DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2015/789

z dnia 18 maja 2015 r.

w sprawie środków zapobiegających wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się w niej organizmu Xylella fastidiosa (Wells et al.)

(notyfikowana jako dokument nr C(2015) 3415)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (1), w szczególności jej art. 16 ust. 3 zdanie czwarte,

a także mając na uwadze, co następuje:

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Definicje

Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:

Artykuł 2

Wykrycie lub podejrzenie obecności określonego organizmu

1.   Osoba, która podejrzewa obecność określonego organizmu lub stwierdzi taką obecność, niezwłocznie informuje odpowiedzialny organ urzędowy i przekazuje mu wszelkie istotne informacje dotyczące obecności lub podejrzewanej obecności określonego organizmu.

2.   Odpowiedzialny organ urzędowy bezzwłocznie rejestruje takie informacje.

3.   W przypadku gdy odpowiedzialny organ urzędowy został powiadomiony o obecności lub podejrzewanej obecności określonego organizmu, musi wprowadzić wszelkie niezbędne środki w celu potwierdzenia tej obecności lub podejrzewanej obecności.

4.   Państwa członkowskie dopilnowują, by każda osoba, pod której kontrolą znajdują się rośliny, które mogą być zakażone określonym organizmem, została niezwłocznie poinformowana o obecności lub podejrzewanej obecności określonego organizmu, potencjalnych skutkach, ryzyku oraz środkach, które należy wprowadzić.

Artykuł 3

Badania pod kątem określonego organizmu na terytorium państw członkowskich

Państwa członkowskie przeprowadzają coroczne badania dotyczące obecności na ich terytorium określonego organizmu na określonych roślinach.

Badania te przeprowadzane są przez odpowiedzialny organ urzędowy lub pod urzędowym nadzorem odpowiedzialnego organu urzędowego. Obejmują one kontrole wizualne oraz, w przypadku jakiegokolwiek podejrzenia zakażenia określonym organizmem, pobranie próbek i przeprowadzenie badań. Badania te opierają się na solidnych zasadach naukowych i technicznych i są prowadzone w okresach roku odpowiednich w odniesieniu do możliwości wykrycia określonego organizmu. Badania te uwzględniają dostępne dowody naukowe i techniczne, biologię określonego organizmu i jego wektorów, występowanie i biologię określonych roślin oraz wszelkie inne odpowiednie informacje dotyczące obecności określonego organizmu.

Artykuł 4

Ustanowienie wyznaczonych obszarów

1.   Jeśli obecność określonego organizmu zostanie potwierdzona, dane państwo członkowskie bez zwłoki wyznacza obszar zgodnie z ust. 2, zwany dalej „wyznaczonym obszarem”.

2.   Wyznaczony obszar obejmuje strefę zakażoną i strefę buforową.

Strefa zakażona obejmuje wszystkie rośliny uznane za zakażone określonym organizmem, wszystkie rośliny wykazujące oznaki możliwego zakażenia tym organizmem oraz wszystkie inne rośliny, które mogą być zakażone tym organizmem ze względu na bliskość zakażonych roślin lub wspólne źródło produkcji, jeśli jest znane, z zakażonymi roślinami, lub rośliny z nich wyhodowane.

W odniesieniu do obecności określonego organizmu w prowincji Lecce strefa zakażona obejmuje co najmniej całą tę prowincję.

Strefa buforowa ma szerokość co najmniej 10 km wokół strefy zakażonej.

Dokładne wytyczenie granic stref oparte jest na solidnych zasadach naukowych, biologii określonego organizmu i jego wektorów, stopniu zakażenia, obecności wektorów oraz rozmieszczeniu określonych roślin na danym obszarze.

3.   Jeśli obecność określonego organizmu zostanie potwierdzona w strefie buforowej, granice strefy zakażonej i strefy buforowej zostają niezwłocznie poddane przeglądowi i odpowiednio zmienione.

4.   Na podstawie zgłoszeń przesyłanych przez państwa członkowskie zgodnie z decyzją wykonawczą Komisji 2014/917/UE (5) Komisja ustanawia i aktualizuje wykaz wyznaczonych obszarów i przekazuje ten wykaz państwom członkowskim.

5.   Jeżeli na podstawie badań, o których mowa w art. 3, oraz monitorowania, o którym mowa w art. 6 ust. 7, nie stwierdzi się obecności określonego organizmu na wyznaczonym obszarze przez okres pięciu lat, to wyznaczenie to może zostać zniesione. W takich przypadkach dane państwo członkowskie powiadamia o tym Komisję i pozostałe państwa członkowskie.

6.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 państwo członkowskie może podjąć decyzję o nieustanawianiu natychmiast wyznaczonego obszaru, jeśli spełnione są wszystkie następujące warunki:

7.   W przypadku, o którym mowa w ust. 6, państwo członkowskie:

Artykuł 5

Zakaz sadzenia roślin żywicielskich w strefach zakażonych

Sadzenie roślin żywicielskich w strefach zakażonych jest zabronione, z wyjątkiem miejsc, które są fizycznie chronione przed wprowadzeniem określonego organizmu przez jego wektory.

Artykuł 6

Środki zwalczania

1.   Państwo członkowskie, które ustanowiło wyznaczony obszar, o którym mowa w art. 4, stosuje na tym obszarze środki określone w ust. 2–11.

2.   W promieniu 100 m wokół roślin, które zostały przebadane i uznane za zakażone określonym organizmem, dane państwo członkowskie natychmiast usuwa:

3.   Dane państwo członkowskie pobiera i bada próbki określonych roślin w promieniu 100 m wokół każdej zakażonej rośliny, zgodnie z Międzynarodowym Standardem dla Środków Fitosanitarnych ISPM nr 31 (6).

4.   Przed usunięciem roślin, o którym mowa w ust. 2, dane państwo członkowskie dokonuje odpowiednich zabiegów fitosanitarnych przeciwko wektorom określonego organizmu i roślinom, które mogą być żywicielami tych wektorów. Takie zabiegi mogą obejmować, w stosownych przypadkach, usuwanie roślin.

5.   Dane państwo członkowskie, na miejscu lub w pobliskiej lokalizacji przeznaczonej do tego celu na terenie strefy zakażonej, niszczy rośliny i części roślin, o których mowa w ust. 2, w sposób gwarantujący nierozprzestrzenianie się określonego organizmu.

6.   Dane państwo członkowskie przeprowadza odpowiednie dochodzenia w celu zidentyfikowania źródła zakażenia. Identyfikuje ono określone rośliny związane z danym przypadkiem zakażenia, włącznie z tymi, które mogły zostać przemieszczone przed ustanowieniem wyznaczonego obszaru. Wyniki takich dochodzeń są przekazywane państwom członkowskim, z których te rośliny pochodzą, państwom członkowskim, przez które były przemieszczane, i państwom członkowskim, do których zostały przemieszczone.

7.   Dane państwo członkowskie monitoruje obecność określonego organizmu poprzez coroczne badania prowadzone w odpowiednich okresach. Przeprowadza ono kontrole wizualne określonych roślin oraz pobiera i bada próbki roślin wykazujących oznaki zakażenia, a także roślin niewykazujących takich oznak w pobliżu roślin wykazujących takie oznaki.

W strefach buforowych badana powierzchnia opiera się na siatce podzielonej na kwadraty o wymiarach 100 m × 100 m. Kontrole wizualne odbywają się w tych kwadratach.

8.   Dane państwo członkowskie podnosi świadomość społeczną na temat zagrożeń związanych z określonym organizmem, środków wprowadzonych w celu zapobiegania jego wprowadzeniu do Unii i rozprzestrzenianiu się na jej terytorium. Ustawia ono również znaki drogowe wskazujące granice odpowiedniego wyznaczonego obszaru.

9.   W stosownych przypadkach dane państwo członkowskie wprowadza środki w celu zaradzenia szczególnym problemom lub komplikacjom, co do których można mieć uzasadnione obawy, że uniemożliwią, utrudnią lub opóźnią zwalczanie, w szczególności problemom związanym z dostępnością i odpowiednim zniszczeniem wszystkich roślin zakażonych lub roślin, u których podejrzewa się zakażenie, bez względu na ich lokalizację, publiczną lub prywatną własność czy osoby lub podmioty za nie odpowiedzialne.

10.   Dane państwo członkowskie wprowadza wszelkie inne środki, które mogą przyczynić się do zwalczania określonego organizmu, zgodnie z ISPM nr 9 (7) i z zastosowaniem zintegrowanego podejścia zgodnie z zasadami określonymi w standardzie ISPM nr 14 (8).

11.   Dane państwo członkowskie stosuje właściwe praktyki rolnicze na potrzeby postępowania z określonym organizmem i jego wektorami.

Artykuł 7

Środki ograniczające rozprzestrzenianie

1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 6 wyłącznie w prowincji Lecce odpowiedzialny organ urzędowy danego państwa członkowskiego może podjąć decyzję o zastosowaniu środków ograniczających rozprzestrzenianie, określonych w ust. 2–6 (dalej: „obszar ograniczania rozprzestrzeniania”).

2.   Dane państwo członkowskie niezwłocznie usuwa przynajmniej wszystkie rośliny uznane za zakażone określonym organizmem, jeżeli znajdują się w którejś z następujących lokalizacji:

Wprowadza się wszelkie niezbędne środki ostrożności, aby uniknąć rozprzestrzeniania się określonego organizmu w trakcie takiego usuwania i po nim.

3.   Dane państwo członkowskie, w promieniu 100 m wokół roślin, o których mowa w ust. 2 i które uznano za zakażone określonym organizmem, pobiera i bada próbki roślin żywicielskich, zgodnie z Międzynarodowym Standardem dla Środków Fitosanitarnych ISPM nr 31. Badanie to przeprowadza się w regularnych odstępach czasu, co najmniej dwa razy w roku.

4.   Przed usunięciem roślin, o którym mowa w ust. 2, dane państwo członkowskie stosuje odpowiednie zabiegi fitosanitarne przeciwko wektorom określonego organizmu i roślinom, które mogą być żywicielami tych wektorów. Takie zabiegi mogą obejmować, w stosownych przypadkach, usuwanie roślin.

5.   Dane państwo członkowskie, na miejscu lub w pobliskiej lokalizacji przeznaczonej do tego celu na terenie obszaru ograniczania rozprzestrzeniania, niszczy rośliny i części roślin, o których mowa w ust. 2, w sposób gwarantujący nierozprzestrzenianie się określonego organizmu.

6.   Dane państwo członkowskie stosuje właściwe praktyki rolnicze na potrzeby postępowania z określonym organizmem i jego wektorami.

Artykuł 8

Ustanowienie strefy nadzoru we Włoszech

1.   Ustanawia się strefę nadzoru o szerokości przynajmniej 30 km sąsiadującą z wyznaczonym obszarem obejmującym strefę zakażoną prowincji Lecce.

2.   W strefie nadzoru, o której mowa w ust. 1, dane państwo członkowskie monitoruje obecność określonego organizmu poprzez coroczne badania w odpowiednich okresach w ciągu roku. Dokonuje kontroli wizualnych określonych roślin oraz pobiera i bada próbki roślin wykazujących oznaki zakażenia.

Badana powierzchnia opiera się na siatce podzielonej na kwadraty o wymiarach 100 m × 100 m. Kontrole wizualne odbywają się w tych kwadratach.

Liczbę próbek, metodykę oraz wyniki podaje się w sprawozdaniu, o którym mowa w art. 14.

3.   Dane państwo członkowskie stosuje właściwe praktyki rolnicze na potrzeby postępowania z określonym organizmem i jego wektorami.

Artykuł 9

Przemieszczanie określonych roślin w Unii

1.   Przemieszczanie w Unii – w obrębie wyznaczonych obszarów lub poza nie – określonych roślin, które były uprawiane przez co najmniej część swojego życia na wyznaczonym obszarze ustanowionym zgodnie z art. 4, jest zabronione.

2.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 takie przemieszczanie może mieć miejsce, jeżeli określone rośliny były uprawiane w miejscu, które spełnia wszystkie następujące warunki:

3.   Reprezentatywne próbki każdego gatunku określonych roślin z każdego miejsca zostały poddane corocznemu badaniu w najbardziej odpowiednim okresie i na podstawie wyników badań przeprowadzonych zgodnie z międzynarodowo zatwierdzonymi metodami badawczymi potwierdzono brak obecności określonego organizmu.

4.   Partie określonych roślin zostały poddane urzędowej kontroli wizualnej, pobraniu próbek i badaniu molekularnemu, przeprowadzonym zgodnie z międzynarodowo zatwierdzonymi metodami badawczymi oraz możliwie najbliżej momentu przemieszczenia, z zastosowaniem schematu pobierania próbek, który jest w stanie potwierdzić z 99 % wiarygodnością, że poziom obecności zakażonych roślin wynosi przynajmniej 1 %, i który jest ukierunkowany w szczególności na rośliny wykazujące podejrzane oznaki obecności określonego organizmu, zgodnie z ISPM nr 31.

5.   Przed przemieszczeniem partie określonych roślin zostały poddane zabiegom fitosanitarnym przeciw wszystkim wektorom określonego organizmu.

6.   Określone rośliny przemieszczane przez wyznaczone obszary lub w ich obrębie są transportowane w zamkniętych pojemnikach lub opakowaniach uniemożliwiających zakażenie określonym organizmem lub którymkolwiek z jego wektorów.

7.   Wszystkie rośliny, o których mowa w ust. 1, mogą być przemieszczane do terytorium Unii i na nim, wyłącznie jeśli towarzyszy im paszport roślin przygotowany i wydany zgodnie z dyrektywą Komisji 92/105/EWG (10).

Artykuł 10

Identyfikowalność

1.   Podmioty zawodowe dostarczające określone rośliny, które były uprawiane przez co najmniej część swojego życia na wyznaczonym obszarze lub były przemieszczane przez taki obszar, rejestrują każdą dostarczoną partię i podmiot zawodowy, który ją otrzymał.

2.   Podmioty zawodowe otrzymujące określone rośliny, które były uprawiane przez co najmniej część swojego życia na wyznaczonym obszarze lub były przemieszczane przez taki obszar, rejestrują każdą dostarczoną partię i jej dostawcę.

3.   Podmioty zawodowe przechowują zapisy, o których mowa w ust. 1 i 2, przez trzy lata od dnia, w którym otrzymali lub dostarczyli odpowiednią partię.

4.   Podmioty zawodowe, o których mowa w ust. 1 i 2, niezwłocznie informują odpowiednie odpowiedzialne organy urzędowe o każdej otrzymanej lub dostarczonej przez nich partii. Informacje te obejmują pochodzenie, wysyłającego, odbiorcę, miejsce przeznaczenia, indywidualny numer seryjny, tydzień lub numer partii w paszporcie roślin oraz tożsamość i ilość danej partii.

5.   Odpowiedzialny organ urzędowy, który otrzymuje informacje na podstawie ust. 4, niezwłocznie informuje odpowiedzialny organ urzędowy miejsca przeznaczenia danej partii.

6.   Państwa członkowskie na wniosek udostępniają Komisji informacje, o których mowa w ust. 4.

Artykuł 11

Kontrole urzędowe przemieszczania określonych roślin

1.   Państwa członkowskie przeprowadzają regularne kontrole urzędowe określonych roślin przemieszczanych poza wyznaczony obszar lub ze strefy zakażonej do strefy buforowej.

Kontrole takie przeprowadza się co najmniej w:

2.   Kontrole, o których mowa w ust. 1, obejmują kontrolę dokumentacji i kontrolę tożsamości określonych roślin.

Kontrole, o których mowa w ust. 1, prowadzone są niezależnie od lokalizacji określonych roślin, własności czy osób lub podmiotów odpowiedzialnych za nie.

3.   Intensywność kontroli, o których mowa w ust. 2, opiera się na analizie ryzyka, że rośliny przenoszą określony organizm lub jego znane lub potencjalne wektory, z uwzględnieniem pochodzenia partii, stopnia podatności roślin oraz spełniania przez podmiot zawodowy odpowiedzialny za przemieszczanie roślin wymogów niniejszej decyzji oraz wszelkich innych środków wprowadzonych w celu ograniczenia rozprzestrzeniania się lub zwalczania określonego organizmu.

Artykuł 12

Wykaz zatwierdzonych miejsc

Państwa członkowskie ustanawiają i aktualizują wykaz wszystkich miejsc zatwierdzonych zgodnie z art. 9 ust. 2.

Państwa członkowskie przedstawią ten wykaz Komisji.

Na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie Komisja ustanawia i aktualizuje wykaz wszystkich miejsc zatwierdzonych w państwach członkowskich.

Komisja przekazuje ten wykaz wszystkim państwom członkowskim.

Artykuł 13

Środki w przypadku niezgodności z wymogami art. 9

W przypadku gdy kontrole, o których mowa w art. 11 ust. 2, wykażą, że warunki określone w art. 9 nie są spełnione, państwo członkowskie, które przeprowadziło te kontrole, niezwłocznie niszczy, na miejscu lub w pobliskiej lokalizacji, określone rośliny niespełniające wymogów. Działanie to podejmuje się przy zachowaniu wszelkich koniecznych środków ostrożności, aby uniknąć rozprzestrzeniania się określonego organizmu i jakichkolwiek wektorów przenoszonych przez taką roślinę w trakcie usuwania i po nim.

Artykuł 14

Sprawozdawczość na temat środków

Do dnia 31 grudnia każdego roku państwa członkowskie przekazują Komisji i pozostałym państwom członkowskim:

W przypadku gdy dane państwo członkowskie postanowi wprowadzić środki ograniczające rozprzestrzenianie na podstawie art. 7, niezwłocznie przekazuje ono Komisji powody zastosowania środków ograniczających rozprzestrzenianie oraz informacje o środkach już wprowadzonych lub planowanych.

W przypadkach uzasadnionych wzrostem ryzyka fitosanitarnego państwa członkowskie dostosowują odpowiednie środki i odpowiednio aktualizują plan, o którym mowa w lit. b). Państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają Komisję i inne państwa członkowskie o aktualizacji tego planu.

Artykuł 15

Zakaz wprowadzania roślin z rodzaju Coffea przeznaczonych do sadzenia, innych niż nasiona, pochodzących z Kostaryki lub Hondurasu

Wprowadzanie do Unii roślin z rodzaju Coffea przeznaczonych do sadzenia, innych niż nasiona, pochodzących z Kostaryki lub Hondurasu jest zabronione.

Rośliny z rodzaju Coffea przeznaczone do sadzenia, inne niż nasiona, pochodzące z Kostaryki lub Hondurasu, które zostały wprowadzone do Unii przed rozpoczęciem stosowania niniejszej decyzji, mogą być przemieszczane w obrębie Unii przez podmioty zawodowe, wyłącznie po poinformowaniu przez te podmioty odpowiedzialnego organu urzędowego.

Artykuł 16

Wprowadzanie do Unii określonych roślin pochodzących z państwa trzeciego, w którym określony organizm nie występuje

Określone rośliny pochodzące z państwa trzeciego, w którym określony organizm nie występuje, można wprowadzać do Unii, jeśli spełnione są następujące warunki:

Artykuł 17

Wprowadzanie do Unii określonych roślin pochodzących z państwa trzeciego, w którym stwierdzono obecność określonego organizmu

1.   Określone rośliny pochodzące z państwa trzeciego, w którym stwierdzono obecność określonego organizmu, można wprowadzać do Unii, wyłącznie jeśli spełniają następujące warunki:

2.   W przypadku gdy określone rośliny pochodzą z obszaru wolnego od określonego organizmu, ustanowionego przez krajową organizację ochrony roślin zgodnie z odpowiednimi Międzynarodowymi Standardami dla Środków Fitosanitarnych, muszą być spełnione następujące warunki:

3.   W przypadku gdy określone rośliny pochodzą z obszaru, w którym stwierdzono obecność określonego organizmu, w świadectwie fitosanitarnym w rubryce „dodatkowe deklaracje” podaje się, że:

Ponadto świadectwo fitosanitarne, o którym mowa w ust. 1 lit. a), w rubryce „miejsce pochodzenia” zawiera nazwę miejsca, o którym mowa w lit. a).

4.   Miejsce, o którym mowa w ust. 3 lit. a), musi spełniać następujące warunki:

Artykuł 18

Kontrole urzędowe przy wprowadzaniu do Unii

1.   Wszystkie przesyłki określonych roślin wprowadzane do Unii z państwa trzeciego poddaje się kontroli urzędowej w punkcie wprowadzenia do Unii lub w miejscu przeznaczenia określonym zgodnie z art. 1 dyrektywy Komisji 2004/103/WE (11) oraz, w stosownych przypadkach, na podstawie ust. 2 albo 3 i ust. 4.

2.   W przypadku określonych roślin pochodzących z państw trzecich, w których określony organizm nie występuje, odpowiedzialny organ urzędowy przeprowadza następujące kontrole:

3.   W przypadku określonych roślin pochodzących z państw trzecich, w których stwierdzono obecność określonego organizmu, odpowiedzialny organ urzędowy przeprowadza następujące kontrole:

4.   Próbki, o których mowa w ust. 2 lit. b) i ust. 3 lit. b), mają wielkość umożliwiającą potwierdzenie z 99 % wiarygodnością, że poziom obecności zakażonych roślin wynosi przynajmniej 1 %, z uwzględnieniem standardu ISPM nr 31.

Artykuł 19

Zgodność

Państwa członkowskie uchylają lub zmieniają środki, które przyjęły w celu ochrony przed wprowadzeniem i rozprzestrzenianiem się określonego organizmu, tak aby środki te były zgodne z niniejszą decyzją. Państwa członkowskie niezwłocznie informują o tych środkach Komisję.

Artykuł 20

Uchylenie

Decyzja wykonawcza 2014/497/UE traci moc.

Artykuł 21

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

(1)  Dz.U. L 169 z 10.7.2000, s. 1.

(2)  Decyzja wykonawcza Komisji 2014/87/UE z dnia 13 lutego 2014 r. w odniesieniu do środków w celu zapobieżenia rozprzestrzenianiu się w Unii Xylella fastidiosa (Well i Raju) (Dz.U. L 45 z 15.2.2014, s. 29).

(3)  Panel PLH EFSA (panel EFSA ds. zdrowia roślin), 2015 r. „Scientific Opinion on the risks to plant health posed by Xylella fastidiosa in the EU territory, with the identification and evaluation of risk reduction options” (Opinia naukowa w sprawie zagrożenia dla zdrowia roślin stwarzanego przez Xylella fastidiosa na terytorium UE ze wskazaniem i oceną możliwości ograniczenia ryzyka). Dziennik EFSA 2015,13(1): 3989, 262 s.

(4)  Decyzja wykonawcza Komisji 2014/497/UE z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie środków zapobiegających wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się w niej Xylella fastidiosa (Well i Raju) (Dz.U. L 219 z 25.7.2014, s. 56).

(5)  Decyzja wykonawcza Komisji 2014/917/UE z dnia 15 grudnia 2014 r. ustanawiająca szczegółowe przepisy dotyczące wykonania dyrektywy Rady 2000/29/WE w odniesieniu do powiadamiania o obecności organizmów szkodliwych i o środkach wprowadzonych lub zamierzonych przez państwa członkowskie (Dz.U. L 360 z 17.12.2014, s. 59).

(6)  Metodyki pobierania prób przesyłek – standard referencyjny ISPM nr 31 sekretariatu Międzynarodowej Konwencji Ochrony Roślin, Rzym. Opublikowano: 2008 r.

(7)  Wytyczne odnośnie do programów zwalczania agrofaga – standard referencyjny ISPM nr 9 sekretariatu Międzynarodowej Konwencji Ochrony Roślin, Rzym. Opublikowano: 15 grudnia 2011 r.

(8)  Zastosowanie zintegrowanych środków w systemowym podejściu do zarządzania ryzykiem związanym z agrofagiem – standard referencyjny ISPM nr 14 sekretariatu Międzynarodowej Konwencji Ochrony Roślin, Rzym. Opublikowano: 8 stycznia 2014 r.

(9)  Dyrektywa Komisji 92/90/EWG z dnia 3 listopada 1992 r. ustanawiająca obowiązki, jakim podlegają producenci i importerzy roślin, produktów roślinnych lub innych oraz ustanawiająca szczegóły ich rejestracji (Dz.U. L 344 z 26.11.1992, s. 38).

(10)  Dyrektywa Komisji 92/105/EWG z dnia 3 grudnia 1992 r. ustanawiająca stopień normalizacji w odniesieniu do „paszportów” roślin używanych przy przemieszczaniu niektórych roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów w obrębie Wspólnoty i ustanawiająca szczegółowe procedury dotyczące wydawania takich „paszportów” roślin oraz warunki i szczegółowe procedury dotyczące ich wymiany (Dz.U. L 4 z 8.1.1993, s. 22).

(11)  Dyrektywa Komisji 2004/103/WE z dnia 7 października 2004 r. w sprawie kontroli tożsamości i zdrowia roślin, produktów roślinnych lub innych produktów wymienionych w części B załącznika V do dyrektywy Rady 2000/29/WE, które mogą być przeprowadzane w miejscu innym niż miejsce wprowadzenia do Wspólnoty lub w miejscu znajdującym się w pobliżu oraz określającej wymogi odnoszące się do wymienionych kontroli (Dz.U. L 313 z 12.10.2004, s. 16).