(1)

Umowa o wolnym handlu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Korei, z drugiej strony (1) (zwana dalej „Umową”) była tymczasowo stosowana od dnia 1 lipca 2011 r. i weszła w życie dnia 13 grudnia 2015 r.

(2)

Art. 27 Protokołu do Umowy dotyczącego definicji pojęcia „produkty pochodzące” oraz metod współpracy administracyjnej (zwanego dalej „Protokołem”) określa procedurę weryfikacji dowodów pochodzenia oraz zadania i obowiązki organów celnych Strony dokonującej przywozu i Strony dokonującej wywozu.

(3)

Komitet Celny, utworzony na mocy art. 15.2 ust. 1 lit. c) Umowy, jest uprawniony na mocy art. 6.16 ust. 5 Umowy do przedstawiania zaleceń, które uznaje za niezbędne do osiągnięcia wspólnych celów i do poprawnego funkcjonowania mechanizmów ustanowionych w Protokole.

(4)

Unia i Republika Korei stwierdziły, że konieczne jest wspólne rozumienie głównych cech procedury weryfikacji określonej w art. 27 Protokołu, jak również poszczególnych etapów tej procedury. Takie wspólne rozumienie powinno leżeć w interesie organów celnych odpowiedzialnych za zapewnienie przestrzegania reguł pochodzenia i służyć zapewnieniu równego traktowania podmiotów gospodarczych podlegających takiej weryfikacji na terytorium każdej ze Stron.

(5)

Unia i Republika Korei uznały za stosowne, aby Komitet Celny sformułował takie zalecenie na potrzeby wspólnego rozumienia i właściwego wprowadzania w życie procedury weryfikacji określonej w art. 27 Protokołu.

(6)

Należy ustalić stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii w Komitecie Celnym, ponieważ przewidywane zalecenie będzie miało skutki prawne w Unii,