(1)

Decyzja Rady 2003/17/WE (3) przewiduje, że pod pewnymi warunkami inspekcje polowe przeprowadzane w odniesieniu do określonych upraw nasiennych roślin uprawnych w krajach trzecich wymienionych w wykazie uznaje się za równoważne z inspekcjami polowymi przeprowadzanymi zgodnie z prawem Unii oraz że pod pewnymi warunkami materiał siewny niektórych gatunków roślin pastewnych, roślin zbożowych, buraków oraz roślin oleistych i włóknistych produkowany w tych krajach uznaje się za równoważny z materiałem siewnym produkowanym zgodnie z prawem Unii.

(2)

Federacyjna Republika Brazylii (zwana dalej „Brazylią”) złożyła wniosek o uznanie przez Komisję równoważności jej systemu inspekcji polowych upraw nasiennych pastewnych roślin uprawnych i upraw nasiennych zbożowych roślin uprawnych oraz równoważności materiału siewnego roślin pastewnych i materiału siewnego roślin zbożowych wyprodukowanego i certyfikowanego w Brazylii.

(3)

Komisja przeanalizowała odpowiednie prawodawstwo Brazylii i w oparciu o przeprowadzony w 2016 r. audyt dotyczący systemu urzędowych kontroli i certyfikacji materiału siewnego roślin pastewnych i zbożowych w Brazylii oraz ich równoważności z wymogami Unii opublikowała swoje ustalenia w sprawozdaniu zatytułowanym „Sprawozdanie końcowe z audytu przeprowadzonego w Brazylii w dniach 11–19 kwietnia 2016 r. w celu oceny systemu urzędowych kontroli i certyfikacji materiału siewnego i ich równoważności z wymogami Unii Europejskiej”.

(4)

W wyniku audytu stwierdzono, że inspekcje polowe upraw nasiennych roślin uprawnych, pobieranie próbek, badania i urzędowe badania pokontrolne materiału siewnego roślin pastewnych i zbożowych są wykonywane właściwie i spełniają warunki określone w załączniku II do decyzji 2003/17/WE oraz odpowiednie wymogi określone w dyrektywach Rady 66/401/EWG (4) i 66/402/EWG (5). Ponadto stwierdzono, że organy krajowe odpowiedzialne za wdrażanie certyfikacji materiału siewnego w Brazylii są kompetentne i funkcjonują w odpowiedni sposób.

(5)

Republika Mołdawii złożyła wniosek o uznanie przez Komisję równoważności jej systemu inspekcji polowych upraw nasiennych zbożowych roślin uprawnych, upraw nasiennych warzyw oraz upraw nasiennych roślin oleistych i włóknistych oraz równoważności materiału siewnego roślin zbożowych, materiału siewnego warzyw oraz materiału siewnego roślin oleistych i włóknistych wyprodukowanego i certyfikowanego w Republice Mołdawii.

(6)

Komisja przeanalizowała odpowiednie prawodawstwo Republiki Mołdawii i w oparciu o przeprowadzony w 2016 r. audyt dotyczący systemu urzędowych kontroli i certyfikacji materiału siewnego roślin zbożowych, warzyw oraz roślin oleistych i włóknistych w Republice Mołdawii oraz ich równoważności z wymogami Unii opublikowała swoje ustalenia w sprawozdaniu zatytułowanym „Sprawozdanie końcowe z audytu przeprowadzonego w Republice Mołdawii w dniach 14–21 czerwca 2016 r. w celu oceny systemu urzędowych kontroli i certyfikacji materiału siewnego i ich równoważności z wymogami Unii Europejskiej”.

(7)

W wyniku audytu stwierdzono, że inspekcje polowe upraw nasiennych roślin uprawnych, pobieranie próbek, badania i urzędowe badania pokontrolne materiału siewnego roślin zbożowych, warzyw oraz roślin oleistych i włóknistych są wykonywane właściwie i spełniają warunki określone w załączniku II do decyzji 2003/17/WE oraz odpowiednie wymogi określone w dyrektywach Rady 66/402/EWG, 2002/55/WE (6) i 2002/57/WE (7). Ponadto stwierdzono, że organy krajowe odpowiedzialne za wdrażanie certyfikacji materiału siewnego w Republice Mołdawii są kompetentne i funkcjonują w odpowiedni sposób.

(8)

W związku z tym należy uznać równoważność inspekcji polowych stosowanych w odniesieniu do upraw nasiennych pastewnych roślin uprawnych i upraw nasiennych zbożowych roślin uprawnych w Brazylii oraz równoważność materiału siewnego roślin pastewnych i materiału siewnego roślin zbożowych produkowanego w Brazylii i urzędowo certyfikowanego przez organy tego kraju.

(9)

Należy także uznać równoważność inspekcji polowych stosowanych w odniesieniu do upraw nasiennych zbożowych roślin uprawnych, upraw nasiennych warzyw oraz upraw nasiennych roślin oleistych i włóknistych w Republice Mołdawii oraz równoważność materiału siewnego roślin zbożowych, materiału siewnego warzyw oraz materiału siewnego roślin oleistych i włóknistych produkowanego w Republice Mołdawii i urzędowo certyfikowanego przez organy tego kraju.

(10)

W Unii istnieje popyt na przywóz materiału siewnego warzyw z krajów trzecich, w tym z Republiki Mołdawii. W związku z tym decyzja 2003/17/WE powinna obejmować urzędowo kwalifikowany materiał siewny warzyw, o którym mowa w dyrektywie 2002/55/WE, w celu uwzględnienia popytu na ten materiał siewny pochodzący z Republiki Mołdawii, jak również, w przyszłości, z innych krajów trzecich.

(11)

Uwzględniając obowiązujące przepisy Międzynarodowego Związku Oceny Nasion (ISTA), właściwe jest, by dany kraj trzeci wydał urzędowe oświadczenie, że z danego materiału siewnego pobrano próbki i przebadano je zgodnie z Międzynarodowymi przepisami oceny nasion ISTA (zwanymi dalej „przepisami ISTA”) odnoszącymi się do pomarańczowych międzynarodowych świadectw partii materiału siewnego, a świadectwo takie załączono do poszczególnych partii materiału siewnego.

(12)

Ze względu na wygaśnięcie odmiennego sposobu pobierania próbek i analizy materiału siewnego (ang. „Derogatory experiment on seed sampling and seed analysis”) określonego w załączniku V lit. A) do decyzji przyjętej przez Radę Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) w dniu 28 września 2000 r. w sprawie systemów OECD dla certyfikatów odmian materiału siewnego znajdujących się w obrocie międzynarodowym, wszelkie odniesienia do tego sposobu należy skreślić.

(13)

Wszelkie odniesienia do Chorwacji jako kraju trzeciego należy skreślić ze względu na przystąpienie Chorwacji do Unii w 2013 r.

(14)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2003/17/WE,