(1)

Zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 wniosek Chorwacji o rejestrację nazwy „Istarsko ekstra djevičansko maslinovo ulje” jako chronionej nazwy pochodzenia został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2).

(2)

W drodze powiadomienia o sprzeciwie z dnia 22 czerwca 2016 r. i uzasadnionego oświadczenia o sprzeciwie z dnia 22 sierpnia 2016 r. Słowenia sprzeciwiła się rejestracji zgodnie z art. 51 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

(3)

Słowenia twierdziła, że rejestracja nazwy „Istarsko ekstra djevičansko maslinovo ulje” nie spełniała warunków rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 z następujących powodów: nazwa, w odniesieniu do której złożono wniosek o rejestrację, jest częściowo homonimiczna ze słoweńską nazwą produktu „Ekstra deviško oljčno olje Slovenske Istre”, wpisanego do unijnego rejestru chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych od 2007 r., i nie przedstawiono żadnych dowodów na stosowanie nazwy „Istarsko ekstra djevičansko maslinovo ulje” w handlu lub w języku potocznym jako zwyczajowej nazwy handlowej lub historycznej oznaczającej oliwę z oliwek produkowaną w chorwackiej Istrii.

(4)

Sprzeciw ten został uznany za dopuszczalny. Pismami z dnia 18 października 2016 r. Komisja wezwała zainteresowane strony do rozpoczęcia odpowiednich konsultacji w celu osiągnięcia porozumienia zgodnie z ich procedurami wewnętrznymi. Zgodnie z art. 51 ust. 3 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 dodatkowo przyznano trzymiesięczne przedłużenie terminu zakończenia konsultacji.

(5)

Po konsultacjach Chorwacja i Słowenia zawarły porozumienie. Zostało ono przekazane Komisji w piśmie z dnia 8 maja 2017 r., po czym nastąpiła dalsza wymiana korespondencji między Chorwacją a Komisją.

(6)

Zgodnie z porozumieniem w specyfikacji produktu wprowadzono kilka zmian. Nazwę produktu „Istarsko ekstra djevičansko maslinovo ulje” zmieniono na „Istra”. Obszar produkcji został powiększony o słoweńską część półwyspu Istria, a wniosek Chorwacji stał się wspólnym wnioskiem dwóch państw: Chorwacji i Słowenii. Dodatkowo wprowadzono także drobne zmiany w jednolitym dokumencie i w specyfikacji produktu.

(7)

Ponieważ jednolity dokument został znacząco zmieniony, zgodnie z art. 51 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 Komisja powtórzyła procedurę badania wniosku i stwierdziła, że warunki rejestracji zostały spełnione.

(8)

Powiększenie obszaru geograficznego o słoweńską Istrię jest uzasadnione, ponieważ produkuje się tam oliwę z oliwek o takiej samej historii, związku z obszarem geograficznym i właściwościach co objęta wnioskiem oliwa z oliwek produkowana w chorwackiej Istrii. Stosowanie nazwy „Istra” w Słowenii i Chorwacji zostało udowodnione w sposób wyczerpujący. Krajowe procedury sprzeciwu zostały odpowiednio zaktualizowane. W świetle powyższego Komisja uznała, że warunki określone w rozporządzeniu (UE) nr 1151/2012 zostały spełnione.

(9)

Zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 wniosek o rejestrację nazwy „Istra”, złożony przez Chorwację i Słowenię, został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (3).

(10)

Do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, nazwę „Istra” należy zatem zarejestrować,