92 – 119 Konwencji z Schengen stanowią podstawę prawną dla SIS. Przyjęte w ramach uzgodnień międzyrządowych, zostały włączone do ram instytucjonalnych i prawnych Unii Europejskiej po wejściu w życie Traktatu z Amsterdamu[3]. Niemniej jednak różnią się one w niektórych aspektach od prawodawstwa wspólnotowego. Przede wszystkim nie mają formy klasycznych instrumentów WE, takich jak rozporządzenia i dyrektywy, dlatego mogą pojawić się pewne wątpliwości odnośnie do ich wartości prawnej. Ponadto zostały one przyjęte niewątpliwie bez udziału instytucji wspólnotowych[4], zwłaszcza Parlamentu Europejskiego.

W związku z powyższym Komisja, uwzględniając charakter SIS, który obejmuje swoim zakresem kilka filarów, postanowiła przedłożyć dwa wnioski dotyczące utworzenia, działania i wykorzystania SIS II: rozporządzenie, którego podstawą jest tytuł IV Traktatu WE oraz decyzję, której podstawą jest tytuł VI Traktatu o Unii Europejskiej (dalej zwanego „Traktatem UE”). Te dwa instrumenty, które mają zastąpić art.. 92-119 Konwencji z Schengen, należy uzupełnić instrumentem umożliwiającym służbom ds. rejestracji pojazdów dostęp do SIS II. Ten ostatni instrument, oparty na tytule V Traktatu, stanowić będzie dopełnienie ram prawnych SIS II i zastąpi art. 102a, który ma być dodany do Konwencji z Schengen po przyjęciu wniosku Komisji z sierpnia 2003 r.

Niniejszy wniosek, mimo że dotyczy dostępu do SIS II, odnosi się wyłącznie do decyzji w sprawie utworzenia, działania i wykorzystania SIS II w ramach współpracy sądowej i policyjnej. Instrument ten przewiduje wpisy dotyczące przedmiotów skradzionych, przywłaszczonych lub utraconych, włącznie z przepisami dotyczącymi celu tych wpisów i wyznaczenia władz mających prawo dostępu do nich. Odesłania do tej decyzji zawarte w niniejszym wniosku są zgodne ze stanowiskiem Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, które to państwa uczestniczą w obu instrumentach prawnych.

Harmonogram

Instrumenty prawne regulujące SIS II należy przyjąć we właściwym terminie umożliwiającym przeprowadzenie niezbędnych przygotowań do nowego systemu, a w szczególności przejście z obecnego systemu na SIS II.

ASPEKTY PRAWNE

Podstawa prawna

Podstawę prawną wniosku stanowi art. 71 ust. 1 lit. d) Traktatu WE. Artykuł ten stanowi, że w celu realizacji wspólnej polityki transportowej Rada ustanawia „wszelkie inne potrzebne przepisy”, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu WE i po konsultacji z Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym i Komitetem Regionów. Dostęp służb zajmujących się rejestrowaniem pojazdów do SIS II należy uważać za przepis potrzebny do dalszej realizacji wspólnej polityki transportowej zwłaszcza dlatego, że umożliwia tym służbom sprawdzanie statusu pojazdu przed jego zarejestrowaniem.

Tę samą podstawę prawną wybrano dla wniosku z sierpnia 2003 r. dotyczącego rozporządzenia zmieniającego Konwencję z Schengen w zakresie dostępu służb odpowiedzialnych w Państwach Członkowskich za wydawanie świadectw rejestracji pojazdów do SIS.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Protokołu włączającego dorobek Schengen w ramy Unii Europejskiej, propozycje i inicjatywy formułowane na podstawie dorobku Schengen są objęte stosownymi postanowieniami Traktatu, nawet wtedy, gdy zgodnie z ust. 2 tego samego artykułu, Rada nie przyjęła środków określonych w art. 2 ust. 1 akapit 2 tego Protokołu. Tak jest obecnie w przypadku art. 92-119 Konwencji z Schengen. Wybór art. 71 Traktatu WE jako podstawy prawnej niniejszego wniosku oznacza, że dostęp służb zajmujących się rejestrowaniem pojazdów do SIS ma podstawę w Traktacie WE.

Pomocniczość i proporcjonalność

Zgodnie z zasadą pomocniczości, cel proponowanych działań, a zwłaszcza zapewnienie służbom odpowiedzialnym za wydawanie świadectw rejestracji pojazdów dostępu do SIS II, można osiągnąć jedynie za pomocą środków przyjętych na poziomie wspólnotowym. Wspólne reguły są niezbędne dla uregulowania kwestii prawa dostępu do wspólnego systemu, do którego Państwa Członkowskie wprowadzają informacje dotyczące osób i przedmiotów, co wspomaga realizację szeregu polityk w kontekście współpracy policyjnej i sądowej, jak również polityki w zakresie granic zewnętrznych, polityki wizowej i innych polityk związanych z przepływem osób.

Ze względu na cele określone w niniejszym rozporządzeniu, prawo wyszukiwania danych w SIS II jest zastrzeżone wyłącznie dla właściwych służb w poszczególnych Państwach Członkowskich i ograniczone do zakresu, w jakim dane te są wymagane dla realizacji zadań zgodnie z tymi celami.

Wybór instrumentu prawnego

Gwarantuje się instrument w postaci rozporządzenia z uwagi na potrzebę stosowania jednolitych i bezpośrednio stosowanych przepisów, w szczególności w odniesieniu do dostępu do danych zawartych w systemie. Przepisy niniejszego rozporządzenia muszą stanowić zestaw dokładnych, bezwarunkowych przepisów, które mają być obowiązkowo stosowane w bezpośredni i ujednolicony sposób i z samej swojej natury nie wymagają żadnych działań ze strony Państw Członkowskich w celu ich transpozycji do prawa krajowego.

Uczestnictwo Norwegii, Islandii i Szwajcarii

W odniesieniu do stanowiska Norwegii i Islandii, art. 1 pkt G decyzji Rady 1999/437/WEz dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania Układu zawartego przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącego włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen[5] stanowi, że SIS, w tym stosowne przepisy dotyczące ochrony i zabezpieczania danych, przepisy dotyczące działania krajowych modułów SIS i wymiana informacji między krajowymi modułami (system SIRENE), a także skutki wpisów do SIS dotyczących osób poszukiwanych w celu aresztowania do celów ekstradycji, jest jednym z obszarów dorobku Schengen, w którym oba te kraje uczestniczą. Nie naruszając podwójnej podstawy prawnej SIS, nie do pomyślenia byłoby wykluczenie Norwegii i Islandii z jednego z aspektów rozwoju systemu będącego przecież jednolitym systemem informacji i wyszukiwania danych. W związku z tym Norwegia i Islandia są w pełni włączone w rozwój SIS, włącznie z dostępem służb zajmujących się rejestrowaniem pojazdów.

W odniesieniu do Szwajcarii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, które wchodzą w zakres obszaru określonego w art. 1 pkt G decyzji Rady 1999/437/WE rozumianym w powiązaniu z art. 4 ust. 1 decyzji Rady 2004/860/WE w sprawie podpisania w imieniu Wspólnoty Europejskiej oraz tymczasowego stosowania niektórych postanowień wspomnianej Umowy[6] oraz z art. 4 ust. 1 decyzji Rady 2004/849/WE w sprawie podpisania w imieniu Unii Europejskiej oraz tymczasowego stosowania niektórych przepisów wspomnianej Umowy[7].

SKUTKI FINANSOWE

Państwa Członkowskie muszą połączyć krajowe służby zajmujące się rejestrowaniem pojazdów z SIS II. Odpowiedzialność za to zadanie ponosi krajowy urząd ds. SIS II, który zostanie wyznaczony zgodnie z wnioskowaną decyzją w sprawie utworzenia, działania i wykorzystania SIS II.

Komisja określiła główne skutki budżetowe i przygotowała wspólne sprawozdanie finansowe załączone do jej wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie utworzenia, działania i wykorzystania SIS II.

2005/0104(COD)

Wniosek dotyczący

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie dostępu służb odpowiedzialnych w Państwach Członkowskich za wydawanie świadectw rejestracji pojazdów do Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 71,

uwzględniając wniosek Komisji[8],

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[9],

uwzględniając opinię Komitetu Regionów[10],

stanowiąc zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 251 Traktatu[11],

a także mając na uwadze, co następuje:

1. Artykuł 9 dyrektywy Rady 1999/37/WE z dnia 29 kwietnia 1999 r. w sprawie dokumentów rejestracyjnych pojazdów[12] stanowi, że Państwa Członkowskie wspierają się nawzajem w wykonywaniu tej dyrektywy i mogą wymieniać informacje na poziomie dwu- lub wielostronnym, w szczególności w celu kontroli, przed jakąkolwiek rejestracją pojazdu, jego statusu prawnego, w Państwie Członkowskim,w którym był on wcześniej zarejestrowany. Taka kontrola może obejmować wykorzystanie sieci elektronicznej.

2. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady XX/2006/WE[13] oraz decyzja Rady 2006/XX/WSiSW[14] w sprawie utworzenia, działania i wykorzystania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (dalej zwanego „SIS II”) stanowią podstawę prawną dla SIS II, który jest wspólną bazą danych Państw Członkowskich zawierającą, między innymi, dane dotyczące pojazdów silnikowych o pojemności silnika przekraczającej 50 cm³, które zostały skradzione, przywłaszczone lub utracone.

3. Rozporządzenie XX/2006/WE i decyzja 2006/XX/WSiSW zastąpiły art. 92-119 Konwencji wykonawczej z dnia 19 czerwca 1990 r. do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. pomiędzy Rządami Państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach[15] (zwanej dalej „Konwencją z Schengen”), z wyjątkiem art. 102a tej Konwencji. Artykuł ten dotyczy dostępu władz i służb odpowiedzialnych w Państwach Członkowskich za wydawanie świadectw rejestracji pojazdów do Systemu Informacyjnego Schengen.

4. Obecnie konieczne jest przyjęcie trzeciego instrumentu, którego podstawą jest tytuł V Traktatu WE i uzupełniającego rozporządzenie XX/2006/WE oraz decyzję 2006/XX/WSiSW w celu umożliwienia dostępu do SIS II służbom odpowiedzialnym w Państwach Członkowskich za wydawanie świadectw rejestracji pojazdówi zastąpienia tym instrumentem art. 102a Konwencji z Schengen.

5. Zgodnie z decyzją 2006/XX/WSiSW wpisy dotyczące przedmiotów, w tym pojazdów silnikowych, wprowadza się do SIS II w celu ich zajęcia lub użycia jako dowód w postępowaniu karnym.

6. Zgodnie z decyzją 2006/XX/WSiSW, dostęp do wprowadzonych do SIS II wpisów dotyczących przedmiotów jest zastrzeżony wyłącznie dla władz policyjnych, służb granicznych i celnych, jak również organów sądowych i Europolu.

7. Służby rządowe i pozarządowe odpowiedzialne w Państwach Członkowskich za wydawanie świadectw rejestracji pojazdów i wyznaczone w sposób wyraźny do tego celu powinny mieć dostęp do danych wprowadzonych do SIS II odnoszących się do pojazdów silnikowych o pojemności silnika przekraczającej 50 cm³ i przyczep lub naczep o masie własnej przekraczającej 750 kg, świadectw rejestracji pojazdów i tablic rejestracyjnych pojazdu, które zostały skradzione, przywłaszczone, utracone lub unieważnione, w celu umożliwienia im sprawdzenia, czy pojazdy zgłoszone do rejestracji zostały skradzione, przywłaszczone lub utracone.

8. Dla realizacji tego celu należy przyznać wymienionym służbom dostęp do omawianych danych i umożliwić im korzystanie z nich w celach administracyjnych związanych z prawidłowym wydawaniem świadectw rejestracji pojazdów.

9. Jeżeli służby odpowiedzialne w Państwach Członkowskich za wydawanie świadectw rejestracji pojazdów nie są instytucjami rządowymi, dostęp do SIS powinien być udzielany pośrednio, tj. za pośrednictwem organu, któremu przyznano dostęp zgodniez decyzją 2006/XX/WSiSW, odpowiedzialnego za zapewnienie zgodności z zasadami Państw Członkowskich w zakresie bezpieczeństwa i poufności.

10. Decyzja 2006/XX/WSiSW określa działania, jakie należy podjąć w przypadku, jeśli po wejściu do SIS II zostanie ujawniony wpis dotyczący przedmiotu, który został wprowadzony do systemu.

11. Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych[16] ma zastosowanie do przetwarzania danych osobowych przez służby odpowiedzialne w Państwach Członkowskich za wydawanie świadectw rejestracji pojazdów. Zawarte w decyzji 2006/XX/WSiSW przepisy szczególne w sprawie ochrony danych osobowych dotyczących bezpieczeństwa, poufności i prowadzenia rejestrów uzupełniają lub wyjaśniają zasady określone w tej dyrektywie pod kątem przypadków, gdy dane osobowe są przetwarzane przez te służby w kontekście SIS II.

12. Ponieważ cel proponowanych działań, jakim jest udzielenie dostępu do SIS II służbom odpowiedzialnym w Państwach Członkowskich za wydawanie świadectw rejestracji pojazdów w celu ułatwienia im wykonywania ich zadań zgodnie z dyrektywą 1999/37/WE nie może zostać dostatecznie dobrze osiągnięty przez Państwa Członkowskie ze względu na szczególny charakter SIS jako wspólnego systemu informacji, natomiast może być osiągnięty jedynie na szczeblu Wspólnoty, Wspólnota może przyjąć środki, zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z określoną w tym artykule zasadą proporcjonalności niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia zamierzonego celu.

13. W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które wchodzą w zakres obszaru określonego w art. 1 pkt. G decyzji Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania Układu zawartego przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącego włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen.[17]

14. W odniesieniu do Szwajcarii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, które wchodzą w zakres obszaru określonego w art. 1 pkt G decyzji Rady 1999/437/WE rozumianym w powiązaniu z art. 4 ust. 1 decyzji Rady 2004/860/WE w sprawie podpisania w imieniu Wspólnoty Europejskiej oraz tymczasowego stosowania niektórych postanowień wspomnianej Umowy[18] oraz z art. 4 ust. 1 decyzji Rady 2004/849/WE w sprawie podpisania w imieniu Unii Europejskiej oraz tymczasowego stosowania niektórych przepisów wspomnianej Umowy[19].

15. Niniejsze rozporządzenie stanowi akt oparty na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim powiązany w rozumieniu art. 3 ust. 2 Aktu Przystąpienia z 2003 r.,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

16. Nie naruszając art. 35, 37 i 40 ust. 1 decyzji 2006/XX/WSiSW służby odpowiedzialne w Państwach Członkowskich za wydawanie świadectw rejestracji pojazdów zgodnie z dyrektywą 1999/37/WE mają prawo uzyskania dostępu do danych wprowadzonych do SIS II, zgodnie z art. 35 lit. a), b) i f) tej decyzji, jedynie w celu sprawdzania, czy zgłoszone do rejestracji pojazdy zostały skradzione, przywłaszczone lub utracone.Z zastrzeżeniem ust. 2 prawo krajowe poszczególnych Państw Członkowskich reguluje dostęp powyższych służb do tych danych.

17. Służby określone w ust. 1, które są służbami rządowymi, mają prawo do bezpośredniego dostępu do danych wprowadzonych do SIS II.

18. Służby określone w ust. 1, które nie są służbami rządowymi, mają dostęp do danych wprowadzonych do SIS II wyłącznie za pośrednictwem organu, o którym mowa w art. 37 tej decyzji. Organ ten ma prawo bezpośredniego dostępu do danych i przekazywania ich powyższym służbom. Odnośne Państwo Członkowskie zapewni, aby służby te i ich pracownicy byli zobowiązani do przestrzegania ograniczeń dotyczących dozwolonego wykorzystywania danych przekazanych im przez organ państwowy.

19. Art. 36 decyzji 2006/XX/WSiSW nie ma zastosowania się do dostępu udzielonego zgodnie z niniejszym artykułem. Prawo krajowe reguluje przekazywanie policji i organom sądowym przez służby, o których mowa w ust. 1, informacji ujawnionych w wyniku przeglądania SIS II i rodzących podejrzenie popełnienia przestępstwa.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie zastępuje art. 102a Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniuw Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej .

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia określonego zgodnie z art. 65 ust. 3 decyzji 2006/XX/WSiSW.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli,

W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady

Przewodniczący Przewodniczący

[1] COM(2003)510 wersja ostateczna - COD 2003/0198.

[2] Tekst zostanie zrewidowany w przypadku przyjęcia wniosku z sierpnia 2003 r.

[3] Patrz: Protokół włączający dorobek Schengen w ramy Unii Europejskiej, załączony do Traktatu WE i Traktatu UE na mocy Traktatu z Amsterdamu.

[4] Jednakże Komisja miała status obserwatora w organach Schengen.

[5] Dz.U. L 176 z 10.7.1999, str. 31

[6] Dz.U. L 370 z 17.12.2004, str. 78.

[7] Dz.U. L 368 z 15.12.2004, str. 26.

[8] Dz.U. C […] z […], str. […].

[9] Dz.U. C […] z […], str. […].Dz.U. C z , str. .

[10] Dz.U. C […] z […], str. […]..

[11] Dz.U. C […] z […], str. […].

[12] Dz.U. L 138 z 1.6.1999, str. 57. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2003/127/WE (Dz.U. L 10 z 16.1.2004, str.29).

[13] Dz.U. L […] z […], str. […].

[14] Dz.U. L […] z […], str. […].

[15] Dz.U. L 239 z 22.9.2000, str. 19. Konwencja ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 871/2004 (Dz.U. L 162 z 30.4.2004, str. 29) i decyzją 2005/211/WSiSW (Dz.U. L 68 z 15.3.2005, str. 44).

[16] Dz.U. L 281 z 23.11.1995, str. 31. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str.1).

[17] Dz.U. L 176 z 10.7.1999, str. 31.

[18] Dz.U. L 370 z 17.12.2004, str. 78.

[19] Dz.U. L 368 z 15.12.2004, str. 26.