(1)

W art. 9a ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 zobowiązuje się Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (EUNB) do ustanowienia i aktualizacji centralnej bazy danych zawierającej informacje zebrane zgodnie z art. 9a ust. 1 lit. a) tego rozporządzenia. W związku z tym określenie sposobu, w jaki informacje mają być analizowane i udostępniane organom zgłaszającym na zasadzie ograniczonego dostępu i poufności, zgodnie z wymogami art. 9a ust. 3 tego rozporządzenia, nieuchronnie odnosi się do określenia szczegółów dotyczących utworzenia tej centralnej bazy danych.

(2)

Należy określić sytuacje, w których może dojść do niedociągnięć. Nadzór jest zróżnicowany, ponieważ obejmuje wszystkie istotne działania – bez uszczerbku dla kompetencji krajowych – wszystkich organów zgłaszających, które mają być wykonywane zgodnie z sektorowymi aktami prawnymi. W związku z tym sytuacje należy określić z uwzględnieniem działalności nadzorczej prowadzonej przez poszczególne organy zgłaszające.

(3)

Aby umożliwić stwierdzanie istotności niedociągnięcia, konieczne jest określenie jego ogólnej definicji oraz niewyczerpującego wykazu kryteriów w celu dalszego doprecyzowania tej definicji. Taka definicja i wykaz kryteriów są niezbędne, aby z jednej strony osiągnąć jednolite podejście do stosowania tej ogólnej definicji, a z drugiej strony zapewnić uwzględnienie wszystkich istotnych niedociągnięć w rozumieniu definicji ogólnej, z uwzględnieniem szczególnego kontekstu.

(4)

W celu zapewnienia, aby organy zgłaszające przekazywały informacje o niedociągnięciach do bazy danych na wczesnym etapie, istotne niedociągnięcie należy zdefiniować w taki sposób, aby obejmowało ono nie tylko niedociągnięcia, które ujawniają poważne nieprzestrzeganie obowiązujących wymogów związanych z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, ale również te niedociągnięcia, które mogłyby prowadzić do poważnego nieprzestrzegania tych wymogów, nawet jeżeli takie uchybienie nie miało jeszcze miejsca. Jest to również uzasadnione faktem, że informacje powinny być zgłaszane do bazy danych na zasadzie dołożenia wszelkich starań przez te organy, które nie posiadają takiego samego poziomu informacji i wiedzy fachowej w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu jak organy nadzoru wyznaczone jako właściwe na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 (2).

(5)

W celu określenia rodzaju informacji, które należy przekazać, należy dokonać rozróżnienia między informacjami ogólnymi, informacjami na temat istotnych niedociągnięć oraz informacjami na temat wprowadzonych środków.

(6)

Przy określaniu elementów informacji ogólnych, które należy przekazywać, szczególną uwagę należy zwrócić na podmioty sektora finansowego, które prowadzą działalność transgraniczną, w tym na podmioty sektora finansowego będące częścią grupy, dla której działa kolegium. Aby zapewnić porównywalność przekazywanych informacji, organy ds. przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu powinny również przedkładać EUNB w ramach tych informacji ogólnych profil ryzyka podmiotu sektora finansowego w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu z wykorzystaniem wspólnych kategorii.

(7)

W ramach informacji ogólnych, które mają przekazywać, organy nadzoru ostrożnościowego powinny przekazywać informacje na temat wyników odpowiedniej oceny ryzyka każdego procesu przeglądu nadzorczego oraz wszelkich innych podobnych procesów, na które ma wpływ ryzyko prania pieniędzy i finansowania terroryzmu ponoszone przez podmiot sektora finansowego, wraz z informacjami na temat ewentualnej negatywnej ostatecznej oceny lub negatywnej decyzji w sprawie wniosków o udzielenie zezwolenia, w przypadku gdy taka ocena lub decyzja jest również oparta na ryzyku prania pieniędzy i finansowania terroryzmu.

(8)

Aby uwzględnić odrębne kompetencje organów ds. przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu państwa członkowskiego pochodzenia i przyjmującego państwa członkowskiego, jak określono w dyrektywie (UE) 2015/849, konieczne jest wyjaśnienie, że zarówno organy państwa pochodzenia, jak i przyjmującego państwa członkowskiego powinny zgłaszać EUNB istotne niedociągnięcia, które zidentyfikowały w trakcie wykonywania swoich odpowiednich kompetencji. Konieczne jest również wyjaśnienie, że środki wprowadzone przez organ ds. przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu przyjmującego państwa członkowskiego powinny być przekazywane do bazy danych niezależnie od powiadomienia organu państwa pochodzenia.

(9)

Należy zapewnić EUNB możliwość skutecznego wykonywania swojej roli polegającej na prowadzeniu, koordynowaniu i monitorowaniu działań propagujących integralność, przejrzystość i bezpieczeństwo systemu finansowego, aby zapobiegać wykorzystywaniu tego systemu do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, poprzez pełne wykorzystanie wszystkich swoich uprawnień i narzędzi na mocy rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, przy jednoczesnym poszanowaniu zasady proporcjonalności. EUNB powinien zatem mieć możliwość łączenia – do celów analizy informacji przekazanych do bazy danych – informacji, które posiada z innych źródeł. EUNB powinien dążyć do wykorzystania tych informacji do realizacji wszystkich swoich zadań określonych w rozporządzeniu (UE) nr 1093/2010.

(10)

W niniejszym rozporządzeniu należy zapewnić, aby analiza informacji przekazanych do bazy danych i udostępnianych organom zgłaszającym odbywała się we współpracy z Europejskim Urzędem Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (EIOPA) oraz Europejskim Urzędem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) zgodnie z zasadą lojalnej współpracy określoną w art. 4 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, doprecyzowaną w art. 2 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, art. 2 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010 (3) oraz art. 2 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 (4). W szczególności należy określić, że informacje, o które EUNB zwrócił się do tych organów lub które otrzymał od tych organów w inny sposób, mogą być w stosownych przypadkach wykorzystywane do celów analizy oraz że EUNB powinien przekazywać te informacje EIOPA i ESMA z własnej inicjatywy albo na wniosek otrzymany od tych organów.

(11)

Należy określić sposób udostępniania informacji organom zgłaszającym. W art. 9a ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 odniesiono się ogólnie do faktu, że EUNB ma zapewnić, aby informacje były udostępniane organom zgłaszającym na zasadzie ograniczonego dostępu i poufności, podczas gdy w art. 9a ust. 3 tego rozporządzenia odniesiono się w szczególności do uzasadnionych wniosków. Oba te przepisy są częścią procesu dotyczącego sposobu udostępniania informacji organom zgłaszającym. W tym celu należy również określić konkretne elementy uzasadnionego wniosku, który EUNB ma otrzymać od organów zgłaszających.

(12)

Aby zapewnić poszanowanie zasady proporcjonalności i uniknąć powielania informacji, należy uznać, że organ ds. przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu przekazujący informacje na temat danego środka przekazuje również powiadomienie, o którym mowa w art. 62 dyrektywy (UE) 2015/849, w odniesieniu do tego środka. Ponadto należy wprowadzić wymóg, aby organ ds. przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu lub organ nadzoru ostrożnościowego przekazujący informacje do centralnej bazy danych określał w przedkładanych informacjach, czy organ ten przedłożył już powiadomienie na podstawie art. 97 ust. 6 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (5).

(13)

W celu zapewnienia, aby centralna baza danych dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu stała się skutecznym narzędziem w walce z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu, konieczne jest zapewnienie terminowego przekazywania tych informacji przez organy zgłaszające do centralnej bazy danych oraz zapewnienie wysokiej jakości tych informacji. W tym celu informacje na temat istotnych niedociągnięć i wprowadzonych środków powinny być przekazywane bez zbędnej zwłoki, a organy zgłaszające powinny bez zbędnej zwłoki odpowiadać na wszelkie wnioski EUNB złożone po przeprowadzeniu analizy kontroli jakości. Z tego samego powodu organy zgłaszające powinny zapewnić stałą dokładność, kompletność, adekwatność i aktualizację takich informacji, a informacje o istotnych niedociągnięciach powinny być przekazywane niezależnie od wszelkich środków wprowadzonych w odpowiedzi na nie.

(14)

Aby zapewnić efektywność czasową, wspierając tym samym spójne, systematyczne i skuteczne monitorowanie i ocenę ryzyka związanego z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu w systemach finansowych Unii, informacje i wnioski należy przekazywać w języku angielskim. Jednocześnie, aby zapewnić poszanowanie zasady proporcjonalności i uniknąć nadmiernych kosztów dla organów zgłaszających, w przypadku gdy dokumenty potwierdzające nie są dostępne w języku angielskim, należy je przedłożyć w języku oryginału i dołączyć do nich streszczenie w języku angielskim.

(15)

W przypadku gdy funkcjonowaniem systemu gwarancji depozytów zarządza podmiot prywatny, wyznaczony organ sprawujący nadzór nad tym systemem powinien dopilnować, aby w takim systemie zgłaszano wyznaczonemu organowi istotne niedociągnięcia stwierdzone w trakcie jego działalności.

(16)

Biorąc pod uwagę dużą liczbę zaangażowanych organów zgłaszających oraz w odpowiedzi na przewidywane znaczne różnice w częstotliwości zgłaszania wynikające z faktu, że niektóre z tych organów zgłaszających mogą ze względu na swoje obowiązki nadzorcze zgłaszać istotne niedociągnięcia i środki w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu rzadziej niż inne, a także aby osiągnąć efektywność operacyjną i oszczędność kosztową zarówno dla organów zgłaszających, jak i dla EUNB, w strukturze bazy danych należy wprowadzić podejście sekwencyjne. Na podstawie tego sekwencyjnego podejścia niektóre organy zgłaszające powinny mieć bezpośredni, a inne pośredni dostęp do bazy danych.

(17)

Wszystkie strony uczestniczące w wymianie informacji powinny być zobowiązane do zachowania tajemnicy zawodowej i poufności. W związku z tym należy ustanowić szczegółowe przepisy dotyczące sposobu dalszego ujawniania informacji, zachowując tym samym poufność.

(18)

W przypadku gdy informacje, które są przekazywane, wymagane, udzielane lub udostępniane, dotyczą osób fizycznych, przy przetwarzaniu informacji o tych osobach fizycznych należy przestrzegać zasady proporcjonalności. W tym celu konieczne jest określenie przetwarzanych informacji dotyczących osób fizycznych.

(19)

W celu zapewnienia skuteczności bazy danych i analizy zawartych w niej informacji, aby stała się ona skutecznym narzędziem w walce z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu, EUNB powinien mieć możliwość łączenia w ramach swojej analizy informacji przekazanych mu zgodnie z niniejszym rozporządzeniem z innymi dostępnymi informacjami na temat istotnych niedociągnięć poszczególnych podmiotów sektora finansowego, które narażają je na ryzyko prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu i które EUNB uzyskuje w ramach wykonywania swoich zadań wchodzących w zakres jego mandatu. W celu zapewnienia adekwatności, gdy łączone informacje zawierają dane osobowe, takie dane powinny należeć do kategorii danych wymienionych w załączniku II. Łączenie danych osobowych powinno mieć charakter wyjątkowy, a takie przetwarzanie może służyć wyłącznie osiągnięciu celów niniejszego rozporządzenia. Może zaistnieć potrzeba łączenia danych w celu: (i) zapewnienia dokładności i kompletności danych uzyskanych od właściwych organów lub (ii) umożliwienia EUNB włączenia do jego bazy danych istotnych informacji o tym samym charakterze, które zostały przekazane przez właściwe organy, ale uzyskane za pośrednictwem innego kanału, takiego jak dochodzenie w sprawie potencjalnych naruszeń prawa Unii zgodnie z art. 17 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.

Informacje dotyczące podejrzeń popełnienia przestępstwa przez klienta, beneficjenta rzeczywistego, członka organu zarządzającego lub osobę pełniącą najważniejsze funkcje lub wydania w odniesieniu do tych osób wyroku skazującego mogą wskazywać na brak uczciwości, integralności lub ryzyko prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu. Może to stanowić istotną przyczynę lub czynnik przyczyniający się do wystąpienia istotnych niedociągnięć w kwestii ustaleń dotyczących zarządzania, kompetencji i reputacji podmiotu sektora finansowego, posiadaczy znacznych pakietów akcji, modelu biznesowego lub działalności gospodarczej. W związku z tym dane osobowe określone w załączniku II mogą obejmować informacje związane z podejrzeniem popełnienia przestępstwa lub skazania za nie.

Do bazy danych można włączyć wyłącznie dane dotyczące istotnych niedociągnięć. Biorąc pod uwagę, że zgodnie z niniejszym rozporządzeniem istotne niedociągnięcia odnoszą się jedynie do istotnych uchybień w przestrzeganiu któregokolwiek z wymogów związanych z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, przetwarzanie danych na podstawie rozporządzenia zostaje ograniczone do poważnych naruszeń wymogów związanych z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, a tym samym ogranicza się do tego, co jest konieczne i proporcjonalne.

Przetwarzanie wszystkich danych osobowych w celu wykonania niniejszego rozporządzenia powinno odbywać się zgodnie z unijnymi ramami ochrony danych, w tym z zasadami dotyczącymi przetwarzania, takimi jak zgodność z prawem, rzetelność i przejrzystość, ograniczenie celu, minimalizacja danych, dokładność, ograniczenie przechowywania, integralność i poufność oraz odpowiedzialność.

(20)

Przepisy o ochronie danych, w szczególności rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (6) i rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (7), mają zastosowanie do przetwarzania danych osobowych.

(21)

EUNB, ESMA, EIOPA i organy zgłaszające powinny określić swoje odpowiednie obowiązki jako współadministratorów danych osobowych w drodze uzgodnień między nimi zgodnie z art. 26 rozporządzenia (UE) 2016/679 i art. 86 rozporządzenia (UE) 2018/1725 w zakresie, w jakim obowiązki te nie są określone w prawie Unii lub prawie krajowym, któremu podlegają.

(22)

Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1725 skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który przedstawił formalne uwagi 24 stycznia 2023 r.

(23)

Biorąc pod uwagę uzupełniający charakter mandatu określonego w art. 9a ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 w odniesieniu do definicji niedociągnięcia i jego istotności, określenia sytuacji, w których może dojść do niedociągnięć, oraz rodzaju i praktycznego wdrożenia gromadzenia informacji, a także mandatu określonego w ust. 3 tego artykułu w odniesieniu do sposobu analizy i udostępniania zebranych informacji na zasadzie ograniczonego dostępu i poufności, odpowiednie doprecyzowania należy określić w jednym rozporządzeniu.

(24)

W art. 9a rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 powierzono EUNB zadanie zbierania informacji na temat środków wprowadzonych przez organy zgłaszające w odpowiedzi na stwierdzone istotne niedociągnięcia. Środki takie należy rozumieć jako wszelkie środki nadzorcze i administracyjne, sankcje i kary, w tym środki zapobiegawcze lub tymczasowe, podjęte przez organy zgłaszające w kontekście działalności nadzorczej, jak określono w art. 2 ust. 5 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, w art. 2 ust. 5 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1094/2010 i w art. 2 ust. 5 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

(25)

Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez EUNB.

(26)

EUNB przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zasięgnął opinii Grupy Interesariuszy powołanej na podstawie art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010,

1)

„organy zgłaszające” oznaczają organy, o których mowa w pkt 2–7 niniejszego artykułu, oraz Jednolitą Radę ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji;

2)

„organ ds. przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu” oznacza organ, któremu powierzono obowiązek zapewnienia przestrzegania przepisów dyrektywy (UE) 2015/849 przez podmiot sektora finansowego;

3)

„organ nadzoru ostrożnościowego” oznacza organ, któremu powierzono obowiązek zapewnienia przestrzegania przez podmiot sektora finansowego ram ostrożnościowych określonych w aktach prawnych, o których mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010 i art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 oraz we wszelkich przepisach krajowych transponujących dyrektywy, o których mowa w tych przepisach, w tym Europejski Bank Centralny w odniesieniu do kwestii związanych z zadaniami powierzonymi mu na mocy rozporządzenia Rady (UE) nr 1024/2013 (8);

4)

„organ ds. instytucji płatniczych” oznacza organ, o którym mowa w art. 22 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 (9);

5)

„organ ds. działalności” oznacza organ, któremu powierzono obowiązek zapewnienia przestrzegania przez podmiot sektora finansowego ram prowadzenia działalności gospodarczej lub ram ochrony konsumentów określonych w którymkolwiek z aktów prawnych, o których mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010 i art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 oraz we wszelkich przepisach krajowych transponujących dyrektywy, o których mowa w tych artykułach;

6)

„organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji” oznacza organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zdefiniowany w art. 2 ust. 1 pkt 18 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE (10);

7)

„wyznaczony organ” oznacza wyznaczony organ zdefiniowany w art. 2 ust. 1 pkt 18 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/49/UE (11);

8)

„wymóg związany z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu” oznacza każdy wymóg w odniesieniu do zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu i przeciwdziałania takiemu wykorzystywaniu, nałożony na podmiot sektora finansowego zgodnie z aktami prawnymi, o których mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010 i art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 oraz z wszelkimi przepisami krajowymi transponującymi dyrektywy, o których mowa w tych artykułach;

9)

„środek” oznacza wszelkie środki nadzorcze i administracyjne, sankcje i kary, w tym środki zapobiegawcze lub tymczasowe, wprowadzone przez organ zgłaszający w odpowiedzi na niedociągnięcie uznane za istotne zgodnie z art. 3;

10)

„oddział” oznacza miejsce prowadzenia działalności, które stanowi prawnie zależną część podmiotu sektora finansowego i które dokonuje bezpośrednio wszystkich lub niektórych transakcji nieodłącznie związanych z działalnością tego podmiotu sektora finansowego, niezależnie od tego, czy jego siedziba statutowa lub siedziba zarządu znajduje się w państwie członkowskim czy w państwie trzecim;

11)

„dominujący podmiot sektora finansowego” oznacza podmiot sektora finansowego w państwie członkowskim, którego jednostką zależną jest inny podmiot sektora finansowego lub który posiada udziały w takim podmiocie sektora finansowego i który sam nie jest jednostką zależną innego podmiotu sektora finansowego posiadającego zezwolenie na prowadzenie działalności w tym samym państwie członkowskim;

12)

„dominujący podmiot sektora finansowego z Unii” oznacza dominujący podmiot sektora finansowego w państwie członkowskim, który nie jest jednostką zależną innego podmiotu sektora finansowego mającego siedzibę w dowolnym państwie członkowskim;

13)

„kolegium” oznacza kolegium organów nadzoru, o którym mowa w art. 116 dyrektywy 2013/36/UE, kolegium ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji lub europejskie kolegium ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji określone w art. 88 i 89 dyrektywy 2014/59/UE lub kolegium ds. przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu.

a)

informacje ogólne określone w art. 5 niniejszego rozporządzenia;

b)

informacje określone w art. 6 niniejszego rozporządzenia dotyczące istotnych niedociągnięć;

c)

informacje określone w art. 7 niniejszego rozporządzenia dotyczące wszelkich wprowadzonych środków.

a)

rodzaj istotnego niedociągnięcia określonego w art. 2 ust. 1;

b)

powód, dla którego organ zgłaszający uważa, że niedociągnięcie jest istotne;

c)

opis istotnego niedociągnięcia;

d)

sytuacja, w której doszło do istotnego niedociągnięcia, jak określono w załączniku I;

e)

informacje o rozwoju istotnego niedociągnięcia w czasie;

f)

pochodzenie informacji na temat istotnego niedociągnięcia;

g)

wymóg związany z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, do którego odnosi się istotne niedociągnięcie;

h)

rodzaj produktów, usług lub działalności, w odniesieniu do których podmiot sektora finansowego uzyskał zezwolenie i których dotyczy istotne niedociągnięcie;

i)

wskazanie, czy istotne niedociągnięcie dotyczy samego podmiotu sektora finansowego, jego oddziału, agenta lub dystrybutora, a także informacje na temat wszelkich transgranicznych skutków istotnego niedociągnięcia;

j)

wskazanie, czy informacje na temat istotnego niedociągnięcia zostały przekazane kolegium ustanowionemu dla grupy, do której należy dany podmiot sektora finansowego; oraz – jeżeli informacji tych jeszcze nie przekazano – powód ich nieprzekazania;

k)

w przypadku organów ds. przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu przyjmującego państwa członkowskiego – wskazanie, czy informacje na temat istotnego niedociągnięcia zostały przekazane organowi ds. przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu państwa członkowskiego pochodzenia lub, w stosownych przypadkach, centralnemu punktowi kontaktowemu, o którym mowa w art. 45 ust. 9 dyrektywy (UE) 2015/849, a jeżeli informacji tych jeszcze nie przekazano – powód ich nieprzekazania;

l)

wskazanie, czy istotne niedociągnięcie wydaje się nieodłącznie związane z konstrukcją danego produktu, usługi lub działalności;

m)

wskazanie, czy istotne niedociągnięcie wydaje się powiązane z konkretnymi osobami fizycznymi, tj. np. klientem, beneficjentem rzeczywistym, członkiem organu zarządzającego lub osobą pełniącą najważniejsze funkcje, w tym powody, dla których organ zgłaszający uważa, że dana osoba fizyczna wydaje się powiązana z danym istotnym niedociągnięciem;

n)

wszelkie informacje kontekstowe lub ogólne dotyczące istotnego niedociągnięcia, o ile są one znane organowi zgłaszającemu, w tym:

a)

odniesienie do istotnego niedociągnięcia, w odniesieniu do którego wprowadzono środek, oraz, w stosownych przypadkach, wszelkie aktualizacje informacji przekazanych zgodnie z art. 6;

b)

data wprowadzenia środka;

c)

rodzaj środka, jego wewnętrzny numer referencyjny i link do niego, jeżeli został opublikowany;

d)

pełne informacje na temat osób prawnych i fizycznych, na które nałożono środek;

e)

opis środka, w tym jego podstawę prawną;

f)

status środka, w tym informację o tym, czy wniesiono odwołanie od tego środka;

g)

wskazanie, czy i w jaki sposób środek został opublikowany, w tym przyczyny publikacji anonimowej, opóźnienia w publikacji lub braku publikacji;

h)

wszystkie informacje istotne do celów usunięcia istotnego niedociągnięcia, którego dotyczy środek, w tym wszelkie działania planowane lub podjęte na potrzeby usunięcia tego niedociągnięcia, a także wszelkie dodatkowe wyjaśnienia niezbędne w odniesieniu do procesu jego usuwania oraz odpowiedni harmonogram, w którym oczekuje się jego ostatecznego usunięcia;

i)

wskazanie, czy informacje na temat środka zostały przekazane kolegium ustanowionemu dla grupy, do której należy dany podmiot sektora finansowego; oraz – jeżeli informacji tych jeszcze nie przekazano – powód ich nieprzekazania;

j)

w przypadku organów ds. przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu przyjmującego państwa członkowskiego – wskazanie, czy informacje na temat środka zostały przekazane właściwemu organowi ds. przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu państwa członkowskiego pochodzenia; oraz – jeżeli informacji tych jeszcze nie przekazano – powód ich nieprzekazania.