This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32017D0380
Council Decision (CFSP) 2017/380 of 3 March 2017 extending the mandate of the European Union Special Representative for the Middle East Peace Process (MEPP)
Decyzja Rady (WPZiB) 2017/380 z dnia 3 marca 2017 r. przedłużająca mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej ds. Procesu Pokojowego na Bliskim Wschodzie
Decyzja Rady (WPZiB) 2017/380 z dnia 3 marca 2017 r. przedłużająca mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej ds. Procesu Pokojowego na Bliskim Wschodzie
Dz.U. L 58 z 4.3.2017, p. 29–33
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
No longer in force, Date of end of validity: 30/06/2018
Relation | Act | Comment | Subdivision concerned | From | To |
---|---|---|---|---|---|
Extended validity | 32015D0599 | 01/03/2017 | 30/06/2018 |
4.3.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 58/29 |
DECYZJA RADY (WPZiB) 2017/380
z dnia 3 marca 2017 r.
przedłużająca mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej ds. Procesu Pokojowego na Bliskim Wschodzie
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 33 i art. 31 ust. 2,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 15 kwietnia 2015 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2015/599 (1) w sprawie mianowania Fernanda GENTILINIEGO Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej (SPUE) ds. Procesu Pokojowego na Bliskim Wschodzie. Mandat SPUE wygaśnie w dniu 28 lutego 2017 r. |
(2) |
Mandat SPUE należy przedłużyć na okres kolejnych 16 miesięcy. |
(3) |
SPUE będzie wykonywać mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i mogłaby utrudnić osiągnięcie celów działań zewnętrznych Unii, określonych w art. 21 Traktatu, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Specjalny Przedstawiciel Unii Europejskiej
Mandat Fernanda GENTILINIEGO jako SPUE ds. Procesu Pokojowego na Bliskim Wschodzie zostaje niniejszym przedłużony do dnia 30 czerwca 2018 r. Rada może zadecydować o wcześniejszym zakończeniu mandatu SPUE w oparciu o ocenę dokonaną przez Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) oraz wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (WP).
Artykuł 2
Cele polityki
1. Mandat SPUE opiera się na celach polityki Unii w odniesieniu do procesu pokojowego na Bliskim Wschodzie.
2. Ogólnym celem jest osiągnięcie kompleksowego pokoju wypracowanego w oparciu o rozwiązanie dwupaństwowe, w którym Izrael oraz demokratyczne, integralne terytorialnie, samodzielne, pokojowe i suwerenne państwo palestyńskie współistnieją w bezpiecznych i uznanych granicach, utrzymując normalne stosunki ze swoimi sąsiadami zgodnie z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) 242(1967) i 338(1973) oraz przywołując inne odpowiednie rezolucje, w tym 2334(2016), zgodnie z zasadami madryckimi, w tym zasadą „ziemia za pokój”, harmonogramem działań, porozumieniami osiągniętymi dotychczas przez strony, arabską inicjatywą pokojową oraz zaleceniami kwartetu bliskowschodniego z dnia 1 lipca 2016 r. W świetle różnych aspektów stosunków izraelsko-arabskich wymiar regionalny ma zasadnicze znaczenie dla kompleksowego pokoju.
3. W ramach realizacji tego celu politycznymi priorytetami są utrzymanie rozwiązania dwupaństwowego oraz wznowienie i wspieranie procesu pokojowego. Jasne parametry definiujące podstawę negocjacji są kluczowymi elementami pomyślnego wyniku. Unia określiła swe stanowisko odnośnie do tych parametrów w konkluzjach Rady z grudnia 2009 r., grudnia 2010 r. oraz z lipca 2014 r. i będzie je nadal aktywnie promować.
4. Unia zobowiązała się do współpracy ze stronami i z partnerami w ramach społeczności międzynarodowej, w tym także poprzez uczestnictwo w kwartecie bliskowschodnim, oraz do czynnego angażowania się na rzecz inicjatyw międzynarodowych mających na celu nadanie negocjacjom nowej dynamiki.
Artykuł 3
Mandat
1. Aby zrealizować cele polityki, mandat SPUE obejmuje:
a) |
wnoszenie przez Unię aktywnego i skutecznego wkładu w działania i inicjatywy prowadzące do ostatecznego rozstrzygnięcia konfliktu izraelsko-palestyńskiego w oparciu o rozwiązanie dwupaństwowe oraz zgodnie z parametrami określonymi przez Unię oraz odpowiednimi rezolucjami Rady Bezpieczeństwa ONZ, w tym rezolucją 2334(2016), oraz przedstawianie propozycji działań Unii w tym zakresie; |
b) |
ułatwianie i utrzymywanie ścisłych kontaktów ze wszystkimi stronami procesu pokojowego, stosownymi podmiotami politycznymi, innymi krajami tego regionu, członkami kwartetu bliskowschodniego i innymi odpowiednimi krajami, a także z ONZ i innymi odpowiednimi organizacjami międzynarodowymi, takimi jak Liga Państw Arabskich, z myślą o współpracy we wzmacnianiu procesu pokojowego; |
c) |
podejmowanie stosownych działań na rzecz promowania i tworzenia ewentualnych nowych ram negocjacyjnych w konsultacji ze wszystkimi kluczowymi zainteresowanymi stronami oraz państwami członkowskimi Unii, w szczególności poprzez realizowanie celów wspólnego oświadczenia przyjętego przez uczestników konferencji, która odbyła się w Paryżu w dniu 15 stycznia 2017 r. (2); |
d) |
aktywne wspieranie negocjacji pokojowych między stronami i wnoszenie w nie wkładu, w tym także przedstawianie w imieniu Unii propozycji dotyczących tych negocjacji zgodnie z jej skonsolidowaną długotrwałą polityką w tym kontekście; |
e) |
zapewnianie stałej obecności Unii na odpowiednich forach międzynarodowych; |
f) |
wnoszenie wkładu w zarządzanie kryzysowe i zapobieganie kryzysom, w tym w odniesieniu do Strefy Gazy; |
g) |
w odpowiedzi na prośby, przyczynianie się do wprowadzania w życie porozumień międzynarodowych osiągniętych przez strony oraz podejmowanie działań dyplomatycznych w przypadku nieprzestrzegania warunków tych porozumień; |
h) |
wnoszenie wkładu w wysiłki polityczne mające na celu spowodowanie zasadniczej zmiany prowadzącej do trwałego rozwiązania w sprawie Strefy Gazy, która jest integralną częścią przyszłego państwa palestyńskiego i powinna być omawiana podczas negocjacji; |
i) |
zwracanie szczególnej uwagi na czynniki mające wpływ na regionalny wymiar procesu pokojowego, na angażowanie partnerów arabskich oraz na wdrażanie arabskiej inicjatywy pokojowej; |
j) |
podejmowanie konstruktywnych działań z sygnatariuszami porozumień w ramach procesu pokojowego, mających na celu wsparcie przestrzegania podstawowych zasad demokracji, w tym poszanowania międzynarodowego prawa humanitarnego, praw człowieka oraz praworządności; |
k) |
składanie wniosków dotyczących możliwości interwencji Unii w procesie pokojowym i najlepszego sposobu realizacji inicjatyw Unii oraz prowadzonych przez Unię aktualnie działań związanych z procesem pokojowym, takich jak wkład Unii w reformy palestyńskie, wraz z aspektami politycznymi odpowiednich przedsięwzięć Unii w zakresie rozwoju; |
l) |
przyczynianie się do powstrzymywania stron od jednostronnych działań zagrażających trwałości rozwiązania dwupaństwowego, w szczególności w Jerozolimie oraz na obszarze C okupowanego Zachodniego Brzegu; |
m) |
regularne składanie – w charakterze emisariusza ds. kontaktów z kwartetem bliskowschodnim – sprawozdań na temat postępów i przebiegu negocjacji oraz na temat działań kwartetu bliskowschodniego, a także przyczynianie się do przygotowywania posiedzeń kwartetu bliskowschodniego w oparciu o stanowiska Unii i w koordynacji z innymi członkami kwartetu bliskowschodniego; |
n) |
przyczynianie się do realizacji polityki Unii w zakresie praw człowieka we współpracy ze SPUE ds. Praw Człowieka, w tym wytycznych Unii dotyczących praw człowieka, zwłaszcza wytycznych Unii w sprawie dzieci w konfliktach zbrojnych oraz dotyczących przemocy wobec kobiet i dziewcząt, zwalczania wszelkich form dyskryminacji wobec nich, jak również polityki Unii dotyczącej rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 1325(2000) dotyczącej kobiet, pokoju i bezpieczeństwa, także przez nadzorowanie i składanie sprawozdań na temat wydarzeń oraz formułowanie zaleceń w tym zakresie; |
o) |
przyczynianie się do lepszego zrozumienia roli Unii wśród podmiotów mających wpływ na opinię publiczną w regionie. |
2. SPUE wspiera działania WP oraz śledzi wszystkie działania Unii w regionie związane z procesem pokojowym na Bliskim Wschodzie.
Artykuł 4
Wykonywanie mandatu
1. SPUE jest odpowiedzialny za wykonywanie mandatu i działa pod zwierzchnictwem WP.
2. KPiB utrzymuje uprzywilejowane stosunki ze SPUE i jest podstawowym punktem kontaktowym SPUE z Radą. Z zastrzeżeniem uprawnień WP, KPiB ukierunkowuje pod względem strategicznym i politycznym działania SPUE prowadzone w ramach mandatu.
3. SPUE ściśle koordynuje swoje działania z działaniami Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ) i jej właściwych działów.
4. SPUE ściśle współpracuje z biurem przedstawiciela Unii w Jerozolimie, delegaturą Unii w Tel Awiwie, a także ze wszystkimi innymi odpowiednimi delegaturami Unii w regionie.
5. SPUE stacjonuje przede wszystkim w regionie, zapewniając jednocześnie regularną obecność w siedzibie ESDZ.
Artykuł 5
Finansowanie
1. Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z mandatem SPUE w okresie od dnia 1 marca 2017 r. do dnia 30 czerwca 2018 r. wynosi 1 825 000 EUR.
2. Wydatkami zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii.
3. Zarządzanie wydatkami podlega umowie między SPUE a Komisją. SPUE odpowiada przed Komisją za wszystkie wydatki.
Artykuł 6
Powołanie i skład zespołu
1. W granicach mandatu SPUE i odpowiednich udostępnionych środków finansowych SPUE odpowiada za powołanie swojego zespołu. W skład zespołu wchodzą członkowie dysponujący wiedzą fachową na temat konkretnych kwestii politycznych, zgodnie z wymogami związanymi z mandatem. SPUE niezwłocznie informuje Radę i Komisję o składzie zespołu.
2. Państwa członkowskie, instytucje Unii i ESDZ mogą zaproponować oddelegowanie personelu do pracy ze SPUE. Wynagrodzenie takiego oddelegowanego personelu jest pokrywane odpowiednio przez wysyłające państwo członkowskie, wysyłającą instytucję Unii lub przez ESDZ. Eksperci oddelegowani przez państwa członkowskie do instytucji Unii lub do ESDZ mogą być również oddelegowani do pracy ze SPUE. Członkowie personelu międzynarodowego zatrudniani na podstawie umów muszą mieć obywatelstwo państwa członkowskiego.
3. Cały oddelegowany personel podlega administracyjnie odpowiednio wysyłającemu państwu członkowskiemu, wysyłającej instytucji Unii lub ESDZ, przy czym personel ten wypełnia obowiązki i podejmuje działania w interesie mandatu SPUE.
4. Personel SPUE ulokowany jest w tym samym miejscu co odpowiednie działy ESDZ lub delegatury Unii, aby zapewnić spójność i zgodność ich działań.
Artykuł 7
Przywileje i immunitety SPUE i personelu SPUE
Przywileje, immunitety i inne gwarancje niezbędne do realizacji i sprawnego działania misji SPUE i członków personelu SPUE ustala się, stosownie do przypadku, z państwami przyjmującymi. Państwa członkowskie i ESDZ zapewniają wszelkie niezbędne w tym celu wsparcie.
Artykuł 8
Bezpieczeństwo informacji niejawnych UE
SPUE i członkowie zespołu SPUE przestrzegają zasad i minimalnych norm bezpieczeństwa ustanowionych decyzją Rady 2013/488/UE (3).
Artykuł 9
Dostęp do informacji i wsparcie logistyczne
1. Państwa członkowskie, Komisja, ESDZ oraz Sekretariat Generalny Rady zapewniają SPUE dostęp do wszelkich stosownych informacji.
2. Delegatury Unii w regionie lub państwa członkowskie zapewniają w razie potrzeby wsparcie logistyczne w regionie.
Artykuł 10
Bezpieczeństwo
Zgodnie z polityką Unii dotyczącą bezpieczeństwa personelu rozmieszczonego poza terytorium Unii w ramach zadań operacyjnych zgodnie z tytułem V Traktatu, SPUE podejmuje wszelkie działania możliwe do zrealizowania, zgodne z mandatem SPUE oraz w oparciu o stan bezpieczeństwa na obszarze, za który jest on odpowiedzialny, służące zapewnieniu bezpieczeństwa całemu personelowi podlegającemu bezpośrednio SPUE, w szczególności:
a) |
sporządza plan bezpieczeństwa oparty na wytycznych ESDZ, obejmujący specyficzne fizyczne, organizacyjne i proceduralne środki bezpieczeństwa, regulujący zarządzanie bezpiecznym przemieszczaniem się personelu do obszaru, za który jest on odpowiedzialny, i w jego obrębie, jak również reagowanie na zdarzenia związane z naruszaniem bezpieczeństwa, w tym plan awaryjny i ewakuacyjny misji; |
b) |
zapewnia objęcie wszystkich członków personelu rozmieszczonych poza terytorium Unii ubezpieczeniem od wysokiego ryzyka, odpowiednio do warunków panujących na obszarze, za który jest on odpowiedzialny; |
c) |
zapewnia, aby wszyscy członkowie zespołu SPUE rozmieszczeni poza terytorium Unii, w tym zatrudniony na podstawie umów personel miejscowy, odbyli przed przyjazdem na obszar, za który jest on odpowiedzialny, lub niezwłocznie po przyjeździe odpowiednie szkolenie w zakresie bezpieczeństwa, opracowane na podstawie wskaźników ryzyka określonych dla tego obszaru przez ESDZ; |
d) |
zapewnia wdrażanie wszystkich uzgodnionych zaleceń wydawanych w następstwie systematycznych ocen bezpieczeństwa oraz – w ramach sprawozdania z postępu prac oraz sprawozdania z wykonania mandatu – przekazuje Radzie, WP i Komisji pisemne sprawozdania dotyczące wdrażania tych zaleceń oraz sprawozdania dotyczące innych kwestii związanych z bezpieczeństwem. |
Artykuł 11
Sprawozdawczość
SPUE regularnie składa WP i ESDZ sprawozdania ustne i pisemne. SPUE przedstawia także regularne sprawozdania KPiB, dodatkowo do minimalnych wymogów w zakresie sprawozdań i określania celów, zawartych w wytycznych dotyczących mianowania, mandatu i finansowania specjalnych przedstawicieli Unii. W razie potrzeby SPUE składa również sprawozdania grupom roboczym Rady. Regularne sprawozdania są rozprowadzane poprzez sieć COREU. SPUE może składać sprawozdania Radzie do Spraw Zagranicznych. Zgodnie z art. 36 Traktatu, SPUE może uczestniczyć w informowaniu Parlamentu Europejskiego.
Artykuł 12
Koordynacja
1. SPUE przyczynia się do jedności, spójności i skuteczności działania Unii oraz pomaga w zapewnieniu spójnego wykorzystania wszystkich instrumentów Unii i działań państw członkowskich dla osiągnięcia celów polityki Unii. SPUE koordynuje swoje działania z działaniami Komisji. SPUE regularnie przekazuje informacje delegaturom Unii i misjom państw członkowskich w Tel Awiwie i Jerozolimie.
2. W terenie utrzymywane są bliskie kontakty z odpowiednimi szefami misji państw członkowskich, szefami delegatur Unii w regionie oraz szefami misji WPBiO. Dokładają oni wszelkich starań, aby wspierać SPUE w wykonywaniu mandatu. SPUE, w ścisłej współpracy z szefem delegatury Unii w Tel Awiwie i z biurem przedstawiciela Unii w Jerozolimie, zapewnia szefom Misji Policyjnej Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich (EUPOL COPPS) oraz Misji Unii Europejskiej ds. Szkolenia i Kontroli na przejściu granicznym w Rafah (EU BAM Rafah) wskazówki na temat lokalnej sytuacji politycznej. SPUE działa także w porozumieniu z innymi podmiotami międzynarodowymi i regionalnymi obecnymi w terenie.
Artykuł 13
Przegląd
Wdrażanie niniejszej decyzji i jej spójność z innymi działaniami Unii w regionie są przedmiotem regularnych przeglądów. Do dnia 30 września 2017 r. SPUE przedstawi Radzie, WP i Komisji sprawozdanie z postępu prac, a do dnia 31 marca 2018 r. – kompleksowe sprawozdanie z wykonania mandatu.
Artykuł 14
Wejście w życie
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 marca 2017 r.
Sporządzono w Brukseli dnia 3 marca 2017 r.
W imieniu Rady
M. FARRUGIA
Przewodniczący
(1) Decyzja Rady (WPZiB) 2015/599 z dnia 15 kwietnia 2015 r. w sprawie mianowania Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej ds. Procesu Pokojowego na Bliskim Wschodzie (Dz.U. L 99 z 16.4.2015, s. 29).
(2) Jedno z państw członkowskich (Zjednoczone Królestwo) uczestniczyło jedynie jako obserwator i nie podpisało oświadczenia przyjętego przez konferencję.
(3) Decyzja Rady 2013/488/UE z dnia 23 września 2013 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (Dz.U. L 274 z 15.10.2013, s. 1).